Міжземнаморскі Саюз

Саюз для Міжземнамор'я (MU; фр.: Union méditerranéenne/Union pour la Méditerranée, англ.: Mediterranean Union) — міжнародная арганізацыя, якая аб’ядноўвае краіны Міжземнамор’я і краіны, якія ўваходзяць у Еўрапейскі саюз. Існуе з 2008 года.

Мэты арганізацыі[правіць | правіць зыходнік]

Са звароту прэзідэнта Францыі Нікаля Сарказі да жыхароў Міжземнамор’я: «Робім адзіную справу, з агульнай мэтай, аб’яднанай структурай»^{[крыніца?]}.

Саюз пазіцыянуе сябе як натуральны працяг барселонскага працэсу — працэсу еўрапейскага і міжземнаморскага супрацоўніцтва.

Саюз павінен займацца пытаннямі энергіі і энерганосьбітаў, бяспекі, барацьбы з тэрорам, міграцыі, гандлю. Міжземнаморскі і Еўрапейскі саюзы працуюць разам у рамках некаторых агульных структур, у тым ліку праваахоўныя структуры ў рамках барацьбы з карупцыяй, тэрарызмам, арганізаванай злачыннасцю, гандлем людзьмі.

Гісторыя стварэння[правіць | правіць зыходнік]

Роля і пазіцыя Францыі[правіць | правіць зыходнік]

Лічыцца, што аўтарства першапачатковага праекта Міжземнаморскага саюза належыць асабістаму дарадцы Нікаля Сарказі, Анры Гэно (фр.: Henri Guaino), які пасля заняў ва ўрадзе Сарказі пасаду спецыяльнага дарадцы пры прэзідэнце Рэспублікі.

Адной з мэт праекта з’яўлялася прасоўванне Францыі на ключавыя пазіцыі ў еўрапейскім дыялогу з міжземнаморскім рэгіёнам, не ўсе краіны якога ўваходзяць у ЕС, лідарства ў тэхналагічным развіцці паўночнаафрыканскіх краін і прамы доступ Еўрасаюза да газавых радовішчаў Паўночнай Афрыкі. Газаправод, які ў будучыні зможа дастаўляць афрыканскі прыродны газ у Еўропу, знаходзіцца ў стадыі актыўнага будаўніцтва.

У прыватнасці ў 2008 годзе ўрад Ізраіля прыняў рашэнне аб дадатковым фінансаванні будаўніцтва газаправода з Егіпта ў паўночным кірунку для павелічэння патэнцыйнай прапускной здольнасці.

Роля і пазіцыя Германіі[правіць | правіць зыходнік]

Знешнепалітычнае ведамства Германіі, краіны, якая займае лідзіруючыя пазіцыі ў Еўрапейскім саюзе, першапачаткова было вельмі занепакоена магчымым умацаваннем пазіцый Францыі, і як следства, магчымым паслабленнем уплыву ФРГ. Таксама, не будучы міжземнаморскай дзяржавай, Германія не магла прэтэндаваць на непасрэдны ўдзел у Міжземнаморскім саюзе, а вымушана была б прызнаць ролю Францыі як пасярэдніка ў палітычным дыялогу з краінамі Міжземнамор’я і краінамі-пастаўшчыкамі афрыканскага прыроднага газу. Такое становішча прывяло б да страты ФРГ статусу найбуйнейшага еўрапейскага лідара.

Толькі пасля ўнясення змяненняў у пачатковы план праекта, Германія пагадзілася падтрымаць стварэнне Міжземнаморскага саюза.

Змены агаворваюць роўны ўдзел усіх краін ЕС у дыялогу Міжземнаморскага саюза. Рашэнне аб пачатку працэсу стварэння Міжземнаморскага саюза было прынята на саміце ЕС.

Ролі і пазіцыі Турцыі і Вялікабрытаніі[правіць | правіць зыходнік]

Францыя з’яўляецца праціўнікам уступлення Турцыі ў Еўрасаюз. Турцыя, будучы краінай-кандыдатам у ЕС, палічыла, што ўдзел у Міжземнаморскім саюзе можа негатыўна паўплываць на працэс інтэграцыі Турцыі ў ЕС. Палітычны і эканамічны дыялог унутры ЕС можа быць заменены дыялогам з ЕС пасродкам Міжземнаморскага саюза.

