Базіліка Сакрэ-Кёр: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
JYBot (размовы | уклад)
др r2.7.1) (робат змяніў: fa:کلیسای سکره کر مونمارتر
MerlIwBot (размовы | уклад)
Радок 57: Радок 57:
[[he:בזיליקת הלב הקדוש]]
[[he:בזיליקת הלב הקדוש]]
[[hr:Bazilika Sacré-Cœur u Parizu]]
[[hr:Bazilika Sacré-Cœur u Parizu]]
[[hu:Sacré-Cœur székesegyház]]
[[hu:Sacré Cœur-székesegyház]]
[[it:Basilica del Sacro Cuore]]
[[it:Basilica del Sacro Cuore]]
[[ja:サクレ・クール寺院]]
[[ja:サクレ・クール寺院]]

Версія ад 16:57, 14 лістапада 2012

Базіліка Сакрэ-Кёр

Базіліка Сакрэ-Кёр (фр.: Basilique du Sacré Cœur ці проста Сакрэ-Кёр, літаральна «базіліка Святога Сэрца», г.зн. Сэрца Хрыстова) - каталіцкі храм у Парыжы, пабудаваны паміж 1876 і 1910 гг. па праекце архітэктара Абадзі ў рымска-візантыйскім стылі, размешчаны на вяршыні ўзгорка Манмартр, у самой высокай кропцы (130 м) горада.

Апісанне

Форма купалоў паўтарае сілуэт базілікі XII ст. Сен-Фрон у Перыге на поўдні Францыі. Вышыня асноўнага купала 83 м, вышыня званіцы каля 100 м. Адзін са званоў базілікі - «Саваяр» (la Savoyarde) - важыць 19 т з языком у 850 кг, адліты ў Ансі ў 1891 г., самы вялікі звон Парыжа.

Унутры базіліка ўпрыгожана каляровымі вітражамі і манументальнай мазаікай на тэму «глыбокай павагай Францыі перад Сэрцам Гасподнім», выкананая ў 1912-1922 гадах, мастаком Люкам-Аліўе Мерсонам (fr:Luc-Olivier Merson, 18461920).

З вяршыні Манмартр, куды вядзе шырокая шмат'ярусная лесвіца, адкрываецца панарама Парыжа і від вакол у ясную надвор'е на 50 км. Сакрэ-Кёр - самая фатаграфуемая славутасць французскай сталіцы.

Гісторыя

Інтэр'ер базілікі з мазаікай

Прапанова аб будаўніцтве новага храма ў памяць аб ахвярах франка-прускай войны, зробленае ў 1871 г., падвергнулася моцнай крытыцы, але атрымала падтрымку дэпутатаў, якія далі згоду ў 1873 г. Сродкі на будаўніцтва збіраліся па грамадскай падпісцы. Пры закладцы першага каменя (16 чэрвеня 1875 года) у грунт ўзгорка быў пакладзены бронзавы медальён «Францыя падносіць Хрысту манмартрскую базіліку», каробачка з французскімі медалямі, а таксама пергамент з пратаколам цырымоніі заснавання базілікі Сакрэ-Кёр.

Работы неўзабаве былі перарваны для таго, каб умацаваць глебу ўзгорка, перакапанага старадаўнімі каменяломнямі. Будаўніцтва скончылася толькі ў 1914 г.

Манмартр лічыцца адным з самых маляўнічых куткоў Парыжа. Ён узнік на вапняковым узгорку, на вышыні 130 м, дзе па паданні ў часы праследавання хрысціян пры імператары Даміцыяне быў абезгалоўлены Святы Дыянісій, першы біскуп Парыжа. І тады адбыўся цуд: Дыянісій устаў, падняў уласную галаву, абмыў яе ў найбліжэйшай студні, і толькі прайшоўшы некалькі кіламетраў, упаў мёртвым. У памяць аб гэтых цудоўных падзеях была пабудавана царква Сен-Дэні, а месца атрымала назву Манмартр — гара святога пакутніка.

Глядзіце таксама

Спасылкі


Шаблон:Arch-stub Шаблон:France-stub