(267) Тырза

(267) Тырза
(267) Тырза;
Адкрыццё
Першаадкрывальнік	Агюст Шарлуа
Месца выяўлення	Ніца
Дата выяўлення	27 мая 1887
Эпанім	Тырза
Альтэрнатыўныя абазначэнні	1965 GC; A922 AA
Катэгорыя	Галоўны пояс астэроідаў
Арбітальныя характарыстыкі
	Эпоха 27 жніўня 2011 года; JD 2455800.5
Эксцэнтрысітэт (e)	0,10154
Вялікая паўвось (a)	415,049 млн км; (2,77443 а.а.)
Перыгелій (q)	372,905 млн км; (2,49271 а.а.)
Афелій (Q)	457,193 млн км; (3,05615 а.а.)
Перыяд абарачэння (P)	1 687,948 сут (4,621 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць	17,835 км/с
Схіленне (i)	6,009°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω)	73,896°
Аргумент перыгелія (ω)	195,783°
Сярэдняя анамалія (M)	304,454°
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр	52,68 км
Маса	1,53×1017 кг
Шчыльнасць	2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні	0,0147 м/с²
2-я касмічная скорасць	0,0279 км/с
Перыяд вярчэння	7,648 гад
Спектральны клас	D
Абсалютная зорная велічыня	10,5m
Альбеда	0,0402
Сярэдняя тэмпература паверхні	169 К (−104 °C)

(267) Тырза (лац.: Tirza) — астэроід галоўнага пояса, які належыць да спектральнага класа D. Ён быў адкрыты 27 мая 1887 года французскім астраномам Агюстам Шарлуа ў Абсерваторыі Ніцы і названы ў гонар Тырзы, жанчыны, якая згадваецца ў Бібліі^[1]. Гэта першы астэроід, адкрыты гэтым астраномам.

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

↑ Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 38. — ISBN 3-540-00238-3.