Чэмпіянат свету па снукеры 2014

Гэты артыкул з’яўляецца артыкулам года.
Гэты артыкул уваходзіць у лік выдатных
З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі


Чэмпіянат свету 2014
Фота
Сезон 2013/2014
Тэрміны 19 красавіка — 5 мая 2014
Арэна Тэатр Крусібл
Горад Шэфілд
Краіна Англія
Арганізацыя WPBSA
Спонсар Dafabet
Фармат Рэйтынгавы турнір
Агульны прызавы фонд £1,214,000
Прызавыя пераможцы £300,000
Мінулы чэмпіён Сцяг Англіі Роні О’Саліван
Фінал
Пераможца Сцяг Англіі Марк Сэлбі
Фіналіст Сцяг Англіі Роні О’Саліван
Лік 18:14
Статыстыка турніру
Колькасць удзельнікаў 32 (+96)
Колькасць матчаў 31 (+96)
Колькасць фрэймаў 604 (+1530)
Колькасць соценных серый 58 (+69)
Найвышэйшая серыя 140 (Ніл Робертсан)
(кваліфікацыя: 139 (Мартын О'Донэл,
Эндру Хігінсан))
←2013Чэмпіянат свету2015→
Снукерны сезон 2013/2014
←Адкрыты чэмпіянат Кітая

Чэмпіяна́т све́ту 2014 (англ.: World Snooker Championship 2014, таксама вядомы як Dafabet World Snooker Championship 2014 — ад назвы спонсара) — прафесійны рэйтынгавы турнір па снукеры, які праходзіў з 19 красавіка па 5 мая 2014 года ў тэатры Крусібл, у Шэфілдзе, Англія. Найпрэстыжнейшае і найбуйнейшае па рэйтынгавых ачках і прызавых грошах снукернае спаборніцтва, а таксама трэцяе спаборніцтва Трайной кароны ў сезоне 2013/2014. Турнір стаў 80-м розыгрышам чэмпіянату свету, які быў заснаваны ў 1927 годзе, і 38-м сусветным першынствам, якое праходзіла ў Крусібле. Кампанія «Dafabet» упершыню спансіравала чэмпіянат свету. Прызавы фонд турніру склаў £1 214 000 (на £103 000 больш, чым у мінулым годзе), з якіх £300 000 (на £50 000 больш, чым у мінулым годзе) атрымаў пераможца. Першы прыз турніру стаў рэкордным за ўсю гісторыю снукера.

Чэмпіянат уключаў у сябе чатыры кваліфікацыйныя раўнды, якія праходзілі на працягу васьмі гульнявых дзён з 8 па 16 красавіка 2014 года ў міжнародным спартыўным цэнтры «Ponds Forge» у Шэфілдзе і ў якіх гулялі 112 удзельнікаў (105 прафесіянальных снукерыстаў і 7 аматараў). 16 пераможцаў апошняга кваліфікацыйнага раўнда трапілі ў Крусібл, дзе да іх далучыліся 16 першых сеяных ігракоў, і, пачынаючы з 1/16 фіналу, яны ўсе гулялі на выбыванне. У першых трох раўндах турніру на арэне тэатру Крусібл выкарыстоўваліся два гульнявыя сталы, а ў паўфіналах і фінале — адзін.

Былыя чэмпіёны свету Стыў Дэвіс, Марк Уільямс, Грэм Дот і Пітэр Эбдан, а таксама шасціразовы фіналіст Джымі Уайт і двухразовы фіналіст Мэцью Стывенс не здолелі прайсці кваліфікацыю чэмпіянату. 24-гадовы дэбютант турніру Майкл Уослі здзейсніў адну з найвялікшых сенсацый у гісторыі чэмпіянатаў свету, перамогшы ў першым раўндзе аднаго з галоўных фаварытаў Дзіна Цзюньхуэя, які выйграў пяць рэйтынгавых тытулаў у сезоне. Шатландскі ігрок Алан Мак-Манус выйграў свой першы матч у Крусібле з 2005 года і ўпершыню з таго ж чэмпіянату свету 2005 выйшаў у чвэрцьфінал, перайграўшы ў 1/8 фіналу самага ўзроставага ўдзельніка спаборніцтва 44-гадовага Кена Доэрці, які ў першым раўндзе выйграў свой першы матч у Крусібле з 2006 года. Валіец Дамінік Дэйл выйграў свой першы паядынак у асноўнай стадыі чэмпіянату свету з 2000 года, а таксама ў другі раз у кар’еры пасля сусветнага першынства 2000 выйшаў у 1/4 фіналу. Аўстраліец Ніл Робертсан у чвэрцьфінальным матчы супраць Джада Трампа выканаў свой соты сэнчуры ў сезоне 2013/2014, стаўшы першым снукерыстам у гісторыі, які дасягнуў гэтай вышыні, а ў паўфінальным паядынку супраць Марка Сэлбі ён павялічыў свой рэкорд да 103-х соценных брэйкаў, але саступіў англічаніну з лікам 15:17, прапусціўшы яго ў фінал. Другім фіналістам стаў абаронца тытула Роні О’Саліван, пераможца чэмпіянатаў свету 2012 і 2013 гадоў, які выйграў абодва чвэрцьфінальны і паўфінальны матчы ў Шона Мёрфі (13:3) і Бары Хокінса (17:7) адпаведна з апошнімі сесіямі ў запасе. Найвышэйшую серыю ў асноўнай стадыі турніру, 140 ачкоў, зрабіў Ніл Робертсан у матчы першага раўнда супраць Робі Уільямса.

Пераможцам турніру стаў Марк Сэлбі, які прайграваў О’Салівану ў фінальным матчы з лікам 3:8 і 5:10, але сумеў выйграць 13 з 17 апошніх фрэймаў паядынку і ўпершыню стаць чэмпіёнам свету. Такім чынам, была спыненая пераможная серыя Роні О’Салівана ў Крусібле, якая дасягнула 14 матчаў. Сэлбі перайграў на сваім шляху да тытула Майкла Уайта (10:9), Алістэра Картэра (13:9), Алана Мак-Мануса (13:5), Ніла Робертсана (17:15) і пяціразовага чэмпіёна свету Роні О’Салівана ў фінальным паядынку з лікам 18:14. Гэтая перамога стала чацвёртым рэйтынгавым поспехам у кар’еры Сэлбі, а таксама першым рэйтынгавым першынствам, якое Марк выйграў за паўтара гады (з чэмпіянату Вялікабрытаніі 2012), і прынесла яму лідарства ў сусветным рэйтынгу. Такім чынам, Марк Сэлбі, які апроч чэмпіянату Вялікабрытаніі тройчы перамагаў на Мастэрс, стаў дзявятым снукерыстам у гісторыі, які выйграў усе турніры трайной кароны.

Турнір[правіць | правіць зыходнік]

Міжнародны спартыўны цэнтр «Ponds Forge» — месца праведзення кваліфікацыі чэмпіянату

Чэмпіянат свету 2014 года стаў 80-м чэмпіянатам свету па снукеры, які штогод праходзіў з 1927 года з перапынкамі з 1941 па 1945 гады і з 1958 па 1963 гады. Турнір з’яўляецца адным з трох турніраў Трайной снукернай кароны (разам з чэмпіянатам Вялікабрытаніі і Мастэрс), а таксама самым прэстыжным і самым высокааплатным з усіх снукерных спаборніцтваў. З самога заснавання чэмпіянат свету праходзіў у розных гарадах Англіі, а таксама на востраве Джэрсі (1957), у Паўднёва-Афрыканскай Рэспубліцы (1965) і ў Аўстраліі (1971, 1975). З 1977 года сусветнае першынства праходзіць на арэне тэатру Крусібл у Шэфілдзе[1].

Чэмпіянат свету 2014 праходзіў пад эгідай сусветнай асацыяцыі прафесійнага більярда і снукера (англ.: World Professional Billiards and Snooker Association) і ўваходзіў у каляндар мэйн-тура, а таксама з’яўляўся дванаццатым і апошнім рэйтынгавым турнірам снукернага сезона 2013/2014[2][3].

Матчы асноўнай стадыі турніру (31 паядынак) гуляліся на двух сталах арэны тэатру Крусібл, а кваліфікацыя спаборніцтва праходзіла ў міжнародным спартыўным цэнтры «Ponds Forge» у Шэфілдзе, Англія і скончылася за некалькі дзён да пачатку чэмпіянату свету.

Прызавыя грошы[правіць | правіць зыходнік]

Кампанія Dafabet упершыню спансіравала чэмпіянат свету па снукеры[4]. Прызавы фонд турніру павысіўся ў параўнанні з мінулым годам на £103,000 і склаў £1,214,000 (найвышэйшы прызавы фонд на чэмпіянаце свету з 2009 года)[5]. Таксама на £50,000 больш у параўнанні з чэмпіянатам свету 2013 атрымаў пераможца турніру — £300,000, якія сталі найвышэйшым першым прызам асобнага турніру ў гісторыі снукера (да гэтага рэкордная сума была разыграна на чэмпіянаце свету 2003 года — £270,000)[6].

Дасягненне Прызавыя
Пераможца £300000
Фіналіст £125000
Паўфіналісты £55000
Чвэрцьфіналісты £25000
1/8 фіналу £16000
1/16 фіналу £12000
1/24 фіналу £8500
1/32 фіналу £4600
1/48 фіналу £1000
Найвышэйшы брэйк у кваліфікацыі £1000
Найвышэйшы брэйк у асноўнай стадыі £10000
Агульны прызавы фонд £1214000
Максімальны брэйк £15000
Максімальны брэйк у кваліфікацыі £1500

Дабрачыннасць[правіць | правіць зыходнік]

Апроч прызавога фонда ў 1,214,000 фунтаў, спонсар турніру, кампанія Dafabet, падчас сусветнага першынства зладзіла дабрачынную акцыю. Згодна з ёй, кампанія абвясціла, што за кожны сэнчуры, які снукерысты аформяць у асноўнай стадыі чэмпіянату, яна ахвяруе дзіцячаму хоспісу «Bluebell Wood» у Паўночным Энстане, графства Іаркшыр, які прапануе дапамогу і падтрымку дзецям і моладзі з прагназуемым неспрыяльным зыходам захворвання, па 100 фунтаў стэрлінгаў[7]. Да гэтага рэкордная колькасць соценных брэйкаў была зроблена на чэмпіянаце свету 2009 года — 83 серыі[8].

Рэйтынгавыя ачкі[правіць | правіць зыходнік]

Чэмпіянат свету меў максімальнае размеркаванне рэйтынгавых ачкоў сярод усіх рэйтынгавых турніраў. Пераможца спаборніцтва атрымаў 10000 рэйтынгавых ачкоў. Для параўнання, на другім рэйтынгавым турніры трайной кароны, чэмпіянаце Вялікабрытаніі, пераможца атрымаў 8000 ачкоў, на адкрытых чэмпіянатах Аўстраліі, Індыі, Уэльса і German Masters пераможца атрымаў 5000 ачкоў, а за перамогу на міні-рэйтынгавых турнірах серыі PTC ігракі атрымлівалі па 2000 рэйтынгавых ачкоў[9]. Рэйтынгавыя балы на чэмпіянаце свету мелі фармальны статус і ўжо не мелі практычнага значэння, бо адразу пасля чэмпіянату свету афіцыйным рэйтынгам снукерыстаў станавіўся двухгадовы грашовы рэйтынг[10].

Дасягненне Ачкі Ачкі (СГ)[ра 1]
Пераможца 10000
Фіналіст 8000
Паўфіналісты 6400
Чвэрцьфіналісты 5000
1/8 фіналу 3800
1/16 фіналу 2800 1400
1/24 фіналу (квал.) 2300 1150
1/32 фіналу (квал.) 1800
1/48 фіналу (квал.) 1300 650
1/64 фіналу (квал.) 800 400
  1. Ачкі, якія зараблялі гульцы ў выпадку паразы ў першым жа матчы на чэмпіянаце.

Фармат турніру[правіць | правіць зыходнік]

Тэатр Крусібл у Шэфілдзе

На чэмпіянаце свету 2014 прыняло ўдзел 128 ігракоў, з якіх 121 — удзельнікі мэйн-тура і 7 — аматары. 64 удзельнікі — ігракі з нумарамі пасеву з 65 па 120, Ігар Фігейрэда, які не меў рэйтынгавых ачкоў і адпаведна не меў нумару пасеву, а таксама 7 аматараў — пачалі турнір з першага кваліфікацыйнага раўнда ў фармаце матча на выбыванне (32 гульні), які праходзіў за 11 дзён да асноўнай стадыі. У ім ігракі з нумарамі пасеву з 65 па 96 гулялі супраць астатніх снукерыстаў. 32 пераможцы матчаў першага раўнда выходзілі ў другі кваліфікацыйны раўнд, у якім гулялі супраць удзельнікаў з нумарамі пасеву з 33 па 64 (32 гульні). Усе 32 пераможцы матчаў другога раўнда гулялі паміж сабой у трэцім кваліфікацыйным раўндзе (16 гульняў), пасля чаго 16 пераможцаў матчаў трэцяга раўнда выходзілі ў заключны чацвёрты кваліфікацыйны раўнд, дзе гулялі супраць удзельнікаў з нумарамі пасеву з 17 па 32 (16 гульняў). Кваліфікацыя чэмпіянату свету ўпершыню праходзіла ў міжнародным спартыўным цэнтры «Ponds Forge» у Шэфілдзе, Англія[11]. Такім чынам, у асноўную стадыю спаборніцтва свету выйшлі 16 ігракоў, якія далучыліся да 16 снукерыстаў з нумарамі пасеву з 1 па 16[12][13].

16 пераможцаў чацвёртага кваліфікацыйнага раўнда і 16 ігракоў, якія трапілі на чэмпіянат без кваліфікацыі, гулялі ў асноўнай стадыі на выбыванне, пачынаючы з 1/16 фіналу, дзе члены дзвюх гэтых груп гулялі паміж сабой. Лёсаванне турніру прадвызначала немагчымасць сустрэчы ігракоў топ-16 раней за 1/8 фіналу, ігракоў топ-8 раней чвэрцьфіналаў, ігракоў з першай чацвёркі сеяных раней паўфіналу і двух першых сеяных раней фіналу чэмпіянату свету. Пяць раўндаў асноўнай стадыі праходзілі на працягу семнаццаці дзён на найбуйнейшай снукернай арэне ў свеце ў тэатры Крусібл у Шэфілдзе, Англія[14][15].

Стадыя Тэрміны КФ НДП
Першы кваліфікацыйны раўнд 8 — 9 красавіка 19 10
Другі кваліфікацыйны раўнд 10 — 11 красавіка 19 10
Трэці кваліфікацыйны раўнд 12 — 13 красавіка 19 10
Чацвёрты кваліфікацыйны раўнд 15 — 16 красавіка 19 10
1/16 фіналу 19 — 24 красавіка 19 10
1/8 фіналу 24 — 28 красавіка 25 13
1/4 фіналу 29 — 30 красавіка 25 13
1/2 фіналу 1 — 3 мая 33 17
Фінал 4 — 5 мая 35 18

Кваліфікацыя[правіць | правіць зыходнік]

Пасеў ігракоў на чэмпіянат свету 2014 быў утвораны паводле афiцыйнага рэйтынгу на 31 сакавіка 2014 года (пасля фіналу PTC 2014 года). Першы нумар пасеву атрымаў дзеючы чэмпіён турніру Роні О’Саліван і, паколькі ён не ўваходзіў у топ-16 сусветнага рэйтынгу, Роберт Мілкінс, які займаў шаснаццаты радок у рэйтынгу, не атрымаў месца сярод шаснаццаці снукерыстаў, якія патрапілі на турнір без кваліфікацыі[16].

Кваліфікацыйная сетка[правіць | правіць зыходнік]

[12][17]

  Першы раўнд
да 10 перамог
Другі раўнд
да 10 перамог
Трэці раўнд
да 10 перамог
Чацвёрты раўнд
да 10 перамог
                                     
74  Сцяг Кітая Чжан Аньда 10   54  Сцяг Тайланда Дэчават Пумджаенг 10
99  Сцяг Уэльса Эндру Пэджэт 2   74  Сцяг Кітая Чжан Аньда 8     54  Сцяг Тайланда Дэчават Пумджаенг 10     29  Сцяг Ірландыі Кен Доэрці 10
80  Сцяг Англіі Крэйг Стэдмэн 10   64  Сцяг Англіі Стыў Дэвіс 8   80  Сцяг Англіі Крэйг Стэдмэн 6     54  Сцяг Тайланда Дэчават Пумджаенг 5
116  Сцяг Уэльса Джэк Джонс 7   80  Сцяг Англіі Крэйг Стэдмэн 10
76  Сцяг Англіі Ліам Хайфілд 10   53  Сцяг Англіі Джымі Робертсан 10
120  Сцяг Лівіі Халід Бэлаід 2   76  Сцяг Англіі Ліам Хайфілд 7     53  Сцяг Англіі Джымі Робертсан 10     31  Сцяг Англіі Дэвід Гілберт 10
77  Сцяг Тайланда Танават Тырапонгпайбун 10   44  Сцяг Шатландыі Энтані Мак-Гіл 10   44  Сцяг Шатландыі Энтані Мак-Гіл 9     53  Сцяг Англіі Джымі Робертсан 6
 Сцяг Англіі Сандэрсан Лэм 8   77  Сцяг Тайланда Танават Тырапонгпайбун 7
68  Сцяг Англіі Бары Пінчэс 10   46  Сцяг Англіі Альфрэд Бёрдэн 10
103  Сцяг Англіі Хамад Міа 3   68  Сцяг Англіі Бары Пінчэс 4     46  Сцяг Англіі Альфрэд Бёрдэн 3     18  Сцяг Шатландыі Грэм Дот 7
89  Сцяг Англіі Кайрэн Уілсан 10   42  Сцяг Англіі Род Лоўлер 3   89  Сцяг Англіі Кайрэн Уілсан 10     89  Сцяг Англіі Кайрэн Уілсан 10
107  Сцяг Англіі Крыс Норбэры 6   89  Сцяг Англіі Кайрэн Уілсан 10
87  Сцяг Англіі Мартын О'Донэл 10   33  Сцяг Англіі Эндру Хігінсан 10
 Сцяг Англіі Шэйн Кэсл 1   87  Сцяг Англіі Мартын О'Донэл 5     33  Сцяг Англіі Эндру Хігінсан 10     24  Сцяг Уэльса Дамінік Дэйл 10
86  Сцяг Уэльса Дэніэл Уэлс 10   41  Сцяг Нарвегіі Курт Мэфлін 10   41  Сцяг Нарвегіі Курт Мэфлін 3     33  Сцяг Англіі Эндру Хігінсан 6
112  Сцяг Англіі Раян Кларк 9   86  Сцяг Уэльса Дэніэл Уэлс 7
92  Сцяг Англіі Джэймі О’Ніл 9   55  Сцяг Англіі Пітэр Лайнс 10
114  Сцяг Кітая Цаа Сіньлун 10   114  Сцяг Кітая Цаа Сіньлун 9     55  Сцяг Англіі Пітэр Лайнс 8     19  Сцяг Уэльса Марк Уільямс 8
73  Сцяг Англіі Пол Дэвісан 10   34  Сцяг Шатландыі Алан Мак-Манус 10   34  Сцяг Шатландыі Алан Мак-Манус 10     34  Сцяг Шатландыі Алан Мак-Манус 10
102  Сцяг Англіі Крыс Уэйкелін 9   73  Сцяг Англіі Пол Дэвісан 2
90  Сцяг Шатландыі Майкл Лэслі 6   59  Сцяг Індыі Адыт’я Мехта 10
 Сцяг Англіі Крыстафер Кеоган 10    Сцяг Англіі Крыстафер Кеоган 4     59  Сцяг Індыі Адыт’я Мехта 5     23  Сцяг Англіі Майкл Холт 10
82  Сцяг Англіі Джоэль Уолкер 10   45  Сцяг Уэльса Джэймі Джонс 10   45  Сцяг Уэльса Джэймі Джонс 10     45  Сцяг Уэльса Джэймі Джонс 6
110  Сцяг Англіі Алан Тэйлар 8   82  Сцяг Англіі Джоэль Уолкер 9
69  Сцяг Тайланда Джэймс Уотана 9   35  Сцяг Шатландыі Маркус Кэмбэл 4
117  Сцяг Мальты Алекс Борг 10   117  Сцяг Мальты Алекс Борг 10     117  Сцяг Мальты Алекс Борг 7     27  Сцяг Англіі Марк Кінг 7
70  Сцяг Англіі Сэм Бэйрд 9   49  Сцяг Англіі Джэймі Коўп 10   49  Сцяг Англіі Джэймі Коўп 10     49  Сцяг Англіі Джэймі Коўп 10
98  Сцяг Англіі Джон Эстлі 10   98  Сцяг Англіі Джон Эстлі 2
83  Сцяг Англіі Гэры Уілсан 4   36  Сцяг Англіі Том Форд 10
113  Сцяг Англіі Джэймс Кэхіл 10   113  Сцяг Англіі Джэймс Кэхіл 6     36  Сцяг Англіі Том Форд 10     20  Сцяг Уэльса Мэцью Стывенс 8
71  Сцяг Бельгіі Лука Брэсэль 10   48  Сцяг Кітая Юй Дэлу 7   71  Сцяг Бельгіі Лука Брэсэль 1     36  Сцяг Англіі Том Форд 10
108  Сцяг Англіі Лі Пэйдж 8   71  Сцяг Бельгіі Лука Брэсэль 10
79  Сцяг Кітая Чэнь Чжэ 10   37  Сцяг Англіі Марк Джойс 10
 Сцяг Англіі Энтані Пэрсанс 8   79  Сцяг Кітая Чэнь Чжэ 8     37  Сцяг Англіі Марк Джойс 6     17  Сцяг Англіі Роберт Мілкінс 9
75  Сцяг Англіі Майкл Уослі 10   47  Сцяг Англіі Роры Мак-Лаўд 6   75  Сцяг Англіі Майкл Уослі 10     75  Сцяг Англіі Майкл Уослі 10
 Сцяг Англіі Сідні Уілсан 9   75  Сцяг Англіі Майкл Уослі 10
67  Сцяг Англіі Робі Уільямс 10   51  Сцяг Кітая Лю Чуан 5
97  Сцяг Кітая Лю Хаацян 8   67  Сцяг Англіі Робі Уільямс 10     67  Сцяг Англіі Робі Уільямс 10     32  Сцяг Ірландыі Фергал О’Браен 9
93  Сцяг Кітая Лі Хан 10   63  Сцяг Індыі Панкай Адвані 10   63  Сцяг Індыі Панкай Адвані 7     67  Сцяг Англіі Робі Уільямс 10
109  Сцяг Тайланда Рачаёцін Ятарук 5   93  Сцяг Кітая Лі Хан 9
81  Сцяг Мальты Тоні Драга 3   52  Сцяг Кітая Цянь Пэнфэй 6
115  Сцяг Фінляндыі Робін Хал 10   115  Сцяг Фінляндыі Робін Хал 10     115  Сцяг Фінляндыі Робін Хал 10     25  Сцяг Англіі Пітэр Эбдан 8
66  Сцяг Англіі Ян Бэрнс 10   61  Сцяг Англіі Джымі Уайт 4   66  Сцяг Англіі Ян Бэрнс 4     115  Сцяг Фінляндыі Робін Хал 10
111  Сцяг Шатландыі Фрэйзер Патрык 6   66  Сцяг Англіі Ян Бэрнс 10
91  Сцяг Англіі Шон О’Саліван 9   38  Сцяг Англіі Мартын Гоўлд 10
 Сцяг Англіі Мічэл Трэвіс 10    Сцяг Англіі Мічэл Трэвіс 1     38  Сцяг Англіі Мартын Гоўлд 10     22  Сцяг Кітая Лян Вэньбо 7
78  Сцяг Англіі Адам Дафі 4   60  Сцяг Паўночнай Ірландыі Джэрард Грын 8    Сцяг Бразіліі Ігар Фігейрэда 1     38  Сцяг Англіі Мартын Гоўлд 10
 Сцяг Бразіліі Ігар Фігейрэда 10    Сцяг Бразіліі Ігар Фігейрэда 10
94  Сцяг Тайланда Напон Саенхам 9   43  Сцяг Шатландыі Джэймі Бёрнэт 10
106  Сцяг Аўстраліі Віні Калабрэзэ 10   106  Сцяг Аўстраліі Віні Калабрэзэ 4     43  Сцяг Шатландыі Джэймі Бёрнэт 10     28  Сцяг Англіі Бэн Вуластан 8
65  Сцяг Шатландыі Скот Дональдсан 10   50  Сцяг Кітая Цаа Юйпэн 10   50  Сцяг Кітая Цаа Юйпэн 8     43  Сцяг Шатландыі Джэймі Бёрнэт 10
119  Сцяг Катара Ахмед Саіф 6   65  Сцяг Шатландыі Скот Дональдсан 5
96  Сцяг Англіі Сцюарт Кэрынгтан 10   39  Сцяг Англіі Джэк Лісоўскі 7
104  Сцяг Англіі Эндру Норман 5   96  Сцяг Англіі Сцюарт Кэрынгтан 10     96  Сцяг Англіі Сцюарт Кэрынгтан 10     21  Сцяг Уэльса Раян Дэй 10
85  Сцяг Англіі Дэвід Грэйс 6   56  Сцяг Англіі Найджэл Бонд 10   56  Сцяг Англіі Найджэл Бонд 5     96  Сцяг Англіі Сцюарт Кэрынгтан 5
101  Сцяг Шатландыі Рос М’юр 10   101  Сцяг Шатландыі Рос М’юр 5
72  Сцяг Англіі Майк Дан 2   58  Сцяг Англіі Мэцью Сэлт 10
 Сцяг Шатландыі Рыс Кларк 10    Сцяг Шатландыі Рыс Кларк 6     58  Сцяг Англіі Мэцью Сэлт 10     30  Сцяг Уэльса Майкл Уайт 10
88  Сцяг Ірландыі Дэвід Морыс 7   62  Сцяг Тайланда Цепчая Ун-Нух 10   62  Сцяг Тайланда Цепчая Ун-Нух 2     58  Сцяг Англіі Мэцью Сэлт 7
118   Аляксандр Урсенбахер 10   118   Аляксандр Урсенбахер 5
95  Сцяг Англіі Алекс Дэйвіс 7   40  Сцяг Англіі Энтані Хэмілтан 7
100  Сцяг Паўночнай Ірландыі Джо Свэйл 10   100  Сцяг Паўночнай Ірландыі Джо Свэйл 10     100  Сцяг Паўночнай Ірландыі Джо Свэйл 8     26  Сцяг Кітая Сяа Гадун 10
84  Сцяг Кітая Лі Янь 10   57  Сцяг Англіі Дэйв Харальд 3   84  Сцяг Кітая Лі Янь 10     84  Сцяг Кітая Лі Янь 1
105  Сцяг Англіі Эліят Слесар 5   84  Сцяг Кітая Лі Янь 10

Соценныя серыі[правіць | правіць зыходнік]

У 96 матчах кваліфікацыйнага раўнда было выканана 69 соценных серый. Мартын Гоўлд, які перайграў Мічэла Трэвіса (10:1), Ігара Фігейрэду (10:1) і Ляна Вэньбо (10:7) аформіў шэсць сэнчуры ў трох паядынках (137, 134, 132, 114, 113, 106). У першым кваліфікацыйным крузе 87-ы сеяны турніру Мартын О'Донэл у паядынку супраць Шэйна Кэсла зрабіў брэйк у 139 балаў, які стаў найвышэйшым на стадыі кваліфікацыі. У чацвёртым раўндзе кваліфікацыі Эндру Хігінсан паўтарыў серыю ў 139 ачкоў у матчы супраць Дамініка Дэйла. Такім чынам, О'Донэл і Хігінсан падзялілі ўзнагароду ў £1000, атрымаўшы па £500.

Ніжэй прадстаўлены ўдзельнікі, упарадкаваныя па іх найвышэйшай серыі на турніры. Насупраць пералічаны ўсе соценныя брэйкі кожнага іграка[18][19].

Ігрок 100+ Усе серыі 100+
Сцяг Англіі Мартын О'Донэл 3 139, 119, 100
Сцяг Англіі Эндру Хігінсан 1 139
Сцяг Англіі Мартын Гоўлд 6 137, 134, 132, 114, 113, 106
Сцяг Ірландыі Фергал О’Браен 1 135
Сцяг Нарвегіі Курт Мэфлін 1 134
Сцяг Фінляндыі Робін Хал 3 133, 107, 102
Сцяг Кітая Чэнь Джэ 1 133
Сцяг Англіі Ян Бэрнс 3 132, 131, 121
Сцяг Англіі Сэм Бэйрд 2 132, 100
Сцяг Шатландыі Алан Мак-Манус 1 130
Сцяг Тайланда Танават Тырапонгпайбун 3 128, 121, 117
Сцяг Кітая Лю Чуан 1 127
Сцяг Англіі Джэймі Коўп 2 125, 103
Сцяг Шатландыі Рос М’юр 1 123
Сцяг Англіі Крэйг Стэдмэн 1 122
Сцяг Англіі Майкл Уослі 1 122
Сцяг Кітая Лі Хан 3 120, 116, 104
Сцяг Англіі Кайрэн Уілсан 2 119, 114
Сцяг Кітая Сяа Гадун 1 119
Сцяг Бельгіі Лука Брэсэль 1 118
Сцяг Ірландыі Дэвід Морыс 1 118
Сцяг Кітая Цаа Сіньлун 3 117, 102, 102
Аляксандр Урсенбахер 1 117
Сцяг Англіі Сандэрсан Лэм 2 116, 107
Сцяг Англіі Сцюарт Кэрынгтан 1 113
Сцяг Кітая Лі Янь 1 112
Сцяг Англіі Мэцью Сэлт 2 111, 104
Сцяг Англіі Том Форд 2 111, 101
Сцяг Англіі Крыс Норбэры 1 111
Сцяг Бразіліі Ігар Фігейрэда 1 111
Сцяг Кітая Чжан Аньда 1 111
Сцяг Мальты Алекс Борг 1 110
Сцяг Англіі Робі Уільямс 1 110
Сцяг Тайланда Напон Саенхам 1 109
Сцяг Уэльса Джэймі Джонс 2 108, 101
Сцяг Кітая Юй Дэлу 1 108
Сцяг Англіі Джэймс Кэхіл 1 106
Сцяг Уэльса Раян Дэй 1 106
Сцяг Англіі Джымі Робертсан 1 105
Сцяг Кітая Лян Вэньбо 1 103
Сцяг Англіі Род Лоўлер 1 102
Сцяг Англіі Марк Джойс 1 101
Сцяг Англіі Альфрэд Бёрдэн 1 101
Сцяг Уэльса Майкл Уайт 1 100
Сцяг Ірландыі Кен Доэрці 1 100
Увогуле 69 Найвышэйшы брэйк: 139 (Мартын О'Донэл, Эндру Хігінсан)

Удзельнікі[правіць | правіць зыходнік]

Пераможца пяці рэйтынгавых турніраў у сезоне 2013/2014 Дзін Цзюньхуэй

У асноўнай стадыі чэмпіянату свету 2014 прыняло ўдзел 16 ігракоў, якія мелі найвышэйшыя нумары пасеву, а таксама 16 снукерыстаў, якія перамаглі ў матчах чацвёртага кваліфікацыйнага раўнда.

Першы сеяны турніру 38-гадовы Роні О’Саліван прымаў удзел у 22-й асноўнай стадыі чэмпіянату свету запар, не прапусціўшы ніводнага турніру са свайго дэбютнага розыгрышу 1993 года[20]. У дваццаты раз запар у Крусібле гуляў 38-гадовы Джон Хігінс, які дэбютаваў у 1995 годзе[21]. 44-гадовы Кен Доэрці прымаў удзел у дзевятнаццатым розыгрышы асноўнай стадыі турніру[22], а 43-гадовы Алан Мак-Манус — у васемнаццатым[23].

У 2014 годзе ў Крусібл патрапілі 4 дэбютанты: Сяа Гадун (26), Робі Уільямс (67), Майкл Уослі (75) і Кайрэн Уілсан (89)[24][25].

З усіх удзельнікаў максімальную колькасць чэмпіёнскіх тытулаў меў Роні О’Саліван (5 тытулаў: 2001[26], 2004[27], 2008[28], 2012[29], 2013[30]) і ў выпадку чарговай перамогі мог зраўняцца з Стывам Дэвісам, які выйграў 6 чэмпіянатаў свету (1981[31], 1983[32], 1984[33], 1987[34], 1988[35], 1989[36]). Апроч О’Салівана чэмпіёнамі свету станавіліся яшчэ чатыры ўдзельніка турніру: Джон Хігінс (4 тытулы: 1998[37], 2007[38], 2009[39], 2011[40]), Ніл Робертсан (2010[41]), Шон Мёрфі (2005[42]) і Кен Доэрці (1997[43])[1].

Роні О’Саліван перамог на сусветных чэмпіянатах у 2012[29] і 2013[30] гадах. Да гэтага толькі ў шасці ігракоў атрымлівалася выйграць тры і болей чэмпіянатаў запар: Джо Дэвіса (15: 1927—1946), Фрэда Дэвіса (5: 1952—1956), Джона Палмэна (8: 1957—1968), Рэя Рыярдана (4: 1973—1976), Стыва Дэвіса (3: 1987—1989) і Стывена Хендры (5: 1992—1996)[1].

Самым узроставым удзельнікам асноўнай стадыі чэмпіянату свету 2014 года стаў 44-гадовы Кен Доэрці[44][45][46]. Алану Мак-Манусу падчас турніру было 43 гады[47], Дамініку Дэйлу — 42[48], а Марку Дэвісу — 41[49]. Самым маладым іграком, які патрапіў на сусветнае спаборніцтва стаў 22-гадовы Кайрэн Уілсан[50][51]. Майклу Уайту таксама было 22 гады[52], а Майклу Уослі і Джаду Трампу — па 24[53][54].

Упершыню ніводны снукерыст з Уэльса не трапіў у Крусібл без кваліфікацыі[55]. Тры валійцы, Раян Дэй, Дамінік Дэйл і Майкл Уайт, патрапілі ў асноўную стадыю праз кваліфікацыю[56].

У сезоне 2013/2014 Дзін Цзюньхуэй паўтарыў рэкорд 23-гадовай даўнасці Стывена Хендры, перамогшы на пяці рэйтынгавых спаборніцтвах (Шанхай Мастэрс[57], адкрытым чэмпіянаце Індыі[58], International Championship[59], German Masters[60] і адкрытым чэмпіянаце Кітая[61]). Ніводны ігрок у гісторыі не выйграваў шэсць рэйтынгавых турніраў у адным сезоне[62].

Ніжэй прадстаўлена табліца, якая дэманструе статыстыку выступленняў удзельнікаў спаборніцтва на ўсіх папярэдніх чэмпіянатах свету[1][63][64].

Леташні пераможца
Дэбютант турніру
П Р Ігрок ДН Дэбют Найлепшы вынік АС М В П Ф ВФ ПФ 50+[у 1] 100+[у 1] НС[у 1] Ф/50+[у 1] Ф/100+[у 1] ПГ (£)[у 2]
1 33 Сцяг Англіі Роні О’Саліван 05.12.1975 1993 Перамога (2001, 2004,
2008, 2012, 2013)
21 69 53 16 76,8 % 1421 837 584 58,9 % 590 131 147 2,41 10,93 1,769,700
2 1 Сцяг Аўстраліі Ніл Робертсан 11.02.1982 2005 Перамога (2010) 9 22 14 8 63,6 % 449 249 200 55,5 % 152 29 143 2,95 15,48 420,570
3 3 Сцяг Англіі Марк Сэлбі 19.06.1983 2005 Фінал (2007) 9 22 13 9 59,1 % 446 238 208 53,4 % 130 42 142 3,43 10,62 306,180
4 2 Сцяг Кітая Дзін Цзюньхуэй 01.04.1987 2007 Паўфінал (2011) 7 15 8 7 53,3 % 294 149 145 50,7 % 110 24 138 2,67 12,25 156,770
5 4 Сцяг Англіі Бары Хокінс 23.04.1979 2006 Фінал (2013) 8 14 6 8 42,9 % 281 141 140 50,2 % 84 9 133 3,35 31,22 243,820
6 6 Сцяг Англіі Сцюарт Бінэм 21.05.1976 2000 Чвэрцьфінал (2013) 7 12 5 7 41,7 % 221 104 117 47,1 % 62 9 137 3,56 24,56 169,320
7 8 Сцяг Англіі Джад Трамп 20.08.1989 2007 Фінал (2011) 4 12 8 4 66,6 % 266 143 123 53,8 % 92 19 142 2,89 14 227,400
8 7 Сцяг Ганконга Марка Фу 08.01.1978 1999 Паўфінал (2006) 13 20 7 13 35 % 354 167 187 47,2 % 102 23 135 3,47 15,39 241,200
9 5 Сцяг Англіі Шон Мёрфі 10.08.1982 2002 Перамога (2005) 11 30 20 10 66,6 % 626 340 286 54,3 % 210 41 138 2,98 15,27 563,120
10 13 Сцяг Шатландыі Стывен Магуайр 13.03.1981 2004 Паўфінал (2007, 2012) 10 22 12 10 54,5 % 417 228 189 54,7 % 129 28 143 3,23 14,89 248,230
11 9 Сцяг Шатландыі Джон Хігінс 18.05.1975 1995 Перамога (1998, 2007, 2009, 2011) 19 58 43 15 74,1 % 1215 681 534 56 % 454 111 143 2,68 10,95 1,474,800
12 10 Сцяг Англіі Рыкі Уолдэн 11.11.1982 2009 Паўфінал (2013) 3 6 3 3 50 % 119 62 57 52,1 % 43 7 140 2,77 17 126,195
13 12 Сцяг Англіі Марк Дэвіс 12.08.1972 1994 1/8 фіналу (1995, 2010, 2013) 8 11 3 8 27,3 % 187 77 110 41,2 % 40 0 96 4,68  — 183,170
14 11 Сцяг Англіі Алістэр Картэр 25.07.1979 2003 Фінал (2008, 2012) 11 28 17 11 60,7 % 577 302 275 52,3 % 165 26 147 3,5 22,19 439,125
15 14 Сцяг Паўночнай Ірландыі Марк Ален 22.02.1986 2007 Паўфінал (2009) 7 15 8 7 53,3 % 305 154 151 50,5 % 97 23 146 3,14 13,26 155,100
16 15 Сцяг Англіі Джо Пэры 13.08.1974 1999 Паўфінал (2008) 11 20 9 11 45 % 380 182 198 47,9 % 109 16 145 3,49 23,75 261,850
21 20 Сцяг Уэльса Раян Дэй 23.03.1980 2004 Чвэрцьфінал (2008, 2009, 2012) 8 15 7 8 46,7 % 274 139 135 50,7 % 81 14 134 3,38 19,57 167,755
23 22 Сцяг Англіі Майкл Холт 07.08.1978 2005 1/8 фіналу (2005) 6 7 1 6 14,3 % 113 42 71 37,2 % 26 5 114 4,35 22,6 137,700
24 24 Сцяг Уэльса Дамінік Дэйл 29.12.1971 1997 Чвэрцьфінал (2000) 8 11 3 8 27,3 % 178 76 102 42,7 % 37 6 122 4,81 29,67 197,700
26 24 Сцяг Кітая Сяа Гадун 10.02.1989 2014  — 0 0 0 0  — 0 0 0  —  —  —  —  —  — 9,200
29 28 Сцяг Ірландыі Кен Доэрці 17.09.1969 1991 Перамога (1997) 18 43 26 17 60,5 % 886 465 421 52,5 % 249 34 137 3,56 26,06 809,200
30 26 Сцяг Уэльса Майкл Уайт 05.07.1991 2013 Чвэрцьфінал (2013) 1 3 2 1 66,7 % 51 29 22 56,9 % 17 3 102 3 17 28,650
31 31 Сцяг Англіі Дэвід Гілберт 12.06.1981 2007 1/8 фіналу (2012) 2 3 1 2 33,3 % 57 26 31 45,6 % 16 2 121 3,56 28,5 67,640
34 35 Сцяг Шатландыі Алан Мак-Манус 21.01.1971 1991 Паўфінал (1992, 1993) 17 35 18 17 51,4 % 664 308 356 46,4 % 157 15 143 4,23 44,27 396,100
36 39 Сцяг Англіі Том Форд 13.08.1983 2010 1/16 фіналу (2010) 1 1 0 1 0 % 14 4 10 28,6 % 5 1 107 2,8 14 55,425
38 36 Сцяг Англіі Мартын Гоўлд 14.09.1981 2009 1/8 фіналу (2010, 2011) 5 7 2 5 28,6 % 129 57 72 44,2 % 37 5 136 3,49 25,8 73,500
43 45 Сцяг Шатландыі Джэймі Бёрнэт 16.09.1975 1996 1/16 фіналу (1996, 2009, 2011) 3 3 0 3 0 % 46 16 30 34,8 % 7 0 89 6,57  — 118,695
49 53 Сцяг Англіі Джэймі Коўп 12.09.1985 2008 1/8 фіналу (2009, 2011) 4 6 2 4 33,3 % 108 49 59 45,4 % 30 5 126 3,6 21,6 81,750
67 68 Сцяг Англіі Робі Уільямс 28.12.1986 2014  — 0 0 0 0  — 0 0 0  —  —  —  —  —  — 0
75 73 Сцяг Англіі Майкл Уослі 23.02.1990 2014  — 0 0 0 0  — 0 0 0  —  —  —  —  —  — 0
89 89 Сцяг Англіі Кайрэн Уілсан 23.12.1991 2014  — 0 0 0 0  — 0 0 0  —  —  —  —  —  — 4,600
115 122 Сцяг Фінляндыі Робін Хал 16.08.1974 2002 1/16 фіналу (2002) 1 1 0 1 0 % 16 6 10 37,5 % 3 0 91 5,33  — 44,250
  1. а б в г д Лічацца толькі серыі, зробленыя ў асноўных стадыях турніру
  2. Лічацца без уліку бонусных прызавых за найлепшы брэйк турніру

Рэферы[правіць | правіць зыходнік]

Аліўе Мартэль

На матчах чэмпіянату свету працавала восем рэферы з шасці краін.

Суддзёй фінальнага паядынку ўпершыню быў абраны Брэндан Мур з Англіі[65]. Ён дэбютаваў на сусветных першынствах у 2008 годзе на матчы першага раўнда паміж Стывам Дэвісам і Сцюартам Бінэмам[28]. У 2010 годзе ён абслугоўваў вырашальную гульню чэмпіянату Вялікабрытаніі паміж Джонам Хігінсам і Маркам Уільямсам[66], а ў 2012 — працаваў на фінале Мастэрс, другога турніру трайной кароны, дзе сустракаліся Ніл Робертсан і Шон Мёрфі[67]. Такім чынам, пасля фіналу чэмпіянату свету 2014 Брэндан Мур стаў адным з рэферы, якія абслугоўвалі фіналы ўсіх турніраў трайной снукернай кароны.

Бельгійскі рэферы Аліўе Мартэль, які дэбютаваў у якасці суддзі чэмпіянатаў свету ў 2010 годзе, упершыню ў сваёй кар’еры абслугоўваў паўфінальны матч найбуйнейшага снукернага першынства[68].

Ніжэй прадстаўлены спіс усіх васьмі рэферы, якія працавалі ў асноўнай стадыі чэмпіянату, а таксама іх даты нараджэння і матчы, якія яны абслугоўвалі ў рамках турніру[3][69][70].

Рэферы ДН Матчы, якія абслугоўваў
Сцяг Англіі Брэндан Мур 17.02.1972 Фінал, чвэрцьфінал, 1 матч 1/8 фіналу і 2 матчы 1/16 фіналу
Сцяг Шатландыі Леа Скальян 10.04.1958 Паўфінал, 1 матч 1/8 фіналу і 2 матчы 1/16 фіналу
Сцяг Бельгіі Аліўе Мартэль 10.05.1969 Паўфінал, 1 матч 1/8 фіналу і 2 матчы 1/16 фіналу
Сцяг Уэльса Пол Кольер 30.07.1970 Чвэрцьфінал, 1 матч 1/8 фіналу і 2 матчы 1/16 фіналу
Сцяг Мальты Тэры Камільеры 19.01.1974 Чвэрцьфінал, 1 матч 1/8 фіналу і 2 матчы 1/16 фіналу
Сцяг Шатландыі Мікаэла Таб 11.12.1967 Чвэрцьфінал, 1 матч 1/8 фіналу і 2 матчы 1/16 фіналу
Сцяг Уэльса Эйрыян Уільямс 03.09.1955 1 матч 1/8 фіналу і 2 матчы 1/16 фіналу
Сцяг Нідэрландаў Ян Вярхаас 05.10.1966 1 матч 1/8 фіналу і 2 матчы 1/16 фіналу

Расклад і кошт квіткоў[правіць | правіць зыходнік]

Чэмпіянат свету 2014 года праходзіў на працягу 17 дзён (з суботы 19 красавіка па панядзелак 5 мая) за двума сталамі (паўфіналы і фінал праходзілі за адным сталом) на арэне тэатру Крусібл у Шэфілдзе, Англія. Кожны дзень на чэмпіянаце праходзіла па тры ці дзве гульнявыя сесіі. Кошт квіткоў на матчы спаборніцтва залежаў ад стадыі турніру, сесіі (часам чым пазней пачыналася сесія, тым даражэй каштавалі квіткі), дня тыдня (часам у выходныя дні квіткі каштавалі даражэй). На матчы першага раўнда квіткі каштавалі ад £15 да £22, на матчы другога раўнда — ад £20 да £23, на чвэрцьфіналы — ад £30 да £35, на паўфіналы — ад £35 да £40, на тры першыя сесіі фінальнага паядынку — £55, а на чацвёртую сесію фінала — £70. На гульні паўфіналаў і фінальную гульню таксама прадаваліся квіткі класаў «Premium» (£60—£65 — паўфіналы, £80—£95 — фінал) і «Hospitality» (£175 — паўфіналы, £200—£220 — фінал)[71].

