Кніга прарока Міхея: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
афармленне, дапаўненне |
|||
Радок 1: | Радок 1: | ||
{{Кніга Бібліі |
|||
'''Кні́га праро́ка Міхе́я''' — 20-я частка [[Танах]]у, 33-я кніга [[Біблія|Бібліі]], частка [[Стары Запавет|Старога Запавету]]. |
|||
|Назва = Кніга прарока Міхея |
|||
|Арыгінальнае напісанне = ספר מיכה |
|||
|Ілюстрацыя = Image-UN Swords into Plowshares Statue.JPG |
|||
|Памер выявы = 250px |
|||
|Подпіс = Скульптура «Перакуем мячы на аралы». [[Яўген Вучэціч]], [[ААН]], [[Нью-Ёрк]]. Адсылка да 3 верша 4 раздзела кнігі Міхея. |
|||
|Тып = |
|||
|Раздзел = Кнігі Прарокаў |
|||
|Пераклад = |
|||
|Мова арыгінала = [[старажытнаяўрэйская]] |
|||
|Грэчаскае напісанне = Βιβλίο του Μιχαία |
|||
|Лацінскае напісанне = Prophetia Michaeae |
|||
|Легендарны аўтар = |
|||
|Фактычны аўтар = |
|||
|Легендарны час стварэння = |
|||
|Фактычны час стварэння = |
|||
|Мясцовасць = |
|||
|Жанр = прароцкая кніга |
|||
|Звязаныя персанажы = |
|||
|Звязаныя падзеі = |
|||
|Звязаныя паняцці = |
|||
|Атрыбуты = |
|||
|Папярэдняя (Танах) = |
|||
|Папярэдняя (праваслаўе) = [[Кніга прарока Ёны]] |
|||
|Папярэдняя (каталіцтва) = |
|||
|Папярэдняя (пратэстанцтва) = |
|||
|Наступная = [[Кніга прарока Навума]] |
|||
|Вікісховішча = Book of Micah |
|||
|Вікікрыніца = |
|||
}} |
|||
'''Кні́га праро́ка Міхе́я''' — ({{lang-he|ספר מיכה}} '''Сефер Міха'''; {{lang-la|Prophetia Michaeae}}; {{lang-grc|Βιβλίο του Μιχαία}}) — 33-я кніга [[Біблейскі канон|кананічнага]] [[Стары Запавет|Старога Запавету]], дваццатая частка [[Танах]]у. Шостая з кніг г. зв. [[12 меншых прарокаў|малых прарокаў]]. |
|||
== Аўтар == |
== Аўтар == |
||
{{Асноўны артыкул|Міхей, прарок}} |
{{Асноўны артыкул|Міхей, прарок}} |
||
Імя Міхей на [[Іўрыт|іўрыце]] азначае «хто падобны да [[Бог]]а». Ён паходзіў з Марасфіта-Гада, земляробчага мястэчка між [[Хеўрон]]ам і [[Газа]]й. Міхей был сучаснікам [[Асія|Асіі]] і [[Ісая|Ісаі]], і хутчэй быў бліжэйшы да апошняга. Пропаведзь Міхея супраць несправядлівасці (3:8) прывяла да пакаяння [[Езекія|Езекіі]] і такім чынам уратавала [[Іерусалім]] ([[Кніга прарока Ераміі|Ер.]] 26,17-19). |
Імя ''Міхей'' на [[Іўрыт|іўрыце]] азначае «той, хто падобны да [[Бог]]а». Ён паходзіў з Марасфіта-Гада, земляробчага мястэчка між [[Хеўрон]]ам і [[Газа]]й. Міхей был сучаснікам [[Асія|Асіі]] і [[Ісая|Ісаі]], і хутчэй быў бліжэйшы да апошняга. Пропаведзь Міхея супраць несправядлівасці (3:8) прывяла да пакаяння [[Езекія|Езекіі]] і такім чынам уратавала [[Іерусалім]] ([[Кніга прарока Ераміі|Ер.]] 26,17-19). |
||
== Час напісання == |
== Час напісання == |
||
Міхей прарочыў у часы валадарання [[Іяфам]]а (750—735 да н.э.), [[Ахаз]]а (735—715 да н.э.) і [[Езекія|Езекіі]] (715—686 да н.э.). У той час нарастала сацыяльная няроўнасць, шчыльна |
