Плешчаніцкі раён

Плешчаніцкі раён
Краіна	СССР
Уваходзіць у	Мінская вобласць
Адміністрацыйны цэнтр	Плешчаніцы
Дата ўтварэння	17 ліпеня 1924
Дата скасавання	25 снежня 1962
Насельніцтва (1959)	28 150
Плошча	1 147 км²
Вышыня над узроўнем мора	190 м

Пле́шчаніцкі раён — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў БССР ў 1924—1962 г. Цэнтр — мястэчка Плешчаніцы.

Гісторыя

Утвораны 17 ліпеня 1924 г. у Барысаўскай акрузе, з 9 чэрвеня 1927 г. да 26 ліпеня 1930 г. у Менскай акрузе, з 20 лютага 1938 г. у Мінскай вобласці. 20 жніўня 1924 г. раён падзелены на 11 сельсаветаў:

• Акалоўскі
• Амнішаўскі
• Горненскі
• Завішынскі
• Запольскі
• Зарэцкі
• Ізбішчанскі
• Крайскі
• Плешчаніцкі
• Прусавіцкі
• Хатаевіцкі (з 1939 Акцябрскі).

22 верасня 1927 года да раёна далучаны Ганцавіцкі і Каменскі сельсаветы ліквідаванага Зембінскага раёна. 16 ліпеня 1954 ліквідаваны Амнішаўскі, Ганцавіцкі, Горненскі, Завішынскі, Запольскі і ўтвораны Задор’еўскі і Нястанавіцкі сельсаветы. На 1 студзеня 1941 г. меў 13 сельсаветаў. 25 снежня 1962 г. раён скасаваны, яго тэрыторыя далучана да Лагойскага раёна.

Літаратура

• Плешчаніцкі раён // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі: У 6 т. Т. 5. М — Пуд / БелЭн; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 1999. — 592 с.: іл. – С. 512. — ISBN 985-11-0141-9.