Молінка

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Молінка
Характарыстыка
Даўжыня 15 км
Басейн 74 км²
Вадацёк
Выток  
 • Каардынаты 52°59′14,10″ пн. ш. 31°05′32,60″ у. д.HGЯO
Вусце Сож
 • Месцазнаходжанне каля пасёлка Чырвоны Бераг
 • Вышыня 122[1] м
 • Каардынаты 52°56′23,50″ пн. ш. 30°56′34″ у. д.HGЯO
Ухіл ракі 1,1 м/км
Размяшчэнне
Водная сістэма Сож → Дняпро → Чорнае мора

Краіна
Рэгіён Гомельская вобласць
Раён Чачэрскі раён
physical
Молінка
Молінка
physical
выток
выток
вусце
вусце
— выток, — вусце

Молінка — рака ў Чачэрскім раёне Гомельскай вобласці, левы прыток ракі Сож.

Назва[правіць | правіць зыходнік]

Назва балцкага паходжання. Ідэнтычная назве ракі Молінка на самых вярхах Дняпра.

Звязана з літоўскім molis «гліна»[2]. Гідранімічныя аналагі — літоўскія рачныя назвы тыпу Molė, Molaina, Molina, Mol-upė[3].

Назва Молінка матываваная асаблівасцямі паверхні рэчышча ці берагоў ракі. Так жа сама матываваныя назвы тыпу Жыздра і Стабна (ад літоўскага žizdrà «пясок», балцкага *stabas «камень»), Ліда і Крупка (ад балцкага *laidas «склізкі, ліпкі, гладкі», літоўскага krupus, kraupus «шурпаты, бугрысты»).

У гэтым жа рэгіёне недалёка на захадзе ад Молінкі — сожская рака з назвай-«перакладам» Гліна. Так жа сама цячэнне Жыздры суправаджаецца назвамі рэк-прытокаў тыпу «Пясочня», а «каменная» Стабня (прыток Ловаці) цячэ паралельна рацэ з назвай-«перакладам» Каменка. Гэта ўсё назоўныя сляды колішняга пераходнага перыяду білінгвізму, які для розных рэгіёнаў быў ранейшы ці пазнейшы.

Рэдкі гідранімічны комплекс з усіх трох такіх рэчак з перакладнымі назвамі Каменка, Глінка, Пясочня[4] — на сожскай рацэ Рэмества (ад назваў яе прытокаў тапонімы Каменка, Глінне, Пясочня). Магчыма, даўней гэтыя рачныя назвы на Рэместве мелі балцкае моўнае афармленне.

Гідраграфія[правіць | правіць зыходнік]

Даўжыня ракі 15 км. Сярэдні нахіл воднай паверхні 1,1 м/км. Плошча вадазбору 74 км². Пачынаецца у напрамку на паўночны ўсход ад пасёлка Томіна. Упадае ў Сож каля пасёлка Чырвоны Бераг. У раку ўпадае ручай з возера Вір. Каля ракі населеныя пункты Томіна, Каменка.

Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]

  1. Республика Беларусь. Атлас охотника и рыболова: Гомельская область / Редактор Г. Г. Науменко. — Мн.: РУП «Белкартография», 2011. — С. 9—10. — 68 с. — 10 000 экз. — ISBN 978-985-508-107-5. (руск.)
  2. В. Н. Топоров, О. Н. Трубачев. Лингвистический анализ гидронимов Верхнего Поднепровья. Москва, 1962. С. 196.
  3. A. Vanagas. Lietuvių hidronimų etimologinis žodynas. — Vilnius, 1981. — С. 219.
  4. П. Л. Маштаков. Список рек днепровского бассейна. С.-Петербург, 1913. С. 119.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]