Кіраўнікі Мінска: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[недагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 20:08, 23 лютага 2020

Старосты

Імя	Гады жыцця	Гады на ўрадзе	Заўвагі
Іван Юр'евіч Заслаўскі		1468-1473
Іван Красны, кн. Друцкі^[1]		1487—1489
Мікалай Іванавіч Іллініч		1494—1498
Багдан Іванавіч Заслаўскі		1498-1525
Ян Стэцкевіч Далобаўскі		1530-я
Васіль Тышкевіч		−1557-1562- (у літ.вікі 1544—1571)
Гаўрыла Іванавіч Гарнастай	1515? — 1588?	1575-1588 (у літ.вікі 1571—1582)
Дзмітрый Скумін Тышкевіч (літ.) (бел.	каля 1546—1609	−1592; у літ.вікі 1588—1592; на надгробку сваёй маці названы мінскім старостам у 1598 годзе.
Андрэй Станкевіч		−1596-; у літ.вікі 1595—1597
Пётр Тышкевіч	?-1631	каля 1610-20-х? (у літ.вікі. 1625)	У 1615 годзе ён купіў пляц на рагу Высокага рынка на скрыжаванні вуліц Валоцкай і будучай Дамініканскай і пачаў будаваць для дамініканскага ордэна мураваны касцёл і двухпавярховы кляштар пры ім.
Крыштаф Завіша	1600 — 1670	1631—1645
Андрэй Казімір Завіша	1614 — 1678	−1676- (у літ.вікі 1645—1647)
Ян Мікалай Завіша		у літ.вікі 1685
Крыштаф Станіслаў Завіша	1660 — 1721	1685-? (у літ.вікі 1685—1720)
Ігнацы Завіша	1690 — 1738	1730-я? (у літ.вікі 1720—1738)
Юзаф Міхал Іваноўскі		1746—1758
Удальрык Крыштаф Радзівіл	1712 — 1770	1739—1746
Міхал Валадковіч		−1762-
Ігнацы Іваноўскі		1762-1778 (у літ.вікі 1765)
Ігнацы Юзаф Іваноўскі		−1746-1765- (у літ.вікі 1765)
Антоні Тадэвуш Пшаздзецкі		(у літ.вікі 1767—1772)
Аўгуст Дамінік Пшаздзецкі	1760 — 1782	у літ.вікі 1772—1782
Міхал Геранім Бжастоўскі	1762-1806	1782
Геранім Вінцэнт Радзівіл	1759 — 1786	з 1783 (у літ.вікі 1783—1786)
Міхал Геранім Бжастоўскі	1762-1806	1787-1806 (у літ.вікі пасля 1787)

Падстаросты

Імя	Гады жыцця	Перыяд працы
Іван Фёдаравіч Быкоўскі		-1570-
Фёдар Шавула		-1580-
Марцін Казімір Валадковіч		1660-я
Тэадор Антоні Ваньковіч	?-1716	1689—1716
Узлоўскі		-1751-

Войты

Пётр Шакола (1499—1501)
«жыд Абрахам» (-1507-1508-)
Васіль Тышкевіч (-1557-)
Ян Янавіч Карэйва/Карэйвіч (2-я пал. XVI ст.)
Сямён Мікуліч (2-я пал. XVI ст.)
Марцін Тышкевіч (1582-)
Іван Фёдаравіч Быкоўскі (-1594?-)
Рыгор Тарлецкі (-1600-)
Крыштоф Валадковіч (-1670)
Юрый Лукомскі (1671-)
Адам Стэфанавіч Ваньковіч (XVII ст.)
Станіслаў Буржынскі, Станіслаў з Бужына Бужынскі (-1739-1744-)
Антоній Тадэвуш Пшаздзецкі (1750я-)

Лентвойты

Павел Ціша (-1557-)
Павел Ванькевіч (-1596-)
Андрэй Масленка (-1600-)
Аляксандр Жыткевіч (1667)
Тамаш Ян Рук'янскі (-1680-)^[2]
Крыштаф Валіцкі (-1700-)
Ежы Адам Пшасецкі (-1762-1768-)

Райцы

Даніэль Масленка (1600я-)
Аляксандр Жыткевіч (рочны: 1667)

Гараднічыя менскія

Яцка (Якуб) Іванавіч Ратамскі (1510/1511), адмовіўся ад ураду
Валошка (Ваўчко) Яўлашкавіч Шапялевіч (1511-1521-)
Грынашка Багданавіч Шалуха (-1541-)
Андрэй Сямёнавіч Адзінцэвіч (-1544-1550)
Марцін Валадковіч (1582)
Павел Скарупа (-1634-1645-)
Марцін Казімір Валадковіч (1649—1660я-)
Іваноўскі (-1743-)
Ануфрый Антоній Жыжэмскі (з 27.03.1765)
Крыштаф Глінскі-Ліхадзяеўскі (з 1773)
Дамінік Жыжэмскі (1782—1785)

Бурмістры (1499-1831)

