Кваліфікацыя да чэмпіянату свету па снукеры 2014

Гэты артыкул уваходзіць у лік добрых
З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі


Кваліфікацыя да чэмпіянату свету 2014
Фота
Сезон 2013/2014
Тэрміны 8 — 16 красавіка 2014
Арэна Міжнародны спартыўны цэнтр «Ponds Forge»
Горад Шэфілд
Краіна Англія
Арганізацыя WPBSA
Фармат Кваліфікацыя да рэйтынгавага турніру
Фінал
Пераможцы Сцяг Ірландыі Кен Доэрці
Сцяг Англіі Дэвід Гілберт
Сцяг Англіі Кайрэн Уілсан
Сцяг Уэльса Дамінік Дэйл
Сцяг Шатландыі Алан Мак-Манус
Сцяг Англіі Майкл Холт
Сцяг Англіі Джэймі Коўп
Сцяг Англіі Том Форд
Сцяг Англіі Майкл Уослі
Сцяг Англіі Робі Уільямс
Сцяг Фінляндыі Робін Хал
Сцяг Англіі Мартын Гоўлд
Сцяг Шатландыі Джэймі Бёрнэт
Сцяг Уэльса Раян Дэй
Сцяг Уэльса Майкл Уайт
Сцяг Кітая Сяа Гадун
Статыстыка турніру
Колькасць удзельнікаў 112
Колькасць матчаў 96
Колькасць фрэймаў 1530
Колькасць соценных серый 58
Найвышэйшая серыя 139 (Мартын О'Донэл, Эндру Хігінсан)
←2013Кваліфікацыя да чэмпіянату свету2015→

Кваліфікацыя да чэмпіянату свету па снукеры 2014 праходзіла з 8 па 16 красавіка 2014 года ў міжнародным спартыўным цэнтры «Ponds Forge» у Шэфілдзе, Англія.

Чэмпіянат уключаў у сябе чатыры кваліфікацыйныя раўнды, якія праводзіліся на працягу васьмі гульнявых дзён і ў якіх згулялі 112 удзельнікаў (105 прафесіянальных снукерыстаў і 7 аматараў). 16 пераможцаў апошняга кваліфікацыйнага раўнда трапілі ў ў тэатры Крусібл, дзе да іх далучыліся 16 першых сеяных ігракоў, і, пачынаючы з 1/16 фіналу, яны ўсе гулялі на выбыванне.

Удзельнікі[правіць | правіць зыходнік]

Леташні ўдзельнік АС
Дэбютант турніру


П Р Гулец Дэбют К Топ АС Найлепшы вынік
17 16 Сцяг Англіі Роберт Мілкінс 1996 18 0 5 1/8 фіналу (2002, 2013)
18 17 Сцяг Шатландыі Грэм Дот 1995 8 11 15 Перамога (2006)
19 18 Сцяг Уэльса Марк Уільямс 1993 5 16 17 Перамога (2000, 2003)
20 19 Сцяг Уэльса Мэцью Стывенс 1995 9 10 14 Фінал (2000, 2005)
21 20 Сцяг Уэльса Раян Дэй 1998 13 3 8 Чвэрцьфінал (2008, 2009, 2012)
22 21 Сцяг Кітая Лян Вэньбо 2005 9 0 4 Чвэрцьфінал (2008)
23 22 Сцяг Англіі Майкл Холт 1997 17 0 6 1/8 фіналу (2005)
24 24 Сцяг Уэльса Дамінік Дэйл 1993 21 0 8 Чвэрцьфінал (2000)
25 30 Сцяг Англіі Пітэр Эбдан 1992 5 17 22 Перамога (2002)
26 24 Сцяг Кітая Сяа Гадун 2008 5 0 0 1/32 фіналу (кв.) (2012, 2013)
27 23 Сцяг Англіі Марк Кінг 1992 16 6 14 1/8 фіналу (1998, 1999, 2001, 2002, 2008, 2009, 2013)
28 27 Сцяг Англіі Бэн Вуластан 2004 8 0 1 1/16 фіналу (2013)
29 28 Сцяг Ірландыі Кен Доэрці 1991 8 15 18 Перамога (1997)
30 26 Сцяг Уэльса Майкл Уайт 2008 5 0 1 Чвэрцьфінал (2013)
31 31 Сцяг Англіі Дэвід Гілберт 1998 14 0 2 1/8 фіналу (2012)
32 29 Сцяг Ірландыі Фергал О’Браен 1992 19 3 9 Чвэрцьфінал (2000)
33 32 Сцяг Англіі Эндру Хігінсан 1997 16 0 2 1/8 фіналу (2012)
34 35 Сцяг Шатландыі Алан Мак-Манус 2000 9 14 17 Паўфінал (1992, 1993)
35 38 Сцяг Шатландыі Маркус Кэмбэл 1992 22 0 4 1/16 фіналу (2001, 2010, 2011, 2013)
36 39 Сцяг Англіі Том Форд 2001 13 0 1 1/16 фіналу (2010)
37 34 Сцяг Англіі Марк Джойс 2003 10 0 0 1/24 фіналу (кв.) (2010, 2013)
38 36 Сцяг Англіі Мартын Гоўлд 2000 11 1 5 1/8 фіналу (2010, 2011)
39 41 Сцяг Англіі Джэк Лісоўскі 2011 3 0 1 1/16 фіналу (2013)
40 42 Сцяг Англіі Энтані Хэмілтан 1992 17 5 12 Чвэрцьфінал (2000, 2002, 2004, 2007)
41 37 Сцяг Нарвегіі Курт Мэфлін 2000 10 0 0 1/24 фіналу (кв.) (2013)
42 40 Сцяг Англіі Род Лоўлер 1991 23 0 2 1/8 фіналу (1996)
43 45 Сцяг Шатландыі Джэймі Бёрнэт 1993 21 0 3 1/16 фіналу (1996, 2009, 2011)
44 43 Сцяг Шатландыі Энтані Мак-Гіл 2011 3 0 0 1/32 фіналу (кв.) (2012, 2013)
45 47 Сцяг Уэльса Джэймі Джонс 2005 6 0 1 Чвэрцьфінал (2012)
46 44 Сцяг Англіі Альфрэд Бёрдэн 1995 17 0 1 1/16 фіналу (1998)
47 48 Сцяг Англіі Роры Мак-Лаўд 1992 16 0 2 1/8 фіналу (2011)
48 46 Сцяг Кітая Юй Дэлу 2012 2 0 0 1/24 фіналу (кв.) (2012, 2013)
49 53 Сцяг Англіі Джэймі Коўп 2003 10 1 4 1/8 фіналу (2009, 2011)
50 50 Сцяг Кітая Цаа Юйпэн 2012 2 0 1 1/8 фіналу (2012)
51 55 Сцяг Кітая Лю Чуан 2008 5 0 2 1/16 фіналу (2008, 2012)
52 49 Сцяг Кітая Цянь Пэнфэй 2005 5 0 0 1/40 фіналу (кв.) (2007, 2008, 2013)
53 52 Сцяг Англіі Джымі Робертсан 2003 8 0 1 1/16 фіналу (2011)
54 51 Сцяг Тайланда Дэчават Пумджаенг 2012 2 0 1 1/8 фіналу (2013)
55 57 Сцяг Англіі Пітэр Лайнс 1992 20 0 1 1/16 фіналу (1998)
56 54 Сцяг Англіі Найджэл Бонд 1990 17 7 15 Фінал (1995)
57 58 Сцяг Англіі Дэйв Харальд 1992 18 4 11 Чвэрцьфінал (1996)
58 56 Сцяг Англіі Мэцью Сэлт 2002 10 0 1 1/16 фіналу (2013)
59 59 Сцяг Індыі Адыт’я Мехта 2005 4 0 0 1/40 фіналу (кв.) (2012, 2013)
60 63 Сцяг Паўночнай Ірландыі Джэрард Грын 1994 20 0 5 1/16 фіналу (1999, 2003, 2005, 2009, 2010)
61 61 Сцяг Англіі Джымі Уайт 1981 12 21 25 Фінал (1984, 1990, 1991, 1992, 1993, 1994)
62 60 Сцяг Тайланда Цепчая Ун-Ну 2010 2 0 0 1/32 фіналу (кв.) (2013)
63 62 Сцяг Індыі Панкай Адвані 2013 1 0 0 1/48 фіналу (кв.) (2013)
64 71 Сцяг Англіі Стыў Дэвіс 1986 10 25 30 Перамога (1981, 1983, 1984, 1987, 1988, 1989)
65 65 Сцяг Шатландыі Скот Дональдсан 2013 1 0 0 1/48 фіналу (кв.) (2013)
66 66 Сцяг Англіі Ян Бэрнс 2013 1 0 0 1/40 фіналу (кв.) (2013)
67 68 Сцяг Англіі Робі Уільямс 2013 1 0 0 1/48 фіналу (кв.) (2013)
68 70 Сцяг Англіі Бары Пінчэс 1990 24 0 3 1/8 фіналу (2004)
69 69 Сцяг Тайланда Джэймс Уатана 1990 16 7 13 Паўфінал (1993, 1997)
70 72 Сцяг Англіі Сэм Бэйрд 2010 4 0 1 1/16 фіналу (2013)
71 67 Сцяг Бельгіі Лука Брэсэль 2012 2 0 1 1/16 фіналу (2012)
72 64 Сцяг Англіі Майк Дан 1992 22 0 1 1/16 фіналу (2002)
73 74 Сцяг Англіі Пол Дэвісан 1992 18 0 0 1/32 фіналу (кв.) (1997, 2011)
74 75 Сцяг Кітая Чжан Аньда 2010 3 0 1 1/16 фіналу (2010)
75 73 Сцяг Англіі Майкл Уослі 2013 1 0 0 1/40 фіналу (кв.) (2013)
76 76 Сцяг Англіі Ліам Хайфілд 2011 3 0 0 1/24 фіналу (кв.) (2013)
77 78 Сцяг Тайланда Танават Тырапонгпайбун 2011 2 0 0 1/32 фіналу (кв.) (2013)
78 81 Сцяг Англіі Адам Дафі 2012 2 0 0 1/32 фіналу (кв.) (2012)
79 79 Сцяг Кітая Чэнь Чжэ 2013 1 0 0 1/48 фіналу (кв.) (2013)
80 77 Сцяг Англіі Крэйг Стэдмэн 2000 8 0 0 1/40 фіналу (кв.) (2013)
81 80 Сцяг Мальты Тоні Дрэга 1986 22 5 13 Чвэрцьфінал (1988)
82 82 Сцяг Англіі Джоэль Уолкер 2013 1 0 0 1/48 фіналу (кв.) (2013)
83 83 Сцяг Англіі Гэры Уілсан 2004 3 0 0 1/40 фіналу (кв.) (2006)
84 84 Сцяг Кітая Лі Янь 2012 2 0 0 1/40 фіналу (кв.) (2012, 2013)
85 85 Сцяг Англіі Дэвід Грэйс 2009 3 0 0 1/40 фіналу (кв.) (2012)
86 87 Сцяг Уэльса Дэніэл Уэлс 2009 4 0 0 1/24 фіналу (кв.) (2009)
87 86 Сцяг Англіі Мартын О'Донэл 2005 2 0 0 1/48 фіналу (кв.) (2013)
88 88 Сцяг Ірландыі Дэвід Морыс 2007 7 0 0 1/24 фіналу (кв.) (2010, 2012)
89 89 Сцяг Англіі Кайрэн Уілсан 2011 1 0 0 1/32 фіналу (кв.) (2011)
90 92 Сцяг Шатландыі Майкл Лэслі 2013 1 0 0 1/48 фіналу (кв.) (2013)
91 94 Сцяг Англіі Шон О’Саліван 2013 1 0 0 1/48 фіналу (кв.) (2013)
92 90 Сцяг Англіі Джэймі О’Ніл 2004 6 0 0 1/48 фіналу (кв.) (2008, 2011, 2013)
93 93 Сцяг Кітая Лі Хан 2009 2 0 0 1/48 фіналу (кв.) (2009, 2010)
94 97 Сцяг Тайланда Напон Саенхам 2011 1 0 0 1/48 фіналу (кв.) (2011)
95 98 Сцяг Англіі Алекс Дэйвіс 2004 3 0 0 1/40 фіналу (кв.) (2008)
96 96 Сцяг Англіі Сцюарт Кэрынгтан 2012 1 0 0 1/48 фіналу (кв.) (2012)
97 100 Сцяг Кітая Лю Хаацянь 2014 0 0 0
98 99 Сцяг Англіі Джон Эстлі 2014 0 0 0
99 101 Сцяг Уэльса Эндру Пэджэт 2004 5 0 1 1/16 фіналу (2011)
100 102 Сцяг Паўночнай Ірландыі Джо Свэйл 1992 17 5 12 Паўфінал (2000, 2001)
101 104 Сцяг Шатландыі Рос М’юр 2014 0 0 0
102 105 Сцяг Англіі Крыс Уэйклін 2014 0 0 0
103 103 Сцяг Англіі Хамад Міа 2014 0 0 0
104 106 Сцяг Англіі Эндру Норман 1998 15 0 0 1/32 фіналу (кв.) (2002, 2003, 2007, 2008)
105 107 Сцяг Англіі Эліат Слесар 2014 0 0 0
106 108 Сцяг Аўстраліі Віні Калабрэзэ 2014 0 0 0
107 109 Сцяг Англіі Крыс Норбэры 2003 6 0 0 1/40 фіналу (кв.) (2006)
108 111 Сцяг Англіі Лі Пэйдж 2005 3 0 0 1/40 фіналу (кв.) (2007)
109 112 Сцяг Тайланда Рачаёцін Ятарук 2014 0 0 0
110 113 Сцяг Англіі Алан Тэйлар 2014 0 0 0
111 114 Сцяг Шатландыі Фрэйзер Патрык 2003 5 0 0 1/40 фіналу (кв.) (2013)
112 115 Сцяг Англіі Раян Кларк 2014 0 0 0
113 116 Сцяг Англіі Джэймс Кэхіл 2014 0 0 0
114 117 Сцяг Кітая Цаа Сіньлун 2014 0 0 0
115 122 Сцяг Фінляндыі Робін Хал 1994 16 0 1 1/16 фіналу (2002)
116 119 Сцяг Уэльса Джэк Джонс 2011 1 0 0 1/50 фіналу (кв.) (2011)
117 120 Сцяг Мальты Алекс Борг 1992 11 0 0 1/32 фіналу (кв.) (2006)
118 123 Сцяг Швейцарыі Аляксандр Урсенбахер 2014 0 0 0
119 125 Сцяг Катара Ахмед Саіф 2014 0 0 0
120 127 Сцяг Лівіі Халід Бэлаід Абумдас 2014 0 0 0
Сцяг Бразіліі Ігар Фігейрэду 2011 2 0 0 1/32 фіналу (кв.) (2012)
А Сцяг Англіі Сандэрсан Лэм 2014 0 0 0
А Сцяг Англіі Шэйн Кэсл 2014 0 0 0
А Сцяг Англіі Крыстафер Кіган 2014 0 0 0
А Сцяг Англіі Энтані Пэрсанс 2014 0 0 0
А Сцяг Англіі Сідні Уілсан 2014 0 0 0
А Сцяг Англіі Мічэл Трэвіс 2014 0 0 0
А Сцяг Шатландыі Рыс Кларк 2014 0 0 0

Ход кваліфікацыі[правіць | правіць зыходнік]

Першы дзень (8 красавіка)[правіць | правіць зыходнік]

Адзін з аўтараў найвышэйшага брэйка кваліфікацыі Мартын О'Донэл

Выбылі: Сцяг Англіі Шэйн Кэсл, Сцяг Лівіі Халід Бэлаід Абумдас (120), Сцяг Уэльса Эндру Пэджэт (99), Сцяг Англіі Хамад Міа (103), Сцяг Англіі Крыс Норбэры (107), Сцяг Англіі Сандэрсан Лэм, Сцяг Англіі Раян Кларк (112), Сцяг Англіі Крыс Уэйклін (102), Сцяг Шатландыі Майкл Лэслі (90), Сцяг Уэльса Джэк Джонс (116), Сцяг Англіі Джэймі О’Ніл (92)

Кваліфікацыя чэмпіянату свету 2014 пачалася 8 красавіка на арэне міжнароднага спартыўнага цэнтру «Ponds Forge» у Шэфілдзе і праходзіла на працягу трох сесій за адзінаццаццю сталамі. Такім чынам, у першы гульнявы дзень у другі раўнд прайшлі 11 ігракоў. Моцную гульню ў матчы супраць аматара Шэйна Кэсла прадэманстраваў Мартын О'Донэл, які стаў першым пераможцам на сусветным першынстве 2014, разграміўшы саперніка з лікам 10:1 з серыямі 100, 119, 139, 90, 64, 97 і 67 ачкоў. Ліам Хайфілд і Чжан Аньда атрымалі ўпэўненыя перамогі над Халідам Бэлаідам з Лівіі і Эндру Пэджэтам з Уэльса адпаведна з аднолькавым лікам 10:2[відэа 1][відэа 2][відэа 3]. Яшчэ адзін разгром учыніў 42-гадовы Бары Пінчэс, перайграўшы суайчынніка Хамада Міа — 10:3. Больш чым праз гадзіну пасля гэтага Кайрэн Уілсан узяў верх над Крысам Норбэры з лікам 10:6 і соценным брэйкам у 119 балаў[відэа 4][відэа 5][відэа 6][відэа 7]. Пры ліку 8:8 у матчы Танавата Тырапонгпайбуна з Сандэрсанам Лэмам тайскі снукерыст здзейсніў выдатнае заканчэнне паядынку і з брэйкамі ў 128 і 90 ачкоў у дзвюх апошніх партыях выйшаў у другі круг кваліфікацыйнай стадыі. 86-ы сеяны чэмпіянату Дэніэл Уэлс з Уэльса сустракаўся з англічанінам Раянам Кларкам. Валіец саступаў 3:6 пасля першай сесіі і 3:8 у пачатку другой, але здзейсніў цудоўны камбэк і выйграў матч з лікам 10:9, узяўшы сем з васьмі апошніх фрэймаў з падыходамі ў 92, 56, 69, 73, 65, 51 і 61 ачко. З тым жа лікам Пол Дэвісан перамог Крыса Уэйкліна, а аматар Крыстафер Кіган выбіў з турніру 90-га сеянага Майкла Лэслі з вынікам 10:6. Яшчэ адзін камбэк адбыўся ў матчы паміж 77-м нумарам сусветнага рэйтынгу Крэйгам Стэдмэнам і Джэкам Джонсам з Уэльса. Англійскі ігрок саступаў свайму праціўніку з лікам 2:6, але здолеў выйграць восем з дзевяці апошніх партый сустрэчы і з лікам 10:7 атрымаць месца ў другім раўндзе ў паядынку супраць шасціразовага чэмпіёна свету Стыва Дэвіса, які знаходзіўся пад пагрозай вылету з мэйн-тура. Апошнім удзельнікам другога круга, які вызначыўся ў гэты дзень, стаў кітайскі снукерыст Цаа Сіньлун, 114-ы сеяны першынства, які ў доўгім матчы перайграў Джэймі О’Ніла ў вырашальным фрэйме — 10:9.