Вялікабрытанія падтрымала пратэст турэцкага боку, будучы стратэгічным партнёрам Турцыі і прадстаўніком турэцкіх інтарэсаў у ЕС. Пасля Турцыя пагадзілася прыняць удзел у праекце, атрымаўшы запэўненні ў тым, што працэсы інтэграцыі Турцыі ў абодва саюза не стануць узаемавыключальнымі.

Меркаваныя ўдзельнікі Міжземнаморскага саюза;
Міжземнаморскія краіны (сіні)
Краіны-члены ЕС (светла-шэры)

Храналогія[правіць | правіць зыходнік]

1995 год. — Адбылася барселонская канферэнцыя Еўра-міжземнаморскага партнёрства якая дала старт працэсу міждзяржаўнага супрацоўніцтва, які атрымаў назву «барселонскі працэс». Ініцыятарам канферэнцыі выступае Еўрапейскі саюз на чале з Іспаніяй.

2006 - 2007 гады. — Кандыдат у прэзідэнты Францыі ад партыі "Саюз за народны рух" Нікаля Сарказі ў якасці аднаго з пунктаў сваёй перадвыбарчай праграмы абвяшчае стварэнне «Міжземнаморскага саюза».^[1]

6 Мая 2007 года. — У другім туры выбараў на пасаду прэзідэнта Францыі перамагае Нікаля Сарказі.^[2]

23 Кастрычніка 2007 года. — Прэзідэнт Францыі запрашае ўсіх лідараў Міжземнамор'я на саміт у Францыю. Называецца час — чэрвень 2008 г., час пачатку старшынства Францыі ў Еўрасаюзе. Ідэя французскага прэзідэнта сустракаецца з крытыкай некаторых краін Еўрапейскага саюза, у тым ліку найбольш важкага ўдзельнікам ЕС - Германіі.^[3]

14 Сакавіка 2008 года. — Германія, у выніку працяглых перамоў з Францыяй прымае рашэнне падтрымаць праект Міжземнаморскага саюза пры ўмове ўдзелу ў ім усіх краін-чальцоў ЕС, у тым ліку тых, якія не маюць выхаду да Міжземнага мора. Германскі бок выказваецца за стварэнне Саюза ў новым, змененым выглядзе і абяцае прыняць актыўны ўдзел у яго прасоўванні. Краіны-ўдзельніцы Еўрапейскага саюза сцвярджаюць праект. Называецца дата саміту ў Парыжы — 13-14 ліпеня 2008 года.

14 Сакавіка 2008 года. — Турцыя адмаўляецца падтрымаць праект, у выпадку калі яго прызнаюць альтэрнатывай інтэграцыі Турцыі ў ЕС.

Пасля, атрымаўшы запэўненні ў тым, што ўдзел у праекце не з’яўляецца альтэрнатывай працэсу інтэграцыі Турцыі ў ЕС, турэцкі бок пагадзіўся змяніць сваё стаўленне да праекту Саюза і прыняць удзел у ім.

13 Ліпеня 2008 года. — Саміт у Парыжы заснаваў Міжземнаморскі саюз. Прадстаўлена 43 дзяржавы.

Дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

4 Лістапада 2008 года — Міністры замежных спраў краін Міжземнаморскага саюза вырашылі на сустрэчы ў Марселі, што штаб-кватэра арганізацыі будзе грунтавацца ў Барселоне, а таксама што ў дзейнасці арганізацыі будуць на роўных правах прымаць удзел прадстаўнікі Ізраіля і Лігі арабскіх дзяржаў.^[4]

4 Сакавіка 2010 года. — Адкрылася штаб-кватэра Саюза для Міжземнамор’я ў Барселоне ^[5]

Склад[правіць | правіць зыходнік]

У Міжземнаморскі саюз уваходзяць 43 краіны, а таксама Ліга арабскіх дзяржаў. Лівія лічыцца назіральнікам, так як яе лідар адмовіўся прыехаць на арганізацыйны саміт, назваўшы новую арганізацыю змовай па падрыву адзінства арабскіх і афрыканскіх краін.

