Сангушкі
Сангушкі | |
---|---|
«Пагоня Літоўская» | |
Краіна паходжання | Вялікае Княства Літоўскае |
Тытул | князі |
Прызнаныя ў | Вялікае Княства Літоўскае, Рэч Паспалітая |
Сангушкі (польск.: Sanguszkowie, укр.: Сангушки) — княжацкі род герба «Пагоня Літоўская», прадстаўнікі якога займалі высокія дзяржаўныя пасады ў Вялікім Княстве Літоўскім і Рэчы Паспалітай. Валодалі Ратнам, Ковелем, Ізяславам, Любомлем (на Валыні), ваколіцамі Пінску і Кобрынам (на Палессі), Смалянамі і Абольцамі (у Аршанскім павеце), Ракавам (у Менскім павеце), Горваллю (у Рэчыцкім павеце).
Сангушкі лічыліся сваякамі каралеўскай і вялікакняжацкай дынастыі Ягелонаў (Ягайлавічаў). У XV—XVI стст., як і іншыя нашчадкі Гедзіміна і Альгерда, страцілі правы ўдзельных князёў, аднак здолелі захаваць значныя маёнткі на правах уплывовых магнатаў. Спярша вызнавалі праваслаўе, з XVI ст. перайшлі ў каталіцтва.
Паходжанне
[правіць | правіць зыходнік]Даведзеным[1][2] з’яўляецца паходжанне роду ад Фёдара (Федзькі) Альгердавіча (каля 1335—1404), удзельнага князя ў Ратне, Ковелі, Любамлі, у Пінскіх балотах і ў Кобрыне. Ад імя яго сына Сангушкі Федзькавіча (пам. 1443) пайшло радавае прозвішча (паводле меркавання Юзафа Вольфа, Сангушка — памяншальная форма ад Сямён, таксама існуюць версіі пра скарачэнне ад імя Аляксандр або Васіль[1]).
У XV ст. род Сангушкаў падзяліўся на асобныя лініі, якія адпаведна мелі маёнткі ў розных месцах дзяржавы. Старэйшая лінія, Сангушка-Кашырскія, згасла ў 1653 г. Малодшая лінія, Сангушка-Ковельскія, прыняла прозвішча Сангушка-Любартовіч згодна з легендай аб паходжанні ад малодшага брата Альгерда Любарта.
Князь Павел Караль Сангушка-Любартовіч (1682—1750), маршалак вялікі літоўскі, значна павялічыў уладанні роду ў выніку шлюбу з Марыянай Любамірскай, князёўнай Астрожскай. яго рэзідэнцыя ў Славуце (Украіна) была аздобленая вядомай калекцыяй персідскіх дываноў, вядомых як Сангушкаўскія дываны.
З далучэннем Галіцыі да СССР Сангушкі згубілі свае маёнткі і палац у Львове і эмігрыравалі ў Бразілію.
Станам на канец XX ст. род прадстаўляе адзін чалавек, князь Павел Францішак Раман (нар. 1973), які жыве ў Сан-Паўлу.
Найбольш вядомыя прадстаўнікі
[правіць | правіць зыходнік]- Раман Сангушка (1537—1571) — гетман польны літоўскі, першы ваявода брацлаўскі
- Павел Караль Сангушка (1680—1750) — стольнік і маршалак вялікі літоўскі
- Геранім Януш Сангушка (1743—1812) — генерал, апошні ваявода валынскі
- Яўстах Эразм Сангушка (1768—1844) — удзельнік паўстання Т. Касцюшкі і вайны Напалеона супраць Расіі.
- Раман Станіслаў Сангушка (1800—1881) — удзельнік нацыянальна-вызваленчага паўстання (1863—1864), высланы расійскімі ўладамі ў Сібір.
Генеалогія
[правіць | правіць зыходнік]Агульная
[правіць | правіць зыходнік]Сангушка Федзькавіч, ж. — Ганна.
- Васіль Сангушкавіч
- Іван Сангушкавіч
- Аляксандр Сангушкавіч
- Міхал Сангушка
- Андрэй Сангушка-Кашырскі
- Аляксандр
- Леў
- Рыгор
- Адам Аляксандр
- Ганна
- Рыгор
- Леў
- Ганна
- Аляксандр
- Анастасія
- Невідана
- Андрэй Сангушка-Кашырскі
- Андрэй Сангушка
- Міхал Сангушка
- Міхал Сангушкавіч
- Януш Сангушка
- Васіль
- Рыгор
- Андрэй
- Сымон Самуэль
- Казімір
- Геранім, біскуп смаленскі
- Ян Уладзіслаў
- Геранім Сангушка, ж. — Канстанцыя з Сапегаў; ад іх ідзе існая ў наш час галіна роду (гл. ніжэй)
- Кацярына
- Крыстына
- Еўфрасіння
- Алена
- Сымон Самуэль
- Фядора
- Андрэй
- Ганна
- Марына
- Магдалена
- Рыгор
Існай галіны
[правіць | правіць зыходнік]Геранім Сангушка, ж. — Канстанцыя з Сапегаў
- Казімір Юзаф Антоні, ж. — Браніслава з Пянёнзкаў
- Павел Караль (1680—1750)
- Януш Аляксандр (1712—1775)
- Юзаф Паўлін (1740—1781)
- Раман, памер маладым
- Геранім Януш (1743—1812)
- Яўстах Эразм (1768—1844)
- Дарота (1799—1829), м. — Караль Сангушка-Любартовіч
- Раман Станіслаў (1800—1881)
- Уладзіслаў Геранім (1803—1870)
- Ядвіга Клементына (1830—1918)
- Раман Даміян (1832—1917)
- Павел Раман (1834—1876)
- Алена (1836—1890)
- Яўстах Станіслаў (1842—1903)
- Раман Уладзіслаў Антоній (1901—1984)
- Пётр Антоній Самуэль (1937—1989), ж. — Клод дэ Руа
- Павел Францішак Раман (нар. 1973)
- Пётр Антоній Самуэль (1937—1989), ж. — Клод дэ Руа
- Раман Уладзіслаў Антоній (1901—1984)
- Марыя Мар’яна (1770—1827)
- Тэкля (1786—1827)
- Яўстах Эразм (1768—1844)
- Януш Уладзіслаў (? — 1806)
- Ганна (1739—1766)
- Крыстына (1741—1778)
- Кунегунда
- Ганна Кацярына
- Крыстына
Галерэя
[правіць | правіць зыходнік]-
Барбара Сангушка (з Дунінаў)
-
Барбара Сангушка (з Дунінаў)
-
Канстанцыя Сангушка (з Дэнгафаў)
-
Ізабела Сангушка (з Любамірскіх)
-
Ізабела Сангушка (з Любамірскіх)
-
Клеменціна Сангушка
-
Анэля Сангушка (з Ледухоўскіх)
Іканаграфія роду Сангушкаў у наш час захоўваецца ў зборах Беларусі, Польшчы, Расіі, Украіны.
Зноскі
- ↑ а б ЭнцВКЛ 2005.
- ↑ Сангушкі // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 2001. — 591 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0214-8. С. 219.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Пазднякоў В. Сангушкі // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — С. 539. — 792 с. — ISBN 985-11-0378-0 (т. 2), ISBN 985-11-0315-2.
- Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 2001. — 591 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0214-8.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Сангушкі
- Агульная генеалогія Сангушкаў Архівавана 5 сакавіка 2016.