Перайсці да зместу

Д’Эўэс Коўк

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Д’Эўэс Коўк
Д'Эўэс Коўк са сваёй жонкай і яго стрыечны брат Дэніэл Коўк (мужчына, які сядзіць)
Д'Эўэс Коўк са сваёй жонкай і яго стрыечны брат Дэніэл Коўк (мужчына, які сядзіць)
Род дзейнасці філантроп, прэсвітар
Дата нараджэння 1747
Месца нараджэння
Дата смерці 12 красавіка 1811(1811-04-12)
Месца смерці
Грамадзянства
Веравызнанне англіканства
Бацька George Coke[d][1]
Маці Элізабет
Жонка Анна
Дзеці D'Ewes Coke[d]
Альма-матар
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Д’Эўэс Коўк (англ.: D'Ewes Coke; 1747 — 12 красавіка 1811 г., Бат) — парафіяльны пастар Пінкстана і Паўднёвага Нормантона ў Дэрбішырэ, уладальнік вугальнай шахты і філантроп.

Быў жанаты на Анне (Hannah), спадкаёмцы Джорджа Гейвуда Брымінгтанскага (George Heywood).

Паходжанне

[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў Мэнсфілдскім Вудхаўсе (Mansfield Woodhouse) у 1747 годзе; быў адзіным сынам у сям’і Джорджа Коўка (1725—1759) і яго жонкі Элізабэт. Сам Джордж Коўк быў сынам іншага Д’Эўэса Коўка (пам. 1751) і яго першай жонкі Фрэнсіс Коўк і быў адзіным з трох дзяцей, хто выжыў у дзяцінстве. Бацька Коўка памёр у 1759 годзе, калі яго сыну было толькі дванаццаць гадоў[2].

Імя Д’Эўэс прыйшло ад прабабулі Коўка, Элізабэт Д’Эўэс (Elizabeth d’Ewes), якая была маці першага Д’Эўэса Коўка. Быўшы дачкой сэра Вілубі Д’Эўэса (Willoughby d’Ewes), барона Стоўлендтафт-Хола (Stowlangtoft Hall), яна была жонкай прадзеда Коўка, Хейгама Коўка (Heigham Coke). Яе дзедам быў сэр Сімондс Д’Эўэс (Simonds d’Ewes)[3][4].

Спадчынныя карані сям’і Коўка дасягаюць XV стагоддзя і ўключаюць такіх выдатных людзей, як Джордж Коўк, біскуп Херэфорд, і сэр Джон Коўк, дзяржаўны сакратар пры каралю Карле I[2].

Сям’я Коўка валодала вугальнымі шахтамі ў Пінкстане, дзе Коўк пазней прафінансаваў будаўніцтва школы[5].

Коўк быў стрыечным братам Даніэля Коўка (1745—1825), адваката і парламентарыя[2].

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Коўк атрымаў адукацыю ў Рэптанскай школе і Каледжы св. Джона ў Кембрыджы, дзе ён быў вымушаны аплачваць пражыванне і навучанне. Па атрыманні духоўнага сану ў 1770 годзе Коўк быў пасвечаны ў дэканы 23 Верасень 1770 і ў святары 15 снежня 1771 г. У 1771—1811 быў парафіяльным пастарам у Пінкстане і Паўднёвым Нормантане[6].

Ён ажаніўся з Ганнай, дачкі Джорджа Хейвуда (пам. 1818) з Брымінгтан-Хола (Brimington Hall), дзе Коўк правёў свае апошнія гады[7]. У іх было тры сына, старэйшага з якіх назвалі Д’Эўэс Коўк (1774—1856), які быў спадчыннікам сям’і Коўкаў і стаў адвакатам. Другі сын таксама заняўся юрыспрудэнцыяй і стаў сэрам Уільямам Коўкам (1776—1818), суддзёй на Цэйлоне. Трэцім іх сынам быў Джон Коўк (пам. 1841), які служыў старэйшым шэрыфам Нотынгемшыра ў 1830 годзе[2]. Джон Коўк таксама спрыяў стварэнню Пінкстанскай фарфоравай фабрыкі. Трое сыноў адыгралі сваю ролю ў адкрыцці чыгункі «Mansfield and Pinxton Railway», якая адкрылася ў 1819 годзе[8].

Фамільны партрэт Коўка, які захоўваецца ў Музеі і мастацкай галерэі Дэрбі[9], у 1782 годзе намаляваў англійская мастак Джозэф Райт, неўзабаве пасля таго, як Коўк са сваёй жонкай атрымалі ў спадчыну Брукхіл-Хол (Brookhill Hall) каля Пінкстана[10]. Яны намаляваныя побач са стрыечным братам Даніэлем Коўкам, які сядзіць за сталом на адкрытым паветры пад шырокім дрэвам. Цэнтрам кампазіцыі і аб’ектам дыскусій з’яўляецца ліст паперы, які трымае Даніэль Коўк. Райт паставіў Д’Эўэса Коўка на вяршыні сямейнага трыкутніка, і ён глядзіць у бок сваёй жонкі. Сэнсавае напаўненне кампазіцыі Райта было згублена[11].

Коўк стаў членам Філасофскага таварыства Дэрбі, якое ўтварылася пасля пераезду ў горад Эразма Дарвіна.

Коўк памёр у Баце 12 красавіка 1811 і быў пахаваны ў Пінкстане[6].

Спадчына

[правіць | правіць зыходнік]

Па яго апошняй волі ў Пінкстане была заснавана добраахвотная арганізацыя, у якую з прыбытку ад вугальных шахт залічалася пяць фунтаў у год, што дазволіла набываць кнігі бедным дзецям[12].

Зноскі

  1. ↑ Lundy D. R. The Peerage
  2. ↑ а б в г Burkes Genealogical and Heraldic History of the Landed Gentry, Bernard Burke, 1847, retrieved 28 March 2008
  3. ↑ Pedigree of Coke at stirnet.com (subscription required), accessed 14 April 2008.
  4. ↑ Orchard, James (ed.), The Autobiography and Correspondence of Sir Simonds D’Ewes, Bart., page 7 of Preface online at books.google.co.uk, accessed 14 April 2008
  5. ↑ White’s Directory of Derbyshire, 1857
  6. ↑ а б Person record for Coke, D’Ewes (1770—1811), CCEd Person ID: 10088(недаступная спасылка) in the Clergy of the Church of England Database. Retrieved 2008-04-15
  7. ↑ Manuscript text of legal precedents belonging to D’Ewes Coke (1774—1856), barrister, undated, c.1800(недаступная спасылка) accessed 13 April 2008
  8. ↑ The Mansfield & Pinxton Railway: Promoting the railway scheme, 1813-17 Архівавана 3 кастрычніка 2011. at old-mansfield.org.uk, accessed 14 April 2008
  9. ↑ Rev Dewes Coke, his wife and a relative Архівавана 22 снежня 2007. Derby Museum
  10. ↑ The Rev D’Ewes Coke, his wife and a relative Архівавана 22 снежня 2007. at derby.gov.uk, accessed 14 April 2008
  11. ↑ The landscape and the figure Архівавана 18 мая 2011. online at royalacademy.org.uk, accessed 14 April 2008
  12. ↑ History, gazetteer and directory of Derbyshire p.660, accessed 30 March 2008
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Д’Эўэс_Коўк&oldid=4589533"