Сярод паядынкаў, у якіх была праведзена толькі першая сесія, вылучаўся матч паміж ветэранамі 48-гадовым Тоні Дрэгам і 39-гадовым Робінам Халам. Фінскі снукерыст выйграў сем з дзевяці партый першай часткі матча і наблізіўся да агульнай перамогі[відэа 8][відэа 9]. З такім жа адрывам кітаец Лі Хан скончыў першую сесію сустрэчы з Рачаёцінам Ятарукам, аформіўшы соценны брэйк у 104 ачкі. 19-гадовы бельгійскі ігрок Лука Брэсэль саступаў пасля першай паловы матча 108-му нумару пасеву Лі Пэйджу з лікам 4:5, нягледзячы на сэнчуры ў 118 балаў, які выканаў 67-ы нумар рэйтынгу[відэа 10][відэа 11], а ў паядынку ветэранаў паміж 44-гадовымі Джэймсам Уатанам з Тайланда і Алексам Боргам з Мальты азіят вырваўся наперад з лікам 5:2, але прайграў дзве апошнія партыі сесіі, і лік падраўняўся да 5:4 на карысць Уатаны[1][2].

Другі дзень (9 красавіка)[правіць | правіць зыходнік]

Выбылі: Сцяг Мальты Тоні Дрэга (81), Сцяг Англіі Гэры Уілсан (83), Сцяг Тайланда Рачаёцін Ятарук (109), Сцяг Англіі Энтані Пэрсанс, Сцяг Англіі Алан Тэйлар (110), Сцяг Кітая Лю Хаацянь (97), Сцяг Англіі Лі Пэйдж (108), Сцяг Англіі Сідні Уілсан, Сцяг Тайланда Джэймс Уатана (69), Сцяг Англіі Майк Дан (72), Сцяг Англіі Сэм Бэйрд (70), Сцяг Англіі Адам Дафі (78), Сцяг Англіі Эндру Норман (104), Сцяг Англіі Алекс Дэйвіс (95), Сцяг Шатландыі Фрэйзер Патрык (111), Сцяг Англіі Эліат Слесар (105), Сцяг Англіі Дэвід Грэйс (85), Сцяг Катара Ахмед Саіф (119), Сцяг Ірландыі Дэвід Морыс (88), Сцяг Тайланда Напон Саенхам (94), Сцяг Англіі Шон О’Саліван (91)

Лука Брэсэль

9 красавіка ў Шэфілдзе прайшоў другі дзень першага кваліфікацыйнага раўнда чэмпіянату свету. Падчас дзённай сесіі свае матчы заканчвалі ігракі, якія правялі першую сесію 8 красавіка. Робін Хал з Фінляндыі давёў да перамогі паядынак супраць чвэрцьфіналіста розыгрыша 1988 года[3] Тоні Дрэгі з лікам 10:3. Джэймс Кэхіл, які скончыў першую сесію матча супраць 83-га сеянага Гэры Уілсана з лідарствам 5:4 і брэйкам у 106 ачкоў, выйграў пяць стартавых фрэймаў другой часткі гульні і выйшаў у другі раўнд з лікам 10:4. Кітайскі снукерыст Лі Хан перамог Рачаёціна Ятарука з Тайланда з лікам 10:5, а яго суайчыннік Чэнь Чжэ перайграў аматара Энтані Пэрсанса з лікам 10:8. 82-гі сеяны турніру Джоэль Уолкер, прайграючы Алану Тэйлару з лікам 7:8, выйграў тры партыі і пуцёўку ў другі круг. Робі Уільямс выбіў з турніру іншага кітайскага іграка Лю Хаацяня з лікам 10:8, а Лука Брэсэль з Бельгіі, які прайграваў Лі Пэйджу пасля першай сесіі, давёў матч да перамогі з тым жа лікам[відэа 12]. 75-ы нумер пасеву Майкл Уослі з Англіі ў цяжкім матчы перамог аматара Сідні Уілсана ў вырашальным фрэйме, прайграючы з лікам 7:8. Былы трэці нумар сусветнага рэйтынгу[4] Джэймс Уатана, які даходзіў да 1/2 фіналу сусветных першынстваў у 1993 і 1997 гадах[5][6], прайграў з лікам 9:10 мальтыйскаму спартоўцу Алексу Боргу, які выканаў серыю ў 61 ачко ў вырашальным фрэйме. Ужо ў пачатку вячэрняй сесіі гульнявога дня Джон Эстлі абыграў 70-га сеянага турніру Сэма Бэйрда з лікам 10:9.

Джо Свэйл

У ранішняй і вячэрняй сесіях другога гульнявога дня кваліфікацынай стадыі прайшлі астатнія 11 матчаў першага раўнда. 42-гадовы Майк Дан, які за тыдзень да гэтага ўпершыню ў сваёй кар’еры дайшоў да паўфіналу рэйтынгавага турніру[7], пацярпеў разгром 2:10 ад шатландскага аматара Рыса Кларка, вышэйшым брэйкам якога стала серыя ў 88 балаў[відэа 13][відэа 14]. Адзіны бразільскі прафесіянальны ігрок Ігар Фігейрэда, які не прымаў удзелу ні ў адным турніры ў сезоне, упэўнена перайграў Адама Дафі з лікам 10:4, пазбавіўшы яго надзеі згуляць у Крусібле ў родным горадзе. Найвышэйшай серыяй бразільца стаў брэйк у 42 ачкі, але гэтага было дастаткова для выхаду ў другі раўнд чэмпіянату на Джэрарда Грына з Паўночнай Ірландыі. Сцюарт Кэрынгтан перамог суайчынніка Эндру Нормана з лікам 10:5, а двухразовы паўфіналіст чэмпіянату свету[8][9] Джо Свэйл прайшоў у другі кваліфікацыйны раўнд, дзякуючы перамозе над Алексам Дэйвісам з лікам 10:7 і вышэйшым брэйкам у 87 балаў. З лепшай серыяй у 95 ачкоў Ян Бэрнс перамог шатландца Фрэйзера Патрыка з вынікам 10:6, а Лі Янь з Кітая прайграваў 105-му сеянаму Эліату Слесару з лікам 2:5, пасля чаго здолеў выйграць восем фрэймаў запар з брэйкамі ў 51 і 64 ачкі і выйсці ў наступны раўнд. 101-ы нумар пасеву Рос М’юр з Шатландыі гуляў супраць Дэвіда Грэйса і саступаў з лікам 1:4, але выйграў дзевяць з адзінаццаці наступных партый, уключаючы чатыры заключных фрэйма, і скончыў матч з лікам 10:6 на сваю карысць. Скот Дональдсан з Шатландыі выйграў пяць фрэймаў пры ліку 5:6 у матчы супраць катарскага снукерыста Ахмеда Саіфа, выйшаўшы ў наступны круг на кітайца Цаа Юйпэна, а швейцарскі прафесіянал Аляксандр Урсенбахер, саступаючы ў матчы супраць ірландца Дэвіда Морыса з лікам 2:6, здзейсніў камбэк і выйграў паядынак з лікам 10:7 і серыяй у 117 балаў у апошнім фрэйме. Аўстраліец Віні Калабрэзэ у матчы супраць Напона Саенхама з Тайланда саступаў з лікам 7:9, але выйграў тры заключныя фрэймы, давёўшы матч да перамогі зачысткай з жоўтага да ружовага шароў[відэа 15][відэа 16][відэа 17]. Трэцім аматарам пасля Кігана і Кларка, які выйшаў у другі раўнд, стаў Мічэл Трэвіс, які здзейсніў сенсацыю падчас чэмпіянату Вялікабрытаніі, перайграўшы Марка Фу[10]. У стартавым матчы кваліфікацыі ён перамог Шона О’Салівана з лікам 10:9, дзякуючы брэйку ў 84 ачкі ў вырашальным фрэйме[11][2].

Трэці дзень (10 красавіка)[правіць | правіць зыходнік]

Пітэр Лайнс

Выбылі: Сцяг Англіі Род Лоўлер (42), Сцяг Англіі Пол Дэвісан (73), Сцяг Англіі Бары Пінчэс (68), Сцяг Англіі Крыстафер Кіган, Сцяг Англіі Мартын О'Донэл (87), Сцяг Англіі Ліам Хайфілд (76), Сцяг Уэльса Дэніэл Уэлс (86), Сцяг Тайланда Танават Тырапонгпайбун (77), Сцяг Кітая Чжан Аньда (74), Сцяг Англіі Стыў Дэвіс (64), Сцяг Кітая Цаа Сіньлун (114)

10 красавіка ў «Ponds Forge» пачаліся матчы другога кваліфікацыйнага раўнда да чэмпіянату свету. Ён праходзіў у тым жа фармаце, што і папярэдні, і, такім чынам, у гэты дзень 11 снукерыстаў прабіліся ў трэці круг кваліфікацыі. 42-гадовы англічанін Род Лоўлер, які дайшоў да паўфіналу рэйтынгавага German Masters у гэтым сезоне[12], быў разгромлены Кайрэнам Уілсанам з лікам 3:10. Апроч соценнай серыі ў 114 балаў на рахунку Уілсана былі падыходы ў 92 і 79 ачкоў. Не менш упэўненую перамогу, 10:2, атрымаў 43-гадовы шатландскі снукерыст Алан Мак-Манус над Полам Дэвісанам. Альфі Бёрдэн, які толькі аднойчы, у 1998 годзе, дайшоў да асноўнай стадыі сусветнага першынства[13], выбіў з турніру 43-гадовага Бары Пінчэса з лікам 10:4 і брэйкамі ў 101, 50, 55, 87 і 85 ачкоў. Адыт’я Мехта з Індыі перайграў аматара Крыстафера Кігана з лікам 10:4 і вышэйшай серыяй у 81 бал. Мартын О'Донэл, які паказаў выдатную гульню ў першым матчы і зрабіў серыю ў 139 ачкоў, быў пераможаны 33-м сеяным турніру Эндру Хігінсанам з лікам 10:5, а 53-ці сеяны чэмпіянату Джымі Робертсан перамог Ліама Хайфілда з лікам 10:7 і брэйкамі ў 94, 80, 73 і 105 балаў. Курт Мэфлін, прадстаўнік Нарвегіі, з лікам 10:7 абыграў валійца Дэніэла Уэлса[відэа 18][відэа 19]. У шаснаццатай партыі Мэфлін ішоў на максімальную серыю, якую афармляў ужо два разы ў сваёй кар’еры, і забіў усе 15 чырвоных шароў праз чорны, але памыліўся пры гульні ружовага шару і спыніўся на 134 балах[відэа 20]. З найвышэйшым брэйкам у 78 ачкоў 44-ы сеяны Энтані Мак-Гіл з Шатландыі перамог тайца Танавата Тырапонгпайбуна — 10:7. Ужо пасля паўночы завяршыліся яшчэ тры матчы. Дэчават Пумджаенг з Тайланда перайграў кітайскага іграка Чжана Аньду з лікам 10:8 і найвышэйшым брэйкам у 91 ачко і выйшаў у трэці круг на Крэйга Стэдмэна, які з такім жа лікам перамог аднаго з найвялікшых снукерыстаў у гісторыі 56-гадовага Стыва Дэвіса. Стэдмэн скончыў першую сесію з лікам 6:3 на сваю карысць і найвышэйшым брэйкам у 122 балы, а ў вячэрняй сесіі здолеў павялічыць сваю перавагу да ліку 9:5. Дэвіс адыграў тры ачкі, аформіўшы серыю ў 98 ачкоў у пятнаццатай партыі, але 46-хвілінны васямнаццаты фрэйм матча застаўся за Крэйгам[відэа 21][відэа 22][відэа 23][відэа 24][відэа 25]. Такім чынам, Стыў Дэвіс, які знаходзіўся ў мэйн-туры з 1978 года, страціў сваё месца сярод прафесіяналаў, не патрапіўшы ў топ-64 грашовага рэйтынгу паводле вынікаў сезону. Самы ўзроставы ігрок мэйн-туру не выйграў ніводнага паядынку ў асноўных стадыях рэйтынгавых турніраў у сезоне 2013/2014[14].

Апошняй гульнёй, якая завяршылася ў гэты дзень, стаў паядынак паміж 44-гадовым Пітэрам Лайнсам, які таксама знаходзіўся пад пагрозай вылету з мэйн-туру, і 114-м сеяным Цаа Сіньлунам з Кітая. Англічанін прайграваў з лікам 2:5, але скараціў адставанне да адной партыі да канца першай сесіі, а ў пачатку другой выйграў яшчэ тры фрэймы і павёў з лікам 7:5. Сіньлун прадэманстраваў выдатную гульню ў трох наступных партыях, выйграўшы іх з падыходамі ў 50, 117 і 57 ачкоў, а пазней наблізіўся да перамогі пры ліку 9:8. Пітэр перавёў гульню ў вырашальны фрэйм, у якім саступаў у ліку 2:39, але здзейсніў невялікі камбэк, выйшаўшы пераможцам у партыі і ў матчы пасля забітага апошняга сіняга шара.

У дзённай сесіі трэцяга гульнявога дня кваліфікацыі былі праведзены першыя часткі яшчэ дзесяці матчаў. Джэймі Коўп выйграў восем стартавых фрэймаў паядынку супраць Джона Эстлі, а доўгая дзявятая партыя засталася за яго сапернікам. Алекс Борг з Мальты пры ліку 3:2 у матчы супраць 35-га сеянага турніру шатландца Маркуса Кэмбэла выйграў чатыры апошнія фрэймы сесіі, зрабіўшы сэнчуры ў 110 ачкоў, і ўсталяваў на табло лік 7:2 на сваю карысць. Робі Уільямс павёў 5:0 у паядынку супраць кітайскага снукерыста Лю Чуана, але да канца сесіі азіят здолеў скараціць адставанне да 3:6. Іншы кітаец Цянь Пэнфэй добра пачаў сустрэчу з прадстаўніком Фінляндыі Робінам Халам, выйшаўшы наперад з лікам 4:1, але яго 39-гадовы праціўнік здзейсніў камбэк і пакінуў за сабой чатыры заключныя партыі сесіі з брэйкамі ў 64 і 58 балаў. У матчы Джоэля Уолкера і Джэймі Джонса з Уэльса пры ліку 2:2 англічанін выйграў чатыры фрэймы запар з падыходамі ў 80 і 55 балаў і скончыў сесію з лікам 6:3 на сваю карысць[відэа 26][відэа 27][відэа 28]. Лука Брэсэль з Бельгіі таксама правёў выдатны адрэзак матча супраць кітайскага іграка Юя Дэлу. Пры ліку 1:2 ён выйграў пяць партый запар з серыямі ў 55, 75, 69 і 63 ачкі і, прайграўшы апошні фрэйм, скончыў сесію з лікам 6:3[15][2].

Чацвёрты дзень (11 красавіка)[правіць | правіць зыходнік]

Джэймі Джонс

Выбылі: Сцяг Англіі Джон Эстлі (98), Сцяг Шатландыі Маркус Кэмбэл (35), Сцяг Кітая Лю Чуан (51), Сцяг Кітая Цянь Пэнфэй (52), Сцяг Англіі Джэймс Кэхіл (113), Сцяг Англіі Джоэль Уолкер (82), Сцяг Кітая Юй Дэлу (48), Сцяг Англіі Роры Мак-Лаўд (47), Сцяг Кітая Чэнь Чжэ (79), Сцяг Англіі Мічэл Трэвіс, Сцяг Аўстраліі Віні Калабрэзэ (106), Сцяг Кітая Лі Хан (93), Сцяг Англіі Дэйв Харальд (57), Сцяг Англіі Джэк Лісоўскі (39), Сцяг Англіі Джымі Уайт (61), Сцяг Шатландыі Рыс Кларк, Сцяг Шатландыі Скот Дональдсан (65), Сцяг Швейцарыі Аляксандр Урсенбахер (118), Сцяг Паўночнай Ірландыі Джэрард Грын (60), Сцяг Шатландыі Рос М’юр (101), Сцяг Англіі Энтані Хэмілтан (40)

Падчас дзённай сесіі чацвёртага гульнявога дня кваліфікацыі чэмпіянату свету 10 пар, якія згулялі пачаткі сваіх матчаў 10 красавіка, працягвалі паядынкі. Джэймі Коўп выканаў соценны брэйк, 103 ачкі, і хутка давёў матч супраць Джона Эстлі да перамогі з лікам 10:2. 44-гадовы мальтыец Алекс Борг таксама не дазволіў 41-гадоваму шатландскаму іграку Маркусу Кэмбэлу пачаць камбэк і выйшаў у трэці раўнд з лікам 10:4. 67-ы сеяны Робі Уільямс таксама выйшаў у наступны круг чэмпіянату, нягледзячы на брэйкі яго саперніка, Лю Чуана, у 57, 127 і 65 ачкоў, якія ён аформіў у другой сесіі. 115-ы нумар пасеву Робін Хал правёў цудоўную сесію і з серыямі ў 91, 98, 50, 49, 62 і 65 балаў давёў да перамогі паядынак супраць кітайца Цяня Пэнфэя з лікам 10:6. 36-ы сеяны Том Форд перамог Джэймса Кэхіла з лікам 10:6 і серыяй у 70 ачкоў у заключнай партыі. Джэймі Джонс з Уэльса, які быў у чвэрцьфінале чэмпіянату свету 2012 года[16], прайграваў 82-му сеянаму Джоэлю Уолкеру пасля першай сесіі з лікам 3:6. У пачатку другой паловы паядынку англійскі ігрок павялічыў свой адрыў да ліку 9:4, але валіец здзейсніў гераічны камбэк і з брэйкамі ў 101, 70 і 60 ачкоў выйграў шэсць фрэймаў матча запар, уключаючы вырашальную партыю[відэа 29]. Лука Брэсэль гуляў не настолькі выдатна як у папярэдні дзень, але гэтага яму хапіла, каб давесці паядынак супраць 48-га сеянага турніру Юя Дэлу да перамогі з лікам 10:7. Майкл Уослі, які выйграваў у 47-га сеянага Роры Мак-Лаўда 5:4 пасля першай сесіі, узяў 3 стартавыя фрэймы з брэйкамі ў 54, 65 і 66 ачкоў, а пазней давёў матч да перамогі з лікам 10:6 і серыяй у 60 балаў у пятнаццатай партыі. 37-ы сеяны турніру Марк Джойс таксама выйграў пуцёўку ў трэці кваліфікацыйны раўнд, перайграўшы кітайскага снукерыста Чэня Чжэ з лікам 10:8. Яшчэ адзін ігрок з Кітая Лі Хан у матчы супраць індыйца Панкая Адвані выйграў першую сесію з лікам 6:3[відэа 30], а ў пачатку другой паловы сустрэчы наблізіўся да перамогі, зрабіўшы лік 8:5 з серыямі ў 61 і 85 балаў. Яго сапернік здолеў пачаць дамінаванне каля стала і, выйграўшы пяць з шасці апошніх фрэймаў з найвышэйшай серыяй у 67 балаў, выйшаў у трэці круг кваліфікацыі.

