Павел Аляксандравіч Няхайчык
 | |||
| |||
| Агульная інфармацыя | |||
| Поўнае імя | Павел Аляксандравіч Няхайчык | ||
| Нарадзіўся | 15 ліпеня 1988[1][2] (32 гады) | ||
| Грамадзянства |  Беларусь
| ||
| Рост | 180 см | ||
| Вага | 70 кг | ||
| Пазіцыя | паўабаронца | ||
| Інфармацыя пра клуб | |||
| Клуб |  БАТЭ
| ||
| Нумар | 33 | ||
| Кар’ера | |||
| Клубная кар’ера* | |||
| 2005 — 2011 | БАТЭ (Барысаў)
|
100 (18) | |
| 2011 — 2012 |  Дынама (Масква)
|
13 (1) | |
| 2013 | БАТЭ (Барысаў)
|
24 (2) | |
| 2014 — 2016 | Том (Томск)
|
52 (14) | |
| 2016 — 2017 | Арэнбург
|
16 (4) | |
| 2017 — 2019 | Дынама-Брэст
|
60 (19) | |
| 2020 — | БАТЭ (Барысаў)
| ||
| Нацыянальная зборная** | |||
| 2009 — 2011 | Беларусь (да 21)
|
22 (4) | |
| 2011 | Беларусь (алімпійская)
|
2 (1) | |
| 2011 — | Беларусь
|
36 (3) | |
| Міжнародныя медалі | |||
Дзяржаўныя і ведамасныя ўзнагароды
| |||
* Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца ** Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў | |||
Павел Няхайчык (нар. 15 ліпеня 1988, Мінск) — беларускі футбаліст, паўабаронца барысаўскага БАТЭ і нацыянальнай зборнай Беларусі.
Кар’ера[правіць | правіць зыходнік]
Клубная[правіць | правіць зыходнік]
Выхаванец мінскай школы «Змена», з 2005 года гуляў за дубль барысаўскага БАТЭ. З 2008 года стаў іграком асноўнага складу барысаўскага клуба.
У жніўні 2011 года разам з Ігарам Шытавым перайшоў у маскоўскае «Дынама», але за паўтары гады не здолеў замацавацца ў асноўным складзе маскоўскага клуба. У выніку, у студзені 2013 года скасаваў кантракт з дынамаўцамі і вярнуўся ў БАТЭ[3].
У сезоне 2013 спачатку быў трывалым іграком асновы. Выступаў пераважна як флангавы паўабаронца, але часам выкарыстоўваўся як цэнтральны нападнік. У другой палове 2013 года страціў месца ў стартавым складзе і стаў толькі з’яўляцца на замену.
У лютым 2014 года перайшоў у клуб расійскай Прэм’ер-лігі «Том»[4], падпісаўшы кантракт на 2,5 гады. Застаўся ў клубе і пасля яго вылету з Прэм’ер-лігі ўлетку 2014 года. У Першынстве ФНЛ у сезоне 2015/16 стаў выкарыстоўвацца на пазіцыі нападніка, у выніку забіў 7 галоў у сезоне і дапамог камандзе вярнуцца ў вышэйшы дывізіён.
16 чэрвеня 2016 года падпісаў кантракт з дэбютантам расійскай Прэм’ер-лігі — клубам «Арэнбург»[5]. Пачынаў сезон 2016/17 у якасці іграка асновы. 16 кастрычніка 2016 года адзначыўся хет-трыкам у браму свайго былога клуба «Тамі». Пачатак 2017 года прапусціў з-за траўмы, пасля аднаўлення стаў радзей з’яўляцца на полі. Па выніках сезона «Арэнбург» страціў месца ў Прэм'ер-лізе, пасля чаго ў чэрвені 2017 года Няхайчык пакінуў клуб у якасці свабоднага агента[6].
У ліпені 2017 года стаў іграком брэсцкага «Дынама»[7]. У складзе каманды замацаваўся ў якасці асноўнага левага паўабаронцы. У ліпені 2018 года стаў капітанам каманды. У студзені 2019 года з’явілася інфармацыя аб магчымым пераходзе Паўла ў мінскае «Дынама», аднак у выніку паўабаронца падоўжыў кантракт з брэсцкім клубам[8]. У сезоне 2019 у якасці капітана прывёў брэсцкі клуб да чэмпіёнства, сам з 12 галамі стаў адным з найлепшымх бамбардзіраў каманды.
