Распаўсюджванне COVID-19 у Рэспубліцы Карэя

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Асноўны артыкул: Пандэмія COVID-19

Пра першы пацверджаны выпадак заражэння каранавіруснай інфекцыі COVID-19 у Рэспубліцы Карэя было абвешчана 20 студзеня 2020 году[1]. 19 лютага колькасць пацверджаных выпадкаў вырасла на 20, а на наступны дзень — на 58[2] (па іншых даных, на 70[3]). Да 21 лютага па даных цэнтраў па кантролі і прафілактыцы захворванняў Карэі агульная колькасць пацверджаных выпадкаў у краіне склала 346, прычым значны прырост хворых звязвалі з «пацыентам нумар 31», які ўдзельнічаў у рэлігійным сходзе членаў секты Сінчхонджы ў Тэгу[3][4][5].

На 2023 год зафіксавана больш за 32 млн выпадкаў захворвання, у тым ліку 35 тысяч смерцяў[6].

Храналогія[правіць | правіць зыходнік]

20 студзеня 2020 года ў Рэспубліцы Карэя быў зафіксаваны першы пацверджаны выпадак захворвання COVID-19. Заражанай стала 35-гадовая жанчына з Кітая. Праз тры дні быў пацверджаны першы хворы грамадзянін Паўднёвай Карэі: ім стаў 55-гадовы мужчына, які працаваў ва Ухані і вярнуўся на радзіму пасля з’яўлення рэспіраторных сімптомаў. 24 студзеня была выпушчана афіцыйнае паведамленне пра першых два захварэлых[1].

У першыя чатыры тыдні пасля з’яўлення COVID-19 у Рэспубліцы Карэя распаўсюджванне віруса кантралявалася з дапамогай адсочвання выкарыстання крэдытных карт і вывучэння відэазапісаў з камер назірання па вядомым пацыентам. Пасля выяўлення «пацыента нумар 31», які быў членам рэлігійнай секты Сінчхонджы, з’явіліся цяжкасці з тэставаннем патэнцыйна заражаных, так як паводле вучэння секты любая хвароба з’яўляецца «грахом», і многія пацыенты адмаўляліся супрацоўнічаць з цэнтрамі па кантролі і прафілактыцы захворванняў Карэі[7]. «Царква Сінчхонджы» адмаўляла гэтыя абвінавачванні і, згодна з іншымі паведамленнямі прэсы, супрацоўнічала з уладамі[8]. Да канца лютага больш за палову заражаных ў Рэспубліцы Карэя былі звязаны з сектай Сінчхонджы, што было пацверджана ўладамі[9].

Значны рост колькасці інфікаваных у Паўднёвай Карэі ў лютым быў звязаны са сходамі секты Сінчхонджы, члены якой працягвалі наведваць рэлігійныя мерапрыемствы нават пасля з’яўлення сімптомаў хваробы[7][10]. 20 лютага, па даных Reuters, колькасць выпадкаў захворвання вырасла на 70, што звязалі з «пацыентам нумар 31», які быў членам рэлігійнай секты ў Тэгу. У той жа дзень пасля з’яўлення паведамленняў у прэсе вуліцы Тэгу апусцелі. Жыхар горада апісаў гэта так: «Нібы хтосьці скінуў бомбу ў цэнтр горада. Гэта падобна на зомбі-апакаліпсіс»[3].

20 лютага з’явілася першае паведамленне пра смерць чалавека, у якога пасля выкрыцця выявілі COVID-19, ім стаў 63-гадовы мужчына з пнеўманіяй[11].

21 лютага ўсе ваенныя базы Рэспублікі Карэя былі змешчаныя пад рэжым строгай ізаляцыі пасля станоўчых тэстаў на COVID-19 у трох салдат[12]. У той жа дзень было скарочана колькасць авіярэйсаў у краіне і былі адменены запланаваныя канцэрты і культурныя мерапрыемствы[13][14].

