Прэмія Вольфа па медыцыне

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Прэмія Вольфа па медыцыне
Тып навуковая ўзнагарода[d]
Заснаванне 1978
Краіна

Прэмія Вольфа ў галіне медыцыны прысуджаецца адзін раз у год Фондам Вольфа (англ.: Wolf Foundation) у Ізраілі. Гэта адна з шасці прэмій Вольфа, створаных Фондам, якая ўручаецца з 1978 года.

Прэміі Вольфа лічыцца трэцяй самай прэстыжнай ўзнагародай ў галіне медыцыны пасля Нобелеўскай прэміі і прэміі Ласкера.

Спіс лаўрэатаў[1][правіць | правіць зыходнік]

1970-я[правіць | правіць зыходнік]

Год Імя Краіна Абгрунтаванне
1978 Джордж Снел Сцяг ЗША ЗША для адкрыццё антыгенаў Н-2, якія кадуюць асноўныя антыгены трансплантацыі і пачатак імуннага адказу
Жан Дасэ Сцяг Францыі Францыя за адкрыццё сістэмы HL-A, галоўнага комплексу гістасумяшчальнасці ў чалавека і яе першапачатковай ролі ў трансплантацыі органаў
Ён ван Руд Сцяг Нідэрландаў Нідэрланды за ўклад у разуменне складанасці сістэмы HL-A у чалавека і яе наступстваў у трансплантацыі і ў хваробах
1979 Роджэр Сперы Сцяг ЗША ЗША за яго даследаванні па функцыянальнай дыферэнцыяцыі правага і левага паўшар’яў галаўнога мозгу
Арвід Карлсан Сцяг Швецыі Швецыя за яго працы, якія ўсталявалі ролю дафаміна ў якасці нейрамедыятара
Алег Гарнікевіч Сцяг Аўстрыі Аўстрыя за адкрыццё новага падыходу ў барацьбе з хваробай Паркінсана з дапамогай левадопы
1980 Сезар Мільштэйн
Леа Закс
Джэймс Гованс
Сцяг Аргенціны Аргенціна / Сцяг Вялікабрытаніі Вялікабрытанія;
Сцяг Ізраіля Ізраіль;
Сцяг Вялікабрытаніі Вялікабрытанія
за іх уклад у веданне функцый і дысфункцый клетак арганізма шляхам даследаванняў імуналагічнай ролі лімфацытаў, выпрацоўкі спецыфічных антыцелаў і высвятлення механізмаў кантролю і дыферэнцыяцыі нармальных і ракавых клетак

1980-я[правіць | правіць зыходнік]