Міхайла Філіповіч (-1596-)
Васіль Мікіціч Лах (XVI ст.)
Іван Бабурка (-1600-)^[3]
Санко Філіповіч (-1600-)
Андрэй Масленка (1590-я, рочны 1592, 1620^[4])
Даніэль Масленка (1600я-)^[3]
Васіль Масленка (-1612-)
Лукаш Багушэвіч (-1635-)^[5]
Павел Алісевіч (1652)
Мірон Філіповіч, Адам Сапатковіч (1667)
Фурс Ян Уласовіч (-1674-1680-), ён жа Іван Фурс?
Павел Алісевіч Філіповіч (1680 рочны)^[2]
Сіла Пашкевіч (XVII ст.)
Міхал Кудышэвіч, Базыль Мазуркевіч (-1700-)
Шышкі (некалькі асоб; -1752-)
Ян Давыд Шэйба (-1762?-)
Андрэй Макарэвіч (-1781-)
Ян Байкоў (1790-я)

Гарадскія галовы (1831—1917/18)

Леапольд Дэльпацэ (1836—1839)^[6]
Адам Воўк (-1849-)
Леапольд Дэльпацэ (1851—1854)
Аляксандр Свечнікаў (1864-), купец 2-й гільдыі^[7]
Сцяпан Яфімавіч Тамаровіч (1866-)
Аляксандр Свечнікаў (-1870-)
Аляксандр Пятровіч Фогель (1871-1875-)
Міхаіл Іванавіч Казарынаў (1876—1880)
Мікалай Мікалаевіч Галіневіч (1880—1890), сярод іншага сыграў значную ролю ў будаўніцтве гарадскога тэатра, яму належаў вялікі ўчастак на канцы вул. Падгорнай (цяпер месца па адрасе вул. К. Маркса-42) і там "дом Галіневіча", дзе ён жыў, а пазней сваякі здавалі ў наём.
Караль Чапскі (1890—1901)
Мечыслаў Іосіфавіч Райкевіч (1901—1905)
Міхал Валовіч^[pl]^* (1905—1906)
Станіслаў Мельхіёравіч Стэфановіч (1906—1909)
Станіслаў Хржанстоўскі^[pl] (1909—1917)^[8]
П. Кашчанка (1917)
Станіслаў Хржанстоўскі (1918)

Старшыні Мінгарвыканкама (з 1917)

Барыс Паўлавіч Позерн (сакавік 1917 — чэрвень 1917)
Ісідор Еўсцігнеевіч Любімаў (ліпень 1917 -- жнівень 1917)
Карл Іванавіч Ландэр (верасень 1917 — кастрычнік 1917)
Віктар Іванавіч Яркін (сакавік 1918 -- май 1919)
Казімір Генрыхавіч Цыхоўскі (чэрвень 1919 -- верасень 1919)
Фрыц Мацвеевіч Кюсэ (снежань 1920 -- снежань 1921)
Адольф Хрыстафоравіч Гетнер (студзень 1922 -- снежань 1923)
Сяргей Бенядзіктавіч Карп (студзень 1924 -- сакавік 1924)
Адам Сямёнавіч Славінскі (сакавік 1924 -- ліпень 1924)
Сцяпан Вінсэсавіч Яцкевіч (жнівень 1924 -- красавік 1929)
Нічыпар Лукіч Аксючыц (красавік 1929 -- снежань 1930)
Іосіф Ігнатавіч Валодзька (люты 1931 -- сакавік 1933)
Антон Мацвеевіч Каранеўскі (май 1933 -- студзень 1934)
Емяльян Піліпавіч Жуковіч (сакавік 1934 -- чэрвень 1937)
Канстанцін Іванавіч Бударын (верасня 1940 -- чэрвень 1941) (ліпень 1944 -- жніўня 1945)
Іван Паўлавіч Паромчык (жнівень 1945 -- сакавік 1946)
Канстанцін Навумавіч Длугашэўскі (красавік 1946 -- ліпень 1954)
Васіль Іванавіч Шарапаў (ліпень 1954 — студзень 1968)
Міхаіл Васілевіч Кавалёў (студзень 1968 -- студзень 1977)
Генадзь Георгіевіч Барташэвіч (студзень 1977 -- чэрвень 1977)
Станіслаў Міхайлавіч Лукашэвіч (чэрвень 1977 -- студзень 1980)
Георгій Станіслававіч Таразевіч (студзень 1980 -- жнівень 1983)
Валерый Андрэевіч Пячэннікаў (жнівень 1983 -- снежань 1985)
Уладзімір Іванавіч Міхасёў (снежань 1985 -- май 1990)
Міхаіл Апанасавіч Марыніч (кастрычнік 1990 — красавік 1991)
Аляксандр Міхайлавіч Герасіменка (красавік 1991 -- студзень 1995)
Уладзімір Васілевіч Ярмошын (студзень 1995 -- люты 2000)
Міхаіл Якаўлевіч Паўлаў (сакавік 2000 — чэрвень 2009)
Мікалай Аляксандравіч Ладуцька (чэрвень 2010 — лістапад 2014)
Андрэй Віктаравіч Шорац (з лістапада 2014)