Мартын Гоўлд

У ранішняй і вячэрняй сесіях 11 красавіка адбыліся 11 апошніх паядынкаў другога кваліфікацыйнага раўнда. 38-ы сеяны турніру Мартын Гоўлд разграміў аматара Мічэла Трэвіса, паказаўшы цудоўны снукер, з лікам 10:1 і серыямі ў 67, 98, 106, 69, 113, 132 і 81 бал. 38-гадовы шатландскі снукерыст Джэймі Бёрнэт упэўнена абыграў 106-га сеянага аўстраліца Віні Калабрэзэ з лікам 10:4. Адзін з ветэранаў мэйн-туру Дэйв Харальд, які дайшоў да 1/4 фіналу чэмпіянату свету 1996 года[17], не сумеў навязаць барацьбу 84-му сеянаму кітайцу Лі Яню, прайграўшы з лікам 3:10. 96-ы нумар пасеву Сцюарт Кэрынгтан здзейсніў сенсацыю, перамогшы Джэка Лісоўскага з лікам 10:7, хоць і прайграў чатыры стартавыя партыі матча. Другі ўзроставы ігрок мэйн-туру 52-гадовы Джымі Уайт, які шэсць разоў быў у фінале сусветнага першынства, сустракаўся са сваім суайчыннікам Янам Бэрнсам. Нягледзячы на нядрэнную гульню і выхад у 1/8 фіналу адкрытага чэмпіянату Кітая за тыдзень да кваліфікацыі[7], Уайт страціў добрую форму і саступіў саперніку, які аформіў брэйкі ў 131 і 121 ачко і выйграў восем з дзевяці апошніх партый, з лікам 4:10[відэа 31][відэа 32]. Аматар Рыс Кларк з Шатландыі, які разграміў Майка Дана ў першым матчы, прайграў Мэцью Сэлту з лікам 6:10, а яго суайчыннік Скот Дональдсан з лікам 5:10 саступіў 50-му нумару пасеву кітайскаму іграку Цаа Юйпэну. Адзіны прафесіянал з Швейцарыі Аляксандр Урсенбахер, пасеяны на чэмпіянаце пад 118-м нумарам, прайграў тайцу Цепчае Ун-Ну, які ў канцы сезону ўвайшоў у топ-64 сусветнага рэйтынгу[18]. Ігар Фігейрэду з Бразіліі, які не прымаў удзелу ў ніводным турніры ў сезоне, сустракаўся з пяціразовым удзельнікам найбуйнейшага снукернага першынства[19] 40-гадовым прадстаўніком Паўночнай Ірландыі Джэрардам Грынам, які ў сезоне 2013/2014 упершыню гуляў у фінале рэйтынгавага турніру[20]. Грын выйграў тры першыя партыі матча, але бразілец скараціў адставанне да ліку 3:4, выканаўшы дзве добрыя серыі ў 111 і 93 ачкі. 60-ы сеяны турніру аформіў 68 балаў у наступнай партыі, але прайграў дзявяты фрэйм, скончыўшы першую сесію з лікам 5:4. Джэрард пакінуў за сабой дзясятую партыю, але пасля гэтага Фігейрэду выйграў 5 фрэймаў запар, робячы добрыя падыходы ў 40, 47, 41 і 40 ачкоў, і зрабіў лік 9:6 на сваю карысць. У пачатку шаснаццатай партыі Ігар моцна наблізіўся да перамогі, аформіўшы серыю ў 56 ачкоў, але яго сапернік здолеў адыграць адставанне і выдрапаць ачко з падыходамі ў 36 і 31 бал, пасля чаго выйграў яшчэ адзін фрэйм з серыяй у 47 ачкоў. Але пры ліку 9:8 бразільскі снукерыст здолеў узяць сябе ў рукі і давесці паядынак да перамогі з лікам 10:8 і ў другі раз у сваёй кар’еры выйсці ў 1/32 фіналу на чэмпіянаце свету[16]. Фіналіст сусветнага чэмпіянату 1995 года[21] 48-гадовы Найджэл Бонд перайграў 101-га сеянага шатландца Роса М’юра, выйграўшы 5 заключных партый, з лікам 10:5 і серыямі ў 74, 83, 59 і 50 балаў. 44-гадовы Джо Свэйл, двухразовы паўфіналіст чэмпіянату свету[8][9], сустракаўся з 42-гадовым Энтані Хэмілтанам, чатырохразовым чвэрцьфіналістам турніру[22]. Хэмілтан хутка ўвайшоў у гульню і з серыямі ў 41, 74, 61 і яшчэ раз 61 ачко павёў у ліку 3:1. Снукерыст з Паўночнай Ірландыі пакінуў за сабой чатыры наступныя фрэймы з брэйкамі ў 73, 64 і 64 балы, пасля чаго англічанін выйграў дзявятую партыю і скараціў адставанне да ліку 4:5 да канца першай часткі паядынку. У пачатку другой сесіі Энтані выйграў доўгі стартавы фрэйм і наступную партыю з серыяй у 68 ачкоў і выйшаў наперад. Свэйл адказаў брэйкамі ў 54 і 64 ачкі ў двух наступных фрэймах і зноў павёў у ліку 7:6. Хэмілтан сумеў зраўняць лік, але Джо Свэйл перамог у трох апошніх партыях з серыямі ў 55 і 73 балы і выйшаў у трэці круг кваліфікацыі з лікам 10:7[23][2].

Пяты дзень (12 красавіка)[правіць | правіць зыходнік]

Другі выканаўца найвышэйшага брэйка кваліфікацыі Эндру Хігінсан

Выбылі: Сцяг Бельгіі Лука Брэсэль (71), Сцяг Нарвегіі Курт Мэфлін (41), Сцяг Англіі Альфрэд Бёрдэн (46), Сцяг Індыі Адыт’я Мехта (59), Сцяг Мальты Алекс Борг (117), Сцяг Англіі Крэйг Стэдмэн (80), Сцяг Шатландыі Энтані Мак-Гіл (44), Сцяг Англіі Пітэр Лайнс (55)

У пяты гульнявы дзень кваліфікацыі было згуляна восем з шаснаццаці матчаў трэцяга раўнда на працягу дзвюх сесій. 36-ы сеяны турніру Том Форд сустракаўся з 19-гадовым бельгійцам Луком Брэсэлем. Форд зрабіў дзве паўсоценныя серыі ў першых шасці партыях, 68 і 85 балаў, але яго сапернік шмат памыляўся і дазволіў Тому павесці ў ліку 6:0, пасля чаго выйграў сёмы фрэйм і размачыў лік. Форд зрабіў сэнчуры, 101 бал, у восьмым фрэйме, а пазней узяў дзявятую партыю і скончыў першую палову матча з пераважным лідарствам 8:1. Лука не сумеў знайсці сваю гульню і ў другой сесіі і, набраўшы толькі 7 ачкоў у двух наступных фрэймах, вылецеў з турніру з лікам 1:10[відэа 33][відэа 34]. 33-ці сеяны турніру Эндру Хігінсан гуляў супраць прадстаўніка Нарвегіі Курта Мэфліна. 36-гадовы англічанін выйграў стартавы фрэйм з пераможнай серыяй у 65 балаў, пасля чаго Курт узяў дзве доўгія наступныя партыі і выйшаў наперад. Хігінсан пакінуў за сабой наступны фрэйм з брэйкамі ў 42 і 91 ачко, на што нарвежац адказаў падыходамі ў 62 і 60 балаў у пятай партыі. Пасля гэтага брытанскі снукерыст выйграў чатыры заключныя фрэймы першай сесіі з найвышэйшай серыяй у 46 ачкоў і зрабіў лік 6:3 на сваю карысць. У пачатку другой часткі паядынку Хігінсан выйграў дзве стартавыя партыі з серыямі ў 87 і 60 балаў, дазволіўшы саперніку набраць толькі 19 ачкоў, і павялічыў свой адрыў да пяці фрэймаў. На старце дванаццатай партыі Мэфлін аформіў серыю ў 48 балаў, але аддаў пазіцыю саперніку, які здолеў набраць 68 ачкоў за падыход, а пазней давесці фрэйм да перамогі на каляровых шарах. З брэйкам у 90 балаў у наступнай партыі Хігінсан усталяваў разгромную перамогу над Мэфлінам з лікам 10:3 і выйшаў у апошні кваліфікацыйны раўнд. Англічанін Альфрэд Бёрдэн сустракаўся з 89-м сеяным турніру 22-гадовым суачыннікам Кайрэнам Уілсанам. Малады ігрок дамінаваў у пачатку гульні, выйграўшы тры першыя фрэймы з серыямі ў 84 і 56 ачкоў. З брэйкам у 75 балаў Бёрдэн пакінуў за сабой чацвёртую партыю, пасля чаго яго сапернік узяў верх яшчэ ў чатырох фрэймах з вышэйшай серыяй у 57 ачкоў і зрабіў лік 7:1. Альфі аформіў брэйк у 73 ачкі ў дзявятай партыі, а пазней выйграў стартавы фрэйм другой сесіі на каляровых шарах і скараціў адставанне да ліку 3:7. Кайрэн прадэманстраваў выдатную гульню ў трох апошніх партыях і з серыямі ў 90, 66, 62 і 62 балы давёў паядынак да перамогі з лікам 10:3[відэа 35][відэа 36][відэа 37]. 45-ы сеяны Джэймі Джонс гуляў супраць індыйскага снукерыста Адыт’і Мехты і выканаў сэнчуры, 108 ачкоў, у першым фрэйме. У наступных партыях ішла жорсткая барацьба, а пры ліку 2:2 валіец выйграў пяты фрэйм з падыходамі ў 68 і 40 балаў. У пачатку шостай партыі Мехта здзейсніў серыю ў 49 балаў, на якую Джэймі адказаў падыходам у 40 ачкоў, але пазней індыйскі ігрок давёў фрэйм да перамогі на каляровых і зраўняў лік у матчы — 3:3. Адыт’я зрабіў брэйк у 42 ачкі ў пачатку сёмай партыі і павёў з лікам 48:1, але Джонс паказаў выдатную абарончую гульню і, зарабіўшы 32 штрафныя балы, пакінуў за сабой фрэйм, пасля чаго выйграў яшчэ дзве партыі з серыямі ў 50 і 44 ачкі, скончыўшы першую сесію з лікам 6:3 на сваю карысць. Джэймі Джонс выйграў і дзясяты фрэйм матча, але яго сапернік быў мацнейшы ў дзвюх наступных партыях з брэйкамі ў 48, 45 і 43 ачкі. Снукерыст з Уэльса ўзяў наступны фрэйм з брэйкам у 65 ачкоў і зрабіў лік 8:5. Індыец выканаў серыю ў 42 ачкі ў пачатку чатырнаццатай партыі, а пазней павёў у ліку 47:1, але яго праціўнік здолеў выраўняць становішча і выйграць яшчэ адзін фрэйм з пераможнай серыяй у 32 балы, пасля чаго здзейсніў падыход у 31 ачко ў пятнаццатым фрэйме пры ліку 28:47 і аформіў перамогу ў матчы з лікам 10:5.

Дэчават Пумджаенг

117-ы сеяны чэмпіянату Алекс Борг з Мальты сустракаўся ў трэцім раўндзе кваліфікацыі з Джэймі Коўпам, які два разы ў сваёй кар’еры дахадзіў да 1/8 фіналу ў Крусібле[24]. 44-гадовы мальтыец перамог у стартавым фрэйме, набраўшы 28 штрафных балаў, пасля чаго ігракі абмяняліся наступнымі партыямі, а Джэймі Коўп пакінуў за сабой чацвёрты і пяты фрэймы з брэйкамі ў 75 і 56 ачкоў і выйшаў наперад з лікам 3:2. Борг зраўняў лік, а ў сёмай партыі здзейсніў серыю ў 70 балаў, а пазней англічанін выйграў наступны фрэйм з брэйкам у 70 ачкоў і зрабіў лік 4:4. У заключнай партыі першай часткі матча Алекс зрабіў брэйк у 45 балаў і павёў у ліку 53:0, але яго сапернік, дзякуючы некалькім падыходам, выйграў фрэйм на апошнім чорным шары і вярнуў сабе лідарства. Мальтыйскі снукерыст выйграў дзясятую партыю з серыяй у 49 балаў, пасля чаго Коўп пакінуў за сабой два наступныя фрэймы, аформіўшы серыю ў 90 балаў у дванаццатай партыі, і зрабіў лік 7:5 на сваю карысць. У выніку двух цяжкіх трынаццатага і чатырнаццатага фрэймаў Борг зноў сумеў зраўняць лік у матчы, пасля чаго пачаў наступную партыю з брэйка ў 38 ачкоў. Пасля гэтага Джэймі Коўп здзейсніў выдатную канцоўку матча, дазволіўшы апаненту набраць толькі 11 балаў, і выйграў тры заключныя фрэймы з пераможным брэйкам у 97 ачкоў у семнаццатай партыі, выйшаўшы ў заключны кваліфікацыйны раўнд чэмпіянату свету. 80-ы сеяны Крэйг Стэдмэн, які выбіў з турніру Стыва Дэвіса, сустракаўся з Дэчаватам Пумджаенгам з Тайланда, які быў у 1/8 фіналу чэмпіянату свету ў 2013 годзе[25]. Англічанін выйграў дзве стартавыя партыі з вышэйшай серыяй у 59 ачкоў, пасля чаго таец выйграў трэцюю партыю з падыходамі ў 31 і 39 балаў. Стэдмэн пачаў чацвёрты фрэйм з падыходу ў 45 балаў, але тайскі снукерыст зрабіў выдатную серыю ў 88 ачкоў і зраўняў лік у матчы, а таксама ўзяў верх у пятым фрэйме з брэйкам у 43 ачкі. Крэйг зрабіў лік 3:3 з серыяй у 58 балаў у шостай партыі, а ў сёмай Пумджаенг набраў 40 балаў на старце, а пазней давёў фрэйм да перамогі з пераможным паўсоценным брэйкам у 52 балы. У канцы першай сесіі ігракі абмяняліся фрэймамі, і лік стаў 5:4 на карысць Дэчавата. ігрок з Тайланда дамінаваў у стартавай партыі другой паловы паядынку, а тасама вёў у ліку ў адзінаццатым фрэйме, але Крэйг Стэдмэн здолеў зрабіць лік 5:6, перамогшы ў партыі з пераможным брэйкам у 35 балаў. Пумджаенг выйграў яшчэ дзве партыі з найвышэйшым брэйкам у 77 балаў і павялічыў свой адрыў да трох ачкоў, пасля чаго 31-гадовы брытанскі ігрок дамінаваў у чатырнаццатым фрэйме і зрабіў лік 6:8. Пасля гэтага Дэчават больш упэўнена гуляў у дзвюх наступных партыях і, выйграўшы іх, давёў паядынак да перамогі з лікам 10:8.

Джымі Робертсан

Сапернікам Джымі Робертсана, які гуляў у Крусібле ў 2011 годзе[26], быў шатландзец Энтані Мак-Гіл, які ў сезоне 2013/2014 дайшоў да чвэрцьфіналу адкрытага чэмпіянату Індыі[27]. Пры ліку 8:16 у стартавай партыі Робертсан аформіў серыю ў 56 балаў, на што яго сапернік адказаў клірэнсам у 51 ачко і адкрыў лік у матчы. Пасля гэтага англічанін здолеў узяць верх у дзвюх наступных партыях, набраўшы ў трэцім фрэйме 21 штрафоне ачко, а Мак-Гіл выйграў чацвёрты фрэйм на апошнім ружовым шары і зрабіў лік 2:2. Джымі дамінаваў у пятым фрэйме, але шатландскі снукерыст выдатна правёў тры наступныя партыі і зрабіў лік 5:3 на сваю карысць з серыямі ў 61, 92 і 78 балаў. Мак-Гіл працягнуў серыйны снукер, аформіўшы 65 ачкоў на старце дзявятага фрэйма, але праціўнік сумеў адыграць адставанне і, скараціўшы адставанне да аднаго бала да канца першай паловы матча, пакінуць за сабой партыю, дзякуючы двум выніковым падыходам да стала. Робертсан пачаў другую сесію з брэйка ў 52 ачкі, на які яго апанент адказаў серыяй у 51 бал, пасля чаго давёў партыю да перамогі. За снукерыстам з Англіі застаўся наступны фрэйм, дзякуючы дзвюм паўсоценным серыям — 67 і 61. Мак-Гіл выйграў дванаццатую партыю з пераможным брэйкам у 41 ачко, пасля чаго Джымі перамог у двух наступных фрэймах з серыямі ў 62 і 49 балаў і зраўняў лік у матчы — 7:7. Мак-Гіл зноў сумеў выйсці наперад, выканаўшы брэйк у 82 ачкі, але Робертсан дамінаваў у шаснаццатым фрэйме, і лік стаў 8:8. Шатландзец выйшаў наперад і наблізіўся да выхаду ў трэці раўнд на адлегласць у адну партыю, аформіўшы серыю ў 60 балаў, але Джымі Робертсан дамінаваў у васемнаццатым фрэйме, зраўняўшы лік, а ў вырашальнай партыі выдрапаў паядынак з падыходамі ў 39 і 64 бала. У чарговым матчы ўзроставых снукерыстаў 44-гадовы Пітэр Лайнс, які прымаў удзел у чэмпіянаце свету 1998 года[28], сустракаўся з 43-гадовым шатландцам Аланам Мак-Манусам, паўфіналістам сусветных першынстваў 1992[29] і 1993[5] гадоў. Лайнс дамінаваў у стартавым фрэйме і адкрыў лік у паядынку, пасля чаго Мак-Манус выйграў дзве наступныя партыі з вышэйшым брэйкам у 77 ачкоў. Пры ліку 24:42 у чацвёртым фрэйме Пітэр выйграваў у тактычнай барацьбе, набраўшы 31 штрафное ачко, але гэтага не хапіла, каб перашкодзіць шатландцу выканаць пераможную серыю ў 33 балы і выйграць партыю з лікам 75:74. Англійскі снукерыст дамінаваў у двух наступных фрэймах і зраўняў лік да 3:3. Мак-Манус пакінуў за сабой сёмую партыю, нягледзячы на серыю яго саперніка ў 46 балаў, але два заключныя фрэймы дасталіся Лайнсу, які выйшаў наперад з лікам 5:4. Англічанін пачаў другую палову матча з серыі ў 46 ачкоў, пасля чаго давёў чарговы фрэйм да перамогі, а таксама дамінаваў у наступнай партыі, зрабіўшы лік 7:4 на сваю карысць. Пасля гэтага Алан Мак-Манус здолеў пачаць камбэк і, выйграўшы тры наступныя фрэймы ў пазіцыйнай барацьбе, зраўняў лік у матчы. Шатландзец выйшаў наперад з падыходамі ў 31 і 25 ачкоў у наступнай партыі, а ў шаснаццатым фрэйме выканаў паўсоценную серыю, 59 балаў, і зрабіў лік 9:7, такім чынам выйграўшы 5 партый запар. Пітэр Лайнс упэўнена гуляў у наступным фрэйме, а таксама пачаў брэйк у васемнаццатым, але памыліўся, набраўшы 21 бал. Алан здзейсніў пераможную серыю ў 69 ачкоў і выйшаў у чацвёрты кваліфікацыйны раўнд чэмпіянату на двухразовага чэмпіёна свету[8][30] Марка Уільямса[31][32][2].

