Дзяніс Аляксандравіч Палякоў

Дзяніс Палякоў
Агульная інфармацыя
Поўнае імя	Дзяніс Аляксандравіч Палякоў
Нарадзіўся	17 красавіка 1991(1991-04-17) (29 гадоў) Мінск, БССР, СССР
Грамадзянства	Беларусь
Рост	184 см
Вага	77 кг
Пазіцыя	абаронца
Інфармацыя пра клуб
Клуб	Кайрат
Нумар	33
Клубная кар’ера
2007—2011 Шахцёр (Салігорск) 55 (0) 2012—2017 БАТЭ (Барысаў) 134 (6) 2018 АПОЭЛ (Нікасія) 16 (0) 2018 БАТЭ (Барысаў) 8 (1) 2019—2020 Урал (Екацярынбург) 28 (0) 2020— Кайрат (Алматы)
Нацыянальная зборная
2009 Беларусь (да 19) 3 (0) 2011—2012 Беларусь (да 21) 14 (0) 2011—2012 Беларусь (алімпійская) 5 (0) 2010— Беларусь 46 (1)
Узнагароды і медалі
Дзяржаўныя і ведамасныя ўзнагароды
Дзяніс Аляксандравіч Палякоў на Вікісховішчы

Дзяніс Палякоў (нар. 17 красавіка 1991, Мінск) — беларускі футбаліст, абаронца казахстанскага клуба «Кайрат» з Алматы і нацыянальнай зборнай Беларусі.

Кар’ера

Клубная

З 2007 года гуляў за салігорскі «Шахцёр», у пачатку 2010 года дзякуючы Эдуарду Малафееву ўпершыню трапіў у асноўны склад і хутка там замацаваўся на пазіцыі правага абаронцы.

10 снежня 2011 года было заключана пагадненне аб пераходзе Палякова ў барысаўскі БАТЭ. У Барысаве спачатку гуляў як цэнтральны абаронца, але потым стаў асноўным правым абаронцам.

Пачатак сезона 2013 быў прапушчаны з-за траўмы, і толькі з чэрвеня Дзяніс стаў трывала трапляць у асноўны склад. У другой палове 2013 выступаў як цэнтральны абаронца, на гэтай пазіцыі чаргаваўся з Віталем Гайдучыкам і Ягорам Філіпенкам.

З пачатку сезона 2014 канчаткова замацаваўся ў цэнтры абароны барысаўчан. У другой палове сезона 2015, у сувязі з траўмай Максіма Жаўнерчыка, выкарыстоўваўся на пазіцыі правага абаронцы. У лістападзе 2015 года падоўжыў кантракт з БАТЭ. У пачатку сезона 2016 прапусціў шэраг матчаў з-за траўмы, пазней вярнуўся на пазіцыю цэнтральнага абаронцы.

У снежні 2017 года падпісаў кантракт з кіпрскім клубам АПОЭЛ да 2020 года. У сезоне 2017/18 разам з АПОЭЛам стаў чэмпіёнам Кіпра. Аднак, не быў уключаны ў заяўку на еўракубкі на сезон 2018/19, і ў жніўні 2018 года па пагадненні бакоў разарваў кантракт з кіпрскім клубам.

Неўзабаве пасля зыходу з АПОЭЛа стаў трэніравацца з БАТЭ і ў выніку зноў стаў іграком барысаўскага клуба. Спачатку знаходзіўся на лаўцы запасных, пазней стаў з’яўляцца ў стартавым складзе.

У снежні 2018 года перайшоў у клуб расійскай Прэм’ер-лігі «Урал». Выступаў у стартавым складзе каманды, у пачатку сезона 2019/20 заставаўся на лаўцы запасных, пазней вярнуў месца ў аснове. У сакавіку 2020 года пакінуў екацярынбургскі клуб.

Летам 2020 года меў прапановы ад розных беларускіх клубаў, аднак у выніку ў жніўні папоўніў склад алмацінскага «Кайрата».

Міжнародная

У 2010 годзе дэбютаваў за нацыянальную зборную, і толькі пасля гэтага быў запрошаны ў моладзевую зборную Беларусі, гуляў на чэмпіянаце Еўропы ў Даніі ўлетку 2011 года. Пасля гуляў таксама за алімпійскую зборную на Алімпійскіх гульнях 2012 у Лондане.

Дасягненні

• 01 Чэмпіён Беларусі (7): 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018
• 02 Срэбраны прызёр чэмпіянату Беларусі (2): 2010, 2011
• Уладальнік Кубка Беларусі: 2015
• Уладальнік Суперкубка Беларусі (4): 2014, 2015, 2016, 2017
• У спісе 22 найлепшых футбалістаў чэмпіянату Беларусі (6): 2010, 2011, 2012, 2015, 2016, 2017
• 01 Чэмпіён Кіпра: 2017/18
• 03 Бронзавы прызёр моладзевага чэмпіянату Еўропы: 2011

Спасылкі

• Профіль на афіцыйным сайце БАТЭ (руск.) 
• Профіль на сайце transfermarkt.com (англ.) 
• Статыстыка на сайце National Football Teams (англ.) 
• Статыстыка на сайце footballfacts.ru (руск.) 
• Профіль на сайце by.tribuna.com (руск.) 
• Профіль на сайце soccerway.com (руск.) 
• Статыстыка на сайце UEFA.com (руск.) 
• Профіль на сайце teams.by (руск.) 
• Профіль на сайце pressball.by (руск.)