Міхей прарочыў у часы валадарання [[Іяфам]]а (750—735 да н.э.), [[Ахаз]]а (735—715 да н.э.) і [[Езекія|Езекіі]] (715—686 да н.э.). У той час нарастала сацыяльная няроўнасць, шчыльна звязаная з узрослай карумпаванасцю ўлады. Бог выкарыстоўваў [[Асірыя|Асірыю]] супраць Свайго грэшнага народа: асірыйскі цар [[Салманасар]] (727—722 да н.э.) зруйнаваў [[Самарыя|Самарыю]] ў 722 да н.э. ([[Чацвёртая кніга Царстваў|4 Цар.]] 17, 1-6), [[Іўдзея]] выпрабавала на сабе ўсю моц Боскага асуджэння, калі асірыйскі цар [[Сінахерыб]] (705—681 да н.э.) прайшоў праз Шафелу (прыгор’е ў заходняй частцы Іўдзеі) да самых варот Іерусаліма. Калі Езекія пакаяўся, Бог перастаў сердаваць на Іўдзею (Ер. 26, 18—19). |
||
== Тэмы == |
== Тэмы == |
||
Кніга Міхея закранае тэмы, |
Кніга Міхея закранае тэмы, звыклыя для большасці прарочых кніг: пакаранне за правіны народу, прычынай якога стала карумпаванасць і распуснасць валадароў; пропаведзь супраць сацыяльнай несправядлівасці; прыход шчаснага Месіянскага царства. Аднак асабліва яскрава ў ёй выказана думка, што адданыя мусяць ускласці свае спадзяванні толькі на Бога і перастаць спадзявацца на плады сваёй працы і пакланяцца ім. |
||
== Змест == |
== Змест == |
||
=== Правіны і пакаранне Ізраіля і Іуды === |
=== Правіны і пакаранне Ізраіля і Іуды === |
||
Першы раздзел пачынаецца з агульных абвінавачанняў і прадказання зруйнавання, імаверна, асірыйскага. Абвяшчэнне Боскага суда і сімвалічнае бачанне Бога, які зрынае Уласнае стварэнне (3—4); абвінавачанне супраць сталіц ізраільскіх (5); Бог пакарае Самарыю зруйнаваннем (6—7); Іуду таксама чакае падзенне і паланенне. |
Першы раздзел пачынаецца з агульных абвінавачанняў і прадказання зруйнавання, імаверна, асірыйскага. Абвяшчэнне Боскага суда і сімвалічнае бачанне Бога, які зрынае Уласнае стварэнне (3—4); абвінавачанне супраць сталіц ізраільскіх (5); Бог пакарае Самарыю зруйнаваннем (6—7); Іуду таксама чакае падзенне і паланенне. |
||
Радок 17: | Радок 49: | ||
У другім раздзеле вядзецца пра канкрэтнае абвінавачанне ў прыгнёце ўбогіх і безабаронных: «тыя, якія задумваюць беззаконне», крывадушна захопліваюць чужую маёмасць і рабуюць яе ўласнікаў (1—2). Бог за гэта пакарае іх палонам (3) і, як вынік, яны страцяць свае землі, якія будуць заваяваныя іншаземцамі (4), і рабаўнікі будуць прысуджаны да вечнай гібелі (5). |
У другім раздзеле вядзецца пра канкрэтнае абвінавачанне ў прыгнёце ўбогіх і безабаронных: «тыя, якія задумваюць беззаконне», крывадушна захопліваюць чужую маёмасць і рабуюць яе ўласнікаў (1—2). Бог за гэта пакарае іх палонам (3) і, як вынік, яны страцяць свае землі, якія будуць заваяваныя іншаземцамі (4), і рабаўнікі будуць прысуджаны да вечнай гібелі (5). |
||
Міхей адрынае патрабаванне ілжэпрарокаў спыніць прарочыць (6); Бог выкрывае ілжывыя ўяўленні пра |
Міхей адрынае патрабаванне ілжэпрарокаў спыніць прарочыць (6); Бог выкрывае ілжывыя ўяўленні пра Ягоную ласку (7) і вінаваціць моцных у эксплуатацыі безабаронных (8—9); Бог прыгаворвае да выгнання тых, хто зрабіў краіну нячыстай (10); Міхей вінаваціць моцных у спагаднасці да хлусаў, якія апраўдваюць іх злачынствы (11). |
||
Два апошнія вершы — абяцанне аднаўлення рэшткі [[Ізраіль|Ізраіля]]. |
Два апошнія вершы — абяцанне аднаўлення рэшткі [[Ізраіль|Ізраіля]]. |
||
Радок 28: | Радок 60: | ||
=== Прароцтва пра апошнія дні === |
=== Прароцтва пра апошнія дні === |
||
==== 4 раздзел ==== |