Шосты дзень (13 красавіка)[правіць | правіць зыходнік]

Мэцью Сэлт

Выбылі: Сцяг Бразіліі Ігар Фігейрэду, Сцяг Тайланда Цепчая Ун-Ну (62), Сцяг Англіі Ян Бэрнс (66), Сцяг Англіі Найджэл Бонд (56), Сцяг Кітая Цаа Юйпэн (50), Сцяг Англіі Марк Джойс (37), Сцяг Індыі Панкай Адвані (63), Сцяг Паўночнай Ірландыі Джо Свэйл (100)

13 красавіка былі разыграны астанія восем пуцёвак у заключны раўнд кваліфікацыі да сусветнага чэмпіянату. Мартын Гоўлд, які разграміў Мічэла Трэвіса ў папярэднім раўндзе, гуляў з бразільцам Ігарам Фігейрэду, які ніколі не праходзіў далей за 1/32 фіналу рэйтынгавых турніраў[33]. Гоўлд моцна пачаў паядынак з брэйкаў у 134 і 94 балы, пасля чаго дамінаваў у трэцяй партыі і выйграў чацвёрты фрэйм на апошнім чорным шары. Пасля перапынку ён працягваў ціснуць бразільскага іграка, выйграўшы яшчэ чатыры партыі з найвышэйшай серыяй у 43 ачкі, і зрабіў лік 8:0. Фігейрэду сумеў не сысці на перапынак паміж сесіямі без аніводнага ачка і ўзяў верх у дзявятым фрэйме з пераможнай серыяй у 33 балы. У другой сесіі Мартын дазволіў праціўніку набраць толькі 12 ачкоў і з найвышэйшым брэйкам у 38 балаў выйграў дзве апошнія партыі і скончыў другі паядынак запар з лікам 10:1[відэа 38]. Мэцью Сэлт, які дэбютаваў у Крусібле ў 2013 годзе[34], гуляў супраць тайскага іграка Цепчаі Ун-Ну. Сэлт перамог у першым фрэйме з серыямі ў 61 і 31 ачко, пасля чаго Ун-Ну зраўняў лік з брэйкамі ў 41 і 66 балаў. Брытанец выканаў сэнчуры, 104 ачкі, у наступнай партыі, але Цепчая выйграў чацвёрты фрэйм на каляровых шарах. Мэцью зноў выйшаў наперад, узяўшы верх у двух наступных фрэймах з брэйкамі ў 96 і 45 балаў, пасля чаго спробы снукерыста з Тайланда выдрапаць сёмую партыю не скончыліся поспехам, і лік стаў 5:2. Сэлт выйграў наступны фрэйм з серыяй у 65 ачкоў, пасля чаго аформіў перамогу на каляровых шарах у заключнай партыі першай сесіі і зрабіў лік 7:2. Пасля брэйка ў 32 балы ў дзясятым фрэйме англічанін павёў з лікам 48:24, пазней давёўшы партыю да перамогі, а адзінаццатая партыя таксама дасталася Сэлту, дзякуючы некалькім выніковым падыходам да стала. Пры ліку 9:2 Мэцью пачаў дванаццаты фрэйм з паўсоценнай серыі, 56 ачкоў, пасля чаго Цепчая зрабіў спробу адказаць зваротным брэйкам, але спыніўся на 44 балах, а падыход у 20 ачкоў прынёс брытанскаму іграку перамогу з лікам 10:2 і месца ў апошнім кваліфікацыйным крузе[відэа 39][відэа 40]. Робін Хал з Фінляндыі, які апошні раз гуляў на чэмпіянаце свету ў 2002 годзе[35], сустракаўся з Янам Бэрнсам, які перамог Джымі Уайта ў другім матчы кваліфікацыі. Ян упэўнена ўвайшоў у гульню, павёўшы 2:0 з найвышэйшым брэйкам у 50 ачкоў, пасля чаго выканаў выдатную серыю ў 132 балы ў трэцяй партыі. 39-гадовы Робін Хал здолеў зраўняць лік у матчы, таксама выйграўшы тры фрэймы запар з найвышэйшым брэйкам у 30 балаў. Прадстаўнік Фінляндыі пачаў сёмую партыю з серыі ў 38 ачкоў, а пазней давёў фрэйм да перамогі на каляровых шарах і выйшаў наперад з лікам 4:3. Бэрнс выйграў наступную партыю з хуткай серыяй у 80 балаў, але пры ліку 26:58 у дзявятым фрэйме Робін здзейсніў клірэнс у 35 ачкоў і зрабіў лік 5:4 на сваю карысць пасля першай паловы паядынку. Хал узяў стартавую партую на каляровых шарах, а ў адзінаццатым фрэйме сумеў адыграцца паля ліку 8:58, выканаўшы пераможны брэйк у 58 ачкоў і зрабіўшы лік 7:4. Пасля гэтага ён прадэманстраваў выдатную сярыйнасць у трох наступных партыях і з серыямі ў 133, 86 і 92 давёў матч да перамогі з лікам 10:4. 96-ы сеяны турніру Сцюарт Кэрынгтан гуляў супраць фіналіста чэмпіянату свету 1995 года[21] Найджэла Бонда. Кэрынгтан адкрыў лік у матчы з брэйкам у 70 балаў, пасля чаго 48-гадовы снукерыст зраўняў лік. Сцюарт пакінуў за сабой тры наступныя фрэймы з вышэйшымі серыямі ў 98 і 68 ачкоў, павёўшы 4:1. Пасля гэтага ігракі абмяняліся партыямі, а Найджэл узяў два апошнія фрэймы сесіі з падыходамі ў 37 і 38 балаў і скараціў адставанне да ліку 4:5. 23-гадовы Кэрынгтан выйграў дзясятую партыю з пераможным брэйкам у 46 ачкоў, а Найджэл Бонд перамог у адзінаццатым фрэйме з серыяй у 42 балы. Пры ліку 6:5 на сваю карысць Сцюарт выдатна правёў чатыры партыі запар і з падыходамі ў 42, 113, 92 і 43 ачкі скончыў паядынак з вынікам 10:5 на сваю карысць, упершыню ў сваёй кар’еры выйшаўшы ў заключны этап кваліфікацыі да чэмпіянату свету[36].

Джэймі Бёрнэт

38-гадовы шатландзец Джэймі Бёрнэт сустракаўся с кітайскім снукерыстам Цаа Юйпэнам. Бёрнэт узяў першы фрэйм з падыходамі ў 44 і 25 ачкоў, а яго сапернік выйграў дзве наступныя партыі з найвышэйшай серыяй у 42 ачкі. Джэймі зраўняў лік, дзякуючы пераможнаму брэйку ў 47 балаў у чацвёртым фрэйме, пасля чаго кітаец перамог у пятай партыі на каляровых шарах і ў шостай — з серыяй у 45 ачкоў. Шатландскі ігрок зноў сумеў зраўняць лік з дапамогай брэйкаў у 49 і 57 балаў у сёмым і восьмым фрэймах, а таксама выйграў апошнюю партыю першай сесіі з серыяй у 42 ачкі і выйшаў наперад з лікам 5:4. Цаа Юйпэн пачаў дзясятую партыю з падыхода ў 44 бала, на што яго апанент адказаў серыяй у 45 ачкоў, а пры ліку 44:45 кітайскі ігрок выканаў пераможны брэйк у 33 балы і зрабіў лік 5:5. Саступаючы 5:47 у адзінаццатым фрэйме Бёрнэт сумеў выдрапаць ачко на апошнім шары і зноў выйшаў наперад, а таксама дамінаваў у трох наступных партыях з найвышэйшай серыяй у 48 ачкоў, дазволіўшы саперніку набраць толькі 22 балы, і лік у матчы стаў 9:5 на карысць брытанца. Юйпэн перамог у двух наступных фрэймах з брэйкамі ў 56 і 91 ачко, пасля чаго выйграў і семнаццатую партыю з двума падыходамі ў 41 бал і скараціў адставнне да аднаго ачка. Ён пачаў атаку у васемнаццатай партыі з надзеяй зраўняць лік і вывесці паядынак у вырашальны фрэйм, але спыніўся на 22 балах, пасля чаго Джэймі Бёрнэт зрабіў падыход у 11 ачкоў і пераможную серыю ў 68 балаў і выйшаў у чацвёрты кваліфікацыны раўнд з лікам 10:8. Апанентам Марка Джойса, які дайшоў да чвэрцьфінальнай стадыі на турніры World Open 2014[37], стаў 75-ы сеяны чэмпіянату 24-гадовы Майкл Уослі. У пачатку паядынку ігракі абмяняліся партыямі, а трэці фрэйм Джойс пачаў з падыхода ў 42 ачкі, пасля чаго павялічыў сваю перавагу, але Уослі адказаў зваротнай серыяй у 42, зрабіўшы лік 56:59, але Марк выйграў партыю на каляровых шарах. Майкл дамінаваў у двух наступных фрэймах, выйшаўшы наперад з лікам 3:2, пасля чаго ўзяў шостую партыю з паўсоценнай серыяй, 51, і ўпэўнена перамог у сёмым фрэйме, адарваўшыся ад апанента на тры ачкі. Пазней Джойс выйграў наступную партыю на каляровых шарах і зрабіў лік 3:5, а ў дзявятым фрэйме зацягнулася тактычная дуэль. 37-ы нумар пасеву пры ліку 4:19 атрымаў шанец і пачаў атаку, аформіўшы брэйк у 53 балы, але Уослі сумеў зарабіць 12 штрафных ачкоў і клірэнсам у 32 ачкі скончыў партыю перамогай. Другую сесію Марк пачаў з узяцця фрэйма з двума падыходамі ў 32 балы, а ў адзінаццатым фрэйме адказаў на серыю ў 43 ачкі Майкла брэйкам у 50 балаў і давёў партыю да перамогі на каляровых шарах, скараціўшы адставанне да ліку 5:6. Уослі пакінуў за сабой дванаццаты фрэйм, зачысціўшы ўсе каляровыя шары пры ліку 40:55, а яго сапернік дамінаваў у трынаццатай партыі і зноў скараціў адставанне да аднаго ачка. Майкл здзейсніў падыход у 51 бал у пачатку наступнага фрэйма, але Джойс адказаў серыяй у 46 ачкоў, а пазней выйшаў наперад з лікам 61:51, але не змог перашкодзіць праціўніку выйграць партыю на каляровых шарах і зрабіць лік 8:6. Уослі ўзяў і наступны фрэйм з серыяй у 54 ачкі, а на старце шаснаццатай партыі Марк Джойс зрабіў брэйк у 46 балаў і павялічыў лік да 58:0, але Майкл здолеў выйграць трэці запар фрэйм з падыходамі ў 30 і 40 ачкоў, а разам з ім і матч з лікам 10:6, выйшаўшы ў апошні раўнд кваліфікацыі на 17-га сеянага Роберта Мілкінса.

Лі Янь

Паўфіналіст адкрытага чэмпіянату Індыі 2013 года[27] Робі Уільямс сустракаўся з 63-м нумарам пасеву індыйскім снукерыстам Панкаям Адвані. Уільямс больш упэўнена пачаў матч, выйграўшы стартавую партыю, але Адвані адразу зраўняў лік з брэйкам у 78 балаў. Трэці фрэйм англічанін выйграў на каляровых шарах, а Панкай пакінуў за сабой чацвёрты з вышэйшай серыяй у 42 ачкі. У пачатку пятай партыі Робі набраў 32 бала, а пазней пакінуў за сабой фрэйм з пераможным брэйкам у 51 ачко, пасля чаго індыец зноў здолеў выраўнаваць лік з дапамогай серыі ў 73 бала. З паўсоценным брэйкам, 50, брытанскі снукерыст у чацвёрты раз выйшаў наперад у матчы, але восьмая партыя засталася за Панкаям, які перамог на каляровых. У пачатку заключнага фрэйма першай паловы паядынку Робі Уільямс аформіў серыю ў 40 ачкоў, але азіят набраў 42 балы за падыход і, забіўшы апошнія жоўты, зялёны і руды, зрабіў лік 56:40 на сваю карысць. Пасля гэтага 67-ы сеяны забіў сіні шар і зарабіў 6 штрафных балаў з-за памылкі саперніка на ружовым шары, але Адвані адправіў перадапошні каляровы ў лузу і ўпершыню ў матчы выйшаў наперад з лікам 5:4 перад перапынкам. У пачатку другой часткі матча Панкай дамінаваў у дзясятай і адзінаццатай партыях і зрабіў лік 7:4, пасля чаго Уільямс выйграў наступны фрэйм з брэйкам у 62 ачкі. Англічанін скараціў адставанне да адной партыі, забіўшы апошні руды шар у трынаццатым фрэйме, а з серыяй у 56 балаў у наступным зраўняў лік. Далей Робі дамінаваў каля стала, выйграўшы пятнаццаты фрэйм з брэйкам у 67 ачкоў, шаснаццаты — з падыходамі ў 31 і 42 ачкі і семнаццаты — з серыяй у 56 балаў, і, такім чынам, узяў шэсць партый запар, здабыўшы перамогу ў матчы з лікам 10:7. Апошнім паядынкам, які завяршыўся ў шосты гульнявы дзень, стала сустрэча 44-гадовага Джо Свэйла з Паўночнай Ірландыі і 21-гадовага Лі Яня з Кітая. Свэйл выйграў стартавы фрэйм з серыямі ў 43 і 31 ачко, а яго сапернік зраўняў лік, выканаўшы сэнчуры ў 112. Трэцюю партыю Джо выйграў, дзякуючы некалькім падыходам, але Лі дамінаваў у наступным фрэйме, зрабіўшы лік 2:2. Снукерыст з Паўночнай Ірландыі ўпэўнена атрымаў перамогу ў наступнай партыі, пасля чаго выйграў доўгі шосты фрэйм, забіўшы ўсе каляровыя шары. З брэйкам у 45 балаў ён давёў сваю перавагу да ліку 5:2, але кітаец скараціў адставанне да двух ачкоў з дапамогай паўсоценнай серыі — 52. Апошні фрэйм сесіі застаўся за Свэйлам, які забяспечыў сабе ўпэўненае лідарства да канца другой паловы матча. Пры ліку 3:6 Лі Янь здолеў выйграць тры доўгія партыі запар з найвышэйшым брэйкам у 37 балаў, і лік у матчы стаў роўным — 6:6. Больш дасведчаны ігрок сумеў узяць сябе ў рукі і перамог у трынаццатым фрэйме на каляровых шарах, а таксама адыграўся пасля ліку 0:35 у наступнай партыі і зноў павялічыў сваю перавагу да двух ачкоў. Янь пакінуў за сабой пятнаццаты фрэйм, пасля чаго выйграў і наступную партыю з брэйкам у 50 балаў і зрабіў лік у матчы 8:8. Кітайскі ігрок дамінаваў у семнаццатым фрэйме, упершыню выйшаўшы наперад у паядынку, а, здзейсніўшы серыю ў 45 ачкоў у наступнай партыі, сумеў давесці яе да перамогі і выйграў чацвёртае запар ачко і матч з лікам 10:8[31][38][2].

Сёмы дзень (15 красавіка)[правіць | правіць зыходнік]

Майкл Холт

Выбылі: Сцяг Шатландыі Грэм Дот (18), Сцяг Уэльса Джэймі Джонс (45), Сцяг Тайланда Дэчават Пумджаенг (54), Сцяг Англіі Джымі Робертсан (53), Сцяг Англіі Эндру Хігінсан (33), Сцяг Уэльса Мэцью Стывенс (20), Сцяг Англіі Марк Кінг (27), Сцяг Уэльса Марк Уільямс (19)

15 красавіка ў спартыўным цэнтры «Ponds Forge» пачаліся матчы заключнага кваліфікацыйнага раўнда чэмпіянату свету па снукеры 2014, дзе непасрэдна разыгрываліся пуцёўкі на сусветнае першынство. Чэмпіён свету 2006 года[39] Грэм Дот з Шатландыі сустракаўся з 89-м сеяным турніру Кайрэнам Уілсанам, які ў сезоне 2013/2014 упершыню дайшоў да рэйтынгавага чвэрцьфіналу падчас Шанхай Мастэрс 2013[40]. Дот адкрыў лік у матчы з серыямі ў 57 і 42 ачкі ў стартавым фрэйме. 22-гадовы англічанін зрабіў брэйк у 53 балы ў наступнай партыі, але шатландзец адказаў падыходам у 70 балаў і падвоіў лік у паядынку. Уілсан узяў трэці фрэйм з пераможнай серыяй у 58 ачкоў, пасля чаго Грэм пакінуў за сабой дзве наступныя партыі з паўсоценнымі брэйкамі ў 70 і 68 балаў і зрабіў лік 4:1 на сваю карысць. У шостым фрэйме 18-ы нумар пасеву вёў у ліку 62:47 пры ружовым і чорным шарах на стале, але яго малады апанент здолеў зарабіць 6 штрафных ачкоў, пасля чаго забіў апошнія шары і выдрапаў партыю, а ў наступным фрэйме выканаў пераможны брэйк у 61 бал і скараціў адставанне да мінімума. Грэм Дот выйграў восьмую партыю з серыяй у 87 ачкоў, а Кайрэн перамог у апошнім фрэйме стартавай сесіі з брэйкам у 64 балы. У дзясятай партыі шатландскі снукерыст здзейсніў серыю ў 64 ачкі, пасля чаго давёў фрэйм да перамогі, зрабіўшы лік 6:4. Англічанін зраўняўся з праціўнікам, выйграўшы адзінаццаты і дванаццаты фрэймы з падыходамі ў 45 і 63 балы. Дот пакінуў за сабой трынаццатую партыю, дзякуючы некалькім выніковым падыходам, пасля чаго Кайрэн Уілсан здзейсніў фантастычную канцоўку паядынку, выйграўшы чатыры фрэймы запар з брэйкамі ў 76, 64, 58 і 81 ачко, і не толькі ўпершыню ў матчы выйшаў наперад, але і давёў сустрэчу да перамогі з лікам 10:7, у першы раз у сваёй кар’еры трапіўшы на найбуйнейшы снукерны турнір[41]. Такім чынам, Грэм Дот упершыню з 1999 года не прайшоў кваліфікацыю да сусветнага першынства[42][43]. 23-ці сеяны Майкл Холт, які быў у 1/8 фіналу чэмпіянату свету ў 2005 годзе[44], гуляў супраць валійца Джэймі Джонса, чвэрцьфіналіста сусветнага першынства 2012 года[16]. Джэймі павёў у ліку 2:0 з вышэйшым брэйкам у 43 ачкі, пасля чаго 35-гадовы англічанін выйграў пяць партый запар з серыямі ў 50, 69, 48 і 63 ачкі. Снукерыст з Уэльса перамог у восьмым фрэйме на апошнім ружовым шары, а таксама ўзяў дзявятую партыю з падыходамі ў 38 і 37 балаў і скараціў адставанне ад саперніка да аднаго ачка пад канец першай сесіі. Пасля перапынку Майкл упэўнена выйграў яшчэ дзве партыі з брэйкамі ў 56 і 60 балаў, а Джонс дамінаваў у дванаццатым фрэйме, выйграўшы яго з лікам 74:10, і зрабіў лік 5:7. Холт выйграў наступны фрэйм з серыяй у 87 ачкоў, а чатырнаццатая партыя засталася за валійскім іграком, які выканаў пераможны брэйк у 67 балаў. Пры ліку 6:8 Джэймі Джонс пачаў атаку ў наступным фрэйме, але спыніўся на 33 ачках, пасля чаго Майкл перамог у партыі з найвышэйшай серыяй у 45 балаў, а таксама здзейсніў падыход у 55 ачкоў у шаснаццатым фрэйме, павёўшы ў ліку 56:0, і пазней давёў партыю і матч да перамогі з лікам 10:6, у сёмы раз выйшаўшы ў асноўную стадыю сусветнага чэмпіянату[45]. 44-гадовы ірландзец Кен Доэрці, чэмпіён свету 1997 года[6], сустракаўся з тайскім іграком Дэчаватам Пумджаенгам, які дайшоў да 1/8 фіналу леташняга розыгрышу[25]. На старце паядынку Кен павёў у ліку 2:1 з найлепшым падыходам у 32 бала, пасля чаго 36-гадовы Пумджаенг выйграў тры наступныя партыі з серыямі ў 63 і 50 ачкоў і зрабіў лік 4:2 на сваю карысць. Пасля гэтага 29-ы нумар пасеву дамінаваў каля стала да канца першай часткі матча, выйграўшы тры фрэймы запар з брэйкамі ў 53, 52 і 58 ачкоў і выйшаўшы наперад з лікам 5:4. У дзясятай партыі снукерыст з Тайланда павёў у ліку 40:9, але Доэрці сумеў павесці атаку і выйграць фрэйм з паўсоценнай серыяй у 51 бал, пасля чаго не дазволіў праціўніку набраць ніводнага ачка ў трох наступных фрэймах. Такім чынам, ірландскі ігрок выйграў адзінаццатую, дванаццатую і трынаццатую партыі з брэйкамі ў 100, 97 і 78, узяўшы шэсць фрэймаў запар і выйшаўшы наперад з лікам 9:4. Дэчават сумеў павесці брэйк у 71 бал у наступным фрэйме, выйграўшы яго, але пятнаццатая партыя дасталася Кену Доэрці, які выйграў яе, забіўшы апошнія сіні і ружовы шары, і трапіў у Крусібл у 19-ы раз у сваёй кар’еры[46][47].