Дата Дзень тыдня Стадыя Сесія (пачатак сесіі[кк 1]) Кошт квіткоў
Агульныя квіткі Hospitality Premium
19 красавіка Субота 1/16 фіналу Ранішняя сесія (10.00) £22
Дзённая сесія (14.30) £22
Вячэрняя сесія (19.00) £22
20 красавіка Нядзеля 1/16 фіналу Ранішняя сесія (10.00) £22
Дзённая сесія (14.30) £22
Вячэрняя сесія (19.00) £22
21 красавіка Панядзелак 1/16 фіналу Ранішняя сесія (10.00) £15
Дзённая сесія (14.30) £20
Вячэрняя сесія (19.00) £20
22 красавіка Аўторак 1/16 фіналу Ранішняя сесія (10.00) £15
Дзённая сесія (14.30) £20
Вячэрняя сесія (19.00) £20
23 красавіка Серада 1/16 фіналу Ранішняя сесія (10.00) £15
Дзённая сесія (14.30) £20
Вячэрняя сесія (19.00) £20
24 красавіка Чацвер 1/16 фіналу і 1/8 фіналу Дзённая сесія (13.00) £20
Вячэрняя сесія (19.00) £20
25 красавіка Пятніца 1/8 фіналу Ранішняя сесія (10.00) £23
Дзённая сесія (14.30) £23
Вячэрняя сесія (19.00) £23
26 красавіка Субота 1/8 фіналу Ранішняя сесія (10.00) £23
Дзённая сесія (14.30) £23
Вячэрняя сесія (19.00) £23
27 красавіка Нядзеля 1/8 фіналу Ранішняя сесія (10.00) £23
Дзённая сесія (14.30) £23
Вячэрняя сесія (19.00) £23
28 красавіка Панядзелак 1/8 фіналу Дзённая сесія (13.00) £23
Вячэрняя сесія (19.00) £23
29 красавіка Аўторак Чвэрцьфіналы Ранішняя сесія (10.00) £30
Дзённая сесія (14.30) £30
Вячэрняя сесія (19.00) £35
30 красавіка Серада Чвэрцьфіналы Ранішняя сесія (10.00) £30
Дзённая сесія (14.30) £30
Вячэрняя сесія (19.00) £35
1 мая Чацвер Паўфіналы Дзённая сесія (13.00) £40 £175 £65
Вячэрняя сесія (19.00) £40 £175 £65
2 мая Пятніца Паўфіналы Ранішняя сесія (10.00) £35 £60
Дзённая сесія (14.30) £40 £175 £65
Вячэрняя сесія (19.00) £40 £175 £65
3 мая Субота Паўфіналы Ранішняя сесія (10.00) £35 £60
Дзённая сесія (14.30) £40 £175 £65
Вячэрняя сесія (19.00) £40 £175 £65
4 мая Нядзеля Фінал Дзённая сесія (14.00) £55 £200 £80
Вячэрняя сесія (19.00) £55 £200 £80
5 мая Панядзелак Фінал Дзённая сесія (14.00) £55 £220 £80
Вячэрняя сесія (19.00) £70 £220 £95
  1. Пачатак сесіі ўказаны па мясцовым часе.

Лёсаванне[правіць | правіць зыходнік]

Лёсаванне чэмпіянату свету 2014 года праходзіла апоўдні 17 красавіка, на наступны дзень пасля заканчэння апошняга кваліфікацыйнага раўнда, і ўпершыню ў гісторыі транслявалася ў прамым эфіры на афіцыйным канале World Snooker на YouTube. 16 першых сеяных ігракоў, якія патрапілі ў Крусібл без кваліфікацыі, былі размеркаваныя ў турнірнай сетцы па класічных правілах: у выпадку выхаду ў наступны раўнд усіх ігракоў, якія маюць лепшы нумар пасеву, чым іхнія сапернікі, 1-ы сеяны трапляе ў другім раўндзе на 16-га, 2-і — на 15-га, 3-ці — на 14-га і т.д., пасля чаго ў тым жа выпадку 1-ы нумар пасеву трапляе ў чвэрцьфінале на 8-га, 2-і — на 7-га, 3-ці — на 6-га і 4-ы — на 5-га, а ў паўфінале 1-ы сеяны трапляе на 4-га, а 2-гі — на 3-га. 16 снукерыстаў, якія прайшлі кваліфікацыю турніра, былі выпадковым чынам раскіданыя па свабодных месцах у сетцы чэмпіянату, і, такім чынам, былі сфармаваныя пары 1/16 фіналу сусветнага снукернага чэмпіянату[72][73].

Вынікі лёсавання[правіць | правіць зыходнік]

Ніжэй прадстаўлены вынікі лёсавання ў выглядзе пар першага раўнда чэмпіянату свету. Таксама паказаныя лік асабістых сустрэч паміж ігракамі і лік асабістых сустрэч на рэйтынгавых турнірах[74].

Сеяны ігрок Лік асабістых сустрэч (РТ) Пераможца кваліфікацыі
Сцяг Англіі Роні О’Саліван (1) 2-0 (1-0)[75] Сцяг Фінляндыі Робін Хал (115)
Сцяг Англіі Джо Пэры (16) 3-1 (3-1)[76] Сцяг Шатландыі Джэймі Бёрнэт (43)
Сцяг Англіі Шон Мёрфі (9) 8-3 (5-1)[77] Сцяг Англіі Джэймі Коўп (49)
Сцяг Ганконга Марка Фу (8) 5-3 (1-2)[78] Сцяг Англіі Мартын Гоўлд (38)
Сцяг Англіі Бары Хокінс (5) 0-0 (0-0)[79] Сцяг Англіі Дэвід Гілберт (31)
Сцяг Англіі Рыкі Уолдэн (12) 0-0 (0-0)[80] Сцяг Англіі Кайрэн Уілсан (89)
Сцяг Англіі Марк Дэвіс (13) 3-4 (2-3)[81] Сцяг Уэльса Дамінік Дэйл (24)
Сцяг Кітая Дзін Цзюньхуэй (4) 1-0 (0-0)[82] Сцяг Англіі Майкл Уослі (75)
Сцяг Англіі Марк Сэлбі (3) 1-0 (1-0)[83] Сцяг Уэльса Майкл Уайт (30)
Сцяг Англіі Алістэр Картэр (14) 0-0 (0-0)[84] Сцяг Кітая Сяа Гадун (26)
Сцяг Шатландыі Джон Хігінс (11) 12-7 (8-4)[85] Сцяг Шатландыі Алан Мак-Манус (34)
Сцяг Англіі Сцюарт Бінэм (6) 4-4 (2-3)[86] Сцяг Ірландыі Кен Доэрці (29)
Сцяг Англіі Джад Трамп (7) 3-3 (2-1)[87] Сцяг Англіі Том Форд (36)
Сцяг Шатландыі Стывен Магуайр (10) 13-1 (4-1)[88] Сцяг Уэльса Раян Дэй (21)
Сцяг Паўночнай Ірландыі Марк Ален (15) 1-1 (1-1)[89] Сцяг Англіі Майкл Холт (23)
Сцяг Аўстраліі Ніл Робертсан (2) 1-0 (1-0)[90] Сцяг Англіі Робі Уільямс (67)

Ход турніру[правіць | правіць зыходнік]

Гульні першага раўнда[правіць | правіць зыходнік]

Сцяг Англіі Роні О’Саліван — Сцяг Фінляндыі Робін Хал[правіць | правіць зыходнік]

Чэмпіянат свету па снукеры 2014 года пачаўся 19 красавіка ў суботу ў 10 гадзін раніцы па шэфілдскаму часу. Па традыцыі чэмпіянату свету турнір адкрываў матч першага круга з удзелам папярэдняга пераможцы — Роні О’Саліван — Робін Хал. О’Саліван пяць разоў перамагаў на сусветным першынстве[20], у той час як яго сапернік толькі ў другі раз (пасля 2002 года) патрапіў у Крусібл[91]. Ігракі два разы перасякаліся паміж сабой і ў абодвух выпадках мацней быў брытанец, які перамог саперніка ў першым раўндзе рэйтынгавага адкрытага чэмпіянату Тайланда ў далёкім 1997 годзе з лікам 5:2 і на шостым этапе еўрапейскага тура 2013/2014 — 4:3 (прайграючы па ходзе матча з лікам 1:3)[75]. Роні, які ўпершыню з 1994 года вылецеў з топ-32 сусветнага рэйтынгу[92], у сезоне 2013/2014 атрымаў перамогу на адкрытым чэмпіянаце Уэльса[93], а таксама на двух запарашальных турнірах, Мастэрс[94] і Champion of Champions[95], і на адным з этапаў серыі PTC[96]. Робін Хал, які перад чэмпіянатам займаў 122-гі радок у рэйтынгу[92], да кваліфікацыі, у якой ён аформіў чатыры выдатныя перамогі, у бягучым сезоне выйграў толькі адзін матч рэйтынгавага ўзроўню, перамогшы Лю Чуана ў кваліфікацыі да International Championship з лікам 6:2[97].

Першы фрэйм застаўся за пяціразовым чэмпіёнам свету, які зрабіў серыі ў 45 і 32 ачкі, дзякуючы памылцы саперніка, які саступіў пазіцыю, набраўшы 53 балы. Тотал-клірэнс з 124 балаў прынёс Роні другое ачко (відэа), а, зрабіўшы паўсоценную серыю ў 69 ачкоў у трэцім фрэйме, ён павёў у ліку 3:0. Адзіны прафесійны ігрок з Фінляндыі здолеў размачыць лік у чацвёртай партыі, аформіўшы соценны брэйк у 102 ачкі (відэа). Робін таксама меў добрыя шанцы выйграць пяты фрэйм, ведучы ў ліку 43:6, але яго сапернік скараціў адставанне і, зачысціўшы стол з апошняга зялёнага шара, павёў 4:1. Дзякуючы серыі ў 81 ачко Роні О’Саліван умацаваў сваё лідарства ў ліку — 5:1. У сёмым фрэйме Хал зрабіў брэйк у 60 ачкоў, які англічанін не здолеў адквітаць, саступіўшы другое ачко ў матчы — 2:5. З падыходамі ў 45 і 60 балаў у восьмым фрэйме О’Саліван вярнуў сабе перавагу ў 4 ачкі. У заключнай дзевятай партыі першай гульнявой сесіі матча англійскі снукерыст ішоў на максімальны брэйк, але сапсаваў пазіцыю пасля сёмага чырвонага. Нягледзячы на гэта, ён здолеў давесці фрэйм да перамогі з серыяй у 90 ачкоў і сысці на перапынак з больш чым упэўненым лідарствам — 7:2[98][99].

Матч працягнуўся ў вячэрняй сесіі таго ж дня. Дзякуючы некалькім паспяховым падыходам Хал павёў у дзясятым фрэйме 65:30, але дзеючы чэмпіён аформіў серыю ў 41 ачко, выйграў восьмае ачко і яшчэ бліжэй наблізіўшыся да перамогі. Адзінаццатую партыю фінскі снукерыст ужо не выпусціў, зрабіўшы серыю ў 52 ачкі, і скараціў адставанне да ліку 3:8. За ім таксама застаўся і дванаццаты фрэйм, у пачатку якога ён здолеў набраць 68 балаў за падыход. У трынаццатай партыі Роні О’Саліван павёў у ліку 68:15 і Робіну неабходныя былі тры снукера для магчымасці перамогі ў фрэйме. Яму ўдалося паставіць два і зарабіць 8 штрафных ачкоў, але англічанін забіў апошні чырвоны шар, пасля чаго зачысціў стол і выйграў фрэйм, усталяваўшы на табло лік 9:4. Пасля невялікага перапынку О’Саліван не дазволiў Робіну Халу завязаць барацьбу, зрабіўшы серыі ў 41 і 54 ачкі ў чатырнаццатай партыі. Такім чынам, Роні атрымаў адзінаццатую перамогу запар на арэне тэатра Крусібл пасля перамог на чэмпіянатах свету 2012[29] і 2013[30] гадоў[100][101][102][103][14].

19 красавіка. Рэферы: Брэндан Мур[3]
Роні О’Саліван (1)
Сцяг Англіі Англія
10-4 Робін Хал (115)
Сцяг Фінляндыі Фінляндыя
Першая сесія: 77-53 (53 Хал), 124-0 (124), 84-25 (69), 16-102 (102), 54-52, 81-0 (81), 1-68 (60), 121-1 (60), 90-0 (90)
Другая сесія: 71-65, 16-116 (52), 5-92 (68), 103-29, 107-0 (54)[хт 1]
Соценныя серыі: О’Саліван: 124; Хал: 102

Сцяг Англіі Сцюарт Бінэм — Сцяг Ірландыі Кен Доэрці[правіць | правіць зыходнік]

Кен Доэрці

Паралельна з матчам Роні О’Салівана і Робіна Хала за суседнім сталом падчас ранішняй сесіі першага гульнявога дня пачалі матч пяты сеяны Сцюарт Бінэм, леташні чвэрцьфіналіст[30], і Кен Доэрці, самы ўзроставы ігрок чэмпіянату. У 2013 годзе Бінэм упершыню выйшаў у чвэрцьфінал чэмпіянату свету, дзе быў разгромлены Роні О’Саліванам з лікам 4:13[30], а Доэрці, пераможца чэмпіянату свету 1997 года[43] і фіналіст розыгрышаў 1998[37] і 2003[104] гадоў, не выйграваў у Крусібле з 2006 года[22]. Да гэтага снукерысты выйгралі адзін у аднаго па чатыры матчы, прычым англічанін пакінуў за сабой чатыры апошнія паядынкі. Кен перамог саперніка ў першым раўндзе чэмпіянату свету 2002, які стаў іх першай сустрэчай, з лікам 10:8, пасля чаго яшчэ двойчы перайграваў Сцюарта на рэйтынгавых турнірах: на Айрыш Мастэрс 2004 (5:1) і на кубку Мальты 2006 (5:4). Бінэм быў мацней за апанента ў дзвюх апошніх рэйтынгавых сустрэчах: на Усі Класік 2012 (5:4) і ў чвэрцьфінале адкрытага чэмпіянату Уэльса 2013 (5:3)[86]. Снукерыст з Англіі, які займаў шостае месца ў рэйтынгу перад чэмпіянатам[92], дайшоў да паўфіналу чэмпіянату Вялікабрытаніі 2013, дзе з лікам 8:9 прайграў аўстралійцу Нілу Робертсану[105], а таксама быў у фіналах запрашальных турніраў Champion of Champions[95] і Shoot-Out[106]. Апроч таго, ён атрымаў перамогу на апошнім этапе азіяцкага тура, дзе ў фінале перамог Ляна Вэньбо з лікам 4:1[107]. Кен Доэрці, які займаў 28-ы радок у сусветным рэйтынгу перад чэмпіянатам[92], не праходзіў далей за 1/16 фіналу на рэйтынгавых турнірах і далей за 1/8 фіналу на міні-рэйтынгавых турнірах у сезоне 2013/2014[108].

Бінэм упэўнена пачаў паядынак, выйграўшы стартавы фрэйм з лікам 74:40. Англічанін зрабіў серыю ў 85 балаў у наступнай партыі і падвоіў сваю перавагу. У трэцім фрэйме Доэрці аформіў брэйк у 49 ачкоў, але Сцюарт здолеў выйсці наперад, 50:49, пры апошнім чорным шары, пакінутым на стале, і павялічыць лік да 3:0, забіўшы яго. У чацвёртай партыі чэмпіён свету 1997 года зрабіў брэйк у 66 балаў і выйграў першае ачко — 1:3. У пятым фрэйме Кен аформіў дзейсныя падыходы з 39 і 34 ачкамі, пасля чаго здолеў давесці партыю да перамогі, забіўшы апошні сіні шар. Бінэм аднавіў сваю перавагу ў два фрэйма, скончыўшы шосты брэйкам у 44 балы. Зрабіўшы вышэйшую серыю ў матчы, 91 ачко, ірландзец зноў скараціў адставанне — 3:4. Пры ліку 52:41 у восьмай партыі Доэрці выпусціў некалькі шанцаў забіць апошні руды шар і даў магчымасць саперніку здзейсніць выдатны ўдар з выхадам на сіні, пасля чаго Сцюарт Бінэм зачысціў стол і выйграў пятае ачко. Аднак 44-гадовы Кен выйграў заключны фрэйм першай сесіі на каляровых шарах і, зрабіўшы лік 4:5, пакінуў сабе нядрэнныя шанцы для працягу барацьбы з шостым нумарам сусветнага рэйтынгу[98][109].

Матч працягнуўся 20 красавіка падчас ранішняй сесіі паралельна з паядынкам паміж Джо Пэры і Джэймі Бёрнэтам. У стартавым фрэйме другой частцы гульні Сцюарт вёў 49:38 пры каляровых шарах на стале. Ён забіў жоўты шар, пачаўшы тактычную барацьбу за зялёны. Ірландзец здолеў паставіць добры снукер і выйграць 12 штрафных ачкоў, пасля чаго забіў шары з зялёнага па ружовы і зраўняў лік у матчы — 5:5. Зрабіўшы брэйк у 55 балаў, Доэрці ўпершыню выйшаў наперад у матчы. Ён падвоіў сваю перавагу ў паядынку, выйграўшы і наступную партыю з серыямі ў 60 і 42 ачкі. Бінэм знаходзіўся ў псіхалагічна цяжкай сітуацыі і не мог навязаць барацьбу саперніку, які дамінаваў і ў 13-м фрэйме, выйграўшы чацвёртае ачко пасля перапынку і пятае запар ачко ў матчы. Кен не расслабіўся і пасля невялікага перапынку і брэйкам у 57 балаў павялічыў лік да 9:5 на яго карысць. Выйграўшы сёмую партыю запар у паядынку з брэйкам ў 60 ачкоў і, такім чынам, усе шэсць партый пасля перапынку, Кен Доэрці давёў гульню да перамогі з лікам 10:5 і выйшаў у 1/8 фіналу на пераможцу матча паміж шатландцамі Джонам Хігінсам і Аланам Мак-Манусам. Гэты поспех 44-гадовага ірландца стаў яго першай перамогай на арэне Крусібла з 2006 года, калі ён дайшоў да чвэрцьфінальнай стадыі[22][110][111][112][113][14].

19—20 красавіка. Рэферы: Ян Вярхаас[3]
Сцюарт Бінэм (6)
Сцяг Англіі Англія
5-10 Кен Доэрці (29)
Сцяг Ірландыі Ірландыя
Першая сесія: 74-40, 91-0 (85), 57-49, 51-74 (66), 53-78, 56-25, 16-91 (91), 63-52, 37-70
Другая сесія: 51-68, 11-79 (55), 28-106 (60), 20-67, 0-83 (57), 30-73 (60)

Сцяг Англіі Алістэр Картэр — Сцяг Кітая Сяа Гадун[правіць | правіць зыходнік]

Алі Картэр

Паралельна з другой часткай матча паміж О’Саліванам і Халам вячэрняя сесія першага гульнявога дня, 19 красавіка, уключала ў сябе першую частку паядынку паміж Алістэрам Картэрам, двухразовым фіналістам чэмпіянату[114], і кітайцам Сяа Гадунам, дэбютантам сусветнага першынства[115], які займаў 24-е месца ў рэйтынгу[92]. Картэр і Сяа да гэтага ніводнага раза не сустракаліся на прафесіянальных турнірах[84]. Алістэр Картэр, які падняўся на 11-ы радок у рэйтынгу перад чэмпіянатам свету[92], дайшоў да паўфіналу на адкрытым чэмпіянаце Кітая, дзе саступіў Нілу Робертсану з лікам 2:6[61], а таксама два разы гуляў у 1/8 фіналу рэйтынгавых спаборніцтваў у сезоне 2013/2014[116]. У сваю чаргу кітайскі снукерыст, які пачаў сезон за межамі топ-32[117], дайшоў да фіналу Шанхай Мастэрс, дзе прайграў суайчынніку Дзіну Цзюньхуэю з лікам 6:10[57], а пазней да чвэрцьфіналу German Masters, дзе яго спыніў Раян Дэй з лікам 5:2[60].

Картэр пакінуў за сабой старт паядынку з серыямі ў 39 і 45 ачкоў у першай партыі. Сяа зраўняў лік, зрабіўшы ў другім фрэйме брэйк у 62 балы. Сустрэчная паўсоценная серыя англічаніна ў 52 ачкі зноў вывела яго наперад — 2:1. Чацвёртая партыя таксама засталася за Алістэрам, які падвоіў сваю перавагу да перапынку. Пасля перапынку Картэр выйграў трэці запар фрэйм з серыяй ў 56 ачкоў, усталяваўшы лік 4:1. Гадун скараціў сваё адставанне пасля перамогі ў шостай партыі, дзе ён аформіў брэйк у 59 ачкоў пасля падыходу саперніка, які набраў 20 балаў. Брэйк у 73 ачкі дапамог фіналісту Шанхай Мастэрс 2013 скараціць адставанне да мінімальнага — 3:4. Пасля памылкі Картэра на апошнім чорным шары пры ліку 56:61, Сяа, які зрабіў серыю ў 52 ачкі ў восьмым фрэйме, зраўняў лік у паядынку. Працяглая пазіцыйная барацьба ў дзевятай партыі прынесла перамогу англійскаму снукерысту, які скончыў першую сесію матча кароткімі падыходамі ў 14 і 19 балаў[100].

Картэр і Сяа працягвалі свой паядынак падчас дзённай сесіі другога гульнявога дня, 20 красавіка, паралельна з пачаткам матча паміж Дзінам Цзюньхуэем і Майклам Уослі, якія гулялі за суседнім сталом. Кітаец выйграў стартавую партыю з серыяй у 54 ачкі і дамінаваў у адзінаццатым фрэйме, выйграўшы які, ён выйшаў наперад у ліку 6:5. Аформіўшы брэйк у 81 ачкі англічанін зраўняў лік, а некалькі ўдалых падыходаў у трынаццатай партыі дазволілі яму зрабіць лік 7:6 на сваю карысць. Сяа Гадун аднавіў роўнасць у матчы з серыяй у 70 балаў, але Алістэр зноў здолеў выйсці наперад з чарговым паўсоценным брэйкам — 55 ачкоў. Картэр быў блізкі да адрыву ў дзве партыі, зрабіўшы добрую серыю ў 59 ачкоў, але яго сапернік адказаў пераможным кліренсам у 69 балаў і выдрапаў фрэйм, зраўняўшы лік. Англійскі снукерыст не выпускаў ініцыятывы, выйграўшы семнаццатую партыю з серыяй у 80 ачкоў, і максімальна наблізіўся да перамогі пры ліку 9:8. Ён працягваў дамінаваць і ў наступным фрэйме, не дазволіўшы Гадуну набраць ні аднаго ачка, і выйграў матч з лікам 10:8, выйшаўшы ў другі раўнд на пераможцу матча паміж Маркам Сэлбі і Майклам Уайтам[118][111][119][14].

19—20 красавіка. Рэферы: Эйрыян Уільямс[3]
Алістэр Картэр (14)
Сцяг Англіі Англія
10-8 Сяа Гадун (26)
Сцяг Кітая Кітай
Першая сесія: 92-6, 0-66 (62), 66-0 (52), 66-27, 77-16 (56), 20-64 (59), 3-73 (73), 56-68 (52 Сяа), 71-43
Другая сесія: 35-79 (54), 2-65, 82-0 (81), 72-32, 16-71 (70), 73-11 (55), 59-69 (59 Картэр, 69), 80-0 (80), 79-0

Сцяг Шатландыі Стывен Магуайр — Сцяг Уэльса Раян Дэй[правіць | правіць зыходнік]

Раян Дэй

Шатландзец Стывен Магуайр, які двойчы выходзіў у паўфінальную стадыю чэмпіянатаў свету[120], і валіец Раян Дэй, дваццаты нумар сусветнага рэйтынгу[92], выйшлі да стала ў дзённай сесіі першага гульнявога дня. Магуайр выходзіў у 1/2 фіналу сусветных першынстваў у 2007 годзе, калі прайграў будучаму пераможцу Джону Хігінсу з лікам 15:17[38], і ў 2012 годзе, калі не справіўся з Алістэрам Картэрам, прайграўшы яму з лікам 12:17[29]. 34-гадовы Раян Дэй тры разы даходзіў да чвэрцьфінальнай стадыі, але прайграваў Стывену Хендры ў 2008 годзе (7:13)[28], Марку Алену ў 2009 годзе (11:13)[39] і Мэцью Стывенсу ў 2012 годзе (5:13)[29]. З 14-ці сустрэч паміж ігракамі Стывен атрымаў 13 перамог запар, прайграўшы толькі ў самым першым матчы на адкрытым чэмпіянаце Брытаніі 2000 года з лікам 0:5. Пасля гэтага шатландзец быў мацнейшы за саперніка ў кваліфікацыі да чэмпіянату свету 2005 года (10:5), у паўфінале адкрытага чэмпіянату Кітая па снукеры 2008 (6:5), у чвэрцьфінале Шанхай Мастэрс 2008 (5:4), у чвэрцьфінале Мастэрс 2010 (6:1), а таксама ў 1/16 German Masters 2012 (5:1). Да Крусібла ў 2014 годзе Магуайр выйграў у Дэя чатыры матчы, тры з якіх на турніры Championship League (усе з лікам 3:2) і адзін падчас апошняга этапу еўрапейскага тура PTC (4:0)[88]. Шатландскі ігрок, які пачаў сезон на пятай пазіцыі ў рэйтынгу[117] і займаў толькі 13-ы радок перад чэмпіянатам свету[92], дайшоў да паўфіналу адкрытага чэмпіянату Індыі 2013, дзе саступіў Адыт’е Мехце з лікам 3:4[58], і да чвэрцьфіналу чэмпіянату Вялікабрытаніі 2013, дзе прайграў Нілу Робертсану з лікам 2:6[105]. Раян Дэй пачаў сезон у канцы топ-32[117], але сумеў заняць 20-е месца ў рэйтынгу перад чэмпіянатам свету[92], дайшоўшы да паўфіналу German Masters 2014, дзе саступіў Дзіну Цзюньхуэю з лікам 5:6[60], і да чвэрцьфіналу International Championship 2013, дзе Джо Пэры быў мацней за яго з лікам 6:1[59].

Дзякуючы серыі ў 71 бал Стывен адкрыў лік у матчы. У адказ Дэй зрабіў буйную серыю ў 130 ачкоў (відэа) і аднавіў статус-кво — 1:1. Магуайр аформіў яшчэ адзін паўсоценны брэйк, 75 балаў, і зноў выйшаў наперад, але валійскі снукерыст больш упэўнена гуляў у чацвёртым фрэйме і зраўняў лік, выйграўшы яго 57:21. Пасля перапынку Раян упершыню выйшаў наперад у матчы, зрабіўшы серыю ў 65 ачкоў. Пасля пазіцыйнай барацьбы ў пачатку шостай партыі, у выніку якой Стывен выйграў 11 ачкоў за кошт памылак саперніка, Дэй забіў дальні чырвоны, які дазволіў яму правесці серыю ў 61 бал і выйсці наперад у ліку — 4:2. У сёмым фрэйме ігракі абмяняліся выніковымі падыходамі, пасля чаго Магуайр вёў у ліку 56:46, але Раян Дэй здолеў пакінуць за сабой чарговае ачко, зачысціўшы стол з апошняга зялёнага шара. Валіец зрабіў серыю ў 47 ачкоў у наступнай партыі, а выпадковы чырвоны шар прынёс яму перамогу ў пятым фрэйме запар — 6:2. У апошнім фрэйме першай сесіі матча шатландскі ігрок здолеў выратаваць свае шанцы, выйграўшы ачко дзякуючы падыходам у 33 і 38 балаў і скараціўшы адставанне да трох партый — 3:6[121][122].

Матч працягнуўся падчас вячэрняй сесіі другога гульнявога дня адначасова з паядынкам паміж англічанамі Шонам Мёрфі і Джэймі Коўпам. Магуайр выйграў дзесяты фрэйм з падыходамі ў 32 і 39 ачкоў, пасля чаго Раян быў мацней у адзінаццатым і аднавіў сваё лідарства ў тры партыі. Валіец таксама выйграў наступны фрэйм дзякуючы серыі ў 69 ачкоў і яшчэ бліжэй падабраўся да перамогі, зрабіўшы лік 8:4. З брэйкам у 56 балаў і пераможным падыходам з 15 ачкоў шатландскі снукерыст скараціў адставанне, а ў чатырнаццатай партыі аформіў тотал-клірэнс, набраўшы 134 ачкі (відэа). З найвышэйшай серыяй у 60 балаў Раян Дэй выйграў яшчэ адзін фрэйм, і лік стаў 9:6 на яго карысць. Нягледзячы на адставанне ў шаснаццатай партыі, Стывен зрабіў яшчэ адну нядрэнную серыю ў 58 балаў і давёў фрэйм да перамогі. Наступныя брэйкі Магуайра, 74 і 91 ачко, не дазволілі яго саперніку набраць ні аднаго бала ў двух наступных фрэймах і зраўнялі лік у матчы, 9:9, вывеўшы паядынак у вырашальны фрэйм. У дзевятнаццатай партыі шатландзец атрымаў шанец на серыю, але дапусціў памылку, спыніўшыся на 18-ці ачках. Дэй здзейсніў выдатны пераможны брэйк у 92 балы і выйшаў у другі круг чэмпіянату свету на пераможцу сустрэчы паміж Джадам Трампам і Томам Фордам. Такім чынам, валійскі ігрок упершыню з 2000 года, калі адбыўся іх першы матч у кваліфікацыі да адкрытага чэмпіянату Брытаніі, перайграў свайго шатландскага саперніка[88]. Стывен Магуайр, у сваю чаргу, у другі раз запар вылецеў у першым раўндзе сусветнага першынства, прайграўшы ў 2013 годзе тайцу Дэчавату Пумджаенгу[30][123][124][125][126][14].

19—20 красавіка. Рэферы: Мікаэла Таб[3]
Стывен Магуайр (10)
Сцяг Шатландыі Шатландыя
9-10 Раян Дэй (21)
Сцяг Уэльса Уэльс
Першая сесія: 76-32 (71), 0-134 (130), 100-36 (75), 21-57, 3-75 (65), 12-68 (61), 64-71, 15-66, 71-6
Другая сесія: 75-64, 28-58, 15-79 (69), 71-52 (56), 134-0 (134), 0-91 (60), 68-35 (58), 74-0 (74), 91-0 (91), 18-108 (92)
Соценныя серыі: Магуайр: 134; Дэй: 130

Сцяг Англіі Шон Мёрфі — Сцяг Англіі Джэймі Коўп[правіць | правіць зыходнік]

Чэмпіён свету па снукеры 2005 года англічанін Шон Мёрфі і яго суайчыннік Джэймі Коўп, які трапіў у Крусібл упершыню за тры гады[127], пачалі свой матч 1/16 фіналу падчас дзённай сесіі першага гульнявога дня. Мёрфі стаў чэмпіянам свету ў 2005 годзе, перамогшы Мэцью Стывенса ў фінальным паядынку з лікам 18:16[42], а Джэймі Коўп, у сваю чаргу, выйграў у Крусібле толькі два матчы: у 2009 годзе ён перайграў Джо Пэры ў першым крузе (10:6), а ў 1/8 фіналу саступіў будучаму пераможцу Джону Хігінсу ў вырашальнай партыі (12:13)[39]; у розыгрышы 2011 года ён адолеў Эндру Пэджэта ў 1/16 фіналу з лікам 10:7, пасля чаго пацярпеў разгром ад Марка Уільямса з лікам 4:13[40]. Да гэтага Шон перамагаў праціўніка восем разоў, у тым ліку пяць — на рэйтынгавых турнірах, у той час, як на рахунку Коўпа былі толькі тры выйгрышы над сапернікам, з якіх толькі адзін на рэйтынгавым турніры. Снукерысты сустракаліся падчас кваліфікацыі да чэмпіянату свету 2003 года, дзе Мёрфі атрымаў упэўненую перамогу з лікам 10:4[77]. Шон Мёрфі, які падняўся на 5-ы радок сусветнага рэйтынгу перад чэмпіянатам свету[92], няўдала пачаў сезон, тры разы дайшоўшы толькі да 1/8 фіналаў рэйтынгавых турніраў у другой палове 2013 года[128], але ў 2014 годзе ён дайшоў да паўфіналу Мастэрс, дзе прайграў Марку Сэлбі з лікам 1:6[94], зрабіў два максімальных брэйка (да гэтага на яго рахунку быў толькі адзін максімум, які ён аформіў у 2001 годзе)[129], а таксама выйграў восьмы этап еўрапейскага тура ў Гдыні[130] і свой пяты рэйтынгавы тытул на World Open 2014, дзе ў апошнім матчы быў мацней за Марка Сэлбі з лікам 10:6[131]. Джэймі Коўп, які яшчэ ў сезоне 2011/2012 уваходзіў у топ-16[132], а перад сусветным чэмпіянатам займаў 53-ю пазіцыю ў сусветным рэйтынгу[92], толькі адзін раз у сезоне 2013/2014 дайшоў да 1/8 фіналу рэйтынгавага турніру[133]: на адкрытым чэмпіянаце Аўстраліі за крок да чвэрцьфіналу ён саступіў Нілу Робертсану з лікам 3:5[134].

Коўп адкрыў лік, зрабіўшы серыю ў 75 ачкоў у стартавым фрэйме, а Шон у сваю чаргу адказаў соценным брэйкам у 112 балаў і зраўняў лік. Доўгая трэцяя партыя завяршылася пераможным падыходам Джэймі, які набраў 40 ачкоў. Пры ліку 1:2 Мёрфі выйграў тры фрэйма запар з паўсоценнымі серыямі, 70, 87 і 70 балаў, і выйшаў наперад на два ачкі. З вышэйшым падыходам у 36 ачкоў Джэймі Коўп выйграў сёмую партыю, а таксама восьмую, у якой ён, скарыстаўшыся памылкай саперніка на апошнім зялёным шары, зрабіў клірэнс. У дзявятым заключным фрэйме першай сесіі Коўп аформіў серыю ў 58 ачкоў, якая дапамагла яму сысці на перапынак лідарам — 5:4[121][122].

Матч паміж ігракамі працягваўся ў вячэрняй сесіі другога гульнявога дня, 20 красавіка, адначасова з захапляльным працягам сустрэчы Стывена Магуайра і Раяна Дэя. У стартавым фрэйме сесіі Джэймі Коўп ішоў на максімальны брэйк, але, забіўшы 8 чырвоных і 8 чорных шароў, дапусціў памылку, якой скарыстаўся Мёрфі і зачысціў стол серыяй у 75 ачкоў. Пры ліку 38:48 у адзінаццатай партыі Шон дапусціў памылку на апошнім жоўтым шары і дазволіў Джэймі зноў выйсці наперад з лікам 6:5. Коўп дамінаваў і ў наступнай партыі, падвоіўшы сваю перавагу, але Мёрфі не губляў канцэнтрацыі і здолеў зраўняць лік з серыямі 68 і 52 у двух наступных фрэймах — 7:7. Джэймі здолеў аднавіць сваё лідарства, але пяты нумар сусветнага рэйтынгу зноў зраўняў лік з падыходамі ў 29 і 33 балы, пасля чаго здолеў выйсці наперад з лікам 9:8 з вышэйшай брэйкам у 58 балаў. У васемнаццатым фрэйме Коўп зрабіў серыю ў 49 балаў, а неўзабаве і Мёрфі атрымаў шанец правесці пераможны брэйк, аднак, памыліўся на апошнім чырвоным шары пры гульні з рэстам і аддаў партыю саперніку, які зраўняў лік, 9:9. У вырашальным фрэйме абодва ігракі мелі магчымасці павесці серыю, але з-за моцнага напружання і высокага кошту памылак гулялі асцярожна і давялі гульню да пазіцыйнай барацьбы пры двух апошніх чырвоных шарах. Шон паставіў добры снукер за чорны шар, дрэнна выйшаўшы з якога, Джэймі Коўп дазволіў яму правесці пераможны клірэнс у 29 ачкоў і давесці да перамогі гэты матч-трылер[123][124][126][14].

19—20 красавіка. Рэферы: Аліўе Мартэль[3]
Шон Мёрфі (9)
Сцяг Англіі Англія
10-9 Джэймі Коўп (49)
Сцяг Англіі Англія
Першая сесія: 5-88 (75), 112-24 (112), 33-80, 75-0 (70), 88-2 (87), 82-1 (70), 7-74, 54-65, 28-72 (58)
Другая сесія: 75-64 (64 Коўп, 75), 43-63, 25-64, 68-28 (68), 75-4 (52), 30-71, 74-1, 81-38 (58), 34-88, 65-49
Соценныя серыі: Мёрфі: 112

Сцяг Англіі Джо Пэры — Сцяг Шатландыі Джэймі Бёрнэт[правіць | правіць зыходнік]

Джо Пэры

Адным з матчаў ранішняй сесіі другога гульнявога дня на чэмпіянаце свету стала сустрэча паміж шаснаццатым сеяным Джо Пэры, паўфіналістам розыгрышу 2008 года[28], і шатланцам Джэймі Бёрнэтам, які да гэтага не выйграў ні аднаго матча ў Крусібле[135]. Да гэтага снукерысты чатыры разы гулялі паміж сабой, заўсёды на рэйтынгавых турнірах, і ў трох выпадках перамогу святкаваў Пэры. Бёрнэт быў мацней саперніка толькі ў іх першай сустрэчы на адкрытым чэмпіянаце Уэльса 1998 года, дзе ў 1/16 фіналу ён перамог Джо з лікам 5:3. У двух наступных паядынках, у 1/24 фіналу Гран-пры 2000 і на той жа стадыі чэмпіянату Вялікабрытаніі 2001 года, Джо Пэры ўпэўнена перамагаў апанента — 5:1 і 7:3 адпаведна. Апошні раз яны перасякліся паміж сабой у апошнім кваліфікацыйным раўндзе чэмпіянату свету 2012 года, дзе Пэры выйграў з лікам 10:8, атрымаўшы пуцёўку ў Крусібл[76]. У сезоне 2013/2014 Джо, які толькі аднойчы даходзіў да фіналу рэйтынгавага турніру ў 2001 годзе[136], здолеў вярнуцца ў топ-16 сусветнага рэйтынгу[92], два разы дайшоўшы да паўфіналаў рэйтынгавых спаборніцтваў — International Championship, дзе ён саступіў Марка Фу з лікам 8:9[59], і адкрытага чэмпіянату Кітая, дзе за крок да вырашальнага паядынку яго спыніў Дзін Цзюньхуэй з лікам 6:4[61], чатыры разы дайшоўшы да чвэрцьфіналаў найбуйнейшых турніраў[137] і атрымаўшы перамогу на першым этапе азіяцкага тура, дзе ў фінале ён перамог Марка Сэлбі з лікам 4:1[138]. У сваю чаргу Джэймі Бёрнэт, які займаў 45-е месца ў рэйтынгу перад сусветным чэмпіянатам[92], толькі аднойчы ў сезоне дайшоў да 1/8 фіналу спаборніцтва рэйтынгавага ўзроўню — на German Masters 2014[60].

Аднак 45-ы нумар сусветнага рэйтынгу ярчэй пачаў паядынак з серыяй у 84 ачкі і адкрыў лік. Пэры ўстанавіў лік 1:1 на табло дзякуючы пераможнаму падыходу ў 49 балаў. У трэцяй партыі англічанін аформіў брэйк у 59 ачкоў, зрабіўшы лік 68:37, але Бёрнэт атрымаў добрыя шанцы выйграць ачко, выйшаўшы пераможцам у тактычнай барацьбе за апошні зялёны шар. Нягледзячы на няцяжкую пазіцыю, шатландскі снукерыст не здолеў выйсці на апошні чорны шар і вымушаны быў адыгрывацца пры ліку 66:68. Пры спробе адыгрышу Джо выпадкова забіў апошні шар у сярэднюю лузу ад борта і выйшаў наперад з лікам 2:1. У чацвёртым фрэйме Пэры зноў ажыццявіў нядрэнны брэйк у 40 ачкоў, але з-за памылак дазволіў саперніку выйсці наперад. Англійскі ігрок дапусціў чарговую памылку, перарэзаўшы апошні руды шар, і даў магчымасць Джэймі забіць шары з рудога па ружовы і зраўняць лік да перапынку — 2:2. Джо Пэры дамінаваў у пятай партыі і здолеў выйсці наперад з лепшым падыходам у 36 балаў. 38-гадовы шатландзец выйграў наступныя два фрэймы з брэйкамі ў 76 і 61 ачко, і, такім чынам, перахапіў ініцыятыву ў матчы, павёўшы ў ліку 4:3. Восьмая партыя таксама адышла Бёрнэту, які аформіў пераможную серыю ў 32 ачкі. А набраўшы 94 балы за падыход у дзявятым фрэйме Джэймі выйграў чацвёртае ачко запар і давёў сваю перавагу да ліку 6:3 пасля першай сесіі матча[110].

На наступны дзень, таксама падчас ранішняй сесіі, матч працягнуўся адначасова з пачаткам паядынку Марка Сэлбі і Майкла Уайта. У стартавым дзясятым па ліку фрэйме Бёрнэт атрымаў шанец на вядзенне серыі, але набраў толькі 27 ачкоў. Пэры скарыстаўся памылкай саперніка і з брэйкам у 87 балаў скараціў адставанне да двух партый. У адзінаццатым фрэйме Джо зрабіў дзве паўсоценныя серыі, 55 і 70 ачкоў, і лік стаў 5:6. Пры адставанні ў ліку 21:52 у дванаццатай партыі шатландзец павёў брэйк і меў магчымасць выдрапаць ачко, але памыліўся пры гульні апошняга сіняга шара, забіўшы які, Пэры зраўняў лік у матчы. Саступаючы ў трынаццатым фрэйме 14:40, англійскі снукерыст добра правёў канцоўку і выйграў партыю на каляровых шарах. Пасля перапынку Джо Пэры працягваў утрымліваць ініцыятыву і павялічыў сваю перавагу, 8:6, з вышэйшай серыяй у 51 бал. З двума добрымі падыходамі ў 40 і 38 ачкоў, англічанін выйграў шостую з шасці партыю ў другой сесіі, і лік у матчы стаў 9:6 на яго карысць. Джэймі Бёрнэт спрабаваў вярнуцца ў барацьбу і зрабіў першы сэнчуры ў паядынку, 111 ачкоў (відэа), у шаснаццатым фрэйме, але Пэры адказаў серыяй у 81 ачкі і давёў сустрэчу да пераможнага канца з лікам 10:7. Такім чынам, 39-гадовы Джо Пэры выйшаў у 1/8 фіналу турніра на Роні О’Салівана, які перамог у першым раўндзе Робіна Хала з лікам 10:4[139][140][141][14].

20—21 красавіка. Рэферы: Пол Кольер[3]
Джо Пэры (16)
Сцяг Англіі Англія
10-7 Джэймі Бёрнэт (43)
Сцяг Шатландыі Шатландыя
Першая сесія: 0-84 (84), 76-2, 75-66 (59 Пэры), 49-71, 67-13, 23-89 (76), 12-75 (61), 36-71, 0-94 (94)
Другая сесія: 101-27 (87), 125-1 (55, 70), 63-38, 54-40, 70-33 (51), 78-28, 1-118 (111), 89-2 (81)
Соценныя серыі: Бёрнэт: 111

Сцяг Англіі Марк Сэлбі — Сцяг Уэльса Майкл Уайт[правіць | правіць зыходнік]

Паралельна з заканчэннем матча Джо Пэры і Джэймі Бёрнэта ў ранішняй сесіі трэцяга гульнявога дня да суседняга стала выйшлі трэці сеяны турніру Марк Сэлбі, фіналіст сусветнага першынства 2007 года[38], і Майкл Уайт з Уэльса, які ўпершыню трапіў у Крусібл у 2013 годзе і здолеў дайсці да чвэрцьфінальнай стадыі[142]. Да гэтага ігракі сустракаліся толькі аднойчы: на чэмпіянаце Вялікабрытаніі 2012 перамогу святкаваў Сэлбі з лікам 6:3[83]. Англічанін пачынаў сезон на першым месцы ў сусветным рэйтынгу[117], але амаль увесь год правёў на другой пазіцыі, упаўшы на трэцяе месца пасля перадапошняга рэйтынгавага турніру сезона — адкрытага чэмпіянату Кітая[92]. Ён даходзіў да фіналаў двух папярэдніх турніраў трайной кароны — чэмпіянату Вялікабрытаніі, дзе саступіў Нілу Робертсану з лікам 7:10[105], і Мастэрс, дзе пацярпеў сакрушальнае паражэнне ад Роні О’Салівана з лікам 4:10[94]. Апроч таго, ён быў у фінале World Open, дзе прайграў Шону Мёрфі з лікам 6:10[131], і ў паўфінале адкрытага чэмпіянату Аўстраліі, дзе яго перайграў Ніл Робертсан з лікам 6:3[134]. Ён таксама стаў пераможцам сёмага этапу еўрапейскага тура, перайграўшы ў фінале О’Салівана з лікам 4:3[143]. Майкл Уайт, які ўпершыню ў кар’еры ўвайшоў у топ-32 сусветнага рэйтынгу ў бягучым сезоне[144], паўтарыў сваё лепшае рэйтынгавае дасягненне, дайшоўшы да 1/4 фіналу на адкрытым чэмпіянаце Індыі, дзе з лікам 3:4 прайграў Стывену Магуайру[58].

