Уорэн Гардзінг
| Уорэн Гамаліел Гардынг англ.: Warren Gamaliel Harding |
||||
 |
||||
|
||||
|---|---|---|---|---|
| 4 сакавіка 1921 — 2 жніўня 1923 | ||||
| Віцэ-прэзідэнт: | Калвін Кулідж | |||
| Папярэднік: | Вудра Вільсан | |||
| Пераемнік: | Калвін Кулідж | |||
|
||||
| 4 сакавіка 1915 — 13 студзеня 1921 | ||||
| Папярэднік: | Тэадор Бёртан | |||
| Пераемнік: | Фрэнк Уіліс | |||
|
||||
| 11 студзеня 1904 — 8 студзеня 1906 | ||||
| Губернатар: | Майран Херык | |||
| Папярэднік: | Гары Гордан | |||
| Пераемнік: | Эндру Харыс | |||
| Партыя: | Рэспубліканская партыя ЗША | |||
| Адукацыя: | Ohio Central College[d] | |||
| Дзейнасць: | палітык, дзяржаўны дзеяч | |||
| Веравызнанне: | баптызм | |||
| Нараджэнне: | 2 лістапада 1865 Blooming Grove, Ohio[d], Агая, ЗША |
|||
| Смерць: | 2 жніўня 1923 (57 гадоў) Сан-Францыска, Каліфорнія, ЗША[1] |
|||
| Пахаванне: | Harding Tomb[d] | |||
| Бацька: | Джордж Траян Хардынг | |||
| Маці: | Фоўб Элізабет Хардынг | |||
| Жонка: | Флорэнс Гардынг | |||
| Дзеці: | Elizabeth Ann Blaesing[d] | |||
| Аўтограф: |  |
|||
.svg){kind=small}
Уорэн Гамалііл Гардзінг (англ.: Warren Gamaliel Harding; 2 лістапада 1865 — 2 жніўня 1923) — 29-ы прэзідэнт ЗША з 4 сакавіка 1921 года да сваёй смерці. Калі Гардзінг памёр, ён быў адным з самых папулярных прэзідэнтаў у гісторыі; аднак далейшыя звязаныя з ім скандалы, такія як Тэпат Дом, значна пагоршылі папулярнасць Гардзінга, асабліва пасля адкрыцця справаў адной з яго палюбоўніц Нанай Брытан. У гістарычным рэйтынгу прэзідэнтаў ЗША Гардзінг мае рэйтынг сярод самых горшых.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Гардзінг нарадзіўся ў Блюмінг Гроў, штат Агаё. Ён пражыў у сельскай мясцовасці Агаё амаль усё сваё жыццё, акрамя часу палітычнай службы. Ён пасяліўся ў Марыёне калі яму было менш за 20 гадоў, купіў Марыён Стар і зрабіў з яе паспяховую газету. У 1899 годзе ён быў абраны ў сенат штата Агаё і праз чатыры гады паспяхова балатаваўся на пасаду лейтэнанта-губернатара. Яму не ўдалося абрацца на пасаду губернатара ў 1910 годзе, але ён быў абраны ў Сенат ў 1914 годзе.
Гардзінг атрымаў намінацыю рэспубліканскай партыі на выбарах прэзідэнта ў 1920 годзе, хоць і лічыўся няўдачнікам з малымі шанцамі на поспех. Вядучыя кандыдаты, такія як генерал Леанард Вуд, не змаглі атрымаць большасць для забяспячэння прызначэння, і перамовы зайшлі ў тупік. У гэты час падтрымка Гардзінга паступова расла, пакуль ён не быў прызначаны на дзясятым галасаванні. Ён правёў кампанію пярэдняга ганка, застаючыся па большай частцы ў Марыёне і прымаючы людзей, якія да яго прыходзілі. Ён выйграў над кандыдатам ад дэмакратаў Джэймсам М. Коксам і кандыдатам Сацыялістычнай партыі Юджынам Дебсам, з абяцаннем вяртання да нармальнага жыцця, і стаўшы першым сенатарам, які быў абраны прэзідэнтам.
Гардзінг прызначыў шэраг добра вядомых асобаў, у тым ліку Эндру Мелана ў казначэйства, Герберта Гувера ў гандаль, і Чарльза Эванса Х'юза ў Дзяржаўны дэпартамент. Адным з галоўных дасягненняў знешняй палітыкі было правядзенне Вашынгтонскай Ваенна-марской канферэнцыі 1921—1922, пасля якой буйныя ваенна-марскія дзяржавы дамовіліся аб праграме ваенна-марскіх абмежаванняў на працягу дзесяці гадоў. Два сябры кабінета Гардзінга былі замяшаныя ў карупцыі: міністр унутраных спраў Альберт Фол і генеральны пракурор Гары Догерці. Скандалы выкрыліся толькі пасля смерці Гардзінга, як і яго раманы, якія моцна пашкодзілі яго рэпутацыі. Гардзінг памёр ў Сан-Францыска ад кровазліцця ў мозг, выкліканага з-за хваробы сэрца, падчас заходняга турнэ; яго пераемнікам стаў віцэ-прэзідэнт Кальвін Кулідж.
Зноскі
- ↑ Гардинг Уоррен // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
|