Дэвід Гілберт

33-гадовы Дэвід Гілберт, які дайшоў да другога раўнда ў Крусібле ў 2012 годзе[16], сустракаўся са сваім суачыннікам Джымі Робертсанам, які адзіны раз выступаў на чэмпіянаце свету ў 2011 годзе[48]. Пасля ліку 0:49 у першай партыі 31-ы сеяны турніру Гілберт сумеў здзейсніць серыю ў 60 ачкоў і пакінуць за сабой фрэйм, пасля чаго выйграў яшчэ два ачкі з брэйкамі ў 59 і 64 бала, зрабіўшы лік 3:0 на сваю карысць. Робертсан узяў верх у чацвёртай партыі, пасля чаго Дэвід пакінуў за сабой яшчэ два фрэймы з серыямі ў 48 і 62 бала і павялічыў свой адрыў да ліку 5:1. 28-гадовы Джымі Робертсан, які ніколі не праходзіў далей за 1/16 фіналу на рэйтынгавых спаборніцтвах, здолеў выйграць дзве наступныя партыі з брэйкамі ў 50 і 83 ачкі, пасля чаго Гілберту дастаўся заключны фрэйм першай паловы матча, і лік стаў 6:3. Робертсан выйграў дзясятую партыю з серыяй у 97 балаў, на што яго сапернік адказаў брэйкам у 82 ачкі ў наступным фрэйме, вярнуўшы сабе перавагу ў тры партыі. Дэвід Гілберт набліжаўся да перамогі ў наступным фрэйме, але пры ліку 6:60 Джымі аформіў выдатны клірэнс у 55 балаў і выйграў партыю, пасля чаго ўзяў яшчэ адзін фрэйм і зрабіў лік 6:7. Гілберт з графства Дэрбішыр выйграў чатырнаццатую партыю з серыяй у 65 ачкоў, пасля чаго здабыў перамогу ў доўгай тактычнай барацьбе ў наступным фрэйме, зрабіўшы лік 9:6 на сваю карысць, а пры ліку 55:31 у шаснаццатай партыі скончыў матч пераможным падыходам у 28 балаў і ў трэці раз у сваёй кар’еры трапіў у Крусібл[49]. Апанентам 42-гадовага Дамініка Дэйла з Уэльса, які ў 2000 годзе выйшаў у чвэцрцьфінал чэмпіянату свету[8], быў 33-ці сеяны турніру Эндру Хігінсан, які выйграў адзіны матч у Крусібле ў 2012 годзе[50]. 36-гадовы англічанін хутка ўвайшоў у гульню, упэўнена ўзяўшы першы фрэйм з серыяй у 57 балаў і паўтарыўшы найвышэйшы брэйк кваліфікацыі, 139 ачкоў, у другой партыі. Дэйл зраўняў лік і выйшаў наперад з лікам 3:2, аформіўшы серыі ў 83, 53 і 78 ачкоў, пасля чаго Хігінсан пакінуў за сабой шосты фрэйм з падыходам у 74 балы. Пераможца Shoot-Out 2014[51] пачаў сёмы фрэйм з серыі ў 42 ачкі, але Эндру здолеў выдрапаць партыю на каляровых шарах, выйшаўшы наперад у паядынку, пасля чаго валійскі снукерыст пакінуў за сабой дзве апошнія партыі сесіі з брэйкамі ў 70 і 55 балаў і скончыў першую палову матча з лікам 5:4 на сваю карысць. Дамінік перамог у дзясятым і адзінаццатым фрэймах з брэйкамі ў 42 і 40 ачкоў, а Эндру Хігінсан выйграў дванаццатую партыю, скараціўшы адставанне да ліку 5:7. Пасля гэтага валіец узяў верх у наступным фрэйме на апошнім ружовым шары, а таксама дамінаваў у чатырнаццатай партыі, зрабіўшы лік 9:5. Хігінсан быў мацней у пятнаццатым фрэйме, перамогшы ў ім з дапамогай брэйка ў 76 балаў, але 24-ы сеяны Дамінік Дэйл выйграў шаснаццатую партыю на каляровых шарах і, атрымаўшы перамогу ў матчы з лікам 10:6, у дзявяты раз у кар’еры трапіў у асноўную стадыю найбуйнейшага сусветнага спаборніцтва[52]. Двухразовы фіналіст чэмпіянату свету[8][44] 20-ы сеяны Мэцью Стывенс змагаўся за месца ў 1/16 фіналу турніру з англічанінам Томам Фордам, які правёў у Крусібле толькі адзін матч у 2010 годзе[53]. 36-гадовы Стывенс выйграў дзве першыя партыі, зрабіўшы серыю ў 77 ачкоў у стартавым фрэйме, пасля чаго яго сапернік узяў трэцюю партыю з брэйкам у 85 балаў, чацвёртую — з пераможнай серыяй у 41 ачко, а таксама перамог у пятым фрэйме на апошнім чорным шары. Пры ліку 5:54 у шостай партыі Мэцью здзейсніў брэйк у 57 балаў і зраўняў лік у матчы, пасля чаго Форд дамінаваў у наступным фрэйме і зрабіў лік 4:3 на сваю карысць. У восьмай партыі 30-гадовы Том Форд здолеў адыграцца пасля ліку 23:56 і падвоіў сваю перавагу, а, выканаўшы сэнчуры, 111 ачкоў[відэа 41], у дзявятым фрэйме давёў сваё лідарства да трох пунктаў — 6:3. Стывенс выйграў стартавую партыю ў другой сесіі, пасля чаго 36-ы нумар пасеву атрымаў перамогу ў яшчэ двух фрэймах з найлепшым падыходам у 41 бал, адарваўшыся ад апанента на чатыры ачкі. Валіец зрабіў паўсоценную серыю ў 53 ачкі ў пачатку трынаццатага фрэйма, а пазней давёў яго да перамогі, а ў чатырнаццатым — здзейсніў цудоўны клірэнс у 64 бала пры адставанні ў ліку 0:56. Том Форд узяў верх у наступнай партыі, зрабіўшы лік 9:6, а былы чацвёрты нумар сусветнага рэйтынгу[54] выйграў яшчэ дзве партыі з найвышэйшай серыяй у 46 балаў, скараціўшы адставанне да аднаго ачка. Абодва іграка мелі шанцы павесці серыі ў васемнаццатым фрэйме, і пры ліку 31:30 англійскі снукерыст аформіў пераможны падыход у 44 ачкі і скончыў матч з лікам 10:8, у другі раз у сваёй кар’еры патрапіўшы ў Крусібл[відэа 42][відэа 43][відэа 44][відэа 45][55].

Джэймі Коўп

40-гадовы Марк Кінг, які ніколі не праходзіў далей за 1/8 фіналу на сусветных чэмпіянатах[56], сустракаўся з 28-гадовым Джэймі Коўпам, удзельнікам другога раўнда на першынствах свету 2009[57] і 2011[26] гадоў. Коўп зрабіў брэйк у 77 ачкоў у стартавым фрэйме, пасля чаго падвоіў лік, выйграўшы другую партыю. Кінг размачыў лік, выйграўшы трэці фрэйм з серыямі ў 47 і 46 балаў, пасля чаго здолеў адыграцца пасля ліку 15:59 у чацвёртай партыі з дапамогай брэйка ў 57 ачкоў. Кінг здзейсніў падыход у 54 балы ў пятай партыі, на што Джэймі адказаў першым сэнчуры ў матчы, 125 балаў, і зраўняў лік. 49-ы сеяны зноў выйшаў наперад у паядынку, але ненадоўга, бо Марк пакінуў за сабой два заключныя фрэймы з найвышэйшым брэйкам у 43 ачкі. Пры ліку 5:4 на старце другой сесіі матча Кінг атрымаў перамогу ў дзясятай партыі, падвоіўшы сваю перавагу, але Коўп пакінуў за сабой адзінаццаты фрэйм з серыяй у 58 ачкоў, пасля чаго зраўняў лік у матчы ў выніку дамінавання ў дванаццатай партыі. З пераможным брэйкам у 65 балаў Джэймі зрабіў лік 7:6 на сваю карысць, але 27-ы сеяны турніру адказаў серыяй у 66 ачкоў у наступным фрэйме і зраўняўся з апанентам. Пасля гэтага Марк Кінг, які сем разоў прайграваў у другім раўндзе Крусібла[56], страціў націск і здолеў набраць толькі 39 балаў у трох наступных партыях у той час, як яго сапернік давёў паядынак да перамогі з лікам 10:7 з брэйкам у 40 ачкоў у шаснаццатай партыі і ў пяты раз выйшаў у асноўную стадыю чэмпіянату свету[24]. Апошнім матчам, які завяршыўся ў рамках сёмага гульнявога дня кваліфікацыі, стала бітва паміж 39-гадовым Маркам Уільямсам, двухразовым чэмпіёнам свету[58], і 43-гадовым Аланам Мак-Манусам, двухразовым паўфіналістам турніру ў Крусібле[29][5]. Мак-Манус адкрыў лік, пасля чаго аформіў серыю ў 59 балаў у другой партыі і давёў яе да перамогі, падвоіўшы сваю перавагу. Трэці фрэйм застаўся за 19-м сеяным Уільямсам, які зрабіў брэйк у 44 ачкі, а пры ліку 25:41 у чацвёртай партыі шатландзец выканаў клірэнс у 25 ачкоў і зрабіў лік 3:1 на сваю карысць. Ён таксама ішоў наперадзе з лікам 49:0 у пятым фрэйме, але Марк сумеў выдрапаць партыю, выйграўшы яе на апошнім ружовым шары, пасля чаго аформіў брэйк у 96 балаў у шостым фрэйме. За валійскім снукерыстам засталася і сёмая партыя, але Мак-Манус прадэманстраваў цудоўную канцоўку першай сесіі, выйграўшы восьмы і дзявяты фрэймы з серыямі ў 130[відэа 46] і 96 ачкоў і скончыўшы першую частку з лікам 5:4. Снукерысты абмяняліся партыямі ў пачатку другой сесіі, пасля чаго Марк Уільямс здолеў адыграцца пасля ліку 6:62 у дванаццатым фрэйме, зачысціўшы у канцы партыі ўсе каляровыя шары. Пасля гэтага валіец, які не праходзіў далей 1/8 фіналу на рэйтынгавых турнірах у сезоне 2013/2014[59], дамінаваў у трынаццатым фрэйме і выйшаў наперад у матчы з лікам 7:6, а Алан, у сваю чаргу, выйграў чатырнаццаты фрэйм з некалькімі выніковымі падыходамі. Уільямс зноў выйшаў наперад, перамогшы ў пятнаццатай партыі з найвышэйшай серыяй у 43 ачкі, а яго сапернік пакінуў за сабой наступны фрэйм, выйграўшы яго на апошнім ружовым шары. Пры ліку 8:8 шатландскі ігрок дамінаваў у дзвюх наступных партыях і перамог у матчы з лікам 10:8 і серыяй у 40 балаў у апошнім фрэйме, выйшаўшы ў асноўную стадыю чэмпіянату свету ў васемнаццаты раз[відэа 47][60]. У сваю чаргу Марк Уільямс, які выйграў усе турніры трайной кароны ў сезоне 2002/2003[61], упершыню з 1996 года не трапіў у Крусібл[58][62][63][64][2].

Восьмы дзень (16 красавіка)[правіць | правіць зыходнік]

Сяа Гадун

Выбылі: Сцяг Кітая Лі Янь (84), Сцяг Англіі Сцюарт Кэрынгтан (96), Сцяг Англіі Мэцью Сэлт (58), Сцяг Кітая Лян Вэньбо (22), Сцяг Англіі Роберт Мілкінс (17), Сцяг Англіі Бэн Вуластан (28), Сцяг Англіі Пітэр Эбдан (25), Сцяг Ірландыі Фергал О’Браен (32)

У апошні гульнявы дзень кваліфікацыі, за тры дні да пачатку матчаў 1/16 фіналу найбуйнейшага снукернага першынства ў сезоне 2013/2014, разыгрывалася восем астатніх пуцёвак у Крусібл. Першым паядынкам, які завяршыўся 16 красавіка, стала сустрэча двух кітайскіх снукерыстаў: Сяа Гадуна, які праводзіў свой лепшы сезон у кар’еры, і 84-га сеянага Лі Яня. 26-ы нумар пасеву выйграў дзве першыя партыі з брэйкамі ў 68 і 71 бал, пасля чаго ўзяў верх у трэцім фрэйме на апошнім рудым шары. Пасля гэтага ён дамінаваў у чацвёртай партыі з найвышэйшай серыяй у 40 балаў, а пры ліку 29:61 у пятым фрэйме зрабіў клірэнс у 39 балаў і павялічыў свой адрыў да ліку 5:0. Сяа працягваў дамінаваць каля стала, выйграўшы шостую партыю з брэйкам у 85 ачкоў і сёмы фрэйм — з падыходамі ў 36 і 41 бал, і зрабіў лік 7:0 на сваю карысць. У восьмай партыі Лі выканаў паўсоценны брэйк, 51 бал, і вёў з лікам 60:0, пасля чаго яго апанент зрабіў спробу адыграцца і памыліўся на 48 ачках і двух апошніх шарах на стале. Лі Янь забіў ружовы шар і размачыў лік у канцы першай часткі матча — 1:7. Нягледзячы на гэта, пасля перапынку 21-гадовы кітайскі ігрок здолеў набраць толькі 41 бал. Сяа Гадун, які быў у фінале Шанхай Мастэрс 2013[40], выйграў тры апошнія партыі з серыямі ў 119 і 65 балаў і ўпершыню трапіў у асноўную сетку чэмпіянату свету[65], перамогшы саперніка з лікам 10:1. Трохразовы чвэрцьфіналіст сусветнага першынства[66] Раян Дэй з Уэльса сустракаўся з 24-гадовым Сцюартам Кэрынгтанам, 96-м сеяным турніру. Дэй здабыў перамогу ў стартавым фрэйме на апошнім ружовым шары, пасля чаго англічанін зраўняў лік, дзякуючы серыі ў 80 балаў. Дэй выканаў першы сэнчуры ў матчы, 106 балаў, у трэцяй партыі, а Кэрынгтан пакінуў за сабой чацвёрты фрэйм з пераможным брэйкам у 49 ачкоў. Пры ліку 5:38 у пятым адрэзку матча 21-ы сеяны турніру аформіў серыю ў 80 ачкоў і зрабіў лік 3:2, на што яго сапернік адказаў двума выніковымі падыходамі ў шостым фрэйме — 52 і 67 балаў. 34-гадовы валійскі снукерыст пакінуў за сабой сёмую партыю з брэйкам у 74 ачкі, але Сцюарт зноў выраўняў лік, аформіўшы пераможную паўсоценную серыю, 54 бала пры ліку 20:23 у восьмым фрэйме. З чацвёртым брэйкам за 50 ачкоў, 68 балаў, Раян у пяты раз у паядынку выйшаў наперад і скончыў першую сесію з лікам 5:4 на сваю карысць. Пасля перапынку Дэй падвоіў сваю перавагу, узяўшы стартавую партыю другой паловы матча з серыяй у 48 ачкоў, але Сцюарт Кэрынгтан перамог у адзінаццатым фрэйме, здзейсніўшы клірэнс з апошняга зялёнага шара пры ліку 54:71, і скараціў адставанне да ліку 5:6. У валійца добра атрымлівалася будаванне брэйкаў у гэтым матчы і ён выйграў наступную партыю з чарговай паўсоценнай серыяй, 77 балаў, пасля чаго ўзяў верх у трынаццатым фрэйме з падыходам у 50 ачкоў і зрабіў лік 8:5. Ён таксама быў мацней у дзвюх наступных партыях з вышэйшай серыяй у 57 балаў і скончыў матч з лікам 10:5, патрапіўшы ў Крусібл у дзявяты раз у сваёй кар’еры[66].