Сэлбі хутка выйшаў наперад з двума паўсоценнымі серыямі ў стартавых фрэймах — 88 і 57 ачкоў. Майкл атрымаў нядрэнную магчымасць павесці серыю ў трэцяй партыі, але здолеў давесці брэйк толькі да 24 балаў, пасля чаго англічанін выйграў трэцяе ачко з вышэйшай серыяй у 43 і павёў у ліку 3:0. 22-гадовы валійскі снукерыст дамінаваў у абарончай гульні ў наступным фрэйме і ўзяў першае ачко, але Марк давёў лік да 5:1 дзякуючы яшчэ двум брэйкам за 50 ачкоў — 78 і 63. Уайт выйграў сёмы фрэйм з добрымі падыходамі ў 41 і 31 ачко, пасля чаго дамінаваў у восьмай партыі, выйграўшы яе з вышэйшай серыяй у 30 балаў. У заключным фрэйме першай сесіі ігракі доўга вялі пазіцыйную барацьбу, выйграўшы 30 штрафных ачкоў на дваіх, але Майкл Уайт першым здолеў павесці брэйк і выйграў трэцяе ачко запар з падыходамі ў 28, 29 і 20 балаў[139].

Увечары таго ж дня ігракі выйшлі да стала для працягу матча. Ведучы ў ліку 5:4, Марк Сэлбі выйграў яшчэ тры фрэйма ўсяго за 45 хвілін з серыямі 74 ачкі ў дзесятай партыі, 68 — у адзінаццатай партыі і з брэйкамі ў 51 і 42 балы ў дванаццатым фрэйме. У наступнай партыі Уайт зрабіў брэйк у 42 ачкі, пасля чаго давёў фрэйм да перамогі на каляровых шарах. Ён таксама выйшаў пераможцам з пазіцыйнай барацьбы ў чатырнаццатай партыі, што дазволіла яму скараціць адставанне да двух ачкоў. З падыходамі ў 20 і 34 ачкі валіец выйграў трэці фрэйм запар, а з дапамогай клірэнса ў 62 бала ён зраўняў лік у паядынку — 8:8. Сэлбі выйграў семнаццатую партыю з вышэйшай серыяй у 44 ачкі, нягледзячы на дурную памылку, калі ён гуляў свабодны шар, забыўшыся назваць яго. Майкл зраўняў лік, выйграўшы наступны фрэйм з падыходамі ў 40 і 34 ачкі, і давёў паядынак да вырашальнай дзевятнаццатай партыі. Да гэтага трэці нумар рэйтынгу тройчы спатыкаўся ў стартавых матчах у Крусібле, але на гэты раз ён гуляў у вырашальным фрэйме больш упэўнена, чым Уайт, выйграўшы яго з паўсоценным брэйкам — 57 ачкоў. Такім чынам, Марк Сэлбі выйшаў у 1/8 фіналу чэмпіянату свету на свайго суайчынніка Алістэра Картэра, двухразовага фіналіста спаборніцтва[145][146][147][148][14].

21 красавіка. Рэферы: Леа Скальян[3]
Марк Сэлбі (3)
Сцяг Англіі Англія
10-9 Майкл Уайт (30)
Сцяг Уэльса Уэльс
Першая сесія: 95-7 (88), 66-25 (57), 69-33, 33-84, 94-13 (78), 88-1 (63), 36-94, 13-68, 26-92
Другая сесія: 111-10 (74), 85-0 (68), 93-1 (51), 50-72, 40-71, 46-61, 5-68 (62), 71-38, 37-80, 95-4 (57)

Сцяг Кітая Дзін Цзюньхуэй — Сцяг Англіі Майкл Уослі[правіць | правіць зыходнік]

Майкл Уослі

Сустрэча трэцяга сеянага турніру Дзіна Цзюньхуэя, пераможцы пяці рэйтынгавых турніраў у сезоне 2013/2014[149], і Майкла Уослі, аднаго з дэбютантаў сусветнага першынства, пачалася падчас дзённай сесіі другога гульнявога дня. 27-гадовы Дзін дайшоў да паўфіналу чэмпіянату свету ў 2011 годзе, дзе прайграў Джаду Трампу з лікам 15:17[40], а Уослі патрапіў у Крусібл з другой спробы, прайграўшы ў другім кваліфікацыйным раўндзе чэмпіянату свету 2013 года Джэймсу Уотане з лікам 7:10[30]. Адзіным матчам, які снукерысты згулялі паміж сабой была сустрэча ў 1/64 фіналу другога этапу еўрапейскага PTC у сезоне 2010/2011, дзе кітаец перайграў саперніка ў вырашальным фрэйме (4:3)[82]. Пачаўшы сезон на дзясятай пазіцыі ў сусветным рэйтынгу[117], Дзін Цзюньхуэй заняў другі радок перад чэмпіянатам свету[92], паўтарыўшы рэкорд Стывена Хендры — пяць рэйтынгавых тытулаў у сезоне[62]. Кітайскі ігрок атрымаў перамогі на Шанхай Мастэрс[57], адкрытым чэмпіянаце Індыі[58], International Championship[59], German Masters[60] і адкрытым чэмпіянаце Кітая[61], а таксама дайшоў да фіналу адкрытага чэмпіянату Уэльса, дзе быў разгромлены Роні О’Саліванам з лікам 3:9[93]. Такім чынам, Дзін, які правёў лепшы сезон у сваёй прафесійнай кар’еры, лічыўся адным з фаварытаў на перамогу ў турніры. Лепшым дасягненнем Майкла Уослі да чэмпіянату свету, у кваліфікацыі якога ён атрымаў чатыры перамогі, у сезоне 2013/2014 стала 1/24 фіналу Шанхай Мастэрс, дзе ён атрымаў паражэнне ад Марка Кінга з лікам 1:5[57].

75-ы нумар чэмпіянату ўпэўнена пачаў свой выступ з паўсоценнай серыі ў стартавым фрэйме, 53 ачкі, але кітайскі ігрок адказаў сваім падыходам у 45 балаў, пакінуўшы на стале пяць каляровых шароў. Дзін выйграў пазіцыйную барацьбу на зялёным і, зачысціўшы стол, адкрыў лік у паядынку — 1:0. Часта найбуйнейшая снукерная арэна скоўвала дэбютантаў сусветных чэмпіянатаў, але 24-гадовы Уослі, здавалася, не адчуваў ніякага ціску. Пасля памылкі Дзіна, які набраў 37 балаў у другой партыі, англічанін адказаў сваёй другой паўсотняй, 63, і зраўняў лік у матчы. Дзякуючы двум выніковым падыходам Майкл выйграў трэці фрэйм і выйшаў наперад. Кітаец зраўняў лік да перапынку, узяўшы чацвёрты фрэйм з вышэйшай серыяй у 70 ачкоў. На старце пятай партыі Уослі зрабіў трэцюю паўсоценную серыю, 57 ачкоў, пасля чаго зноў выйшаў наперад, скончыўшы фрэйм перамогай на каляровых шарах. Цзюньхуэй зрабіў лік 3:3 у выніку 36-хвіліннай шостай партыі, дзе абодва ігракі мелі добрыя шанцы забіць апошні руды шар і выйграць фрэйм. Пасля гэтага паўфіналіст чэмпіянату свету 2011 года аформіў тотал-клірэнс у сёмай партыі, 136 балаў (відэа), і здолеў выйсці наперад. У двух наступных фрэймах Дзін Цзюньхуэй дазволіў саперніку набраць толькі 11 балаў, выйграўшы восьмую з серыяй ў 65 ачкоў, а дзевятую з лепшым падыходам у 40 балаў. Такім чынам, другі нумар сусветнага рэйтынгу выйграў чатыры фрэймы запар пад канец першай сесіі матча і забяспечыў сабе даволі камфортнае лідарства — 6:3[118].

Другая палова матча адбывалася пад час дзённай сесіі трэцяга гульнявога дня адначасова з пачаткам паядынку паміж шатландцамі Джонам Хігінсам і Аланам Мак-Манусам. Майкл Уослі не губляў баявога духу, нягледзячы на правал канцоўкі першай сесіі матча, і выйграў стартавую партыю на каляровых шарах, скараціўшы адставанне да двух ачкоў. У адзінаццатым фрэйме ён прадэманстраваў цудоўны тотал-клірэнс у 135 балаў, сарваўшы апладысменты (відэа). Не дазволіўшы кітайцу ў другой партыі запар набраць ні аднаго ачка, Уослі выйграў і дванаццаты фрэйм з вышэйшай серыяй у 44 бала і зраўняў лік — 6:6. Дзін выйграў дзве наступныя партыі з серыямі 73 і 64 ачкі і вярнуў сабе лідарства ў матчы. У пятнаццатай партыі англійскі снукерыст зрабіў удалы падыход, набраўшы 41 бал, пасля чаго давёў фрэйм да перамогі на каляровых шарах. У пачатку шастнадцатой партыі кітаец набраў 31 ачко, але Майкл выйшаў пераможцам з наступнай пазіцыйнай барацьбы і зраўняў лік у паядынку з пераможнай серыяй у 41 бал. Сямнаццаты фрэйм застаўся за Дзінам Цзюньхуэем, які здзейсніў удалыя падыходы да стала ў 28 і 20 ачкоў і давёў партыю да перамогі, забіўшы апошнія зялёны і руды шары. Па заканчэнні гэтага фрэйма да вячэрняй сесіі заставалася ўсяго 30 хвілін і матч быў адкладзены да заканчэння першага паядынку сесіі пры ліку 9:8 на карысць Дзіна, якому засталося выйграць адзін фрэйм да выхаду ў другі раўнд[150].

Пасля чатырохгадзіннага перапынку ігракі зноў выйшлі на арэну тэатра Крусібл. Уослі ўпэўнена пачаў канцоўку матча і, аформіўшы свой другі соценны брэйк у паядынку, 103 ачкі (відэа), выйграў васемнаццатую партыю і вывеў матч у вырашальны фрэйм. Са стартавай серыяй у 35 балаў англічанін вёў у дзевятнаццатай партыі з лікам 46:25, пасля чаго Дзін здолеў выйсці наперад, дзякуючы пазіцыйнай барацьбе і падыходу, у якім ён набраў 16 ачкоў, але памыліўся на гульні няцяжкага апошняга чырвонага шара, зрабіўшы лік 53:46. Тактычны бой, які завязаўся пасля гэтага, завяршыўся выпадковым чырвоным, які ўпаў у лузу пасля ўдару Майкла Уослі і дазволіў яму павесці серыю і адарвацца ад саперніка на 15 ачкоў пры ружовым і чорным шарах на стале. Кітайскі снукерыст не здаваўся і паставіў свайму праціўніку тры снукера, з якіх Майкл паспяхова выходзіў, пасля чаго забіў ружовы шар і выйшаў у другі круг чэмпіянату свету. Такім чынам, 73-і нумар сусветнага рэйтынгу Майкл Уослі, які выйграў чатыры кваліфікацыйных паядынкі, каб патрапіць у Крусібл, здзейсніў адну з самых вялікіх сенсацый у гісторыі чэмпіянатаў свету, адолеўшы аднаго з галоўных фаварытаў чэмпіянату Дзіна Цзюньхуэя, лідара грашовага рэйтынгу[151] і пераможцу пяці рэйтынгавых турніраў у сезоне 2013/2014[62][152][146][153][154][14].

20—21 красавіка. Рэферы: Тэры Камільеры[3]
Дзін Цзюньхуэй (4)
Сцяг Кітая Кітай
9-10 Майкл Уослі (75)
Сцяг Англіі Англія
Першая сесія: 70-56 (53 Уослі), 37-71 (63), 10-75, 104-34 (70), 41-73 (57), 64-40, 136-0 (136), 109-6 (65), 71-5
Другая сесія: 31-62, 0-135 (135), 0-69, 79-57 (73), 69-38 (64), 34-60, 45-62, 67-23, 0-103 (103), 53-74
Соценныя серыі: Дзін: 136; Уослі: 103, 135

Сцяг Шатландыі Джон Хігінс — Сцяг Шатландыі Алан Мак-Манус[правіць | правіць зыходнік]

Адным з матчаў дзённай сесіі трэцяга гульнявога дня стаў паядынак паміж двума шатландцамі — 38-гадовым Джонам Хігінсам, чатырохразовым чэмпіёнам свету[21], і 43-гадовым Аланам Мак-Манусам, які выходзіў у паўфіналы сусветных першынстваў у 1992[155] і 1993[156] гадах, але не выйграў у Крусібле ні аднаго матча з 2005 года[23]. Гульцы сустракаліся паміж сабой на прафесійных турнірах 19 разоў, і ў 12 выпадках Хігінс перамагаў. З 12 матчаў, якія Джон і Алан правялі паміж сабой на рэйтынгавых турнірах, Хігінс выйграў 8. Два разы шатландцы перасякаліся на арэне Крусібла: у 1995 годзе Мак-Манус упэўнена перамог 19-гадовага апанента ў першым раўндзе з лікам 10:3, а праз год Джон узяў пераканаўчы рэванш у 1/8 фіналу з лікам 13:5. Апошні раз Алан Мак-Манус выйграваў у свайго саперніка ў 2006 годзе на групавым этапе гран-пры з лікам 3:1, пасля чаго два наступных паядынкі засталіся за Хігінсам: у рамках PTC 2011/2012 ён перайграў праціўніка з лікам 4:1, а ў 1/16 фіналу World Open 2013 ён быў мацней за Мак-Мануса з лікам 5:3[85]. Джон Хігінс, які перад чэмпіянатам свету займаў 9-е месца ў рэйтынгу[92], добра пачаў сезон 2013/2014, перамогшы на першым этапе еўрапейскага тура PTC, дзе ён перайграў Шона Мёрфі (4:0), Роні О’Салівана (4:2) і Ніла Робертсана ў фінале (4:1)[157], і дайшоўшы да фіналу Усі Класік, дзе ён прайграў Робертсану з лікам 7:10[158]. У канцы сезона ён таксама вярнуў сабе форму, дайшоўшы да чвэрцьфіналаў трох рэйтынгавых турніраў запар — адкрытага чэмпіянату Уэльса[93], World Open[131] і гранд-фіналу PTC[159]. Алан Мак-Манус, які пачаў сезон на 49-й пазіцыі[117], а перад чэмпіянатам свету ўжо займаў 35-ы радок[92], дасягнуў чвэрцьфінальнай стадыі толькі на адным рэйтынгавым турніры ў сезоне 2013/2014 — World Open, дзе быў пераможаны Маркам Сэлбі з лікам 5:1[131].

Хігінс выйграў цяжкі стартавы фрэйм на апошнім ружовым шары пасля таго, як яго сапернік дапусціў памылку пры гульні зялёнага. Неўзабаве Мак-Манус зраўняў лік з добрым брэйкам у 87 балаў і выйграў трэцюю партыю з вышэйшай серыяй 47. Дзякуючы падыходам у 25, 22 і 24 ачкі Алан адарваўся ад Джона на два фрэйма, а пасля перапынку таксама дамінаваў і ў пятай партыі, выйшаўшы наперад з лікам 4:1. Пры ліку 4:66 у шостым фрэйме Хігінс набраў 32 балы, але не змог паставіць неабходны яму снукер на каляровых шарах і выпусціў пятае ачко запар. У сёмай партыі дзевяты нумар сусветнага рэйтынгу ішоў на максімальны брэйк, але, забіўшы 7 чырвоных і 6 чорных шароў і набраўшы 49 балаў, дапусціў памылку і аддаў саперніку пазіцыю. Алан Мак-Манус скарыстаўся ёю і, зачысціўшы стол да апошняга ружовага шара, выйграў фрэйм і павёў у ліку 6:1. У восьмай партыі Джон зноў ішоў на 147, бліскуча забіўшы чырвоны шар даблам, а таксама выпадковы чорны шар, і, набраўшы 80 балаў, памыліўся пры гульні дальняга чырвонага, але выйграў першае ачко за сем фрэймаў. Брэйк з 57 балаў дазволіў Хігінсу выйграць заключную дзевятую партыю першай гульнявой сесіі і ўсталяваць лік 3:6 у матчы да перапынку[150][160].

Матч працягнуўся раніцай наступнага дня, 22 красавіка, адначасова з пачаткам паядынку паміж Марка Фу і Мартынам Гоўлдам. Мак-Манус здолеў упэўнена пачаць працяг сустрэчы і выйграў дзесяты фрэйм з вышэйшай серыяй у 47 ачкоў. У наступнай партыі Джон, які выйграў апошні чэмпіянат свету ў 2011 годзе[152], пасля якога здолеў атрымаць перамогу толькі на адным рэйтынгавым турніры, зрабіў добры падыход з 42 баламі, але яго сапернік здзейсніў выдатны клірэнс у 88 ачкоў і вярнуў сабе перавагу ў пяць фрэймаў — 8:3. У дванаццатай партыі пры ліку 52:6 Алан вёў серыю, але дапусціў памылку пры гульні з рэстам, набраўшы 42 ачкі, на што Хігінс адказаў клірэнсам з 54 балаў і скараціў адставанне ў ліку. З вышэйшай брэйкам ў 61 бал Мак-Манус выйграў наступны фрэйм і да перапынку ўстанавіў лік на табло 9:4 на сваю карысць. Адзінаццаты сеяны турніру здолеў аднавіць сваю гульню пасля перапынку, аформіўшы першую соценную серыю ў матчы, 111 ачкоў (відэа), і зрабіў лік 5:9. У пятнаццатай партыі Алан Мак-Манус вёў брэйк, які мог стаць пераможным, але страціў пазіцыю пры 43 ачках. Джон скарыстаўся яго памылкай і давёў фрэйм да перамогі з серыяй у 67 балаў, а ў наступнай партыі аформіў яшчэ адзін добры брэйк, 94 ачкі, і здолеў скараціць адставанне ўсяго да двух пунктаў. У сямнаццатым фрэйме ініцыятыва пераходзіла ад аднаго іграка да іншага, а пры ліку 44:45 34-ы нумар пасеву памыліўся пры гульні апошняга чырвонага і яго сапернік, здавалася, выйдзе пераможцам, але Хігінс, забіўшы чырвоны шар, дапусціў памылку на няцяжкім удары сіняга ў сярэднюю лузу, які стаў яго апошнім ударам у паядынку і на чэмпіянаце, бо Алан Мак-Манус зачысціў стол да чорнага шара. Такім чынам, 43-гадовы шатландзец выйграў свой першы матч у Крусібле з 2005 года[152] і выйшаў у 1/8 фіналу на 44-гадовага ірландца Кена Доэрці, гульня з якім гатавалася стаць сустрэчай двух самых узроставых ігракоў чэмпіянату свету 2014[161][162][163][164][165][14].

21—22 красавіка. Рэферы: Ян Вярхаас[3]
Джон Хігінс (11)
Сцяг Шатландыі Шатландыя
7-10 Алан Мак-Манус (34)
Сцяг Шатландыі Шатландыя
Першая сесія: 62-50, 18-94 (87), 8-71, 40-77, 8-65, 45-77, 49-74 (74), 80-0 (80), 76-4 (57)
Другая сесія: 18-57, 42-88 (88), 60-52 (54), 0-77 (61), 125-0 (111), 73-43 (67), 98-0 (94), 46-64
Соценныя серыі: Хігінс: 111

Сцяг Англіі Рыкі Уолдэн — Сцяг Англіі Кайрэн Уілсан[правіць | правіць зыходнік]

Рыкі Уолдэн

Падчас вячэрняй сесіі трэцяга гульнявога дня, адначасова з заканчэннем матча паміж Маркам Сэлбі і Майклам Уайтам, да стала выйшла наступная пара ігракоў: Рыкі Уолдэн, леташні паўфіналіст чэмпіянату[30], і 22-гадовы Кайрэн Уілсан, дэбютант турніру[166], які займаў у сусветным рэйтынгу 89-ы радок[92]. Англічане ўпершыню сустрэліся паміж сабой на прафесійным спаборніцтве. Уолдэн, які займаў дзясятае месца ў рэйтынгу перад чэмпіянатам[92], дайшоў да паўфіналу чэмпіянату Вялікабрытаніі, дзе саступіў Марку Сэлбі з лікам 5:9[105], і чвэрцьфіналу адкрытага чэмпіянату Кітая, дзе прайграў Алістэру Картэру з лікам 3:5[61]. Апроч таго, ён выйграў трэці этап еўрапейскага тура ў пачатку сезона, перамогшы ў фінале Марка Фу[167]. Кайрэн Уілсан, які праводзіў другі сезон сярод прафесіяналаў, упершыню ў сваёй кар’еры дайшоў да чвэрцьфінальнай стадыі рэйтынгавага першынства падчас Шанхай Мастэрс 2013[57].

Стартавы фрэйм застаўся за Уілсанам, які давёў яго да перамогі на каляровых шарах. Уолдэн адказаў бліскучым брэйкам у 137 балаў (відэа) і зраўняў лік. Таксама як і астатнія дэбютанты гэтага года, Кайрэн не выказваў хвалявання і ўпэўнена гуляў супраць больш дасведчанага саперніка, выйграўшы трэці фрэйм з серыяй у 81 ачко, а чацвёрты — з пераможным брэйкам у 50 балаў, і сышоў на перапынак пры ліку 3:1 на сваю карысць. Рыкі выйграў пятую партыю з падыходамі ў 44 і 22 ачкі. Доўгі шосты фрэйм дайшоў да высакаякаснай захапляльнай тактычнай барацьбы за апошні руды шар. Уолдэн пакінуў саперніку нядрэнную магчымасць забіць яго ўдарам з сярэдняй адлегласці ў зялёную лузу, але Уілсан згуляў дрэнна, пасля чаго дванаццаты сеяны турніру зраўняў лік у матчы, забіўшы руды і сіні. Серыя з 48 ачкоў дапамагла Рыкі выйграць сёмую партыю і ўпершыню выйсці наперад з лікам 4:3. У пачатку восьмага фрэйма Уолдэн аформіў паўсоценны брэйк у 63 балы, пасля чаго Кайрэн павёў зваротную не менш упэўненую серыю, але пры ліку 57:63 не змог завяршыць партыю апошнім чорным шарам. Рыкі Уолдэн выйшаў пераможцам з тактычнай барацьбы за яго і давёў фрэйм да перамогі. Ён таксама пакінуў за сабой заключны фрэйм першай сесіі з вышэйшай серыяй у 74 ачкі і, такім чынам, усталяваў лік 6:3, выйграўшы пятую партыю запар[145].

ігракі працягнулі матч на наступны дзень, 22 красавіка, падчас вячэрняй сесіі. Уолдэн выйграў дзесятую партыю з вышэйшай серыяй у 64 балы, а таксама першым атрымаў магчымасць пачаць атакуючы брэйк у наступным фрэйме, але здолеў набраць толькі 15 балаў. Кайрэн атрымаў верх у тактычнай барацьбе адзінаццатай партыі і з серыяй у 61 ачко скараціў адставанне да ліку 4:7. Уолдэн дамінаваў у дванаццатым фрэйме і зноў вярнуў адрыў у чатыры партыі, дзякуючы пераможнай серыі ў 63 балы. Кайрэн Уілсан, які выйграў чатыры кваліфікацыйных матчы, каб трапіць у Крусібл, не падаў духам і выйграў наступны фрэйм з брэйкам 59 балаў. Ён таксама дамінаваў у чатырнаццатай партыі і давёў яе да перамогі з лікам 54:29, пасля чаго выйграў пятнаццаты фрэйм з серыяй у 62 ачка і скараціў адставанне ўсяго да аднаго пункта — 7:8. Некалькі паспяховых падыходаў прынеслі Рыкі дзевятае ачко і пры ліку 9:7 ён знаходзіўся ў адным фрэйме ад выхаду ў другі раўнд. Сямнаццаты фрэйм, які працягваўся 73 хвіліны (усяго на дзве хвіліны менш самага доўгага фрэйма, які гуляўся ў Крусібле), быў напоўнены тактычнымі дасканаленасцямі абодвух ігракоў, але ў цэлым Уолдэн быў мацней у пазіцыйнай барацьбе, што дазволіла яму лідзіраваць з лікам 52:5. Пры гэтым становішча шароў на стале было вельмі нязручным і далейшая гульня ўключала ў сябе барацьбу за кожны з асобных шароў. У выніку Уілсан атрымаў нядрэнную магчымасць зачысціць стол пры ліку 20:60, але, набраўшы 16 балаў, памыліўся на апошнім жоўтым. Рыкі Уолдэн скарыстаўся памылкай свайго менш вопытнага саперніка і забіўшы шары з жоўтага па сіні выйшаў у 1/8 фіналу чэмпіянату[168][169][170][14].

21—22 красавіка. Рэферы: Брэндан Мур[3]
Рыкі Уолдэн (12)
Сцяг Англіі Англія
10-7 Кайрэн Уілсан (89)
Сцяг Англіі Англія
Першая сесія: 43-54, 137-0 (137), 6-81 (81), 26-75 (50), 74-8, 46-25, 69-25, 70-57 (63, 57 Уілсан), 91-1 (74)
Другая сесія: 82-20 (64), 16-66 (61), 106-6 (63), 1-81 (59), 29-54, 0-69 (62), 75-14, 74-36
Соценныя серыі: Уолдэн: 137

Сцяг Англіі Бары Хокінс — Сцяг Англіі Дэвід Гілберт[правіць | правіць зыходнік]

Падчас дзённай сесіі 22 красавіка да стала выйшлі англічане Бары Хокінс, леташні фіналіст чэмпіянату свету[30], і Дэвід Гілберт, які выйграў адзін матч у Крусібле ў 2012 годзе[29]. Гэты паядынак стаў першым матчам паміж Хокінсам і Гілбертам на прафесійных снукерных спаборніцтвах. Бары Хокінс, які пачаў сезон на дзявятай пазіцыі[117] і перад чэмпіянатам займаў чацвёртае месца ў рэйтынгу[92], у сезоне 2013/2014 выйграў другі рэйтынгавы тытул у сваёй кар’еры — гранд-фінал PTC[159], а таксама два разы даходзіў да паўфіналаў на Шанхай Мастэрс[57] і адкрытым чэмпіянаце Уэльса[93]. Дэвід Гілберт, які займаў 31-е месца ў сусветным рэйтынгу да першынства[92], дабраўся да стадыі 1/8 фіналу на рэйтынгавых турнірах двойчы ў сезоне — на Усі Класік і на фінальным турніры PTC, на абодвух турнірах саступіўшы Джо Пэры з вынікамі 2:5 і 1:4 адпаведна[158][159].

Гэта быў першы афіцыйны матч Хокінса праз тры з паловай тыдні пасля перамогі ў Гранд-фінале PTC[169], і пяты нумар турніру дзейнічаў недастаткова ўпэўнена, саступіўшы стартавы фрэйм на каляровых шарах, які яго сапернік давёў да перамогі вельмі цяжкім ударам з рэстам апошняга ружовага шара ў зялёную лузу. Другая партыя таксама засталася за Дэвідам, які аформіў першы паўсоценны брэйк у матчы — 77 балаў. Бары выйграў сваё першае ачко ў выніку цяжкага 39-хвіліннага трэцяга фрэйма і зрабіў лік 1:2. Зрабіўшы серыю ў 51 бал у чацвёртай партыі, Гілберт павёў у ліку 66:25, пасля чаго яго сапернік набраў неабходныя яму штрафныя ачкі, дзякуючы снукерам, і мог вырваць перамогу, але памыліўся на апошнім зялёным шары і аддаў фрэйм Дэвіду. З серыяй у 72 ачкі Хокінс зноў скараціў адставанне да аднаго пункта, 2:3, але 31-ы сеяны турніру аднавіў статус-кво з дапамогай яшчэ адной паўсоценнай серыі — 56 балаў. Апошнія тры партыі ў першай сесіі прайшлі пры поўным дамінаванні Бары Хокінса, які выйграў іх з серыямі ў 72, 115 (відэа) і 69 ачкоў і ўпершыню ў матчы выйшаў наперад, сышоўшы на перапынак з лікам 5:4 на сваю карысць[171].

ігракі выйшлі для працягу матча на наступную раніцу. З серыяй у 93 балы Хокінс выйграў чацвёрты фрэйм у матчы запар і стартавы фрэйм другой гульнявой сесіі. У наступнай партыі ён зрабіў пятую паўсоценную серыю запар, пасля чаго давёў фрэйм да перамогі і павёў у ліку 7:4. Дванаццатая партыя праходзіла ў роўнай барацьбе, але Бары аказаўся больш удачлівым з пераможным брэйкам у 24 балы. Ён таксама выйграў наступны фрэйм з серыяй у 71 бал, не дазволіўшы Гілберту адыграцца пазней. Дамінуючы ў чатырнаццатай партыі з найвышэйшым брэйкам у 53 ачка, Бары Хокінс выйграў восьмы фрэйм запар і давёў паядынак да перамогі з лікам 10:4, не прайграўшы ніводнай партыі ў другой сесіі. Такім чынам, чацвёрты нумар сусветнага рэйтынгу выйшаў у другі круг чэмпіянату свету на Рыкі Уолдэна ў паўтарэнне леташняга паўфінальнага матча, у якім Бары атрымаў перамогу[30][172][173][14].

22—23 красавіка. Рэферы: Аліўе Мартэль[3]
Бары Хокінс (5)
Сцяг Англіі Англія
10-4 Дэвід Гілберт (31)
Сцяг Англіі Англія
Першая сесія: 45-63, 7-77 (77), 94-30, 43-88 (51), 77-25 (72), 13-75 (56), 78-21 (72), 129-8 (115), 80-0 (69)
Другая сесія: 96-19 (93), 68-6 (50), 60-41, 71-30 (71), 82-0 (53)
Соценныя серыі: Хокінс: 115

Сцяг Англіі Джад Трамп — Сцяг Англіі Том Форд[правіць | правіць зыходнік]

Сёмы сеяны турніру Джад Трамп, фіналіст розыгрышу 2011 года[40], і Том Форд, які ў другі раз трапіў у Крусібл[174], выйшлі да стала падчас дзённай сесіі чацвёртага гульнявога дня. Да гэтага яны шэсць разоў сустракаліся паміж сабой і атрымалі па тры перамогі, але з трох рэйтынгавых матчаў, якія яны правялі (усе ў кваліфікацыйных раўндах), два разы перамагаў Трамп. У апошнім крузе кваліфікацыі да чэмпіянату свету 2010 года Форд разграміў свайго саперніка з лікам 10:3, здабыўшы пуцёўку ў Крусібл[87]. Джад Трамп, які пачаў сезон на трэцяй пазіцыі ў рэйтынгу[117], а перад чэмпіянатам займаў восьмую[92], вельмі няўдала гуляў у першай палове сезона, дайшоўшы да 1/8 фіналу толькі на чэмпіянаце Вялікабрытаніі[105], але ў пачатку 2014 года дайшоў да фіналу German Masters, дзе саступіў Дзіну Цзюньхуэю з лікам 5:9[60], і да паўфіналу заключнага турніру серыі PTC, дзе прайграў Бары Хокінсу з лікам 1:4[159], а таксама перамог на нярэйтынгавым турніры Championship League[175]. Том Форд, які пачаў сезон 2013/2014 на 24-м месцы ў сусветным рэйтынгу[117] і перад чэмпіянатам свету знаходзіўся ўжо на 39-й пазіцыі[92], дасягнуў толькі аднаго рэйтынгавага чвэрцьфіналу ў сезоне: на адкрытым чэмпіянаце Аўстраліі ён саступіў Роберту Мілкінсу з лікам 3:5[134].

24-гадовы Трамп выйграў стартавую партыю з вышэйшай серыяй у 49 ачкоў і быў блізкі да перамогі ў другім фрэйме, у якім ажыццявіў два падыходы, 32 і 30 ачкоў, і вёў у ліку 62:28. Але Том здолеў адыграцца і, давёўшы другую партыю да перамогі з пераможным брэйкам у 31 бал, зраўняць лік. Джад атрымаў верх у трэцім фрэйме з лепшым падыходам з 62 балаў і вёў 57:33 у чацвёртым, але 39-ы нумар сусветнага рэйтынгу здолеў выйграць партыю на каляровых шарах і зноў зраўняць лік — 2:2. На старце пятага фрэйма Форд аформіў брэйк у 48 ачкоў, на які яго сапернік адказаў нядрэнным падыходам у 36 балаў і неўзабаве давёў партыю да перамогі апошнім чорным шарам. Пасля роўнай гульні ў наступным фрэйме Трамп зноў вырваў перамогу на апошнім чорным з лікам 60:53 і сышоў у адрыў на два ачкі — 4:2. З падыходамі ў 30 і 40 балаў Джад дамінаваў у сёмай партыі і павялічыў сваю перавагу да трох фрэймаў, а ў доўгай восьмай ён таксама аказаўся мацней, выйграўшы на апошнім ружовым шары. З-за працягласці паядынку ігракі вымушаныя былі сысці на перапынак пры ліку 6:2 на адзін фрэйм раней, чым патрэбна[171][162][176].

Раніцай 23 красавіка ігракі выйшлі на арэну для працягу матча адначасова з заканчэннем сустрэчы паміж Бары Хокінсам і Дэвідам Гілбертам. Том добра пачаў другую сесію і выйграў дзевяты фрэйм матча з серыяй у 57 ачкоў, пасля чаго выйграў і дзесятую партыю двума паспяховымі падыходамі. 36-ы сеяны турніру пачаў наступны фрэйм з добрага брэйка ў 45 балаў, а пазней партыя была даведзена да перамогі клірэнсам з 65 балаў. Такім чынам, Том Форд выйграў тры ачкі запар і скараціў адставанне да аднаго фрэйма, 5:6, не дазволіўшы саперніку забіць ні аднаго шара. Прайшло больш за гадзіну з пачатку сесіі да таго, як Джад забіў свой першы шар, пасля чаго давёў дванаццатую партыю да перамогі на каляровых шарах, забіўшы сіні і ружовы. У наступным фрэйме таксама ішла роўная гульня, і Форд здолеў зноў падабрацца да Трампа на адлегласць у адзін фрэйм, забіўшы апошні чорны шар. Восьмы нумар сусветнага рэйтынгу падвоіў сваю перавагу, дзякуючы паўсоценнаму брэйку, 72 ачкі, і ўсталяваў лік 8:6. У пятнаццатым фрэйме Джад Трамп вёў з лікам 34:16, але Том атрымаў шанец на вядзенне атакі і аформіў серыю з 76 балаў. Таксама 30-гадовы англічанін дамінаваў у наступнай партыі і выйграў яе з дапамогай чарговай серыі за 50 — 56 ачкоў. Такім чынам, лік у матчы ізноў стаў роўным — 8:8. Форд меў шанцы ў семнаццатай партыі, але, набраўшы 30 ачкоў за падыход і павёўшы ў ліку 30:26, дапусціў грубую памылку пры гульні чорнага і дазволіў Трампу пачаць атаку. Пазней пры ліку 30:48 Том прыняў рашэнне гуляць чырвоны шар з рэстам, але памыліўся і зноў дазволіў Трампу пачаць брэйк, які стаў пераможным і вывеў Джада наперад. У васемнаццатым фрэйме Трамп скарыстаўся памылкай свайго суайчынніка і пачаў серыю, але пры ліку 42:22 памыліўся на чорным шары. Аднак, Форд не здолеў скарыстацца няўдачай апанента, а Трамп давёў матч да перамогі з лікам 10:8, забіўшы апошнія жоўты і зялёны шары. Такім чынам, сёмы сеяны турніру Джад Трамп выйшаў у 1/8 фіналу чэмпіянату на Раяна Дэя, хоць і не паказаў пераканаўчай гульні, а яго вышэйшая серыя ў матчы склала 72 ачка[177][178][179][14].

22—23 красавіка. Рэферы: Мікаэла Таб[3]
Джад Трамп (7)
Сцяг Англіі Англія
10-8 Том Форд (36)
Сцяг Англіі Англія
Першая сесія: 72-40, 62-74, 87-31 (62), 57-72, 66-59, 60-53, 85-30, 61-47
Другая сесія: 0-80 (57), 0-73, 4-111 (65), 61-52, 48-61, 72-0 (72), 34-92 (76), 0-83 (56), 71-30, 60-27

Сцяг Ганконга Марка Фу — Сцяг Англіі Мартын Гоўлд[правіць | правіць зыходнік]

Марка Фу

Адным з матчаў ранішняй сесіі чацвёртага гульнявога дня, 22 красавіка, стала сустрэча паміж Марка Фу з Ганконга, паўфіналістам чэмпіянату 2006 года[180], і англічанінам Мартынам Гоўлдам, які трапіў у Крусібл у шосты раз запар[181]. Гоўлд, выйграў на найбуйнейшай снукернай арэне толькі два матчы, але абодва раза, у 2010[41] і 2011[40] гадах, ён перамагаў Марка Фу з лікам 10:9 і 10:8 адпаведна. Да гэтага чэмпіянату ігракі перасякаліся паміж сабой восем разоў, з якіх у пяці выпадках перамогу святкаваў снукерыст з Ганконга, але толькі аднойчы перайграваў апанента на рэйтынгавым узроўні: падчас International Championship 2012 года ён адолеў Гоўлда з лікам 6:5. Такім чынам, па асабістых сустрэчах на рэйтынгавых турнірах англічанін лідыраваў з лікам 2:1. Апроч таго, за Мартынам застаўся апошні паядынак ігракоў на турніры Championship League 2014, дзе ён абграў Фу з лікам 3:2[78]. Марка Фу, які пачынаў сезон на 17-м месцы сусветнага рэйтынгу[117] і перад чэмпіянатам займаў 7-ы радок[92], выйграў адкрыты чэмпіянат Аўстраліі ў пачатку сезона[134], дайшоў да фіналу International Championship, дзе саступіў Дзіну Цзюньхуэю ў вырашальным фрэйме (9:10)[59], а таксама два разы даходзіў да паўфіналаў турніраў рэйтынгавага ўзроўню ў канцы сезона — на World Open ён прайграў Марку Сэлбі з лікам 4:6[131], а на заключным турніры PTC — Джэрарду Грыну з лікам 2:4[159]. Апроч таго, ён дайшоў да фіналу трэцяга этапу азіяцкага тура, дзе саступіў Рыкі Уолдэну — 3:4[182]. Мартын Гоўлд, які займаў 36-ы радок сусветнага рэйтынгу перад чэмпіянатам свету[92], толькі на адным рэйтынгавым турніры сезона, Шанхай Мастэрс, здолеў дайсці да 1/8 фіналу, дзе саступіў Майклу Холту з лікам 4:5[57], але ў 2014 годзе таксама быў у фінале турніру Championship League, дзе яго спыніў Джад Трамп з лікам 3:1[175].

Паядынак пачаўся пад дыктоўку Фу, які выйграў дзве першыя партыі з серыямі ў 124 (відэа) і 83 ачкі, не дазволіўшы саперніку набраць ні аднаго бала. Аднак, у яго не атрымалася сысці ў вялікі адрыў, бо Гоўлд пакінуў за сабой трэці фрэйм з серыяй у 63 ачкі. У пачатку чацвёртай партыі ганконгец павёў серыю і памыліўся на 42 ачках, пасля чаго Мартын меў магчымасць адыграцца і давесці фрэйм да перамогі, але здолеў набраць толькі 45 ачкоў, дазволіўшы Марка выйграць трэцяе ачко на каляровых шарах і сысці на перапынак з прыемным лікам 3:1. Фу працягнуў лідзіраваць і пасля перапынку, ідучы на максімальны брэйк у пятым фрэйме. Ён набраў 88 ачкоў, але страціў пазіцыю і не змог згуляць дванаццаты чырвоны шар. Снукерыст з Ганконга меў магчымасць выйсці наперад на 4 ачкі, зрабіўшы серыю ў 60 балаў у шостай партыі, але Гоўлд здзейсніў цудоўны клірэнс, выйграўшы фрэйм апошнім чорным шарам, і скараціў адставанне. Англічанін здолеў выйграць яшчэ адну партыю з серыяй у 92 ачкі і зрабіць лік 3:4. У восьмым фрэйме абодва ігракі зрабілі па добраму падыходу і мелі прыблізна роўны лік. Барацьба завязалася ў тактычнай дуэлі за апошні зялёны шар, у якой Мартын дапусціў памылку, дазволіўшы саперніку забіць зялёны і працягваць серыю да ружовага шара. З яшчэ адной паўсоценнай серыяй, 64 ачкі, сёмы нумар рэйтынгу выйграў дзевятую партыю і скончыў першую сесію з лікам 6:3 на сваю карысць[161].

Фу і Гоўлд працягнулі матч падчас дзённай сесіі наступнага гульнявога дня, адначасова з пачаткам паядынку паміж Нілам Робертсанам і Робі Уільямсам. Пры пачатковым ліку 3:6 англічанін выйграў стартавую партыю сесіі з вышэйшым брэйкам у 63 балы. У адзінаццатым і дванаццатым фрэймах Марка прадэманстраваў дзве выдатныя серыі, 88 і 116 ачкоў (відэа), і павялічыў свой адрыў да чатырох партый — 8:4. Гоўлд дамінаваў у наступным фрэйме, выйграўшы яго з вышэйшым брэйкам ў 42 балы, а ў чатырнаццатай партыі атрымаў верх на каляровых шарах, скараціўшы адставанне да двух ачкоў. Пятнаццаты фрэйм застаўся за ганконгскім снукерыстам, і ён таксама быў блізкі да канчатковай перамогі ў шаснаццатым, у якім вёў у ліку 52:8. Але Мартын зрабіў цудоўны клірэнс, набраўшы 69 ачкоў, і выйграў фрэйм, адрадзіўшы свае надзеі — 7:9. Пасля гэтага Фу не дазволiў саперніку наблізіць матч да вырашальнага фрэйма, аформіўшы пераможны брэйк у 80 балаў у семнаццатай партыі. Такім чынам, Марка Фу з Ганконга, які з трынаццаці папярэдніх выступаў у Крусібле дзевяць разоў прайграваў у першым раўндзе (у тым ліку двойчы прайграваў Мартыну Гоўлду)[183], выйшаў у 1/8 фіналу на Шона Мёрфі[184][185][14].

22—23 красавіка. Рэферы: Эйрыян Уільямс[3]
Марка Фу (8)
Сцяг Ганконга Ганконг
10-7 Мартын Гоўлд (38)
Сцяг Англіі Англія
Першая сесія: 124-0 (124), 83-0 (83), 6-71 (63), 73-45, 96-0 (88), 60-63 (60 Фу), 22-92 (92), 58-48, 87-24 (64)
Другая сесія: 0-71 (63), 115-0 (88), 130-0 (116), 0-74, 49-58, 95-1, 52-77 (69), 80-0 (80)
Соценныя серыі: Фу: 116, 124

Сцяг Паўночнай Ірландыі Марк Ален — Сцяг Англіі Майкл Холт[правіць | правіць зыходнік]

Марк Ален

Марк Ален, паўфіналіст чэмпіянату свету 2009 года[39], і Майкл Холт, які выйграў свой адзіны матч на сусветных першынствах у рамках розыгрышу 2005 года[186], пачалі свой паядынак увечары 22 красавіка. Да гэтага снукерысты правялі паміж сабой два матчы і выйгралі па аднаму з іх. У 1/16 фіналу гран-пры 2008 года Холт перамог саперніка з лікам 5:1, а ў той жа стадыі чэмпіянату Вялікабрытаніі 2013 года Ален перамог у вырашальнай партыі з лікам 6:5[89]. Марк, які на працягу сезона апусціўся з сёмай на чатырнаццатую пазіцыю ў сусветным рэйтынгу[117][92], дайшоў да паўфіналу World Open 2014, дзе саступіў Шону Мёрфі з лікам 4:6[131], і да чвэрцьфіналаў чэмпіянату Вялікабрытаніі[105] і заключнага рэйтынгавага турніру серыі PTC[159]. Апроч таго, у бягучым сезоне ён атрымаў дзве перамогі на міні-рэйтынгавых турнірах еўрапейскага тура PTC[187][188]. Майкл Холт, які пачаў сезон 2013/2014 на 26-м месцы[117] і перад чэмпіянатам свету займаў 22-ю пазіцыю ў рэйтынгу прафесіянальных снукерыстаў[92], упершыню ў сваёй кар’еры дасягнуў паўфінальнай стадыі рэйтынгавага турніру падчас Шанхай Мастэрс 2013, дзе прайграў Сяа Гадуну з лікам 3:6[57], а таксама пазней дайшоў да чвэрцьфінальнай стадыі German Masters, дзе пацярпеў разгром ад Джада Трампа — 0:5[60].

