(80) Сапфо

(80) Сапфо
(80) Сапфо;
Адкрыццё
Першаадкрывальнік	Норман Погсан
Месца выяўлення	Мадрас
Дата выяўлення	2 мая 1864
Эпанім	Сапфо
Катэгорыя	Галоўны пояс астэроідаў
Арбітальныя характарыстыкі
	Эпоха 14 сакавіка 2012 года; JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e)	0,2006314
Вялікая паўвось (a)	343,383 млн км; (2,2953706 а.а.)
Перыгелій (q)	274,489 млн км; (1,8348472 а.а.)
Афелій (Q)	412,276 млн км; (2,755894 а.а.)
Перыяд абарачэння (P)	1 270,216 сут (3,478 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць	19,46 км/с
Схіленне (i)	8,66603°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω)	218,78127°
Аргумент перыгелія (ω)	139,24256°
Сярэдняя анамалія (M)	81,04020°
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр	78,39 км
Маса	5×1017 кг
Шчыльнасць	2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні	0,0219 м/с²
2-я касмічная скорасць	0,0414 км/с
Перыяд вярчэння	14,030 гад
Спектральны клас	S
Абсалютная зорная велічыня	7,98m
Альбеда	0,1848
Сярэдняя тэмпература паверхні	184 К (−89 °C)

(80) Сапфо — астэроід галоўнага пояса, які належыць да светлага спектральнага класа S. Ён быў адкрыты 2 мая 1864 года англійскім астраномам Норманам Погсанам у Мадраскай абсерваторыі і названы ў гонар старажытнагрэчаскай паэтэсы Сапфо^[1].

Перыяд вярчэння астэроіда быў вызначаны па выніках назіранняў, праведзеных у Турынскай абсерваторыі ў 1975—1977 гадах, і склаў 14,03 гадзіны^[2]. Пасля гэтыя вынікі былі пацверджаны іншымі даследаваннямі^[3]. Памеры Сапфо, як і шматлікіх іншых астэроідаў, былі вызначаны пасля аналізу вынікаў, атрыманых з дапамогай інфрачырвонай касмічнай лабараторыі IRAS^[4].

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

↑ Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 23. — ISBN 3-540-00238-3.
↑ Scaltriti, F.; В. Цапала (1978). "Photoelectric photometry of asteroids 37, 80, 97, 216, 270, 313, and 471". Icarus 34: 428-435. http://adsabs.harvard.edu/abs/1978Icar...34..428S. Retrieved on 19.11.2009.
↑ Анры Дэбеонь, Клас-Інгвар Лагерквіст, Magnusson, P., & Hahn, G. (1990). "Physical Studies of Asteroids XX. Photoelectric Photometry of Asteroids". Asteroids, comets, meteors: 45. http://adsabs.harvard.edu/full/1990acm..proc...45D. Retrieved on 19.11.2009.
↑ Edward F. Tedesco (2002). "The supplemental IRAS minor planet survey". The Astronomical Journal 123: 1056–1085. http://www.iop.org/EJ/article/1538-3881/123/2/1056/201433.web.pdf?request-id=4d49301d-f806-474b-80f5-da01506ae352.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

База даных JPL НАСА па малых целах Сонечнай сістэмы (80)

[MinorNames-1] Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 23. — ISBN 3-540-00238-3.

[rotat1-2] Scaltriti, F.; В. Цапала (1978). "Photoelectric photometry of asteroids 37, 80, 97, 216, 270, 313, and 471". Icarus 34: 428-435. http://adsabs.harvard.edu/abs/1978Icar...34..428S. Retrieved on 19.11.2009.

[rotat2-3] Анры Дэбеонь, Клас-Інгвар Лагерквіст, Magnusson, P., & Hahn, G. (1990). "Physical Studies of Asteroids XX. Photoelectric Photometry of Asteroids". Asteroids, comets, meteors: 45. http://adsabs.harvard.edu/full/1990acm..proc...45D. Retrieved on 19.11.2009.

[iras1-4] Edward F. Tedesco (2002). "The supplemental IRAS minor planet survey". The Astronomical Journal 123: 1056–1085. http://www.iop.org/EJ/article/1538-3881/123/2/1056/201433.web.pdf?request-id=4d49301d-f806-474b-80f5-da01506ae352.

[1]

[2]

[3]

[4]

Сонечная сістэма ( спіс аб’ектаў)

Сонца
*планеты і карлікавыя планеты:* Меркурый · Венера · Зямля · Марс · Цэрэра · Юпітэр · Сатурн · Уран · Нептун · Плутон · Хаўмеа · Макемаке · Эрыс
іх спадарожнікі/кольцы: Зямлі · Марса · Юпітэра/∅ · Сатурна/∅ · Урана/∅ · Нептуна/∅ · Плутона · Хаўмеа · Эрыды
Малыя целы: метэароіды · астэроіды/іх спадарожнікі (калязямныя · асноўнага пояса · траянцы · кентаўры) · транснептунавыя (ПК · РД) · дамаклоіды · каметы (ВО)