Валынецкі сельсавет (Верхнядзвінскі раён)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Валынецкі сельсавет
Краіна  Беларусь
Уваходзіць у Верхнядзвінскі раён
Уключае 34 населеныя пункты
Адміністрацыйны цэнтр Валынцы
Дата ўтварэння 20 жніўня 1924
Насельніцтва (2019) 1 548
Часавы пояс UTC+03:00
Тэлефонны код 2151
Код аўтам. нумароў 2

Валы́нецкі сельсаве́т — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Верхнядзвінскага раёна Віцебскай вобласці Беларусі. Адміністрацыйны цэнтр — аграгарадок (да 2008 года вёска) Валынцы.

Утвораны 20 жніўня 1924 года ў складзе Валынецкага раёна (з 9 сакавіка 1929 года — Боркавіцкі раён) Полацкай акругі БССР. Пасля скасавання акруговай сістэмы з 26 ліпеня 1930 года ў Боркавіцкім раёне БССР. З 8 ліпеня 1931 года ў складзе Дрысенскага раёна БССР, з 21 чэрвеня 1935 года — Полацкай акругі, з 20 лютага 1938 года — Віцебскай вобласці, з 20 верасня 1944 года — Полацкай вобласці, з 8 студзеня 1954 года — Віцебскай вобласці. 4 сакавіка 1960 года ў склад сельсавета Прудзінкаўскага сельсавета перададзены 7 населеных пунктаў (Дзегцярова II, Забелы I, Забелы II, Кавалеўшчына, Няверава і чыгуначныя будкі 669 км і 670 км), з Галубаўскага сельсавета — 7 населеных пунктаў (Барсукі, Застарыны, Зяленаўшчына, Князёва, Кулінчына, Ліцвінава і Цярэшкі)[1]. 25 снежня 1962 года Дрысенскі раён перайменаваны ў Верхнядзвінскі. На 1 студзеня 1974 года ў складзе сельсавета 24 населеныя пункты[2]. У 1978 годзе ў склад сельсавета з Боркавіцкага сельсавета перададзены 6 населеных пунктаў (вёскі Белавусы, Валуцёва, Ермакі, Калатовіна, Клімаўшчына і Краўцы)[3]. 20 жніўня 1980 года скасавана вёска Кулінчына[4], у 1987 годзе — вёска Зяленаўшчына[5]. 8 красавіка 2004 года ў склад сельсавета з Шайтараўскага сельсавета перададзены 7 населеных пунктаў у межах былога калгаса «Кастрычнік» (вёскі Булаўкі, Вадва, Дадэкі, Казуліна, Прудзінкі, Стайкі і Філіпова)[6].

Насельніцтва сельсавета паводле перапісу 2009 года — 1942 чалавекі[7], з іх 92,5 % — беларусы, 5,3 % — рускія, 0,7 % — украінцы[8]; паводле перапісу 2019 года — 1548 чалавек[9].

Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]

  1. Рашэнне выканкома Віцебскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 4 сакавіка 1960 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1960, № 6.
  2. Белорусская ССР. Административно-территориальное деление. На 1 января 1974 года. (руск.). — Выданне 5-е. — Мн.: Беларусь, 1974. — С. 42. — 248 с. — 10 000 экз.
  3. Рашэнні выканкома Віцебскага абласнога Савета народных дэпутатаў ад 18 красавіка і 16 мая 1978 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1978, № 16 (1570).
  4. Рашэнне выканкома Віцебскага абласнога Савета народных дэпутатаў ад 20 жніўня 1980 г. // Збор законаў Беларускай ССР, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1980, № 31 (1657).
  5. Рашэнні выканкома Віцебскага абласнога Савета народных дэпутатаў ад 16 лютага і 4 сакавіка 1987 г. // Збор законаў Беларускай ССР, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1987, № 23 (1901).
  6. Решение Витебского областного Совета депутатов от 8 апреля 2004 г. № 55 Об изменении административно-территориального устройства районов Витебской области Архівавана 5 кастрычніка 2021.
  7. Колькасць насельніцтва населеных пунктаў Віцебскай вобласці Беларусі паводле перапісу 2009 года
  8. Этнічны склад насельніцтва сельсаветаў Беларусі паводле перапісу 2009 года
  9. Насельніцтва населеных пунктаў Віцебскай вобласці Беларусі паводле перапісу 2019 года

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Административно-территориальное устройство БССР: справочник: в 2 т. / Главное архивное управление при Совете Министров БССР, Институт философии и права Академии наук БССР. — Минск: «Беларусь», 1985―1987.
  • Административно-территориальное устройство Республики Беларусь (1981—2010 гг.): справочник. — Минск: БелНИИДАД, 2012. — 172 с.