Зноскі

↑ Вольф Ю. Князі літоўска-рускія…
↑ ^а ^б http://nn.by/?c=ar&i=176035
↑ ^а ^б Менскія адрэсы
↑ Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, 2001. — 576 с.: іл. ISBN 985-6302-33-1
↑ Жыцьцяпіс Менскае іконы Божае Маці
↑ Леапольд Валенціевіч Дэльпацэ, або Дэльпац (Леапольда дэль Пацэ; нар. 1802) — менскі купец італьянскага (з Вероны) паходжання, каталік. Продкі перасяліліся ў Рэч Паспалітую ў 17 ст., кароль Ян Казімір са згоды Варшаўскага сейма адаптаваў афіцэра войскаў Рэчы Паспалітай — Франца Дэльпацэ, да шляхецкага стану (гл. індэгенат у Volumine Legum, T.IV, P.570, а таксама Канстытуцыі Варшаўскага сейма 1658, 1661, 1662 гадоў — P. 873, 939.). Справа пра дваранства Дэльпацэ захоўваецца ў НГАБ (ф.319, воп.2, спр.889, л.47). Леапольд меў сыноў Альфонса, Міхаіла і Станіслава.
↑ Аляксандр Андрэевіч Свечнікаў (? — пасля 1890) — купец 2-й гільдыі, менскі гарадскі галава, ганаровы даглядальнік Мінскай духоўнай семінарыі, стараста мяшчанскай управы. Падрадчык-будаўнік Вазнясенскай царквы на Траецкай гары і дома для Мінскай духоўнай жаночай гімназіі, стараста мінскага Кацярыненскага сабора і Пакроўскай царквы ў Крупцах, сябра Мінскага Мікалаеўскага брацтва. У 1861 годзе аздобіў цудатворную ікону Крупецкай Божай Маці сярэбранай пазалочанай рызай (з аздабленнем вянца каштоўным каменнем) і бронзавым ківотам. У 1875—1880 гадах у яго доме размяшчалася Мінская духоўная жаночая гімназія, да пабудовы для яе адмысловага будынка. Узнагароджаны трыма сярэбранымі медалямі «За усердие», адной на Уладзімірскай, і двума на Станіславаўскай стужцы.
↑ РГИА Ф. 1349 Оп. 2 Д. 979 Л. 77-80

[1] Вольф Ю. Князі літоўска-рускія…

[ЛёсыЗлам-2] а ^б http://nn.by/?c=ar&i=176035

[МнАдр-Бабкова-3] а ^б Менскія адрэсы

[4] Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, 2001. — 576 с.: іл. ISBN 985-6302-33-1

[5] Жыцьцяпіс Менскае іконы Божае Маці

[6] Леапольд Валенціевіч Дэльпацэ, або Дэльпац (Леапольда дэль Пацэ; нар. 1802) — менскі купец італьянскага (з Вероны) паходжання, каталік. Продкі перасяліліся ў Рэч Паспалітую ў 17 ст., кароль Ян Казімір са згоды Варшаўскага сейма адаптаваў афіцэра войскаў Рэчы Паспалітай — Франца Дэльпацэ, да шляхецкага стану (гл. індэгенат у Volumine Legum, T.IV, P.570, а таксама Канстытуцыі Варшаўскага сейма 1658, 1661, 1662 гадоў — P. 873, 939.). Справа пра дваранства Дэльпацэ захоўваецца ў НГАБ (ф.319, воп.2, спр.889, л.47). Леапольд меў сыноў Альфонса, Міхаіла і Станіслава.

[7] Аляксандр Андрэевіч Свечнікаў (? — пасля 1890) — купец 2-й гільдыі, менскі гарадскі галава, ганаровы даглядальнік Мінскай духоўнай семінарыі, стараста мяшчанскай управы. Падрадчык-будаўнік Вазнясенскай царквы на Траецкай гары і дома для Мінскай духоўнай жаночай гімназіі, стараста мінскага Кацярыненскага сабора і Пакроўскай царквы ў Крупцах, сябра Мінскага Мікалаеўскага брацтва. У 1861 годзе аздобіў цудатворную ікону Крупецкай Божай Маці сярэбранай пазалочанай рызай (з аздабленнем вянца каштоўным каменнем) і бронзавым ківотам. У 1875—1880 гадах у яго доме размяшчалася Мінская духоўная жаночая гімназія, да пабудовы для яе адмысловага будынка. Узнагароджаны трыма сярэбранымі медалямі «За усердие», адной на Уладзімірскай, і двума на Станіславаўскай стужцы.

[8] РГИА Ф. 1349 Оп. 2 Д. 979 Л. 77-80

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

@@ Радок 65: / Радок 65: @@
 |-
 | [[Пётр Тышкевіч, ваявода менскі|Пётр Тышкевіч]]
-|[[Файл:Piotar Tyškievič. Пётар Тышкевіч (XVIII).jpg|100px|цэнтр]]
+|[[Файл:Piotar Tyškievič. Пётар Тышкевіч (1794).jpg|100px|цэнтр]]
 |?-1631
 | каля 1610-20-х? (у літ.вікі. 1625)