28 лютага ў краіне было зафіксавана больш за 2000 выпадкаў заражэння COVID-19[15].

2 сакавіка колькасць пацверджаных выпадкаў перасягнула 4200[16]. У той жа дзень у прэсе з’явіліся паведамленні аб тым, што ў дачыненні да лідара секты Сінчхонджы і яшчэ 11 лідараў арганізацыі вылучаныя абвінавачванні ў садзейнічанні смерцям, прычыненні шкоды і парушэнні закона аб кантролі за інфекцыйнымі захворваннямі[5].

8 сакавіка цэнтры па кантролі і прафілактыцы захворванняў Карэі паведамілі, што 79,4% пацверджаных выпадкаў захворвання COVID-19 звязаны з групавым інфікаваннем, і 62,5% з іх звязаны з сектай Сінчхонджы[17].

Дзеянні ўладаў[правіць | правіць зыходнік]

З-за боязі распаўсюджвання захворвання ў шэрагу гарадоў былі адмененыя ўсе масавыя мерапрыемствы і сходы, а некалькі сотняў салдат у Тэгу былі ізаляваны на ваенных базах[18][19][12]. У пачатку лютага Рэспубліка Карэя забараніла ўезд іншаземцаў з кітайскай правінцыі Хубэй[20].

Кіраўніцтва Рэспублікі Карэя здолела ў кароткія тэрміны стварыць эфектыўную сістэму кантролю за распаўсюджваннем COVID-19, якая прызнавалася экспертамі адной з лепшых у свеце[21], разам з Тайванем[22], В’етнамам[23] ды Сінгапурам[24]. У Карэі праводзілася масавае тэставанне насельніцтва[25] з наступнай ізаляцыяй інфіцыраваных і кантактавалых з імі, пры гэтым не ажыццяўлялася маштабных каранцінных мерапрыемстваў з забаронай пакідаць дамы[26][27]. Маштабнае і эфектыўнае тэставанне дазволіла пазбегнуць як рэзкага росту захворвання і смяротнасці, так і негатыўных сацыяльна-эканамічных наступстваў, звязаных з закрыццём цэлых гарадоў на каранцін[21][26][28][29].

Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]