==== 4 раздзел ==== |
||
Усе народы збяруцца ў Іерусалім, і надыдзе час міру і закону. Іерусалім будзе зруйнаваны, і адноўлены, і пераможа шматлікія народы. Рэштка стане магутным народам (6—7), і Сіён зноў будзе валадарыць (8). |
Усе народы збяруцца ў Іерусалім, і надыдзе час міру і закону. Іерусалім будзе зруйнаваны, і адноўлены, і пераможа шматлікія народы. Рэштка стане магутным народам (6—7), і Сіён зноў будзе валадарыць (8). |
||
Бог прадвызначыў цяперашняму ліху Ізраіля абярнецца яго галоўным уратаваннем: вызваленнем з [[ |
Бог прадвызначыў цяперашняму ліху Ізраіля абярнецца яго галоўным уратаваннем: вызваленнем з [[Вавілонскі палон|вавілонскага палону]]. |
||
==== 5 раздзел ==== |
==== 5 раздзел ==== |
||
Радок 37: | Радок 70: | ||
==== 6 раздзел ==== |
==== 6 раздзел ==== |
||
Раздзел прысвечаны Суду, на якім Бог выступае як ісцец, Міхей — як Яго прадстаўнік, горы — як сведкі, а Ізраіль — як |
Раздзел прысвечаны Суду, на якім Бог выступае як ісцец, Міхей — як Яго прадстаўнік, горы — як сведкі, а Ізраіль — як абвінавачаны. Госпад вінаваціць Ізраіль у няўдзячнасці (3) і заклікае народ успомніць пра выратавальныя дабрадзействы Боскія, якія выліліся на яго ў перыяд яго станаўлення, ад [[Зыход з Егіпта|зыходу з Егіпта]] да ўваходу ў зямлю запаветную (3—5). |
||
На абвінавачанне адказвае адзін з верных, ён прызнаецца, што яго ахвяры несупастаўныя з уладаю і веліччу Бога. Бог адказвае, што не [[ |
На абвінавачанне адказвае адзін з верных, ён прызнаецца, што яго ахвяры несупастаўныя з уладаю і веліччу Бога. Бог адказвае, што не [[ахвярапрынашэнне|ахвярапрынашэнні]], а справядлівасць — умова выкуплення і даравання Яго выратавальнай блізкасці (6—8). Далей ідзе зварот да Іерусаліма (9), абвінавачванне ў выкарыстанні падманных мер (10—11) і прамоў (12), а пасля паведамляецца пра асуджэнне на хваробы і зруйнаванне (13), цялесныя немачы (14) і разрабаванне ўраджаю (15). |
||
==== 7 раздзел ==== |
==== 7 раздзел ==== |
||
Раздзел пачынаецца з плачу (1—6), які змяшчае абвінавачанні народу ў злачынствах і непраўдзівым жыцці, а прарок спадзяецца адно на Бога і на Яго Аднаго спадзяецца (7). |
Раздзел пачынаецца з плачу (1—6), які змяшчае абвінавачанні народу ў злачынствах і непраўдзівым жыцці, а прарок спадзяецца адно на Бога і на Яго Аднаго спадзяецца (7). |
||
Сканчае раздзел і кнігу гімн перамогі, поўны спадзяванняў на выкананне Госпадам Богам |
Сканчае раздзел і кнігу гімн перамогі, поўны спадзяванняў на выкананне Госпадам Богам Ягоных запаветаў. |
||
== Літаратура == |
|||
* Большой библейский словарь / Под ред. У. Элуэлла, Ф. Камфота. — СПб.: Библия для всех, — 2007. — 1504 с. |
|||
== Спасылкі == |
== Спасылкі == |
||
{{Commons|Category:Book of Micah}} |
{{Commons|Category:Book of Micah}} |
||
* [http://knihi.com/none/Biblija.html#chapter928 Кніга Міхея] ў перакладзе [[Васіль Сёмуха|Васіля Сёмухі]] |
|||
* [http://casasloviec.co.uk/index.php?newsid=821 Кніга прарокі Міхея] ў перакладзе [[Ян Станкевіч|Яна Станкевіча]] і [[Майсей Гітлін|Майсея Гітліна]] |
|||
* [http://casasloviec.co.uk/index.php?newsid=862 Кніга прарока Міхея] ў перакладзе [[Леанід Галяк|Леаніда Галяка]] |