Год Імя Краіна Абгрунтаванне
1981 Барбара Мак-Клінтак Сцяг ЗША ЗША за вобразны і важны ўнёсак у наша разуменне паводзін і функцый структуры храмасом, а таксама за ідэнтыфікацыю і апісанне транспазіруемых генетычных (мабільных) элементаў.
Стэнлі Норман Коэн Сцяг ЗША ЗША за яго канцэпцыі, якія ляжаць у аснове геннай інжынерыі; за пабудову біялагічна функцыянальнай гібрыднай плазміды і за дасягненне фактычнай экспрэсіі чужароднага гена, імплантаванага ў E. coli метадам рэкамбінантнай ДНК.
1982 Жан-П’ер Шанжэ Сцяг Францыі Францыя за вылучэнне, ачыстку і характарыстыку рэцэптараў ацэтылхаліну  (руск.).
Саламон Снайдэр Сцяг ЗША ЗША за распрацоўку спосабаў пазначэння рэцэптараў нейрамедыятараў, якія забяспечваюць інструменты для апісання іх уласцівасцяў.
Джэймс Уайт Блэк Сцяг Вялікабрытаніі Вялікабрытанія за распрацоўку агентаў, якія блакуюць бэта-адрэнарэцэптары  (руск.) і гістамінавыя рэцэптары
1983/4 Не прысуджалася
1984/5 Дональд Штайнер Сцяг ЗША ЗША за адкрыцці ў галіне біясінтэзу і перапрацоўкі інсуліну, якія мелі глыбокае значэнне для базавай біялогіі і клінічнай медыцыны.
1986 Асаму Хаяісі Сцяг Японіі Японія за адкрыццё ферментаў оксігеназы і высвятленне іх структуры і біялагічнага значэння.
1987 Педра Куатрэкасас
Меір Вільчэк
Сцяг ЗША ЗША
Сцяг Ізраіля Ізраіль
за вынаходніцтва і развіццё афіннай храматаграфіі  (руск.) і яе выкарыстанне ў біямедыцынскіх навуках.
1988 Генры Хэрс
Элізабет Нойфельд
Сцяг Бельгіі Бельгія
Сцяг ЗША ЗША
за біяхімічнае высвятленне лізасомных захворванняў назапашвання  (руск.) і выніковага ўкладу ў біялогію, паталогію, прэнатальную дыягностыку  (руск.) і тэрапію.
1989 Джон Гёрдан Сцяг Вялікабрытаніі Вялікабрытанія за ўвядзенне яйкаклеткі ксенопуса ў малекулярную біялогію і дэманстрацыю таго, што ядро дыферэнцыраванай клеткі і яйкаклеткі адрозніваюцца па экспрэсіі, але не па змесце генетычнага матэрыялу.
Эдвард Льюіс Сцяг ЗША ЗША за дэманстрацыю і даследаванне генетычнага кантролю развіцця сегментаў цела гамеазіснымі генамі  (руск.).
1990 Маклін Мак-Карці Сцяг ЗША ЗША за ўдзел у дэманстрацыі таго, што трансфармацыйны фактар у бактэрый абумоўлены дэзоксірыбануклеінавай кіслатой (ДНК) і адкрыццём таго, што генетычны матэрыял складаецца з ДНК.

1990-я[правіць | правіць зыходнік]

Год Імя Краіна Абгрунтаванне
1991 Сеймур Бензер Сцяг ЗША ЗША за стварэнне новай вобласці малекулярнай нейрагенетыкі  (англ.) сваімі піянерскімі даследаваннямі па выкрыццю нервовай сістэмы і паводзін з дапамогай генных мутацый.
1992 Джуда Фолкман Сцяг ЗША ЗША за яго адкрыцці, якія паклалі пачатак канцэпцыі і развілі сферу даследаванняў ангіягенезу  (руск.).
1993 Не прысуджалася
1994/5 Майкл Берыдж
Ясутомі Нісідзука
Сцяг Вялікабрытаніі Вялікабрытанія
Сцяг Японіі Японія
за іх адкрыцці, якія тычацца трансмембраннай перадачы сігналаў  (руск.) з удзелам фасфаліпідаў  (руск.) і кальцыя.
1995/6 Стэнлі Бен Прузінер Сцяг ЗША ЗША за адкрыццё прыёнаў, новага класа патагенаў, якія выклікаюць важнае нейрадэгенератыўнае захворванне, выклікаючы змены ў структуры бялку.
1997 Мэры Фрэнсіс Лаян Сцяг Вялікабрытаніі Вялікабрытанія за яе гіпотэзу адносна выпадковай інактывацыі  (руск.) Х-храмасом у млекакормячых.
1998 Міхаэль Села
Рут Арнан
Сцяг Ізраіля Ізраіль
Сцяг Ізраіля Ізраіль
за іх асноўныя адкрыцці ў галіне імуналогіі.
1999 Эрык Кэндэл Сцяг ЗША ЗША для высвятлення арганізмавых, клеткавых і малекулярных механізмаў, дзякуючы якім кароткачасовая памяць  (руск.) ператвараецца ў доўгатэрміновую форму.
2000 Не прысуджалася

2000-я[правіць | правіць зыходнік]

