Распаўсюджванне COVID-19 у КНДР

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Асноўны артыкул: Пандэмія COVID-19

Доўгі час у Карэйскай Народна-Дэмакратычнай Рэспубліцы афіцыйна не было выпадкаў захворвання COVID-19. Сітуацыя з каранавірусам у краіне заставалася імглістай з-за інфармацыйнай закрытасці дзяржавы[1]. Толькі 12 мая 2022 года было афіцыйна заяўлена аб першых выпадках заражэння[2]. На наступны дзень з’явіліся першыя даныя: 350 000 пацыентаў з сімптомамі ліхаманкі, 162 000 ачунялі, шэсць смерцяў. Да 20 мая, паводле афіцыйных звестак, колькасць хворых складала больш за 2 млн чалавек, 65 чалавек памерлі[3].

Мяркуецца, што COVID-19 мог пракрасціся ў КНДР не з Паўднёвай Карэі, а з Кітая. Да пачатку пандэміі COVID-19 кітайска-паўночнакарэйская мяжа ахоўвалася досыць слаба — праз яе ішоў вельмі ажыўлены гандаль на чорным рынку. У той жа час паміж КНДР і Паўднёвай Карэяй з 1953 года існуе добра ахаваная дэмілітарызаваная зона, прарвацца праз якую надзвычай цяжка, што робіць малаверагодным паўднёвакарэйскае паходжанне COVID-19 у КНДР. Варта таксама адзначыць, што ў мяжуючых з дзяржавай кітайскіх правінцыях Ляанін і Гірын колькасць выпадкаў заражэння каранавірусам нізка, што зніжае верагоднасць таго, што COVID-19 мог быць завезены з Кітая[4]. Як бы там ні было, інфармацыя аб пранікненні хваробы ў Паўночную Карэю не пацверджана афіцыйна.

Моцныя і слабыя бакі КНДР перад тварам пандэміі[правіць | правіць зыходнік]

КНДР — бедная краіна, якая знаходзіцца пад міжнароднымі санкцыямі. У сувязі з гэтым паўночнакарэйская медыцына адчувае значны дэфіцыт кваліфікаваных лекараў, лекаў і медыцынскага абсталявання, што рабіла краіну ўразлівай[5][6]. Калумніст агенцтва Bloomberg Дэвід Уэйнер лічыў, што яшчэ адной прычынай, якая робіць КНДР вельмі ўразлівай, з’яўляецца тое, што значная частка насельніцтва недаядае[4]. Нарэшце, трэцяй прычынай уразлівасці КНДР з’яўляецца тое, што яна мяжуе з Кітаем — краінай, дзе пачалася пандэмія, а кітайскія турысты складаюць большасць турыстаў, якія наведваюць КНДР[4].

Тым не менш, ёсць багаты станоўчы вопыт барацьбы з эпідэміямі, які прынес вялікую карысць у выпадку з каранавірусам. Па-першае, падчас ўсіх буйных эпідэмій за мяжой КНДР забараняла сваім грамадзянам замежныя паездкі — як, напрыклад, у час эпідэміі ліхаманкі Эбола ў 2014 годзе. Гэтая мера была ўжытая і пры пагрозе пранікнення ў краіну COVID-19, што рэзка скараціла лік кантактаў грамадзян з магчымымі замежнымі носьбітамі[6]. Па-другое, КНДР мае вялікі вопыт па барацьбе з рознымі хваробамі на сваёй тэрыторыі. Некаторыя з іх паўночнакарэйскім лекарам атрымалася нават ліквідаваць — так, у 2018 годзе ў КНДР была цалкам ліквідаваны адзёр. Гэта сведчыць аб тым, што, нягледзячы на ​​вялікі дэфіцыт лекараў, медыкаментаў і абсталявання, паўночнакарэйская медыцынская сістэма можа быць эфектыўная ў выпадку эпідэмііи[7][4]. Нарэшце, трэцім і галоўным довадам у карысць таго, што Паўночная Карэя магла даць адпор вірусу, з’яўляецца тое, што краіна — таталітарная дзяржава. У такіх дзяржавах ўрад цалкам кантралюе ўсе сферы жыцця грамадзян, што ў выпадку эпідэміі дазволіць хутка ізаляваць хворых і мабілізаваць усе рэсурсы дзяржавы на барацьбу з хваробай[8].