Ален паспяхова пачаў матч з серыяй у 72 ачкі ў стартавым фрэйме і адкрыў лік. У другой партыі снукерыст з Паўночнай Ірландыі паставіў выдатны снукер за зялёны, які выклікаў дзевяць памылак запар, але Майкл усё ж такі першым атрымаў магчымасць на добрую серыю і, набраўшы 98 ачкоў за падыход, зраўняў лік у матчы. Ён таксама выйграў трэці фрэйм, які праходзіў у роўнай барацьбе, на апошнім сінім з лікам 72:51, але Марк зраўняў лік да перапынку, зрабіўшы серыю 70 балаў у чацвёртай партыі. 14-ы нумар сусветнага рэйтынгу выйшаў наперад з лікам 3:2, выйграўшы пяты фрэйм з вышэйшым брэйкам у 61 ачко. Але нягледзячы на серыю у 54 балы, ён саступіў Холту шостую партыю. У сёмым фрэйме англійскі снукерыст першым павёў атаку, але, спыніўшыся на 26 балах, аддаў пазіцыю саперніку. Ален зноў правёў паўсоценны брэйк, 61 ачко, але саступіў партыю пасля таго, як Холт зачысціў стол з 41 ачком. У восьмай партыі Майкл зрабіў нядрэнную серыю ў 52 балы, павёўшы ў ліку 52:28, але памыліўся на рудым шары, дазволіўшы апаненту зачысціць стол да апошняга ружовага і зраўняць лік у матчы — 4:4. Паводле вынікаў апошняга фрэйма сесіі, у якім Марк зрабіў дзве паўсоценныя серыі, 52 і 65, ён вярнуў сабе лідарства ў матчы з перавагай у адзін фрэйм[168].

Снукерысты выйшлі да стала для працягу сустрэчы ўвечары наступнага дня. Дзясяты фрэйм матча праходзіў у роўнай барацьбе, але Ален надзейней гуляў пры апошніх каляровых шарах на стале і пры ліку 43:30 забіў зялёны, руды і сіні шары і падвоіў сваю перавагу ў паядынку. Доўгі адзінаццаты фрэйм прывёў да адставання Марка 39:42 і трох апошніх каляровых шарах на стале. Алену дастаўся сіні, а Холт атрымаў верх у барацьбе за ружовы шар, пасля чаго лік стаў 44:48. Паўночнаірландзец быў больш удачлівым у барацьбе за вырашальны шар і зрабіў лік 7:4. У дванаццатай партыі ігракі таксама не адрозніваліся серыйнасцю, у выніку чаго Марк выйграў трэці фрэйм запар на каляровых шарах і пайшоў у пераканаўчы адрыў — 8:4. Два падыходы, 29 і 34 балы, дапамаглі Марку Алену выйграць шосты фрэйм запар. Майкл Холт атрымаў магчымасць павесці серыю ў чатырнаццатай партыі, але здолеў набраць толькі 22 балы, пасля чаго снукерыст з Паўночнай Ірландыі аформіў брэйк у 65 ачкоў і выйшаў у другі раўнд чэмпіянату свету. Такім чынам, паўфіналіст чэмпіянату 2009 пазбег трэцяга паражэння на сусветных першынствах запар[189][190][14].

22—23 красавіка. Рэферы: Леа Скальян[3]
Марк Ален (15)
Сцяг Паўночнай Ірландыі Паўночная Ірландыя
10-4 Майкл Холт (23)
Сцяг Англіі Англія
Першая сесія: 72-4 (72), 44-105 (98), 51-72, 98-5 (70), 97-4 (61), 56-59 (54 Ален), 61-67 (61 Ален), 70-52 (52 Холт), 117-0 (52, 65)
Другая сесія: 55-30, 51-48, 59-39, 67-4, 69-22 (65)

Сцяг Англіі Марк Дэвіс — Сцяг Уэльса Дамінік Дэйл[правіць | правіць зыходнік]

Паралельна з заканчэннем матча паміж Маркам Аленам і Майклам Холтам, падчас вячэрняй сесіі пятага гульнявога дня, да стала выйшла апошняя пара першага раўнда: 13-ы сеяны Марк Дэвіс, які тройчы выходзіў у другі круг чэмпіянату свету[191], і валіец Дамінік Дэйл, чвэрцьфіналіст розыгрышу 2000 года[192]. Дэвіс і Дэйл сем разоў гулялі паміж сабой да сусветнага чэмпіянату, і ў чатырох выпадках перамогу святкаваў валійскі ігрок, а па асабістых сустрэчах снукерыстаў на рэйтынгавых спаборніцтвах лік 3:2 на карысць Дамініка. Марк Дэвіс атрымаў перамогу над сапернікам у апошнім раўндзе кваліфікацыі да чэмпіянату свету 2001 года з лікам 10:9 (прайграючы па ходзе паядынку з лікам 5:8), а Дэйл выйграў дзве апошнія рэйтынгавыя сустрэчы на адкрытых чэмпіянатах Уэльса ў 2005 і 2011 гадах — 5:4 і 4:2 адпаведна[81]. Англічанін, які да чэмпіянату свету займаў 12-ы радок у сусветным рэйтынгу[92], дайшоў да трох рэйтынгавых чвэрцьфіналаў у сезоне 2013/2014 — на адкрытым чэмпіянаце Аўстраліі[134], Шанхай Мастэрс[57] і German Masters[60]. У сваю чаргу, 24-ы нумар рэйтынгу Дамінік Дэйл дайшоў да 1/4 фіналу адкрытага чэмпіянату Аўстраліі 2013, саступіўшы Марка Фу з лікам 1:5[134], і перамог на запрашальным турніры Shoot-Out[106].

Стартавы фрэйм застаўся за 24-м нумарам сусветнага рэйтынгу, які зрабіў удалы падыход у 40 ачкоў і завяршыў партыю перамогай на каляровых шарах. Марк аформіў серыю ў 63 балы ў другім фрэйме, але Дэйл упэўнена дзейнічаў у канцоўцы і пераможным брэйкам у 30 ачкоў падвоіў сваю перавагу. З вышэйшай серыяй у 45 балаў англічанін скараціў адставанне да аднаго ачка, але Дамінік дамінаваў у чацвёртай партыі і з паўсоценным брэйкам у 56 балаў сышоў на перапынак пры ліку 3:1 на сваю карысць. У пятым і шостым фрэймах валійскі снукерыст не дазваляў саперніку пачаць атаку, выйграўшы іх з добрымі серыямі — 71 і 69 ачкоў. Сёмы фрэйм прайшоў у пазіцыйнай барацьбе і застаўся за Дэвісам пасля памылкі Дэйла на апошнім сінім шары. Аднак, Марк занадта шмат памыляўся ў двух заключных партыях сесіі, першую з якіх валіец выйграў з дапамогай пераможнай серыі ў 67 балаў, а другую — дзякуючы некалькім удалым падыходам. Такім чынам, англійскі ігрок здолеў выйграць толькі два фрэймы ў першай гульнявой сесіі і павінен быў сур’ёзна палепшыць сваю гульню для надзеі на працяг барацьбы[189].

На наступны дзень, 24 красавіка, ігракі працягнулі матч падчас дзённай сесіі. У пачатку дзясятага фрэйма, які стартаваў у гэтым заходзе, ігракі абмяняліся нядрэннымі серыямі — 44 ачкі набраў Дэйл і 42-ма ачкамі адказаў Дэвіс — пасля чаго 42-гадовы валіец завяршыў партыю перамогай, забіўшы апошнія каляровыя шары. Падобна развіваліся падзеі і ў наступным фрэйме, дзе Дамінік здолеў выйграць яшчэ адно ачко, забіўшы сіні, ружовы і чорны шары, і павесці ў ліку 9:2. У дванаццатай партыі Марк здолеў аформіць серыю ў 69 балаў, якая дапамагла яму скараціць адставанне, а ў трынаццатай — англічанін зрабіў брэйк у 61 ачко і пазней давёў фрэйм да перамогі, усталяваўшы лік 4:9. Пасля падыходу ў 42 балы ў чатырнаццатай партыі Дэвіс павёў у ліку 62:4, але яго сапернік, дзякуючы некалькім удалым нападам, здолеў зрабіць клірэнс і зраўняць лік 62:62. 41-гадовы англійскі снукерыст забіў дадатковы шар дальнім ударам і, такім чынам, выйграў трэцяе ачко запар, адрадзіўшы надзеі на паўтор выдатнага выніку Найджэла Бонда, які на чэмпіянаце свету 1994 выйграў матч супраць канадца Кліфа Торбурна з лікам 10:9, прайграючы 2:9[193]. Але ў пятнаццатым фрэйме Дамінік Дэйл давёў паядынак да перамогі з серыяй у 57 балаў і выйшаў у другі круг чэмпіянату. Такім чынам, валійскі снукерыст выйграў першы матч у Крусібле з 2000 года, калі ён у матчы другога раўнда разграміў Дэвіда Грэя з лікам 13:1 і выйшаў у свой адзіны чвэрцьфінал сусветнага першынства[192][194][195][14].

23—24 красавіка. Рэферы: Тэры Камільеры[3]
Марк Дэвіс (13)
Сцяг Англіі Англія
5-10 Дамінік Дэйл (24)
Сцяг Уэльса Уэльс
Першая сесія: 44-70, 63-73 (63 Дэвіс), 75-44, 6-82 (56), 6-71 (71), 9-69 (69), 79-44, 33-72 (67), 18-56
Другая сесія: 62-71, 56-68, 93-0 (69), 99-16 (61), 69-62, 26-77 (57)

Сцяг Аўстраліі Ніл Робертсан — Сцяг Англіі Робі Уільямс[правіць | правіць зыходнік]

Падчас дзённай сесіі пятага гульнявога дня пачаўся паядынак паміж лідарам сусветнага рэйтынгу[92] Нілам Робертсанам з Аўстраліі, чэмпіёнам свету па снукеры 2010 года[41], і дэбютантам турніру Робі Уільямсам, які выйграў чатыры кваліфікацыйных матчы для траплення на чэмпіянат. Робертсан атрымаў упэўненую перамогу над Уільямсам у іх адзіным матчы — у 1/32 фіналу чэмпіянату Вялікабрытаніі 2013 — з лікам 6:1[105]. Аўстраліец, які амаль увесь сезон правёў са статусам лідара сусветнага рэйтынгу[196], атрымаў перамогі на двух рэйтынгавых турнірах у другой палове 2013 года — на Усі Класік[158] і на чэмпіянаце Вялікабрытаніі[105], а таксама прайграў у фіналах адкрытага чэмпіянату Аўстраліі[134] і адкрытага чэмпіянату Кітая[61]. Апроч таго, Ніл прадэманстраваў цудоўную сярыйнасць і перасягнуў рэкорд Джада Трампа, які ў сезоне 2012/2013 аформіў 61 соценны брэйк[197], зрабіўшы 93 сэнчуры да пачатку сусветнага чэмпіянату[62]. Робі Уільямс, які праводзіў сярод прафесіяналаў другі сезон запар і пачынаў яго на 78-й пазіцыі[117], займаў 68-е месца ў сусветным рэйтынгу перад чэмпіянатам свету[92]. У сезоне 2013/2014 ён упершыню дайшоў да паўфінальнай стадыі рэйтынгавага турніру падчас адкрытага чэмпіянату Індыі, дзе быў пераможаны Дзінам Цзюньхуэем з лікам 4:1[58], а таксама быў у 1/2 фіналу пятага этапу еўрапейскага тура PTC, прайграўшы там Марку Алену з лікам 0:4[187].

Робертсан упэўнена пачаў матч, выйграўшы першы фрэйм з дзвюма паўсоценнымі серыямі, 52 і 77 ачкоў, а таксама другі — з брэйкам 132 балы (відэа). Уільямс выйграў доўгую наступную партыю на апошнім ружовым шары, але Ніл аднавіў сваю перавагу ў два фрэйма з вышэйшай серыяй у 34 ачкі і сышоў на перапынак пры ліку 3:1. Аўстраліец дамінаваў у пятай партыі, а ў шостай зрабіў яшчэ два брэйка за 50 балаў, 55 і 63, усталяваўшы на табло лік 5:1. У сёмым фрэйме Робертсан аформіў свой 95-ы соценны брэйк у сезоне (папярэдні рэкорд належаў Джаду Трампу, які зрабіў 61 сэнчуры ў сезоне 2012/2013[197]), 103 ачкі (відэа), а ў восьмым — саступаў з лікам 7:42, але здолеў выдрапаць яшчэ адну партыю з пераможнай серыяй у 45 балаў, зрабіўшы лік 7:1. У заключнай партыі першай сесіі Уільямс зрабіў нядрэнную серыю ў 49 ачкоў, але Робертсан здолеў выраўняць лік да 45:63, пасля чаго прайграў у тактычнай барацьбе, дазволіўшы Робі выйграць другое ачко на апошнім сінім шары. Такім чынам, Ніл забяспечыў сабе ўпэўненую перавагу ў ліку, 7:2, да канца першай часткі паядынку[184].

Другая сесія паядынку пачалася ўвечары шостага гульнявога дня чэмпіянату, 24 красавіка, і ў гэтай сесіі павінен быў вызначыцца апошні ўдзельнік 1/8 фіналу сусветнага першынства. Уільямс добра пачаў дзясяты фрэйм, зрабіўшы паўсоценную серыю, 51 ачко, але Робертсан адказаў больш буйным брэйкам у 61 бал і выйграў партыю, павёўшы ў ліку 8:2. У адзінаццатым фрэйме Ніл аформіў серыю, якая стала вышэйшай на чэмпіянаце свету, 140 ачкоў (відэа), і выйграў дзявятае ачко, а ў дванаццатым — зрабіў 97-ы сэнчуры-брэйк у сезоне, 102 балы (відэа), і, такім чынам, за 44 хвіліны давёў паядынак да перамогі з лікам 10:2 і выйшаў у другі раўнд чэмпіянату на Марка Алена з Паўночнай Ірландыі[198][199][14].

23—24 красавіка. Рэферы: Пол Кольер[3]
Ніл Робертсан (2)
Сцяг Аўстраліі Аўстралія
10-2 Робі Уільямс (67)
Сцяг Англіі Англія
Першая сесія: 129-8 (52, 77), 132-0 (132), 49-63, 59-19, 69-19, 132-5 (55, 63), 103-0 (103), 52-42, 50-72
Другая сесія: 61-51 (51 Уільямс, 61), 144-0 (140), 102-0 (102)
Соценныя серыі: Робертсан: 103, 132, 140, 102

Гульні другога раўнда[правіць | правіць зыходнік]

Сцяг Англіі Марк Сэлбі — Сцяг Англіі Алістэр Картэр[правіць | правіць зыходнік]

Падчас дзённай сесіі шостага гульнявога дня, 24 красавіка, англічане Марк Сэлбі і Алістэр Картэр адкрылі другі раўнд чэмпіянату свету. Да гэтага ігракі 27 разоў перасякаліся паміж сабой і ў 16 выпадках перамогу святкаваў трэці нумар турніру. У 2007 годзе Сэлбі і Картэр сустракаліся ў чвэрцьфінальным паядынку сусветнага першынства, які Марк выйграў у вырашальным фрэйме. На рэйтынгавым узроўні «весялун з Лестэра» перамагаў у шасці матчах, а Алістэр — у трох. Апошнюю сустрэчу ігракі правялі падчас адкрытага чэмпіянату Уэльса 2014, дзе на стадыі 1/8 фіналу Марк Сэлбі быў мацней — 4:1[200].

Адзінаццаты нумар сусветнага рэйтынгу выйграў стартавую партыю з клірэнсам у 102 балы (відэа) і адкрыў лік у матчы. Дзякуючы двум добрым падыходам да стала, 38 і 84 ачкі, Сэлбі аднавіў статус-кво. Дзякуючы больш упэўненай гульне ў трэцім фрэйме Марк выйшаў наперад з лікам 2:1. У пачатку чацвёртай партыі Сэлбі набраў 47 балаў, пасля чаго яго сапернік сумеў зрабіць лік 55:47 на сваю карысць пры чатырох каляровых шарах на стале. Былы лідар афіцыйнага рэйтынгу набраў 15 ачкоў, пакінуўшы на стале чорны і дазволіўшы Картэру зраўняць лік, 62:62, і дамагчыся перагулёўцы апошняга шара. Аднак Алістэр, правёўшы няўдалы ўдар, пакінуў шар каля лузы, і Марк Сэлбі зрабіў лік 3:1. З брэйкамі 50 і 58 балаў у двух наступных партыях Марк павялічыў свой адрыў да чатырох ачкоў, замацаваўшы сваё лідарства. З найвышэйшай серыяй у 44 ачкі Картэр выйграў сёмы фрэйм, пасля чаго зрабіў другі сэнчуры ў матчы, 110 балаў (відэа), і скараціў адставанне да двух ачкоў пасля першай сесіі — 3:5[194].

На наступную раніцу Марк і Алі працягвалі барацьбу. З найвышэйшай серыяй у 59 балаў Сэлбі выйграў шостае ачко, пасля чаго ў дзясятай партыі вёў у ліку 52:43 пры каляровых шарах на стале. Ён першым атрымаў шанец на заканчэнне фрэйма на сваю карысць, аднак забіў толькі жоўты і зялёны, дазволіўшы Картэру зачысціць стол і зрабіць лік 4:6. У адзінаццатай партыі Марк Сэлбі пачаў брэйк, але набраў толькі 22 ачкі і аддаў пазіцыю саперніку. Алістэр адказаў падыходам у 23 бала, а пазней павёў у ліку 48:40, пакінуўшы ўсе каляровыя шары. Сэлбі забіў жоўты і зялёны і шары, пасля чаго зачысціў стол за адзін падыход і ўсталяваў сваю перавагу ў тры фрэйма. Двухразовы фіналіст сусветнага першынства аформіў серыю ў 65 ачкоў у дванаццатай партыі і зрабіў лік 5:7. Пасля невялікага перапынку Марк Сэлбі выйграў две партыі запар з серыяй 46 балаў у трынаццатым фрэйме і серыямі 43 і 53 бала ў чатырнаццатым фрэйме. У наступнай партыі Картэр аформіў брэйк у 51 ачко, пасля чаго завяршыў яго на сваю карысць з падыходам у 38 балаў. У апошнім фрэйме сесіі Алістэр зрабіў серыю ў 73 ачкі, але памыліўся на няцяжкім чырвоным шары. Марк пачаў адыгрываць адставанне і зарабіў 8 неабходных штрафных ачкоў, паставіўшы снукеры, у выніку чаго зрабіў лік 43:77 пры адным чырвоным шары на стале. Фіналіст чэмпіянату свету 2007 сумеў забіць яго, але памыліўся на каляровым шары, пасля чаго яму зноў не хапала ачкоў для перамогі. Картэр, у сваю чаргу, забіў жоўты шар і паставіў кропку ў другой сесіі, у чарговы раз скараціўшы адставанне да двух партый[201][202].

25 красавіка ўвечары Сэлбі і Картэр выйшлі да стала для заканчэння матча пры ліку 9:7 на карысць трыццацігадовага снукерыста з Лестэра. У стартавым фрэйме сесіі Алістэр атрымаў шанец для атакі і павёў 42:0, але яго сапернік, дзякуючы некалькім выніковым падыходам да стала ліквідаваў адставанне і выйграў чарговае ачко на каляровых шарах. У васемнаццатай партыі гэтага паядынку Картэр меў некалькі магчымасцей павесці серыю, але не скарыстаўся імі, а Марк, у сваю чаргу, зрабіў брэйк у 46 балаў і пазней выйграў фрэйм з лікам 66:31, забіўшы апошні чырвоны шар. У наступным фрэйме 34-гадовы англічанін з Чэлмсфарду зрабіў добры брэйк у 63 балы і наблізіўся да перамогі, але Сэлбі, аформіўшы клірэнс з 69 балаў, выйграў трэцяе ачко запар і зрабіў лік 12:7 на сваю карысць. Такім чынам, яму засталося выйграць адзін фрэйм да агульнай перамогі ў паядынку. Алістэр скараціў сваё адставанне, выйграўшы дваццаты фрэйм з вышэйшай серыяй у 57 ачкоў. У дваццаць першай партыі Марка падвялі нервы, калі ён памыліўся пры гульні апошняга чырвонага шара ў верхні вугал, дазволіўшы саперніку зрабіць клірэнс і скараціць адставанне да ліку 9:12. У пачатку дваццаць другога фрэйма Сэлбі атрымаў шанец на добры брэйк, але дапусціў памылку пры серыі ў 45 балаў і падарыў Алістэру надзею на працяг барацьбы. Картэр не змог скарыстацца сваімі магчымасцямі, і, калі Марк забіў перадапошні чырвоны шар, матч скончыўся з лікам 13:9 на яго карысць. Такім чынам, Марк Сэлбі, які быў фіналістам чэмпіянату Вялікабрытаніі[105] і Мастэрс[94] у гэтым сезоне, выйшаў у 1/4 фінала чэмпіянату свету[203][204][205][14].

24—25 красавіка. Рэферы: Ян Вярхаас[3]
Марк Сэлбі (3)
Сцяг Англіі Англія
13-9 Алістэр Картэр (14)
Сцяг Англіі Англія
Першая сесія: 11-114 (102), 122-0 (84), 103-33, 69-62, 85-20 (50), 83-0 (58), 16-68, 22-110 (110)
Другая сесія: 91-0 (59), 57-65, 62-48, 0-67 (65), 73-21, 96-27 (53), 7-91 (51), 44-79 (73)
Трэцяя сесія: 69-42, 66-31, 69-63 (63 Картэр, 69), 44-78 (57), 54-66, 82-19
Соценныя серыі: Картэр: 102, 110

Сцяг Англіі Роні О’Саліван — Сцяг Англіі Джо Пэры[правіць | правіць зыходнік]

У вячэрняй сесіі шостага гульнявога дня, адначасова с заканчэннем матча паміж Нілам Робертсанам і Робі Уільямсам, свой паядынак пачалі Роні О’Саліван і Джо Пэры. ігракі сустракаліся паміж сабой на найбуйнейшым снукерным турніры за 15 гадоў да гэтага матча, у 1999 годзе, і перамогу тады (таксама на стадыі 1/8 фіналу) атрымаў О’Саліван з лікам 13:8. З 12 сустрэч паміж ігракамі Пэры аказваўся мацнейшым двойчы, а лік асабістых сустрэч на рэйтынгавых турнірах быў 5:1 на карысць Роні. Апошні раз снукерысты сустракаліся паміж сабой на адным з этапаў Players Tour Championship у 2013 годзе, дзе О’Саліван перамог у чвэрцьфінале з лікам 4:0[206].

Пэры паспяхова пачаў гульню, выйграўшы першы фрэйм з лікам 106:0, дзякуючы тром падыходам да стала — 28, 36 і 42 ачкі. Роні О’Саліван зраўняў лік у наступнай партыі з найвышэйшай серыяй у 58 балаў, але яго сапернік зноў перахапіў ініцыятыву і перамог у двух наступных фрэймах з паўсоценнымі брэйкамі, 57 і 82 ачкі, выйшаўшы наперад да перапынку з лікам 3:1. Брэйк з 55 балаў у пятай партыі дапамог Джо павялічыць свой адрыў да трох ачкоў, але ў наступным фрэйме О’Саліван адкрыў лік соценным серыям, набраўшы 117 балаў за падыход (відэа). З найвышэйшым брэйкам у 75 ачкоў пяціразовы чэмпіён свету зрабіў лік 3:4, але ў пачатку заключнага фрэйма першай сесіі ён дапусціў памылку пры гульні дальняга чырвонага шара і дазволіў Джо Пэры пачаць серыю ў 99 балаў і выйграць пятае ачко ў паядынку[198][207].

Другая частка матча пачалася днём 25 красавіка пры ліку 5:3 на карысць шаснаццатага нумара чэмпіянату. О’Саліван хутка ўвайшоў у барацьбу і пакінуў за сабой стартавую партыю сесіі з брэйкам 93 ачкі. Джо адказаў добрым падыходам у 68 балаў у пачатку дзясятага фрэйма, якія Роні не здолеў адыграць. Адзінаццатую партыю дзеючы чэмпіён свету пачаў з 22 ачкоў, пасля чаго Джо Пэры выйшаў наперад і выйграў сёмы фрэйм з серыямі 48 і 46 балаў. О’Саліван скараціў адставанне да перапынку да двух фрэймаў, 5:7, дзякуючы брэйку ў 66 ачкоў. У трынаццатай партыі Пэры здзейсніў падыход у 63 балы і выйшаў наперад з лікам 64:44. Пасля тактычнай барацьбы за апошні жоўты шар, пераможцам якой стаў Роні О’Саліван, ён зачысціў стол і скараціў сваё адставанне да ліку 6:7. У чатырнаццатым фрэйме Джо Пэры правёў выдатны ўдар па дальняму чырвонаму шару, які дазволіў яму пачаць серыю ў 88 балаў, а ў пятнаццатым — ён выканаў яшчэ адну добрую серыю, 73 ачкі, пасля няўдалага выхаду са снукера яго саперніка. Такім чынам, Пэры вярнуў перавагу ў тры фрэймы, а лік стаў 9:6 на яго карысць. У апошняй партыі другой сесіі лік быў 48:38 на карысць О’Салівана пры каляровых шарах на стале. Джо спрабаваў згуляць дальні жоўты шар, але не забіў і памыліўся пры адводзе бітка, што дазволіла яго саперніку зачысціць стол да чорнага шара і зрабіць лік 7:9 перад апошняй сесіяй[208][204][209][210][211].

Падчас ранішняй сесіі восьмага гульнявога дня Джо Пэры і О’Саліван выйшлі да стала для пачатку трэцяй часткі паядынку. Выніковыя падыходы ў 42 і 45 балаў дазволілі Роні выйграць стартавы фрэйм сесіі і зрабіць лік 8:9. Пры ліку 44:31 на карысць О’Салівана ў васемнаццатай партыі гульня дайшла да тактычнай барацьбы за апошні зялёны шар, у якой пяціразовы чэмпіён свету дапусціў памылку, калі біток крануўся рудога шара пры спробе выйсці са снукера, а пазней Пэры забіў шары з зялёнага па ружовы і аднавіў сваю перавагу ў два фрэймы. З серыяй у 82 балы Роні О’Саліван выйграў наступную партыю, а таксама меў шанец выйграць дваццаты фрэйм, павёўшы брэйк пасля адставання 1:33, але набраў толькі 38 ачкоў і дапусціў памылку пры гульні чырвонага шара ў верхні вугал. Джо зачысціў стол, набраўшы 48 ачкоў, і зрабіў лік 11:9 да перапынку. Брэйкі ў 48 і 53 ачкі дазволілі 38-гадоваму снукерысту з графства Уэст-Мідлендс выйграць дваццаць першы фрэйм. У наступнай партыі Пэры лідыраваў з лікам 42:11 перад ударам па сіняму шару са спробай падбіць групу з чатырох чырвоных шароў, але пасля сутыкнення з чырвонымі біток накіраваўся ў лузу, што дазволіла яго саперніку атрымаць пяць штрафных балаў, а таксама пачаць пераможную серыю ў 52 ачкі. Такім чынам, лік стаў 11:11, а О’Саліван упершыню ў паядынку зраўняўся з сапернікам пасля ліку 1:1. У гэты ключавы момант экс-лідар сусветнага рэйтынгу, пераможца турніру Champion of Champions[206], Мастэрс[206] і адкрытага чэмпіянату Уэльса[206] ў бягучым сезоне, зрабіў два сэнчуры, 124 (відэа) і 113 балаў (відэа), якія прынеслі яму выдатную перамогу над сапернікам з лікам 13:11 і выхад у шаснаццаты чвэрцьфінал найбуйнейшага снукернага турніра ў кар’еры і пяты — запар[20][212][213][214][215][216][14].

24—26 красавіка. Рэферы: Эйрыян Уільямс[3]
Роні О’Саліван (1)
Сцяг Англіі Англія
13-11 Джо Пэры (16)
Сцяг Англіі Англія
Першая сесія: 0-106, 97-0 (58), 0-63 (57), 0-87 (82), 36-70 (55), 129-0 (117), 111-24 (75), 0-99 (99)
Другая сесія: 93-7 (93), 15-77 (68), 22-111, 97-0 (66), 71-64 (63 Пэры), 1-94 (88), 0-73 (73), 68-38
Трэцяя сесія: 87-16, 44-53, 82-0 (82), 39-81, 101-0 (53), 68-42 (52), 124-0 (124), 113-0 (113)
Соценныя серыі: О’Саліван: 117, 124, 113

Сцяг Англіі Бары Хокінс — Сцяг Англіі Рыкі Уолдэн[правіць | правіць зыходнік]

Англічане Бары Хокінс і Рыкі Уолдэн, якія сустракаліся ў паўфінале чэмпіянату свету 2013 года (тады мацнейшым быў Хокінс — 17:14)[30], пачалі свой паядынак 1/8 фінала падчас ранішняй сесіі сёмага гульнявога дня, адначасова з другой часткай сустрэчы Марка Сэлбі і Алістэра Картэра. Апроч леташняга сусветнага першынства ігракі сустракаліся на перадапошнім кваліфікацыйным этапе ў 2005 годзе, дзе ў вырашальнай партыі перамогу атрымаў Рыкі Уолдэн (10:9). Лік асабістых сустрэч паміж ігракамі быў 8:7 на карысць Уолдэна, а лік асабістых сустрэч рэйтынгавага ўзроўню — 3:2 таксама на карысць Рыкі. Але ўсе тры рэйтынгавыя перамогі, Рыкі Уолдэн атрымаў у кваліфікацыйных раўндах турніраў, а адзінай сустрэчай ігракоў у асноўнай частцы рэйтынгавых спаборніцтваў быў вышэйзгаданы паўфінальны матч першынства свету 2013. Апошні раз Бары і Рыкі перасякаліся паміж сабой у першым раўндзе Мастэрс 2014 года, дзе верх атрымаў Уолдэн у вырашальнай партыі — 6:5[217].

Хокінс упэўнена пачаў матч і адкрыў лік, выйграўшы першую партыю з выніковымі падыходамі ў 38 і 41 ачко. Наступны фрэйм таксама застаўся за Бары, які забіў пераможныя руды і сіні шары, а ў трэцяй партыі ён зрабіў серыю ў 44 ачкі, пасля чаго давёў фрэйм да перамогі на каляровых шарах, павёўшы ў ліку 3:0. У чацвёртым фрэйме Уолдэн ішоў наперадзе 39:21, пасля чаго выйшаў пераможцам у пазіцыйнай барацьбе за перадапошні чырвоны шар і выйграў першае ачко на каляровых шарах. Пасля перапынку ён выйграў пятую партыю з вышэйшым брэйкам 53 балы, які стаў першым паўсоценным у матчы, а ў шостай — узяў верх на каляровых і зраўняў лік у паядынку — 3:3. Бары Хокінс аднавіў сваё лідарства з вышэйшай серыяй у 41 бал у сёмым фрэйме, пасля чаго вёў у ліку 39:0 у восьмай партыі, але яго сапернік зрабіў яшчэ адзін паўсоценны брэйк, 67 балаў, і зраўняў лік да канца першай сесіі — 4:4[201].

Ігракі працягнулі сустрэчу падчас вячэрняй сесіі таго ж гульнявога дня, адначасова з заканчэннем матча паміж Маркам Сэлбі і Алістэрам Картэрам. Бары Хокінс выйграў стартавую партыю сесіі з вышэйшай серыяй у 55 балаў і выйшаў наперад з лікам 5:4. Уолдэн выдатна правёў два наступныя фрэймы, зраўняўшы лік і выйшаўшы наперад з лікам 6:5, з брэйкамі ў 109 (відэа) і 81 бал. Пры ліку 48:21 у дванаццатай партыі Рыкі памыліўся пры адыгрышы на апошнім чырвоным шары і дазволіў саперніку павесці серыю, але Хокінс не здолеў забіць апошні чорны шар на стале дальнім ударам, у выніку чаго Уолдэн выдрапаў яшчэ адно ачко. 31-гадовы снукерыст з графства Чэшыр працягнуў сваю серыйную гульню ў наступным фрэйме і аформіў другі сэнчуры ў сесіі, 112 ачкоў (відэа), зрабіўшы лік у матчы 8:5. У чатырнаццатай партыі пры ліку 48:35 на карысць Хокінса і ўсіх каляровых шарах на стале пачалася пазіцыйная дуэль за жоўты шар. Уолдэн больш упэўнена адыгрываўся і набраў 9 штрафных ачкоў, пасля чаго забіў запаветны жоўты шар і, зачысціўшы стол да чорнага, выйграў пяты фрэйм запар — 9:5. Пасля гэтага Бары сумеў узяць сябе ў рукі і спыніў гегемонію саперніка, дзякуючы брэйку ў 87 балаў у пятнаццатым фрэйме. Пры ліку 26:54 у заключнай партыі другой сесіі Рыкі Уолдэн меў добрую магчымасць на тое, каб выйграць яшчэ адно ачко, пасля таго, як забіў цяжкі чырвоны шар, але памыліўся пры гульні апошняга зялёнага. Хокінс забіў зялёны, а пазней забіты ружовы шар паставіў кропку на гэтай сесіі — 9:7 на карысць Уолдэна[204][203].

На наступны дзень Рыкі Уолдэн і Бары Хокінс пачалі трэцюю частку свайго паядынку. Бары пачаў з соценнай серыі ў 104 балы (відэа), свайго першага сэнчуры на чэмпіянаце, і скараціў адставанне ад свайго апанента да аднаго фрэйма. Уолдэн адказаў сваёй добрай серыяй, 93 ачкі, пасля чаго Хокінс дамінаваў у дзевятнаццатай партыі з падыходамі ў 32 і 31 ачко і зноў наблізіўся да саперніка, зрабіўшы лік 9:10. З вышэйшым брэйкам у 45 балаў Бары Хокінс выйграў трэцяе ачко ў гэтай сесіі і зраўняў лік у матчы да перапынку. Дзякуючы некалькім выніковым падыходам у дваццаць першым фрэйме, ён зрабіў лік 11:10, пасля чаго Рыкі здолеў аформіць клірэнс у 53 балы ў наступнай партыі і зраўняць лік. Але ў двух наступных фрэймах Уолдэн не забіў ніводнага каляровага шара, што прынесла перамогу Хокінсу з лікам 13:11 і серыяй у 61 бал у апошняй партыі. Такім чынам, чацвёрты нумар сусветнага рэйтынгу, пераможца гранд-фінала PTC у сезоне 2013/2014[213], у другі раз запар і ў сваёй прафесійнай кар’еры, якая пачалася ў 1996 годзе, выйшаў у чвэрцьфінал сусветнага першынства[218][219][220][221][14].

25—26 красавіка. Рэферы: Мікаэла Таб[3]
Бары Хокінс (5)
Сцяг Англіі Англія
13-11 Рыкі Уолдэн (12)
Сцяг Англіі Англія
Першая сесія: 79-16, 72-41, 71-41, 21-69, 6-82 (53), 34-48, 76-36, 39-67 (67)
Другая сесія: 69-0 (55), 0-109 (109), 17-81 (81), 46-55, 16-112 (112), 48-64, 92-7 (87), 63-42 (53)
Трэцяя сесія: 104-0 (104), 6-93 (93), 67-13, 80-1, 64-22, 7-73 (53), 108-1, 76-1 (61)
Соценныя серыі: Хокінс: 104; Уолдэн: 109, 112

Сцяг Шатландыі Алан Мак-Манус — Сцяг Ірландыі Кен Доэрці[правіць | правіць зыходнік]

Алан Мак-Манус

У дзённай сесіі сёмага гульнявога дня да стала выйшлі два самых узроставых ігракоў чэмпіянату свету 2014 — 44-гадовы ірландзец Кен Доэрці і 43-гадовы шатландзец Алан Мак-Манус. Снукерныя ветэраны двойчы сустракаліся на сусветных першынствах: у 1/8 фіналу чэмпіянату свету 1994 Доэрці выйграў з лікам 13:11, а на той жа стадыі ў 2005 годзе з тым жа лікам мацнейшым быў шатландскі ігрок. З 1991 года, калі ігракі сустрэліся першы раз на Гран-пры, яны перасякаліся паміж сабой 24 разы і ў 16 выпадках верх атрымліваў Алан Мак-Манус. На рэйтынгавых спаборніцтвах лік на карысць шатландца 9:7. Апошні раз Алан і Кен сустракаліся ў 1/32 фіналу запрашальнага турніру Shoot-Out, дзе ў аднафрэймавым паядынку з лікам 79:53 і брэкам 60 ачкоў выйграў шатландскі снукерыст[222].

Стартавую партыю на каляровых шарах выйграў Кен Доэрці і адкрыў лік у паядынку. Яго сапернік выдатна правёў тры наступныя фрэймы і сышоў на перапынак з лікам 3:1 на сваю карысць з серыямі 69, 107 (відэа) і 71 бал адпаведна ў другой, трэцяй і чацвёртай партыях. Мак-Манус выйграў чацвёртае ачко на каляровых шарах, забіўшы сіні і ружовы шары. У доўгай шостай партыі Алан зноў ішоў наперадзе з лікам 46:38 пры каляровых шарах на стале, але, забіўшы жоўты шар, пакінуў пазіцыю Кену, які забіў усе шары акрамя чорнага і скараціў адставанне да двух партый. Ірландскі ігрок дамінаваў і ў сёмым фрэйме, у якім выйшаў пераможцай з лікам 64:23, але з-за заканчэння часу сесіі і хуткага пачатку наступнай ігракі павінны былі спыніць свой матч пры ліку 4:3 на карысць Мак-Мануса[204][208][210][223].

Падчас ранішняй сесіі 26 красавіка, адначасова з трэцяй часткай матча паміж Роні О’Саліванам і Джо Пэры, Доэрці і Мак-Манус працягнулі матч. Шатландскі снукерыст выйграў стартавы фрэйм сесіі з падыходамі ў 37 і 22 ачкі, а другую партыю — з вышэйшай серыяй у 35 балаў. Дамінаванне ў дзясятым фрэйме дазволіла іграку з Глазга выйграць трэцяе ачко запар з лікам 62:25 і ўсталяваць на табло лік 7:3. У пачатку адзінаццатай партыі Алан зрабіў паўсоценную серыю, 65 ачкоў, а пасля давёў чарговы фрэйм да перамогі. Чэмпіён свету 1997 года меў шанцы на адрэджэнне барацьбы, але дапускаў шмат памылак і аддаваў ініцыятыву свайму апаненту. Доўгі дванаццаты фрэйм прайшоў у пазіцыйнай барацьбе, вынікам якой сталі выніковыя падыходы Мак-Мануса ў 32 і 28 ачкоў і яшчэ адна партыя на яго карысць. У наступным фрэйме Кен вёў у ліку 25:0, але сапернік пачаў атаку і, аформіўшы серыю ў 25 балаў, зраўняў лік, пасля чаго выйграў шостае ачко запар з пераможным брэйкам у 54 балы. Пры ліку 10:3 у матчы Алан Мак-Манус зрабіў добры падыход у 35 балаў у чатырнаццатай партыі, але ірландскі снукерыст сумеў вярнуцца ў гульню, зрабіўшы вышэйшую серыю ў сесіі, 93 ачкі, і выйграўшы ў ёй першы фрэйм. У заключнай восьмай партыі другой сесіі Доэрці атрымаў магчымасць пачаць добрую атаку і скарыстаўся ёю, ідучы на максімальную серыю, але дапусціў памылку пры гульні чырвонага шара, набраўшы 88 ачкоў. Такім чынам, пад канец сесіі ірландзец сумеў трохі выправіць сітуацыю ў паядынку, але другая трэць матча скончылася з лікам 10:5 на карысць шатландскага іграка[212].

Увечары 26 красавіка снукерысты выйшлі да стала для пачатку трэцяй сесіі матча. Доэрці саступаў свайму саперніку пяць фрэймаў, але выйграў две стартавыя партыі сесіі з лепшым падыходам у 31 ачко, працягваючы барацьбу за месца ў васьмёрцы лепшых ігракоў свету. Мак-Манус, у сваю чаргу прайграў ужо чацвёртае ачко запар, але перамог у васямнаццатым фрэйме з серыяй у 67 балаў. У дзевятнаццатай партыі ўзяў верх ірландскі снукерыст, зрабіўшы серыю ў 42 ачкі і пасля давёўшы фрэйм да перамогі, і лік стаў 11:8 на карысць Алана. Пасля невялікага перапынку Мак-Манус выйграў яшчэ адну партыю, дзякуючы тром падыходам да стала ў 28, 33 і 17 ачкоў, а ў дваццаць першым фрэйме скарыстаў сваю магчымасць пачаць атаку і, аформіўшы брэйк у 83 балы, атрымаў перамогу ў паядынку. Такім чынам, 43-гадовы шатландскі ігрок у чацвёрты раз у сваёй кар’еры і ўпершыню з 2005 года, калі ён перайграў Доэрці ў 1/8 фіналу і саступіў у чвэрцьфінале Яну МакКалаху[42], выйшаў у 1/4 фіналу першынства свету[23][224][220][215][225][14].

25—26 красавіка. Рэферы: Аліўе Мартэль[3]
Алан Мак-Манус (34)
Сцяг Шатландыі Шатландыя
13-8 Кен Доэрці (29)
Сцяг Ірландыі Ірландыя
Першая сесія: 34-51, 77-1 (69), 123-5 (107), 75-24 (71), 63-29, 48-56, 23-64, 62-33
Другая сесія: 67-15, 62-25, 86-0 (65), 70-22, 79-25 (54), 35-93 (93), 0-88 (88), 29-67
Трэцяя сесія: 27-66, 93-4 (67), 48-58, 78-7, 83-13 (83)
Соценныя серыі: Мак-Манус: 107

Сцяг Уэльса Дамінік Дэйл — Сцяг Англіі Майкл Уослі[правіць | правіць зыходнік]

Дамінік Дэйл

26 красавіка падчас вячэрняй сесіі, адначасова з заканчэннем матча паміж Аланам Мак-Манусам і Кенам Доэрці, Дамінік Дэйл з Уэльса і Майкл Уослі, які стварыў сенсацыю ў першым крузе чэмпіянату, перайграўшы аднаго з фаварытаў турніру Дзіна Цзюньхуэя, пачалі чарговы паядынак 1/8 фіналу. Гэтая сустрэча стала першай паміж 42-гадовым валійцам і 24-гадовым дэбютантам турніру, які праводзіў другі сезон у мэйн-туры[226].

Дамінік Дэйл выйграў стартавы фрэйм матча з пераможным брэйкам у 74 ачкі, на які яго малады сапернік адказаў серыяй у 66 ачкоў у пачатку другой партыі, пасля чаго давёў яе да перамогі і зраўняў лік у матчы — 1:1. Валіец пакінуў за сабой трэці фрэйм, зачысціўшы стол да рудога шара з пераможным падыходам у 37 ачкоў, а серыя ў 75 балаў дапамагла яму зрабіць лік 3:1 да перапынку. У пачатку пятай партыі Уослі набраў 20 ачкоў, але Дамінік перахапіў ініцыятыву і выйграў яшчэ адно ачко з вышэйшай серыяй 59. Чвэрцьфіналіст чэмпіянату свету 2000 года выйграў і чацвёртую партыю запар, дзякуючы падыходам у 30 і 40 балаў, і зрабіў лік у матчы 5:1 на сваю карысць. У сёмым фрэйме Майкл першым атрымаў магчымасць павесці атаку, але памыліўся пры гульні прамога чорнага, і сапернік, які паказваў якасны снукер у гэты дзень, зноў не дараваў яму гэты промах, адказаўшы першым соценным брэйкам у матчы — 106 ачкоў (відэа). Апошні фрэйм першай сесіі падвёў вынік няўдалай гульні англічаніна, калі ён у пачатку партыі забіў цяжкі чырвоны шар выдатным дальнім ударам, але паставіў сабе недарэчны снукер і падарыў Дэйлу 12 штрафных ачкоў, пасля чаго больш вопытны ігрок зрабіў добры падыход да стала і выйшаў наперад у ліку 44:1. Партыя зацягнулася, але ў выніку валійскі снукерыст выканаў дальні ўдар па апошняму чырвонаму шару і павялічыў свой адрыў да шасці фрэймаў[224].

ігракі працягвалі паядынак падчас дзённай сесіі дзевятага гульнявога дня пры ліку 7:1 на карысць Дамініка. Дзякуючы некалькім падыходам у стартавым фрэйме другой сесіі, Дэйл павялічыў свой адрыў да сямі ачкоў, пасля чаго зрабіў серыю ў 49 балаў у дзясятай партыі. Але Майкл Уослі здолеў адыграцца і, зрабіўшы свой другі ў матчы паўсоценны брэйк у 66 балаў, зрабіў лік 2:8. У адзінаццатым фрэйме Дамінік Дэйл зрабіў пераможную серыю ў 78 ачкоў і аднавіў сваю перавагу ў 7 фрэймаў. Пры ліку 54:31 на карысць Уослі ў дванаццатай партыі пачалася тактычная барацьба за апошні зялёны шар, у выніку якой англічанін дапусціў недаравальную памылку і страціў яшчэ адзін фрэйм, бо валійскі ігрок зачысціў стол і зрабіў лік 10:2 да перапынку. Уослі выйграў наступны фрэйм на каляровых шарах, але Дэйл адказаў на гэта чарговым паўсоценным брэйкам, 89 балаў, зрабіўшы лік 11:3. У пятнаццатай партыі Майкл выканаў соценны брэйк, 108 балаў, які забяспечыў наяўнасць трэцяй сесіі матча і зрабіў лік 4:11, але Дамінік зноў павялічыў адрыў да васьмі ачкоў, выйграўшы шаснаццаты фрэйм з вышэйшай серыяй у 62 балы[227][228].

