Аляксандр Мікалай Гараін
Аляксандр Мікалай Гараін | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Павел Францішак Сапега | ||||||
Пераемнік | Юзаф Міхал Карп | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Ян Мікалай Згерскі | ||||||
Пераемнік | Людвік Караль Агінскі | ||||||
|
|||||||
Дзейнасць | каталіцкі святар, каталіцкі біскуп | ||||||
Нараджэнне |
30 сакавіка 1651 Лыскава |
||||||
Смерць |
7 снежня 1735 (84 гады) |
||||||
Пахаванне | |||||||
Дынастыя | Гараіны[d] | ||||||
Бацька | Ян Гараін[d] | ||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Алякса́ндр Мікала́й Гара́ін (30 сакавіка 1651, Лыскава — 7 снежня 1735) — рымска-каталіцкі дзеяч Вялікага Княства Літоўскага, біскуп смаленскі (1711—1716) і жамойцкі (з 1716).
Біяграфія
Паходзіў з шляхецкага роду Гараінаў герба «Шранява». Меў брата Фларыяна Казіміра, падчашага ваўкавыскага. Пляменнікам Аляксандра Мікалая Гараіна быў берасцейскі ваявода Ян Антоні Гараін.
Святар з 9 красавіка 1678. Юыў кусташам і афіцыялам віленск, пробашчам геранёнскім. 15 верасня 1704 прызначаны біскупам-суфраганам беларускім Віленскай дыяцэзіі і тытулярным біскупам Тыберыі. З 23 снежня 1711 біскуп смаленскі, з 7 снежня 1716 жамойцкі.
У 1722 годзе, з'яўляючыся дзедзічам Альковіч, на свае сродкі пабудаваў там драўляны касцёл Нараджэння Найсвяцейшай Дзевы Марыі[1].
Пасля смерці ў 1733 караля Аўгуста II уступіў у канфлікт з камандаваннем расійскіх войскаў у Жамойці і выехаў у Прусію, Жамойкай дыяцэзіяй кіраваў праз свайго пляменніка Аляксандра Казіміра Гараіна.
Аўтар твора «Кніга святога Юзафа пра розныя брацтвы» (Вільня, 1734).
Памёр у Шылгалу ў Прусіі, пахаваны ў Ворнях.
Зноскі
- ↑ Аляксей Яроменка.. Альковіцкі касцёл . Турызм. Вілейка.org (1 лютага 2011).
Крыніцы
- Пазднякоў В. Гараін Аляксандр Мікалай // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Т. У. Бялова (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2010. — Т. 3: Дадатак. А — Я. — С. 161. — 696 с. — ISBN 978-985-11-0487-7 (т. 3), ISBN 985-11-0315-2.