Меры па барацьбе з вірусам[правіць | правіць зыходнік]

КНДР стала адной з першых краін, якія закрылі свае межы з-за COVID-19. Ужо ў студзені 2020 года ўрад ўвёў значныя абмежаванні на замежныя паездкі[9], а ў канцы студзеня цалкам закрыў краіну для замежных турыстаў[6].

Паводле паведамлення газеты «Надон сінмун», у пачатку лютага 2020 года Урад КНДР распарадзіўся пачаць масавую дэзінфекцыю тавараў з-за мяжы. Так, у порце Нампхо ўсе тавары дэзінфікаваліся супрацоўнікамі мясцовай мытні, а шэраг тавараў былі затрыманы на каранцін[10]. У другой палове лютага былі адмененыя ўсе міжнародныя рэйсы і цалкам забаронены ўезд і выезд з краіны[11]. Адзінай ніткай, якая злучала КНДР з астатнім светам, стаў мост паміж кітайскім горадам Даньдун і карэйскім горадам Сіныйджу, па якім у краіну ідуць гуманітарныя грузы з-за мяжы, у прыватнасці — медыкаменты ад арганізацыі Урачы без межаў[1].

Таксама ў канцы лютага па ўсёй краіне былі закрыты школы, а замежным студэнтам Пхеньянскага ўніверсітэта было забаронена пакідаць інтэрнаты[12][13].

У сакавіку 2020 года па ўсёй краіне пачалі арганізоўвацца каранцінныя пункты, куды масава змяшчалі людзей[14]. Многія замежныя дыпламаты, у тым ліку расіяне, былі эвакуіраваны з Пхеньяна ва Уладзівасток, а адтуль — у Маскву[15][1].

18 сакавіка 2020 году лідар КНДР Кім Чэн Ын распарадзіўся аб будаўніцтве новых бальніц у краіне, а таксама ў чарговы раз заявіў, што ў КНДР няма выпадкаў заражэння.

Магчымасць ўспышкі COVID-19 у КНДР выклікала занепакоенасць у замежных назіральнікаў, у сувязі з чым многія замежныя дзяржавы і міжнародныя арганізацыі падалі КНДР сваю дапамогу ў барацьбе з вірусам. Так, Расія прадаставіла уладам тэст-сістэмы для вызначэння COVID-19[1]. Сусветная арганізацыя аховы здароўя абвясціла аб тым, што плануе ў бліжэйшы час адправіць у КНДР дапамогу, пра жаданне дапамагчы Паўночнай Карэі заявілі таксама Міжнародная федэрацыя таварыстваў Чырвонага Крыжа і Чырвонага Паўмесяца, Дзяржаўны дэпартамент ЗША і ўрад Паўднёвай Карэі[4]. Урад ЗША звярнуўся ў ААН з просьбай зрабіць выключэння з санкцый супраць КНДР для магчымасці дастаўкі туды гуманітарнай дапамогі[9]. 21 сакавіка 2020 года Прэзідэнт ЗША Дональд Трамп напісаў ліст лідару КНДР Кім Чэн Ыну, у якім выказаў жаданне супрацоўнічаць з ім у барацьбе з COVID-19[16].

Уплыў віруса на жыццё ў КНДР[правіць | правіць зыходнік]

Камандуючы Сіламі ЗША ў Карэі генерал Роберт Абрамс заявіў аб тым, што ў лютым і сакавіку 2020 года ў КНДР знізілася ваенная актыўнасць, звязаўшы гэта з тым, што ў краіне нібыта ёсць выпадкі захворвання COVID-19[4].

Строгія каранцінныя меры, уведзеныя паўночнакарэйскім урадам, практычна паралізавалі дзейнасць падпольнай сеткі, з дапамогай якой уцекачы з КНДР бягуць у іншыя краіны[17].

Храналогія[правіць | правіць зыходнік]

Студзень 2020 года[правіць | правіць зыходнік]

21 студзеня КНДР закрыла мяжу для замежных турыстаў[18].

