У гэтага паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл.
Арыядна .
(43) Арыядна
Адкрыццё
Першаадкрывальнік
Норман Погсан
Месца выяўлення
Оксфард
Дата выяўлення
15 красавіка 1857
Эпанім
Арыядна
Катэгорыя
Галоўнае кольца (Сямейства Флоры )
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 годаJD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e )
0,1674427
Вялікая паўвось (a )
329,654 млн км (2,2036001 а.а. )
Перыгелій (q )
274,456 млн км (1,8346233 а.а.)
Афелій (Q )
384,852 млн км (2,5725769 а.а.)
Перыяд абарачэння (P )
1 194,807 сут (3,271 г )
Сярэдняя арбітальная скорасць
19,923 км /с
Схіленне (i )
3,46710°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω)
264,89947°
Аргумент перыгелія (ω)
15,98699°
Сярэдняя анамалія (M )
74,69827°
Фізічныя характарыстыкі [5]
Дыяметр
65,88 км (IRAS )[1] [2]
Маса
4,0×1017 кг
Шчыльнасць
2,700 г /см³ [3]
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні
0,012 м/с²
2-я касмічная скорасць
0,034 км/с
Перыяд вярчэння
5,762 гадз [4]
Спектральны клас
S (Sk)
Бачная зорная велічыня
8,8 — 13,42 m [6]
Абсалютная зорная велічыня
7,93m
Альбеда
0,2740
Сярэдняя тэмпература паверхні
178 К (−95 °C )
(43) Арыядна — няправільнай формы астэроід галоўнага пояса , які належыць да светлага спектральнага класа S і ўваходзіць у склад сямейства Флоры , з’яўляючыся другім па велічыні астэроідам у гэтым сямействе. Ён быў адкрыты 15 красавіка 1857 года англійскім астраномам Норманам Погсанам у Абсерваторыі Рэдкліфа , Англія і названы ў гонар Арыядны , дачкі крыцкага цара Мінаса і Пасіфаі , гераіні старажытнагрэчаскага міфа пра Тэсея і мінатаўра [7] [8]
Астэроід уяўляе сабой прадаўгаватае, моцна выцягнутае цела (даўжыня амаль у два разы перавышае найменшы памер) і мае двухлопасцевую ці моцна вуглаватую форму[2] экліптыцы з экліптычнымі каардынатамі (β, λ) = (-15°, 253°) і хібнасцю 10 °[1] нахіл восі каля 105 °. Максімальная бачная велічыня Арыядны роўная максімальнай бачнай велічыні Плутона . Па невядомых прычынах «Астэроід 43 Арыядна» быў уключаны ў спіс фундатараў касмічнага апарата НАСА Стардаст , які быў запісаны на мікрачыпе ўнутры апарата.
Зноскі
↑ 1,0 1,1 Kaasalainen, M.; Torppa, J.; Piironen, J. (2002). "Models of Twenty Asteroids from Photometric Data ". Icarus 159 (2): 369–395. doi :10.1006/icar.2002.6907 Bibcode : 2002Icar..159..369K . http://www.rni.helsinki.fi/~mjk/IcarPIII.pdf . ↑ 2,0 2,1 Tanga, P.; et al. (2003). "Asteroid observations with the Hubble Space Telescope ". Astronomy & Astrophysics 401 (2): 733–741. doi :10.1051/0004-6361:20030032 Bibcode : 2003A&A...401..733T . http://www.edpsciences.org/articles/aa/pdf/2003/14/aa3023.pdf . ↑ Krasinsky, G. A.; et al. (2002). "Hidden Mass in the Asteroid Belt". Icarus 158 (1): 98–105. doi :10.1006/icar.2002.6837 Bibcode : 2002Icar..158...98K . ↑ PDS lightcurve data ↑ Asteroid Data Archive . Planetary Science Institute. Архівавана з першакрыніцы 23 чэрвеня 2006.Праверана 3 лістапада 2008. ↑ AstDys (43) Ariadne Ephemerides . Department of Mathematics, University of Pisa, Italy. Архівавана з першакрыніцы 28 чэрвеня 2012.Праверана 26 чэрвеня 2010. ↑ Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union . Dictionary of Minor Planet Names . — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 19. — ISBN 3-540-00238-3 .↑ Міфы народаў свету. М., 1991-92. У 2 т. Т.1. С.103
.png)
