Перайсці да зместу

(97) Клато

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(97) КлатоM:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік Эрнст Тэмпель
Месца выяўлення Марсельская абсерваторыя[1]
Дата выяўлення 17 лютага 1868
Эпанім Clotho[d][2]
Альтэрнатыўныя абазначэнні A868 DB[3]
Катэгорыя Галоўны пояс астэроідаў
Арбітальныя характарыстыкі[4]
Эксцэнтрысітэт (e) 0,256
Вялікая паўвось (a) 399,127 млн км
(2,668 а.а.)
Перыгелій (q) 296,951 млн км
(1,985 а.а.)
Афелій (Q) 501,304 млн км
(3,351 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 1 591,758 сут (4,358 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 17,932 км/с
Схіленне (i) 11,785°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 159,761°
Аргумент перыгелія (ω) 268,543°
Сярэдняя анамалія (M) 218,086°
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр 82,83 км
Маса ? кг
Шчыльнасць ? г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні ? м/с²
2-я касмічная скорасць ? км/с
Перыяд вярчэння 35,15 гадз
Спектральны клас M
Абсалютная зорная велічыня 7,63m
Альбеда 0,2285
Сярэдняя тэмпература паверхні ? K

97 Клато́ (97 Klotho) — астэроід Галоўнага астэроіднага пояса. Адкрыты 17 лютага 1868 года французскім астраномам Эрнстам Вільгельмам Тэмпелем у Марсельскай абсерваторыі, Францыя. Астэроід названы ў гонар Клато, адной з трох багінь лёсу ў старажытнагрэчаскай міфалогіі[5].

Па спектральнай класіфікацыі Толена, Клато адносіцца да астэроідаў класа M, аднак радыёлакацыйныя назіранні альбеда не даюць прамых пацверджанняў пра значную наяўнасць жалезна-нікеліевых кампазітаў у складзе яго паверхні[6]. Эксперыменты, якія праводзяцца з мэтай даследавання колькаснага спетральнага ўплыву сонечнага ветра на астэроіды, выявілі, што фізічныя ўласцівасці Клато сумяшчальныя з энстатытавымі хандрытамі. Аналагічныя ўласцівасці былі выяўлены таксама ў астэроіда Лютэцыя, побач з якім у ліпені 2010 года праляціць еўрапейскі касмічны зонд «Разета». Магчыма, што даследаванні Лютэцыі з блізкай адлегласці дазволяць больш даведацца пра паверхневы склад Клато[7].

Назіранні за Клато ў сакавіку 1990 гады дазволілі вызначыць яго адносна вялікі перыяд вярчэння, які складае каля паўтары зямных сутак[8].

Астэроід не перасякае арбіту Землі і абарочваецца вакол Сонца за 4,36 юліянскіх гадоў[4].

Зноскі

  1. JPL Small-Body Database Праверана 24 студзеня 2024.
  2. Dictionary of Minor Planet Names — 6 — Springer Science+Business Media. — P. 22. — ISBN 978-3-642-29717-5
  3. JPL Small-Body Database Праверана 16 кастрычніка 2023.
  4. а б JPL Small-Body Database Browser: 97 Klotho. Праверана 20.09.2009.
  5. Lutz D. Schmadel. (2003). Dictionary of minor planet names. Springer. ISBN 978-3-540-00238-3. (англ.)
  6. Shepard, M. K. (2005). A Long-Term Radar Survey of M-Class Asteroids. Bulletin of the American Astronomical Society. 37: 628.
  7. Vernazza, P. (2009). Plausible parent bodies for enstatite chondrites and mesosiderites: Implications for Lutetia's fly-by. Icarus. 202: 477–486.
  8. Dotto, E. (1992). M-type asteroids - Rotational properties of 16 objects. Astronomy and Astrophysics Supplement Series. 95: 195–211.