23 студзеня ў горадзе Сіныйджу былі змешчаныя на каранцін асобы, у якіх падазравалі вірус. Пасля інфармацыі аб тым, што COVID-19 у каго-небудзь з іх пацвердзіўся не паступала[19].

30 студзеня ЦТАК абвясціў аб увядзенні па ўсёй краіне рэжыму надзвычайнага становішча і стварэнні штаба па барацьбе з эпідэміяй[20].

Люты 2020 года[правіць | правіць зыходнік]

2 лютага ЦТАК абвясціла аб тым, што ўсе асобы пры ўезду пасля 13 студзеня павінны быць падвергнуты медыцынскаму нагляду[20].

7 лютага выданне Daily NK заявіла аб тым, што ад каранавіруса загінулі пяць жыхароў паўночнакарэйскага горада Сіныйджу[21]. У той жа дзень газета The Korea Times паведаміла пра тое, што заражаная ўраджэнка Пхеньяна[22]. Улады КНДР не пацвердзілі абодва гэтых паведамленні, аднак прынялі больш строгія меры па барацьбе з распаўсюджваннем віруса[23][24].

18 лютага «Надон сінмун» працытавала словы высокапастаўленага прадстаўніка паўночнакарэйскай сістэмы аховы здароўя, які заявіўшы, што ў краіне «да гэтага часу не было ніводнага пацверджанага выпадку новага каранавіруса»[25].

20 лютага з-за каранавіруса былі закрыты ўсе школы КНДР[13].

29 лютага Кім Чэн Ын заклікаў прыняць больш рашучыя меры для прадухілення распаўсюджвання COVID-19 у Паўночнай Карэі[26].

Сакавік 2020 года[правіць | правіць зыходнік]

Да пачатку сакавіку паўночнакарэйскі ўрад працягнуў адмаўляць, што ў краіне ёсць якія-небудзь выпадкі COVID-19. Па звестках паўднёвакарэйскага выдання Daily NK, ад каранавіруса загінула 180 салдат Карэйскай народнай арміі[27].

14 сакавіка 2020 года дзяржаўныя СМІ Паўночнай Карэі зноў пацвердзілі, што на тэрыторыі краіны няма пацверджаных выпадкаў захворвання[28].

18 сакавіка 2020 года Кім Чэн Ын распарадзіўся аб будаўніцтве новых бальніц у Паўночнай Карэі, працягваючы таксама адмаўляць любыя выпадкі COVID-19 у краіне. Па сцвярджэнні Кім Чэн Ына, мэта будаўніцтва новых бальніц — не барацьба з каранавірусам, а паляпшэнне сістэмы аховы здароўя[29].

20 сакавіка паўночнакарэйскія СМІ паведамілі аб тым, што больш за 2590 чалавек былі вызваленыя з каранціну ў правінцыях Пхёнан-Пукто і Пхёнан-Намдо. У ліку вызваленых — усё раней змешчаныя на каранцін замежнікі, акрамя трох чалавек[14].

Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]

