Неверагодны лёс Амэлі Пулен
Неверагодны лёс Амэлі Пулен | |
| фр.: Le Fabuleux destin d'Amélie Poulain | |
 | |
| Жанр | рамантычная камедыя[d], кінакамедыя[d] і фільм-драма[d] |
|---|---|
| Рэжысёр | |
| Прадзюсар | |
| Сцэнарыст | |
| У галоўных ролях |
Адры Тату, Мацьё Касавіц |
| Аператар | |
| Кампазітар | |
| Кінакампанія | France 3[d], Canal+ і Miramax[d] |
| Працягласць | 122 хв. |
| Бюджэт | 77 млн франкаў (10 млн дол.) |
| Зборы | 173,9 млн дол.[1] |
| Краіна | |
| Мова | французская мова[2] |
| Год | 2001 і 16 жніўня 2001[3] |
| IMDb | tt0211915 |
| Афіцыйны сайт | |
«Неверагодны лёс Амэлі Пулен» (фр.: Le Fabuleux Destin d’Amélie Poulain) — французская рамантычная камедыя 2001 года кінарэжысёра Жан-П’ера Жэнэ.
Фільм заняў другое месца ў спісе «100 лепшых фільмаў сусветнага кінематографа не на англійскай мове», складзеным у 2010 годзе часопісам Empire[7].
Сюжэт[правіць | правіць зыходнік]
Дзіцячыя гады Амэлі праходзяць у выдуманым свеце і адзіноце. Яна ўвесь час фантазіруе і размаўляе са сваім ўяўным сябрам — кракадзілам. Яе бацька памылкова дыягнаставаў ёй парок сэрца (ён надаваў ёй занадта мала часу, з прычыны чаго пры правядзенні штомесячных медыцынскіх абследаванняў Амэлі моцна хвалявалася), таму дзяўчынцы давялося вывучаць навукі дома, страціўшы магчымыасці знайсці сяброў. Маці Амэлі трагічна загінула, калі ёй на галаву з вяршыні сабора Нотр-Дам звалілася турыстка-самазабойца з Канады. У садзе сямейства Пулен будуецца мініятурны маўзалей для праху загінулай. Нават там пануе цацачны, казачны свет.
Стаўшы дарослай, Амэлі пакідае бацькоўскі дом. Яна працуе ў кафэ «Два Млына» на Манмартры, «пару разоў» спрабуе завязаць любоўныя адносіны з мужчынамі, але яе спробы «аказваюцца непераканаўчымі».
Амэлі вельмі вынаходлівая і ўмее знаходзіць задавальненне ў маленькіх паўсядзённых радасцях: апускаючы руку ў мяшок з фасоляй, ламаючы чайнай лыжачкай скарыначку крэм брюле, пускаючы «блінцы» па каналу Сен-Мартэн.
Але вечарам 30 жніўня 1997 года — у дзень гібелі прынцэсы Дыяны (у рэальнасці прынцэса Дыяна загінула 31 жніўня) — яе жыццё змяняецца: выпадкова Амэлі знаходзіць у сваёй ваннай тайнік, у якім ляжыць бляшаная скрынка з алавянымі салдацікамі, шклянымі шарыкамі і іншымі дзіцячымі скарбамі, якія належалі невядомаму хлопчыку, які жыў калісьці ў яе кватэры, цяпер ужо даросламу пяцідзесяцігадоваму мужчыне. Амэлі вырашае вярнуць скрынку ўладальніку. Яна думае: калі яе задумка абудзіць у ёй якія-небудзь пачуцці, то яна ўсё жыццё прысвеціць клопату пра шчасце іншых людзей.
Амэлі знаходзіць ўладальніка гэтага тайніка і з заміраннем сэрца чакае яго рэакцыі. Седзячы за стойкай бара ў кафэ, яна чуе яго прызнанне, што ён шчаслівы атрымаць такую вось вестку з дзяцінства. З гэтага часу Амэлі ўмешваецца ў жыццё іншых людзей. Пасля гісторыі з вяртаннем «скарбаў» яна дапамагае адной з работніц «Двух млыноў» знайсці каханне ў вобразе пастаяннага наведвальніка — мужчыны з дыктафонам, вяртае надзею жанчыне, якая жыве ў адным доме з ёй, падрабіўшы ліст ад нябожчыка мужа. Амэлі даўно раіла бацьку адправіцца ў падарожжа па свеце, але ён усё не вырашаецца з'ехаць, і Амэлі просіць знаёмую сцюардэсу фатаграфаваць садовага гнома бацькі ў розных гарадах на фоне славутасцей і адсылаць атрыманыя здымкі яму.
