Мікалай Сямёнавіч Патолічаў

Мікалай Сямёнавіч Патолічаў
руск.: Николай Семёнович Патоличев
5-ы Міністр знешняга гандлю СССР 26 жніўня 1958 — 18 кастрычніка 1985
Кіраўнік урада	Мікіта Сяргеевіч Хрушчоў, Аляксей Мікалаевіч Касыгін, Мікалай Аляксандравіч Ціханаў, Мікалай Іванавіч Рыжкоў
Папярэднік	Іван Рыгоравіч Кабаноў
Пераемнік	Барыс Іванавіч Арыстаў
12-ы Першы сакратар ЦК Камуністычнай партыі Беларусі 5 ліпеня 1950 — 28 ліпеня 1956
Папярэднік	Мікалай Іванавіч Гусараў
Пераемнік	Кірыл Трафімавіч Мазураў
Кандыдат у члены Прэзідыума ЦК КПСС 16 кастрычніка 1952 — 5 сакавіка 1953
Першы сакратар Растоўскага абкама ВКП(б) 16 жніўня 1947 — ліпень 1950
Папярэднік	Пётр Ільіч Александрук
Пераемнік	Пётр Мікітавіч Пастушэнка
Першы сакратар Чалябінскага абкама ВКП(б) 4 студзеня 1942 — 21 сакавіка 1946
Папярэднік	Рыгор Давыдавіч Сапрыкін
Пераемнік	Аляксандр Андрыянавіч Белабародаў
Першы сакратар Яраслаўскага абкама ВКП(б) студзень 1939 — 28 снежня 1941
Папярэднік	Аляксей Іванавіч Шахурын
Пераемнік	Міхаіл Якаўлевіч Кануннікаў
Нараджэнне	10 (23) верасня 1908 Золіна[d], Гарахавецкі павет[d], Уладзімірская губерня, Расійская імперыя
Смерць	1 снежня 1989(1989-12-01) (81 год) Масква, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Новадзявочыя могілкі
Бацька	Сямён Міхайлавіч Патолічаў[d]
Партыя	ВКП(б) — КПСС з 1928 года
Член у	ЦК КПСС
Адукацыя	Ваенна-хімічная акадэмія РСЧА[d] (1937)
Бітвы	Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды	Медаль «У азнаменаванне 100-годдзя з дня нараджэння Уладзіміра Ільіча Леніна» Медаль «За абарону Сталінграда» Юбілейны медаль «Сорак гадоў перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» Медаль «За доблесную працу ў Вялікай Айчыннай вайне 1941-1945 гг.» Медаль «Ветэран працы» Медаль «50 гадоў Узброеных Сіл СССР» Медаль «60 гадоў Узброеных Сіл СССР» Медаль «70 гадоў Узброеных Сіл СССР» Медаль «У памяць 800-годдзя Масквы»
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Мікала́й Сямё́навіч Пато́лічаў (10 (23) верасня 1908, в. Золіна, цяпер Дзяржынскі раён Ніжагародскай вобласці — 1 снежня 1989, Масква) — савецкі партыйны і дзяржаўны дзеяч, у 1950-я гады быў першым сакратаром Камуністычнай партыі Беларусі.

Біяграфія

Нарадзіўся 23 верасня (па новым стылі) 1908 года ў сям’і будучага ўдзельніка Грамадзянскай вайны Патолічава Сямёна Міхайлавіча. У 1921—1925 г.г. Мікалай працаваў сезонным працоўным, а ў 1926 годзе ўладкаваўся працоўным на завод імя Свярдлова ў Дзяржынску Ніжагародскай вобласці РСФСР. З 1926 да 1928 года вучыўся ў вучылішчы пры заводзе. З 1928 (калі ён уступіў у партыю) да 1932 гадоў на камсамольскай працы, стаў сакратаром заводскага камітэта камсамолу, а потым сакратаром Дзяржынскага райкама камсамолу. У 1937 годзе Мікалай Патолічаў скончыў Ваенную акадэмію хімічнай абароны ў Маскве і быў накіраваны на пасаду памочніка начальніка хімічнай службы 1 Маскоўскай пралетарскай дывізіі.

З 1938 года Патолічава перавялі на партыйную работу, ён стаў адказным арганізатарам аддзелу ЦК ВКП(б).

З 1939 да 1941 года быў першым сакратаром Яраслаўскага абкама і гаркама партыі, а з 1941 да 1946 года першым сакратаром Чалябінскага абкама і гаркама партыі. У сакавіку — маі 1946 года Патолічаў займаў пасаду загадчыка аддзелу ЦК ВКП(б). У 1946—1947 гадах — сакратар ЦК ВКП(б), член Аргбюро ЦК ВКП(б), начальнік Упраўлення па праверцы партыйных органаў ЦК ВКП(б) і адначасова намеснік кіраўніка Савету па справах калгасаў пры Савеце Міністраў СССР.

З мая да снежня 1947 года Патолічаў заняў пасаду сакратара ЦК КП(б) Украіны. З 1947 да 1950 года быў паніжаны да першага сакратара Растоўскага абкама партыі. З ліпеня 1950 да 1956 года быў першым сакратаром Цэнтральнага камітэта КП(б) Беларусі. Прыняў удзел у аднаўленні эканомікі зруйнаванай пасля Другой Сусветнай вайны Беларусі. Ад 12 чэрвеня 1953 да 25 чэрвеня 1953 года па прапанове Лаўрэнція берыі пасаду першага сакратара ЦК КПБ займаў Міхаіл Зімянін. З 1956 да 1958 займаў пасаду намесніка і першага намесніка міністра замежных спраў СССР. З 1958 да 1985 года быў міністрам знешняга гандлю СССР.

Пахаваны ў Маскве на Новадзявочых могілках.

Узнагароды і ганаровыя званні

• Герой Сацыялістычнай Працы (1975, 1978)
• Дванаццаць Арданоў Леніна (у т. л., у 1939, 1944, 1945, 1975, 1978)
• Ордэн Кастрычніцкай рэвалюцыі (1983)
• Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга СССР (1943)
• Ганаровы грамадзянін Чалябінска (1978)