Элізабет Блэкбёрн

Элізабет Блэкбёрн
англ.: Elizabeth Helen Blackburn
Элізабет Блэкбёрн у сакавіку 2009 года
Дата нараджэння	26 лістапада 1948(1948-11-26)[…] (71 год)
Месца нараджэння	Хобарт, Тасманія, Аўстралія
Грамадзянства	Аўстралія  ЗША
Род дзейнасці	біёлаг, малекулярны біёлаг, біяхімік
Навуковая сфера	Цытагенетыка
Месца працы	Ельскі ўніверсітэт Каліфарнійскі ўніверсітэт у Сан-Францыска[d] Каліфарнійскі ўніверсітэт у Берклі Salk Institute for Biological Studies[d]
Навуковая ступень	доктар філасофіі (1975)
Альма-матар	Мельбурнскі ўніверсітэт Darwin College[d] Кембрыджскі ўніверсітэт (1975)
Навуковы кіраўнік	Фрэдэрык Сенгер
Вядомыя вучні	Кэрал Грэйдэр
Вядомая як	адкрыла целамеразу
Член у	Нацыянальная акадэмія навук ЗША Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук[d] Акадэмія навук Аўстраліі[d] Амерыканская асацыяцыя садзейнічання развіццю навукі Еўрапейская арганізацыя малекулярнай біялогіі[d] National Academy of Medicine[d] Лонданскае каралеўскае таварыства
Узнагароды і прэміі	Нобелеўская прэмія па фізіялогіі і медыцыне, (2009)
Сайт	blackburnlab.ucsf.edu​(англ.)
Элізабет Блэкбёрн на Вікісховішчы

Элізабет Элен Блэкбёрн (анг. Elizabeth Helen Blackburn; 26 лістапада 1948, Хобарт, Аўстралія) — амерыканскі вучоны-цытагенетык, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіялогіі і медыцыне (2009) сумесна з Кэрал Грэйдэр і Джэкам Шостакам з фармулёўкай "за адкрыццё механізмаў абароны храмасом целамерамі і фермента целамеразы" па тэорыі, прапанаванай у 1971 годзе прапанаванай Аляксеем Алоўнікавым.

Біяграфія

Нарадзілася 26 лістапада 1948 у горадзе Хобарт, Аўстралія ў сям'і практыкуючых урачоў (Harold і Marcia).

Адукацыу атрымала ва Універсітэце Мельбурна (Аўстралія), дзе атрымала ступені бакалаўра (B.Sc., 1970) і магістра (M.Sc., 1972), а таксама ў Darwin College, Cambridge.

Доктарскую ступень (Ph. D.) атрымала ў 1975 годзе ў Кембрыджскім універсітэце, Англія, а ў 1975-1977 гадах працавала ў галіне малекулярнай і клетачнай біялогіі ў Ельскім універсітэце (Канектыкут, ЗША).

У 1978 годзе Блэкбёрн паступіла на працу ў Каліфарнійскі ўніверсітэт у Берклі, Department of Molecular Biology.

У 1985 годзе Блэкбёрн разам з Кэрал Грэйдэр адкрыла фермент целамеразу.

У 1990 годзе яна перайшла на працу ў Department of Microbiology and Immunology ў Каліфарнійскім універсітэце ў Сан-Францыска (UCSF), дзе ўзначальвала гэты аддзел з 1993 па 1999.

У 2007 годзе, Блэкбёрн была названая часопісам Time Magazine сярод 100 найбольш уплывовых людзей свету (100 Most Influential People in The World).

Акадэміі і таварыствы

• Выбрана:
  • Прэзідэнтам Амерыканскага таварыства клеткавай біялогіі у 1998 годзе
  • Членам:
    • American Academy of Arts and Sciences (1991)
    • Лонданскага каралеўскага таварыства (1992)
    • Амерыканскай акадэміі мікрабіялогіі (1993)
    • American Association for the Advancement of Science (2000)
  • Замежны член (Foreign Associate) Нацыянальнай акадэміі навук ЗША (1993)
  • Член Institute of Medicine (2000)
  • Board member of the Genetics Society of America (2000—2002)

Спасылкі

• Інфармацыя з сайта Нобелеўскага камітэта (англ.) 
• Старонка Элізабет Блэкбёрн на сайце Каліфарнійскага ўніверсітэта ў Сан-Францыска (англ.) 
• Біяграфія на сайце harvard.edu (па выпадку атрымання звання ганаровага доктара навук Гарвардскага ўніверсітэта) (англ.)