Неверагодны лёс Амэлі Пулен

Неверагодны лёс Амэлі Пулен
фр.: Le Fabuleux destin d'Amélie Poulain
Жанр	рамантычная камедыя[d], кінакамедыя[d], драматычны фільм і магічны рэалізм
Рэжысёр	Жан-П’ер Жэнэ[…]
Прадзюсар	Клод Асар[d]
Сцэнарыст	Жан-П’ер Жэнэ Гіём Ларан[d]
У галоўных ролях	Адры Тату[…] Mathieu Kassovitz[d][…] Жамель Дэбуз Dominique Pinon[d] Yolande Moreau[d] André Dussollier[d] Ізабэль Нанці[d] Rufus[d] Ticky Holgado[d] Andrée Damant[d] Armelle[d] Artus de Penguern[d] Christiane Bopp[d] Claire Maurier[d] Claude Perron[d] Clotilde Mollet[d] Dominique Bettenfeld[d] Fabienne Chaudat[d] François Viaur[d] Frankie Pain[d] Frédéric Mitterrand[d] Guillaume Viry[d] Jean Rupert[d] Jean-Pierre Becker[d] Jonathan Joss[d] Lorella Cravotta[d] Luc Palun[d] Marie-Laure Descoureaux[d] Maurice Bénichou[d] Michel Robin[d] Мішэль Серо Philippe Paimblanc[d] Pierre Étaix[d] Serge Merlin[d] Sophie Tellier[d] Thierry Gibault[d] Urbain Cancelier[d] Valériane de Villeneuve[d] Jacques Thébault[d] Patrick Paroux[d] Jean-Pol Brissart[d]
Аператар	Бруно Дэльбанэль[d]
Кампазітар	Ян Цірсэн
Кінакампанія	France 3 Cinéma[d], Canal+, Miramax[d], UGC Images[d], Tapioca Films[d] і MMC Movies[d]
Працягласць	122 хв.
Бюджэт	77 млн франкаў (10 млн дол.)
Зборы	173,9 млн дол.
Краіна	Францыя
Мова	французская мова
Год	25 красавіка 2001, 16 жніўня 2001 і 2001
IMDb	tt0211915
Афіцыйны сайт​(англ.)

«Неверагодны лёс Амэлі Пулен» (фр.: Le Fabuleux Destin d’Amélie Poulain) — французская рамантычная камедыя 2001 года кінарэжысёра Жан-П’ера Жэнэ.

Фільм заняў другое месца ў спісе «100 лепшых фільмаў сусветнага кінематографа не на англійскай мове», складзеным у 2010 годзе часопісам Empire.

Сюжэт

Дзіцячыя гады Амэлі праходзяць у выдуманым свеце і адзіноце. Яна ўвесь час фантазіруе і размаўляе са сваім ўяўным сябрам — кракадзілам. Яе бацька памылкова дыягнаставаў ёй парок сэрца (ён надаваў ёй занадта мала часу, з прычыны чаго пры правядзенні штомесячных медыцынскіх абследаванняў Амэлі моцна хвалявалася), таму дзяўчынцы давялося вывучаць навукі дома, страціўшы магчымыасці знайсці сяброў. Маці Амэлі трагічна загінула, калі ёй на галаву з вяршыні сабора Нотр-Дам звалілася турыстка-самазабойца з Канады. У садзе сямейства Пулен будуецца мініятурны маўзалей для праху загінулай. Нават там пануе цацачны, казачны свет.

Стаўшы дарослай, Амэлі пакідае бацькоўскі дом. Яна працуе ў кафэ «Два Млына» на Манмартры, «пару разоў» спрабуе завязаць любоўныя адносіны з мужчынамі, але яе спробы «аказваюцца непераканаўчымі».

Амэлі вельмі вынаходлівая і ўмее знаходзіць задавальненне ў маленькіх паўсядзённых радасцях: апускаючы руку ў мяшок з фасоляй, ламаючы чайнай лыжачкай скарыначку крэм брюле, пускаючы «блінцы» па каналу Сен-Мартэн.

Але вечарам 30 жніўня 1997 года — у дзень гібелі прынцэсы Дыяны (у рэальнасці прынцэса Дыяна загінула 31 жніўня) — яе жыццё змяняецца: выпадкова Амэлі знаходзіць у сваёй ваннай тайнік, у якім ляжыць бляшаная скрынка з алавянымі салдацікамі, шклянымі шарыкамі і іншымі дзіцячымі скарбамі, якія належалі невядомаму хлопчыку, які жыў калісьці ў яе кватэры, цяпер ужо даросламу пяцідзесяцігадоваму мужчыне. Амэлі вырашае вярнуць скрынку ўладальніку. Яна думае: калі яе задумка абудзіць у ёй якія-небудзь пачуцці, то яна ўсё жыццё прысвеціць клопату пра шчасце іншых людзей.

Амэлі знаходзіць ўладальніка гэтага тайніка і з заміраннем сэрца чакае яго рэакцыі. Седзячы за стойкай бара ў кафэ, яна чуе яго прызнанне, што ён шчаслівы атрымаць такую вось вестку з дзяцінства. З гэтага часу Амэлі ўмешваецца ў жыццё іншых людзей. Пасля гісторыі з вяртаннем «скарбаў» яна дапамагае адной з работніц «Двух млыноў» знайсці каханне ў вобразе пастаяннага наведвальніка — мужчыны з дыктафонам, вяртае надзею жанчыне, якая жыве ў адным доме з ёй, падрабіўшы ліст ад нябожчыка мужа. Амэлі даўно раіла бацьку адправіцца ў падарожжа па свеце, але ён усё не вырашаецца з'ехаць, і Амэлі просіць знаёмую сцюардэсу фатаграфаваць садовага гнома бацькі ў розных гарадах на фоне славутасцей і адсылаць атрыманыя здымкі яму.