Год Імя Краіна Абгрунтаванне
2001 Аўрам Гершко
Аляксандр Варшаўскі
Сцяг Ізраіля Ізраіль;
Сцяг Расіі Расія / Сцяг ЗША ЗША
за адкрыццё ўбіквітынавай  (руск.) сістэмы ўнутрыклеткавай дэградацыі бялку і найважнейшых функцый гэтай сістэмы ў клеткавай рэгуляцыі.
2002/3 Ральф Брынстэр Сцяг ЗША ЗША за распрацоўку працэдур для маніпулявання яйкаклеткамі і эмбрыёнамі мышэй, што зрабіў магчымым трансгенез  (руск.) і яго прымяненне ў мышэй.
Марыа Капекі
Олівер Сміціс
Сцяг Італіі Італія / Сцяг ЗША ЗША;
Сцяг Вялікабрытаніі Вялікабрытанія / Сцяг ЗША ЗША
за ўклад у распрацоўку метада нацэльвання на гены  (англ.), што дазваляе высветліць функцыі генаў у мышэй.
2004 Роберт Вайнберг Сцяг ЗША ЗША за яго адкрыццё, што ракавыя клеткі  (англ.), уключаючы пухлінавыя клеткі чалавека, нясуць саматычна мутаваныя гены-анкагены  (руск.), якія дзейнічаюць, каб стымуляваць іх злаякасную праліферацыі.
Роджэр Цьсен Сцяг ЗША ЗША за яго асноўны ўклад у распрацоўку і біялагічнае прымяненне новых флуарэсцэнтных і фоталабільных малекул для аналізу і парушэння перадачы сігналу клеткі.
2005 Аляксандр Лявіцкі Сцяг Ізраіля Ізраіль за наватарскую тэрапію сігнальнай трансдукцыі  (руск.) і за распрацоўку інгібітараў тыразінкіназы  (англ.) ў якасці эфектыўных агентаў супраць злаякасных пухлін і шэрагу іншых захворванняў.
Энтані Хантэр Сцяг Вялікабрытаніі Вялікабрытанія / Сцяг ЗША ЗША за адкрыццё пратэінкіназ  (руск.), фасфаралюючыя тыразінавыя рэшткі ў бялках, крытычна важных для рэгуляцыі шырокага спектру клеткавых падзей, уключаючы злаякасную трансфармацыю.
Энтані Джэймс Поўсан Сцяг Вялікабрытаніі Вялікабрытанія / Сцяг Канады Канада за яго адкрыццё бялковых даменаў, неабходных для пасярэдніцтва бялковых узаемадзеянняў у клеткавых сігнальных шляхах, а таксама за тое, што гэтае даследаванне дало ўяўленне аб раку.
2006/7 Не прысуджалася
2008 Хаім Сідар
Аарон Разін
Сцяг ЗША ЗША
Сцяг Ізраіля Ізраіль
за іх фундаментальны ўклад у наша разуменне ролі меціліравання ДНК  (руск.) у кантролі экспрэсіі генаў  (руск.).
2009 Не прысуджалася
2010 Аксель Ульрых Сцяг Германіі Германія за наватарскія даследаванні рака, якія прывялі да распрацоўкі новых лекаў.

2010-я[правіць | правіць зыходнік]

