Мікола Папека

Мікола Папека
Мікола Папека
	; Мікола Папека, 2004 г.
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	28 снежня 1961 (61 год)
Месца нараджэння	Турная, Святавольскі сельсавет, Івацэвіцкі раён, Брэсцкая вобласць, БССР, СССР;
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	паэт, пчаляр
Жанр	верлібр
Грамадская дзейнасць
Партыя	БСДП;
Член у	Саюз беларускіх пісьменнікаў; Беларускі ПЭН-цэнтр;
Прэміі	Гліняны Вялес (1999)
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Міко́ла (Мікала́й Мікала́евіч) Папе́ка (нар. 28 снежня 1961, в. Турная, Івацэвіцкі раён, Брэсцкая вобласць) — беларускі паэт, пчаляр.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 28 снежня 1961 года ў вёсцы Турная Івацэвіцкага раёна Брэсцкай вобласці. Скончыў Аляхновіцкую сярэднюю школу (1979), Смілавіцкі саўгас-тэхнікум (1981, па прафесіі тэхніка-пчаляра), Украінскую сельскагаспадарчую акадэмію ў Кіеве (1981—1986, па спецыяльнасці заатэхніка-пчаляра).

З 1986 года жыве ў вёсцы Лінава Пружанскага раёна. Працаваў пчаляром у лясніцтве, цяпер — на ўласнай гаспадарцы.

Заснавальнік штогадовай літаратурнай «Мядовай прэміі», пераможца якой штогод атрымоўвае пуд мёду. Член Беларускага ПЭН-цэнтра, Саюза беларускіх пісьменнікаў^[1].

Сябра Беларускай сацыял-дэмакратычнай партыі (Грамада).

30 лістапада 2020 года затрыманы па крымінальнай справе за ўдзел у пратэстах супраць фальсіфікацыі прэзідэнцкіх выбараў^[2]. 8 чэрвеня 2021 года асуджаны на 2 гады «хіміі» за ўдзел у карагодзе на праезнай частцы ў Брэсце 13 верасня 2020 года^[3]. З 13 верасня 2021 года адбываў пакаранне ў папраўчай установе адкрытага тыпу № 21 у Мазыры. 16 верасня 2021 года сумеснай заявай пяццю арганізацый, сярод якіх Праваабарончы цэнтр «Вясна», Беларускі ПЭН-цэнтр, быў прызнаны палітычным зняволеным^[4]. У пачатку красавіка Міколу Папеку ўзмацнілі пакаранне і перавялі яго ў калонію на 8,5 месяцаў. 17 снежня 2022 года выйшаў на волю з магілёўскай калёніі № 15.

Сям’я[правіць | правіць зыходнік]

Жанаты, з жонкай Святланай (працуе настаўніцай) маюць двух сыноў.

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Вершы пачаў складаць у школьным узросце, аднак усе яны былі страчаныя падчас навучання ў тэхнікуме. Друкаваўся ў часопісе «Крыніца», штотыднёвіку «Літаратура і мастацтва», абласной і раённай перыёдыцы.

У 1999 годзе ў серыі «Брэсцкае вогнішча» выйшаў яго першы зборнік вершаў «Чарнавікі…» з прадмовай Міколы Купрэева. За выхад кнігі аўтар выказаў падзяку сваім «двукрылым фундатарам» — пчолам^[5]. У 2000 годзе за гэты зборнік Мікола ўзнагароджаны прэміяй «Гліняны Вялес-99».

Бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Мікола Папека. Чарнавікі…. — Брэст: Брэсцкая друкарня, 1999. — 92 с. — (Берасцейскае вогнішча). — 300 экз. — ISBN 985-6413-40-0.
Іван Юльянавіч Здановіч. Рупліўцы беларускага нацыянальнага адраджэння з Пружаншчыны: Грамадска-літаратурны даведнік. — Пружаны: 2003. — 144 с.

Зноскі

↑ Архіўная копія (нявызн.)(недаступная спасылка). Члены СБП. Саюз беларускіх пісьменнікаў. Архівавана з першакрыніцы 18 красавіка 2015. Праверана 4 верасня 2012.
↑ Паэт-пчаляр Мікола Папека затрыманы па крымінальнай справе (нявызн.). Беларускае Радыё Рацыя. Праверана 8-6-2021.
↑ У Брэсце вынеслі чарговыя прысуды па «справе карагодаў». Трох палітвязняў вызвалілі ў залі суда (нявызн.). Праваабарончы цэнтр «Вясна» (8 чэрвеня 2021). Праверана 8-6-2021.
↑ Заява праваабарончых арганізацый Беларусі аб прызнанні сямі новых палітвязняў (нявызн.). Праваабарончы цэнтр «Вясна» (16 верасня 2021).
↑ Алесь Аркуш. Пчала ўчапілася ў верас // Наша Ніва. — ліпень 2000.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Здановіч Іван Юльянавіч. Рупліўцы беларускага нацыянальнага адраджэння з Пружаншчыны: Грамадска-літаратурны даведнік. — Пружаны, 2003. — 144 с.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

[1] Архіўная копія (нявызн.)(недаступная спасылка). Члены СБП. Саюз беларускіх пісьменнікаў. Архівавана з першакрыніцы 18 красавіка 2015. Праверана 4 верасня 2012.

[2] Паэт-пчаляр Мікола Папека затрыманы па крымінальнай справе (нявызн.). Беларускае Радыё Рацыя. Праверана 8-6-2021.

[3] У Брэсце вынеслі чарговыя прысуды па «справе карагодаў». Трох палітвязняў вызвалілі ў залі суда (нявызн.). Праваабарончы цэнтр «Вясна» (8 чэрвеня 2021). Праверана 8-6-2021.

[4] Заява праваабарончых арганізацый Беларусі аб прызнанні сямі новых палітвязняў (нявызн.). Праваабарончы цэнтр «Вясна» (16 верасня 2021).

[5] Алесь Аркуш. Пчала ўчапілася ў верас // Наша Ніва. — ліпень 2000.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]