Перайсці да зместу

Духаўшчынскі раён

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Духаўшчынскі раён
руск.: Духовщинский район
Герб Сцяг[d]
Герб Сцяг[d]
Краіна
Уваходзіць у
Адміністрацыйны цэнтр
Дата ўтварэння 1929
Насельніцтва
  • 13 641 чал. (2024)[1]
Плошча
  • 2 610,78 км²
Духаўшчынскі раён на карце
Часавы пояс UTC+03:00
Тэлефонны код 48166
Код аўтам. нумароў 67
Афіцыйны сайт (руск.)
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Духаўшчы́нскі раён (руск.: Духовщинский район) — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка на поўначы Смаленскай вобласці Расіі. Адміністрацыйны цэнтр — горад Духаўшчына.

Плошча раёна — 2610 км².

Тэрытарыяльна раён мяжуе: на поўначы з Цвярской вобласцю, на захадзе з Дзямідаўскім раёнам, на паўднёвым захадзе са Смаленскім раёнам, на поўдні з Кардымаўскім раёнам, на паўднёвым усходзе з Ярцаўскім раёнам, на ўсходзе з Холм-Жыркоўскім раёнам Смаленскай вобласці.

Вялікую частку раёна займае Духаўшчынскае ўзвышша, якое з’яўляецца водападзелам басейнаў рэк Дзвіны і Дняпра. На тэрыторыі раёна знаходзяцца вытокі рэчак Дражня і Хмосць. У паўночнай частцы рэльеф паніжаецца і тут месцяцца найбуйнейшыя балоты вобласці: Свіцкі і Вярвіскі мох. Азёры: Вяліста і Махнач.

Глебы ў раёне дзярнова-падзолістыя, на поўначы і ў цэнтральнай частцы — сярэдне- і сільнападзолістыя. Лясы займаюць 54,2 % тэрыторыі.

На тэрыторыі раёна знаходзіцца частка нацыянальнага парку Смаленскае паазер’е, з унікальнымі азёрамі і карэннымі лясамі.

Духаўшчынскі (тады — Духаўскі) павет быў утвораны ў 1777 годзе ўа выніку пераносу павятовага цэнтра з сяла Касплі ў Духаўшчыну. У існым выглядзе раён утвораны ў 1929 годзе на тэрыторыі былых Духаўшчынскага і Парэцкага паветаў.

Колькасць насельніцтва — 17 тыс. чалавек (2008).

Адміністрацыйна-тэрытарыяльны падзел

[правіць | правіць зыходнік]

У раёне маецца 2 гарадскія і 6 сельскіх паселішчаў:

Гарадскія паселішчы

Сельскія паселішчы

Чыгуначная лінія Смаленск — Сошна (Азёрны) і далей да чыгуначнай лініі Масква — Рыга (злучаюцца ў Цвярской вобласці). Паралельна яе аўтадарога Р136 Смаленск — Нялідава.

Вядомыя асобы

[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. https://rosstat.gov.ru/storage/mediabank/Сhisl_MO_01-01-2024.xlsxРосстат, 2024.
  2. Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 307. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).