Спазніўшыся на цягнік, Амэлі застаецца начаваць у метро, а раніцай яна натаркаецца на хлопца, які шукае нешта пад адной з фотакабінак. Убачыўшы яе, ён як быццам палохаецца. Потым яна сустракае яго яшчэ раз, калі ён зноў нешта шукае каля фотакабінкі, а потым, заўважыўшы кагосьці, бяжыць за ім. Па дарозе ён губляе альбом, які знаходзіць Амэлі. У гэтым альбоме налепленыя змятыя і парваныя фатаграфіі — няўдалыя здымкі, выкінутыя незадаволенымі кліентамі фотакабінак і падабраныя гэтым чалавекам. У альбоме часта сустракаецца фота аднаго і таго ж чалавека. У яго як быццам асоба без эмоцый. Гэтымі думкамі Амэлі дзеліцца са «шкляным Чалавекам», адным з жыхароў яе дома. Разам яны вырашаюць разгадаць таямніцу: што за чалавек намаляваны на гэтых дзіўных фотаздымках. У рэшце рэшт высвятляецца, што гэта чалавек, які рамантуе фотакабінкі, а фоты робіць проста для праверкі, пасля чаго дзярэ і выкідвае іх.
Як аказалася, Ніно, хлопца, што страціў кнігу з фотакарткамі, хвалюе тое ж пытанне. Амэлі пашчасціла разгадаць таямніцу, і яна падкідвае Ніно падказкі-загадкі: сваю фатаграфію ў масцы Зора, стрэлкі на асфальце, шарады. У выніку яны прыводзяць яго прама да таго загадкавага нежывога чалавека, намаляванага на фотаздымках. Ніно і Амэлі нарэшце сустракаюцца, ведаючы, хто з іх хто. І аказваецца, што яны створаны адзін для аднаго.
Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]
| Кінапрэмія / Кінафестываль | Дата | Катэгорыя / Узнагарода | Намінант | Вынік |
|---|---|---|---|---|
| 14-я «Еўрапейская кінапрэмія»[8][9] | 01.12.2001 | Лепшы еўрапейскі фільм | Перамога | |
| Лепшы еўрапейскі рэжысёр | Жан-П’ер Жэнэ | Перамога | ||
| Лепшая еўрапейская актрыса | Адры Тату | Намінацыя | ||
| Лепшы еўрапейскі аператар | Бруно Дэльбанэль | Перамога | ||
| Прыз глядацкіх сімпатый лепшаму еўрапейскаму рэжысёру | Жан-П’ер Жэнэ | Перамога | ||
| 59-я прэмія «Залаты глобус»[10] | 20.01.2002 | Лепшы драматычны фільм на замежнай мове | Францыя | Намінацыя |
| 74-я прэмія «Оскар»[11] | 24.03.2002 | Лепшая праца мастака-пастаноўшчыка | Алін Бането, Мары-Лор Вала | Намінацыя |
| Лепшая аператарская праца | Бруно Дэльбанэль | Намінацыя | ||
| Лепшы фільм на замежнай мове | Францыя | Намінацыя | ||
| Лепшы гук | Vincent Arnardi, Guillaume Leriche, Jean Umansky | Намінацыя | ||
| Лепшы арыгінальны сцэнарый | Гіём Ларан, Жан-П’ер Жэнэ | Намінацыя |
Зноскі
- ↑ Box Office Mojo
- ↑ http://www.nytimes.com/movies/movie/244109/Amelie/details
- ↑ http://kinokalender.com/film2204_die-fabelhafte-welt-der-am-lie.html Праверана 9 красавіка 2018.
- ↑ http://www.allocine.fr/film/fichefilm_gen_cfilm=27063.html Праверана 1 мая 2016.
- ↑ http://www.imdb.com/title/tt0211915/ Праверана 1 мая 2016.
- ↑ http://www.bbfc.co.uk/releases/amelie-montmartre-le-fabuleux-destin-damelie-poulain-2001 Праверана 1 мая 2016.
- ↑ The 100 Best Films Of World Cinema (The greatest films not in the English language) // Empire. Bauer Consumer Media.(англ.) (Праверана 30 верасня 2011)
- ↑ 2001 Nominations (англ.) . The European Film Academy. Праверана 24 лютага 2018.
- ↑ 2001 Winners (англ.) . The European Film Academy. Праверана 24 лютага 2018.
- ↑ Winners & Nominees: Amélie (англ.) . Праверана 24 лютага 2018.
- ↑ The 74th Academy Awards (англ.) . Праверана 24 лютага 2018.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Неверагодны лёс Амэлі Пулен- Сайт саўндтрэка «Амэлі» (англ.)
- Амэлі (англ.) на сайце «Internet Movie Database»
- «НЕВЕРАГОДНЫ ЛЁС АМЭЛІ ПУЛЕН» па-беларуску!
| |||||||||||||||||
|
