Юзаф Забела

Юзаф Забела
Юзаф Забела
	; Герб «Тапор і Ліс»
гетман польны літоўскі
	1793 — 1794
Папярэднік	Шыман Марцін Касакоўскі
Нараджэнне	каля 1750
Смерць	9 мая 1794; Варшава, Варшаўская зямля[d], Мазавецкае ваяводства[d], Велікапольская правінцыя, Карона Каралеўства Польскага, Рэч Паспалітая;
Месца пахавання	Свентакшыскія могілкі ў Варшаве[d];
Род	Род Забелаў
Бацька	Антоні Забела
Маці	Соф’я са Шчытоў[d]
Жонка	Марыяна з Сабалеўскіх[d]
Член у	Таргавіцкая канфедэрацыя;
Дзейнасць	дыпламат
Званне	генерал
Узнагароды

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Забела.

Юзаф Забела (? — 9 мая 1794) — дзяржаўны і ваенны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага. Генерал-лейтэнант войска літоўскага, лоўчы вялікі літоўскі (1775—1793), апошні гетман польны літоўскі (з 1793); пасол Чатырохгадовага Сойма, маршалак Таргавіцкай канфедэрацыі ў Вялікім Княстве Літоўскім.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Прадстаўнік шляхецкага роду Забелаў герба «Тапор і Ліс», сын Антонія (1710? — 1776) і Соф’і са Шчытоў (1720? — ?) герба «Ястрабец».

У 1775 годзе атрымаў урад вялікага літоўскага лоўчага^[1]. У 1777 годзе стаў кавалерам ордэна Св. Станіслава. У 1782—1784 гадах быў канцылярам Пастаяннай Рады.

Быў паслом на Чатырохгадовым Сойме ад Жамойці; прытрымліваўся прарасійскай пазіцыі, выступаў супраць Канстытуцыі 3 мая. У 1792 годзе далучыўся да Генеральнай канфедэрацыі Вялікага Княства Літоўскага; 15 чэрвеня 1793 года пры падтрымцы расійскага пасла Сіверса атрымаў булаву польнага гетмана літоўскага. У 1793 годзе ўдзельнічаў у Гарадзенскім Сойме, выконваючы даручэнні расійскага пасла Сіверса.

Падчас паўстання Тадэвуша Касцюшкі 9 мая 1794 года быў схоплены і за здраду радзіме асуджаны да смерці.

Жонка Марыяна з Сабалеўскіх

У шлюбе з Марыянай з Сабалеўскіх (1766—1818) меў сына Генрыка Казіміра (1785—1850), які пабраўся шлюбам з Габрыэлай Гутакоўскай (? — 1871).