Майкл Уайт

23-гадовы валійскі ігрок Майкл Уайт, чвэрцьфіналіст леташняга спаборніцтва[25], гуляў супраць 58-га сеянага Мэцью Сэлта. Англічанін пачаў паядынак з паўсоценнай серыі, 74 ачкі, і выйграў першы фрэйм, пасля чаго набраў толькі 23 балы ў трох наступных партыях. Уайт выйшаў наперад з лікам 3:1 і брэйкамі ў 42, 84 і 100 ачкоў. Пасля гэтага ініцыятыву перахапіў 29-гадовы Сэлт, які дэбютаваў у Крусібле ў 2013 годзе. Ён пакінуў за сабой тры наступныя партыі з вышэйшай серыяй у 35 ачкоў, выйшаўшы наперад з лікам 4:3, пасля чаго ўзяў восьмы фрэйм з брэйкамі ў 47 і 35 балаў і дамінаваў у дзявятай партыі, скончыўшы сесію з лікам 6:3 на сваю карысць. Пасля перапынку Майкл пачаў адыгрываць адставанне, выйграўшы дзясяты фрэйм з серыяй у 39 балаў, а пры ліку 0:66 у наступнай партыі здзейсніў цудоўны клірэнс у 67 балаў і зрабіў лік 5:6. Валіец працягваў дамінаванне, узяўшы два наступныя фрэймы з брэйкамі ў 42 і 57 ачкоў, і здолеў выйсці наперад. Мэцью, які прайграў чатыры партыі запар, пачаў чатырнаццаты фрэйм з паўсоценнай серыі ў 66 балаў, але Уайт зрабіў падыход у 21 ачко і яшчэ адзін выдатны клірэнс у 48 балаў, павялічыўшы сваю перавагу да двух пунктаў. Пятнаццатая партыя таксама засталася за валійскім снукерыстам, які аформіў пераможны брэйк у 50 ачкоў і застаўся на адлегласці ў адзін фрэйм ад выхаду ў асноўную стадыю. Пасля гэтага Сэлт здолеў выйграць першую партыю ў сесіі з падыходамі ў 32 і 21 бал, але не набраў ніводнага ачка ў семнаццатым фрэйме, выйграўшы які з серыяй у 53 балы, Майкл Уайт скончыў матч з лікам 10:7 і ў другі раз запар трапіў у Крусібл[67]. 22-гі сеяны турніру Лян Вэньбо з Кітая, які дайшоў да чвэрцьфіналу чэмпіянату свету 2008[68], сустракаўся з Мартынам Гоўлдам, які два разы даходзіў да 1/8 фіналу ў Крусібле[69]. 32-гадовы англічанін, які знаходзіўся ў выдатнай форме, выйграўшы да гэтага два кваліфікацыйныя матчы з лікам 10:1, упэўнена пачаў паядынак, хутка павёўшы з лікам 3:0, дзякуючы серыям у 58, 114[відэа 48] і 137[відэа 49] ачкоў. Пры ліку 4:50 у чацвёртай партыі Лян Вэньбо аформіў паўсоценны брэйк, 54 бала, і размачыў лік у матчы, пасля чаго дамінаваў у пятай партыі і ўзяў верх у шостай на апошнім чорным шары, зраўняўшыся з сапернікам. 38-ы нумар пасеву перамог у сёмай партыі з падыходамі ў 28 і 31 ачко, пасля чаго здзейсніў брэйк у 52 балы пры ліку 0:43 у восьмым фрэйме, а пазней давёў яго да перамогі. Апошняя партыя першай сесіі таксама засталася за Гоўлдам, які выйграў яе, забіўшы апошнія сіні і ружовы, і зрабіў лік 6:3 да перапынку. Кітаец пачаў дзясяты фрэйм з серыі ў 46 балаў, пасля чаго давёў яго да перамогі на каляровых шарах. Мартын быў мацней у адзінаццатай партыі, скончыўшы яе брэйкам у 75 балаў, а пазней перамог у дванаццатым фрэйме на апошнім ружовым шары, зрабіўшы лік 8:4. Лян здзейсніў соценную серыю, 103 балы[відэа 50], у трынаццатай партыі, а таксама пакінуў за сабой доўгі чатырнаццаты фрэйм на каляровых шарах, скараціўшы адставанне да двух ачкоў. 27-гадовы кітайскі ігрок выйграў трэцюю партыю запар, але ў шаснаццатым і семнаццатым фрэймах сумеў набраць толькі 10 балаў. Брытанец зрабіў брэйкі ў 70 і 47 ачкоў у дзвюх заключных партыях і з лікам 10:7 у шосты раз запар выйграў сабе месца ў асноўнай стадыі сусветнага першынства[відэа 51][відэа 52][69]. 17-ы сеяны Роберт Мілкінс, які ў канцы сезона вылецеў з топ-15 сусветнага рэйтынгу[18], гуляў у вырашальным крузе кваліфікацыі супраць 24-гадовага суайчынніка Майкла Уослі. 75-ы нумар пасеву адкрыў лік у матчы, здзейсніўшы серыю ў 77 балаў у стартавым фрэйме, пасля чаго Мілкінс перамог у другой партыі на каляровых шарах і выканаў брэйк у 91 бал у трэцяй партыі. 38-гадовы англічанін павялічыў свой адрыў да двух пунктаў, але Уослі зрабіў соценную серыю ў 122 балы ў пятым фрэйме і зрабіў лік 2:3. З пераможным брэйкам у 46 балаў Роберт выйграў шостую партыю, пасля чаго Уослі, які выйграў ужо тры кваліфікацыйныя паядынкі, узяў сёмы фрэйм з серыямі ў 48 і 47 ачкоў і восьмую партыю на апошнім ружовым, зраўняўшы лік у матчы — 4:4. Дзявяты фрэйм адышоў Мілкінсу, а пасля перапынку Майкл выйграў дзясятую партыю з пераможным брэйкам у 76 ачкоў, а таксама дамінаваў у адзінаццатым і дванаццатым фрэймах, узяўшы ў іх верх з найвышэйшай серыяй у 48 балаў і выйшаўшы наперад у матчы з лікам 7:5. Роберт Мілкінс, паўфіналіст Усі Класік[70] і адкрытага чэмпіянату Аўстраліі[71], якія праходзілі ў пачатку сезона, выйграў дзве наступныя партыі з брэйкамі ў 65 і 48 ачкоў, але Уослі выканаў серыю ў 77 балаў у пятнаццатым фрэйме, зноў выйшаўшы наперад — 8:7. Мілкінс пакінуў за сабой шаснаццаты фрэйм з серыяй у 55 ачкоў, на што Майкл адказаў 58 баламі ў семнаццатай партыі, зрабіўшы лік 9:8, але больш дасведчаны снукерыст быў мацней у васемнаццатым фрэйме, саступаючы з лікам 3:34, і перавёў паядынак у вырашальную партыю. У апошнім фрэйме Майкл Уослі вёў у ліку 39:0 пасля падыходу ў 32 ачкі, але Роберт атрымаў дзве добрыя магчымасці атакаваць і, скарыстаўшыся імі, выйшаў наперад 62:39, пасля чаго памыліўся на чорным шары пасля апошняга чырвонага. Пазней Мілкінсу пашанцавала забіць выпадковы жоўты, пасля якога ён дапусціў грубую памылку пры гульні зялёнага шара і даў магчымасць праціўніку зачысціць стол і, зраўняўшы лік да 64:64, дамагчыся перагулёўкі чорнага, які ён забіў выдатным дальнім ударам і ўпершыню ў сваёй прафесійнай кар’еры трапіў на чэмпіянат свету[72][73]. 28-ы сеяны турніру Бэн Вуластан, які ўпершыню прабіўся ў Крусібл у 2013 годзе[74], сустракаўся з трохразовым удзельнікам чэмпіянату свету[75] 38-гадовым шатландцам Джэймі Бёрнэтам. 43-ці нумар пасеву пачаў матч з серыі ў 64 ачкі ў стартавым фрэйме, пасля чаго Вуластан набраў 39 балаў за падыход, а пры ліку 39:72 зачысціў стол і выцягнуў першае ачко з лікам 73:72, але шмат памыляўся ў наступных чатырох партыях і набраў у іх толькі 21 бал. Джэймі выйшаў наперад з лікам 4:1 і брэйкамі ў 51, 51 і 92 ачкі. 26-гадовы англічанін выйграў шосты фрэйм з лепшым падыходам у 33 бала, а яго сапернік пакінуў за сабой сёмую партыю з пераможным брэйкам у 74 ачкі. Бэн выйграў восьмы фрэйм, забіўшы ружовы і чорны шары пры ліку 55:63, а таксама дамінаваў у дзявятай партыі, скараціўшы адставанне ад Бёрнэта да аднаго фрэйма пад заслону першай паловы паядынку. У дзясятым фрэйме Вуластан здзейсніў серыю ў 79 балаў і зрабіў лік 5:5, але шатландскі снукерыст вярнуў сабе перавагу ў тры партыі, зрабіўшы брэйкі ў 58 і 57 ачкоў у двух наступных фрэймах і выйграўшы трынаццатую партыю на каляровых шарах. Бэн Вуластан, які даходзіў да 1/8 фіналу на турнірах Усі Класік[70] і гранд-фінале PTC[20] у сезоне 2013/2014, узяў чатырнаццаты фрэйм з серыяй у 75 балаў, пасля чаго перамог у пятнаццатай партыі, набраўшы 27 ачкоў пры ліку 46:46, і ў шаснаццатай партыі з брэйкам у 49 балаў, зраўняўшыся з апанентам — 8:8. Джэймі зноў выйшаў наперад пасля таго, як выйграў наступны фрэйм, забіўшы апошнія сіні і ружовы шары, і не дазволіў саперніку забіць ніводнага шара ў васемнаццатай партыі, выйграўшы яе з серыяй у 57 балаў і ў чацвёрты раз у сваёй прафесійнай кар’еры атрымаўшы пуцёўку ў Крусібл[75].

Робі Уільямс

Чэмпіён свету 2002 года[76] 43-гадовы Пітэр Эбдан, пасеяны на турніры пад 25-м нумарам, сустракаўся з 115-м сеяным Робінам Халам з Фінляндыі, які толькі адзін раз гуляў у Крусібле ў 2002 годзе[76]. Англічанін узяў верх у дзвюх першых партыях з серыямі ў 50 і 46 ачкоў, а Хал выканаў брэйк у 95 балаў у трэцім фрэйме, пасля чаго сумеў адыграцца пасля ліку 16:58 у чацвёртай партыі і зраўняў лік, выйграўшы яе на каляровых шарах. Фінскі снукерыст пакінуў за сабой і пяты фрэйм з серыяй у 47 ачкоў, але Пітэр набраў 45 балаў за падыход у пачатку шостай партыі, пасля чаго выйграў яе на апошнім чорным шары. 39-гадоваму фіну дастаўся сёмы фрэйм з брэйкам у 69 балаў, пасля чаго ён здабыў перамогу і ў восьмай партыі на каляровых шарах, выйшаўшы наперад з лікам 5:3, а Эбдан узяў апошні фрэйм у сесіі, дзякуючы тром выніковым падыходам. Пасля перапынку Робін выйграў дзясятую і адзінаццатую партыі з серыямі ў 53 і 44 ачкі, але 25-ы сеяны, які за тыдзень да гэтага дайшоў да 1/8 фіналу на адкрытым чэмпіянаце Кітая[7], зноў скараціў адставанне да аднаго пункта, выйграўшы дванаццаты і трынаццаты фрэймы з вышэйшым брэйкам у 42 бала. Адзіны прафесіянальны снукерыст з Фінляндыі дамінаваў у дзвюх наступных партыях і з серыямі ў 43 і 71 ачко зрабіў лік 9:6 на сваю карысць, пасля чаго Эбдан атрымаў перамогу ў шаснаццатым фрэйме, забіўшы апошнія сіні і ружовы шары, і выканаў брэйк у 81 бал у семнаццатай партыі. У васемнаццатым фрэйме брытанец, які тры разы быў у фіналах сусветных першынстваў[77], пачаў атаку, але спыніўся на 29 ачках, а пры ліку 35:25 дазволіў Робіну Халу павесці серыю, якая дайшла да 57 балаў і стала пераможнай, вывеўшы Хала ў асноўную стадыю чэмпіянату ў другі раз у кар’еры[35][78]. У сваю чаргу Пітэр Эбдан не патрапіў у Крусібл упершыню з свайго дэбютнага 1992 года[77][79]. 32-гі сеяны турніру Фергал О’Браен з Ірландыі, які дайшоў да чвэрцьфіналу розыгрышу 2000 года[8], гуляў супраць 27-гадовага Робі Уільямса, які праводзіў у мэйн-туры толькі другі сезон. 42-гадовы ірландзец, які тры разы даходзіў да стадыі 1/8 фіналу рэйтынгавых турніраў у сезоне 2013/2014[80], моцна пачаў матч, выйграўшы два першыя фрэймы з брэйкамі ў 67 і 135 балаў, а пры ліку 11:59 у трэцяй партыі здзейсніў цудоўны клірэнс у 49 ачкоў і зрабіў лік 3:0. Ён таксама ўзяў верх у чацвёртым фрэйме, пасля чаго Уільямс выйграў дзве наступныя партыі з вышэйшым брэйкам у 67 балаў. О’Браен перамог у сёмым фрэйме на каляровых шарах і ўзяў дзве заключныя партыі першай паловы паядынку з лепшым падыходам у 36 ачкоў, скончыўшы сесію з лікам 7:2 на сваю карысць. Англічанін перахапіў ініцыятыву ў пачатку другой сесіі, пакінуўшы за сабой стартавы фрэйм, які ён выйграў на каляровых шарах, а таксама ўзяўшы адзінаццатую і дванаццатую партыі з брэйкамі ў 68 і 60 балаў. Пасля гэтага ён перамог у наступным фрэйме на апошнім ружовым шары, а ў чатырнаццатую партыю выйграў з серыяй у 40 ачкоў і зраўняў лік у матчы — 7:7. У пятнаццатым фрэйме Робі аформіў серыю ў 62 бала, пасля чаго давёў яго да перамогі на каляровых шарах і выйграў шостае ачко запар, але Фергал дамінаваў у наступнай партыі і, выйграўшы першы фрэйм у другой сесіі, зраўняўся з праціўнікам — 8:8. Пры ліку 62:41 у семнаццатай партыі Робі Уільямс забіў апошнія руды, сіні і ружовы, зноў выйшаўшы наперад, пасля чаго ірландскі снукерыст перавёў паядынак у вырашальную партыю, выйграўшы васемнаццаты фрэйм з лепшым падыходам у 30 ачкоў. На старце апошняй партыі англічанін набраў 40 балаў за падыход, а пазней павялічыў свой адрыў да ліку 58:1, пасля чаго О’Браен здзейсніў выдатны клірэнс у 57 балаў і, зраўняўшы лік у партыі, дамогся перагулёўкі на чорным шары. Пасля таго, як снукерысты не скарысталіся нядрэннымі магчымасцямі забіць даданы чорны, Уільямс выканаў цудоўны дальні удар і з лікам 10:9 упершыню выйшаў у 1/16 фіналу чэмпіянату свету[81][82][83][2].

Кваліфікацыйная сетка[правіць | правіць зыходнік]

[2][84]

  Першы раўнд
да 10 перамог
Другі раўнд
да 10 перамог
Трэці раўнд
да 10 перамог
Чацвёрты раўнд
да 10 перамог
                                     