Краіна	Насельніцтва, чел.	Тэрыторыя, км²	Выхад да Міжземнага мора
Албанія	&&&&&&&&03020209.&&&&&03 020 209	&&&&&&&&&&028748.&&&&&028 748	ёсць
Алжыр	&&&&&&&035200000.&&&&&035 200 000	&&&&&&&&02381740.&&&&&02 381 740	ёсць
Аўстрыя	&&&&&&&&08572895.&&&&&08 572 895	&&&&&&&&&&083871.&&&&&083 871	няма
Балгарыя	&&&&&&&&07364570.&&&&&07 364 570	&&&&&&&&&0110912.&&&&&0110 912	няма
Бельгія	&&&&&&&010431477.&&&&&010 431 477	&&&&&&&&&&030528.&&&&&030 528	няма
Боснія і Герцагавіна	&&&&&&&&03839737.&&&&&03 839 737	&&&&&&&&&&051197.&&&&&051 197	ёсць
Венгрыя	&&&&&&&081751600.&&&&&081 751 600	&&&&&&&&&&093030.&&&&&093 030	няма
Вялікабрытанія	&&&&&&&064100000.&&&&&064 100 000	&&&&&&&&&0244820.&&&&&0244 820	ёсць
Германія	&&&&&&&081757600.&&&&&081 757 600	&&&&&&&&&0357050.&&&&&0357 050	няма
Грэцыя	&&&&&&&011306183.&&&&&011 306 183	&&&&&&&&&0131990.&&&&&0131 990	ёсць
Данія	&&&&&&&&05540241.&&&&&05 540 241	&&&&&&&&&&043094.&&&&&043 094	няма
Егіпет	&&&&&&&084550000.&&&&&084 550 000	&&&&&&&&01001449.&&&&&01 001 449	ёсць
Іарданія	&&&&&&&&06259932.&&&&&06 259 932	&&&&&&&&&&089342.&&&&&089 342	няма
Ізраіль	&&&&&&&&08051200.&&&&&08 051 200	&&&&&&&&&&020770.&&&&&020 770	ёсць
Ірландыя	&&&&&&&&04581269.&&&&&04 581 269	&&&&&&&&&&070273.&&&&&070 273	няма
Іспанія	&&&&&&&046704314.&&&&&046 704 314	&&&&&&&&&0506030.&&&&&0506 030	ёсць
Італія	&&&&&&&060605053.&&&&&060 605 053	&&&&&&&&&0301318.&&&&&0301 318	ёсць
Кіпр	&&&&&&&&&0838897.&&&&&0838 897	&&&&&&&&&&&09251.&&&&&09 251	ёсць
Латвія	&&&&&&&&01997500.&&&&&01 997 500	&&&&&&&&&&064589.&&&&&064 589	няма
Ліван	&&&&&&&&04516100.&&&&&04 516 100	&&&&&&&&&&010452.&&&&&010 452	ёсць
Лівія	&&&&&&&&05613380.&&&&&05 613 380	&&&&&&&&01759540.&&&&&01 759 540	ёсць
Літва	&&&&&&&&02944459.&&&&&02 944 459	&&&&&&&&&&065303.&&&&&065 303	няма
Люксембург	&&&&&&&&&0537853.&&&&&0537 853	&&&&&&&&&&&02586.&&&&&02 586	няма
Мальта	&&&&&&&&&0452515.&&&&&0452 515	&&&&&&&&&&&&0316.&&&&&0316	ёсць
Манака	&&&&&&&&&&035986.&&&&&035 986	&&&&&&&&&&&&&&01.9500001,95	ёсць
Марока	&&&&&&&033241259.&&&&&033 241 259	&&&&&&&&&0446550.&&&&&0446 550*	ёсць
Маўрытанія	&&&&&&&&03069000.&&&&&03 069 000	&&&&&&&&01030700.&&&&&01 030 700	няма
Нідэрланды	&&&&&&&016357373.&&&&&016 357 373	&&&&&&&&&&041526.&&&&&041 526	няма
Палесцінская аўтаномія	&&&&&&&&04136540.&&&&&04 136 540	&&&&&&&&&&&06020.&&&&&06 020	ёсць
Партугалія	&&&&&&&010707924.&&&&&010 707 924	&&&&&&&&&&092391.&&&&&092 391	няма
Польшча	&&&&&&&038483957.&&&&&038 483 957	&&&&&&&&&0312683.&&&&&0312 683	няма
Румынія	&&&&&&&019942642.&&&&&019 942 642	&&&&&&&&&0238391.&&&&&0238 391	няма
Сірыя	&&&&&&&022838000.&&&&&022 838 000	&&&&&&&&&0185180.&&&&&0185 180	ёсць
Славакія	&&&&&&&&05409000.&&&&&05 409 000	&&&&&&&&&&049037.&&&&&049 037	няма
Славенія	&&&&&&&&02053355.&&&&&02 053 355	&&&&&&&&&&020273.&&&&&020 273	няма
Туніс	&&&&&&&010383577.&&&&&010 383 577	&&&&&&&&&0163610.&&&&&0163 610	ёсць
Турцыя	&&&&&&&074724269.&&&&&074 724 269	&&&&&&&&&0783562.&&&&&0783 562	ёсць
Фінляндыя	&&&&&&&&05474094.&&&&&05 474 094	&&&&&&&&&0338145.&&&&&0338 145	няма
Францыя	&&&&&&&065447374.&&&&&065 447 374	&&&&&&&&&0674843.&&&&&0674 843	ёсць
Харватыя	&&&&&&&&04284889.&&&&&04 284 889	&&&&&&&&&&056542.&&&&&056 542	ёсць
Чарнагорыя	&&&&&&&&&0625266.&&&&&0625 266	&&&&&&&&&&013812.&&&&&013 812	ёсць
Чэхія	&&&&&&&010532770.&&&&&010 532 770	&&&&&&&&&&078866.&&&&&078 866	няма
Швецыя	&&&&&&&&09354426.&&&&&09 354 426	&&&&&&&&&0449964.&&&&&0449 964	няма
Эстонія	&&&&&&&&01286479.&&&&&01 286 479	&&&&&&&&&&045226.&&&&&045 226	няма

