Генрых VII Цюдар

Генрых VII
Henry VII
37-ы Кароль Англіі 22 жніўня 1485 — 21 красавіка 1509
Каранацыя	30 кастрычніка 1485
Папярэднік	Рычард III
Пераемнік	Генрых VIII
Граф Рычманд 1457 — 1461
Папярэднік	Эдмунд Цюдар, 1-ы граф Рычманд
Нараджэнне	28 студзеня 1457[…] Замак Пембрук[d], Пембрук[d], Пембрукшыр, Уэльс, Каралеўства Англія
Смерць	21 красавіка 1509[…] (52 гады) Рычмандскі палац[d], Рычманд-апан-Тэмс[d], графства Вялікі Лондан, Вялікі Лондан, Англія
Месца пахавання	Вэстмінстэрскае абацтва
Род	Цюдары
Бацька	Эдмунд Цюдар
Маці	Маргарэт Бафорт[d]
Жонка	Елізавета Ёркская[d]
Дзеці	Артур, прынц Уэльскі[d], Маргарыта Цюдар, Генрых VIII, Лізавета Цюдар[d], Марыя Цюдар, Эдмунд Цюдар[d], Эдвард Цюдар[d], Кацярына Цюдар[d] і Роланд дэ Велвіль[d]
Веравызнанне	Каталіцкая Царква
Аўтограф
Бітвы	Battle of Bosworth Field[d]
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Генрых VII (англ.: Henry VII; 28 студзеня 1457 — 21 красавіка 1509) — кароль Англіі і васпан Ірландыі (1485—1509), першы манарх з дынастыі Цюдараў.

Іншыя падзеі

Генрых VII быў ашчадным манархам, значна ўмацаваў бюджэт Англіі, зруйнаваны ў гады Стагадовай вайны і вайны Пунсовай і Белай ружы. Для суда над дваранамі пры ім быў заснаваны адмысловы орган — Зорная палата.

Да ліку векапомных падзей праўлення Генрыха VII ставіцца падтрыманая ім экспедыцыя італьянца на англійскай службе Джавані Кабота (ён жа Джон Кебат) у Амерыку і адкрыццё Ньюфаўндленда. Таксама па просьбе Генрыха вядомы гісторык Палідор Вяргілій пачаў пісаць «Гісторыю Англіі».

Кароль пахаваны ў Вэстмінстэрскім абацтве, побач са сваёй жонкай, Елізаветай Ёркскай, якую ён перажыў на сем гадоў.

Яму ўспадкаваў другі сын, Генрых VIII.