Крыштаф Жыгімонт Пац

Крыштаф Жыгімонт Пац
Крыштаф Жыгімонт Пац
	; Герб «Газдава»
Вялікі канцлер літоўскі
	1658 — 1684
Папярэднік	Альбрэхт Станіслаў Радзівіл
Пераемнік	Марцыян Аляксандр Агінскі
Нараджэнне	1621
Смерць	10 студзеня 1684; Бельведэр, Сьрудмесце, Варшава, Варшаўская зямля[d], Мазавецкае ваяводства, Велікапольская правінцыя, Карона Каралеўства Польскага, Рэч Паспалітая;
Месца пахавання	Пажайсліскі манастыр;
Род	Пацы
Бацька	Стэфан Пац
Маці	Ганна Марцыбела Рудаміна-Дусяцкая
Жонка	Клара Ізабеля дэ Майлі
Дзеці	Сын (памёр у маленстве)
Адукацыя	Універсітэт Перуджы; Ягелонскі ўніверсітэт; Падуанскі ўніверсітэт; Льежскі ўніверсітэт; Грацкі ўніверсітэт імя Карла і Франца;
Дзейнасць	дыпламат, дзяржаўны дзеяч, палітык
Навуковая дзейнасць
Навуковая сфера	палітыка
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Дагледжаная версія гэтай старонкі, зацверджаная 11 мая 2017, была заснавана на гэтай версіі.

Крыштаф Жыгімонт Пац (1621 — 10 студзеня 1684) — вялікалітоўскі дзяржаўны і ваенны дзеяч. Вялікі харунжы літоўскі (1646—1656), падканцлер літоўскі (1656—1658), вялікі канцлер літоўскі (з 1658).

Быў старостам ковенскім, пінскім і астрынскім, адміністратарам Гарадзенскай і Аліцкай эканоміяў.

Біяграфія

Паохдзіў з магнацкага роду Пацаў герба «Газдава». Сын Стэфана Паца і Ганны Марцыбелы Рудаміны-Дусяцкай.

Вычыўся ва ўніверсітэтах Кракава, Льежа і Перуджы. У Рыме дамогся дазволу запрасіць у Пажайск камедулаў, фундаваў там іхні кляштар. Служыў у французскай, іспанскай і галандскай арміях.

Карыстаўся вялікім даверам караля і ўвесь свой час праводзіў пераважна ў кампаніі манарха. Прытрымліваўся францускай арыентацыі, з'яўляўся прыхільнікам ідэй каралевы Людвікі Марыі Ганзагі.

У 1658 годзе атрымаў пасаду вялікага канцлера літоўскага. Быў адным з лідараў партыі, якая выступала за каранацыю Міхала Вішнявецкага (1669). Выступіў супраць абрання Яна Сабескага (1674), пасля яго абрання каралём, падаўся ў апазіцыю.

У 1673 годзе Крыштаф Пац дабіўся прыняцця закона, паводле якога кожны трэці сойм павінны быў праходзіць у Гродне.

Памёр у 1684 годзе, нашчадкаў не пакінуў, адзіны яго сын памёр у васьмігадовым узросце.

Крыніцы

Пацы // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т.. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя.
Сагановіч Г. Невядомая вайна: 1654—1667 / Генадзь Сагановіч. — Мн.: Навука і тэхніка, 1995.— 143, [2] с.: іл. — ISBN 5-343-01637-5.

Зноскі

↑ Pacowie : materyjały historyczno-genealogiczne / пад рэд. J. Wolff — СПб.: 1885. — С. 169. — 377 с.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q124661538"></a>
↑ ^а ^б Czech National Authority Database Праверана 14 лютага 2024.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863"></a>
↑ Pacowie : materyjały historyczno-genealogiczne / пад рэд. J. Wolff — СПб.: 1885. — С. 171. — 377 с.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q124661538"></a>
↑ Pacowie : materyjały historyczno-genealogiczne / пад рэд. J. Wolff — СПб.: 1885. — С. 150. — 377 с.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q124661538"></a>

Спасылкі

Генеалогія Пацаў

[_a9a8e568ebe89de1-1] Pacowie : materyjały historyczno-genealogiczne / пад рэд. J. Wolff — СПб.: 1885. — С. 169. — 377 с.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q124661538"></a>

[_6ccc80b1d517a615-2] а ^б Czech National Authority Database Праверана 14 лютага 2024.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863"></a>

[_5d901dac494d0fd0-3] Pacowie : materyjały historyczno-genealogiczne / пад рэд. J. Wolff — СПб.: 1885. — С. 171. — 377 с.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q124661538"></a>

[_8558b5314d619ac1-4] Pacowie : materyjały historyczno-genealogiczne / пад рэд. J. Wolff — СПб.: 1885. — С. 150. — 377 с.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q124661538"></a>

[1]

[3]

[4]

[2]