Арганізацыя работы[правіць | правіць зыходнік]

Краіна-ўдзельнік узначальвае Саюз на прынцыпах ратацыі (прынцып, падобны да існуючага ў ЕС).

Зноскі

↑ Sparks Expected to Fly Whoever Becomes France's President(англ.), "Deutsche Welle" (13 Студзеня 2007). Праверана 21 кастрычніка 2011. «Sarkozy has proposed the idea of a Mediterranean Union, modeled on the EU, but which would include Turkey. He said the union would work closely with the EU, and have some shared institutions.».
↑ Sarkozy takes French presidency(англ.), "BBC" (6 Мая 2007). «Conservative candidate Nicolas Sarkozy has won the hotly-contested French presidential election. The final count gave Mr Sarkozy 53.06%, compared with 46.94% for socialist Segolene Royal, with turnout at 85%.».
↑ Renata Goldirova. France muddies waters with 'Mediterranean Union' idea(англ.), "Euobserver" (25 Кастрычніка 2007).
↑ Mediterranean Union Chooses Barcelona as Headquarters(англ.), "Deutsche Welle" (4 Лістапада 2008). Праверана 21 кастрычніка 2011. «French Foreign Minister Bernard Kouchner and his Egyptian counterpart, Ahmed Aboul Gheit announced the location of the new union's main office on Tuesday, Nov. 4, in Marseille.».
↑ The Union for the Mediterranean is launched in Barcelona(англ.), «The Ministry of the Spanish Presidency of the European Union» (4 сакавіка 2010). Праверана 21 мая 2010. «Barcelona has become the "capital and driver of Mediterranean unity", according to the new Secretary General of the UpM, the Jordanian Ahmad Masadeh.».(недаступная спасылка)

[1] Sparks Expected to Fly Whoever Becomes France's President(англ.), "Deutsche Welle" (13 Студзеня 2007). Праверана 21 кастрычніка 2011. «Sarkozy has proposed the idea of a Mediterranean Union, modeled on the EU, but which would include Turkey. He said the union would work closely with the EU, and have some shared institutions.».

[2] Sarkozy takes French presidency(англ.), "BBC" (6 Мая 2007). «Conservative candidate Nicolas Sarkozy has won the hotly-contested French presidential election. The final count gave Mr Sarkozy 53.06%, compared with 46.94% for socialist Segolene Royal, with turnout at 85%.».

[3] Renata Goldirova. France muddies waters with 'Mediterranean Union' idea(англ.), "Euobserver" (25 Кастрычніка 2007).

[4] Mediterranean Union Chooses Barcelona as Headquarters(англ.), "Deutsche Welle" (4 Лістапада 2008). Праверана 21 кастрычніка 2011. «French Foreign Minister Bernard Kouchner and his Egyptian counterpart, Ahmed Aboul Gheit announced the location of the new union's main office on Tuesday, Nov. 4, in Marseille.».

[5] The Union for the Mediterranean is launched in Barcelona(англ.), «The Ministry of the Spanish Presidency of the European Union» (4 сакавіка 2010). Праверана 21 мая 2010. «Barcelona has become the "capital and driver of Mediterranean unity", according to the new Secretary General of the UpM, the Jordanian Ahmad Masadeh.».(недаступная спасылка)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]