Перайсці да зместу

Міхаіл Мікалаевіч Гардзяйчук

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Футбол
Міхаіл Гардзяйчук
Поўнае імя Міхаіл Мікалаевіч Гардзяйчук
Нарадзіўся 23 кастрычніка 1989(1989-10-23)[1][2][…] (34 гады)
Грамадзянства  Беларусь
 Казахстан
Рост 176 см
Вага 74 кг[3]
Пазіцыя паўабаронца, нападнік
Інфармацыя пра клуб
Клуб Беларусь Дынама (Брэст)
Нумар 62
Клубная кар’ера[* 1]
2007 Казахстан Шахцёр-Юнацтва (Караганда) 19 (3)
2008—2009 Беларусь Хваля (Пінск) 45 (10)
2010 Беларусь Нафтан (Наваполацк) 32 (3)
2011—2012 Беларусь БАТЭ (Барысаў) 20 (1)
2012 →  Беларусь Белшына (Бабруйск) 22 (3)
2013 Беларусь Белшына (Бабруйск) 31 (9)
2014—2018 Беларусь БАТЭ (Барысаў) 116 (51)
2019 Казахстан Табол (Кастанай) 14 (2)
2019—2020 Беларусь Дынама (Брэст) 40 (14)
2021—2022 Латвія Ліепая 35 (7)
2022— Беларусь Дынама (Брэст) 15 (5)
Нацыянальная зборная[* 2]
2009—2011 Беларусь Беларусь (да 21) 14 (0)
2011—2012 Беларусь Беларусь (алімпійская) 10 (0)
2013—2019 Беларусь Беларусь 26 (4)
Узнагароды і медалі
Дзяржаўныя і ведамасныя ўзнагароды
  1. ↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 30 снежня 2022.
  2. ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 12 чэрвеня 2019

Міхаіл Гардзяйчу́к (нар. 23 кастрычніка 1989, Сарань, Карагандзінская вобласць, Казахская ССР) — беларускі футбаліст, нападнік брэсцкага «Дынама». Ігрок нацыянальнай зборнай Беларусі (2013—2019). Футбаліст года Беларусі (2017).

Клубная кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

Пачаў кар’еру ў Казахстане, потым гуляў за «Хвалю» і «Нафтан», дзе стаў іграком асноўнага складу. У снежні 2010 года перайшоў у барысаўскі БАТЭ. Адзначыўся голам адразу ў першым афіцыйным матчы за новы клуб (у браму «Пары Сен-Жэрмен» у Лізе Еўропы).

У сакавіку 2012 года разам з Максімам Скавышам быў аддадзены ў арэнду ў бабруйскую «Белшыну», а праз год, у студзені 2013 года, быў выкуплены бабруйскім клубам. У сезоне 2013 стаў лідарам і найлепшым бамбардзірам бабруйскага клуба, звычайна гуляў на пазіцыі правага атакуючага паўабаронцы, але некаторы час выкарыстоўваўся ў якасці цэнтральнага нападніка.

У студзені 2014 года зноў перайшоў у барысаўскі БАТЭ[4]. На гэты раз здолеў замацавацца ў аснове барысаўчан, гуляў пераважна на пазіцыі правага ўскрайняга нападніка. У чэрвені і ліпені 2014 года адсутнічаў з-за траўмы, пазней вярнуўся ў аснову. З 12 галамі стаў найлепшым бамбардзірам клуба ў чэмпіянаце, быў прызнаны найлепшым нападнікам чэмпіянату Беларусі 2014.

У сезоне 2015 заставаўся адным з асноўных ігракоў БАТЭ. 24 лістапада 2015 года ўжо на другой хвіліне матча забіў гол у браму «Баера» ў Лізе чэмпіёнаў (1:1), які стаў найхутчэйшым для барысаўчан у турніры. У лютым 2016 года падоўжыў кантракт з БАТЭ[5]. У сезоне 2016 стаў часцей выкарыстоўвацца ў якасці цэнтральнага нападніка, у выніку з 15 галамі стаў найлепшым бамбардзірам чэмпіянату Беларусі, падзяліўшы гэты тытул разам з аднаклубнікам Віталем Радзівонавым. У сезоне 2017 вярнуўся на пазіцыю флангавага нападніка, з 18 галамі адзінаасобна стаў найлепшым бамбардзірам нацыянальнага чэмпіянату, а таксама быў прызнаны футбалістам года Беларусі.

