(96) Эгла

(96) Эгла
Адкрыццё
Першаадкрывальнік	Ж. Каджа
Месца выяўлення	Марсель
Дата выяўлення	17 лютага 1868
Эпанім	Эгла
Альтэрнатыўныя абазначэнні	A868 DA
Катэгорыя	Галоўны пояс астэроідаў
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e)	0,1382266
Вялікая паўвось (a)	456,435 млн км (3,0510797 а.а.)
Перыгелій (q)	393,344 млн км (2,6293393 а.а.)
Афелій (Q)	519,526 млн км (3,4728201 а.а.)
Перыяд абарачэння (P)	1 946,609 сут (5,33 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць	16,97 км/с
Схіленне (i)	15,96784°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω)	321,65394°
Аргумент перыгелія (ω)	208,56660°
Сярэдняя анамалія (M)	343,60370°
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр	170,02 км
Маса	5,1×1018 кг
Шчыльнасць	2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні	0,0475 м/с²
2-я касмічная скорасць	0,0898 км/с
Перыяд вярчэння	13,82 гад
Спектральны клас	T
Абсалютная зорная велічыня	7,67m
Альбеда	0,0523
Сярэдняя тэмпература паверхні	159 К (−114 °C)

(96) Эгла — вельмі буйны астэроід галоўнага пояса, які належыць да рэдкага спектральнага класа T. Ён быў адкрыты 17 лютага 1868 года французскім астраномам Жэромам Каджа ў Марсельскай абсерваторыі, Францыя і названы ў гонар Эглы, німфы ў старажытнагрэчаскай міфалогіі.

Гл. таксама

• Спіс астэроідаў (1—100)
• Класіфікацыі малых планет

Спасылкі

• База даных JPL НАСА па малых целах Сонечнай сістэмы (96)
• База даных MPC па малых целах Сонечнай сістэмы 96