Уран (бог): Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др r2.7.1) (робат Дадаем: sw:Urano |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
Ур{{*|а}}н ([[Грэчаская мова|грэч.]] Ούρανός — неба) — у [[Старажытная Грэцыя|старажытнагрэчаскай]] [[міфалогія|міфалогіі]] [[бог]] нябёсаў, муж [[Гея, багіня|Геі]] (Зямлі), бацька [[Тытан, міфалогія|тытанаў]], [[цыклоп]]аў і старукіх вяліканаў. |
Ур{{*|а}}н ([[Грэчаская мова|грэч.]] Ούρανός — неба) — у [[Старажытная Грэцыя|старажытнагрэчаскай]] [[міфалогія|міфалогіі]] [[бог]] нябёсаў, муж [[Гея, багіня|Геі]] (Зямлі), бацька [[Тытан, міфалогія|тытанаў]], [[цыклоп]]аў і старукіх вяліканаў. |
||
Уран увасабляў нябёсы як [[Касмагонія|касмаганічную]] з’яву, жыццядайны пачатак, крыніцу цяпла й вільгаці, ад якіх абуджаюцца стваральныя сілы зямлі. |
Уран увасабляў нябёсы як [[Касмагонія|касмаганічную]] з’яву, жыццядайны пачатак, крыніцу цяпла й вільгаці, ад якіх абуджаюцца стваральныя сілы зямлі. |
||
⚫ | Згодна з [[міф]]ам, Уран не дазваляў сваім дзецям бачыць святло і хаваў іх пад зямлёю. [[Гея, багіня|Гея]] падбухторыла дзяцей супроць яго, і малодшы з [[Тытан, міфалогія|тытанаў]], [[Кронас]], вылегчаў Урана сярпом. Кроплі крыві Урана ўпалі на зямлю, і ад іх пайшлі [[Эрыніі]] і [[Гіганты, міфалогія|Гіганты]], адрэзаны [[чэлес]] ўпаў у мора, і з пены, што ўтварылася, паўстала [[Афрадыта]]. |
||
{{Старажытнагрэчаская міфалогія}} |
|||
⚫ | Згодна з [[міф]]ам, Уран не дазваляў сваім дзецям бачыць святло і хаваў іх пад зямлёю. [[Гея, багіня|Гея]] падбухторыла дзяцей супроць яго, і малодшы з [[Тытан, міфалогія|тытанаў]], [[Кронас]], вылегчаў Урана сярпом. Кроплі крыві Урана ўпалі на зямлю, і ад іх пайшлі [[Эрыніі]] і [[Гіганты, міфалогія|Гіганты]], адрэзаны [[чэлес]] ўпаў у мора, і з пены, што ўтварылася, паўстала [[Афрадыта]]. |
||
[[Катэгорыя:Старажытнагрэчаскія багі]] |
[[Катэгорыя:Старажытнагрэчаскія багі]] |
Версія ад 00:37, 1 ліпеня 2011
Ур · н (грэч. Ούρανός — неба) — у старажытнагрэчаскай міфалогіі бог нябёсаў, муж Геі (Зямлі), бацька тытанаў, цыклопаў і старукіх вяліканаў.
Уран увасабляў нябёсы як касмаганічную з’яву, жыццядайны пачатак, крыніцу цяпла й вільгаці, ад якіх абуджаюцца стваральныя сілы зямлі.
Згодна з міфам, Уран не дазваляў сваім дзецям бачыць святло і хаваў іх пад зямлёю. Гея падбухторыла дзяцей супроць яго, і малодшы з тытанаў, Кронас, вылегчаў Урана сярпом. Кроплі крыві Урана ўпалі на зямлю, і ад іх пайшлі Эрыніі і Гіганты, адрэзаны чэлес ўпаў у мора, і з пены, што ўтварылася, паўстала Афрадыта.