Камарынскі раён

Камарынскі раён
Краіна	БССР  СССР
Уваходзіць у	Беларуская ССР
Уключае	15 сельсаветаў
Адміністрацыйны цэнтр	Камарын
Дата ўтварэння	8 снежня 1926
Дата скасавання	25 снежня 1962
Насельніцтва	25 600 чал. (1939)
Плошча	1,0 тыс.
Вышыня над узроўнем мора	104 м

Кама́рынскі раё́н — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Беларускай ССР, якая існавала ў 1926—1962 гадах. Цэнтр — мястэчка (з 1959 — гарадскі пасёлак) Камарын.

Гісторыя

Камарынскі раён быў утвораны ў 1926 годзе ў складзе Рэчыцкай акругі. У чэрвені 1927 года ў сувязі з ліквідацыяй Рэчыцкай акругі перададзены ў Гомельскую акругу. У 1930 годзе, калі была скасаваная акруговая сістэма, Камарынскі раён перайшоў у прамое падпарадкаванне БССР. У студзені 1938 года з увядзеннем абласнога дзялення ўключаны ў склад Палескай вобласці.

Па дадзеных на 1 студзеня 1947 года раён меў плошчу 1,0 тыс. км². У яго склад уваходзілі 15 сельсаветаў: Асарэвіцкі, Баршчоўскі, Верхнежароўскі, Гдзенскі, Калыбанскі, Камарынскі, Капараўскі, Крукоўскі, Лукаедскі, Ніжняжарскі, Піркаўскі, Радзінскі, Сцяпанаўскі, Чыкалавіцкі, Ялчанскі.

У выніку ліквідацыі Палескай вобласці ў 1954 годзе Камарынскі раён быў перададзены ў Гомельскую вобласць. У снежні 1962 года раён быў скасаваны, а яго тэрыторыя падзелена паміж Брагінскім і Хойніцкім раёнамі.

Літаратура

• Камарынскі раён // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 4: Кадэты — Ляшчэня / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1997. — 432 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0041-2. С. 40.