Дамінік Дэйл і Майкл Уослі выйшлі для заканчэння матча на наступны дзень пры ліку 12:4 на карысць першага. Такім чынам, Дэйлу засталося выйграць адзін фрэйм у трэцяй сесіі да агульнай перамогі. Ён адразу ўвайшоў у гульню, рашыўшы не зацягваць з перамогай, і набраў 33 ачкі ў першым падыходзе. Пазней англійскі снукерыст сумеў выйсці наперад з лікам 35:33, але, дзякуючы добрай пазіцыйнай барацьбе і больш упэўненым ударам Дамінік сумеў давесці стартавы фрэйм да перамогі на каляровых шарах і выйграць матч з лікам 13:4. Такім чынам, пераможца турніру Shoot-Out у бягучым сезоне у другі раз у сваёй кар’еры выйшаў у 1/4 фіналу чэмпіянату свету[229], дзе яго сапернікам быў Бары Хокінс[230][231][14].

26—28 красавіка. Рэферы: Леа Скальян[3]
Дамінік Дэйл (24)
Сцяг Уэльса Уэльс
13-4 Майкл Уослі (75)
Сцяг Англіі Англія
Першая сесія: 74-20 (74), 4-86 (66), 70-6, 116-4 (75), 75-20 (59), 79-10, 107-12 (106), 91-27
Другая сесія: 82-23, 56-81 (66), 86-12 (78), 56-54, 25-60, 89-0 (89), 5-115 (108), 87-21 (62)
Трэцяя сесія: 70-42
Соценныя серыі: Дэйл: 106; Уослі: 108

Сцяг Паўночнай Ірландыі Марк Ален — Сцяг Аўстраліі Ніл Робертсан[правіць | правіць зыходнік]

Падчас ранішняй сесіі дзевятага гульнявога дня да стала выйшлі две апошнія пары другога раўнда чэмпіянату свету, адной з якіх была пара аўстралійца Ніла Робертсана і Марка Алена з Паўночнай Ірландыі. З 17 папярэдніх сустрэч паміж імі Робертсан выйграў у 11 супраць 6 перамог Алена. Па асабістым сустрэчам на турнірах рэйтынгавага ўзроўню лік 2:1 на карысць аўстралійца. Апошні раз яны сустракаліся на этапе 1/8 фіналу турніру Мастэрс 2014, дзе Ніл атрымаў перамогу ў вырашальным фрэйме — 6:5[232].

Пры ліку 5:24 у стартавай партыі Робертсан павёў серыю, але спыніўся на 38 ачках, дазволіўшы саперніку давесці фрэйм да перамогі з брэйкам у 42 балы. Серыя ў 69 ачкоў дапамагла Нілу зраўняць лік у матчы — 1:1. У трэцім фрэйме аўстралійскі снукерыст дапусціў памылку пры гульні чырвонага шара ў сярэднюю лузу, якую не дараваў яму Марк, аформіўшы серыю ў 62 ачкі. Ніл Робертсан зрабіў брэйк у 50 балаў у чацвёртым фрэйме, пасля чаго давёў яго да перамогі і зноў зраўняў лік у паядынку да перапынку. Ален пачаў брэйк у пятым фрэйме, але, набраўшы 40 ачкоў, страціў пазіцыю, дазволіўшы саперніку выканаць серыю ў 100 ачкоў, якая стала 98-м сэнчуры Ніла Робертсана ў сезоне. Марк Ален таксама адказаў добрай серыяй у 92 ачкі ў шостым фрэйме, і лік стаў 3:3. У сёмай партыі Ален няўдала страціў пазіцыю пасля забітага ружовага шара пры ліку 60:0, пасля чаго Робертсан здолеў давесці партыю да перамогі выдатным клірэнсам у 55 балаў і выйсці наперад з лікам 4:3. Снукерыст з Паўночнай Ірландыі пазбег псіхалагічнага ціску з-за страчанага фрэйма і аформіў свой чацвёрты паўсоценны брэйк у заключнай партыі першай сесіі — 82 ачкі[233].

Снукерысты працягвалі паядынак падчас вячэрняй сесіі таго ж гульнявога дня, адначасова з праягам матча паміж Шонам Мёрфі і Марка Фу. У дзявятым фрэйме аўстраліец зрабіў спробу здзейсніць соценны брэйк, але спыніўся на 72 ачках, калі біток упаў у лузу пры гульні зялёнага шара. У дзясятай партыі Ален адказаў серыяй у 71 бал, зраўняўшы лік, а ў адзінаццатай — пры ліку 48:38 на карысць іграка з Паўночнай Ірландыі завязалася тактычная барацьба за апошні зялёны шар. Марк заработаў 8 штрафных балаў, дзякуючы снукерам, але пасля гэтага Ніл выпадкова забіў зялёны пры выхадзе са снукера, што дазволіла яму выканаць клірэнс і выйсці наперад у паядынку з лікам 6:5. Марк Ален паказаў высакаякасны снукер у дзвюх наступных партыях і выйшаў наперад у матчы, зрабіўшы брэйкі ў 77 і 84 балы. У чатырнаццатым фрэйме Робертсан ішоў на максімум, але пасля восьмага чырвонага шара быў вымушаны гуляць жоўты, аформіўшы ў выніку тотал-клірэнс у 137 ачкоў (відэа), які стаў 99-й соценнай серыяй у сезоне снукерыста з Аўстраліі і зрабіў лік 7:7. Ніл таксама выйграў доўгую пятнаццатую партыю з падыходамі ў 25 і 38 балаў, а памылка Алена пры гульні зялёнага шара ў наступным фрэйме пры ліку 21:46 дазволіла аўстралійцу набраць 16 балаў і адарвацца ад саперніка на два фрэймы перад заключнай сесіяй — 9:7[234][228][235][236].

Ніл Робертсан і Марк Ален пачалі трэцюю частку матча падчас дзённай сесіі 28 красавіка. Чэмпіён свету 2010 года выйграў дзве стартавыя партыі сесіі з брэйкамі ў 59 і 69 ачкоў, якія зрабілі лік у матчы 11:7. У дзевятнаццатым фрэйме Ніл набраў 94 ачкі, але памыліўся пры гульні чорнага шара, які стаяў на сваёй пазіцыі і мог прынесці аўстралійцу соты соценны брэйк, а ў дваццатай партыі ён памыліўся пры ўдары чырвонага шара ўздоўж верхняга борта, калі яго серыя дасягнула 92 ачкоў, і зноў выпусціў магчымасць стаць першым снукерыстам у гісторыі, зрабіўшым 100 сэнчуры-брэйкаў. Але няўпэўненая гульня Марка, які сумеў набраць толькі 34 балы ў заключнай сесіі, прынесла Нілу сем фрэймаў запар (пасля адставання ў ліку 6:7) і перамогу ў матчы — 13:7. Такім чынам, Ніл Робертсан, які выйграў Усі Класік[158] і чэмпіянат Вялікабрытаніі[105] ў сезоне 2013/2014, у пяты раз у сваёй кар’еры выйшаў у чвэрцьфінал сусветнага першынства[237][238][231][239][240][14].

27—28 красавіка. Рэферы: Брэндан Мур[3]
Марк Ален (15)
Сцяг Паўночнай Ірландыі Паўночная Ірландыя
7-13 Ніл Робертсан (2)
Сцяг Аўстраліі Аўстралія
Першая сесія: 66-43, 0-78 (69), 74-8 (62), 40-74 (50), 40-100 (100), 92-0 (92), 60-62 (56 Ален, 55 Робертсан), 82-0 (82)
Другая сесія: 13-76 (72), 71-1 (71), 56-63, 81-0 (77), 84-27 (84), 0-137 (137), 5-69, 48-68
Трэцяя сесія: 28-68 (59), 6-84 (69), 0-94 (94), 0-92 (92)
Соценныя серыі: Робертсан: 100, 137

Сцяг Англіі Джад Трамп — Сцяг Уэльса Раян Дэй[правіць | правіць зыходнік]

Джад Трамп

Падчас дзённай сесіі восьмага гульнявога дня, адначасова з трэцяй часткай паядынку Бары Хокінса і Рыкі Уолдэна, пачаўся матч паміж Джадам Трампам з Англіі і валійцам Раянам Дэем, якія ўпершыню сустрэліся на рэйтынгавым узроўні. З пяці сустрэч, якія ігракі правялі паміж сабой, Трамп выйграў тры, а яго праціўнік — дзве. Але адзіны матч міні-рэйтынгавага ўзроўню застаўся за Раянам: у рамках 1/8 фіналу другога этапу PTC 2012/2013 ён перайграў Джада з лікам 4:2. У апошнім паядынку верх таксама ўзяў валійскі снукерыст: у групе пераможцаў турніру Championship League 2014 ён разграміў англічаніна — 3:0[241].

24-гадовы англійскі ігрок пакінуў за сабой першую партыю з вышэйшым брэйкам у 70 балаў, а таксама вёў 37:0 у другім фрэйме, але Дэй здолеў пераламіць ход партыі і зраўняў лік з вышэйшым брэйкам 47 ачкоў. Раян быў блізкі да выйгрыша наступнага фрэйма, але памыліўся, давёўшы серыю да 56 ачкоў, пасля чаго яго сапернік выдрапаў партыю на апошнім чорным шары. Валіец выйграў чацвёрты фрэйм на каляровых шарах і зраўняў лік у матчы да перапынку. У пятай партыі дваццаць першы сеяны турніру вёў з лікам 64:13, але Джад Трамп набраў патрэбныя яму 4 штрафныя ачкі, паставіўшы ўдалы снукер, пасля чаго аформіў клірэнс у 48 балаў і выйграў партыю з лікам 65:64. У пачатку шостага фрэйма Дэй набраў 14 ачкоў, якія сталі апошнімі яго баламі ў гэтай сесіі. Трамп здзейсніў падыходы ў 76 балаў у шостай партыі, 30 і 46 ачкоў — у сёмай партыі, і 78 ачкоў (найвышэйшая серыя першай сесіі матча) — у восьмай партыі. Такім чынам Джад забяспечыў сабе ўпэўненае лідарства ў паядынку з лікам 6:2 паводле вынікаў першай гульнявой сесіі[219][242].

Падчас дзённая сесіі 27 красавіка Трамп і Дэй выйшлі да стала для працягу свайго паядынку. Раян выдатна пачаў сесію, зрабіўшы соценную серыю ў дзевятай партыі, 107, і скараціўшы сваё адставанне да ліку 3:6. Яго сапернік дамінаваў у наступным фрэйме, выйграўшы яго з лікам 68:25, і аднавіў статус-кво. Дэй пакінуў за сабой дзве наступныя партыі з брэйкамі ў 80 і 55 балаў і зрабіў лік 5:7. 24-гадовы снукерыст з Брысталя адквітаў два фрэйма, вярнуўшы сваю перавагу ў 4 ачкі, пасля чаго здзейсніў выдатны клірэнс у 64 балы ў пятнаццатай партыі пры ліку 0:62. Дэй скончыў сесію брэкам у 73 ачкі і зраўняў лік другой сесіі да 4:4, але перад апошняй часткай матча лік быў 10:6 на карысць Трампа, і валійцу для перамогі было неабходна выйграць сем фрэймаў раней, чым Джад выйграе тры[227].

Падчас вячэрняй сесіі дзясятага гульнявога дня валіец і англічанін адначасова з Шонам Мёрфі і Марка Фу заканчвалі паядынак другога раўнда. У стартавай партыі Дэй зрабіў паўсоценны брэйк, 54 ачкі, пасля чаго давёў яе да перамогі і скараціў адставанне ад апанента да трох фрэймаў. У доўгім васемнаццатым фрэйме ішла напружаная барацьба, але выдатны клірэнс Джада ў 23 балы пры ліку 43:47 дапамог яму аднавіць сваю перавагу ў чатыры ачкі. Серыя ў 54 балы прынесла Трампу дванаццатае ачко, а, дамінуючы ў дваццатым фрэйме, які стаў апошнім, ён зрабіў лік 13:7 і выйшаў у трэці круг чэмпіянату свету. Такім чынам, леварукі сёмы сеяны турніру, які не атрымліваў перамог на рэйтынгавых турнірах з International Championship 2012[241], у трэці раз у сваёй прафесійнай кар’еры ўвайшоў у васьмёрку найлепшых на сусветным першынстве[241], дзе яго сапернікам быў лідар сусветнага рэйтынгу Ніл Робертсан[243][244][239][245][246][14].

26—28 красавіка. Рэферы: Пол Кольер[3]
Джад Трамп (7)
Сцяг Англіі Англія
13-7 Раян Дэй (21)
Сцяг Уэльса Уэльс
Першая сесія: 71-6 (70), 37-69, 72-63 (56 Дэй), 38-64, 65-64, 76-14 (76), 76-0, 78-0 (78)
Другая сесія: 0-125 (107), 68-25, 1-80 (80), 7-73 (55), 91-6, 69-33, 64-62 (61 Дэй, 64), 0-78 (73)
Трэцяя сесія: 10-84 (54), 66-47, 101-12 (54), 69-14
Соценныя серыі: Дэй: 107

Сцяг Англіі Шон Мёрфі — Сцяг Ганконга Марка Фу[правіць | правіць зыходнік]

Шон Мёрфі

Адначасова з пачаткам паядынку Ніла Робертсана і Марка Алена раніцай 27 красавіка пачаўся матч паміж Шонам Мёрфі і Марка Фу з Ганконга. Ігракі два разы сустракаліся на сусветных першынствах і ў абодвух выпадках Шон атрымліваў крупную перамогу: у заключным кваліфікацыйным раўндзе чэмпіянату свету 2002 года Мёрфі перайграў саперніка з лікам 10:4, што прывяло яго да дэбюту на найбуйнейшым снукерным турніры, а ў 2009 годзе на стадыі 1/8 фіналу англічанін перамог Фу з лікам 13:3. Увогуле да гэтага паядынку ігракі правялі паміж сабой 16 матчаў, у 10 з якіх выйграваў Шон Мёрфі. Што датычыцца рэйтынгавых турніраў, лік асабістых сустрэч — 4:3 на карысць Мёрфі. Апошні паядынак ігракі правялі на групавым этапе турніру Championship League 2014, дзе снукерыст з Ганконга перамог з лікам 3:1[247].

Першая партыя, у якой ігракі яшчэ прыглядаліся адзін да аднаго, дасталася Марка Фу, які пры ліку 28:56 зрабіў пераможны падыход да стала ў 35 балаў, пасля чаго ішоў наперадзе ў другім фрэйме з лікам 31:0, але аддаў пазіцыю саперніку. Шон здзейсніў падыход у 49 ачкоў, пасля чаго давёў партыю да перамогі і зраўняў лік у матчы. У трэцяй партыі Мёрфі таксама правёў добрую серыю, 50 ачкоў, пасля чаго вёў з лікам 67:31 пры каляровых шарах на стале, але Фу зарабіў 16 штрафных ачкоў, дзякуючы якасным снукерам, і зачысціў стол з рудога шара, выйшаўшы наперад у паядынку з лікам 2:1. Пры адставанні з лікам 0:36 ігрок з Ганконга пачаў добры брэйк у чацвёртай партыі і набліжаўся да яшчэ аднаго ачка, але, калі серыя дайшла да 54 балаў, яго кашуля кранула жоўты шар і дамінаванне перайшло да Шона Мёрфі, які давёў фрэйм да перамогі на чорным шары — 2:2. Пасля перапынку англічанін выйграў яшчэ адну партыю і выйшаў наперад, дзякуючы серыі ў 50 ачкоў, а таксама быў блізкі да ўзяцця шостай партыі, зрабіўшы серыю ў 56 балаў, але яго сапернік, атрымаўшы магчымасць пачаць брэйк, здзейсніў клірэнс у 69 ачкоў і зноў зраўняў лік у матчы — 3:3. У сёмым фрэйме Марка аформіў першы сэнчуры ў паядынку, 109 (відэа), і вярнуў сабе лідарства ў сустрэчы, але Шон Мёрфі, дзякуючы серыі 61 бал у заключнай партыі першай сесіі, зраўняў лік, 4:4, перанёсшы высвятленне пераможцы на наступныя сесіі[233].

Ігракі працягвалі паядынак падчас вячэрняй сесіі дзявятага гульнявога дня. Мёрфі цудоўна пачаў сесію, выйграўшы стартавы фрэйм з пераможнай серыяй у 67 ачкоў, а другую партыю — двума падыходамі ў 38 і 50 балаў, хутка зрабіўшы лік 6:4. Ён таксама дамінаваў у наступным фрэйме, павялічыўшы свой адрыў з вышэйшым брэйкам у 41 ачко, а пад заслону паўсесіі адкрыў лік сваім соценным серыям у матчы, выканаўшы 102 ачкі за падыход (відэа). Саступаючы ў ліку 4:8 пасля перапынку Фу выйграў сваё першае ачко ў другой сесіі, дзякуючы падыходам у 13, 41 і 22 ачкі. У чатырнаццатай партыі Шон зрабіў брэйк у 59 балаў, зрабіўшы лік 59:7 і амаль забяспечыўшы сабе перамогу, але клірэнс у 61 ачко, які выканаў снукерыст з Ганконга, скараціў яго адставанне да ліку 6:8. Мёрфі не адступіў пасля гэтых няўдач і некалькімі падыходамі выйграў дзявятае ачко, забяспечыўшы сабе лідарства ў пачатку трэцяй сесіі, пасля чаго яго сапернік адзначыўся выдатным тотал-клірэнсам у 136 балаў (відэа) і зноў скараціў адставанне да двух фрэймаў пад канец другой часткі сустрэчы[234][236].

Пры ліку 9:7 Шон Мёрфі і Марка Фу выйшлі да стала для заканчэння сустрэчы другога раўнда падчас вячэрняй сесіі 28 красавіка. Дзякуючы брэйку ў 69 ачкоў, Шон выйграў стартавы фрэйм трэцяй сесіі і зрабіў лік 10:7. У васменаццатай партыі Марка памыліўся пры гульні апошняга сіняга шара ў верхнюю лузу пры ліку 55:51, пасля чаго Мёрфі забіў сіні, ружовы і чорны і перамог у яшчэ адным фрэйме. У наступнай партыі чэмпіён свету 2005 года замацаваў сваё лідарства ў матчы, зрабіўшы серыю ў 75 балаў. З брэйкам у 92 ачкі Фу выйграў першы фрэйм у трэцяй сесіі і зрабіў лік 8:12, а пасля перапынку Шон Мёрфі здолеў аднавіць сваю перавагу, дзякуючы серыі ў 66 ачкоў, і скончыць матч з лікам 13:8. Такім чынам, 31-гадовы англічанін, які выйграў міні-рэйтынгавы адкрыты чэмпіянат Гдыні 2014[130] і World Open 2014[131], а таксама зрабіў два максімальныя брэйкі ў 2014 годзе[129], у сёмы раз у сваёй кар’еры выйшаў у чвэрцьфінал чэмпіянату свету на Роні О’Салівана[248][249][244][250][14].

27—28 красавіка. Рэферы: Тэры Камільеры[3]
Шон Мёрфі (9)
Сцяг Англіі Англія
13-8 Марка Фу (8)
Сцяг Ганконга Ганконг
Першая сесія: 56-63, 71-31, 70-71 (50 Мёрфі), 72-60 (54 Фу), 76-1 (50), 56-70 (56 Мёрфі, 69), 8-109 (109), 67-1 (61)
Другая сесія: 95-1 (67), 88-0 (50), 65-36, 103-0 (102), 30-76, 59-68 (59 Мёрфі, 61), 71-28, 0-136 (136)
Трэцяя сесія: 77-27 (69), 69-55, 79-11 (75), 1-92 (92), 81-22 (66)
Соценныя серыі: Мёрфі: 102; Фу: 109, 136

Чвэрцьфінальныя гульні[правіць | правіць зыходнік]

Сцяг Англіі Марк Сэлбі — Сцяг Шатландыі Алан Мак-Манус[правіць | правіць зыходнік]

29 красавіка ў Крусібле пачалася стадыя 1/4 фіналу, і падчас ранішняй сесіі на арэну выйшлі фіналіст чэмпіянату свету 2007[38] Марк Сэлбі і 43-гадовы Алан Мак-Манус, які даходзіў да паўфіналаў турніру ў 1992[155] і 1993[156] гадах. ігракі правялі паміж сабой дзве сустрэчы і абедзве — на рэйтынгавым узроўні: у 1/16 фіналу гран-пры 2006 года Алан перайграў англічаніна з лікам 5:1, а за паўтара месяцы да чэмпіянату свету Сэлбі і Мак-Манус сустрэліся ў чвэрцьфінале World Open, дзе з тым жа лікам, 5:1, перамогу атрымаў Марк[251].

Сэлбі, які выйграў два папярэдніх матча з вышэйшай серыяй у 88 балаў, адкрыў лік у паядынку з брэйкам у 44 ачкі, не дазволіўшы саперніку забіць ніводнага шара ў стартавай партыі. Пры ліку 46:43 на карысць шатландца ў другім фрэйме пачалася пазіцыйная барацьба за апошні зялёны шар, пераможцам у якой стаў Марк Сэлбі, які забіў зялёны і руды, а пазней сіні і ружовы шары, і падвоіў сваю перавагу ў паядынку. У пачатку трэцяга фрэйма шатландскі ігрок аформіў брэйк у 52 балы, пасля чаго Сэлбі, дзякуючы выдатнай тактычнай гульне і серыі ў 46 ачкоў, выйшаў наперад з лікам 64:52 пры каляровых шарах на стале. Пасля пазіцыйнай барацьбы за кожны каляровы лік стаў 72:71 на карысць 30-гадовага англічаніна, а на стале засталіся ружовы і чорны шары. Марк рызыкаваў, але дапусціў памылку, якой скарыстаўся Мак-Манус, забіўшы апошнія шары і адкрыўшы лік сваім ачкам — 1:2. Шатландскі снукерыст здзейсніў пераможную серыю, 74, у чацвёртай партыі, пасля чаго выйшаў пераможцам у доўгім пятым фрэйме, які праходзіў у тактычных выдасканаленасцях абодвух ігракоў і цягнуўся 43 хвіліны. У шостай партыі Сэлбі выканаў свой першы сэнчуры на турніры, 110 балаў (відэа), і зраўняў лік у матчы — 3:3. У сёмым фрэйме англійскі снукерыст лепш будаваў сваю абарончую гульню і выйграў чацвёртае ачко на каляровых шарах, пасля чаго ігракі вымушаны былі спыніць паядынак з-за заканчэння часу першай сесіі[252].

Увечары таго ж дня Алан і Марк працягвалі барацьбу за месца ў паўфінале сусветнага першынства пры ліку 4:3 на карысць другога. Сэлбі зрабіў брэйк у 86 балаў і павялічыў перавагу да двух ачкоў. У дзевятай партыі Мак-Манус меў магчымасць перамагчы, пачаўшы зачышчаць каляровыя шары пры ліку 43:61, але недарэзаў руды, дазволіўшы саперніку давесці чарговы фрэйм да перамогі. Англічанін аформіў яшчэ адну паўсоценную серыю, 87, і зрабіў лік 7:3, а ў адзінаццатай партыі пры ліку 44:31 Алан Мак-Манус паставіў сабе снукер, пасля чаго Марк зрабіў пераможны брэйк у 40 балаў, выйграўшы чацвёрты фрэйм запар. Адстаючы па ходу дванаццатай партыі 10:31, шатландзец выдрапаў першае ачко ў гэтай сесіі, дзякуючы падыходам у 36 і 23 балы. Снукерыст з Лестэра выйграў доўгі трынаццаты фрэйм, пасля чаго пакінуў за сабой яшчэ два з брэйкамі ў 109 (відэа) і 74 ачкі, не дазволіўшы саперніку набраць ніводнага бала за тры партыі. У апошнім фрэйме другой сесіі Марк Сэлбі, які не выходзіў у 1/2 фіналу чэмпіянату свету з 2010 года[253], працягваў дамінаваць, зрабіўшы лік 12:4 з найвышэйшай серыяй у 40 балаў у шаснаццатай партыі, і шчыльна наблізіўся да выхаду ў наступны раўнд[254][255][256][257][258].

Раніцай дванаццатага гульнявога дня чэмпіянату свету ігракі выйшлі да стала для заканчэння паядынку. Мак-Манус, які не меў права памыляцца, выйграў стартавую партыю, зрабіўшы серыю ў 69 ачкоў. У васемнаццатым фрэйме Алан таксама пайшоў у атаку, але спыніўся на 20 ачках. Пры ліку 27:26 Сэлбі, які паказаў цудоўную гульню ў другой сесіі гэтага матча, павёў брэйк, які прынёс яму перамогу ў паядынку. Такім чынам, Марк, які не выйграў ніводнага рэйтынгавага тытула ў сезоне 2013/2014[259], у трэці раз у сваёй кар’еры ўвайшоў у чацвёрку найлепшых на сусветным першынстве[253][260][261][262][263][264][14].

29—30 красавіка. Рэферы: Мікаэла Таб[3]
Марк Сэлбі (3)
Сцяг Англіі Англія
13-5 Алан Мак-Манус (34)
Сцяг Шатландыі Шатландыя
Першая сесія: 73-0, 70-46, 72-84 (52 Мак-Манус), 6-81 (74), 38-69, 110-11 (110), 65-34, 92-8 (86)
Другая сесія: 76-48, 87-0 (87), 71-44, 31-74, 58-0, 109-0 (109), 75-0 (74), 52-10
Трэцяя сесія: 0-69 (69), 69-26
Соценныя серыі: Сэлбі: 110, 109

Сцяг Англіі Роні О’Саліван — Сцяг Англіі Шон Мёрфі[правіць | правіць зыходнік]

Падчас дзённай сесіі адзінаццатага гульнявога дня на чэмпіянаце свету 2014 года да стала выйшлі дзеючы чэмпіён Роні О’Саліван і яго суайчыннік Шон Мёрфі, пяты нумар сусветнага рэйтынгу[92]. Снукерысты ўжо сустракаліся ў Крусібле ў 2011 годзе: тады на стадыі 1/8 фіналу О’Саліван атрымаў перамогу з лікам 13:10. На рэйтынгавых турнірах яны правялі паміж сабой тры матчы, і заўсёды перамагаў пяціразовы чэмпіён свету. З адзінаццаці паядынкаў, якія ігракі ўвогуле згулялі, 8 раз выйграваў О’Саліван, 2 разы — Мёрфі і аднойчы сустрэча скончылася ў нічыю. Апошні раз Роні і Шон сустракаліся падчас прэм’ер-лігі 2011 года, калі О’Саліван аказаўся мацней з лікам 3:1[265].

31-гадовы ігрок з графства Эсэкс здзейсніў цудоўны пачатак гэтай дуэлі, зрабіўшы брэйкі ў 101 ачко ў першай партыі і 59 — у другім фрэйме. Паваротным пунктам стала трэцяя партыя. Шон Мёрфі працягваў дамінаваць, пачаўшы фрэйм з серыі ў 43 балы, аднак, яго сапернік здолеў выправіць сітуацыю, дзякуючы падыходу ў 35 балаў. О’Саліван страціў пазіцыю на апошнім зялёным шары, забіўшы які, Мёрфі павялічыў свой адрыў да 23 ачкоў (О’Салівану быў патрэбны снукер для перамогі). Але Шон паказаў сціплую тактычную гульню і дапусціў памылку пры выхадзе са снукера на рудым шары, дазволіўшы апаненту зачысціць стол і выйграць партыю. О’Саліван узяў верх у чацвёртым фрэйме на каляровых шарах, а пасля перапынку выйшаў наперад з лікам 3:2, зрабіўшы пераможную серыю ў 72 ачкі ў пятай партыі. Пры ліку 58:54 на карысць Мёрфі ў шостым фрэйме ён рызыкаваў гуляючы ружову шар і дапусціў грубую памылку, пакінуўшы яго на добрай пазіцыі, а таксама ўбраў чорны з борта і дазволіў Роні забіць абодва шара, апошні з якіх стаў яго фрэйм-болам. О’Саліван скончыў сесію брэйкамі ў 94 і 136 балаў (відэа) у сёмай і восьмай партыях адпаведна і зрабіў лік 6:2[266][255][257].

30 красавіка падчас ранішняй сесіі Мёрфі і О’Саліван працягвалі свой чвэрцьфінальны паядынак на самай буйной снукернай арэне ў свеце. Роні выйграў дзевятую партыю з вышэйшым брэйкам у 63 балы, а ў дзясятай — пры адставанні 39:48 зрабіў клірэнс з апошняга зялёнага шара і павялічыў адрыў да шасці фрэймаў. Мёрфі ўзяў верх у наступнай партыі, дзякуючы падыходам у 36 і 24 ачкі, але другі соценны брэйк О’Салівана, 118 балаў (відэа), зрабіў лік 9:3 да перапынку. Экс-лідар сусветнага рэйтынгу пачаў трынаццатую партыю з брэйка ў 59 ачкоў, пасля чаго Шон атрымаў шанец зацысціць стол, але памыліўся на 54 балах пры гульні апошняга ружовага шара з кароткай адлегласці і падарыў саперніку яшчэ адзін фрэйм. Выпадак паўтарыўся ў наступнай партыі, калі Мёрфі з ліку 0:47 амаль параўняўся з сапернікам, але на 45 ачках дапусціў памылку пры гульні зялёнага, які стаяў на сваёй пазіцыі, пасля апошняга чырвонага шара, што дазволіла яго апаненту зачысціць стол да чорнага шара і зрабіць лік 11:3 на сваю карысць. Чэмпіён свету 2005 года працягваў шмат памыляцца ў наступных фрэймах, сумеўшы набраць толькі адно ачко да канца паядынку. О’Саліван выйграў дзве наступныя партыі з адзінай паўсоценнай серыяй у 68 балаў і з лікам 13:3 выйшаў у наступны раўнд. Такім чынам, Роні О’Саліван выйграў матч 1/4 фіналу першынства свету ўсяго за дзве сесіі ў другі раз у кар’еры пасля перамогі над Энтані Хэмілтанам дзесяць гадоў таму[27] і ў адзінаццаты раз увайшоў у чацвёрку найлепшых на гэтым турніры[20][267][261][262][263][268][14].

29—30 красавіка. Рэферы: Пол Кольер[3]
Роні О’Саліван (1)
Сцяг Англіі Англія
13-3 Шон Мёрфі (9)
Сцяг Англіі Англія
Першая сесія: 0-101 (101), 5-83 (59), 67-64, 63-28, 131-0 (72), 67-58 (54 О’Саліван), 94-5 (94), 136-0 (136)
Другая сесія: 79-9 (63), 64-48, 44-60, 118-1 (118), 65-54 (59, 54 Мёрфі), 67-46, 70-1, 106-0 (68)
Соценныя серыі: О’Саліван: 136, 118; Мёрфі: 101

Сцяг Англіі Бары Хокінс — Сцяг Уэльса Дамінік Дэйл[правіць | правіць зыходнік]

Бары Хокінс

Раніцай 29 красавіка, адначасова з Сэлбі і Мак-Манусам, Бары Хокінс, леташні фіналіст сусветнага чэмпіянату[30], і Дамінік Дэйл, які выйшаў у чвэрцьфінал чэмпіянату свету ўпершыню з 2000 года[229], пачалі свой чвэрцьфінальны паядынак. Да гэтага ігракі чатыры разы сустракаліся паміж сабой і атрымалі па дзве перамогі. Па асабістых сустрэчах на рэйтынгавым узроўні лік таксама роўны — 1:1, але апошні раз яны былі сапернікамі на рэйтынгавым турніры падчас групавога раўнда Гран-пры ў 2006 годзе (Хокінс перамог з лікам 3:0). У апошняй сустрэчы снукерыстаў верх атрымаў валіец: у 1/16 фіналу запрашальнага аднафрэймавага турніру Shoot-Out 2014, пераможцам якога стаў Дамінік Дэйл, ён перайграў саперніка з лікам 69:7[269].

Хокінс лепей пачаў матч і выйшаў наперад з лікам 2:0, дзякуючы серыям у 68 і 63 ачкі. Пасля брэйка ў 33 балы Дэйла, англічанін меў шанец выканаць пераможную серыю і ў трэцяй партыі, але памыліўся пасля 44 набраных ачкоў і дазволіў саперніку давесці фрэйм да перамогі. Чарговы паўсоценны брэйк, 78, дапамог Бары сысці на перапынак з перавагай у два фрэймы, а пасля перапынку англічанін, які добра кантраляваў гульню ў гэтай сесіі, выканаў яшчэ адзін брэйк за 50 балаў, 81 ачко, і павялічыў адрыў да трох партый — 4:1. Дамінік выйграў шосты фрэйм і скараціў адставанне, пасля чаго зрабіў брэйк у 47 ачкоў у наступнай партыі, але дапусціў памылку і аддаў пазіцыю для серыі свайму апаненту. Хокінс здзейсніў падыход у 44 балы, а пазней давёў партыю да перамогі на каляровых шарах. У заключным фрэйме першай часткі гульні Бары Хокінс выканаў цудоўны клірэнс у 134 ачкі (відэа) і давёў сваю перавагу да чатырох партый пасля стартавай сесіі[252].

У вячэрняй сесіі адзінаццатага гульнявога дня ігракі працягвалі матч пры ліку 6:2 на карысць Бары. Дэйл увайшоў у гульню з першай партыі і зрабіў брэйк у 69 балаў. Яго сапернік дамінаваў у наступных фрэймах і ўсталяваў на табло лік 8:3 з найвышэйшай серыяй у 47 ачкоў, пасля чаго здзейсніў першы паўсоценны брэйк, 92, і павялічыў свой адрыў да шасці ачкоў. Хокінс пачаў трынаццаты фрэйм падыходам у 58 пунктаў, на што валіец адказаў серыяй у 49 і давёў партыю да перамогі, зачысціўшы стол з рудога шара. Чарговым брэйкам у 88 ачкоў у чатырнаццатай партыі Бары Хокінс аднавіў перавагу ў шэсць фрэймаў. Дамінік перамог у пятнаццатым фрэйме з серыяй у 61 бал і набліжаўся да ўзяцця яшчэ аднаго ачка, але памыліўся на 53 ачках, пасля чаго 35-гадовы снукерыст з графства Кент вырваў шаснаццатую партыю, здзейсніўшы серыю ў 67 балаў, і да пачатку трэцяга адрэзку гульні лік стаў 11:5 на карысць Хокінса, якому заставалася выйграць два ачкі да выхаду ў паўфінал турніру[254][261][257][258].

30 красавіка, падчас дзённай сесіі, Дэйл і Хокінс пачыналі трэцюю частку свайго паядынку. Валійскі снукерыст, які меў вялікае адставанне ад саперніка, стараўся выкарыстаць свае магчымасці і выканаў паўсоценную серыю, 75 балаў, у старатавым фрэйме. У васемнаццатай партыі ён зрабіў яшчэ адну серыю за 50, 65 ачкоў, пасля чаго давёў фрэйм да перамогі і зрабіў лік 7:11. Дамінік атрымаў шанец і ў наступнай партыі, зрабіўшы яшчэ адзін пераможны паўсоценны брэйк — 64. Некалькі добрых падыходаў да стала прынеслі валійцу, які паказваў выдатную гульню ў параўнанні з папярэднімі сесіямі, яшчэ адно ачко, і яго адставанне скарацілася да двух партый, а ў дваццаць першым фрэйме Дэйл здзейсніў чацвёртую ў пяці стартавых партыях сесіі паўсоценную серыю ў 61 ачко і зрабіў лік 10:11. У дваццаць другой партыі Бары Хокінс, які набраў толькі 58 балаў у пяці апошніх фрэймах, нарэшце меў магчымасць на брэйк, але спыніўся на 30 балах. Пры ліку 51:34 Дамінік Дэйл, які ніколі не выходзіў у 1/2 фіналу найбуйнейшага снукернага чэмпіянату[229], выйграў тактычную дуэль за апошні чырвоны шар і зраўняў лік у паядынку — 11:11. У дваццаць трэцім фрэйме пры адставанні 6:33 42-гадовы валійскі ігрок аформіў серыю ў 52 ачкі, пасля чаго зноў здолеў выйграць пазіцыйную барацьбу за апошні чырвоны шар і давёў сёмы запар фрэйм да перамогі, здзейсніўшы адзін з найвялікшых камбэкаў у гісторыі Крусібла. Хокінс сумеў узяць сябе ў рукі і зрабіў першы паўсоценны брэйк у наступнай партыі, 66, што дазволіла яму зраўняцца з апанентам у паядынку, 12:12, і размачыць лік апошняй сесіі. Нягледзячы на свой гераічны ўчынак, у вырашальным дваццаць пятым фрэйме націск Дэйла знік і ён не здолеў набраць ніводнага бала ў той час, як Бары завяршыў матч пераможнай серыяй у 65 ачкоў і аформіў перамогу з лікам 13:12. Такім чынам, англічанін у другі раз запар і ў сваёй прафесійнай кар’еры выйшаў у паўфінал сусветнага першынства[218], дзе зноў, як і ў фінале леташняга чэмпіянату[30], павінен быў гуляць з Роні О’Саліванам[270][271][262][272][273][14].

29—30 красавіка. Рэферы: Брэндан Мур[3]
Бары Хокінс (5)
Сцяг Англіі Англія
13-12 Дамінік Дэйл (24)
Сцяг Уэльса Уэльс
Першая сесія: 80-4 (68), 91-31 (63), 44-69, 118-0 (78), 82-8 (81), 30-90, 64-54, 138-12 (134)
Другая сесія: 0-70 (69), 71-20, 76-30, 92-0 (92), 58-71 (58 Хокінс), 89-27 (88), 5-70 (61), 76-53 (53 Дэйл, 67)
Трэцяя сесія: 0-76 (75), 25-88 (65), 12-65 (64), 10-94, 11-96 (61), 34-64, 33-67 (52), 66-0 (66), 70-0 (65)
Соценныя серыі: Хокінс: 134

Сцяг Англіі Джад Трамп — Сцяг Аўстраліі Ніл Робертсан[правіць | правіць зыходнік]

Ніл Робертсан

Днём 29 красавіка на арэну тэатра Крусібл выйшла апошняя пара чвэрцьфіналістаў: Джад Трамп і Ніл Робертсан. Англічанін і аўстраліец сустракаліся ў першым крузе чэмпіянату свету 2011 года, дзе Трамп перамог з лікам 10:8. З чатырох сустрэч, якія ігракі правялі паміж сабой на рэйтынгавых турнірах, Джад выйграваў у трох, прычым адзіная перамога Ніла адбылася на групавым этапе гран-пры ў 2006 годзе (3:1). Увогуле Трамп і Робертсан згулялі 19 паядынкаў, у 10 з якіх выйграваў Джад Трамп, а ў 9 — чэмпіён свету 2010 года. Апошнім матчам снукерыстаў стала сустрэча на турніры Championship League 2014, у якой Ніл атрымаў сухую перамогу — 3:0[274].

Робертсан выйграў стартавую партыю з вышэйшай серыяй 45 ачкоў, пасля чаго Джад Трамп зраўняў лік, перамогшы ў другім фрэйме з вышэйшым брэйкам у 63 балы. Англічанін дамінаваў у трэцім фрэйме, давёўшы яго да перамогі падыходам у 46 ачкоў, а да перапынку зрабіў лік 3:1 на сваю карысць, выйграўшы чацвёртую партыю на каляровых шарах. Ніл дапусціў памылку ў пятым фрэйме пры гульні чырвонага шара ў сярэднюю лузу, что дазволіла Трампу пачаць першую соценную серыю ў матчы — 107 балаў (відэа). Брэйк у 60 пунктаў у шостай партыі павялічыў адрыў Джада ад саперніка на 4 ачкі — 5:1. 24-гадовы леварукі ігрок меў магчымасць пакінуць за сабой і сёмы фрэйм, але памыліўся пры гульні апошняга чырвонага шара пры ліку 49:30, пасля чаго Робертсан зачысціў стол і выйграў другое ачко. Памылка аўстралійскага снукерыста на прамым чырвоным шары ў заключнай партыі першай сесіі прывяла да пачатку чарговай серыі Трампа — 117 ачкоў (відэа). Такім чынам, пасля стартавай часткі паядынку Джад валодаў сур’ёзнай перавагай, зрабіўшы лік 6:2[266].

Ігракі працягвалі матч падчас дзённай сесіі наступнага гульнявога дня. Робертсан дамінаваў у першым фрэйме сесіі і выйграў яго з лікам 73:20, а ў пачатку дзясятай партыі выканаў серыю ў 41 бал, пасля чаго давёў яе да перамогі і скараціў адставанне ад саперніка да двух ачкоў. Падыходы ў 57 і 34 балы дапамаглі Джаду выйграць адзінаццаты фрэйм, а Ніл пакінуў за сабой дванаццатую партыю з вышэйшай серыяй у 47 ачкоў. Пры ліку 21:22 у трынаццатым фрэйме Робертсан здзейсніў свой першы паўсоценны брэйк у матчы, 61, і скараціў адставанне ў матчы да аднаго ачка. У чатырнаццатай партыі аўстраліец першым атрымаў магчымасць пачаць серыю, але спыніўся на 19 балах, пасля чаго Трамп здолеў выйграць фрэйм з вышэйшай серыяй у 50 ачкоў. Англічанін таксама зрабіў добры зачын для перамогі ў пачатку наступнай партыі, выканаўшы брэйк у 57 балаў. Робертсан спрабаваў выправіць сітуацыю, але спыніўся на 43 ачках, пасля чаго Джад Трамп давёў фрэйм, які стаў апошнім у другой сесіі, да перамогі і зрабіў лік 9:6 на сваю карысць.

Праз некалькі гадзін Трамп і Робертсан зноў выйшлі на арэну Крусібла для заканчэння апошняга матча 1/4 фіналу чэмпіянату свету 2014. Аўстраліец моцна пачаў сесію, зрабіўшы серыю ў 52 балы ў пачатку шаснаццатага фрэйма, пасля чаго здзейсніў пераможны брэйк у 31 ачко. У семнаццатай партыі Джад выйграваў у саперніка тактычна, але пры ліку 53:21 дазволіў яму пачаць серыю, якая стала пераможнай для Робертсана і дапамагла яму зноў наблізіцца да апанента на адлегласць аднаго фрэйма. Трамп дамінаваў у наступнай партыі, скончыўшы яе падыходам у 45 балаў, а ў пачатку дзевятнаццатага фрэйма зрабіў серыю ў 55 ачкоў, да якіх пазней дадаў яшчэ 14 і пайшоў на перапынак пры ліку 11:8 на сваю карысць. У дваццатай партыі пры ліку 49:31 Робертсан перамог свайго праціўніка ў пазіцыйнай барацьбе, вымусіўшы яго выходзіць з цяжкага снукера на апошнім чырвоным шары, пасля чаго выканаў пераможную серыю ў 16 ачкоў, а брэйкам у 70 балаў у наступным фрэйме ён зрабіў лік 10:11. У дваццаць другой партыі 32-гадовы аўстралійскі снукерыст аформіў сотую соценную серыю ў сезоне, 101 (відэа), стаўшы першым іграком у гісторыі снукера, які здолеў дамагчыся гэтага. Гэты сэнчуры дазволіў Нілу зраўняцца з сапернікам 11:11 упершыню ў матчы пасля ліку 1:1. Псіхалагічны ціск пасля гэтай партыі мог падкасіць гульню Робертсана, але, вярнуўшыся на арэну праз некалькі хвілін, чэмпіён свету 2010 гуляў упэўнена, наблізіўшыся да перамогі пасля выйгрыша дваццаць трэцяга фрэйма з падыходамі ў 31 і 33 ачкі. Пры ліку 43:0 у дваццаць чацвёртай партыі Ніл страціў пазіцыю, даўшы Джаду шанец зрабіць клірэнс, але англійскі ігрок, набраўшы 31 бал, дапусціў памылку пры гульні чорнага шара са сваёй пазнакі, калі на стале заставаўся адзін чырвоны шар. Аўстраліец набраў неабходныя яму ачкі, скончыўшы паядынак забітымі зялёным і рудым шарамі. Такім чынам, Ніл Робертсан у трэці раз увайшоў у чацвёрку найлепшых на сусветным першынстве[237], дзе трапіў на Марка Сэлбі, свайго саперніка па фіналу чэмпіянату Вялікабрытаніі 2013[30][275][271][262][276][14].

29—30 красавіка. Рэферы: Тэры Камільеры[3]
Джад Трамп (7)
Сцяг Англіі Англія
11-13 Ніл Робертсан (2)
Сцяг Аўстраліі Аўстралія
Першая сесія: 3-59, 64-19 (63), 77-0, 68-49, 111-1 (107), 76-35 (60), 49-63, 117-12 (117)
Другая сесія: 20-73, 13-65, 91-0 (57), 32-68, 22-82 (61), 67-32 (50), 77-43 (57), 19-92 (52)
Трэцяя сесія: 53-61, 74-14, 69-9 (55), 31-69, 1-70 (70), 0-101 (101), 0-68, 35-65
Соценныя серыі: Трамп: 107, 117; Робертсан: 101

Паўфінальныя гульні[правіць | правіць зыходнік]

Сцяг Англіі Роні О’Саліван — Сцяг Англіі Бары Хокінс[правіць | правіць зыходнік]

Роні О’Саліван

Роні О’Саліван і Бары Хокінс, сапернікі па фіналу чэмпіянату свету 2013 года[30], адкрылі стадыю 1/2 фіналу 1 мая. У леташнім фінальным паядынку О’Саліван атрымаў перамогу з лікам 18:12. Усяго ігракі да гэтага правялі паміж сабой 7 сустрэч, усе на рэйтынгавых турнірах, і ў шасці матчах мацнейшым быў дзеючы чэмпіён свету. Бары Хокінс сумеў адолець апанента толькі ў першай гульне снукерыстаў: на акрытым чэмпіянаце Шатландыі 2002 года ён перамог Роні О’Салівана ў 1/16 фіналу з лікам 5:3. Паўфінальны матч адкрытага чэмпіянату Уэльса 2014, дзе Роні выйграў у Хокінса з лікам 6:2, стаў апошнім паядынкам паміж ігракамі[277].