  1. ↑ а б в г "Russia Delivers Coronavirus Test Kits to North Korea". 2020-03-12. Праверана 2020-03-21.
  2. ↑ КНДР сообщила о первых случаях заражения COVID-19 в стране. Архівавана з першакрыніцы 26 мая 2022. Праверана 26 мая 2022.
  3. ↑ Как Северная Корея борется с COVID-19 с помощью угроз, лозунгов и гималайской соли. Архівавана з першакрыніцы 26 мая 2022. Праверана 26 мая 2022.
  4. ↑ а б в г д е Wainer. Who Knows How Many Virus Cases North Korea Has. It Says Zero. Bloomberg.com (17 сакавіка 2020). Праверана 20 сакавіка 2020.
  5. ↑ "South Korea says detected North Korea missile fire 'inapproriate' amid coronavirus". CNBC [англійская]. 2020-03-21. Праверана 2020-03-21.
  6. ↑ а б в "North Korea Bars Foreign Tourists Amid Virus Threat, Groups Say". Bloomberg.com [англійская]. 2020-01-22. Праверана 2020-03-21.
  7. ↑ Patel, Minal K. (2019). "Progress Toward Regional Measles Elimination — Worldwide, 2000–2018". MMWR. Morbidity and Mortality Weekly Report [англійская]. Праверана 2020-03-21.
  8. ↑ "Why North Korea's healthcare sector is better equipped than many believe". NK News - North Korea News. 2020-03-20. Праверана 2020-03-21.
  9. ↑ а б Shinkman, Paul D. "North Korea Opens Borders to Aid Amid Coronavirus Threat". Праверана 2020-03-21.
  10. ↑ 검사검역을 사소한 빈틈도 없게 (кар.). KCNA Watch (9 сакавіка 2020). Праверана 15 сакавіка 2020.
  11. ↑ "Pandemics and Preparation the North Korean Way". 38 North [англійская]. 2020-02-20. Праверана 2020-03-21.
  12. ↑ Joo, Jeong Tae (2020-03-18). "Sources: N. Korea extends school closures until April 15". Daily NK. Праверана 2020-03-21.
  13. ↑ а б Joo, Jeong Tae (2020-02-21). "N. Korea closes schools throughout the country for one month". Daily NK. Праверана 2020-03-21.
  14. ↑ а б "COVID-19: North Korea releases quarantined people". www.aa.com.tr. Праверана 2020-03-21.
  15. ↑ "Эвакуированные спецрейсом из КНДР во Владивосток дипломаты вылетели в Москву". ТАСС. 2020-03-10. Праверана 2020-03-21.
  16. ↑ "Трамп призвал Ким Чен Ына к сотрудничеству в борьбе с коронавирусом". Lenta.ru. 2020-03-21.
  17. ↑ "Group of North Korean women and children escape coronavirus lockdown". www.ft.com. 2020-03-14. Праверана 2020-03-21.
  18. ↑ Reuters: КНДР временно закрыла границу для иностранных туристов из-за коронавируса. ТАСС (21 студзеня 2020). Праверана 22 сакавіка 2020.
  19. ↑ N. Korea quarantines suspected coronavirus cases in Sinuiju. Daily NK (28 студзеня 2020). Архівавана з першакрыніцы 30 студзеня 2020. Праверана 30 студзеня 2020.
  20. ↑ а б Berlinger, Joshua (2020-02-07). "All of its neighbors have it, so why hasn't North Korea reported any coronavirus cases?". CNN. Архівавана з арыгінала 2020-02-07. Праверана 2020-02-07.
  21. ↑ Jang Seul Gi. Sources: Five N. Koreans died from coronavirus infections. Daily NK (7 лютага 2020). Архівавана з першакрыніцы 8 лютага 2020. Праверана 8 лютага 2020.
  22. ↑ Coronavirus spreads to North Korea, woman infected. The Standard (7 лютага 2020). Архівавана з першакрыніцы 8 лютага 2020. Праверана 8 лютага 2020.
  23. ↑ Nation steps up fight against novel CoV(недаступная спасылка). The Pyongyang Times. Архівавана з першакрыніцы 21 лютага 2020. Праверана 8 лютага 2020.
  24. ↑ Work to Curb the Inflow of Infectious Disease Pushed ahead with. Rodong Sinmun. Праверана 8 лютага 2020.
  25. ↑ World Health Organization says there are 'no indications' of coronavirus cases in North Korea. CNBC (19 лютага 2020). Архівавана з першакрыніцы 19 лютага 2020. Праверана 19 лютага 2020.
  26. ↑ "Kim warns of 'serious consequences' if virus spreads to N Korea". al Jazeera.
  27. ↑ Coronavirus: nearly 200 North Korea soldiers 'die from outbreak government refuses to acknowledge'. South China Morning Post. Праверана 10 сакавіка 2020.
  28. ↑ Kim, Stella (2020-03-14). "North Korea claims it has no coronavirus cases". NBC News. Праверана 2020-03-14.
  29. ↑ "Kim Jong Un orders workers to build new hospitals as North Korea continues to claim no coronavirus cases". Fox News. 2020-03-18.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Распаўсюджванне_COVID-19_у_КНДР&oldid=4534966"