Год Імя Краіна Абгрунтаванне
2011 Сін’я Яманака
Рудольф Еніш
Сцяг Японіі Японія;
Сцяг Германіі Германія / Сцяг ЗША ЗША
за стварэнне індукаваных плюрыпатэнтных ствалавых клетак (iPS-клетак) з клетак скуры (SY) і дэманстрацыі таго, што клеткі iPS могуць быць выкарыстаны для лячэння генетычных захворванняў у млекакормячых, усталёўваючы такім чынам іх тэрапеўтычны патэнцыял (RJ).
2012 Рональд Марк Эванс Сцяг ЗША ЗША за адкрыццё звышсямейства генаў, якія кадуюць ядзерныя рэцэптары  (руск.) і высвятляюць механізм дзеяння гэтага класа рэцэптараў.
2013 Не прысуджалася
2014 Нахум Зоненберг Сцяг Ізраіля Ізраіль / Сцяг Канады Канада за адкрыццё бялкоў, якія кантралююць механізм экспрэсіі бялкоў і іх працу.
Гэры Раўкан
Віктар Эмбрас
Сцяг ЗША ЗША;
Сцяг ЗША ЗША
за адкрыццё малекул мікраРНК  (руск.), якія граюць ключавую ролю ў кантролі экспрэсіі генаў у натуральных працэсах і развіцці захворванняў.
2015 Джон Каплер
Філіпа Марак
Сцяг ЗША ЗША;
Сцяг ЗША ЗША
за вялікі ўклад у разуменне ключавых антыген-спецыфічных малекул, рэцэптараў Т-клетак  (руск.) для антыгенаў і антыцелаў і таго, як гэтыя малекулы ўдзельнічаюць у імунным распазнанні і эфекторнай функцыі.
Джэфры Раветч Сцяг ЗША ЗША
2016 Карл Рональд Кан Сцяг ЗША ЗША за наватарскія даследаванні па вызначэнні сігналаў інсуліну і яго зменаў пры захворванні.
Льюіс Кэнтлі Сцяг ЗША ЗША за адкрыццё фосфаіназітыд-3-кіназы  (руск.) і яе ролі ў фізіялогіі і захворваннях.
2017 Джэймс Элісан Сцяг ЗША ЗША за рэвалюцыю ў лячэнні рака дзякуючы адкрыццю бар’ера імуннага кантролю.
2018 Не прысуджалася
2019 Джэфры Фрыдман Сцяг ЗША ЗША за адкрыццё лептыну  (руск.) і цалкам новай эндакрыннай сістэмы, якая кантралюе масу цела (і многія іншыя працэсы).[2]
2020 Эманюэль Шарпанцье Сцяг Францыі Францыя за расшыфроўку і перапрафілявання бактэрыяльнай імуннай сістэмы CRISPR/Cas9  (руск.) для рэдагавання геному.
Джэніфер Даўдна Сцяг ЗША ЗША за выяўленне рэвалюцыйнага механізму бактэрыяльнага імунітэту з дапамогай РНК-кіраванага рэдагавання геному.[3]

2020-я[правіць | правіць зыходнік]

Год Імя Краіна Абгрунтаванне
2021 Джаан Стэйц Сцяг ЗША ЗША за яе шматлікія фундаментальныя ўклады ў галіне біялогіі РНК.[4]
Лін Макуат Сцяг ЗША ЗША за адкрыццё механізму, які знішчае мутантную матрычную РНК  (руск.) у клетках, нонсэнс-апасродкаваны распад мРНК  (руск.).[5]
Адрыян Крайнер Сцяг Уругвая Уругвай / Сцяг ЗША ЗША за яго фундаментальныя механістычныя адкрыцці ў галіне сплайсінга РНК  (руск.), якія прывялі да першага ў свеце лячэння спінальнай мышачнай атрафіі  (руск.) (СМА).[6]
2022 Не прысуджалася
2023 Дэніел Дж. Дракер Сцяг Канады Канада за наватарскую працу па высвятленні механізмаў і тэрапеўтычнага патэнцыялу энтэраэндакрынных гармонаў.[7]

Зноскі

  1. Wolf Prize Recipients in Medicine
  2. Wolf Prize 2019 - Medicine Архівавана 30 сакавіка 2019.
  3. Wolf Prize 2020 - Medicine
  4. Wolf Prize in medicine goes to RNA researchers whose work enabled development of COVID-19 vaccines (англ.). Haaretz.com. Праверана 9 лютага 2021.
  5. Wolf Prize in medicine goes to RNA researchers whose work enabled development of COVID-19 vaccines (англ.). Haaretz.com. Праверана 9 лютага 2021.
  6. Wolf Prize in medicine goes to RNA researchers whose work enabled development of COVID-19 vaccines (англ.). Haaretz.com. Праверана 9 лютага 2021.
  7. Wolf Prize 2023(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 7 лютага 2023. Праверана 17 ліпеня 2023.