Першы сеяны турніру ярчэй пачаў матч і выйграў стартавую партыю з серыямі ў 63 і 35 балаў. Хокінс зраўняў лік у выніку наступнага фрэйма з брэйкам у 96 ачкоў, памыліўшыся на шляху да сотні пры ўдары па апошняму сіняму шару. Пры ліку 35:2 у трэцяй партыі О’Саліван ішоў на атаку, але перарэзаў чырвоны шар, дазволіўшы саперніку пачаць пераможную серыю ў 76 балаў і выйсці наперад у паядынку з лікам 2:1. 35-гадовы снукерыст з графства Кент быў блізкі да таго, каб перамагчы ў наступнай партыі, але памыліўся на апошнім чырвоным пры ліку 57:37, пасля чаго Роні О’Саліван зачысціў стол да чорнага шара і зрабіў лік 2:2 да перапынку. Брэйк у 80 ачкоў у пятым фрэйме дапамог пяціразоваму чэмпіёну свету ўпершыню ў матчы выйсці наперад — 3:2. Пры ліку 0:31 у шостай партыі Бары пачаў брэйк і набліжаўся да перамогі, але памыліўся, чым зноў сумеў скарыстацца яго праціўнік, зачысціўшы стол серыяй у 39 ачкоў. Памылка на даволі простым рудым шары ў сярэднюю лузу каштавала Хокінсу наступнага фрэйма, дазволіўшы О’Салівану пачаць першую соценную серыю ў матчы, 108 балаў (відэа), і выйграць пятае ачко. Пры ліку 10:30 у восьмай партыі Бары меў магчымасць павесці добрую серыю, але дапусціў яшчэ адну грубую памылку, не забіўшы просты чырвоны ў сярэдзіну. Пазней Роні О’Саліван зрабіў пераможны падыход у 27 балаў і скончыў сесію з перавагай у чатыры фрэйма[278][279][280].

Зранку чатырнаццатага гульнявога дня на чэмпіянаце свету па снукеры 2014 О’Саліван і Хокінс працягвалі сустрэчы пры ліку 6:2 на карысць пераможцы 2012 і 2013 гадоў. Роні здзейсніў выбухны пачатак сесіі, дазволіўшы саперніку набраць толькі 23 балы за чатыры першыя партыі. У дзявятым фрэйме О’Саліван павялічыў свой адрыў з дапамогай брэйка ў 83 ачкі, пасля чаго аформіў серыю ў 53 балы ў пачатку дзясятай партыі. Бары яшчэ меў магчымасць выдрапаць фрэйм пры ліку 1:66, але памыліўся на чорным шары, чым скарыстаўся яго сапернік, давёўшы чарговы фрэйм да перамогі. Дзвюма соценнымі серыямі, 112 (відэа) і 106 балаў (відэа), Роні О’Саліван зрабіў лік 10:2 да перапынку. Барацьба завязалася ў трынаццатай партыі, якую Хокінс выйграў на каляровых шарах, адкрыўшы лік сваіх ачкоў у сесіі. У чатырнаццатым фрэйме Роні зрабіў падыход у 40 балаў, а пазней, пры ліку 47:47, дапусціў памылку на зялёным шары, пасля чаго яго апанент зачысціў стол да чорнага шара і скараціў адставанне да шасці ачкоў. У пятнаццатай партыі абодва ігракі мелі шанцы, але пры ліку 31:35 Бары Хокінс памыліўся пры гульні чырвонага шара ў сярэднюю лузу і дазволіў О’Салівану здзейсніць пераможны падыход у 47 ачкоў і зрабіць лік 11:4 на сваю карысць. Серыя ў 106 балаў у шаснаццатай партыі (відэа) дапамагла пераможцу фінала PTC 2014 аднавіць адставанне ў 6 фрэймаў да канца другой сесіі паядынку[281][282][283].

У вячэрняй сесіі 2 мая адбылася трэцяя сесія матча паміж англічанамі Бары Хокінсам і Роні О’Саліванам, якія выйшлі да стала пры ліку 11:5 на карысць другога. 33-ці нумар сусветнага рэйтынгу хутка павялічыў свой адрыў да сямі фрэймаў, зрабіўшы брэйк у 76 ачкоў у сямнаццатым фрэйме. Бары выйграў наступную партыю з лікам 65:32, пасля чаго О’Саліван зрабіў лік у матчы 13:6, выканаўшы серыі ў 49 і 55 балаў у дзевятнаццатым фрэйме. Чацвёрты нумар сусветнага рэйтынгу аформіў паўсоценны брэйк, 67 ачкоў, у дваццатай партыі, пасля чаго здолеў давесці яе да перамогі. Хокінс някепска трымаўся ў першай палове сесіі, але пасля перапынку набраў толькі 26 балаў, што дазволіла яго саперніку выйграць чатыры апошніх фрэйма ў матчы. З брэйкамі ў 103 (відэа) і 84 ачкі Роні О’Саліван выйграў дваццаць першую і дваццаць другую партыі адпаведна, зрабіўшы лік 15:7. З падыходамі ў 40 і 43 балы ён пакінуў за сабой і дваццаць трэці фрэйм, застаўшыся на адлегласці аднаго ачка да выхаду ў фінал. У пачатку дваццаць чацвёртай партыі ён здзейсніў падыход у 39 балаў, пасля чаго давёў фрэйм і матч да перамогі з лікам 17:7 серыяй у 27 ачкоў. Такім чынам, О’Саліван датэрмінова выйграў другі матч запар, забяспечыўшы сабе дзень адпачынка 3 мая, у які павінна была адбыцца чацвёртая сесія паядынку. Выпадак, калі ігрок выйграў матчы 1/4 і 1/2 фіналу на адным сусветным чэмпіянаце датэрмінова, адбыўся ўпершыню з 2004 года, калі таксама Роні О’Саліван выйграў у Энтані Хэмілтана ў чвэрцьфінале (13:3) і ў Стывена Хендры ў паўфінальным матчы (17:4)[27]. 38-гадовы брытанец стаў першым фіналістам чэмпіянату свету 2014, у трэці раз запар дашоўшы да фінальнага паядынку найбуйнейшага снукернага турніру ў свеце[20]. Апроч таго, ён давёў сваю бяспройгрышную серыю ў Крусібле да 14 матчаў — самая доўгая серыя з 1997 года, калі Стывен Хендры саступіў у фінальным матчы Кену Доэрці[43] і перапыніў сваю серыю з 29 перамог запар на сусветных чэмпіянатах[1]. Да гэтага Роні пяць разоў выходзіў у фінал чэмпіянату свету па снукеры, не прайграўшы ні ў адным з іх[20][284][285][286][287][288][14].

1—2 мая. Рэферы: Леа Скальян[3]
Роні О’Саліван (1)
Сцяг Англіі Англія
17-7 Бары Хокінс (5)
Сцяг Англіі Англія
Першая сесія: 98-4 (63), 6-123 (96), 35-78 (76), 65-57, 80-14 (80), 70-40, 108-5 (108), 59-10
Другая сесія: 83-8 (83), 96-1 (53), 129-0 (112), 106-14 (106), 35-67, 47-65, 82-31, 10-106 (106)
Трэцяя сесія: 82-23 (76), 32-65, 126-7 (55), 8-83 (67), 118-5 (103), 84-0 (84), 83-9, 66-12
Соценныя серыі: О’Саліван: 108, 112, 106, 103; Хокінс: 106

Сцяг Англіі Марк Сэлбі — Сцяг Аўстраліі Ніл Робертсан[правіць | правіць зыходнік]

Падчас вячэрняй сесіі 1 мая на арэну тэатра Крусібл выйшла другая паўфінальная пара ігракоў: Ніл Робертсан і Марк Сэлбі, першы і трэці нумары сусветнага рэйтынга адпаведна[92], фіналісты першага турніру трайной кароны ў сезоне — чэмпіяната Вялікабрытаніі[105]. ігракі сустракаліся паміж сабой на прафесійных турнірах 19 разоў, з якіх у 12 выпадках перамогу атрымліваў Сэлбі, у 6 — Робертсан (аднойчы снукерысты згулялі ўнічыю). Аднак лік асабістых сустрэч на першынствах рэйтынгавага ўзроўню — 4:2 на карысць аўстралійскага іграка. Апроч таго, Ніл выйграў усе 4 апошнія рэйтынгавыя паядынкі (усе ў 2013 годзе), а апошняя рэйтынгавая перамога англічаніна адбылася ў чвэрцьфінале чэмпіянату Вялікабрытаніі 2012 года. У фінале чэмпіянату Вялікабрытаніі 2013 (апошні матч рэйтынгавага статусу паміж Робертсанам і Сэлбі) аўстралійскі ігрок адолеў апанента з лікам 10:7. У 2014 годзе снукерысты двойчы гулялі паміж сабой падчас турніру Championship League: абодва разы Марк святкаваў перамогу з лікамі 3:1 і 3:2[289].

У стартавым фрэйме Ніл першым атрымаў шанец на серыю, але забіў толькі чырвоны шар, пасля чаго памыліўся на простым чорным шары, які стаяў на сваёй пазнацы. Гэта дазволіла яго саперніку пачаць брэйк у 65 ачкоў і выйграць стартавую партыю. У другім фрэйме Сэлбі пачаў серыю пры ліку 1:22 і давёў яе да 54 балаў, але не забіў чарговы чырвоны шар, пакінуўшы яго на гульні. Робертсан выкарыстаў гэтую магчымасць і, зрабіўшы клірэнс у 35 ачкоў, зраўняў лік у матчы. У доўгай 39-хвіліннай трэцяй партыі аўстраліец зрабіў серыю ў 46 балаў, а пазней высвятленне пераможца перайшло на каляровые шары, і ён выйграў фрэйм на зялёным. Да перапынку снукерыст з Лестэра зрабіў лік 2:2 пасля выдатнага клірэнса ў 133 ачкі (відэа), які быў найвышэйшай серыяй Марка на чэмпіянаце. У пятым фрэйме Сэлбі зрабіў брэйк у 48 балаў, а пры ліку 34:53 Ніл дапусціў недаравальную памылку, пакінуўшы чырвоны на гульне ў верхні вугал, чым скарыстаўся англічанін, зрабіўшы клірэнс у 35 ачкоў. У наступнай партыі падобная памылка аўстралійца зноў дапамагла Марку Сэлбі выйграць ачко і зрабіць лік у матчы 4:2. У сёмым фрэйме 30-гадовы брытанец паказаў выдатную тактычную гульню, скончыўшы яго паўсоценнай серыяй у 72 ачкі. Прайграўшы чатыры фрэйма запар, аўстралійскі снукерыст сумеў вярнуцца ў гульню і выканаў серыю ў 130 балаў (відэа), і лік у матчы стаў 5:3 на карысць Сэлбі[290][282][279][280].

Падчас дзённай сесіі наступнага гульнявога дня снукерысты выйшлі на арэну для працягу барацьбы. Робертсан узяў верх у доўгім стартавым фрэйме з вышэйшай серыяй у 46 балаў, пасля чаго зраўняў лік у матчы, дзякуючы клірэнсу ў 113 ачкоў (відэа). У адзінаццатым фрэйме Сэлбі выканаў паўсоценны брэйк, 53 балы, пасля чаго сумеў давесці партыю да перамогі і зноў выйшаў наперад — 6:5. У наступным фрэйме Ніл дапусціў памылку пры гульні сіняга шара ў верхні вугал, якой скарыстаўся яго сапернік і вярнуў сабе лідарства ў два ачкі да перапынку. Аўстраліец выйграў трынаццатую партыю з найвышэйшым брэйкам у 72 ачкі, пасля чаго трэці нумар сусветнага рэйтынгу паказаў сваё выдатнае тактычнае майстэрства ў чатырнаццатым фрэйме, зрабіўшы лік у матчы 8:6. З серыяй у 64 ачкі Марк Сэлбі замацаваў сваю перавагу да трох партый, а таксама набліжаўся да ліку 10:6, але памыліўся на 53 балах пры ўдары прамога чорнага шара са сваёй пазнакі. Гэта дазволіла аўстралійскаму іграку пачаць зваротны брэйк і, здзейсніўшы цудоўны клірэнс у 61 ачко, скараціць адставанне да двух ачкоў да канца другой сесіі матча[291][285][286][283].

Раніцай трэцяга мая, калі ўжо быў вядомы першы фіналіст чэмпіянату, Сэлбі і Робертсан пачыналі гуляць трэцюю сесію свайго паядынку 1/2 фіналу пры ліку 9:7 на карысць англічаніна. У стартавай партыі сесіі Марк выканаў свой другі сэнчуры ў матчы, 104 балы (відэа), і сышоў у адрыў ад саперніка на тры ачкі. Ніл адказаў сваёй серыяй у 85 балаў у васемнаццатым фрэйме, зрабіўшы лік 8:10. У дзевятнаццатай партыі, якая доўжылася 51 хвіліну, аўстраліец прадэманстраваў свае тактычныя здольнасці і выйграў фрэйм на каляровых шарах, пасля чаго дамінаваў у пазіцыйнай барацьбе ў наступнай таксама доўгай партыі (43 хвіліны) і зраўняў лік у матчы да перапынку — 10:10. У дваццаць першым фрэйме Ніл Робертсан павёў серыю і меў магчымасць перамагчы ў чацвёртай партыі запар, але памыліўся, набраўшы 36 ачкоў, пасля чаго Сэлбі аформіў брэйк у 73 балы і зноў выйшаў наперад у матчы. Трэці сеяны чэмпіянату выйграў і наступную партыю, якая доўжылася 31 хвіліну, з вышэйшай серыяй у 49 ачкоў і вярнуў сабе перавагу на два фрэймы. У дваццаць трэцім фрэйме пасля паўсоценнай серыі аўстралійскага іграка, 64 ачкі, Марк павёў зваротны брэйк, але памыліўся пры гульні апошняга жоўтага шара, набраўшы 39 балаў, пасля чаго Робертсан давёў фрэйм да перамогі на каляровых шарах. У апошняй партыі трэцяй сесіі паядынку Ніл дамінаваў і зноў, дзякуючы падыходам у 37 і 40 балаў, здолеў зраўняць лік у матчы — 12:12[292][293].

Увечары таго ж дня Марк Сэлбі і Ніл Робертсан выйшлі на арэну Крусібла для заканчэння паўфінальнага паядынку сусветнага першынства. Брэйк у 74 ачкі ў стартавай партыі апошняй сесіі дазволіў аўстралійцу зрабіць лік 13:12 на сваю карысць і ўпершыню пасля ліку 2:1 выйсці наперад у матчы. Ён павёў серыю і ў наступным фрэйме, але, набраўшы 40 балаў, няўдала выканаў падбой групы чырвоных шароў і страціў пазіцыю. Сэлбі забіў дальні чырвоны і серыяй у 79 пунктаў зраўняў лік у сустрэчы. Марк дамінаваў у дваццаць сёмай партыі і здолеў вярнуць сваё лідарства, дзякуючы цудоўнаму дальняму ўдару па трэцяму з канца чырвонаму шару. З найвышэйшым брэйкам у 53 ачкі Ніл Робертсан выйграў дваццаць восьмы фрэйм, і лік да перапынку стаў 14:14. Пасля перапынку Сэлбі зноў выйшаў наперад, зрабіўшы серыю ў 77 балаў, а ў трыццатай партыі трохразовы пераможца Мастэрс аформіў яшчэ адну паўсоценную серыю, 54 ачкі, пасля чаго Ніл не сумеў дагнаць праціўніка. Такім чынам, лік стаў 16:14 на карысць англійскага снукерыста, якому засталося выйграць адзін фрэйм да выхаду ў фінал турніру. У пачатку трыццаць першай партыі ён атрымаў шанец павесці брэйк, але памыліўся, набраўшы 14 балаў, пасля чаго Робертсан дальнім ударам пачаў выдатную серыю ў 108 ачкоў (відэа), 103-і сэнчуры Ніла ў сезоне. Пасля няўдалага адыгрыша аўстралійца ў трыццаць другім фрэйме, Марк выкарыстаў сваю магчымасць і пасля некалькіх удалых удараў атрымаў добрую пазіцыю, пасля чаго выканаў брэйк у 74 балы і выйшаў у фінал з лікам 17:15. Такім чынам, Марк Сэлбі выйшаў у свой другі фінальны паядынак чэмпіянату свету па снукеры на Роні О’Салівана, а лідар сусветнага рэйтынгу і рэкардсмен па колькасці соценных серый за сезон вылецеў з найбуйнейшага снукернага турніру на паўфінальнай стадыі. Паводле слоў Робертсана, Сэлбі паказаў найлепшую гульню, якую калі-небудзь бачыў аўстраліец у выкананні Марка[294][295][296][297][298][14].

1—3 мая. Рэферы: Аліўе Мартэль[3]
Марк Сэлбі (3)
Сцяг Англіі Англія
17-15 Ніл Робертсан (2)
Сцяг Аўстраліі Аўстралія
Першая сесія: 65-1 (65), 55-61 (54 Сэлбі), 41-75, 138-0 (133), 88-34, 71-21, 119-1 (72), 0-130 (130)
Другая сесія: 25-103, 3-119 (113), 73-32 (53), 66-24, 8-91 (72), 88-26, 73-20 (64), 53-61 (53 Сэлбі, 61)
Трэцяя сесія: 119-1 (104), 0-94 (85), 48-80, 32-77, 73-36 (73), 66-31, 42-79 (64), 8-77
Чацвёртая сесія: 11-75 (74), 79-47 (79), 78-29, 0-85 (53), 84-1 (77), 74-29 (54), 14-108 (108), 74-1 (74)
Соценныя серыі: Сэлбі: 133, 104; Робертсан: 130, 113, 108

Фінальная гульня[правіць | правіць зыходнік]

Сцяг Англіі Роні О’Саліван — Сцяг Англіі Марк Сэлбі[правіць | правіць зыходнік]

Новы чэмпіён свету Марк Сэлбі

4 мая на арэне тэатра Крусібл пачаўся фінал 80-га чэмпіянату свету па снукеры. Роні О’Саліван, пяціразовы пераможца сусветнага першынства[20], і Марк Сэлбі, фіналіст чэмпіянату 2007 года[38], выйшлі да стала ў 2 гадзіны пасля апоўдня па мясцовым часе змагацца за тытул чэмпіёна свету і 300 тысяч фунтаў стэрлінгаў, найвышэйшы першы прыз у гісторыі снукера[6]. Матч абслугоўваў рэферы Брэндан Мур, які ўпершыню працаваў на фінальным матчы першынства свету[65]. Яны сустракаліся паміж сабой у рамках 1/4 фіналу найбуйнейшага снукернага турніру 2010 года, калі Сэлбі перайграў свайго саперніка з лікам 13:11 (пры адставанні 9:11). Увогуле да гэтага паядынку снукерысты правялі 21 гульню, з якіх у 13 выпадках перамагаў О’Саліван. На рэйтынгавых турнірах Роні і Марк атрымалі па 4 перамогі адзін над адным, пры гэтым у двух апошніх матчах верх атрымаў Сэлбі, а першы сеяны чэмпіянату апошні раз выйграваў у свайго праціўніка на рэйтынгавым узроўні падчас чэмпіянату Вялікабрытаніі 2009 года (9:3). У сезоне 2013/2014 О’Саліван і Сэлбі перасякаліся 3 разы: дзве перамогі на рахунку першага (уключаючы апошні паядынак ігракоў — пераможны фінал Мастэрс, дзе Роні разграміў саперніка з лікам 10:4) і адна — на рахунку трэцяга нумару афіцыйнага рэйтынгу[299].

Пакуль Марк Сэлбі ўваходзіў у гульню, набраўшы толькі 26 балаў у першых трох партыях, яго сапернік хутка пачаў набіраць ачкі ў фінальным матчы. О’Саліван выйграў стартавы фрэйм з вышэйшай серыяй у 69 пунктаў, пасля чаго падвоіў сваю перавагу, дзякуючы падыходам у 27 і 37 балаў. У трэцяй партыі ён адкрыў рахунак соценным брэйкам у фінале, аформіўшы серыю ў 102 ачкі (відэа), і зрабіў лік 3:0. У апошнім матчы паміж снукерыстамі, вырашальным матчы на Мастэрс 2014, дзе Роні О’Саліван атрымаў перамогу з лікам 10:4, ён выйграў пяць першых фрэймаў. У гэтым фінале Сэлбі сумеў размачыць лік у чацвёртай партыі, выйграўшы яе з лепшым падыходам да стала ў 37 балаў. Пры ліку 47:44 у пятым фрэйме 33-ці нумар сусветнага рэйтынгу дапусціў памылку пры спробе выхаду са снукера на апошнім жоўтым шары, што дазволіла Марку пачаць пераможную серыю і зачысціць стол да чорнага шара, скараціўшы адставанне да адной партыі. З брэйкам у 63 ачкі О’Саліван выйграў наступны фрэйм і зрабіў лік у матчы 4:2. У сёмай партыі Сэлбі перамог саперніка ў тактычнай барацьбе, зарабіўшы 16 штрафных балаў і выйграўшы фрэйм з лікам 72:36. Пры ліку 39:11 у апошняй партыі першай гульнявой сесіі дзеючы чэмпіён свету памыліўся на простым чырвоным шары, пасля чаго яго апанент зрабіў брэйк у 38 ачкоў, пакінуўшы адзін чырвоны на стале. Пазней пры выхадзе са снукера Марк забіў выпадковы чырвоны шар, але дапусціў недаравальную памылку пры гульні чорнага, што прывяло да клірэнса ў выкананні Роні і ліку 5:3 на яго карысць пасля першай часткі фіналу[300][301].

Другая сесія матча пачалася ў той жа дзень у 7 гадзін пасля апоўдня па брытанскім часе і складалася з дзевяці фрэймаў. О’Саліван зноў пачаў з перамогі з вышэйшым брэйкам у 40 ачкоў пасля таго, як Сэлбі рызыкаваў і памыліўся пры гульні цяжкага чырвонага шара ў сярэднюю лузу. У дзясятай партыі Роні зрабіў серыю ў 52 балы і павёў у ліку 57:0, на што Сэлбі адказаў падыходам у 42 ачкі, пакінуўшы на стале пяць каляровых шароў. Ягоная памылка пры адыгрышы на апошнім зялёным шары дазволіла Роні О’Салівану забіць зялёны і руды і зрабіць лік у матчы 7:3. У адзінаццатым фрэйме Марк меў некалькі магчымасцей пачаць добрую серыю, але шмат памыляўся, а О’Саліван, у сваю чаргу, аформіў пераможны брэйк у 63 балы і давёў сваю перавагу да пяці партый. Серыя у 55 пунктаў дапамагла іграку з Лестэра выйграць першае ачко ў другой сесіі, пасля чаго за ім застаўся і трынаццаты фрэйм, у якім ён дамінаваў, нягледзячы на 25 штрафных балаў, якія набраў яго праціўнік. У дзвюх наступных партыях О’Саліван аформіў два неўзаемныя брэйкі — клірэнс у 131 ачко ў чатырнаццатым фрэйме (відэа) і серыя ў 87 ачкоў у пятнаццатай партыі — і вярнуў лідарства ў фінале ў пяць балаў, зрабіўшы лік 10:5. З пераможным брэйкам у 58 ачкоў Марк Сэлбі выйграў шаснаццаты фрэйм з лікам 84:9, а пры ліку 9:16 у заключнай партыі другой сесіі яго сапернік спрабаваў пайсці ў атаку, але не забіў дальні чырвоны шар, пасля чаго Сэлбі выканаў брэйк у 62 ачкі, вышэйшы брэйк Марка ў матчы. Такім чынам, Роні О’Саліван трэці год запар выйграваў пасля першага фінальнага дня на чэмпіянаце свету з лікам 10:7, у выніку перамогшы Алістэра Картэра ў 2012 годзе з лікам 18:11[29] і Бары Хокінса ў 2013 годзе з лікам 18:12[30][302][303][304][305].

На наступны дзень, апошні сямнаццаты гульнявы дзень сусветнага першынства, у 2 гадзіны па мясцовым часе пачалася трэцяя сесія паядынку паміж О’Саліванам і Сэлбі. Роні першым атрымаў шанец на атаку ў васемнаццатым фрэйме, але страціў пазіцыю на 32 балах, пасля чаго Марк аформіў серыю ў 55 ачкоў і пазней давёў трэцюю запар партыю да перамогі. Нягледзячы на 22 штрафных бала, якія дасталіся снукерысту з графства Уэст-Мідлендс у пачатку наступнага фрэйма, Марк Сэлбі выйграў тактычную дуэль за магчымасць пачаць брэйк і з серыяй у 52 ачкі скараціў адставанне да адной партыі, а выканаўшы брэйк у 74 балы ў дваццатым фрэйме ўпершыню ў паядынку зраўняў лік — 10:10. У дваццаць першай партыі вырашальнага матча турніру пераможца двух апошніх чэмпіянатаў свету стаў губляць стрыманасць, бо дамінаванне яго саперніка прывяло да шостага запар фрэйма, які выйграў Марк і павёў у ліку 11:10. пасля перапынку Сэлбі пачаў серыю ў дваццаць другой партыі, памыліўшыся на 36 балах, пасля чаго О’Саліван аформіў паўсоценны брэйк, 50 ачкоў, і набраў яшчэ 8 балаў, пакінуўшы на стале каляровыя шары. Абодва іграка адчувалі моцны ціск і ўпусцілі добрыя магчымасці забіць жоўты і зялёны шары, але ў выніку Роні О’Саліван здолеў забіць дальні зялёны, які дапамог яму зраўняць лік. 38-гадовы брытанец упэўнена будаваў пазіцыйную гульню ў наступным фрэйме, які працягваўся 50 хвілін, і прайграючы з лікам 7:48, выйшаў наперад 58:48, здабыўшы ўвогуле 23 штрафныя балы, і перавёў высвятленне пераможцы ў барацьбу за каляровыя шары. Пры ліку 58:57 (Сэлбі забіў жоўты і зялёны шары) Роні цудоўным дальнім ударам забіў руды, а пасля і сіні шары, але памыліўся на няцяжкім ружовым шары, пакінуўшы яго каля лузы. Марк Сэлбі забіў ружовы і чорны і зрабіў лік 12:11, пасля чаго трэцяя сесія скончылася з-за доўгай працягласці фрэймаў. Такім чынам, 30-гадовы англічанін здзейсніў выдатны камбэк, чарговы камбэк Марка ў фінальных матчах супраць О’Салівана, выйграўшы пяць з шасці партый трэцяй часткі матча і сем з апошніх васьмі фрэймаў[306][307][308][309].

Праз некалькі гадзін снукерысты вярнуліся на арэну для заканчэння вырашальнай дуэлі чэмпіянату. Роні пачаў вырашальную сесію з трэцяй соценнай серыі ў фінальным паядынку, 100 ачкоў (відэа), якая стала яго трынаццатым сэнчуры на турніры, і зраўняў лік — 12:12. Пры ліку 0:46 у дваццаць пятым фрэйме О’Саліван пачаў брэйк, але памыліўся на чорным, набраўшы толькі 24 балы і дазволіўшы Марку Сэлбі давесці партыю да перамогі і аднавіць сваё лідарства. Марк дамінаваў у наступным фрэйме, павёўшы ў ліку 58:25, дзякуючы падыходам у 23 і 25 ачкоў, пасля чаго сапернік забіў апошнія жоўты, зялёны, руды і сіні шары, але не здолеў паставіць снукер, які быў неабходны яму, і Сэлбі павёў 14:12, забіўшы ружовы шар. Тактычныя памылкі О’Салівана ў дваццаць сёмай партыі дазволілі Марку выканаць пераможную серыю ў 56 балаў пры ліку 34:4 і павялічыць свой адрыў да трох ачкоў. З двума выніковымі падыходамі, 30 і 49 балаў, Роні выйграў дваццаць восьмы фрэйм, а таксама здолеў адыграцца пры ліку 15:47 у наступнай партыі і з пераможным брэйкам у 37 ачкоў зрабіў лік 14:15. Сэлбі прадэманстраваў стойкасць пасля двух прайграных фрэймаў і аформіў свой адзіны соценны брэйк у фінале, 127 ачкоў (відэа), пасля чаго выканаў серыю ў 87 балаў у трыццаць першым фрэйме, вярнуўшы сабе, такім чынам, ініцыятыву і зрабіўшы лік 17:14. У трыццаць другой партыі О’Саліван зрабіў некалькі добрых падыходаў, усталяваўшы лік 56:0, пасля чаго Сэлбі сумеў адквітаць 27 ачкоў, пакінуўшы адзін чырвоны на стале, а, калі прыйшоў яго шанец, ён паказаў сапраўды чэмпіёнскую гульню, забіўшы дальні чырвоны шар і зачысціўшы стол серыяй цудоўных удараў. Такім чынам, Марк Сэлбі выйграў трынаццаць з семнаццаці апошніх фрэймаў турніру і стаў чэмпіёнам свету па снукеры, перамогшы ў фінальным матчы Роні О’Салівана з лікам 18:14[310][311][312][313][314][14].

Здабыўшы перамогу на чэмпіянаце свету па снукеры, Марк Сэлбі, трохразовы пераможца Мастэрс, упісаў сваё імя ў гісторыю, стаўшы 24-м чэмпіёнам свету. Ён таксама выйграў рэкордныя снукерныя прызавыя, £300,000[6], і стаў лідарам грашовага рэйтынгу, які атрымаў статус афіцыйнага адразу пасля сусветнага першынства[315]. Лепшы снукерыст абарончага плану ў свеце на працягу турніру прадэманстраваў вытрымку і рашучасць у ключавыя моманты, перамогшы ў першым матчы Майкла Уайта ў вырашальным фрэйме[145], а таксама здзейсніўшы выдатны вырашальны рывок у паўфінальным паядынку супраць Ніла Робертсана пры ліку 14:14[294]. Марк быў у фіналах усіх трох турніраў трайной снукернай кароны ў сезоне 2013/2014, прайграўшы на чэмпіянаце Вялікабрытаніі і Мастэрс Робертсану (7:10) і Роні О’Салівану (4:10) адпаведна[105][94], і змог узяць рэванш у абодвух падчас найбуйнейшага снукернага спаборніцтва ў свеце, выйграўшы першы рэйтынгавы тытул у сезоне і чацвёрты — у сваёй прафесійнай кар’еры. Апроч таго, Сэлбі стаў дзявятым іграком у гісторыі снукера, які выйграваў усе турніры трайной кароны[310].

4—5 мая. Рэферы: Брэндан Мур[3]
Роні О’Саліван (1)
Сцяг Англіі Англія
14-18 Марк Сэлбі (3)
Сцяг Англіі Англія
Першая сесія: 77-0 (69), 64-26, 102-0 (102), 28-69, 47-68, 80-8 (63), 36-72, 66-54
Другая сесія: 99-24, 70-47 (52), 67-27 (63), 25-82 (55), 45-96, 131-0 (131), 87-0 (87), 9-84 (58), 9-78 (62)
Трэцяя сесія: 35-81 (55), 23-77 (52), 7-84 (74), 29-89, 76-38 (50), 67-70
Чацвёртая сесія: 100-0 (100), 24-67, 39-64, 4-90 (56), 79-0, 66-47, 0-131 (127), 14-87 (87), 56-62
Соценныя серыі: О’Саліван: 102, 131, 100; Сэлбі: 127
  1. У табліцы прадстаўленыя вынікі па кожным з фрэймаў. У дужках пазначаны серыі, якія перавысілі 50 ачкоў, а таксама аўтар гэтай серыі пры неадназначнасці.

Асноўная сетка[правіць | правіць зыходнік]

[14][3][316][317]

  Першы раўнд
да 10 перамог
Другі раўнд
да 13 перамог
Чвэрцьфіналы
да 13 перамог
Паўфіналы
да 17 перамог
Фінал
да 18 перамог
                                               
1  Сцяг Англіі Роні О’Саліван 10  
115  Сцяг Фінляндыі Робін Хал 4  
  1  Сцяг Англіі Роні О’Саліван 13  
  16  Сцяг Англіі Джо Пэры 11  
16  Сцяг Англіі Джо Пэры 10
43  Сцяг Шатландыі Джэймі Бёрнэт 7  
  1  Сцяг Англіі Роні О’Саліван 13  
  9  Сцяг Англіі Шон Мёрфі 3  
9  Сцяг Англіі Шон Мёрфі 10  
49  Сцяг Англіі Джэймі Коўп 9  
  9  Сцяг Англіі Шон Мёрфі 13
  8  Сцяг Ганконга Марка Фу 8  
8  Сцяг Ганконга Марка Фу 10
38  Сцяг Англіі Мартын Гоўлд 7  
  1  Сцяг Англіі Роні О’Саліван 17  
  5  Сцяг Англіі Бары Хокінс 7  
5  Сцяг Англіі Бары Хокінс 10  
31  Сцяг Англіі Дэвід Гілберт 4  
  5  Сцяг Англіі Бары Хокінс 13
  12  Сцяг Англіі Рыкі Уолдэн 11  
12  Сцяг Англіі Рыкі Уолдэн 10
89  Сцяг Англіі Кайрэн Уілсан 7  
  5  Сцяг Англіі Бары Хокінс 13
  24  Сцяг Уэльса Дамінік Дэйл 12  
13  Сцяг Англіі Марк Дэвіс 5  
24  Сцяг Уэльса Дамінік Дэйл 10  
  24  Сцяг Уэльса Дамінік Дэйл 13
  75  Сцяг Англіі Майкл Уослі 4  
4  Сцяг Кітая Дзін Цзюньхуэй 9
75  Сцяг Англіі Майкл Уослі 10  
1  Сцяг Англіі Роні О’Саліван 14
3  Сцяг Англіі Марк Сэлбі 18
3  Сцяг Англіі Марк Сэлбі 10  
30  Сцяг Уэльса Майкл Уайт 9  
  3  Сцяг Англіі Марк Сэлбі 13  
  14  Сцяг Англіі Алістэр Картэр 9  
14  Сцяг Англіі Алістэр Картэр 10
26  Сцяг Кітая Сяа Гадун 8  
  3  Сцяг Англіі Марк Сэлбі 13  
  34  Сцяг Шатландыі Алан Мак-Манус 5  
11  Сцяг Шатландыі Джон Хігінс 7  
34  Сцяг Шатландыі Алан Мак-Манус 10  
  34  Сцяг Шатландыі Алан Мак-Манус 13
  29  Сцяг Ірландыі Кен Доэрці 8  
6  Сцяг Англіі Сцюарт Бінэм 5
29  Сцяг Ірландыі Кен Доэрці 10  
  3  Сцяг Англіі Марк Сэлбі 17
  2  Сцяг Аўстраліі Ніл Робертсан 15  
7  Сцяг Англіі Джад Трамп 10  
36  Сцяг Англіі Том Форд 8  
  7  Сцяг Англіі Джад Трамп 13
  21  Сцяг Уэльса Раян Дэй 7  
10  Сцяг Шатландыі Стывен Магуайр 9
21  Сцяг Уэльса Раян Дэй 10  
  7  Сцяг Англіі Джад Трамп 11
  2  Сцяг Аўстраліі Ніл Робертсан 13  
15  Сцяг Паўночнай Ірландыі Марк Ален 10  
23  Сцяг Англіі Майкл Холт 4  
  15  Сцяг Паўночнай Ірландыі Марк Ален 7
  2  Сцяг Аўстраліі Ніл Робертсан 13  
2  Сцяг Аўстраліі Ніл Робертсан 10
67  Сцяг Англіі Робі Уільямс 2  

Фінал[правіць | правіць зыходнік]

Роні О’Саліван выйшаў у свой другі рэйтынгавы фінал у сезоне 2013/2014 пасля адкрытага чэмпіянату Уэльса, на якім ён атрымаў перамогу, перайграўшы ў вырашальным паядынку Дзіна Цзюньхуэя з лікам 9:3[93]. Апроч таго, ён выйграў два запрашальных турніры, Champion of Champions[95] і Мастэрс, найбуйнейшы нярэйтынгавы турнір у свеце[94]. Два разы ў сезоне 2013/2014 пяціразовы чэмпіён свету быў у фіналах турніраў серыі PTC, з якіх на адным перамог, абыграўшы ў фінале Джэрарда Грына з лікам 4:0 на Пол Хантэр Класік[96]. Яго сапернік, Марк Сэлбі, у трэці раз у сезоне выйшаў у фінал рэйтынгавага турніру. Да гэтага ён быў у фіналах чэмпіянату Вялікабрытаніі, першага турніру трайной кароны, і World Open, дзе саступіў Нілу Робертсану (7:10) і Шону Мёрфі (6:10) адпаведна[105][131]. Апроч таго, ён выйшаў у фінал Мастэрс, другога першынства трайной кароны[94]. Тройчы ў сезоне Марк быў у фіналах міні-рэйтынгавых турніраў PTC, з якіх атрымаў перамогу на адным: у фінале адкрытага чэмпіянату Антверпена ён перайграў Роні О’Салівана з лікам 4:3[143][318][259].

Ігракі 6 разоў перасякаліся паміж сабой у фіналах турніраў, з якіх выйгралі па тры матчы (пры ліку асабістых сустрэч — 13:7 на карысць О’Салівана). Апошні раз яны гулялі паміж сабой у вырашальным матчы на Мастэрс 2014, дзе Роні разграміў свайго апанента з лікам 10:4. За два месяцы да гэтага яны перасекліся ў фінале адкрытага чэмпіянату Антверпена, сёмага этапу еўрапейскага тура PTC, дзе Марк, саступаючы 1:3, выдрапаў перамогу з лікам 4:3. Фінал турніру Мастэрс гэтага сезону стаў трэцім паядынкам снукерыстаў у апошніх матчах Мастэрс. У 2010 годзе Марк Сэлбі, саступаючы 6:9, выйграў тытул з лікам 10:9, а за год да гэтага, на Мастэрс 2009, Роні О’Саліван перамог з лікам 10:8. У тым жа сезоне Роні і Марк гулялі ў фінале снукернай прэм’ер-лігі, дзе перамогу атрымаў О’Саліван — 7:2. На адкрытым чэмпіянаце Уэльса 2008 ігракі ўпершыню сышліся паміж сабой у фінале прафесійнага турніру. Саступаючы ў ліку 5:8, Сэлбі выйграў чатыры партыі запар і, такім чынам, увесь матч з вынікам 9:8. Такім чынам, адзіны рэйтынгавы фінал паміж ігракамі застаўся за снукерыстам з Лестэра[299].

Для Роні О’Салівана фінал сусветнага першынства стаў 38-м рэйтынгавым фіналам у кар’еры. Да гэтага ён выйграў 26 тытулаў рэйтынгавага ўзроўню і прайграў у 11 фіналах[319][320]. У прафесійнай кар’еры Марка Сэлбі гэты фінал стаў 12-м на рэйтынгавых турнірах, з якіх да гэтага ён выйграў толькі 3 тытулы, 8 разоў саступіўшы ў вырашальных паядынках турніраў[321][322].

Фінал чэмпіянату свету 2014 стаў 27-м выпадкам у гісторыі турніру і трэцім запар, калі ў вырашальным паядынку гулялі два англічаніны[1].

Фінал: да 18 перамог. Рэферы: Брэндан Мур.
Тэатр Крусібл, Шэфілд, Англія, 4-5 мая 2014.
Роні О’Саліван (1)
Сцяг Англіі Англія
14-18 Марк Сэлбі (3)
Сцяг Англіі Англія
Першая сесія: 77-0 (69), 64-26, 102-0 (102), 28-69, 47-68, 80-8 (63), 36-72, 66-54
Другая сесія: 99-24, 70-47 (52), 67-27 (63), 25-82 (55), 45-96, 131-0 (131), 87-0 (87), 9-84 (58), 9-78 (62)
Трэцяя сесія: 35-81 (55), 23-77 (52), 7-84 (74), 29-89, 76-38 (50), 67-70
Чацвёртая сесія: 100-0 (100), 24-67, 39-64, 4-90 (56), 79-0, 66-47, 0-131 (127), 14-87 (87), 56-62
131 Найвышэйшая серыя 127
3 Соценныя серыі 1
9 Серыі 50+ 9

Серыі, вышэйшыя за 50 ачкоў[правіць | правіць зыходнік]

У 31 матчы чэмпіянату свету 2014 года ігракі аформілі 58 соценных серый, што на 3 сэнчуры больш, чым у 2013 годзе[324]. Колькасць серый, большых за 50 ачкоў, дасягнула 375 брэйкаў, што ў сярэднім азначае больш за 12 паўсоценных серый у матчы[3].

Лідарамі па колькасці соценных серый з вялікім адрывам сталі Роні О’Саліван і Ніл Робертсан (13 і 10 сэнчуры адпаведна). Па колькасці серый «50+» лідарамі сталі фіналісты турніру Роні О’Саліван (43 брэйка) і Марк Сэлбі (41 брэйк), які здзейсніў толькі 5 соцен на чэмпіянаце. Робертсан аформіў 32 паўсоценныя серыі на сусветным першынстве. Прыз за найвышэйшы брэйк, зроблены ў асноўнай стадыі турніру, роўны £10000, атрымаў Ніл Робертсан, які аформіў серыю ў 140 балаў у матчы першага раўнда супраць Робі Уільямса[19][3].

Аўстраліец выканаў свой соты сэнчуры-брэйк у сезоне ў чвэрцьфінальным матчы супраць Джада Трампа, стаўшы першым снукерыстам у гісторыі, які дасягнуў гэтага[275].

Ніжэй прадстаўлены ўдзельнікі, упарадкаваныя па іх найвышэйшай серыі на турніры. Насупраць пералічаны ўсе соценныя і паўсоценныя брэйкі кожнага іграка[325][19].

Ігрок 50+ 100+ 50-100 Усе серыі 50+
Сцяг Аўстраліі Ніл Робертсан 32 10 22 140, 137, 132, 130, 113, 108, 103, 102, 101, 100; 94, 92, 85, 77, 74, 72, 72, 70, 69, 69, 64, 63, 61, 61, 61, 59, 55, 55, 53, 52, 52, 50
Сцяг Англіі Рыкі Уолдэн 12 3 9 137, 112, 109; 93, 81, 74, 67, 64, 63, 63, 53, 53
Сцяг Англіі Роні О’Саліван 43 13 30 136, 131, 124, 124, 118, 117, 113, 112, 108, 106, 103, 102, 100; 94, 93, 90, 87, 84, 83, 82, 81, 80, 76, 75, 72, 69, 69, 68, 66, 63, 63, 63, 63, 60, 59, 58, 55, 54, 54, 53, 53, 52, 52, 50
Сцяг Ганконга Марка Фу 14 4 10 136, 124, 116, 109; 92, 88, 88, 83, 80, 69, 64, 61, 60, 54
Сцяг Кітая Дзін Цзюньхуэй 5 1 4 136; 73, 70, 65, 64
Сцяг Англіі Майкл Уослі 8 3 5 135, 108, 103; 66, 66, 63, 57, 53
Сцяг Англіі Бары Хокінс 28 4 24 134, 115, 106, 104; 96, 93, 92, 88, 87, 81, 78, 76, 72, 72, 71, 69, 68, 67, 67, 66, 65, 63, 61, 58, 55, 53, 53, 50
Сцяг Шатландыі Стывен Магуайр 7 1 6 134; 91, 75, 74, 71, 58, 56
Сцяг Англіі Марк Сэлбі 41 5 36 133, 127, 110, 109, 104; 88, 87, 87, 86, 84, 79, 78, 77, 74, 74, 74, 74, 73, 72, 69, 68, 65, 64, 63, 62, 59, 58, 58, 57, 57, 56, 55, 55, 54, 54, 53, 53, 53, 52, 51, 50
Сцяг Уэльса Раян Дэй 13 2 11 130, 107; 92, 80, 73, 69, 65, 61, 61, 60, 56, 55, 54
Сцяг Англіі Джад Трамп 15 2 13 117, 107; 78, 76, 72, 70, 64, 63, 62, 60, 57, 57, 55, 54, 50
Сцяг Англіі Шон Мёрфі 22 3 19 112, 102, 101; 87, 75, 75, 70, 70, 69, 68, 67, 66, 61, 59, 59, 58, 56, 54, 52, 50, 50, 50
Сцяг Шатландыі Джэймі Бёрнэт 5 1 4 111; 94, 84, 76, 61
Сцяг Шатландыі Джон Хігінс 6 1 5 111; 94, 80, 67, 57, 54
Сцяг Англіі Алістэр Картэр 13 2 11 110, 102; 81, 80, 73, 65, 63, 59, 57, 56, 55, 52, 51
Сцяг Шатландыі Алан Мак-Манус 14 1 13 107; 88, 87, 83, 74, 74, 71, 69, 69, 67, 65, 61, 54, 52
Сцяг Уэльса Дамінік Дэйл 20 1 19 106; 89, 78, 75, 75, 74, 71, 69, 69, 67, 65, 64, 62, 61, 61, 59, 57, 56, 53, 52
Сцяг Фінляндыі Робін Хал 5 1 4 102; 68, 60, 53, 52
Сцяг Англіі Джо Пэры 14 0 14 99, 88, 87, 82, 81, 73, 70, 68, 63, 59, 57, 55, 55, 51
Сцяг Англіі Майкл Холт 2 0 2 98, 52
Сцяг Ірландыі Кен Доэрці 8 0 8 93, 91, 88, 66, 60, 60, 57, 55
Сцяг Паўночнай Ірландыі Марк Ален 15 0 15 92, 84, 82, 77, 72, 71, 70, 65, 65, 62, 61, 61, 56, 54, 52
Сцяг Англіі Мартын Гоўлд 4 0 4 92, 69, 63, 63
Сцяг Англіі Сцюарт Бінэм 1 0 1 85
Сцяг Англіі Кайрэн Уілсан 6 0 6 81, 62, 61, 59, 57, 50
Сцяг Англіі Дэвід Гілберт 3 0 3 77, 56, 51
Сцяг Англіі Том Форд 4 0 4 76, 65, 57, 56
Сцяг Англіі Джэймі Коўп 3 0 3 75, 64, 58
Сцяг Кітая Сяа Гадун 7 0 7 73, 70, 69, 62, 59, 54, 52
Сцяг Англіі Марк Дэвіс 3 0 3 69, 63, 61
Сцяг Уэльса Майкл Уайт 1 0 1 62
Сцяг Англіі Робі Уільямс 1 0 1 51
Увогуле 375 58 317 Найвышэйшы брэйк: 140 (Ніл Робертсан)

Статыстыка турніру[правіць | правіць зыходнік]

Фінал чэмпіянату свету 2014 стаў 27-м выпадкам у гісторыі турніру і трэцім запар, калі ў вырашальным паядынку гулялі два англічаніна, а таксама 29-м — калі ў фінале гулялі прадстаўнікі адной краіны (у 1952 годзе ў фінале сустрэліся аўстралійцы, а ў 2000 — валійскія снукерысты)[1].