|||
{{Кнігі Старога Запавету}} |
{{Кнігі Старога Запавету}} |
||
{{Кнігі Танаха}} |
|||
{{бібліяінфармацыя}} |
|||
[[Катэгорыя:Кнігі Старога Запавету]] |
[[Катэгорыя:Кнігі Старога Запавету]] |
||
[[Катэгорыя:Танах:Прарокі]] |
|||
⚫ | |||
[[Катэгорыя:Малыя прарокі]] |
[[Катэгорыя:Малыя прарокі]] |
||
⚫ |
Версія ад 13:57, 27 чэрвеня 2021
Кніга прарока Міхея (ספר מיכה) | |
---|---|
Скульптура «Перакуем мячы на аралы». Яўген Вучэціч, ААН, Нью-Ёрк. Адсылка да 3 верша 4 раздзела кнігі Міхея. | |
Раздзел: | Кнігі Прарокаў |
Мова арыгінала: | старажытнаяўрэйская |
Жанр: | прароцкая кніга |
Папярэдняя (праваслаўе): | Кніга прарока Ёны |
Наступная: | Кніга прарока Навума |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Кні́га праро́ка Міхе́я — (іўр.: ספר מיכה Сефер Міха; лац.: Prophetia Michaeae; стар.-грэч.: Βιβλίο του Μιχαία) — 33-я кніга кананічнага Старога Запавету, дваццатая частка Танаху. Шостая з кніг г. зв. малых прарокаў.
Аўтар
Імя Міхей на іўрыце азначае «той, хто падобны да Бога». Ён паходзіў з Марасфіта-Гада, земляробчага мястэчка між Хеўронам і Газай. Міхей был сучаснікам Асіі і Ісаі, і хутчэй быў бліжэйшы да апошняга. Пропаведзь Міхея супраць несправядлівасці (3:8) прывяла да пакаяння Езекіі і такім чынам уратавала Іерусалім (Ер. 26,17-19).
Час напісання
Міхей прарочыў у часы валадарання Іяфама (750—735 да н.э.), Ахаза (735—715 да н.э.) і Езекіі (715—686 да н.э.). У той час нарастала сацыяльная няроўнасць, шчыльна звязаная з узрослай карумпаванасцю ўлады. Бог выкарыстоўваў Асірыю супраць Свайго грэшнага народа: асірыйскі цар Салманасар (727—722 да н.э.) зруйнаваў Самарыю ў 722 да н.э. (4 Цар. 17, 1-6), Іўдзея выпрабавала на сабе ўсю моц Боскага асуджэння, калі асірыйскі цар Сінахерыб (705—681 да н.э.) прайшоў праз Шафелу (прыгор’е ў заходняй частцы Іўдзеі) да самых варот Іерусаліма. Калі Езекія пакаяўся, Бог перастаў сердаваць на Іўдзею (Ер. 26, 18—19).
Тэмы
Кніга Міхея закранае тэмы, звыклыя для большасці прарочых кніг: пакаранне за правіны народу, прычынай якога стала карумпаванасць і распуснасць валадароў; пропаведзь супраць сацыяльнай несправядлівасці; прыход шчаснага Месіянскага царства. Аднак асабліва яскрава ў ёй выказана думка, што адданыя мусяць ускласці свае спадзяванні толькі на Бога і перастаць спадзявацца на плады сваёй працы і пакланяцца ім.
Змест
Правіны і пакаранне Ізраіля і Іуды
Першы раздзел пачынаецца з агульных абвінавачанняў і прадказання зруйнавання, імаверна, асірыйскага. Абвяшчэнне Боскага суда і сімвалічнае бачанне Бога, які зрынае Уласнае стварэнне (3—4); абвінавачанне супраць сталіц ізраільскіх (5); Бог пакарае Самарыю зруйнаваннем (6—7); Іуду таксама чакае падзенне і паланенне.
У другім раздзеле вядзецца пра канкрэтнае абвінавачанне ў прыгнёце ўбогіх і безабаронных: «тыя, якія задумваюць беззаконне», крывадушна захопліваюць чужую маёмасць і рабуюць яе ўласнікаў (1—2). Бог за гэта пакарае іх палонам (3) і, як вынік, яны страцяць свае землі, якія будуць заваяваныя іншаземцамі (4), і рабаўнікі будуць прысуджаны да вечнай гібелі (5).
