Фрэнк Макфарлейн Бёрнет

Фрэнк Макфарлейн Бёрнет
англ.: Frank Macfarlane Burnet
Дата нараджэння	3 верасня 1899(1899-09-03)[…]
Месца нараджэння	Traralgon[d], Latrobe City[d], штат Вікторыя, Аўстралія
Дата смерці	31 жніўня 1985(1985-08-31)[…] (85 гадоў)
Месца смерці	Мельбурн, штат Вікторыя, Аўстралія
Грамадзянства	Аўстралія
Род дзейнасці	імунолаг, вірусолаг, урач, хімік, даследчык
Навуковая сфера	імуналогія і вірусалогія
Месца працы	Мельбурнскі ўніверсітэт
Навуковая ступень	доктар медыцыны[d] і доктар філасофіі
Навуковае званне	прафесар
Альма-матар	Мельбурнскі ўніверсітэт Лонданскі ўніверсітэт
Навуковы кіраўнік	John Ledingham[d]
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Шведская каралеўская акадэмія навук Акадэмія навук Аўстраліі[d] Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Амерыканскае філасофскае таварыства Амерыканская асацыяцыя садзейнічання развіццю навукі Нацыянальная акадэмія навук ЗША
Узнагароды	прэмія Альберта Ласкера за фундаментальныя медыцынскія даследаванні (1952) Каралеўскі медаль[d] (1947) Emil-von-Behring-Prize[d] (1952) Australian of the Year[d] (1960) James Cook Medal[d] (1954) Mueller Medal[d] (1962) Крунаўская лекцыя[d] (1950) Fellow of the Australian Academy of Science[d] (1953) Matthew Flinders Medal and Lecture[d] (1959)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сэр Фрэнк Макфарлейн Бёрнет (англ.: Sir Frank Macfarlane Burnet; 3 верасня 1899, Траралгон, штат Вікторыя — 31 жніўня 1985) — аўстралійскі вірусолаг.

Скончыў Мельбурнскі ўніверсітэт (1923), прафесар гэтага ўніверсітэта. Дырэктар Інстытута медыцынскіх даследаванняў Уолтэра і Элізы Хол (1944—1965).

У 1947 годзе, за значны ўклад у навуку, навуковец быў узнагароджаны Каралеўскім медалём Лонданскага каралеўскага таварыства.

З 1965 па 1969 год быў прэзідэнтам Акадэміі навук Аўстраліі.

Асноўныя даследаванні прысвечаны экалогіі вірусаў, узаемаадносінам вірусаў і іх «гаспадароў», механізму размнажэння вірусаў, іх зменлівасці. Упершыню вывучыў узбуджальніка ліхаманкі Ку, якому прысвоена яго імя (Rickettsia burnetii). Вірусныя хваробы чалавека Бёрнет разглядаў з эвалюцыйнага і экалагічнага пунктаў гледжання.

Найбольш вядомы сваімі працамі ў галіне імуналогіі. З’яўляецца аўтарам кланальна-селектыўнай тэорыі імунітэту і першаадкрывальнікам з’явы імунаталерантнасці; за апошняе адкрыццё атрымаў Нобелеўскую прэмію.