Іван Якімавіч Міско

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Іван Якімавіч Міско
Фатаграфія
фота Яўгена Колчава
Дата нараджэння 22 лютага 1932(1932-02-22) (91 год)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Род дзейнасці скульптар
Месца працы
Вучоба
Уплыў Андрэй Ануфрыевіч Бембель і Аляксей Канстанцінавіч Глебаў
Член у
Прэміі
Дзяржаўная прэмія СССР
Узнагароды
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Іва́н Які́мавіч Міско́ (22 лютага 1932, хут. Чамяры[1], цяпер вёска ў Слонімскім р-не) — савецкі і беларускі скульптар. Заслужаны дзеяч мастацтваў БССР (1989), Народны мастак Беларусі (2008).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Іван Міско. Фота Яўгена Колчава.

Нарадзіўся ў сям’і лесніка. Вучыўся ў Мінскім мастацкім вучылішчы (1954—1957) у В. Б. Папова, А. К. Глебава і ў Беларускім дзяржаўным тэатральна-мастацкім інстытуце (1960—1966) у А. А. Бембеля, А. К. Глебава[2], часта сустракаўся з Заірам Азгурам[3].

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Працуе ў галіне станковай і манументальнай скульптуры. Яго работам уласцівыя прастата кампазіцыі, лаканічнасць і строгасць пластычнай мовы[2].

З 1957 года экспануе свае творы на выстаўках. Пачынаючы з 1960-х гадоў касмічная тэма займае ўсё больш важнае месца ў яго творчасці[3].

Галоўнае месца ў творчасці займаюць партрэты сучаснікаў: Героя Сацыялістычнай Працы І. Куляша (1960), акадэмікаў А. Пракапчука (1960) і Ф. Фёдарава (1968), дзеячаў мастацтва Ф. Мадорава (1967), Я. Цікоцкага (1970) і Р. Шырмы (1978), касманаўтаў Ю. Гагарына (1968), П. Клімука, М. Гермашэўскага (абодва 1978), У. Кавалёнка, В. Руміна (абодва 1980), маці касманаўта А. Ц. Гагарынай (1979)[2][4].

Адзін з аўтараў Манумента ў гонар маці-патрыёткі (1975, сумесна з А. Заспіцкім, М. Рыжанковым, арх. А. Трафімчук; Дзяржаўная прэмія СССР 1977 года)[2].

Аўтар праекта помнікаў І. Буйніцкаму ў вёсцы Празарокі Глыбоцкага раёна (1976, арх. М. Бурдзін), І. Кабушкіну ў горадзе Баранавічы (1973, арх. Ю. Градаў, Л. Левін), бюста П. Клімука ў Брэсце (1978, арх. С. Баткоўскі), надгроб’я Л. Бяды на Маскоўскіх могілках у Мінску (1979, арх. Ю. Казакоў)[2], Максіму Горкаму ў Цэнтральным дзіцячым парку г. Мінска (1981), адзін з аўтараў помніка Максіму Танку ў Мядзеле.

22 жніўня 2019 гістарычны цэнтр Слоніма ўпрыгожыла бронзавая статуя Льва Сапегі. Аўтары помніка скульптары Іван Міско, Уладзімір Піпін і Сяргей Логвін[5].

Быў сакратаром праўлення Саюза мастакоў Беларусі, шмат гадоў узначальваў Рэспубліканскі мастацка-экспертны савет па манументальным і манументальна-дэкаратыўным мастацтве[6].

Узнагароды і званні[правіць | правіць зыходнік]

Іван Міско (злева) і Інэса Слюнькова на ўручэнні прэміі Саюзнай дзяржавы («Славянскі Базар», 2014)

Адзначаўся дыпломамі, прызамі і памятнымі знакамі Цэнтра падрыхтоўкі касманаўтаў[6]. Федэрацыя касманаўтыкі Расіі ўзнагародзіла скульптара медалём «За заслугі»[6].

Ганаровы акадэмік Міжнароднай акадэміі навук Еўразіі і Міжнароднай акадэміі інфармацыйных працэсаў і тэхналогій[6].

У Слоніме адкрыты музей І. Я. Міско, куды скульптар перадаў частку сваіх твораў.

Зноскі

  1. а б в Зачарованный космосом Архівавана 4 сакавіка 2016. // Союзное государство, июнь 2006, стр. 98-100
  2. а б в г д т. 5. Биографический справочник. Мн: Издательство «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. 29 с.
  3. а б Скульптор Иван Миско: Сегодня все мое время уходит не на творчество, а на поиск средств Архівавана 28 ліпеня 2010. (руск.)
  4. а б Космическое притяжение. Белорусского скульптора Ивана Миско увлекли за собой звездные миры и их отважные покорители(недаступная спасылка) // «Рэспубліка», 3 августа 2005
  5. У Слоніме паставілі помнік Льву Сапегу // «Наша Ніва», 22 жніўня 2019
  6. а б в г Міско Іван Якімавіч на сайце анлайн-энцыклапедыі «Беларусь у асобах і падзеях»
  7. Архив событий — 22 февраля (руск.)
  8. Президент Республики Беларусь отметил государственными наградами около 50 человек (руск.)
  9. Миско Иван Якимович, АртРу.инфо Архівавана 19 снежня 2011. (руск.)

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Міско́ Іван Якімавіч // Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 497. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.
  • Чыгрын С. У Слоніме будзе музей Івана Міско // Белорусская нива, 19 окт. 2006.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]