Міхей адрынае патрабаванне ілжэпрарокаў спыніць прарочыць (6); Бог выкрывае ілжывыя ўяўленні пра Ягоную ласку (7) і вінаваціць моцных у эксплуатацыі безабаронных (8—9); Бог прыгаворвае да выгнання тых, хто зрабіў краіну нячыстай (10); Міхей вінаваціць моцных у спагаднасці да хлусаў, якія апраўдваюць іх злачынствы (11).
Два апошнія вершы — абяцанне аднаўлення рэшткі Ізраіля.
Трэці раздзел утрымлівае абвінавачанні супраць:
- князёў, што прыгнятаюць народ (1—4), прарок прыпадабняе іх да людаедаў
- ілжэпрарокаў (5—7), што прапаведуюць дзеля выгод
- святароў, што дзеля выгод грэбуюць сваім абавязкам
Усім ім супрацьпастаўляе сябе Міхей, вінавацячы прарокаў, князёў і святароў у карумпіраванасці, за якую будзе зруйнаваны Іерусалім, а Сіён будзе ўзараны (3:12)
Прароцтва пра апошнія дні
4 раздзел
Усе народы збяруцца ў Іерусалім, і надыдзе час міру і закону. Іерусалім будзе зруйнаваны, і адноўлены, і пераможа шматлікія народы. Рэштка стане магутным народам (6—7), і Сіён зноў будзе валадарыць (8).
Бог прадвызначыў цяперашняму ліху Ізраіля абярнецца яго галоўным уратаваннем: вызваленнем з вавілонскага палону.
5 раздзел
Будучы цар з Віфлеема. Яго прышэсце супастаўлена з прыніжэннем існых валадароў, а пасля — пра перамогу Месіі (5:1—3) і ўрачыстасць Яго найвышэйшай улады (5:4—6). Рэшта Ізраіля стане ў руцэ Божай зброяй жыцця і смерці (7—8), Бог ачысціць Свой народ (10—14) і разбурыць паганскія народы (15). Выратаванне ад Бога прыйдзе, калі Яго народ пазбавіцца ад славалюбства і непраўдзівай надзеі на моц зброі (10—11), ад чарадзейства (12) і пакланення ідалам (13), і такім чынам зважыць свае надзеі толькі на Бога.
6 раздзел
Раздзел прысвечаны Суду, на якім Бог выступае як ісцец, Міхей — як Яго прадстаўнік, горы — як сведкі, а Ізраіль — як абвінавачаны. Госпад вінаваціць Ізраіль у няўдзячнасці (3) і заклікае народ успомніць пра выратавальныя дабрадзействы Боскія, якія выліліся на яго ў перыяд яго станаўлення, ад зыходу з Егіпта да ўваходу ў зямлю запаветную (3—5).
На абвінавачанне адказвае адзін з верных, ён прызнаецца, што яго ахвяры несупастаўныя з уладаю і веліччу Бога. Бог адказвае, што не ахвярапрынашэнні, а справядлівасць — умова выкуплення і даравання Яго выратавальнай блізкасці (6—8). Далей ідзе зварот да Іерусаліма (9), абвінавачванне ў выкарыстанні падманных мер (10—11) і прамоў (12), а пасля паведамляецца пра асуджэнне на хваробы і зруйнаванне (13), цялесныя немачы (14) і разрабаванне ўраджаю (15).
7 раздзел
Раздзел пачынаецца з плачу (1—6), які змяшчае абвінавачанні народу ў злачынствах і непраўдзівым жыцці, а прарок спадзяецца адно на Бога і на Яго Аднаго спадзяецца (7).
Сканчае раздзел і кнігу гімн перамогі, поўны спадзяванняў на выкананне Госпадам Богам Ягоных запаветаў.
Літаратура
- Большой библейский словарь / Под ред. У. Элуэлла, Ф. Камфота. — СПб.: Библия для всех, — 2007. — 1504 с.
Спасылкі
- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Кніга прарока Міхея
- Кніга Міхея ў перакладзе Васіля Сёмухі
- Кніга прарокі Міхея ў перакладзе Яна Станкевіча і Майсея Гітліна
- Кніга прарока Міхея ў перакладзе Леаніда Галяка