Уорэн Гардзінг

Уорэн Гамаліел Гардынг англ.: Warren Gamaliel Harding
29-ы Прэзідэнт ЗША
4 сакавіка 1921 — 2 жніўня 1923
Віцэ-прэзідэнт	Калвін Кулідж
Папярэднік	Вудра Вільсан
Пераемнік	Калвін Кулідж
Сенатар ад штата Агая
4 сакавіка 1915 — 13 студзеня 1921
Папярэднік	Тэадор Бёртан
Пераемнік	Фрэнк Уіліс
46-ы віцэ-губернатар Агая
11 студзеня 1904 — 8 студзеня 1906
Губернатар	Майран Херык
Папярэднік	Гары Гордан
Пераемнік	Эндру Харыс
Партыя	Рэспубліканская партыя ЗША
Адукацыя	Ohio Central College[d] (1882)
Дзейнасць	палітык, дзяржаўны дзеяч
Веравызнанне	баптызм
Нараджэнне	2 лістапада 1865(1865-11-02) Blooming Grove[d], Агая, ЗША
Смерць	2 жніўня 1923(1923-08-02) (57 гадоў) Сан-Францыска, Сан-Францыска, Каліфорнія, ЗША
Пахаванне	Harding Tomb[d]
Бацька	Джордж Траян Хардынг
Маці	Фоўб Элізабет Хардынг
Жонка	Флорэнс Гардынг
Дзеці	Elizabeth Ann Blaesing[d]
Аўтограф

Уорэн Гамалііл Гардзінг (англ.: Warren Gamaliel Harding; 2 лістапада 1865 — 2 жніўня 1923) — 29-ы прэзідэнт ЗША з 4 сакавіка 1921 года да сваёй смерці. Калі Гардзінг памёр, ён быў адным з самых папулярных прэзідэнтаў у гісторыі; аднак далейшыя звязаныя з ім скандалы, такія як Тэпат Дом, значна пагоршылі папулярнасць Гардзінга, асабліва пасля адкрыцця справаў адной з яго палюбоўніц Нанай Брытан. У гістарычным рэйтынгу прэзідэнтаў ЗША Гардзінг мае рэйтынг сярод самых горшых.

Біяграфія

Гардзінг нарадзіўся ў Блюмінг Гроў, штат Агаё. Ён пражыў у сельскай мясцовасці Агаё амаль усё сваё жыццё, акрамя часу палітычнай службы. Ён пасяліўся ў Марыёне калі яму было менш за 20 гадоў, купіў Марыён Стар і зрабіў з яе паспяховую газету. У 1899 годзе ён быў абраны ў сенат штата Агаё і праз чатыры гады паспяхова балатаваўся на пасаду лейтэнанта-губернатара. Яму не ўдалося абрацца на пасаду губернатара ў 1910 годзе, але ён быў абраны ў Сенат ў 1914 годзе.

Гардзінг атрымаў намінацыю рэспубліканскай партыі на выбарах прэзідэнта ў 1920 годзе, хоць і лічыўся няўдачнікам з малымі шанцамі на поспех. Вядучыя кандыдаты, такія як генерал Леанард Вуд, не змаглі атрымаць большасць для забяспячэння прызначэння, і перамовы зайшлі ў тупік. У гэты час падтрымка Гардзінга паступова расла, пакуль ён не быў прызначаны на дзясятым галасаванні. Ён правёў кампанію пярэдняга ганка, застаючыся па большай частцы ў Марыёне і прымаючы людзей, якія да яго прыходзілі. Ён выйграў над кандыдатам ад дэмакратаў Джэймсам М. Коксам і кандыдатам Сацыялістычнай партыі Юджынам Дебсам, з абяцаннем вяртання да нармальнага жыцця, і стаўшы першым сенатарам, які быў абраны прэзідэнтам.

Гардзінг прызначыў шэраг добра вядомых асобаў, у тым ліку Эндру Мелана ў казначэйства, Герберта Гувера ў гандаль, і Чарльза Эванса Х'юза ў Дзяржаўны дэпартамент. Адным з галоўных дасягненняў знешняй палітыкі было правядзенне Вашынгтонскай Ваенна-марской канферэнцыі 1921—1922, пасля якой буйныя ваенна-марскія дзяржавы дамовіліся аб праграме ваенна-марскіх абмежаванняў на працягу дзесяці гадоў. Два сябры кабінета Гардзінга былі замяшаныя ў карупцыі: міністр унутраных спраў Альберт Фол і генеральны пракурор Гары Догерці. Скандалы выкрыліся толькі пасля смерці Гардзінга, як і яго раманы, якія моцна пашкодзілі яго рэпутацыі. Гардзінг памёр у Сан-Францыска ад кровазліцця ў мозг, выкліканага з-за хваробы сэрца, падчас заходняга турнэ; яго пераемнікам стаў віцэ-прэзідэнт Кальвін Кулідж.