Марк Сэлбі стаў 11-м снукерыстам з Англіі, атрымаўшым перамогу на чэмпіянаце свету, а таксама 24-м пераможцам турніру[1].

Сэлбі выйграў свой чатырнаццаты прафесійны і чацвёрты рэйтынгавы тытул у кар’еры. Гэтая перамога стала першым поспехам рэйтынгавага ўзроўню для Марка з чэмпіянату Вялікабрытаніі 2012 (снежань 2012)[321].

Выйграўшы на чэмпіянаце свету, Марк Сэлбі абышоў па колькасці рэйтынгавых перамог Джэймса Уотану, Пола Хантэра і Алістэра Картэра. Больш за чатыры тытула рэйтынгавага ўзроўню выйгравалі Стывен Хендры (36), Стыў Дэвіс (28), Роні О’Саліван (26), Джон Хігінс (25), Марк Уільямс (18), Дзін Цзюньхуэй (11), Джымі Уайт (10), Джон Пэрат (9), Ніл Робертсан (9), Пітэр Эбдан (9), Кен Доэрці (6), Рэй Рыярдан (5), Шон Мёрфі (5), Стывен Лі (5) і Стывен Магуайр (5)[326].

Сэлбі, які выйграваў чэмпіянат Вялікабрытаніі ў 2012 годзе[327] і тры разы перамагаў на Мастэрс у 2008[328], 2010[329] і 2013[330] гадах, стаў дзявятым снукерыстам у гісторыі пасля Алекса Хігінса, Тэры Грыфітса, Стыва Дэвіса, Стывена Хендры, Джона Хігінса, Марка Уільямса, Роні О’Салівана і Ніла Робертсана, які выйграў усе турніры трайной кароны[310].

Апроч таго, Марк выйграў свой пяты тытул на турнірах Трайной кароны, абышоўшы па іх колькасці Джона Спэнсэра і Кліфа Торбурна, і зраўняўся з Алексам Хігінсам. Больш за пяць тытулаў Трайной кароны выйгравалі толькі Стывен Хендры (18), Стыў Дэвіс (15), Джо Дэвіс (15), Роні О’Саліван (14), Джон Хігінс (9), Джон Палмэн (8), Фрэд Дэвіс (8), Рэй Рыярдан (7) і Марк Уільямс (6)[331].

Статыстыка ігракоў[правіць | правіць зыходнік]

[14][3][19]

Ігрок Апошні матч М В П Ф ВФ ПФ 50+ 100+ НС Ф/50+ Ф/100+ ПГ (£) РА
Сцяг Англіі Марк Сэлбі Фінал: Сцяг Англіі Роні О’Саліван 18:14 5 5 0 123 71 52 57,7 % 41 5 133 3 24,6 300,000 10,000
Сцяг Англіі Роні О’Саліван Фінал: Сцяг Англіі Марк Сэлбі 14:18 5 4 1 110 67 43 60,9 % 43 13 136 2,56 8,46 125,000 8,000
Сцяг Аўстраліі Ніл Робертсан 1/2 фіналу: Сцяг Англіі Марк Сэлбі 15:17 4 3 1 88 51 37 58 % 32 10 140 2,75 8,8 55,000 6,400
Сцяг Англіі Бары Хокінс 1/2 фіналу: Сцяг Англіі Роні О’Саліван 7:17 4 3 1 87 43 44 49,4 % 28 4 134 3,11 21,75 55,000 6,400
Сцяг Уэльса Дамінік Дэйл 1/4 фіналу: Сцяг Англіі Бары Хокінс 12:13 3 2 1 57 35 22 61,4 % 20 1 106 2,85 57 25,000 5,000
Сцяг Англіі Джад Трамп 1/4 фіналу: Сцяг Аўстраліі Ніл Робертсан 11:13 3 2 1 62 34 28 54,8 % 15 2 117 4,13 31 25,000 5,000
Сцяг Шатландыі Алан Мак-Манус 1/4 фіналу: Сцяг Англіі Марк Сэлбі 5:13 3 2 1 56 28 28 50 % 14 1 107 4 56 25,000 5,000
Сцяг Англіі Шон Мёрфі 1/4 фіналу: Сцяг Англіі Роні О’Саліван 3:13 3 2 1 56 26 30 46,4 % 22 3 112 2,55 18,67 25,000 5,000
Сцяг Англіі Рыкі Уолдэн 1/8 фіналу: Сцяг Англіі Бары Хокінс 11:13 2 1 1 41 21 20 51,2 % 12 3 137 3,42 13,67 16,000 3,800
Сцяг Англіі Джо Пэры 1/8 фіналу: Сцяг Англіі Роні О’Саліван 11:13 2 1 1 41 21 20 51,2 % 14 0 99 2,93  — 16,000 3,800
Сцяг Ірландыі Кен Доэрці 1/8 фіналу: Сцяг Шатландыі Алан Мак-Манус 8:13 2 1 1 36 18 18 50 % 8 0 93 4,5  — 16,000 3,800
Сцяг Паўночнай Ірландыі Марк Ален 1/8 фіналу: Сцяг Аўстраліі Ніл Робертсан 7:13 2 1 1 34 17 17 50 % 15 0 92 2,67  — 16,000 3,800
Сцяг Англіі Алістэр Картэр 1/8 фіналу: Сцяг Англіі Марк Сэлбі 9:13 2 1 1 40 19 21 47,5 % 13 2 110 3,08 20 16,000 3,800
Сцяг Ганконга Марка Фу 1/8 фіналу: Сцяг Англіі Шон Мёрфі 8:13 2 1 1 38 18 20 47,4 % 14 4 136 2,71 9,5 16,000 3,800
Сцяг Уэльса Раян Дэй 1/8 фіналу: Сцяг Англіі Джад Трамп 7:13 2 1 1 39 17 22 43,6 % 13 2 130 3 19,5 16,000 3,800
Сцяг Англіі Майкл Уослі 1/8 фіналу: Сцяг Уэльса Дамінік Дэйл 4:13 2 1 1 36 14 22 38,9 % 8 3 135 4,5 12 16,000 3,800
Сцяг Шатландыі Стывен Магуайр 1/16 фіналу: Сцяг Уэльса Раян Дэй 9:10 1 0 1 19 9 10 47,4 % 7 1 134 2,71 19 12,000 1,400
Сцяг Кітая Дзін Цзюньхуэй 1/16 фіналу: Сцяг Англіі Майкл Уослі 9:10 1 0 1 19 9 10 47,4 % 5 1 136 3,8 19 12,000 1,400
Сцяг Англіі Джэймі Коўп 1/16 фіналу: Сцяг Англіі Шон Мёрфі 9:10 1 0 1 19 9 10 47,4 % 3 0 75 6,33  — 12,000 2,800
Сцяг Уэльса Майкл Уайт 1/16 фіналу: Сцяг Англіі Марк Сэлбі 9:10 1 0 1 19 9 10 47,4 % 1 0 62 19  — 12,000 2,800
Сцяг Кітая Сяа Гадун 1/16 фіналу: Сцяг Англіі Алістэр Картэр 8:10 1 0 1 18 8 10 44,4 % 7 0 73 2,57  — 12,000 2,800
Сцяг Англіі Том Форд 1/16 фіналу: Сцяг Англіі Джад Трамп 8:10 1 0 1 18 8 10 44,4 % 4 0 76 4,5  — 12,000 2,800
Сцяг Шатландыі Джон Хігінс 1/16 фіналу: Сцяг Шатландыі Алан Мак-Манус 7:10 1 0 1 17 7 10 41,2 % 6 1 111 2,83 17 12,000 1,400
Сцяг Шатландыі Джэймі Бёрнэт 1/16 фіналу: Сцяг Англіі Джо Пэры 7:10 1 0 1 17 7 10 41,2 % 5 1 111 3,4 17 12,000 2,800
Сцяг Англіі Кайрэн Уілсан 1/16 фіналу: Сцяг Англіі Рыкі Уолдэн 7:10 1 0 1 17 7 10 41,2 % 6 0 81 2,83  — 12,000 2,800
Сцяг Англіі Мартын Гоўлд 1/16 фіналу: Сцяг Ганконга Марка Фу 7:10 1 0 1 17 7 10 41,2 % 4 0 92 4,25  — 12,000 2,800
Сцяг Англіі Марк Дэвіс 1/16 фіналу: Сцяг Уэльса Дамінік Дэйл 5:10 1 0 1 15 5 10 33,3 % 3 0 69 5  — 12,000 1,400
Сцяг Англіі Сцюарт Бінэм 1/16 фіналу: Сцяг Ірландыі Кен Доэрці 5:10 1 0 1 15 5 10 33,3 % 1 0 85 15  — 12,000 1,400
Сцяг Фінляндыі Робін Хал 1/16 фіналу: Сцяг Англіі Роні О’Саліван 4:10 1 0 1 14 4 10 28,6 % 5 1 102 2,8 14 12,000 2,800
Сцяг Англіі Дэвід Гілберт 1/16 фіналу: Сцяг Англіі Бары Хокінс 4:10 1 0 1 14 4 10 28,6 % 3 0 77 4,67  — 12,000 2,800
Сцяг Англіі Майкл Холт 1/16 фіналу: Сцяг Паўночнай Ірландыі Марк Ален 4:10 1 0 1 14 4 10 28,6 % 2 0 98 7  — 12,000 2,800
Сцяг Англіі Робі Уільямс 1/16 фіналу: Сцяг Аўстраліі Ніл Робертсан 2:10 1 0 1 12 2 10 16,7 % 1 0 51 12  — 12,000 2,800

Статыстыка паводле краін[правіць | правіць зыходнік]

Краіна 1/16 фіналу 1/8 фіналу Чвэрцьфіналы Паўфіналы Фінал
КУ КУ КУ КУ КУ
Сцяг Англіі Англія 18 56,25 9 56,25 5 62,5 3 75 2 100
Сцяг Аўстраліі Аўстралія 1 3,13 1 6,25 1 12,5 1 25 0 0
Сцяг Уэльса Уэльс 3 9,38 2 12,5 1 12,5 0 0 0 0
Сцяг Шатландыі Шатландыя 4 12,5 1 6,25 1 12,5 0 0 0 0
Сцяг Паўночнай Ірландыі Паўночная Ірландыя 1 3,13 1 6,25 0 0 0 0 0 0
Сцяг Ірландыі Ірландыя 1 3,13 1 6,25 0 0 0 0 0 0
Сцяг Ганконга Ганконг 1 3,13 1 6,25 0 0 0 0 0 0
Сцяг Кітая Кітай 2 6,25 0 0 0 0 0 0 0 0
Сцяг Фінляндыі Фінляндыя 1 3,13 0 0 0 0 0 0 0 0

Агульная статыстыка[правіць | правіць зыходнік]

Крытэрый Асноўная стадыя Кваліфікацыя
Колькасць ігракоў 32 112
Колькасць матчаў 31 96
Колькасць фрэймаў 604 1530
Самая буйная перамога 13:3 (1); 17:7 (1) 10:1 (5)
Колькасць матчаў з вырашальнымі партыямі 5 14
Колькасць серый 50+ 375 655
Колькасць соценных серый 58 69
Найвышэйшая серыя 140 (Ніл Робертсан) 139 (Мартын О'Донэл,
Эндру Хігінсан)
Сярэдняя колькасць паўсоценных серый у матчы 12,1 6,82
Сярэдняя колькасць соценных серый у матчы 1,87 0,72
Ф/50+ 1,61 2,34
Ф/100+ 10,41 22,17

Па раўндах[правіць | правіць зыходнік]

Крытэрый 1/16 фіналу 1/8 фіналу Чвэрцьфіналы Паўфіналы Фінал
Колькасць ігракоў 32 16 8 4 2
Колькасць матчаў 16 8 4 2 1
Колькасць фрэймаў 264 (304) 169 (200) 83 (100) 56 (66) 32 (35)
Сярэдняя колькасць фрэймаў у матчы 16,5 21,13 20,75 28 32
Самая буйная перамога 10:2 (1) 13:4 (1) 13:3 (1) 17:7 (1) 18:14 (1)
Колькасць матчаў з вырашальнымі партыямі 4 0 1 0 0
Колькасць серый 50+ 163 108 49 37 18
Колькасць соценных серый 18 17 9 10 4
Найвышэйшая серыя 140 (Ніл Робертсан) 137 (Ніл Робертсан) 136 (Роні О’Саліван) 133 (Марк Сэлбі) 131 (Роні О’Саліван)
Сярэдняя колькасць паўсоценных серый у матчы 10,19 13,5 12,25 18,5 18
Сярэдняя колькасць соценных серый у матчы 1,13 2,13 2,25 5 4
Ф/50+ 1,62 1,56 1,69 1,51 1,78
Ф/100+ 14,67 9,94 9,22 5,6 8

Змены ў рэйтынгу[правіць | правіць зыходнік]

Сітуацыя да турніру[правіць | правіць зыходнік]

Апошнія рэйтынгі перад чэмпіянатам свету 2014, ачковы і грашовы, былі сфарміраваныя паводле вынікаў апошняга рэйтынгавага турніру — адкрытага чэмпіянату Кітая 2014. Чэмпіянат свету 2014 стаў апошнім снукерным турнірам, у якім улічваўся рэйтынг ачкоў. Адразу пасля турніру статус афіцыйнага рэйтынгу атрымаў грашовы рэйтынг паводле вынікаў двух апошніх снукерных сезонаў. Акрамя таго, па выніковаму грашоваму рэйтынгу ажыццяўляўся і вылет ігракоў з мэйн-тура пасля сезона 2013/2014. Склад першай тройкі ачковага рэйтынгу заставаўся нязменным з пачатку лістапада 2013 года (на працягу пяці з паловай месяцаў): Ніл Робертсан, які нязменна займаў лідзіруючую пазіцыю з канца чэрвеня 2013 года, Дзін Цзюньхуэй (адставанне ад Робертсана — больш за 4500 ачкоў), які ўпершыню падняўся на другое месца па выніках адкрытага чэмпіянату Кітая 2014, і Марк Сэлбі (адставанне ад Дзіна — 860 ачкоў), які знаходзіўся ў тройцы лідараў з сезона 2011/2012. Варта заўважыць, што аўстраліец губляў пасля чэмпіянату 5000 балаў за чвэрцьфінал сусветнага першынства 2012, а англічанін і кітаец — па 1400 ачкоў, бо абодва не змаглі пераадолець бар’ер першага матча ў 2012 годзе. З вялікім адставаннем у 12520 балаў ад топ-3 на чацвёртым месцы размясціўся Бары Хокінс. З маленькімі адрывамі адзін ад аднаго замыкалі першую васьмёрку, якая мела бяспечны адрыў ад астатніх ігракоў, Шон Мёрфі (адставанне ад Хокінса — 1860 ачкоў), Сцюарт Бінэм (адставанне ад Мёрфі — 20 ачкоў), Марка Фу (адставанне ад Бінэма — 15 ачкоў) і Джад Трамп (адставанне ад Фу — 805 ачкоў). З 9 па 11 месцы занялі шатландзец Джон Хігінс (адставанне ад Трампа — больш за 6500 ачкоў), Рыкі Уолдэн (адставанне ад Хігінса — 2205 ачкоў) і Алістэр Картэр (адставанне ад Уолдэна — 595 ачкоў). Пры гэтым, пазіцыі Картэра былі самыя няўпэўненыя, бо пасля турніру ён губляў 8000 ачкоў за фінал чэмпіянату свету 2012 года. За Алістэрам шчыльна размясцілася тройка з Марка Дэвіса (адставанне ад Картэра — 785 ачкоў), Стывена Магуайра (адставанне ад Дэвіса — 70 ачкоў) і Марка Алена (адставанне ад Магуайра — 240 ачкоў). Снукерыст з Паўночнай Ірландыі меў добрыя шанцы падняцца ў ачковым рэйтынгу, бо ў 2012 годзе ён вылецеў у першым раўндзе, а Стывен Магуайр, у сваю чаргу, дайшоў да паўфінальнай стадыі і губляў 6400 ачкоў пасля чэмпіянату. Замыкалі топ-16 англічане Джо Пэры (адставанне ад Алена — 2320 ачкоў) і Роберт Мілкінс (адставанне ад Пэры — 85 ачкоў), які не здолеў трапіць у лік 16-ці сеяных чэмпіянату і, прайграўшы ў кваліфікацыі, прапусціў сусветнае першынство[25]. Падзенне ў рэйтынгу забяспечыў сабе таксама 19-ы нумар рэйтынгу валіец Мэцью Стывенс, паўфіналіст чэмпіянату свету 2012, які саступіў у кваліфікацыі чэмпіянату[24]. 30-ы нумар сусветнага рэйтынгу Пітэр Эбдан, які здолеў пазбегнуць вылету з топ-32, дзякуючы паспяховай гульні на адкрытым чэмпіянаце Кітая 2014, на гэты раз выпаў з 32-х найлепшых снукерыстаў рэйтынга ачкоў, бо не здолеў прайсці кваліфікацыю чэмпіянату. Роні О’Саліван, чэмпіён свету 2012, які выляцеў з топ-32 пасля адкрытага чэмпіянату Кітая і губляў 10000 рэйтынгавых ачкоў, знаходзіўся ў цяжкім становішчы датычна вяртання ў спіс 32-х лепшых снукерыстаў ачковага рэйтынгу[92].

У грашовым рэйтынгу склад тройкі лідараў быў такі ж, як у ачковым: першы нумар Дзін Цзюньхуэй, уладальнік пяці рэйтынгавых тытулаў у сезоне 2013/2014, Ніл Робертсан (адставанне ад Дзіна — больш за £65,000) і Марк Сэлбі з вялікім адставаннем ад аўстралійца, якое складала больш за £150,000. З адставаннем у больш за £30,000 ад Марка на чацвёртым месцы размясціўся Бары Хокінс. З невялікімі адставаннем адзін ад аднаго топ-8 замыкалі Джад Трамп (адставанне ад Хокінса — больш за £60,000), Роні О’Саліван (адставанне ад Трампа — больш за £1,500), які займаў толькі 33-е месца ў ачковым рэйтынгу, Шон Мёрфі (адставанне ад О’Салівана — больш за £35,000) і Марка Фу з Ганконга (адставанне ад Мёрфі — больш за £10,000). Таксама з маленькімі адрывамі адзін ад аднаго 4 снукерысты займалі месцы з 9 па 12: Марк Ален (адставанне ад Фу — больш за £35,000), Рыкі Уолдэн (адставанне ад Алена — больш за £8,000), Джон Хігінс (адставанне ад Уолдэна — больш за £1,500) і Сцюарт Бінэм (адставанне ад Хігінса — больш за £8,000). Стывен Магуайр (адставанне ад Бінэма — больш за £55,000) і Алістэр Картэр (адставанне ад Магуайра — больш за £5,000) занялі 13-е і 14-е месцы адпаведна. Замыкалі топ-16 Марк Дэвіс (адставанне ад Картэра — больш за £20,000) і Джо Пэры (адставанне ад Дэвіса — менш за £100). Стыў Дэвіс, які праводзіў сярод прафесіяналаў свой ​​36-ы сезон запар, пахаваў свае шанцы на пападанне ў топ-64, прайграўшы ў першым кваліфікацыйным матчы[332]. Джымі Уайт, другі ўзроставы прафесіянальны снукерыст, які праводзіў у мэйн-туры 34-ы сезон і які знаходзіўся на апошніх радках топ-64, таксама прайграў у першым жа матчы кваліфікацыі і паставіў пад сумненне сваё далейшае знаходжанне ў галоўным прафесійным туры[333][151].

Сітуацыя пасля турніру[правіць | правіць зыходнік]

Паколькі ачковы рэйтынг уключаў у сябе ачкі, набраныя ігракамі за два гады, пасля турніру снукерысты, атрымаўшы ачкі за чэмпіянат свету 2014, страцілі ачкі, набраныя імі ў рамках чэмпіяната свету 2012. У сваю чаргу, грашовы рэйтынг лічыўся з пачатку сезона 2012/2013, і таму да канца сезона 2013/2014 усе прызавыя грошы, заробленыя ігракамі, сумаваліся.

Марк Сэлбі, які стаў чэмпіёнам свету[310], абышоў Ніла Робертсана і Дзіна Цзюньхуэя ў абодвух рэйтынгах і стаў лідарам ачковага і грашовага (які стаў афіцыйным пасля чэмпіянату свету) рэйтынгаў. Фіналіст турніру Роні О’Саліван, зарабіўшы £125,000, заняў чацвёртае месца ў грашовым рэйтынгу, абагнаўшы Джада Трампа, які стаў шостым, і Бары Хокінса, які апусціўся на пятую пазіцыю. У ачковым рэйтынгу О’Саліван, які выйграў чэмпіянат свету 2012 года, апусціўся на шэсць пунктаў і заняў 39-ы радок. Сцюарт Бінэм апусціўся з шостага на восьмае месца ў ачковым рэйтынгу ў выніку паражэння ў першым матчы[110], і прапусціў наперад Марка Фу і Джада Трампа. Рыкі Уолдэн, які не гуляў у Крусібле ў 2012 годзе, падняўся з дзясятага на дзевятае месца ачковага рэйтынгу, а Марк Ален, які саступіў у стартавым матчы розыгрышу 2012 года, падняўся на чатыры пазіцыі і замацаваўся на дзясятай пазіцыі. Джон Хігінс, які сенсацыйна ўступіў свайму суайчынніку Алану Мак-Манусу ў першым раўндзе[161], апусціўся з дзявятага на адзінаццаты радок ачковага рэйтынгу. Джо Пэры падняўся на дзве пазіцыі і заняў трынаццатае месца ў ачковым рэйтынгу. За ім размясціўся Алістэр Картэр, фіналіст чэмпіянату свету 2012, які апусціўся на тры радкі. Грэм Дот, нягледзячы на паражэнне ў кваліфікацыі[24], вярнуўся ў топ-16 ачковага рэйтынгу, падняўшыся з пятнаццатага на сямнаццатае месца, з-за яшчэ горшых паказчыкаў Роберта Мілкінса (застаўся на шаснаццатай пазіцыі) і Стывена Магуайра, паўфіналіста сусветнага першынства 2012 года, які прайграў у першым матчы турніру і апусціўся з трынаццатага на семнаццатае месца[123]. У складзе топ-16 грашовага рэйтынгу, які стаў афіцыйным, змяненняў па выніках чэмпіянату не адбылося. Алістэр Картэр падняўся з чатырнаццатага на трынаццаты радок, абагнаўшы Стывена Магуайра, а Джо Пэры, які падняўся на пятнаццаты радок, памяняўся месцамі з Маркам Дэвісам, які ўсталяваўся на шаснаццатай пазіцыі. Дамінік Дэйл, які зарабіў £25,000, падняўся на чатыры пункты ў грашовым рэйтынгу і стаў 24-м. 43-гадовы Алан Мак-Манус, які выйшаў у чвэрцьфінал, падняўся на восем радкоў у ачковым (з 35-га на 27-ы) і на пяць радкоў у грашовым рэйтынгу (з 34-га на 29-ы), упершыню з сезона 2006/2007 вярнуўшыся ў топ-32[47]. Дэбютант чэмпіянату Робі Уільямс падняўся на сем пунктаў у ачковым (з 68-га на 61-ы) і на дзевяць пунктаў у грашовым рэйтынгу (з 71-га на 62-і), такім чынам атрымаўшы выніковае месца ў топ-64. Лука Брэсэль і Джымі Уайт, якія не трапілі ў Крусібл, таксама здолелі застацца ў спісе 64-х лепшых снукерыстаў-прафесіяналаў[315][14][334][9].

У табліцы прадстаўлены змены ў ачковым рэйтынгу і ў грашовым рэйтынгу ў рамках топ-64 пад дзеяннем вынікаў чэмпіянату свету 2014.

ігрок АДТ МДТ СА НА АПТ МПТ ЗР ПГДТ МГРДТ ЗГ ПГПТ МГРПТ ЗГР
Сцяг Англіі Марк Сэлбі
85,320
3
1,400
10,000
93,920
1
Уздым2
£474,089
3
£300,000
£774,089
1
Уздым2
Сцяг Кітая Дзін Цзюньхуэй
86,180
2
1,400
1,400
86,180
3
Падзенне1
£694,671
1
£6,000
£700,671
2
Падзенне1
Сцяг Аўстраліі Ніл Робертсан
90,900
1
5,000
6,400
92,300
2
Падзенне1
£625,748
2
£55,000
£680,748
3
Падзенне1
Сцяг Англіі Роні О’Саліван
39,140
33
10,000
8,000
37,140
39
Падзенне6
£380,616
6
£125,000
£505,616
4
Уздым2
Сцяг Англіі Бары Хокінс
72,800
4
3,800
6,400
75,400
4
£443,199
4
£55,000
£498,199
5
Падзенне1
Сцяг Англіі Джад Трамп
70,100
8
3,800
5,000
71,300
7
Уздым1
£382,322
5
£25,000
£407,322
6
Падзенне1
Сцяг Англіі Шон Мёрфі
70,940
5
1,400
5,000
74,540
5
£341,405
7
£25,000
£366,405
7
Сцяг Ганконга Марка Фу
70,905
7
2,800
3,800
71,905
6
Уздым1
£326,873
8
£16,000
£342,873
8
Сцяг Паўночнай Ірландыі Марк Ален
59,500
14
1,400
3,800
61,900
10
Уздым4
£289,118
9
£16,000
£305,118
9
Сцяг Англіі Рыкі Уолдэн
61,190
10
1,150
3,800
63,840
9
Уздым1
£280,860
10
£16,000
£296,860
10
Сцяг Шатландыі Джон Хігінс
63,395
9
3,800
1,400
60,995
11
Падзенне2
£278,959
11
£6,000
£284,959
11
Сцяг Англіі Сцюарт Бінэм
70,920
6
1,400
1,400
70,920
8
Падзенне2
£270,081
12
£6,000
£276,081
12
Сцяг Англіі Алістэр Картэр
60,595
11
8,000
3,800
56,395
14
Падзенне3
£206,125
14
£16,000
£222,125
13
Уздым1
Сцяг Шатландыі Стывен Магуайр
59,740
13
6,400
1,400
54,740
17
Падзенне4
£211,476
13
£6,000
£217,476
14
Падзенне1
Сцяг Англіі Джо Пэры
57,180
15
3,800
3,800
57,180
13
Уздым2
£182,065
16
£16,000
£198,065
15
Уздым1
Сцяг Англіі Марк Дэвіс
59,810
12
2,800
1,400
58,410
12
£182,163
15
£6,000
£188,163
16
Падзенне1
Сцяг Шатландыі Грэм Дот
56,320
17
1,400
1,150
56,070
15
Уздым2
£172,333
17
£4,250
£176,583
17
Сцяг Уэльса Марк Уільямс
54,465
18
3,800
1,150
51,815
18
£159,138
18
£4,250
£163,388
18
Сцяг Уэльса Мэцью Стывенс
51,840
19
6,400
1,150
46,590
22
Падзенне3
£159,008
19
£4,250
£163,258
19
Сцяг Англіі Роберт Мілкінс
57,095
16
2,300
1,150
55,945
16
£157,614
20
£4,250
£161,864
20
Сцяг Уэльса Раян Дэй
50,110
20
5,000
3,800
48,910
19
Уздым1
£130,443
21
£16,000
£146,443
21
Сцяг Англіі Майкл Холт
46,400
22
900
2,800
48,300
20
Уздым2
£127,705
22
£12,000
£139,705
22
Сцяг Кітая Сяа Гадун
44,370
24
1,800
2,800
45,370
24
£126,177
23
£12,000
£138,177
23
Сцяг Уэльса Дамінік Дэйл
44,370
24
2,800
5,000
46,570
23
Уздым1
£105,848
28
£25,000
£130,848
24
Уздым4
Сцяг Англіі Пітэр Эбдан
39,710
30
2,800
1,150
38,060
36
Падзенне6
£125,270
24
£4,250
£129,520
25
Падзенне1
Сцяг Кітая Лян Вэньбо
48,560
21
2,800
1,150
46,910
21
£122,439
25
£4,250
£126,689
26
Падзенне1
Сцяг Уэльса Майкл Уайт
40,845
26
650
2,800
42,995
26
£103,938
29
£12,000
£115,938
27
Уздым2
Сцяг Англіі Марк Кінг
44,810
23
1,150
1,150
44,810
25
Падзенне2
£109,336
26
£4,250
£113,586
28
Падзенне2
Сцяг Шатландыі Алан Мак-Манус
37,990
35
900
5,000
42,090
27
Уздым8
£87,988
34
£25,000
£112,988
29
Уздым5
Сцяг Англіі Мартын Гоўлд
37,695
36
1,400
2,800
39,095
33
Уздым3
£100,148
30
£12,000
£112,148
30
Сцяг Ірландыі Фергал О’Браен
39,825
29
1,150
1,150
39,825
30
Падзенне1
£107,013
27
£4,250
£111,263
31
Падзенне4
Сцяг Англіі Том Форд
37,250
39
1,150
2,800
38,900
34
Уздым5
£92,943
32
£12,000
£104,943
32
Сцяг Ірландыі Кен Доэрці
40,030
28
2,800
3,800
41,030
28
£86,712
36
£16,000
£102,712
33
Уздым3
Сцяг Нарвегіі Курт Мэфлін
37,415
37
0[зр 1]
1,800
39,215
31
Уздым6
£88,888
33
£5,000
£93,888
34
Падзенне1
Сцяг Шатландыі Маркус Кэмбэл
37,270
38
1,150
650
36,770
40
Падзенне2
£92,990
31
£500
£93,490
35
Падзенне4
Сцяг Англіі Эндру Хігінсан
39,275
32
3,800
2,300
37,775
37
Падзенне5
£84,844
37
£8,500
£93,344
36
Уздым1
Сцяг Англіі Дэвід Гілберт
39,695
31
3,800
2,800
38,695
35
Падзенне4
£80,401
41
£12,000
£92,401
37
Уздым4
Сцяг Англіі Марк Джойс
38,960
34
650
1,800
40,110
29
Уздым5
£84,702
38
£5,000
£89,702
38
Сцяг Англіі Род Лоўлер
36,695
40
0[зр 1]
650
37,345
38
Уздым2
£87,794
35
£500
£88,294
39
Падзенне4
Сцяг Англіі Бэн Вуластан
40,355
27
2,300
1,150
39,205
32
Падзенне5
£82,624
40
£4,250
£86,874
40
Сцяг Шатландыі Джэймі Бёрнэт
35,130
45
2,300
2,800
35,630
43
Уздым2
£73,598
43
£12,000
£85,598
41
Уздым2
Сцяг Англіі Джэк Лісоўскі
36,530
41
900
650
36,280
41
£83,440
39
£500
£83,940
42
Падзенне3
Сцяг Англіі Джэймі Коўп
30,690
53
1,150
2,800
32,340
52
Уздым1
£66,025
47
£12,000
£78,025
43
Уздым4
Сцяг Паўночнай Ірландыі Джэрард Грын
27,485
63
2,300
650
25,835
70
Падзенне7
£77,204
42
£500
£77,704
44
Падзенне2
Сцяг Шатландыі Энтані Мак-Гіл
35,925
43
1,800
1,800
35,925
42
Уздым1
£71,520
44
£5,000
£76,520
45
Падзенне1
Сцяг Кітая Цаа Юйпэн
31,710
50
0[зр 1]
1,800
33,510
47
Уздым3
£67,205
45
£5,000
£72,205
46
Падзенне1
Сцяг Тайланда Дэчават Пумджаенг
31,585
51
0[зр 1]
2,300
33,885
46
Уздым5
£61,237
52
£8,500
£69,737
47
Уздым5
Сцяг Англіі Мэцью Сэлт
29,610
56
900
2,300
31,010
55
Уздым1
£61,043
53
£8,500
£69,543
48
Уздым5
Сцяг Індыі Адыт’я Мехта
29,030
59
0[зр 1]
1,800
30,830
56
Уздым3
£63,350
50
£5,000
£68,350
49
Уздым1
Сцяг Англіі Альфрэд Бёрдэн
35,300
44
2,300
1,800
34,800
44
£62,091
51
£5,000
£67,091
50
Уздым1
Сцяг Англіі Энтані Хэмілтан
36,130
42
2,300
650
34,480
45
Падзенне3
£66,305
46
£500
£66,805
51
Падзенне5
Сцяг Кітая Юй Дэлу
34,655
46
2,300
650
33,005
48
Падзенне2
£64,688
48
£500
£65,188
52
Падзенне4
Сцяг Англіі Роры Мак-Лаўд
33,060
48
900
650
32,810
49
Падзенне1
£63,534
49
£500
£64,034
53
Падзенне4
Сцяг Англіі Джымі Робертсан
30,940
52
650
2,300
32,590
51
Уздым1
£55,222
55
£8,500
£63,722
54
Уздым1
Сцяг Уэльса Джэймі Джонс
34,135
47
5,000
2,300
31,435
53
Падзенне6
£52,866
58
£8,500
£61,366
55
Уздым3
Сцяг Індыі Панкай Адвані
27,710
62
0
1,800
29,510
58
Уздым4
£54,512
56
£5,000
£59,512
56
Сцяг Англіі Найджэл Бонд
30,355
54
900
1,800
31,255
54
£53,928
57
£5,000
£58,928
57
Сцяг Англіі Майк Дан
27,140
64
900
400
26,640
68
Падзенне4
£56,787
54
£0
£56,787
58
Падзенне4
Сцяг Тайланда Цепчая Ун-Нух
28,490
60
0
1,800
30,290
57
Уздым3
£48,160
61
£5,000
£53,160
59
Уздым2
Сцяг Англіі Дэйв Харальд
29,160
58
650
650
29,160
59
Падзенне1
£50,647
59
£500
£51,147
60
Падзенне1
Сцяг Англіі Пітэр Лайнс
29,265
57
2,300
1,800
28,765
60
Падзенне3
£45,220
62
£5,000
£50,220
61
Уздым1
Сцяг Англіі Робі Уільямс
25,780
68
0
2,800
28,580
61
Уздым7
£37,375
71
£12,000
£49,375
62
Уздым9
Сцяг Бельгіі Лука Брэсэль
25,960
67
0[зр 1]
1,800
27,760
63
Уздым4
£43,850
64
£5,000
£48,850
63
Уздым1
Сцяг Англіі Джымі Уайт
27,855
61
900
650
27,605
65
Падзенне4
£48,192
60
£500
£48,692
64
Падзенне4
Сцяг Шатландыі Скот Дональдсан
26,230
65
0
1,300
27,530
67
Падзенне2
£44,213
63
£1,000
£45,213
65
Падзенне2
Сцяг Кітая Цянь Пэнфэй
32,140
49
0[зр 1]
650
32,790
50
Падзенне1
£43,402
65
£500
£43,902
66
Падзенне1
Сцяг Англіі Ян Бэрнс
26,130
66
0
1,800
27,930
62
Уздым4
£34,537
74
£5,000
£39,537
73
Уздым1
Сцяг Кітая Лю Чуан
29,825
55
2,800
650
27,675
64
Падзенне9
£30,583
76
£500
£31,083
81
Падзенне5
  1. а б в г д е ё ігрок вылецеў з мэйн-тура паводле вынікаў сезона 2011/2012, апынуўшыся за межамі топ-64. Нягледзячы на тое, што ён вярнуў сабе месца сярод прафесіяналаў, рахунак яго рэйтынгавых ачкоў пачаўся з нуля.

Сто соценных серый за сезон[правіць | правіць зыходнік]

Аўстралійскі снукерыст Ніл Робертсан, які заняў першую пазіцыю ў сусветным рэйтынгу ў пачатку сезона[196], з першага турніру, адкрытага чэмпіянату Балгарыі, на якім ён аформіў 7 сэнчуры-брэйкаў, стаў дэманстраваць выдатную сярыйнасць у гульні. У кваліфікацыі да першага рэйтынгавага турніру, Усі Класік, ён выканаў другі максімальны брэйк у сваёй кар’еры, а пасля апошняга рэйтынгавага турніру 2013 года, чэмпіянату Вялікабрытаніі, на якім Робертсан зрабіў восем соценных серый, рахунак яго соценных брэйкаў дайшоў да 58. Пасля гэтага ў кваліфікацыйных матчах да German Masters і World Open ён аформіў яшчэ дзве серыі «100+», а ў першым жа матчы 2014 года, супраць Джо Пэры на турніры Championship League, які праходзіў да трох перамог у партыях, Ніл выканаў тры сэнчуры (129, 131 і 144 бала) і пабіў рэкорд Джада Трампа, які ў сезоне 2012/2013 здзейсніў 61 соценную серыю[335][197]. Усяго, гуляючы ў чатырох групах турніру Championship League, аўстраліец сумеў зрабіць там 23 сэнчуры, а да чэмпіянату свету давёў колькасць сваіх соцен за сезон да 93-х[62].

Робертсан пачаў турнір у Крусібле з упэўненай перамогі над Робі Уільямсам з лікам 10:2 і зрабіў у гэтым матчы чатыры соценныя серыі, а яго рэкодны паказчык дайшоў да 97 сэнчуры[198]. У першых двух сесіях матча 1/8 фіналу супраць Марка Алена Ніл выканаў яшчэ два соценных брэйка, 100 і 137, пасля чаго два разы выпусціў магчымасць зрабіць соты сэнчуры ў апошняй сесіі, набраўшы 94 і 92 ачкі, але выйшаў у чвэрцьфінал чэмпіянату[233][234][238]. Аўстралійскі ігрок не здолеў аформіць сотню ў першых дзвюх сесіях матча супраць Джада Трампа, але ў 22-м фрэйме пры ліку 10:11 ён здзейсніў серыю ў 101 ачко, якая дапамагла яму зраўняць лік у матчы і пазней давесці паядынак да перамогі, і стаў першым снукерыстам у гісторыі, які набраў сто соценных брэйкаў у адным сезоне[275][336][337][338]. У паўфінальным матчы супраць Марка Сэлбі, які ён прайграў з лікам 15:17, Ніл Робертсан здолеў зрабіць яшчэ тры сотні і скончыў сезон 2013/2014 з фантастычным рэкордным паказчыкам у 103 соценных серыі за сезон[294] (да гэтага толькі шасці снукерыстам, уключаючы Робертсана, удавалася выканаць больш за 50 сэнчуры ў адным сезоне[339] і толькі 52 снукерыста (на момант заканчэння сезона 2013/2014) здолелі зрабіць сто соценных серый за ўсю прафесійную кар’еру). Такім чынам, Ніл зрабіў 10 соценных серый на чэмпіянаце свету, уключаючы найвышэйшы брэйк у 140 ачкоў, саступіўшы толькі фіналісту турніру Роні О’Салівану, які аформіў 13 сэнчуры[325].

Ніжэй прадстаўлены спіс усіх соценных серый Ніла Робертсана на чэмпіянаце свету 2014:

Стадыя Сапернік Фрэйм (лік) Серыя Відэа
1 1/16 фіналу Робі Уільямс 2 (1:0) 132 YouTube
2 1/16 фіналу Робі Уільямс 7 (5:1) 103 YouTube
3 1/16 фіналу Робі Уільямс 11 (8:2) 140 YouTube
4 1/16 фіналу Робі Уільямс 12 (9:2) 102 YouTube
5 1/8 фіналу Марк Ален 5 (2:2) 100
6 1/8 фіналу Марк Ален 14 (6:7) 137 YouTube
7 1/4 фіналу Джад Трамп 22 (10:11) 101 YouTube
8 1/2 фіналу Марк Сэлбі 8 (2:5) 130 YouTube
9 1/2 фіналу Марк Сэлбі 10 (4:5) 113 YouTube
10 1/2 фіналу Марк Сэлбі 31 (14:16) 108 YouTube

Паказальныя выступленні ў Крусібле[правіць | правіць зыходнік]

Жаночы дзень[правіць | правіць зыходнік]

24 красавіка, падчас чэмпіянату свету, у Крусібле адбыўся другі так званы «жаночы дзень». World Snooker і WPBSA заснавалі гэтую ініцыятыву ў 2013 годзе з мэтай прыцягнуць больш жанчын у снукер. Частка сродкаў, якія былі сабраныя па выніках мерапрыемства, была ахвяравана афіцыйнай дабрачыннай установе — дзіцячаму хоспісу «Bluebell Wood». Рыан Эванс, якая за некалькі дзён да гэтага стала дзесяціразовай чэмпіёнкай свету па снукеры сярод жанчын[340], правяла бясплатны коўчынг для жанчын. Апроч таго, у Крусібле, упершыню пабывалі снукерысткі з Беларусі: Яна Шут, якая выйграла чэмпіянат свету па снукеры ў міксце ў пары з прафесіяналам Бэнам Вуластанам[341], а таксама дайшла да фіналу чэмпіянату свету па снукеры сярод юніёрак да 21 года[342], Анастасія Туміловіч, Наталля Казлоўская і Алена Асмолава[343][344][345].

Дзень Пола Хантэра[правіць | правіць зыходнік]

Стыў Дэвіс

27 красавіка адбыўся чацвёрты дзень памяці Пола Хантэра. 27-гадовы Хантэр, трохразовы пераможца Мастэрс і былы чацвёрты нумар сусветнага рэйтынгу[346], памёр у 2006 годзе ад раку, і ў Крусібле кожны год праходзіць дзень, названы ў яго гонар. У рамках мерапрыемства прайшлі 60-секундны shoot-out, пераможца якога атрымаў магчымасць згуляць супраць шасціразовага чэмпіёна Вялікабрытаніі і свету Стыва Дэвіса, дзіцячы снукерны турнір, у якім прынялі ўдзел каманды з розных снукерных акадэмій, а таксама дэманстрацыя вядомых трык-шотаў ад Стыва Дэвіса, які пакінуў мэйн-тур упершыню з 1978 года. Пасля гэтага Дэвіс і старшыня сусветнай асацыяцыі прафесійнага більярда і снукера Джэйсан Фергюсан узнагародзілі ўсіх удзельнікаў памятнымі сертыфікатамі і медалямі[347][348].

Паказальны матч[правіць | правіць зыходнік]

3 мая, на наступны дзень пасля таго, як Роні О’Саліван ужо выйшаў у фінал, а Ніл Робертсан і Марк Сэлбі яшчэ змагаліся ў сваім паўфінальным паядынку, чэмпіён свету 1997 года Кен Доэрці, які ўпершыню з 2006 года здолеў дайсці да 1/8 фіналу турніру[110], і сяміразовы пераможца Стывен Хендры, які скончыў сваю прафесійную кар’еру пасля сезона 2011/2012[349][350], правялі паміж сабой паказальны матч да трох перамог. Хендры паказваў рэшткі былой формы, зрабіўшы серыі ў 50 і 65 ачкоў, але дапусціў некалькі грубых памылак, якія прымусілі яго крыкнуць: «Адмяніце ўайлд-кард!» (англ.: «Cancel the wild card!») (за некалькі дзён да гэтага старшыня кампаніі «World Snooker Limited» Бары Хірн паабяцаў магчымасць атрымання ўалд-кардаў у наступным сезоне Стывам Дэвісам і Стывенам Хендры ў сувязі з іх неацэнным укладам у сусветны снукер[351]). Дэніс Тэйлар, чэмпіён свету 1985, падтрымліваў цёплую абстаноўку на арэне сваімі жартоўнымі каментарыямі. Ірландскі прафесіянал атрымаў перамогу ў матчы з лікам 3:2, а праз 15 хвілін пасля заканчэння Доэрці і Тэйлар вярнуліся на арэну тэатру, дэманструючы трык-шоты і працягваючы жартаваць з публікай[352].

