(97) Клато
| (97) Клато | |
|---|---|
| | |
| Адкрыццё | |
| Першаадкрывальнік | Эрнст Тэмпель |
| Месца выяўлення | Марсельская абсерваторыя[1] |
| Дата выяўлення | 17 лютага 1868 |
| Эпанім | Clotho[d][2] |
| Альтэрнатыўныя абазначэнні | A868 DB[3] |
| Катэгорыя | Галоўны пояс астэроідаў |
| Арбітальныя характарыстыкі[4] | |
| Эксцэнтрысітэт (e) | 0,256 |
| Вялікая паўвось (a) |
399,127 млн км (2,668 а.а.) |
| Перыгелій (q) |
296,951 млн км (1,985 а.а.) |
| Афелій (Q) |
501,304 млн км (3,351 а.а.) |
| Перыяд абарачэння (P) | 1 591,758 сут (4,358 г) |
| Сярэдняя арбітальная скорасць | 17,932 км/с |
| Схіленне (i) | 11,785° |
| Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) | 159,761° |
| Аргумент перыгелія (ω) | 268,543° |
| Сярэдняя анамалія (M) | 218,086° |
| Фізічныя характарыстыкі | |
| Дыяметр | 82,83 км |
| Маса | ? кг |
| Шчыльнасць | ? г/см³ |
| Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні | ? м/с² |
| 2-я касмічная скорасць | ? км/с |
| Перыяд вярчэння | 35,15 гадз |
| Спектральны клас | M |
| Абсалютная зорная велічыня | 7,63m |
| Альбеда | 0,2285 |
| Сярэдняя тэмпература паверхні | ? K |
97 Клато́ (97 Klotho) — астэроід Галоўнага астэроіднага пояса. Адкрыты 17 лютага 1868 года французскім астраномам Эрнстам Вільгельмам Тэмпелем у Марсельскай абсерваторыі, Францыя. Астэроід названы ў гонар Клато, адной з трох багінь лёсу ў старажытнагрэчаскай міфалогіі[5].
Па спектральнай класіфікацыі Толена, Клато адносіцца да астэроідаў класа M, аднак радыёлакацыйныя назіранні альбеда не даюць прамых пацверджанняў пра значную наяўнасць жалезна-нікеліевых кампазітаў у складзе яго паверхні[6]. Эксперыменты, якія праводзяцца з мэтай даследавання колькаснага спетральнага ўплыву сонечнага ветра на астэроіды, выявілі, што фізічныя ўласцівасці Клато сумяшчальныя з энстатытавымі хандрытамі. Аналагічныя ўласцівасці былі выяўлены таксама ў астэроіда Лютэцыя, побач з якім у ліпені 2010 года праляціць еўрапейскі касмічны зонд «Разета». Магчыма, што даследаванні Лютэцыі з блізкай адлегласці дазволяць больш даведацца пра паверхневы склад Клато[7].
Назіранні за Клато ў сакавіку 1990 гады дазволілі вызначыць яго адносна вялікі перыяд вярчэння, які складае каля паўтары зямных сутак[8].
Астэроід не перасякае арбіту Землі і абарочваецца вакол Сонца за 4,36 юліянскіх гадоў[4].
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Зноскі
- ↑ JPL Small-Body Database Праверана 24 студзеня 2024.
- ↑ Dictionary of Minor Planet Names — 6 — Springer Science+Business Media. — P. 22. — ISBN 978-3-642-29717-5
- ↑ JPL Small-Body Database Праверана 16 кастрычніка 2023.
- ↑ а б JPL Small-Body Database Browser: 97 Klotho. Праверана 20.09.2009.
- ↑ Lutz D. Schmadel. (2003). Dictionary of minor planet names. Springer. ISBN 978-3-540-00238-3. (англ.)
- ↑ Shepard, M. K. (2005). A Long-Term Radar Survey of M-Class Asteroids. Bulletin of the American Astronomical Society. 37: 628.
- ↑ Vernazza, P. (2009). Plausible parent bodies for enstatite chondrites and mesosiderites: Implications for Lutetia's fly-by. Icarus. 202: 477–486.
- ↑ Dotto, E. (1992). M-type asteroids - Rotational properties of 16 objects. Astronomy and Astrophysics Supplement Series. 95: 195–211.