  1. ↑ а б ko:신종 코로나바이러스 한국인 첫환자 확인 (кар.). MK.co.kr (24 студзеня 2020). Архівавана з першакрыніцы 24 студзеня 2020.
  2. ↑ 31번 환자 연관 신천지교회 대남병원서 확진자 58명, 1명 사망 (кар.) (20 лютага 2020). Архівавана з першакрыніцы 26 лютага 2020.
  3. ↑ а б в 'Like a zombie apocalypse': Residents on edge as coronavirus cases surge in South Korea 20 (англ.). Reuters (20 лютага 2020). Архівавана з першакрыніцы 20 лютага 2020. Праверана 2 красавіка 2020.
  4. ↑ Coronavirus: South Korea reports 161 new cases, bringing total to 763; 7th death reported (англ.). The Straits Times (24 лютага 2020). Архівавана з першакрыніцы 24 лютага 2020.
  5. ↑ а б Coronavirus: South Korea sect leader to face probe over deaths (англ.). BBC News (2 сакавіка 2020).
  6. ↑ "Coronavirus Pandemic (COVID-19)".
  7. ↑ а б Cults and Conservatives Spread Coronavirus in South Korea (англ.). Foreign Policy (27 лютага 2020). Архівавана з першакрыніцы 7 сакавіка 2020.
  8. ↑ Opinion | Being Called a Cult is One Thing, Being Blamed for an Epidemic is Quite Another (англ.). The New York Times (9 сакавіка 2020). Архівавана з першакрыніцы 21 сакавіка 2020.
  9. ↑ How religion is playing a role in the spread of coronavirus in Korea (англ.) (26 лютага 2020). Архівавана з першакрыніцы 1 сакавіка 2020.
  10. ↑ Coronavirus: South Korea cluster drives huge rise in cases (англ.). The Guardian (22 лютага 2020). Архівавана з першакрыніцы 5 сакавіка 2020.
  11. ↑ South Korea reports first coronavirus death as infections linked to church rise (англ.). NBC News (20 лютага 2020). Архівавана з першакрыніцы 10 сакавіка 2020.
  12. ↑ а б South Korea virus 'emergency' as cases increase (англ.). BBC News (21 лютага 2020). Архівавана з першакрыніцы 7 сакавіка 2020.
  13. ↑ Airlines to suspend more flights over coronavirus (англ.). Korea Herald (21 лютага 2020). Архівавана з першакрыніцы 21 лютага 2020.
  14. ↑ Foreign artists delay concerts in Korea due to spread of COVID-19 (англ.). Korea Herald (21 лютага 2020). Архівавана з першакрыніцы 21 лютага 2020.
  15. ↑ The Updates of COVID-19 in Republic of Korea As of 28 February 2020 (англ.). Korea Centers for Disease Control and Prevention (28 лютага 2020). Архівавана з першакрыніцы 29 лютага 2020.
  16. ↑ 476 additional cases are confirmed (англ.)(недаступная спасылка). Korea Centers for Disease Control and Prevention (2 сакавіка 2020). Архівавана з першакрыніцы 29 ліпеня 2020. Праверана 2 красавіка 2020.
  17. ↑ New cases of infections drop for third day (англ.). Koreatimes.co.kr (11 сакавіка 2020). Архівавана з першакрыніцы 10 сакавіка 2020.
  18. ↑ Seoul city to ban rallies, Shincheonji church services to curb virus(нявызн.). YNA (21 лютага 2020). Архівавана з першакрыніцы 21 лютага 2020.
  19. ↑ Soldiers in Daegu areas banned from leaving bases, meeting visitors (англ.). YNA (21 лютага 2020). Архівавана з першакрыніцы 21 лютага 2020.
  20. ↑ S. Korea Bars Foreigners Traveling from Hubei Province (англ.). TBS (4 лютага 2020). Архівавана з першакрыніцы 9 сакавіка 2020.
  21. ↑ а б South Korea took rapid, intrusive measures against Covid-19 – and they worked (англ.). The Guardian (20 сакавіка 2020).
  22. ↑ Taiwan Has Been Shut Out of Global Health Discussions (англ.). Time.com (20 красавіка 2020). Архівавана з першакрыніцы 23 сакавіка 2020.
  23. ↑ Vietnam’s coronavirus offensive wins praise for low-cost model (англ.). FT.com (23 сакавіка 2020). Архівавана з першакрыніцы 24 сакавіка 2020.
  24. ↑ Coronavirus Lessons from Singapore, Taiwan and Hong Kong (англ.). Time.com (13 сакавіка 2020). Архівавана з першакрыніцы 24 сакавіка 2020.
  25. ↑ Can’t Get Tested? Maybe You’re in the Wrong Country (англ.). The New York Times (20 сакавіка 2020).
  26. ↑ а б Normile, Dennis (17 March 2020). "Coronavirus cases have dropped sharply in South Korea. What's the secret to its success?". Science. doi:10.1126/science.abb7566. Архівавана з арыгінала 2020-03-20. Праверана 20 March 2020.
  27. ↑ Coronavirus in South Korea: How 'trace, test and treat' may be saving lives (англ.). BBC (12 сакавіка 2020). Архівавана з першакрыніцы 20 сакавіка 2020.
  28. ↑ South Korea's coronavirus lessons: Quick, easy tests; monitoring (англ.). Al Jazeera (19 сакавіка 2020). Архівавана з першакрыніцы 20 сакавіка 2020.
  29. ↑ Научились жить в «тонусе». Почему Южная Корея сумела быстро справиться с COVID-19 (руск.). Российская Газета (30 сакавіка 2020).

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Распаўсюджванне_COVID-19_у_Рэспубліцы_Карэя&oldid=4538151"