Спазніўшыся на цягнік, Амэлі застаецца начаваць у метро, а раніцай яна натаркаецца на хлопца, які шукае нешта пад адной з фотакабінак. Убачыўшы яе, ён як быццам палохаецца. Потым яна сустракае яго яшчэ раз, калі ён зноў нешта шукае каля фотакабінкі, а потым, заўважыўшы кагосьці, бяжыць за ім. Па дарозе ён губляе альбом, які знаходзіць Амэлі. У гэтым альбоме налепленыя змятыя і парваныя фатаграфіі — няўдалыя здымкі, выкінутыя незадаволенымі кліентамі фотакабінак і падабраныя гэтым чалавекам. У альбоме часта сустракаецца фота аднаго і таго ж чалавека. У яго як быццам асоба без эмоцый. Гэтымі думкамі Амэлі дзеліцца са «шкляным Чалавекам», адным з жыхароў яе дома. Разам яны вырашаюць разгадаць таямніцу: што за чалавек намаляваны на гэтых дзіўных фотаздымках. У рэшце рэшт высвятляецца, што гэта чалавек, які рамантуе фотакабінкі, а фоты робіць проста для праверкі, пасля чаго дзярэ і выкідвае іх.

Як аказалася, Ніно, хлопца, што страціў кнігу з фотакарткамі, хвалюе тое ж пытанне. Амэлі пашчасціла разгадаць таямніцу, і яна падкідвае Ніно падказкі-загадкі: сваю фатаграфію ў масцы Зора, стрэлкі на асфальце, шарады. У выніку яны прыводзяць яго прама да таго загадкавага нежывога чалавека, намаляванага на фотаздымках. Ніно і Амэлі нарэшце сустракаюцца, ведаючы, хто з іх хто. І аказваецца, што яны створаны адзін для аднаго.

Акцёрскі склад

Адры Тату	–   Амелі Пулен
Мацьё Касавіц	–   Ніно Кенкампуа
Руфюс	–   Рафаэль Пулен
Ларэла Кравата	–   Амандзіна Пулен
Серж Мерлен	–   Рэмон Дзюфаэль, «шкляны чалавек»
Жамель Дэбуз	–   Люсьен
Ізабэль Нанці	–   Жаржэт

Узнагароды

Кінапрэмія / Кінафестываль	Дата	Катэгорыя / Узнагарода	Намінант	Вынік	Сп.
1-я «Сусветная прэмія саўндтрэкаў»	18.10.2001	Кінакампазітар года	Ян Цьерсен	Намінацыя
		Найлепшая арыгінальная музыка для фільма	Ян Цьерсен	Перамога
14-я «Еўрапейская кінапрэмія»	01.12.2001	Найлепшы еўрапейскі фільм	Жан-П’ер Жэнэ	Перамога
		Найлепшы еўрапейскі рэжысёр	Жан-П’ер Жэнэ	Перамога
		Найлепшая еўрапейская актрыса	Адры Тату	Намінацыя
		Найлепшы еўрапейскі аператар	Бруно Дэльбанэль	Перамога
		Прыз глядацкіх сімпатый найлепшаму еўрапейскаму рэжысёру	Жан-П’ер Жэнэ	Перамога
59-я прэмія «Залаты глобус»	20.01.2002	Найлепшы драматычны фільм на замежнай мове	Францыя	Намінацыя
27-я прэмія «Сезар»	02.03.2002	Найлепшы фільм	Жан-П’ер Жэнэ	Перамога
		Найлепшая рэжысура	Жан-П’ер Жэнэ	Перамога
		Найлепшая актрыса	Адры Тату	Намінацыя
		Найлепшы акцёр другога плана	Жамель Дэбуз	Намінацыя
		Найлепшы акцёр другога плана	Руфюс	Намінацыя
		Найлепшая актрыса другога плана	Ізабэль Нанці	Намінацыя
		Найлепшы арыгінальны або адаптаваны сцэнарый	Жан-П’ер Жэнэ, Гіём Ларан	Намінацыя
		Найлепшая аператарская праца	Бруно Дэльбанэль	Намінацыя
		Найлепшы мантаж	Эрвэ Шнайд	Намінацыя
		Найлепшы гук	Вінсэнт Арнардзі, Жэрар Ардзі, Жан Уманскі	Намінацыя
		Найлепшая музыка	Ян Цьерсен	Перамога
		Найлепшыя касцюмы	Мадлін Фантэн	Намінацыя
		Найлепшыя дэкарацыі	Алін Бането	Перамога
74-я прэмія «Оскар»	24.03.2002	Найлепшая праца мастака-пастаноўшчыка	Алін Бането, Мары-Лор Вала	Намінацыя
		Найлепшая аператарская праца	Бруно Дэльбанэль	Намінацыя
		Найлепшы фільм на замежнай мове	Францыя	Намінацыя
		Найлепшы гук	Вінсэнт Арнардзі, Guillaume Leriche, Жан Уманскі	Намінацыя
		Найлепшы арыгінальны сцэнарый	Гіём Ларан, Жан-П’ер Жэнэ	Намінацыя

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Неверагодны лёс Амэлі Пулен
• Сайт саўндтрэка «Амэлі» (англ.) 
• Амэлі на сайце «Internet Movie Database» (англ.) 
• «НЕВЕРАГОДНЫ ЛЁС АМЭЛІ ПУЛЕН» па-беларуску!