Фрыц Альберт Ліпман

Фрыц Альберт Ліпман
англ.: Fritz Albert Lipmann
Дата нараджэння	12 чэрвеня 1899(1899-06-12)[…]
Месца нараджэння	Кёнігсберг
Дата смерці	24 ліпеня 1986(1986-07-24)[…] (87 гадоў)
Месца смерці	Поўкіпзі, Нью-Ёрк
Грамадзянства	Германія  ЗША
Род дзейнасці	біяхімік, выкладчык універсітэта, хімік, урач
Навуковая сфера	біяхімія
Месца працы	Гарвардскі ўніверсітэт Ракфелераўскі ўніверсітэт
Альма-матар	Кёнігсбергскі ўніверсітэт Мюнхенскі ўніверсітэт Людвіга-Максіміліяна Гайдэльбергскі ўніверсітэт Берлінскі ўніверсітэт імя Гумбальта Collegium Fridericianum[d]
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Леапальдзіна[d] Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Нацыянальная акадэмія навук ЗША
Узнагароды	стыпендыя Аляксандра фон Гумбальта[d] прэмія Гумбальта замежны член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] (3 мая 1962)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Фрыц Альберт Ліпман (англ.: Fritz Albert Lipmann, 12 чэрвеня 1899 — 24 ліпеня 1986) — нямецка-амерыканскі біяхімік. Лаўрэат Нобелеўскай прэміі па медыцыне ў 1953 годзе сумесна з Хансам Крэбсам за адкрыццё каферменту А.

Ліпман нарадзіўся ў Кёнігсбергу ў яўрэйскай сям'і. Вывучаў медыцыну ва ўніверсітэтах Кенігсберга, Берліна і Мюнхена. Атрымаўшы навуковую ступень у Берліне ў 1924 годзе ён вярнуўся ў Кёнігсберг каб вывучаць хімію ў прафесара Ганса Меервейна. У 1926 годзе ён далучыўся да Ота Меерхофа ў Інстытуце імя Кайзера Вільгельма ў Берліне, каб атрымаць ступень доктара філасофіі. Затым ён пайшоў за Меерхофам ў Гайдэльберг у Інстытут Медыцынскіх Даследаванняў імя Кайзера Вільгельма.

З 1939 года жыў і працаваў у ЗША. У 1941 годзе паказаў, што асноўным пераносчыкам энергіі ў клетцы з'яўляецца АТФ. З 1949 па 1957 год ён быў прафесарам біяхіміі ў Медыцынскай Школе Гарвардскага ўніверсітэта. З 1957 года ён выкладаў і вёў даследаванні ў Ракфелераўскім універсітэце ў Нью-Ёрку. У 1966 годзе ўзнагароджаны «Нацыянальным медалём за навуковыя дасягненні».

Спасылкі

• Біяграфія нобелеўскага лаўрэата