74  Сцяг Кітая Чжан Аньда 10   54  Сцяг Тайланда Дэчават Пумджаенг 10
99  Сцяг Уэльса Эндру Пэджэт 2   74  Сцяг Кітая Чжан Аньда 8     54  Сцяг Тайланда Дэчават Пумджаенг 10     29  Сцяг Ірландыі Кен Доэрці 10
80  Сцяг Англіі Крэйг Стэдмэн 10   64  Сцяг Англіі Стыў Дэвіс 8   80  Сцяг Англіі Крэйг Стэдмэн 6     54  Сцяг Тайланда Дэчават Пумджаенг 5
116  Сцяг Уэльса Джэк Джонс 7   80  Сцяг Англіі Крэйг Стэдмэн 10
76  Сцяг Англіі Ліам Хайфілд 10   53  Сцяг Англіі Джымі Робертсан 10
120  Сцяг Лівіі Халід Бэлаід 2   76  Сцяг Англіі Ліам Хайфілд 7     53  Сцяг Англіі Джымі Робертсан 10     31  Сцяг Англіі Дэвід Гілберт 10
77  Сцяг Тайланда Танават Тырапонгпайбун 10   44  Сцяг Шатландыі Энтані Мак-Гіл 10   44  Сцяг Шатландыі Энтані Мак-Гіл 9     53  Сцяг Англіі Джымі Робертсан 6
 Сцяг Англіі Сандэрсан Лэм 8   77  Сцяг Тайланда Танават Тырапонгпайбун 7
68  Сцяг Англіі Бары Пінчэс 10   46  Сцяг Англіі Альфрэд Бёрдэн 10
103  Сцяг Англіі Хамад Міа 3   68  Сцяг Англіі Бары Пінчэс 4     46  Сцяг Англіі Альфрэд Бёрдэн 3     18  Сцяг Шатландыі Грэм Дот 7
89  Сцяг Англіі Кайрэн Уілсан 10   42  Сцяг Англіі Род Лоўлер 3   89  Сцяг Англіі Кайрэн Уілсан 10     89  Сцяг Англіі Кайрэн Уілсан 10
107  Сцяг Англіі Крыс Норбэры 6   89  Сцяг Англіі Кайрэн Уілсан 10
87  Сцяг Англіі Мартын О'Донэл 10   33  Сцяг Англіі Эндру Хігінсан 10
 Сцяг Англіі Шэйн Кэсл 1   87  Сцяг Англіі Мартын О'Донэл 5     33  Сцяг Англіі Эндру Хігінсан 10     24  Сцяг Уэльса Дамінік Дэйл 10
86  Сцяг Уэльса Дэніэл Уэлс 10   41  Сцяг Нарвегіі Курт Мэфлін 10   41  Сцяг Нарвегіі Курт Мэфлін 3     33  Сцяг Англіі Эндру Хігінсан 6
112  Сцяг Англіі Раян Кларк 9   86  Сцяг Уэльса Дэніэл Уэлс 7
92  Сцяг Англіі Джэймі О’Ніл 9   55  Сцяг Англіі Пітэр Лайнс 10
114  Сцяг Кітая Цаа Сіньлун 10   114  Сцяг Кітая Цаа Сіньлун 9     55  Сцяг Англіі Пітэр Лайнс 8     19  Сцяг Уэльса Марк Уільямс 8
73  Сцяг Англіі Пол Дэвісан 10   34  Сцяг Шатландыі Алан Мак-Манус 10   34  Сцяг Шатландыі Алан Мак-Манус 10     34  Сцяг Шатландыі Алан Мак-Манус 10
102  Сцяг Англіі Крыс Уэйклін 9   73  Сцяг Англіі Пол Дэвісан 2
90  Сцяг Шатландыі Майкл Лэслі 6   59  Сцяг Індыі Адыт’я Мехта 10
 Сцяг Англіі Крыстафер Кіган 10    Сцяг Англіі Крыстафер Кіган 4     59  Сцяг Індыі Адыт’я Мехта 5     23  Сцяг Англіі Майкл Холт 10
82  Сцяг Англіі Джоэль Уолкер 10   45  Сцяг Уэльса Джэймі Джонс 10   45  Сцяг Уэльса Джэймі Джонс 10     45  Сцяг Уэльса Джэймі Джонс 6
110  Сцяг Англіі Алан Тэйлар 8   82  Сцяг Англіі Джоэль Уолкер 9
69  Сцяг Тайланда Джэймс Уатана 9   35  Сцяг Шатландыі Маркус Кэмбэл 4
117  Сцяг Мальты Алекс Борг 10   117  Сцяг Мальты Алекс Борг 10     117  Сцяг Мальты Алекс Борг 7     27  Сцяг Англіі Марк Кінг 7
70  Сцяг Англіі Сэм Бэйрд 9   49  Сцяг Англіі Джэймі Коўп 10   49  Сцяг Англіі Джэймі Коўп 10     49  Сцяг Англіі Джэймі Коўп 10
98  Сцяг Англіі Джон Эстлі 10   98  Сцяг Англіі Джон Эстлі 2
83  Сцяг Англіі Гэры Уілсан 4   36  Сцяг Англіі Том Форд 10
113  Сцяг Англіі Джэймс Кэхіл 10   113  Сцяг Англіі Джэймс Кэхіл 6     36  Сцяг Англіі Том Форд 10     20  Сцяг Уэльса Мэцью Стывенс 8
71  Сцяг Бельгіі Лука Брэсэль 10   48  Сцяг Кітая Юй Дэлу 7   71  Сцяг Бельгіі Лука Брэсэль 1     36  Сцяг Англіі Том Форд 10
108  Сцяг Англіі Лі Пэйдж 8   71  Сцяг Бельгіі Лука Брэсэль 10
79  Сцяг Кітая Чэнь Чжэ 10   37  Сцяг Англіі Марк Джойс 10
 Сцяг Англіі Энтані Пэрсанс 8   79  Сцяг Кітая Чэнь Чжэ 8     37  Сцяг Англіі Марк Джойс 6     17  Сцяг Англіі Роберт Мілкінс 9
75  Сцяг Англіі Майкл Уослі 10   47  Сцяг Англіі Роры Мак-Лаўд 6   75  Сцяг Англіі Майкл Уослі 10     75  Сцяг Англіі Майкл Уослі 10
 Сцяг Англіі Сідні Уілсан 9   75  Сцяг Англіі Майкл Уослі 10
67  Сцяг Англіі Робі Уільямс 10   51  Сцяг Кітая Лю Чуан 5
97  Сцяг Кітая Лю Хаацянь 8   67  Сцяг Англіі Робі Уільямс 10     67  Сцяг Англіі Робі Уільямс 10     32  Сцяг Ірландыі Фергал О’Браен 9
93  Сцяг Кітая Лі Хан 10   63  Сцяг Індыі Панкай Адвані 10   63  Сцяг Індыі Панкай Адвані 7     67  Сцяг Англіі Робі Уільямс 10
109  Сцяг Тайланда Рачаёцін Ятарук 5   93  Сцяг Кітая Лі Хан 9
81  Сцяг Мальты Тоні Дрэга 3   52  Сцяг Кітая Цянь Пэнфэй 6
115  Сцяг Фінляндыі Робін Хал 10   115  Сцяг Фінляндыі Робін Хал 10     115  Сцяг Фінляндыі Робін Хал 10     25  Сцяг Англіі Пітэр Эбдан 8
66  Сцяг Англіі Ян Бэрнс 10   61  Сцяг Англіі Джымі Уайт 4   66  Сцяг Англіі Ян Бэрнс 4     115  Сцяг Фінляндыі Робін Хал 10
111  Сцяг Шатландыі Фрэйзер Патрык 6   66  Сцяг Англіі Ян Бэрнс 10
91  Сцяг Англіі Шон О’Саліван 9   38  Сцяг Англіі Мартын Гоўлд 10
 Сцяг Англіі Мічэл Трэвіс 10    Сцяг Англіі Мічэл Трэвіс 1     38  Сцяг Англіі Мартын Гоўлд 10     22  Сцяг Кітая Лян Вэньбо 7
78  Сцяг Англіі Адам Дафі 4   60  Сцяг Паўночнай Ірландыі Джэрард Грын 8    Сцяг Бразіліі Ігар Фігейрэду 1     38  Сцяг Англіі Мартын Гоўлд 10
 Сцяг Бразіліі Ігар Фігейрэду 10    Сцяг Бразіліі Ігар Фігейрэду 10
94  Сцяг Тайланда Напон Саенхам 9   43  Сцяг Шатландыі Джэймі Бёрнэт 10
106  Сцяг Аўстраліі Віні Калабрэзэ 10   106  Сцяг Аўстраліі Віні Калабрэзэ 4     43  Сцяг Шатландыі Джэймі Бёрнэт 10     28  Сцяг Англіі Бэн Вуластан 8
65  Сцяг Шатландыі Скот Дональдсан 10   50  Сцяг Кітая Цаа Юйпэн 10   50  Сцяг Кітая Цаа Юйпэн 8     43  Сцяг Шатландыі Джэймі Бёрнэт 10
119  Сцяг Катара Ахмед Саіф 6   65  Сцяг Шатландыі Скот Дональдсан 5
96  Сцяг Англіі Сцюарт Кэрынгтан 10   39  Сцяг Англіі Джэк Лісоўскі 7
104  Сцяг Англіі Эндру Норман 5   96  Сцяг Англіі Сцюарт Кэрынгтан 10     96  Сцяг Англіі Сцюарт Кэрынгтан 10     21  Сцяг Уэльса Раян Дэй 10
85  Сцяг Англіі Дэвід Грэйс 6   56  Сцяг Англіі Найджэл Бонд 10   56  Сцяг Англіі Найджэл Бонд 5     96  Сцяг Англіі Сцюарт Кэрынгтан 5
101  Сцяг Шатландыі Рос М’юр 10   101  Сцяг Шатландыі Рос М’юр 5
72  Сцяг Англіі Майк Дан 2   58  Сцяг Англіі Мэцью Сэлт 10
 Сцяг Шатландыі Рыс Кларк 10    Сцяг Шатландыі Рыс Кларк 6     58  Сцяг Англіі Мэцью Сэлт 10     30  Сцяг Уэльса Майкл Уайт 10
88  Сцяг Ірландыі Дэвід Морыс 7   62  Сцяг Тайланда Цепчая Ун-Ну 10   62  Сцяг Тайланда Цепчая Ун-Ну 2     58  Сцяг Англіі Мэцью Сэлт 7
118   Аляксандр Урсенбахер 10   118   Аляксандр Урсенбахер 5
95  Сцяг Англіі Алекс Дэйвіс 7   40  Сцяг Англіі Энтані Хэмілтан 7
100  Сцяг Паўночнай Ірландыі Джо Свэйл 10   100  Сцяг Паўночнай Ірландыі Джо Свэйл 10     100  Сцяг Паўночнай Ірландыі Джо Свэйл 8     26  Сцяг Кітая Сяа Гадун 10
84  Сцяг Кітая Лі Янь 10   57  Сцяг Англіі Дэйв Харальд 3   84  Сцяг Кітая Лі Янь 10     84  Сцяг Кітая Лі Янь 1
105  Сцяг Англіі Эліат Слесар 5   84  Сцяг Кітая Лі Янь 10

Серыі, вышэйшыя за 50 ачкоў[правіць | правіць зыходнік]

Ніжэй прадстаўлены ўдзельнікі, упарадкаваныя па іх найвышэйшай серыі ў кваліфікацыі чэмпіянату. Насупраць пералічаны ўсе соценныя і паўсоценныя брэйкі кожнага гульца.

Гулец 50+ 100+ 50-100 Усе серыі 50+
Сцяг Англіі Мартын О'Донэл 8 3 5 139, 119, 100; 97, 90, 67, 64, 54
Сцяг Англіі Эндру Хігінсан 15 1 14 139; 97, 92, 91, 90, 87, 76, 74, 69, 68, 67, 65, 60, 57, 51
Сцяг Англіі Мартын Гоўлд 15 6 9 137, 134, 132, 114, 113, 106; 98, 94, 81, 75, 70, 69, 67, 58, 52
Сцяг Ірландыі Фергал О’Браен 3 1 2 135; 67, 57
Сцяг Нарвегіі Курт Мэфлін 8 1 7 134; 86, 68, 68, 68, 62, 60, 53
Сцяг Фінляндыі Робін Хал 24 3 21 133, 107, 102; 98, 95, 92, 91, 86, 75, 72, 71, 69, 65, 65, 64, 62, 62, 59, 58, 58, 57, 55, 53, 50
Сцяг Кітая Чэнь Чжэ 8 1 7 133; 82, 79, 73, 71, 53, 52, 51
Сцяг Англіі Ян Бэрнс 10 3 7 132, 131, 121; 95, 89, 87, 80, 65, 58, 50
Сцяг Англіі Сэм Бэйрд 4 2 2 132, 100; 76, 71
Сцяг Шатландыі Алан Мак-Манус 8 1 7 130; 87, 77, 75, 69, 59, 59, 50
Сцяг Тайланда Танават Тырапонгпайбун 11 3 8 128, 121, 117; 90, 90, 64, 63, 60, 59, 57, 54
Сцяг Кітая Лю Чуан 4 1 3 127; 90, 65, 57
Сцяг Англіі Джэймі Коўп 13 2 11 125, 103; 97, 90, 89, 77, 75, 73, 70, 65, 64, 58, 56
Сцяг Шатландыі Рос М’юр 6 1 5 123; 80, 76, 60, 59, 57
Сцяг Англіі Майкл Уослі 19 1 18 122; 83, 77, 77, 76, 73, 70, 68, 66, 65, 60, 59, 58, 54, 54, 53, 51, 51, 51
Сцяг Англіі Крэйг Стэдмэн 8 1 7 122; 74, 63, 61, 59, 59, 58, 55
Сцяг Кітая Лі Хан 13 3 10 120, 116, 104; 93, 85, 74, 72, 67, 66, 63, 61, 57, 52
Сцяг Англіі Кайрэн Уілсан 25 2 23 119, 114; 92, 90, 84, 81, 79, 76, 74, 70, 66, 64, 64, 64, 63, 62, 62, 61, 60, 60, 58, 58, 57, 56, 53
Сцяг Кітая Сяа Гадун 5 1 4 119; 85, 71, 68, 65
Сцяг Бельгіі Лука Брэсэль 11 1 10 118; 97, 75, 74, 69, 63, 57, 55, 54, 54, 51
Сцяг Ірландыі Дэвід Морыс 2 1 1 118; 96
Сцяг Кітая Цаа Сіньлун 12 3 9 117, 102, 102; 90, 72, 66, 57, 56, 52, 52, 52, 50
Сцяг Швейцарыі Аляксандр Урсенбахер 2 1 1 117; 68
Сцяг Англіі Сандэрсан Лэм 3 2 1 116, 107; 85
Сцяг Англіі Сцюарт Кэрынгтан 17 1 16 113; 98, 92, 82, 81, 80, 76, 75, 72, 70, 70, 68, 68, 67, 60, 54, 52
Сцяг Кітая Лі Янь 10 1 9 112; 64, 64, 61, 59, 57, 52, 51, 51, 50
Сцяг Англіі Мэцью Сэлт 11 2 9 111, 104; 96, 74, 67, 66, 66, 65, 61, 56, 52
Сцяг Англіі Том Форд 11 2 9 111, 101; 85, 85, 83, 70, 68, 67, 66, 53, 53
Сцяг Бразіліі Ігар Фігейрэду 4 1 3 111; 93, 66, 56
Сцяг Кітая Чжан Аньда 9 1 8 111; 81, 75, 74, 59, 58, 56, 56, 50
Сцяг Англіі Крыс Норбэры 2 1 1 111; 75
Сцяг Англіі Робі Уільямс 18 1 17 110; 92, 75, 68, 68, 67, 67, 62, 62, 60, 60, 58, 56, 56, 54, 54, 51, 50
Сцяг Мальты Алекс Борг 9 1 8 110; 82, 70, 62, 61, 59, 59, 53, 51
Сцяг Тайланда Напон Саенхам 6 1 5 109; 79, 77, 70, 67, 67
Сцяг Уэльса Джэймі Джонс 8 2 6 108, 101; 70, 68, 67, 65, 60, 50
Сцяг Кітая Юй Дэлу 3 1 2 108; 74, 70
Сцяг Англіі Джэймс Кэхіл 5 1 4 106; 96, 81, 77, 61
Сцяг Уэльса Раян Дэй 7 1 6 106; 80, 77, 74, 63, 57, 50
Сцяг Англіі Джымі Робертсан 14 1 13 105; 97, 94, 83, 80, 73, 67, 64, 62, 61, 56, 55, 52, 50
Сцяг Кітая Лян Вэньбо 2 1 1 103; 54
Сцяг Англіі Род Лоўлер 3 1 2 102; 66, 54
Сцяг Англіі Альфрэд Бёрдэн 7 1 6 101; 87, 85, 75, 73, 55, 50
Сцяг Англіі Марк Джойс 6 1 5 101; 76, 67, 53, 51, 50
Сцяг Ірландыі Кен Доэрці 7 1 6 100; 97, 78, 62, 58, 53, 51
Сцяг Уэльса Майкл Уайт 6 1 5 100; 84, 67, 57, 53, 50
Сцяг Англіі Пол Дэвісан 6 0 6 99, 90, 85, 68, 53, 52
Сцяг Англіі Стыў Дэвіс 3 0 3 98, 79, 65
Сцяг Англіі Крыстафер Кіган 3 0 3 97, 71, 53
Сцяг Шатландыі Джэймі Бёрнэт 16 0 16 96, 92, 85, 77, 74, 68, 68, 64, 61, 58, 57, 57, 57, 56, 51, 51
Сцяг Уэльса Марк Уільямс 1 0 1 96
Сцяг Англіі Шон О’Саліван 1 0 1 94
Сцяг Уэльса Дэніэл Уэлс 11 0 11 92, 88, 73, 70, 69, 66, 61, 58, 56, 51, 50
Сцяг Шатландыі Энтані Мак-Гіл 13 0 13 92, 82, 78, 78, 72, 65, 61, 61, 60, 53, 53, 51, 51
Сцяг Англіі Шэйн Кэсл 1 0 1 92
Сцяг Тайланда Дэчават Пумджаенг 11 0 11 91, 88, 77, 75, 71, 66, 63, 61, 52, 51, 50
Сцяг Кітая Цаа Юйпэн 4 0 4 91, 77, 71, 56
Сцяг Англіі Роберт Мілкінс 3 0 3 91, 65, 55
Сцяг Шатландыі Рыс Кларк 12 0 12 88, 84, 82, 76, 67, 65, 63, 61, 55, 54, 50, 50
Сцяг Паўночнай Ірландыі Джо Свэйл 9 0 9 87, 73, 73, 64, 64, 64, 57, 56, 55
Сцяг Шатландыі Грэм Дот 6 0 6 87, 70, 70, 68, 64, 57
Сцяг Англіі Майкл Холт 7 0 7 87, 69, 63, 60, 56, 55, 50
Сцяг Шатландыі Фрэйзер Патрык 1 0 1 87
Сцяг Англіі Гэры Уілсан 3 0 3 86, 81, 53
Сцяг Англіі Мічэл Трэвіс 3 0 3 84, 62, 60
Сцяг Уэльса Дамінік Дэйл 5 0 5 83, 78, 70, 55, 53
Сцяг Англіі Найджэл Бонд 4 0 4 83, 74, 59, 50
Сцяг Англіі Лі Пэйдж 4 0 4 83, 56, 56, 51
Сцяг Англіі Дэйв Харальд 1 0 1 83
Сцяг Англіі Бары Пінчэс 8 0 8 82, 77, 69, 68, 57, 56, 55, 51
Сцяг Англіі Дэвід Гілберт 7 0 7 82, 65, 64, 62, 60, 59, 57
Сцяг Індыі Адыт’я Мехта 4 0 4 81, 72, 70, 53
Сцяг Англіі Пітэр Эбдан 3 0 3 81, 58, 50
Сцяг Англіі Джоэль Уолкер 6 0 6 80, 79, 75, 60, 59, 50
Сцяг Англіі Бэн Вуластан 2 0 2 79, 75
Сцяг Англіі Джэк Лісоўскі 6 0 6 78, 75, 68, 67, 59, 52
Сцяг Індыі Панкай Адвані 5 0 5 78, 73, 67, 55, 52
Сцяг Уэльса Мэцью Стывенс 5 0 5 77, 64, 57, 56, 53
Сцяг Шатландыі Майкл Лэслі 2 0 2 77, 51
Сцяг Англіі Пітэр Лайнс 3 0 3 76, 52, 51
Сцяг Англіі Энтані Хэмілтан 4 0 4 74, 68, 61, 61
Сцяг Англіі Адам Дафі 2 0 2 74, 68
Сцяг Англіі Алан Тэйлар 4 0 4 72, 72, 52, 50
Сцяг Тайланда Джэймс Уатана 4 0 4 72, 69, 55, 55
Сцяг Англіі Дэвід Грэйс 5 0 5 71, 68, 57, 54, 50
Сцяг Англіі Энтані Пэрсанс 2 0 2 71, 65
Сцяг Аўстраліі Віні Калабрэзэ 5 0 5 71, 61, 59, 52, 50
Сцяг Мальты Тоні Дрэга 1 0 1 71
Сцяг Катара Ахмед Саіф 3 0 3 70, 63, 53
Сцяг Англіі Джон Эстлі 5 0 5 68, 65, 58, 52, 51
Сцяг Паўночнай Ірландыі Джэрард Грын 1 0 1 68
Сцяг Кітая Цянь Пэнфэй 2 0 2 67, 53
Сцяг Тайланда Цепчая Ун-Ну 2 0 2 66, 60
Сцяг Англіі Марк Кінг 3 0 3 66, 57, 54
Сцяг Англіі Алекс Дэйвіс 1 0 1 65
Сцяг Англіі Эліат Слесар 1 0 1 64
Сцяг Англіі Ліам Хайфілд 7 0 7 63, 62, 56, 54, 51, 51, 50
Сцяг Англіі Джэймі О’Ніл 2 0 2 63, 59
Сцяг Англіі Эндру Норман 4 0 4 62, 56, 53, 51
Сцяг Англіі Раян Кларк 2 0 2 62, 61
Сцяг Уэльса Эндру Пэджэт 2 0 2 62, 50
Сцяг Уэльса Джэк Джонс 1 0 1 61
Сцяг Англіі Джымі Уайт 1 0 1 60
Сцяг Англіі Сідні Уілсан 3 0 3 59, 55, 54
Сцяг Англіі Роры Мак-Лаўд 2 0 2 58, 52
Сцяг Шатландыі Скот Дональдсан 4 0 4 56, 55, 55, 54
Сцяг Кітая Лю Хаацянь 1 0 1 55
Увогуле 655 69 586 Найвышэйшы брэйк: 139 (Мартын О'Донэл, Эндру Хігінсан)

Статыстыка кваліфікацыі[правіць | правіць зыходнік]

Статыстыка гульцоў[правіць | правіць зыходнік]

