Андрэй Пятровіч Эльман

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Андрэй Пятровіч Эльман
Сцяг Намеснік Старшыні Савета Міністраў БССР
1948
Кіраўнік урада Панцеляймон Панамарэнка
Сцяг Першы сакратар Беластоцкага абкама КП(б)Б
20 ліпеня 1944 — верасень 1944
Папярэднік Уладзімір Кудраеў
Пераемнік пасада скасаваная
Сцяг Другі сакратар Беластоцкага абкама КП(б)Б
29 лістапада 1939 — 1940
Папярэднік пасада заснаваная
Пераемнік Самуіл Касцюк
Сцяг Другі сакратар Гомельскага абкама КП(б)Б
1938 — 1939
Папярэднік пасада заснаваная

Нараджэнне 15 (28) лістапада 1903
Смерць 1995
Адукацыя
Дзейнасць палітык
Месца працы
Узнагароды
ордэн Чырвонага Сцяга Ордэн «Знак Пашаны»

Андрэ́й Пятро́віч Э́льман (15 лістапада 1903, Ялабуга, Вяцкая губерня, цяпер Татарстан — 1995) — беларускі савецкі гаспадарчы, дзяржаўны і палітычны дзеяч.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Член УКП(б) з 1919 года.

Працоўную дзейнасць пачаў у 1919 годзе справаводам Смаленскага Губсавнаргаса. З 1920 года на камсамольскай працы. У 1923 годзе — курсант Віцебскага ваенсельгастэхнікума і сакратар першай ячэйкі КП(б)Б Віцебскай абутковай фабрыкі. З 1924 па 1934 год на партыйнай працы, пачынаючы ад сакратара райкамаў КП(б)Б (Высачанскага, Езерышчанскага, Віцебскага, Гарадоцкага, Камарынскага) да памочніка загадчыка агітмасавага аддзела ЦК КП(б)Б у горадзе Мінску. З 1934 па 1937 год вучыўся на літаратурным аддзяленні Інстытута чырвонай прафесуры ў Маскве. З 1937 па 1939 працаваў дырэктарам Гомельскага дзяржаўнага педагагічнага інстытута імя В. П. Чкалава. З 1939 да 1947 года на партыйнай прыцы: 2-гі сакратар Гомельскага абласнога камітэта КП(б) Беларусі, 2-гі сакратар Беластоцкага абласнога камітэта КП(б) Беларусі, сакратар Беластоцкага абласнога камітэта КП(б) Беларусі па прапагандзе і агітацыі, 3-і сакратар Новасібірскага абласнога камітэта ВКП(б), 1-ы сакратар Беластоцкага абласнога камітэта КП(б) Беларусі, сакратар Гродзенскага абласнога камітэта КП(б) Беларусі па прапагандзе і агітацыі. З 1947 па 1948 год з’яўляўся намеснікам старшыні СМ Беларускай ССР. З 1948 па 1952 год займаў пасаду намесніка старшыні выканаўчага камітэта Палескага абласнога Савета. З 1952 да 1968 года працаваў дырэктарам і рэктарам Мазырскага дзяржаўнага педагагічнага інстытута імя Н. К. Крупскай. Пасля працаваў дырэктарам Мазырскага музея.

Званне «Ганаровы грамадзянін горада Мазыр» прысвоена рашэннем № 484 Мазырскага гарадскога Савета народных дэпутатаў ад 28 кастрычніка 1993 года.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • М.И. СТАРОВОЙТОВ, А.И. ЗЕЛЕНКОВА, М.П. САВИНСКАЯ. ГОМЕЛЬСКИЙ ГОСУДАРСТВЕННЫЙ УНИВЕРСИТЕТ ИМЕНИ ФРАНЦИСКА СКОРИНЫ: ИСТОРИЧЕСКИЙ ОЧЕРК. — Гомель: УО «ГГУ им. Ф. Скорины», 2005. — 359 с.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]