Віктар Іванавіч Струеў

Віктар Іванавіч Струеў
Віктар Іванавіч Струеў
	руск.: Виктор Иванович Струев
Дата нараджэння	4 красавіка 1864
Дата смерці	12 ліпеня 1924 (60 гадоў)
Грамадзянства	Расійская імперыя; РСФСР[d]; СССР;
Альма-матар	Расійскі дзяржаўны мастацка-прамысловы ўніверсітэт імя С. Р. Строганава[d] (1880-я); Маскоўскае вучылішча жывапісу, скульптуры і дойлідства (1892);
Месца працы	Мінскі дзяржаўны архітэктурна-будаўнічы каледж;
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Віктар Іванавіч Стру́еў^[1] (руск.: Виктор Иванович Струев; 4 красавіка 1864 — 12 ліпеня 1924) — беларускі архітэктар.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў Маскве. Скончыў Строганаўскае вучылішча (руск.) (бел. і Вучылішча жывапісу, скульптуры і дойлідства ў 1892 годзе ў Маскве^[1].

З 1893 года працаваў у Мінску, у тым ліку ў 1909—1917 гадах Мінскім епархіяльным архітэктарам. З 1914 выкладчык малюнка ў Мінскім епархіяльным вучылішчы і інжынер будаўнічага аддзялення губернскага праўлення. З 1915 года — губернскі архітэктар (руск.) (бел.^[1]. З 1920 года архітэктар рэспубліканскага пададдзела Камітэта дзяржаўнага будаўніцтва. З 1921 года — дэкан архітэктурнага аддзялення Мінскага архітэктурна-будаўнічага тэхнікума і адначасова архітэктар Камісарыята народнай асветы. З 1923 года — архітэктар Заходняй акругі, а з 1924 года — архітэктар горада Мінска^[1].

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

У 1896—1898 гадах на тэрыторыі вайсковых могілак горада Мінска па праекце В. Струева была пабудавана Царква Аляксандра Неўскага. Гэта адзіны храм Мінска, які амаль цалкам захаваў сваё першапачатковае аблічча. ( Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 712Г000046шыфр 712Г000046)

У пачатку XX стагоддзя архітэктарам перабудавана Свята-Пакроўская царква ў вёсцы Асінагарадок Пастаўскага раёна. ( Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 213Г000582шыфр 213Г000582)

У 1905 годзе па праекце В. Струева пабудавана Свята-Троіцкая царква ў в. Белавуша Столінскага раёна^[2]. ( Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 113Г000670шыфр 113Г000670)

Па праекце архітэктара Струева ў 1907^[3] годзе перад Васкрасенскім саборам у Барысаве на адной восі з ім узведзена цагляная званіца, створаная з цэглы ў стылі самога храма. У ліку іншых званіца сведчыць аб добрым веданні Струевым народнага дойлідства і дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва Беларусі^[4].

Распрацаваў 5 тыпавых праектаў школьных будынкаў (1912). У 1909—1910 гадах выканаў праекты мураваных будынкаў школ для Турава, Ракава і Заслаўя (узорныя), вёсцы Даманавічы Салігорскага раёна, у 1912 — вёсцы Бабчын Хойніцкага раёна^[5].

У 1913 годзе архітэктар збудаваў (з архітэктарам Iванам Фаміным) будынак царкоўна-археалагічнага музея паводле загаду мінскага архірэя Мітрафана і па ініцыятыве Мінскага царкоўна-археалагічнага камітэта^[1]. ( Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 713Г000175шыфр 713Г000175)

В. Струеў распрацаваў праект і каштарыс Праабражэнскай царквы ў вёсцы Язвінкі Лунінецкага раёна. ( Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 113Г000471шыфр 113Г000471)

Паводле яго праектаў узведзены мураваныя цэрквы ў Лунінцы (1907), Любчы (1908), вёсках Зембін Барысаўскага (1901), Камень Валожынскага, Мядзведзічы Ляхавіцкага (1904), Латыгалічах Чашніцкага (1906) і Тарасава Мінскага (1908) раёнаў^[5], храм прападобнага Сімяона Стоўпніка ў вёсцы Барок Слуцкага раёна^[6].

Зноскі

↑ ^а ^б ^в ^г ^д БелЭн 2002.
↑ Историко-статистическое описание Минской епархии, составленное ректором Минской духовной семинарии архимандритом Николаем. - Спб., 1864.
↑ Часам у якасці даты прыводзіцца 1913 год. Гл.: Гісторыя беларускага мастацтва / Рэдкал.: С. В. Марцэлеў (гал. рэд.) і інш.; Рэд. тома Л. М. Дробаў, П. А. Карнач. — Мн.: Навука і тэхніка, 1989. — Т. 3: Канец XVIII — пач. XX ст.. — С. 285. — 448 с. — ISBN 5-343-00319-2.
↑ Гісторыя беларускага мастацтва / Рэдкал.: С. В. Марцэлеў (гал. рэд.) і інш.; Рэд. тома Л. М. Дробаў, П. А. Карнач. — Мн.: Навука і тэхніка, 1989. — Т. 3: Канец XVIII — пач. XX ст.. — С. 285. — 448 с. — ISBN 5-343-00319-2.
↑ ^а ^б Струеў Віктар Іванавіч // Архітэктура Беларусі: Энцыклапедычны даведнік. — Мн.: БелЭн, 1993. — 620 с. — ISBN 5-85700-078-5.
↑ Aрхітэктар: Струеў Віктар Іванавіч // Праект HRAM.BY (Праверана 4 чэрвеня 2023)

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Чарнатаў В. М. Стру́еў Віктар Іванавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 209. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
Струеў Віктар Іванавіч // Архітэктура Беларусі: Энцыклапедычны даведнік. — Мн.: БелЭн, 1993. — 620 с. — ISBN 5-85700-078-5.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Aрхітэктар: Струеў Віктар Іванавіч // Праект HRAM.BY (Праверана 4 чэрвеня 2023)
Из истории минских зданий. Кто построил церковь Александра Невского и где находится Юбилейный дом? // Православный Зембин (руск.) (Праверана 4 чэрвеня 2023)

[FOOTNOTEБелЭн2002-1] а ^б ^в ^г ^д БелЭн 2002.

[2] Историко-статистическое описание Минской епархии, составленное ректором Минской духовной семинарии архимандритом Николаем. - Спб., 1864.

[Комм-3] Часам у якасці даты прыводзіцца 1913 год. Гл.: Гісторыя беларускага мастацтва / Рэдкал.: С. В. Марцэлеў (гал. рэд.) і інш.; Рэд. тома Л. М. Дробаў, П. А. Карнач. — Мн.: Навука і тэхніка, 1989. — Т. 3: Канец XVIII — пач. XX ст.. — С. 285. — 448 с. — ISBN 5-343-00319-2.

[ГісторыяМаст3-4] Гісторыя беларускага мастацтва / Рэдкал.: С. В. Марцэлеў (гал. рэд.) і інш.; Рэд. тома Л. М. Дробаў, П. А. Карнач. — Мн.: Навука і тэхніка, 1989. — Т. 3: Канец XVIII — пач. XX ст.. — С. 285. — 448 с. — ISBN 5-343-00319-2.

[АБ-5] а ^б Струеў Віктар Іванавіч // Архітэктура Беларусі: Энцыклапедычны даведнік. — Мн.: БелЭн, 1993. — 620 с. — ISBN 5-85700-078-5.

[Храм-6] Aрхітэктар: Струеў Віктар Іванавіч // Праект HRAM.BY (Праверана 4 чэрвеня 2023)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]