Гулец Апошні матч М В П Ф ВФ ПФ 50+ 100+ НС Ф/50+ Ф/100+ ПГ (£)
Сцяг Англіі Сэм Бэйрд 1/64 фіналу: Сцяг Англіі Джон Эстлі 9:10 1 0 1 19 9 10 47,4 % 4 2 132 4,75 9,5 0
Сцяг Тайланда Напон Саенхам 1/64 фіналу: Сцяг Аўстраліі Віні Калабрэзэ 9:10 1 0 1 19 9 10 47,4 % 6 1 109 3,17 19 0
Сцяг Тайланда Джэймс Уатана 1/64 фіналу: Сцяг Мальты Алекс Борг 9:10 1 0 1 19 9 10 47,4 % 4 0 72 4,75  — 0
Сцяг Англіі Сідні Уілсан 1/64 фіналу: Сцяг Англіі Майкл Уослі 9:10 1 0 1 19 9 10 47,4 % 3 0 59 6,33  — 0
Сцяг Англіі Джэймі О’Ніл 1/64 фіналу: Сцяг Кітая Цаа Сіньлун 9:10 1 0 1 19 9 10 47,4 % 2 0 63 9,5  — 0
Сцяг Англіі Раян Кларк 1/64 фіналу: Сцяг Уэльса Дэніэл Уэлс 9:10 1 0 1 19 9 10 47,4 % 2 0 62 9,5  — 0
Сцяг Англіі Шон О’Саліван 1/64 фіналу: Сцяг Англіі Мічэл Трэвіс 9:10 1 0 1 19 9 10 47,4 % 1 0 94 19  — 0
Сцяг Англіі Крыс Уэйклін 1/64 фіналу: Сцяг Англіі Пол Дэвісан 9:10 1 0 1 19 9 10 47,4 % 0 0 <50  —  — 0
Сцяг Англіі Сандэрсан Лэм 1/64 фіналу: Сцяг Тайланда Танават Тырапонгпайбун 8:10 1 0 1 18 8 10 44,4 % 3 2 116 6 9 0
Сцяг Англіі Лі Пэйдж 1/64 фіналу: Сцяг Бельгіі Лука Брэсэль 8:10 1 0 1 18 8 10 44,4 % 4 0 83 4,5  — 0
Сцяг Англіі Алан Тэйлар 1/64 фіналу: Сцяг Англіі Джоэль Уолкер 8:10 1 0 1 18 8 10 44,4 % 4 0 72 4,5  — 0
Сцяг Англіі Энтані Пэрсанс 1/64 фіналу: Сцяг Кітая Чэнь Чжэ 8:10 1 0 1 18 8 10 44,4 % 2 0 71 9  — 0
Сцяг Кітая Лю Хаацянь 1/64 фіналу: Сцяг Англіі Робі Уільямс 8:10 1 0 1 18 8 10 44,4 % 1 0 55 18  — 0
Сцяг Ірландыі Дэвід Морыс 1/64 фіналу: Сцяг Швейцарыі Аляксандр Урсенбахер 7:10 1 0 1 17 7 10 41,2 % 2 1 118 8,5 17 0
Сцяг Англіі Алекс Дэйвіс 1/64 фіналу: Сцяг Паўночнай Ірландыі Джо Свэйл 7:10 1 0 1 17 7 10 41,2 % 1 0 65 17  — 0
Сцяг Уэльса Джэк Джонс 1/64 фіналу: Сцяг Англіі Крэйг Стэдмэн 7:10 1 0 1 17 7 10 41,2 % 1 0 61 17  — 0
Сцяг Англіі Крыс Норбэры 1/64 фіналу: Сцяг Англіі Кайрэн Уілсан 6:10 1 0 1 16 6 10 37,5 % 2 1 111 8 16 0
Сцяг Англіі Дэвід Грэйс 1/64 фіналу: Сцяг Шатландыі Рос М’юр 6:10 1 0 1 16 6 10 37,5 % 5 0 71 3,2  — 0
Сцяг Катара Ахмед Саіф 1/64 фіналу: Сцяг Шатландыі Скот Дональдсан 6:10 1 0 1 16 6 10 37,5 % 3 0 70 5,33  — 0
Сцяг Шатландыі Майкл Лэслі 1/64 фіналу: Сцяг Англіі Крыстафер Кіган 6:10 1 0 1 16 6 10 37,5 % 2 0 77 8  — 0
Сцяг Шатландыі Фрэйзер Патрык 1/64 фіналу: Сцяг Англіі Ян Бэрнс 6:10 1 0 1 16 6 10 37,5 % 1 0 87 16  — 0
Сцяг Англіі Эндру Норман 1/64 фіналу: Сцяг Англіі Сцюарт Кэрынгтан 5:10 1 0 1 15 5 10 33,3 % 4 0 62 3,75  — 0
Сцяг Англіі Эліат Слесар 1/64 фіналу: Сцяг Кітая Лі Янь 5:10 1 0 1 15 5 10 33,3 % 1 0 64 15  — 0
Сцяг Тайланда Рачаёцін Ятарук 1/64 фіналу: Сцяг Кітая Лі Хан 5:10 1 0 1 15 5 10 33,3 % 0 0 <50  —  — 0
Сцяг Англіі Гэры Уілсан 1/64 фіналу: Сцяг Англіі Джэймс Кэхіл 4:10 1 0 1 14 4 10 28,6 % 3 0 86 4,67  — 0
Сцяг Англіі Адам Дафі 1/64 фіналу: Сцяг Бразіліі Ігар Фігейрэду 4:10 1 0 1 14 4 10 28,6 % 2 0 74 7  — 0
Сцяг Мальты Тоні Дрэга 1/64 фіналу: Сцяг Фінляндыі Робін Хал 3:10 1 0 1 13 3 10 23,1 % 1 0 71 13  — 0
Сцяг Англіі Хамад Міа 1/64 фіналу: Сцяг Англіі Бары Пінчэс 3:10 1 0 1 13 3 10 23,1 % 0 0 <50  —  — 0
Сцяг Уэльса Эндру Пэджэт 1/64 фіналу: Сцяг Кітая Чжан Аньда 2:10 1 0 1 12 2 10 16,7 % 2 0 62 6  — 0
Сцяг Англіі Майк Дан 1/64 фіналу: Сцяг Шатландыі Рыс Кларк 2:10 1 0 1 12 2 10 16,7 % 0 0 <50  —  — 0
Сцяг Лівіі Халід Бэлаід Абумдас 1/64 фіналу: Сцяг Англіі Ліам Хайфілд 2:10 1 0 1 12 2 10 16,7 % 0 0 <50  —  — 0
Сцяг Англіі Шэйн Кэсл 1/64 фіналу: Сцяг Англіі Мартын О'Донэл 1:10 1 0 1 11 1 10 9,1 % 1 0 92 11  — 0

Відэа[правіць | правіць зыходнік]

  1. Першая частка матча першага раўнда (Чжан Аньда — Эндру Пэджэт).
  2. Другая частка матча першага раўнда (Чжан Аньда — Эндру Пэджэт).
  3. Трэцяя частка матча першага раўнда (Чжан Аньда — Эндру Пэджэт).
  4. Брэйк у 111 ачкі Крыса Норбэры ў матчы першага раўнда супраць Кайрэна Уілсана.
  5. Першая сесія матча першага раўнда (Кайрэн Уілсан — Крыс Норбэры).
  6. Другая частка матча першага раўнда (Кайрэн Уілсан — Крыс Норбэры).
  7. Трэцяя частка матча першага раўнда (Кайрэн Уілсан — Крыс Норбэры).
  8. Першая частка матча першага раўнда (Тоні Дрэга — Робін Хал).
  9. Другая частка матча першага раўнда (Тоні Дрэга — Робін Хал).
  10. Першая частка матча першага раўнда (Лука Брэсэль — Лі Пэйдж).
  11. Другая частка матча першага раўнда (Лука Брэсэль — Лі Пэйдж).
  12. Трэцяя частка матча першага раўнда (Лука Брэсэль — Лі Пэйдж).
  13. Першая частка матча першага раўнда (Майк Дан — Рыс Кларк).
  14. Другая частка матча першага раўнда (Майк Дан — Рыс Кларк).
  15. Брэйк у 109 ачкоў Напона Саенхама ў матчы першага раўнда супраць Віні Калабрэзэ.
  16. Першая сесія матча першага раўнда (Напон Саенхам — Віні Калабрэзэ).
  17. Другая сесія матча першага раўнда (Напон Саенхам — Віні Калабрэзэ).
  18. Першая сесія матча другога раўнда (Курт Мэфлін — Дэніэл Уэлс).
  19. Другая сесія матча другога раўнда (Курт Мэфлін — Дэніэл Уэлс).
  20. Брэйк у 134 ачкі Курта Мэфліна ў матчы другога раўнда супраць Дэніэла Уэлса.
  21. Першая частка матча другога раўнда (Стыў Дэвіс — Крэйг Стэдмэн).
  22. Другая частка матча другога раўнда (Стыў Дэвіс — Крэйг Стэдмэн).
  23. Трэцяя частка матча другога раўнда (Стыў Дэвіс — Крэйг Стэдмэн).
  24. Чацвёртая частка матча другога раўнда (Стыў Дэвіс — Крэйг Стэдмэн).
  25. Апошні фрэйм матча другога раўнда (Стыў Дэвіс — Крэйг Стэдмэн).
  26. Першая частка матча другога раўнда (Джэймі Джонс — Джоэль Уолкер).
  27. Другая частка матча другога раўнда (Джэймі Джонс — Джоэль Уолкер).
  28. Трэцяя частка матча другога раўнда (Джэймі Джонс — Джоэль Уолкер).
  29. Чацвёртая частка матча другога раўнда (Джэймі Джонс — Джоэль Уолкер).
  30. Першая сесія матча другога раўнда (Панкай Адвані — Лі Хан).
  31. Першая сесія матча другога раўнда (Джымі Уайт — Ян Бэрнс).
  32. Другая сесія матча другога раўнда (Джымі Уайт — Ян Бэрнс).
  33. Першая сесія матча трэцяга раўнда (Том Форд — Лука Брэсэль).
  34. Другая сесія матча трэцяга раўнда (Том Форд — Лука Брэсэль).
  35. Апошнія фрэймы першай сесіі матча трэцяга раўнда (Альфрэд Бёрдэн — Кайрэн Уілсан).
  36. Другая сесія матча трэцяга раўнда (Альфрэд Бёрдэн — Кайрэн Уілсан).
  37. Заключны клірэнс Кайрэна Уілсана ў матчы трэцяга раўнда супраць Альфрэда Бёрдэна.
  38. Першая частка матча трэцяга раўнда (Мартын Гоўлд — Ігар Фігейрэду).
  39. Першая сесія матча трэцяга раўнда (Мэцью Сэлт — Цепчая Ун-Ну).
  40. Другая сесія матча трэцяга раўнда (Мэцью Сэлт — Цепчая Ун-Ну).
  41. Брэйк у 111 ачкоў Тома Форда ў матчы чацвёртага раўнда супраць Мэцью Стывенса.
  42. Першая частка матча чацвёртага раўнда (Мэцью Стывенс — Том Форд).
  43. Другая частка матча чацвёртага раўнда (Мэцью Стывенс — Том Форд).
  44. Трэцяя частка матча чацвёртага раўнда (Мэцью Стывенс — Том Форд).
  45. Чацвёртая частка матча чацвёртага раўнда (Мэцью Стывенс — Том Форд).
  46. Брэйк у 130 ачкоў Алана Мак-Мануса ў матчы чацвёртага раўнда супраць Марка Уільямса.
  47. Матч чацвёртага раўнда (Марк Уільямс — Алан Мак-Манус).
  48. Брэйк у 114 ачкоў Мартына Гоўлда ў матчы чацвёртага раўнда супраць Ляна Вэньбо.
  49. Брэйк у 137 ачкоў Мартына Гоўлда ў матчы чацвёртага раўнда супраць Ляна Вэньбо.
  50. Брэйк у 103 ачкі Ляна Вэньбо ў матчы чацвёртага раўнда супраць Мартына Гоўлда.
  51. Першая сесія матча чацвёртага раўнда (Лян Вэньбо — Мартын Гоўлд).
  52. Другая сесія матча чацвёртага раўнда (Лян Вэньбо — Мартын Гоўлд).

Зноскі

  1. Steadman Sets Up Davis Meeting (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (9 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 13 красавіка 2014. Праверана 3 красавіка 2016.
  2. а б в г д е ё ж з Dafabet World Championship Qualifiers (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 2 сакавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  3. 1988 World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 29 верасня 2015. Праверана 3 красавіка 2016.
  4. Rankings - 1994-1995 (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 3 красавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  5. а б в 1993 World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 26 сакавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  6. а б 1997 World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 19 сакавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  7. а б в China Open (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 2 сакавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  8. а б в г д е 2000 World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 5 сакавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  9. а б 2001 World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 24 сакавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  10. williamhill.com UK Championship (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 25 сакавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  11. Boy From Brazil Ends Duffy Dream (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (10 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 15 красавіка 2014. Праверана 3 красавіка 2016.
  12. German Masters (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 17 кастрычніка 2015. Праверана 3 красавіка 2016.
  13. Tournament Record - Alfie Burden in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 3 красавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  14. Six-time world champion Steve Davis fails in quest for a place at the Crucible (англ.). RTÉ.ie (11 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 21 красавіка 2014. Праверана 3 красавіка 2016.
  15. Davis Faces Tour Relegation (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (11 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 14 красавіка 2015. Праверана 3 красавіка 2016.
  16. а б в г 2012 World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 21 студзеня 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  17. 1996 World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 3 красавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  18. а б WORLD RANKINGS AFTER THE HAIKOU WORLD OPEN 2014 (англ.) (PDF). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (17 сакавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 18 сакавіка 2014. Праверана 3 красавіка 2016.
  19. Tournament Record - Gerard Greene in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 3 красавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  20. а б Wyldecrest Parks Players Championship Grand Final (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 24 сакавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  21. а б 1995 World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 21 студзеня 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  22. Tournament Record - Anthony Hamilton in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 3 красавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  23. Burns Too Hot For White (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (11 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 14 красавіка 2014. Праверана 3 красавіка 2016.
  24. а б Tournament Record - Jamie Cope in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 3 красавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  25. а б в 2013 World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 19 студзеня 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  26. а б 2011 World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 5 кастрычніка 2015. Праверана 3 красавіка 2016.
  27. а б Indian Open (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 24 сакавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  28. 1998 World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 15 сакавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  29. а б 1992 World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 5 кастрычніка 2015. Праверана 3 красавіка 2016.
  30. 2003 World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 20 студзеня 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  31. а б Six Chase Crucible Debut (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (14 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 18 красавіка 2014. Праверана 3 красавіка 2016.
  32. DOTT STANDS IN WILSON'S CRUCIBLE PATH (англ.). INSIDE SNOOKER (13 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 15 сакавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  33. Igor Figueiredo (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 5 кастрычніка 2015. Праверана 3 красавіка 2016.
  34. Tournament Record - Matthew Selt in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 3 красавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  35. а б Tournament Record - Robin Hull in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 3 красавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  36. Tournament Record - Stuart Carrington in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 3 красавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  37. Gujinggong Liquor Haikou World Open (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 22 кастрычніка 2015. Праверана 3 красавіка 2016.
  38. LINE-UP FOR FINAL QUALIFIERS IS COMPLETED (англ.). INSIDE SNOOKER (13 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 15 сакавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  39. 2006 World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 23 лістапада 2015. Праверана 3 красавіка 2016.
  40. а б Bank of Communications Shanghai Masters (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 23 сакавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  41. Tournament Record - Kyren Wilson in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 3 красавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  42. Tournament Record - Graeme Dott in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 4 лютага 2015. Праверана 3 красавіка 2016.
  43. WILSON STUNS DOTT TO SEAL CRUCIBLE DEBUT (англ.). INSIDE SNOOKER (15 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 16 сакавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  44. а б 2005 World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 30 снежня 2015. Праверана 3 красавіка 2016.
  45. Tournament Record - Michael Holt in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 3 красавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  46. Tournament Record - Ken Doherty in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 3 красавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  47. Ken Doherty books World Championship spot (англ.). RTÉ.ie (16 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 3 сакавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  48. Tournament Record - Jimmy Robertson in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 3 красавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  49. Tournament Record - David Gilbert in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 3 красавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  50. Tournament Record - Andrew Higginson in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 3 красавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  51. 888casino.com Snooker Shoot-Out (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 26 сакавіка 2016. Праверана 4 красавіка 2016.
  52. Tournament Record - Dominic Dale in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 4 красавіка 2016. Праверана 4 красавіка 2016.
  53. 2010 World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 21 студзеня 2016. Праверана 4 красавіка 2016.
  54. Rankings - 2005-2006 (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 4 красавіка 2016. Праверана 4 красавіка 2016.
  55. Tournament Record - Tom Ford in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 4 красавіка 2016. Праверана 4 красавіка 2016.
  56. а б Tournament Record - Mark King in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 4 красавіка 2016. Праверана 4 красавіка 2016.
  57. 2009 World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 5 кастрычніка 2015. Праверана 4 красавіка 2016.
  58. а б Tournament Record - Mark Williams in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 4 красавіка 2016. Праверана 4 красавіка 2016.
  59. Mark Williams - Season 2013-2014 - Professional Results (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 4 красавіка 2016. Праверана 4 красавіка 2016.
  60. Tournament Record - Alan McManus in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 4 красавіка 2016. Праверана 4 красавіка 2016.
  61. Mark Williams - Season 2002-2003 - Professional Results (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 4 красавіка 2016. Праверана 4 красавіка 2016.
  62. Dott / Williams / Stevens Miss Crucible (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (15 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 18 красавіка 2014. Праверана 4 красавіка 2016.
  63. Welsh snooker stars Mark Williams and Matthew Stevens miss out on World Championships (англ.). walesonline.co.uk (15 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 3 сакавіка 2016. Праверана 4 красавіка 2016.
  64. MCMANUS ENDS WILLIAMS' CRUCIBLE RUN (англ.). INSIDE SNOOKER (15 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 16 сакавіка 2016. Праверана 4 красавіка 2016.
  65. Tournament Record - Xiao Guodong in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 4 красавіка 2016. Праверана 4 красавіка 2016.
  66. а б Tournament Record - Ryan Day in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 4 красавіка 2016. Праверана 4 красавіка 2016.
  67. Tournament Record - Michael White in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 4 красавіка 2016. Праверана 4 красавіка 2016.
  68. 2008 World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 23 лістапада 2015. Праверана 4 красавіка 2016.
  69. а б Tournament Record - Martin Gould in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 4 красавіка 2016. Праверана 4 красавіка 2016.
  70. а б Sports Lottery Cup Wuxi Classic (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 25 верасня 2015. Праверана 4 красавіка 2016.
  71. Australian Goldfields Open (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 24 сакавіка 2016. Праверана 4 красавіка 2016.
  72. Tournament Record - Michael Wasley in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 4 красавіка 2016. Праверана 4 красавіка 2016.
  73. WASLEY WINS IN RE-SPOT DRAMA (англ.). INSIDE SNOOKER (16 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 16 сакавіка 2016. Праверана 4 красавіка 2016.
  74. Tournament Record - Ben Woollaston in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 4 красавіка 2016. Праверана 4 красавіка 2016.
  75. а б Tournament Record - Jamie Burnett in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 4 красавіка 2016. Праверана 4 красавіка 2016.
  76. а б 2002 World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 20 студзеня 2016. Праверана 4 красавіка 2016.
  77. а б Tournament Record - Peter Ebdon in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 4 красавіка 2016. Праверана 4 красавіка 2016.
  78. TO HULL AND BACK (англ.). INSIDE SNOOKER (16 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 15 сакавіка 2016. Праверана 4 красавіка 2016.
  79. Peter Ebdon's 22-year World Championships run ends (англ.). RTÉ.ie (16 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 4 сакавіка 2016. Праверана 4 красавіка 2016.
  80. Fergal O'Brien - Season 2013-2014 - Professional Results (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 4 красавіка 2016. Праверана 4 красавіка 2016.
  81. Heartache for Fergal O'Brien in qualifier (англ.). RTÉ.ie (17 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 4 сакавіка 2016. Праверана 4 красавіка 2016.
  82. Tournament Record - Robbie Williams in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 4 красавіка 2016. Праверана 4 красавіка 2016.
  83. Xiao / Wasley / Williams Earn Debuts (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (16 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 12 лютага 2015. Праверана 4 красавіка 2016.
  84. 2014 Dafabet World Championship Qualifiers draw & results (англ.) (PDF)(недаступная спасылка). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (17 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 4 сакавіка 2016. Праверана 4 красавіка 2016.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]