Герберт Кларк Гувер
Герберт Кларк Гувер | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
англ.: Herbert Clark Hoover | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Уорэн Гардзінг | ||||||
Пераемнік | Франклін Дэлана Рузвельт | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Кальвін Кулідж | ||||||
Пераемнік | Франклін Дэлана Рузвельт | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Joshua W. Alexander[d] | ||||||
Пераемнік | William Fairfield Whiting[d] | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
10 жніўня 1874[1][2][…] |
||||||
Смерць |
20 кастрычніка 1964[1][2][…] (90 гадоў) |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Род | Hoover family[d] | ||||||
Імя пры нараджэнні | англ.: Herbert Clark Hoover | ||||||
Бацька | Джэс Гувер[d] | ||||||
Маці | Hulda Randall Minthorn[d][5] | ||||||
Жонка | Лу Гувер[6] | ||||||
Дзеці | Герберт Гувер Малодшы[d][5] і Алан Гувер[d][5] | ||||||
Веравызнанне | Episcopal Church[d] | ||||||
Партыя | |||||||
Член у | |||||||
Адукацыя | |||||||
Аўтограф | |||||||
Узнагароды |
медаль Джона Фрыца[d] (1929) прэмія Гарацыа Элджэра[d] (1953) медаль Гувера[d] (1930) NAS Public Welfare Medal[d] (1920) Washington Award[d] (1919) |
||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Герберт Кларк Гувер (англ.: Herbert Clark Hoover, 10 жніўня 1874 — 20 кастрычніка 1964) — 31-ы прэзідэнт ЗША, арганізатар «Амерыканскай адміністрацыі дапамогі» краінам, што пацярпелі ў 1-й сусветнай вайне.
У 1917-19 гадах узначальваў Федэральную харчовую адміністрацыю, у 1919-23 гадах — Амерыканскую адміністрацыю дапамогі. У 1921-28 гадах міністр гандлю. У 1929-33 гадах прэзідэнт ЗША (ад Рэспубліканскай партыі). Садзейнічаў аднаўленню ваенна-прамысловаму патэнцыялу Германіі. Пасля Другой сусветнай вайны кіраваў арганізацыяй амерыканскай дапамогі многім краінам.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Гувер быў прафесійным горным інжынерам і актыўным квакерам. Сябра Рэспубліканскай партыі, Гувер служыў у якасці кіраўніка харчовай адміністрацыі ЗША падчас Першай сусветнай вайны, і стаў сусветна вядомым за намаганні па аказанні гуманітарнай дапамогі Бельгіі падчас вайны. Як Міністр гандлю ЗША ў 1920-х гадах пры прэзідэнтах Уорене Гардзінгу і Калвіне Куліджы, спрыяў наладжванню партнёрскіх адносін паміж урадам і бізнесам па раздзеле «эканамічнай мадэрнізацыі».
На прэзідэнцкіх выбарах 1928 года Гувер лёгка выйграў рэспубліканскую намінацыю, нягледзячы на адсутнасць досведу ў гэтых справах. Гувер быў апошнім сакратаром кабінета, які быў абраны прэзідэнтам Злучаных Штатаў, а таксама адным з двух прэзідэнтаў (разам з Уільямам Говардам Тафтам), які быў абраны без выбарчага вопыту або высокага воінскага звання.
Гувер, як дасведчаны інжынер, цвёрда верыў у рух эфектыўнасці і адзначыў, што ўрад і эканоміка былі пранізаны безгаспадарчасцю і марнатраўствам, і могуць быць палепшаны спецыялістамі, якія маглі б выяўляць праблемы і вырашаць іх. Ён таксама верыў у важнасць добраахвотніцтва і ролі людзей у грамадстве і эканоміцы. Гувер, які зрабіў невялікі поспех у горназдабыўной прамысловасці, быў першым з двух прэзідэнтаў (другім быў Кенэдзі), які перадаў усю сваю зарплату на дабрачынныя мэты.
Пасля Уол-стрытскага краху 1929 года, які ударыў менш чым праз восем месяцаў пасля таго, як ён уступіў у пасаду, Гувер спрабаваў змагацца з наступствамі Вялікай дэпрэсіі шляхам праектаў умераных грамадскіх работ, такіх як плаціна Гувера. Рэкордныя тарыфы, уведзеныя Актам Смута-Харлі аб тарыфах і значнае павелічэнне падатковай карзіны з 25 % да 63 % у спалучэнні з павелічэннем карпаратыўных падаткаў далі «збалансаваны бюджэт» ў 1933 годзе, аднак адначасова эканоміка рэзка ўпала, а ўзровень беспрацоўя вырас да адной чверці ад колькасці амерыканскіх рабочых. Гэтая сыходная спіраль заклала аснову для паразы Гувера ў 1932 годзе дэмакратам Франклінам Рузвельтам, які абяцаў Новы курс.
Пасля таго, як Рузвельт заняў прэзідэнцкае крэсла ў 1933 годзе, Гувер стаў прадстаўніком апазіцыі ўнутранай і знешняй палітыкі Новага курсу. У 1947 годзе прэзідэнт Гары Трумэн прызначыў Гувера на пасаду кіраўніка Камісіі Гувера для садзейнічання забеспячэнні большай эфектыўнасці ўсёй федэральнай бюракратыі. Большасць гісторыкаў лічаць, што параза Гувера ў выбарах 1932 года была выкліканая ў першую чаргу сыходнай эканамічнай спіраллю, гэтак сама як і моцнай падтрымкай сухога закону. Гувер звычайна займае нізкія пазіцыі ў рэйтынгах прэзідэнтаў ЗША.
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ а б Herbert Hoover // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б Lundy D. R. Herbert Clark Hoover // The Peerage Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Carnegie Hall linked open data — 2017. Праверана 2 мая 2022.
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #118706985 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 30 снежня 2014.
- ↑ а б в Lundy D. R. The Peerage
- ↑ (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 5: Гальцы — Дагон / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 5. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 5).
- Прэзідэнты ЗША
- Міністры гандлю ЗША
- Нарадзіліся 10 жніўня
- Нарадзіліся ў 1874 годзе
- Нарадзіліся ў Аяве
- Памерлі 20 кастрычніка
- Памерлі ў 1964 годзе
- Памерлі ў Нью-Ёрку
- Пахаваныя ў Аяве
- Члены Рэспубліканскай партыі ЗША
- Члены і члены-карэспандэнты Нацыянальнай акадэміі навук ЗША
- Выпускнікі Стэнфарда
- Ганаровыя грамадзяне Таліна
- Асобы
- Ганаровыя грамадзяне Львова
- Ганаровыя грамадзяне Варшавы