Вяшчанне[правіць | правіць зыходнік]

Чэмпіянат свету трансляваўся ў прамым эфіры дванаццаццю вяшчальнымі кампаніямі ў 80-ці краінах свету, а таксама яшчэ чатырма вяшчальнымі кампаніямі, якія асвятлялі асноўныя моманты мерапрыемства. Такім чынам, сусветнае першынства 2014 года транслявалася шырэй за любы іншы турнір у гісторыі снукера. Па заяве World Snooker чэмпіянат, які пачаўся 19 красавіка і завяршыўся 5 мая перамогай Марка Сэлбі ў фінальным матчы, паглядзелі 331,144,000 гледачоў. Гэта самы высокі паказчык у снукернай гісторыі, які на 30 % перасягнуў леташняе першынство, аўдыторыя якога складала 252,905,000 гледачоў[353].

Усе 17 дзён найбуйнейшага снукернага спаборніцтва былі паказаны ў прамым эфіры на BBC Sport, які праводзіў штодзённыя тэлетрансляцыі з тэатру Крусібл у Шэфілдзе на тэрыторыях Англіі, Шатландыі, Уэльса, Ірландыі і Паўночнай Ірландыі. Гэты канал злучаўся з экспетнай групай гасцей і каментатараў, у тым ліку такіх легенд снукера, як Стыў Дэвіс, Джон Пэрат, Стывен Хендры, Дэніс Тэйлар, Тэры Грыфітс і інш. Агульная аўдыторыя гледачоў на гэтым канале дасягнула 26 млн 427 тыс., што на 15 % больш, чым у 2013 годзе. Падчас фінальнага паядынку быў зафіксаваны троххвілінны пік аўдыторыі, якая глядзела матч на BBC Sport, — 5 млн 951 тыс. гледачоў, што на 53 % больш, чым у мінулым годзе, а агульная аўдыторыя фінала склала 3,5 мільёнаў чалавек. Увогуле, BBC вылучыла для гэтага чэмпіянату 153 гадзіны вяшчання (у 2013 годзе было 144 гадзіны). Сярэдняя жывая аўдыторыя турніру на канале BBC Sport склала 936 тысяч (на 11 % больш, чым у мінулым годзе)[354].

На тэрыторыі іншых еўрапейскіх краін вяшчанне ўсяго чэмпіянату свету праводзілі каналы Eurosport і Eurosport 2. У групу каментатараў гэтай агульнаеўрапейскай вяшчальнай кампаніі ўваходзілі былы чэмпіён свету Джо Джонсан і былы трэці нумар сусветнага рэйтынгу Ніл Фудс. Падчас турніру ахоп аўдыторыі склаў 54 млн гледачоў, якія глядзелі матчы на каналах Eurosport і Eurosport-2 на працягу 17 дзён спаборніцтваў. Гэтая лічба павялічылася ў параўнанні з 52,6 млн у 2013 годзе. Сярэдняя жывая аўдыторыя турніру ўзрасла на 22 % у параўнанні з мінулым годам. За фінальным паядынкам на Eurosport назіралі ў агульнай складанасці 16,1 млн гледачоў з розных еўрапейскіх краін, а гэта на 50 % больш, чым за фіналам чэмпіянату 2013 года. Сярэдняя жывая аўдыторыя фіналу павысілася на 26 %. Асаблівы рост аўдыторыі чэмпіянату ў параўнанні з 2013 годам быў зафіксаваны ў Нідэрландах (+59 %), Румыніі (+22 %) і Польшчы (23 %)[355][356][357][358].

Зноскі[правіць | правіць зыходнік]

  1. а б в г д е ё ж Tournament History - World Championship (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 31 кастрычніка 2014.
  2. Tournament Calendar 2013/2014 (англ.). Snooker.org.
  3. а б в г д е ё ж з і к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я аа аб ав аг ад ае аё аж аз 2014 World Championship (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 22 чэрвеня 2014.
  4. Dafabet To Sponsor World Championship (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (19 сакавіка 2014).
  5. Prize Money Breakdowns 2013/14 (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (1 мая 2013). Архівавана з першакрыніцы 12 кастрычніка 2013.
  6. а б в 2014 snooker World Champion to pocket £300,000 as Hearn boosts prize money (англ.). Daily Mail (8 красавіка 2014).
  7. Dafabet To Donate For Centuries (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (18 красавіка 2014).
  8. Crucible Centuries (англ.)(недаступная спасылка). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 21 снежня 2021.
  9. а б The Tour Ranking Points Schedule 2013/2014 Season (англ.) (PDF)(недаступная спасылка). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (18 ліпеня 2013). Архівавана з першакрыніцы 1 лістапада 2013. Праверана 23 верасня 2013.
  10. New World Rankings (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (7 мая 2014).
  11. Ponds Forge To Stage World Qualifiers (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (5 лістапада 2013).
  12. а б Dafabet World Championship Qualifiers (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 2 сакавіка 2016. Праверана 21 ліпеня 2014.
  13. 2014 Dafabet World Snooker Championship Qualifying Stages Provisional Order of Play (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (31 сакавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 17 красавіка 2014.
  14. а б в г д е ё ж з і к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я аа аб ав аг ад ае аё Dafabet World Championship (англ.). Snooker.org.
  15. 2014 dafabet World Snooker Championship Provisional Format (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера. Архівавана з першакрыніцы 1 мая 2014.
  16. WORLD RANKINGS AFTER THE PLAYERS CHAMPIONSHIP 2014 (англ.) (PDF). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (31 сакавіка 2014).
  17. 2014 Dafabet World Championship Qualifiers draw & results (англ.) (PDF)(недаступная спасылка). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (17 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 4 сакавіка 2016. Праверана 23 ліпеня 2014.
  18. Dafabet World Championship qualifiers: century breaks (англ.)(недаступная спасылка). worldsnookerdata.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера. Архівавана з першакрыніцы 16 красавіка 2014.
  19. а б в г 2014 World Championship - Tournament Ranking (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  20. а б в г д е ё Finishes - Ronnie O'Sullivan's record in World Championship (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  21. а б Finishes - John Higgins's record in World Championship (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  22. а б в Tournament Record - Ken Doherty in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 3 красавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  23. а б в Tournament Record - Alan McManus in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 4 красавіка 2016. Праверана 4 красавіка 2016.
  24. а б в Dott / Williams / Stevens Miss Crucible (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (15 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 18 красавіка 2014. Праверана 22 ліпеня 2014.
  25. а б Xiao / Wasley / Williams Earn Debuts (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (16 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 12 лютага 2015. Праверана 23 ліпеня 2014.
  26. 2001 World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 24 сакавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  27. а б в 2004 World Championship (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 5 ліпеня 2014.
  28. а б в г 2008 World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 23 лістапада 2015. Праверана 4 красавіка 2016.
  29. а б в г д е ё 2012 World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 21 студзеня 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  30. а б в г д е ё ж з і к л м н о п 2013 World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 19 студзеня 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  31. 1981 World Championship (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 3 лістапада 2014.
  32. 1983 World Championship (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 4 лістапада 2014.
  33. 1984 World Championship (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  34. 1987 World Championship (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  35. 1988 World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 29 верасня 2015. Праверана 3 красавіка 2016.
  36. 1989 World Championship (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 14 студзеня 2013.
  37. а б 1998 World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 15 сакавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  38. а б в г д 2007 World Championship (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 7 мая 2014.
  39. а б в г 2009 World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 5 кастрычніка 2015. Праверана 4 красавіка 2016.
  40. а б в г д 2011 World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 5 кастрычніка 2015. Праверана 3 красавіка 2016.
  41. а б в 2010 World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 21 студзеня 2016. Праверана 4 красавіка 2016.
  42. а б в 2005 World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 30 снежня 2015. Праверана 3 красавіка 2016.
  43. а б в 1997 World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 19 сакавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  44. Ken Doherty books World Championship spot (англ.). RTÉ.ie (16 красавіка 2014).
  45. World Snooker 2014: Ken Doherty relishes time left in the sport (англ.). BBC Sport (17 красавіка 2014).
  46. Ken Doherty (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 16 верасня 2014.
  47. а б Alan McManus (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 27 чэрвеня 2014.
  48. Dominic Dale (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 10 чэрвеня 2014.
  49. Mark Davis (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 30 ліпеня 2014.
  50. Wilson stuns Dott to seal Crucible debut (англ.). Inside Snooker (15 красавіка 2014).
  51. Kyren Wilson (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 28 кастрычніка 2014.
  52. Michael White (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 28 кастрычніка 2014.
  53. Michael Wasley (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 6 ліпеня 2014.
  54. Judd Trump (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 27 чэрвеня 2014.
  55. Welsh snooker stars Mark Williams and Matthew Stevens miss out on World Championships (англ.). WalesOnline (15 красавіка 2014).
  56. Snooker World Championships 2014: Wales trio handed their opponents in first round draw (англ.). WalesOnline (15 красавіка 2014).
  57. а б в г д е ё ж з Bank of Communications Shanghai Masters (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 23 сакавіка 2016. Праверана 22 ліпеня 2014.
  58. а б в г д Indian Open (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 24 сакавіка 2016. Праверана 22 ліпеня 2014.
  59. а б в г д International Championship (англ.). Snooker.org.
  60. а б в г д е ё ж German Masters (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 17 кастрычніка 2015. Праверана 3 красавіка 2016.
  61. а б в г д е China Open (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 2 сакавіка 2016. Праверана 21 ліпеня 2014.
  62. а б в г д Ding Matches Hendry's Record (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (6 красавіка 2014).
  63. Professional archive world championship (англ.)(недаступная спасылка). global-snooker.com. Архівавана з першакрыніцы 25 лютага 2010.
  64. The World Championship Page (англ.). Snooker.org.
  65. а б Sheffield’s Moore To Referee World Final (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (31 сакавіка 2014).
  66. 2010 UK Championship (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 3 чэрвеня 2012.
  67. 2012 Masters (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 27 мая 2012.
  68. Semi Success For Ref Olivier (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (1 мая 2014).
  69. Referees (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера.
  70. Paul Collier (англ.). prosnookerblog.com.
  71. PROVISIONAL FORMAT 2014 (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера.
  72. World Draw To Be Streamed Online (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (15 красавіка 2014).
  73. ЖЕРЕБЬЕВКУ ЧЕМПИОНАТА МИРА ПО СНУКЕРУ ПОКАЖУТ В ПРЯМОМ ЭФИРЕ YOUTUBE (руск.). snooker.by (15 красавіка 2014).
  74. ЧЕМПИОНАТ МИРА ПО СНУКЕРУ 2014. ЖЕРЕБЬЕВКУ ВПЕРВЫЕ ПОКАЗАЛИ В ПРЯМОМ ЭФИРЕ НА YOUTUBE (руск.). snooker.by (17 красавіка 2014).
  75. а б Head-to-Head for Ronnie O'Sullivan vs Robin Hull - Professional (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 23 чэрвеня 2014.
  76. а б Head-to-Head for Joe Perry vs Jamie Burnett - Professional (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 12 чэрвеня 2014.
  77. а б Head-to-Head for Shaun Murphy vs Jamie Cope - Professional (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 14 чэрвеня 2014.
  78. а б Head-to-Head for Marco Fu vs Martin Gould - Professional (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 14 чэрвеня 2014.
  79. Head-to-Head for Barry Hawkins vs David Gilbert - Professional (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  80. Head-to-Head for Ricky Walden vs Kyren Wilson - Professional (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 27 красавіка 2014.
  81. а б Head-to-Head for Mark Davis vs Dominic Dale - Professional (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 14 чэрвеня 2014.
  82. а б Head-to-Head for Ding Junhui vs Michael Wasley - Professional (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 13 чэрвеня 2014.
  83. а б Head-to-Head for Mark Selby vs Michael White - Professional (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 12 чэрвеня 2014.
  84. а б Head-to-Head for Allister Carter vs Xiao Guodong - Professional (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  85. а б Head-to-Head for John Higgins vs Alan McManus - Professional (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 27 чэрвеня 2014.
  86. а б Head-to-Head for Stuart Bingham vs Ken Doherty - Professional (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 13 чэрвеня 2014.
  87. а б Head-to-Head for Judd Trump vs Tom Ford - Professional (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 13 чэрвеня 2014.
  88. а б в Head-to-Head for Stephen Maguire vs Ryan Day - Professional (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 12 чэрвеня 2014.
  89. а б Head-to-Head for Mark Allen vs Michael Holt - Professional (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  90. Head-to-Head for Neil Robertson vs Robbie Williams - Professional (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 5 ліпеня 2014.
  91. Tournament Record - Robin Hull in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 3 красавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  92. а б в г д е ё ж з і к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я аа аб ав аг ад WORLD RANKINGS AFTER THE CHINA OPEN 2014 (англ.) (PDF). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (7 красавіка 2014).
  93. а б в г д BetVictor Welsh Open (англ.). Snooker.org.
  94. а б в г д е ё Dafabet Masters (англ.). Snooker.org.
  95. а б в 888casino Champion of Champions (англ.). Snooker.org.
  96. а б European Tour Event Four (англ.). Snooker.org.
  97. Robin Hull - Season 2013/2014 (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 24 красавіка 2014.
  98. а б Strong Start From O’Sullivan (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (19 красавіка 2014).
  99. O'SULLIVAN IN CONTROL (англ.). INSIDE SNOOKER (19 красавіка 2014).
  100. а б O'Sullivan Eases Into Round Two (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (19 красавіка 2014).
  101. ЧЕМПИОНАТ МИРА ПО СНУКЕРУ-2014 СТАРТОВАЛ В ШЕФФИЛДЕ. РОННИ О'САЛЛИВАН ВЫШЕЛ В 1/8 (руск.). snooker.by (19 красавіка 2014).
  102. Ronnie romps through at the Crucible (англ.). RTÉ.ie (19 красавіка 2014).
  103. O'SULLIVAN SAFELY INTO ROUND TWO (англ.). INSIDE SNOOKER (19 красавіка 2014).
  104. 2003 World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 20 студзеня 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  105. а б в г д е ё ж з і к л м williamhill.com UK Championship (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 25 сакавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  106. а б 888casino.com Snooker Shoot-Out (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 26 сакавіка 2016. Праверана 22 ліпеня 2014.
  107. Asian Tour Event Four (англ.). Snooker.org.
  108. Ken Doherty - Season 2013/2014 (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  109. Ken Doherty battles back in Sheffield (англ.). RTÉ.ie (19 красавіка 2014).
  110. а б в г Dazzling Doherty Shocks Bingham (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (20 красавіка 2014).
  111. а б ЧЕМПИОНАТ МИРА ПО СНУКЕРУ-2014. КЕН ДОЭРТИ ШОКИРОВАЛ СТЮАРТА БИНЭМА ПОБЕДНЫМ КАМБЭКОМ (руск.). snooker.by (20 красавіка 2014).
  112. Ken Doherty through to second round after excellent display against Stuart Bingham (англ.). RTÉ.ie (20 красавіка 2014).
  113. CRAFTY KEN STUNS BINGHAM (англ.). INSIDE SNOOKER (20 красавіка 2014).
  114. Finishes - Allister Carter's record in World Championship (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  115. Tournament Record - Xiao Guodong in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 4 красавіка 2016. Праверана 4 красавіка 2016.
  116. Allister Carter - Season 2013/2014 (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 6 лістапада 2013.
  117. а б в г д е ё ж з і к л м The World Professional Billiards & Snooker Association official World Snooker ranking list for the 2013/2014 season (англ.) (PDF). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (8 мая 2013). Архівавана з першакрыніцы 8 мая 2013.
  118. а б Carter Comes Through Xiao Test (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (20 красавіка 2014).
  119. CAPTAIN CARTER LANDS IN LAST 16 (англ.). INSIDE SNOOKER (20 красавіка 2014).
  120. Finishes - Stephen Maguire's record in World Championship (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  121. а б Day On Top Against Maguire (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (19 красавіка 2014).
  122. а б MURPHY AND MAGUIRE BEHIND OVERNIGHT (англ.). INSIDE SNOOKER (19 красавіка 2014).
  123. а б в Murphy / Day Win On Night Of Drama (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (20 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 24 красавіка 2014.
  124. а б ЧЕМПИОНАТ МИРА ПО СНУКЕРУ 2014. МЁРФИ И ДЭЙ ПОБЕДИЛИ В НОЧНОЙ ДРАМЕ (руск.). snooker.by (21 красавіка 2014).
  125. Not Maguire's Day at the Crucible (англ.). RTÉ.ie (20 красавіка 2014).
  126. а б MURPHY AND DAY THROUGH IN CLASSIC CONTESTS (англ.). INSIDE SNOOKER (20 красавіка 2014).
  127. Tournament Record - Jamie Cope in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 3 красавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  128. Shaun Murphy - Season 2013/2014 (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 29 лістапада 2014.
  129. а б Murphy Makes 147 In Gdynia (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (9 лютага 2014).
  130. а б European Tour Event Eight (англ.). Snooker.org.
  131. а б в г д е ё ж Gujinggong Liquor Haikou World Open (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 22 кастрычніка 2015. Праверана 22 ліпеня 2014.
  132. Rankings after 2011 World Championship (англ.) (PDF). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (4 мая 2011). Архівавана з першакрыніцы 19 сакавіка 2012.
  133. Jamie Cope - Season 2013/2014 (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 10 снежня 2013.
  134. а б в г д е ё Australian Goldfields Open (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 24 сакавіка 2016. Праверана 23 ліпеня 2014.
  135. Tournament Record - Jamie Burnett in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 4 красавіка 2016. Праверана 22 студзеня 2022.
  136. Finishes - Final - Joe Perry in Professional Ranking (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  137. Joe Perry - Season 2013/2014 (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 1 кастрычніка 2013.
  138. Asian Tour Event One (англ.). Snooker.org.
  139. а б Perry Sets Up Rocket Clash (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (21 красавіка 2014).
  140. Joe Perry battles back at the Crucible to set up second-round encounter against defending champion Ronnie O'Sullivan (англ.). RTÉ.ie (21 красавіка 2014).
  141. PERRY SETS UP O'SULLIVAN CLASH (англ.). INSIDE SNOOKER (21 красавіка 2014).
  142. Tournament Record - Michael White in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 4 красавіка 2016. Праверана 4 красавіка 2016.
  143. а б European Tour Event Seven (англ.). Snooker.org.
  144. WORLD RANKINGS AFTER UK CHAMPIONSHIP 2013 (англ.) (PDF). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (9 снежня 2013).
  145. а б в Relieved Selby Beats White (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (22 красавіка 2014).
  146. а б ЧЕМПИОНАТ МИРА ПО СНУКЕРУ 2014. ДЕРЗКИЙ УОСЛИ ОШЕЛОМЛЯЕТ ДИНА, СЕЛБИ ЕДВА УСТОЯЛ ПОД НАТИСКОМ УАЙТА (руск.). snooker.by (22 красавіка 2014).
  147. Selby edges through to meet Carter (англ.). RTÉ.ie (21 красавіка 2014).
  148. SELBY SQUEAKS PAST BATTLING WHITE (англ.). INSIDE SNOOKER (22 красавіка 2014).
  149. Ding Junhui - Season 2013/2014 (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  150. а б Ding On The Brink (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (21 красавіка 2014).
  151. а б WORLD SNOOKER LIMITED PRIZE MONEY RANKINGS AFTER THE CHINA OPEN 2014 (англ.) (PDF). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (7 красавіка 2014).
  152. а б в Wonderful Wasley Stuns Ding (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (22 красавіка 2014).
  153. Michael Wasley stuns Ding Junhui to progress at Crucible (англ.). RTÉ.ie (22 красавіка 2014).
  154. WASLEY CAUSES HUGE UPSET BY BEATING DING (англ.). INSIDE SNOOKER (21 красавіка 2014).
  155. а б 1992 World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 5 кастрычніка 2015. Праверана 3 красавіка 2016.
  156. а б 1993 World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 26 сакавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  157. European Tour Event One (англ.). Snooker.org.
  158. а б в г Sports Lottery Cup Wuxi Classic (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 25 верасня 2015. Праверана 23 ліпеня 2014.
  159. а б в г д е Wyldecrest Parks Players Championship Grand Final (англ.). Snooker.org. Архівавана з першакрыніцы 24 сакавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  160. MCMANUS WEARS THE TROUSERS IN SCOTS SHOWDOWN (англ.). INSIDE SNOOKER (21 красавіка 2014).
  161. а б в McManus Wins Tartan Tussle (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (22 красавіка 2014).
  162. а б ЧЕМПИОНАТ МИРА ПО СНУКЕРУ 2014. ДЖАДД ТРАМП ВЕДЕТ ПРОТИВ ФОРДА, ХИГГИНСА ОТПРАВИЛ ДОМОЙ Мак-Манус (руск.). snooker.by (22 красавіка 2014).
  163. Alan McManus fends off John Higgins fightback for first-round victory (англ.). The Guardian (22 красавіка 2014).
  164. Ken Doherty to face Alan McManus in second round in Sheffield (англ.). RTÉ.ie (22 красавіка 2014).
  165. VETERAN MCMANUS WINS OLD PALS ACT (англ.). INSIDE SNOOKER (22 красавіка 2014).
  166. Tournament Record - Kyren Wilson in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 3 красавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  167. European Tour Event Three (англ.). Snooker.org.
  168. а б Walden Wins After Epic Frame (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (23 красавіка 2014).
  169. а б ЧЕМПИОНАТ МИРА ПО СНУКЕРУ 2014. РИККИ УОЛДЕН ПОБЕДИЛ В ЭПИЧЕСКОМ ФРЕЙМЕ (руск.). snooker.by (23 красавіка 2014).
  170. CHESTER ACE SEALS WIN WITH 'CRAZY' FRAME (англ.). INSIDE SNOOKER (22 красавіка 2014).
  171. а б Trump Pulls Away From Ford (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (22 красавіка 2014).
  172. Hawk Soars Into Round Two (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (23 красавіка 2014).
  173. HAWKINS SETS UP WALDEN REMATCH (англ.). INSIDE SNOOKER (23 красавіка 2014).
  174. Tournament Record - Tom Ford in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 4 красавіка 2016. Праверана 22 студзеня 2022.
  175. а б Championship League - Winners' Group (англ.). Snooker.org.
  176. TRUMP STUMPED BY CLOCK (англ.). INSIDE SNOOKER (22 красавіка 2014).
  177. Bored Trump Beats Ford (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (23 красавіка 2014).
  178. Out-of-sorts Judd Trump records laboured victory over Tom Ford at World Championship in Sheffield (англ.). RTÉ.ie (23 красавіка 2014).
  179. TRUMP RELIEVED AFTER SUB-STANDARD WIN (англ.). INSIDE SNOOKER (23 красавіка 2014).
  180. 2006 World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 23 лістапада 2015. Праверана 3 красавіка 2016.
  181. Tournament Record - Martin Gould in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 4 красавіка 2016. Праверана 4 красавіка 2016.
  182. Asian Tour Event Three (англ.). Snooker.org.
  183. Finishes - Marco Fu's record in World Championship (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  184. а б Fab Fu Sees Off Gould (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (23 красавіка 2014).
  185. FU FIGHTS PAST GOULD (англ.). INSIDE SNOOKER (23 красавіка 2014).
  186. Tournament Record - Michael Holt in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 3 красавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  187. а б European Tour Event Five (англ.). Snooker.org.
  188. European Tour Event Six (англ.). Snooker.org.
  189. а б Sick Allen Too Good For Holt (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (23 красавіка 2014).
  190. Mark Allen battled illness & blurred vision to progress (англ.). RTÉ.ie (24 красавіка 2014).
  191. Finishes - Mark Davis's record in World Championship (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  192. а б 2000 World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 5 сакавіка 2016. Праверана 3 красавіка 2016.
  193. 1994 World Championship (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 19 красавіка 2014.
  194. а б Dale Breaks 14-Year Crucible Drought (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (24 красавіка 2014).
  195. DALE SURVIVES DAVIS COMEBACK (англ.). INSIDE SNOOKER (24 красавіка 2014).
  196. а б ISSUED AFTER THE WUXI CLASSIC 2013 (англ.) (PDF). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (24 чэрвеня 2013).
  197. а б в Century Breaks - Season 2012/2013 (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  198. а б в Robertson Homes In On Tons Of Tons (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (24 красавіка 2014).
  199. ROBERTSON HOMES IN ON MAGICAL MILESTONE (англ.). INSIDE SNOOKER (24 красавіка 2014).
  200. Head-to-Head for Mark Selby vs Allister Carter - Professional (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 6 мая 2014.
  201. а б Narrow Lead For Selby (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (25 красавіка 2014).
  202. CARTER HANGING ON AGAINST SELBY (англ.). INSIDE SNOOKER (25 красавіка 2014).
  203. а б Selby Gets Carter To Reach Quarters (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (25 красавіка 2014).
  204. а б в г ЧЕМПИОНАТ МИРА ПО СНУКЕРУ 2014. О'САЛЛИВАН УСТУПАЕТ ПЕРРИ, СЕЛБИ – ПЕРВЫЙ ЧЕТВЕРТЬФИНАЛИСТ (руск.). snooker.by (25 красавіка 2014).
  205. SELBY BOOKS QUARTER-FINAL PLACE (англ.). INSIDE SNOOKER (25 красавіка 2014).
  206. а б в г Head-to-Head for Ronnie O'Sullivan vs Joe Perry - Professional (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 2 ліпеня 2014.
  207. Ronnie O'Sullivan trails Joe Perry at World Championship (англ.). RTÉ.ie (24 красавіка 2014).
  208. а б Champ O'Sullivan Trails Perry (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (25 красавіка 2014).
  209. Ronnie O'Sullivan trails Joe Perry after world championship tussle (англ.). The Guardian (25 красавіка 2014).
  210. а б Ronnie O'Sullivan and Ken Doherty trail at the Crucible (англ.). RTÉ.ie (25 красавіка 2014).
  211. O'SULLIVAN GIVEN A CRUCIBLE LIFELINE (англ.). INSIDE SNOOKER (25 красавіка 2014).
  212. а б Sublime O'Sullivan Beats Perry (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (26 красавіка 2014).
  213. а б ЧЕМПИОНАТ МИРА ПО СНУКЕРУ 2014. РОННИ О'САЛЛИВАН ВЫШЕЛ В ЧЕТВЕРТЬФИНАЛ (руск.). snooker.by (26 красавіка 2014).
  214. Ronnie O'Sullivan rockets back to beat Joe Perry at world championship (англ.). The Guardian (26 красавіка 2014).
  215. а б Ronnie O'Sullivan finishes with a flourish to see off Joe Perry at the World Championship, while Ken Doherty bows out (англ.). RTÉ.ie (27 красавіка 2014).
  216. FANTASTIC FINISH PUTS O'SULLIVAN INTO LAST EIGHT (англ.). INSIDE SNOOKER (26 красавіка 2014).
  217. Head-to-Head for Ricky Walden vs Barry Hawkins - Professional (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 6 мая 2014.
  218. а б Finishes - Barry Hawkins's record in World Championship (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  219. а б Hawk Takes Flight To Oust Walden (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (26 красавіка 2014).
  220. а б ЧЕМПИОНАТ МИРА ПО СНУКЕРУ 2014. Мак-Манус И ХОКИНС ВЫШЛИ В ЧЕТВЕРТЬФИНАЛЫ (руск.). snooker.by (26 красавіка 2014).
  221. SAME AGAIN FOR HAWKINS OVER WALDEN (англ.). INSIDE SNOOKER (26 красавіка 2014).
  222. Head-to-Head for Alan McManus vs Ken Doherty - Professional (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 30 красавіка 2014.
  223. MCMANUS PEGGED BACK BY DOHERTY (англ.). INSIDE SNOOKER (25 красавіка 2014).
  224. а б McManus Wins Veterans Battle (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (26 красавіка 2014).
  225. MCMANUS OUTLASTS DOHERTY IN VETERANS' BATTLE (англ.). INSIDE SNOOKER (26 красавіка 2014).
  226. Head-to-Head for Dominic Dale vs Michael Wasley - Professional (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  227. а б Dale / Trump On Target For Quarters (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (27 красавіка 2014).
  228. а б ЧЕМПИОНАТ МИРА ПО СНУКЕРУ 2014. РОБЕРТСОН СДЕЛАЛ 99 СЕНЧУРИ В СЕЗОНЕ, ДЭЙЛ В ШАГЕ ОТ ЧЕТВЕРТЬФИНАЛА (руск.). snooker.by (27 красавіка 2014).
  229. а б в Tournament Record - Dominic Dale in World Championship (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 4 красавіка 2016. Праверана 4 красавіка 2016.
  230. Spaceman Soars Into Quarters (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (28 красавіка 2014).
  231. а б ЧЕМПИОНАТ МИРА ПО СНУКЕРУ 2014. РОБЕРТСОН ВЫШЕЛ В ЧЕТВЕРТЬФИНАЛ, НО ПОКА ОСТАЛСЯ БЕЗ РЕКОРДА (руск.). snooker.by (28 красавіка 2014).
  232. Head-to-Head for Mark Allen vs Neil Robertson - Professional (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 5 мая 2014.
  233. а б в Robertson / Allen / Murphy / Fu All Square (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (27 красавіка 2014).
  234. а б в Robertson Makes 99th Century (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (27 красавіка 2014).
  235. Neil Robertson on brink of landmark century (англ.). RTÉ.ie (27 красавіка 2014).
  236. а б ROBERTSON ON BRINK OF CENTURY LANDMARK (англ.). INSIDE SNOOKER (27 красавіка 2014).
  237. а б Finishes - Neil Robertson's record in World Championship (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  238. а б Robertson Wins - But Stuck On 99 (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (28 красавіка 2014).
  239. а б Judd Trump to face Neil Robertson in world championship quarter-finals (англ.). The Guardian (28 красавіка 2014).
  240. BRILLIANT ROBERTSON INTO QUARTERS (англ.). INSIDE SNOOKER (28 красавіка 2014).
  241. а б в Head-to-Head for Judd Trump vs Ryan Day - Professional (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 30 красавіка 2014.
  242. TRUMP IN TIP-TOP SHAPE AGAINST DAY (англ.). INSIDE SNOOKER (26 красавіка 2014).
  243. Trump Sets Up Robertson Clash (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (28 красавіка 2014).
  244. а б ЧЕМПИОНАТ МИРА ПО СНУКЕРУ 2014. ШОН МЁРФИ И ДЖАДД ТРАМП – ПОСЛЕДНИЕ ЧЕТВЕРТЬФИНАЛИСТЫ (руск.). snooker.by (28 красавіка 2014).
  245. Judd Trump to meet Neil Robertson in quarter-finals at Crucible (англ.). RTÉ.ie (28 красавіка 2014).
  246. TRUMP SETS UP CLASH WITH WORLD NO1 (англ.). INSIDE SNOOKER (28 красавіка 2014).
  247. Head-to-Head for Shaun Murphy vs Marco Fu - Professional (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 30 красавіка 2014.
  248. Finishes - Shaun Murphy's record in World Championship (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  249. Murphy Into Last Eight (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (28 красавіка 2014).
  250. MURPHY GETS ANOTHER CRACK AT O'SULLIVAN (англ.). INSIDE SNOOKER (28 красавіка 2014).
  251. Head-to-Head for Mark Selby vs Alan McManus - Professional (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 3 мая 2014.
  252. а б Hawk Flying / Selby Ahead (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (29 красавіка 2014).
  253. а б Finishes - Mark Selby's record in World Championship (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  254. а б Selby / Hawkins On Brink Of Semis (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (29 красавіка 2014).
  255. а б ЧЕМПИОНАТ МИРА ПО СНУКЕРУ 2014. МЁРФИ И РОБЕРТСОН ПОД ПРЕССОМ В ЧЕТВЕРТЬФИНАЛАХ (руск.). snooker.by (29 красавіка 2014).
  256. Mark Selby surges to 12-4 lead against Alan McManus in world championship (англ.). The Guardian (29 красавіка 2014).
  257. а б в Selby edges towards victory at Crucible, O'Sullivan leads (англ.). RTÉ.ie (30 красавіка 2014).
  258. а б SELBY AND HAWKINS ALMOST THERE (англ.). INSIDE SNOOKER (29 красавіка 2014).
  259. а б Mark Selby - Season 2013/2014 (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 1 кастрычніка 2013.
  260. Selby Strides Into Semis (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (30 красавіка 2014).
  261. а б в ЧЕМПИОНАТ МИРА ПО СНУКЕРУ 2014. РОННИ О'САЛЛИВАН СТЕР В ПОРОШОК ШОНА МЁРФИ ЗА ДВЕ СЕССИИ МАТЧА И ВЫШЕЛ В ПОЛУФИНАЛ (руск.). snooker.by (30 красавіка 2014).
  262. а б в г Neil Robertson clocks up 100th century of season against Judd Trump (англ.). The Guardian (30 красавіка 2014).
  263. а б Ronnie O'Sullivan and Mark Selby into World Championship semis (англ.). RTÉ.ie (30 красавіка 2014).
  264. SELBY IS FIRST INTO SEMI-FINALS (англ.). INSIDE SNOOKER (30 красавіка 2014).
  265. Head-to-Head for Ronnie O'Sullivan vs Shaun Murphy - Professional (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 17 ліпеня 2014.
  266. а б O'Sullivan And Trump Lead (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (29 красавіка 2014).
  267. O'Sullivan Wins With Session To Spare (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (30 красавіка 2014).
  268. O'SULLIVAN BLOWS MURPHY AWAY (англ.). INSIDE SNOOKER (30 красавіка 2014).
  269. Head-to-Head for Barry Hawkins vs Dominic Dale - Professional (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 6 мая 2014.
  270. Hawkins Wins Thriller Against Dale (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (30 красавіка 2014).
  271. а б ЧЕМПИОНАТ МИРА ПО СНУКЕРУ 2014. ХОКИНС И РОБЕРТСОН – ПОСЛЕДНИЕ ПОЛУФИНАЛИСТЫ (руск.). snooker.by (30 красавіка 2014).
  272. Hawkins edges through to meet O'Sullivan (англ.). RTÉ.ie (30 красавіка 2014).
  273. EMOTIONAL HAWKINS SURVIVES FIGHTBACK (англ.). INSIDE SNOOKER (30 красавіка 2014).
  274. Head-to-Head for Judd Trump vs Neil Robertson - Professional (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 6 мая 2014.
  275. а б в Robertson Wins / Makes Historic Century (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (30 красавіка 2014).
  276. RECORD-BREAKING ROBERTSON BLASTS INTO SEMIS (англ.). INSIDE SNOOKER (30 красавіка 2014).
  277. Head-to-Head for Ronnie O'Sullivan vs Barry Hawkins - Professional (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 5 жніўня 2014.
  278. Rocket Flies Above Hawk (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (1 мая 2014).
  279. а б Ronnie O'Sullivan & Mark Selby lead Crucible semis (англ.). RTÉ.ie (1 мая 2014).
  280. а б O'SULLIVAN AND SELBY AHEAD IN SEMI-FINALS (англ.). INSIDE SNOOKER (1 мая 2014).
  281. O'Sullivan Extends Lead Over Hawkins (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (2 мая 2014).
  282. а б ЧЕМПИОНАТ МИРА ПО СНУКЕРУ 2014. РОННИ О'САЛЛИВАН КОМАНДУЕТ В ПОЛУФИНАЛЕ С ХОКИНСОМ (руск.). snooker.by (2 мая 2014).
  283. а б O'SULLIVAN CLEAR, SELBY JUST AHEAD (англ.). INSIDE SNOOKER (2 мая 2014).
  284. Rocket Blasts Into World Final (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (2 мая 2014).
  285. а б ЧЕМПИОНАТ МИРА ПО СНУКЕРУ 2014. РОННИ О'САЛЛИВАН В БЛЕСТЯЩЕМ СТИЛЕ ВЫШЕЛ В ФИНАЛ (руск.). snooker.by (2 мая 2014).
  286. а б Ronnie O'Sullivan races into world championship final (англ.). The Guardian (2 мая 2014).
  287. Ronnie O'Sullivan coasts into the final of the World Snooker Championship (англ.). RTÉ.ie (2 мая 2014).
  288. RAMPANT RONNIE RACES INTO FINAL (англ.). INSIDE SNOOKER (2 мая 2014).
  289. Head-to-Head for Mark Selby vs Neil Robertson - Professional (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 6 мая 2014.
  290. Selby Takes Early Lead (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (1 мая 2014).
  291. Selby Retains Two-Frame Advantage (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (2 мая 2014).
  292. Robertson Fights Back To Level (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (3 мая 2014).
  293. EPIC SEMI-FINAL ALL SQUARE (англ.). INSIDE SNOOKER (3 мая 2014).
  294. а б в Selby Beats Robertson In Classic Semi (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (3 мая 2014).
  295. ЧЕМПИОНАТ МИРА ПО СНУКЕРУ 2014. МАРК СЕЛБИ ВЫШЕЛ В ФИНАЛ (руск.). snooker.by (3 мая 2014).
  296. Mark Selby holds off Neil Robertson to reach final with Ronnie O'Sullivan (англ.). The Guardian (3 мая 2014).
  297. Mark Selby edges into World Championship Snooker final against Ronnie O'Sullivan (англ.). RTÉ.ie (3 мая 2014).
  298. SELBY SETS UP O'SULLIVAN FINAL SHOWDOWN (англ.). INSIDE SNOOKER (3 мая 2014).
  299. а б в г Head-to-Head for Ronnie O'Sullivan vs Mark Selby - Professional (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 15 ліпеня 2014.
  300. Two-Frame Lead For O'Sullivan (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (4 мая 2014).
  301. O'SULLIVAN AHEAD IN WORLD FINAL (англ.). INSIDE SNOOKER (4 мая 2014).
  302. O'Sullivan 10-7 Up In World Final (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (4 мая 2014).
  303. ЧЕМПИОНАТ МИРА ПО СНУКЕРУ 2014. РОННИ О'САЛЛИВАН ЛИДИРУЕТ В ФИНАЛЕ ПРОТИВ СЕЛБИ (руск.). snooker.by (4 мая 2014).
  304. Ronnie O'Sullivan takes three-frame lead over Mark Selby in world final (англ.). The Guardian (5 мая 2014).
  305. O'SULLIVAN TAKES FIRST DAY LEAD OVER SELBY (англ.). INSIDE SNOOKER (4 мая 2014).
  306. Selby Fights Back To Lead (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (5 мая 2014).
  307. ЧЕМПИОНАТ МИРА ПО СНУКЕРУ 2014. О'САЛЛИВАН ПРОИГРЫВАЕТ ОДИН ФРЕЙМ СЕЛБИ ПЕРЕД ФИНАЛЬНОЙ СЕССИЕЙ (руск.). snooker.by (5 мая 2014).
  308. Mark Selby takes the lead in the final of the World Snooker Championship (англ.). RTÉ.ie (5 мая 2014).
  309. SELBY TAKES LEAD AFTER DRAMATIC COMEBACK (англ.). INSIDE SNOOKER (5 мая 2014).
  310. а б в г Selby Conquers The World (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (5 мая 2014).
  311. ЧЕМПИОНАТ МИРА ПО СНУКЕРУ 2014. МАРК СЕЛБИ ВЫИГРАЛ СВОЮ ПЕРВУЮ КОРОНУ КРУСИБЛА (руск.). snooker.by (5 мая 2014).
  312. Ronnie O'Sullivan v Mark Selby: World Snooker Championship final – as it happened (англ.). The Guardian (5 мая 2014).
  313. Mark Selby beats Ronnie O'Sullivan 18-14 to win world snooker final (англ.). The Guardian (6 мая 2014).
  314. Super Mark Selby lands the World title as he grinds out win against Ronnie O'Sullivan (англ.). RTÉ.ie (6 мая 2014).
  315. а б WORLD SNOOKER LIMITED PRIZE MONEY RANKINGS AFTER THE WORLD CHAMPIONSHIP 2014 (англ.) (PDF). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (7 мая 2014).
  316. 2014 Dafabet World Championship draw and results (англ.) (PDF). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (5 мая 2014). Архівавана з першакрыніцы 6 мая 2014.
  317. World Snooker Championship 2014: Schedule and results (англ.). BBC Sport (17 красавіка 2014).
  318. Ronnie O'Sullivan - Season 2013/2014 (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 3 жніўня 2014.
  319. Finishes - Winner - Ronnie O'Sullivan in Professional Ranking (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  320. Finishes - Final - Ronnie O'Sullivan in Professional Ranking (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  321. а б Finishes - Winner - Mark Selby in Professional Ranking (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  322. Finishes - Final - Mark Selby in Professional Ranking (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  323. Final Preview (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (4 мая 2014).
  324. Betfair World Championship Centuries (англ.)(недаступная спасылка). worldsnookerdata.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера. Архівавана з першакрыніцы 21 мая 2013.
  325. а б Dafabet World Championship: century breaks (англ.)(недаступная спасылка). worldsnookerdata.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (5 мая 2014). Архівавана з першакрыніцы 5 мая 2014.
  326. Titles - All-time, Professional (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2015.
  327. williamhill.com UK Championship (англ.). Snooker.org.
  328. SAGA Insurance Masters 2008 (англ.). Snooker.org.
  329. Masters 2010 (англ.). Snooker.org.
  330. Betfair Masters (англ.). Snooker.org.
  331. Most Titles Won from Triple Crown (англ.). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 9 лютага 2015.
  332. Davis Faces Tour Relegation (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (11 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 14 красавіка 2015. Праверана 22 ліпеня 2014.
  333. Burns Too Hot For White (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (11 красавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 14 красавіка 2014. Праверана 22 ліпеня 2014.
  334. 2012 World Championship - Tournament Ranking (англ.). cuetracker.net.(недаступная спасылка)
  335. Нил Робертсон установил новый рекорд по количеству сенчури в сезоне (руск.). snookerist.ru (9 студзеня 2014).
  336. КАК НИЛ РОБЕРТСОН СОТНЮ СОТЕН ЗА СЕЗОН 2013/2014 СДЕЛАЛ И ВОШЕЛ В ИСТОРИЮ (руск.). snooker.by (30 красавіка 2014).
  337. Robertson claims snooker's 'ton of tons' (англ.). sbs.com.au. SBS (1 мая 2014).
  338. Robertson’s Ton of Tons – The Full Breakdown (англ.). prosnookerblog.com (1 мая 2014).
  339. Century Breaks - Most in One Season (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 4 чэрвеня 2014.
  340. Perfect Ten For Evans (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (23 красавіка 2014).
  341. ЯНА ШУТ И БЕН УОЛЛАСТОН ВЫИГРАЛИ СНУКЕРНЫЙ ЧЕМПИОНАТ МИРА В МИКСТЕ (руск.). snooker.by (18 красавіка 2014).
  342. БЕЛОРУСКИ ЗАВОЕВАЛИ ДВЕ СЕРЕБРЯНЫЕ НАГРАДЫ НА ЖЕНСКИХ ЧЕМПИОНАТАХ МИРА СРЕДИ ЮНИОРОВ И СЕНЬОРОВ (руск.). snooker.by (22 красавіка 2014).
  343. Snooker’s Ladies Day On Thursday (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (23 красавіка 2014).
  344. ЧЕМПИОНАТ МИРА ПО СНУКЕРУ 2014. ЧЕТВЕРГ - ЖЕНСКИЙ ДЕНЬ В КРУСИБЛЕ (руск.). snooker.by (22 красавіка 2014).
  345. ГЛАВНЫЕ ФЕТИШИ ЧЕМПИОНАТА МИРА ПО СНУКЕРУ 2014 (руск.). snooker.by (25 красавіка 2014).
  346. Paul Hunter (англ.)(недаступная спасылка). cuetracker.net. Архівавана з першакрыніцы 5 мая 2014.
  347. Paul Hunter Day On Sunday (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (26 красавіка 2014).
  348. Paul Hunter Day Review (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (4 мая 2014).
  349. Hendry quits snooker after Crucible humbling against Maguire (англ.). dailymail.co.uk (1 мая 2012).
  350. Stephen Hendry retires after World Snooker Championship defeat (англ.). BBC Sport (2 мая 2014).
  351. Stephen Hendry and Steve Davis invited back to play on snooker tour (англ.). The Guardian (23 красавіка 2014).
  352. Crucible Crowd Enjoy Exhibition (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (3 мая 2014).
  353. Snooker Scores Record Viewing Figures (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (28 мая 2014).
  354. BBC Peak Close To Six Million (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (8 мая 2014).
  355. Final Watched By 16m On Eurosport (англ.). worldsnooker.com. Сусветная асацыяцыя прафесійнага більярда і снукера (8 мая 2014).
  356. ФИНАЛ ЧЕМПИОНАТА МИРА ПО СНУКЕРУ НА КАНАЛЕ EUROSPORT ПОСМОТРЕЛИ РЕКОРДНЫЕ 16 МЛН ЗРИТЕЛЕЙ (руск.). snooker.by (8 мая 2014).
  357. World Snooker Championship 2014 TV Channels Broadcasting (англ.). tsmplug.com. TSM PLUG (14 красавіка 2014).
  358. World Snooker Championship 2014 live on BBC & Eurosport (англ.). sport-onthebox.com. Sport On The Box (15 красавіка 2014).

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Відэа[правіць | правіць зыходнік]