Пачатак сезона 2018 прапусціў з-за траўмы, з красавіка пачаў з’яўляцца на полі, аднак у маі зноў выбыў праз праблемы са здароўем. Толькі ў верасні вярнуўся ў строй, звычайна стаў выхадзіць на замену.

У снежні 2018 года падпісаў двухгадовы кантракт з казахстанскім «Таболам»[6]. Спачатку гуляў у асноўным складзе, аднак пазней стаў заставацца на лаўцы запасных. У ліпені 2019 года пагадненне з «Таболам» было разарвана[7].

У жніўні 2019 года вярнуўся ў Беларусь, стаўшы іграком брэсцкага «Дынама»[8]. Дапамог камандзе па выніках сезона 2019 стаць чэмпіёнам Беларусі. У сезоне 2020 заставаўся асноўным іграком дынамаўцаў.

У лютым 2021 года быў прадстаўлены ў якасці іграка латвійскай «Ліепаі»[9]. Застаўся ў камандзе і ў сезоне 2022, калі іншыя беларускія ігракі (Алег Вераціла, Дзмітрый Бага і Яўген Бярозкін) пакінулі клуб. У чэрвені 2022 года разарваў кантракт з «Ліепаяй»[10]. Неўзабаве стаў трэніравацца з брэсцкім «Дынама» і ў ліпені падпісаў кантракт з клубам да канца сезона 2022[11]. Замацаваўся ў стартавым складзе каманды, за паўгады забіў 5 галоў і аддаў 6 галявых перадах. У снежні 2022 года падоўжыў пагадненне з дынамаўцамі на два гады[12].

Міжнародная кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

Гуляў за моладзевую зборную Беларусі, з ёй выйграў бронзавы медаль чэмпіянату Еўропы 2011 у Даніі, хоць ні разу не выхадзіў на поле па прычыне траўмы. Гуляў за алімпійскую зборную Беларусі, на Алімпійскіх гульнях 2012 прымаў удзел ва ўсіх 3 матчах.

У лістападзе 2013 года галоўны трэнер нацыянальнай зборнай Беларусі Георгій Кандрацьеў запрасіў Гардзейчука ў зборную, дзе ён дэбютаваў 15 лістапада 2013 года ў таварыскім матчы супраць Албаніі. 8 верасня 2015 года ў адборачным матчы чэмпіянату Еўропы 2016 супраць Люксембурга аформіў дубль, тым самым усталяваўшы выніковы лік 2:0.

Дасягненні

[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. ↑ Mikhail Gordejchuk // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ Mikhail Gordeichuk // FBref.com
  3. ↑ https://www.pressball.by/footballstat/mihail_gordeichuk/
  4. ↑ Михаил Гордейчук возвращается в БАТЭ
  5. ↑ Михаил Гордейчук продлил контракт с БАТЭ
  6. ↑ Михаил Гордейчук стал игроком "Тобола"
  7. ↑ "Тобол" расторг контракт с Гордейчуком
  8. ↑ Михаил Гордейчук стал игроком брестского "Динамо"
  9. ↑ Гордейчук представлен в качестве игрока "Лиепаи"
  10. ↑ Михаил Гордейчук расторг контракт с "Лиепаей"
  11. ↑ Гордейчук вернулся в брестское "Динамо"
  12. ↑ Гордейчук на два года пролонгировал соглашение с брестским "Динамо" (руск.). football.by (30 снежня 2022). Праверана 30 снежня 2022.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]
q: Міхаіл Мікалаевіч Гардзяйчук у Вікіцытатніку
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Міхаіл_Мікалаевіч_Гардзяйчук&oldid=4439625"