У студзені 2020 года падпісаў кантракт з БАТЭ[9].
Міжнародная[правіць | правіць зыходнік]
У складзе моладзевай зборнай Беларусі прымаў удзел у чэмпіянаце Еўропы ў Даніі ўлетку 2011 года. Пасля гуляў таксама за алімпійскую зборную.
З 2011 года — ігрок нацыянальнай зборнай Беларусі.
Дасягненні[правіць | правіць зыходнік]
Чэмпіён Беларусі (6): 2007, 2008, 2009, 2010, 2013, 2019- Уладальнік Кубка Беларусі (3): 2010, 2018, 2020
- Уладальнік Суперкубка Беларусі (5): 2010, 2011, 2013, 2018, 2019
- У спісе 22 найлепшых футбалістаў чэмпіянату Беларусі (3): 2009, 2010, 2019
Грамадзянская пазіцыя[правіць | правіць зыходнік]
Пасля жорсткага разгону акцый пратэстаў, выкліканых масавымі фальсіфікацыямі на прэзідэнцкіх выбарах 2020 года, збіцця і катаванняў затрыманых пратэстоўцаў, разам з 92 іншымі беларускімі футбалістамі выступіў з асуджэннем гвалту ў Беларусі[10].
Зноскі
- ↑ Pavel Nekhajchik // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Pavel Nyakhaychyk // FBref.com
- ↑ Футбол. Павел Нехайчик подписал контракт с БАТЭ
- ↑ «Томь» подписала контракт с Нехайчиком
- ↑ Павел Нехайчик подписал контракт с "Оренбургом"
- ↑ Нехайчик и Бордачев покинули "Оренбург", став свободными агентами
- ↑ Брестское "Динамо" объявило о подписании Павла Нехайчика
- ↑ Нехайчик остается в Бресте
- ↑ Нехайчик подписал контракт с БАТЭ
- ↑ 93 беларускія футбалісты выступілі з асуджэннем гвалту ВІДЭА
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Профіль на афіцыйным сайце БАТЭ (руск.)
- Профіль на сайце transfermarkt.com (англ.)
- Статыстыка на сайце National Football Teams (англ.)
- Статыстыка на сайце footballfacts.ru (руск.)
- Профіль на сайце by.tribuna.com (руск.)
- Профіль на сайце soccerway.com (руск.)
- Статыстыка на сайце UEFA.com (руск.)
- Профіль на сайце teams.by (руск.)
- Профіль на сайце pressball.by (руск.)
БАТЭ
|
|---|
|
3 Насціч • 4 А. Філіпавіч • 5 Яблонскі • 6 Мякіш • 8 Драгун • 9 Дубаіч • 11 Сарока • 13 Сігневіч • 14 Капітавіч • 15 Скавыш • 16 Кудравец (б) • 18 Вілюмсан • 19 Бяссмертны • 21 Філіпенка • 22 Стасевіч (к) • 23 Волкаў • 25 Бага • 26 Міліч • 32 Я. Філіпавіч • 33 Няхайчык • 35 Чычкан (б) • 48 Шчарбіцкі (б) • 58 Гаявой • 74 Супрановіч • 88 Валадзько • 94 Мукам • Трэнер: Аляксандр Лісоўскі (в.а.) |
Маладзёжная зборная Беларусі — Маладзёжны чэмпіянат Еўропы 2011 — трэцяе месца
| ||
|---|---|---|
|
|
1 Гутар (б) • 2 Драгун • 3 Мацвейчык • 4 Паліцевіч • 5 Бага • 6 Астравух • 7 Сівакоў (к) • 8 Букаткін • 9 Скавыш • 10 Перапечка • 11 Варанкоў • 12 Гамялько (б) • 13 Няхайчык • 14 Рыжко • 15 Рэкіш • 16 Гардзяйчук • 17 Гайдучык • 18 Палякоў • 19 Савасцьянаў • 20 Вераціла • 21 Філіпенка • 22 Гушчанка (б) • 23 Хвашчынскі • трэнер: Георгій Кандрацьеў | |