Піліп Дзям’янавіч Мядзведзь

Піліп Дзям’янавіч Мядзведзь
Піліп Дзям’янавіч Мядзведзь
Старшыня УНКУС СССР па Ленінградскай вобласці
	15 ліпеня 1934 — 3 снежня 1934
Пераемнік	Якаў Агранаў
Старшыня ДПУ пры СНК Беларускай ССР
	7 красавіка 1924 — 3 снежня 1925
Папярэднік	Станіслаў Пінталь
Пераемнік	Раман Піляр
Старшыня Маскоўскага губернскага аддзела ДПУ
	7 сакавіка 1922 — 24 снежня 1923
Старшыня Петраградскай губернскай НК
	5 мая 1919 — 30 жніўня 1919
Старшыня Тульскай губернскай НК
	верасень 1918 — 1919
Папярэднік	Дзмітрый Пракудзін
Пераемнік	Дзмітрый Пракудзін
Нараджэнне	1890; Старое Масева[d], Гміна Нарэўка, Гайнаўскі павет, Падляскае ваяводства, Польшча;
Смерць	27 лістапада 1937; Масква, РСФСР, СССР;
Нацыянальнасць	беларус
Партыя	РСДРП
Дзейнасць	палітык
Узнагароды

Піліп Дзям’янавіч Мядзведзь (1890, в. Масева, Пружанскі павет, Гродзенская губерня — 27 лістапада 1937) — Старшыня ДПУ БССР (1924—1925). Адзіны беларус-старшыня органаў дзяржбяспекі ў БССР^[1]^[2].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Беларус. Скончыў 3 курсы Варшаўскага тэхнічнага вучылішча Вавенберга і Ротвальда (у 1906 годзе выключаны за ўдзел у забастоўцы).

У 1906—1917 гадах працаваў тэхнікам-будаўніком у магістраце Варшавы, раздатчыкам і бракоўшчыкам Сакольніцкіх майстэрань Масквы, вучыўся на камандзірскіх курсах у Лефортаве, служыў ваенным камісарам Сакольніцкага раёна г. Масквы.

З 1918 года ў органах дзяржбяспекі. Член Кантрольнай калегіі ВЧК (працаваў непасрэдна пад кіраўніцтвам Ф. Э. Дзяржынскага), старшыня Тульскай губЧК. У 1919—1924 гадах — начальнік АА ВЧК на Заходнім фронце, член Калегіі ВЧК, намеснік старшыні Маскоўскай ЧК, начальнік Маскоўскага губпалітупраўлення. У 1924—1925 гадах — старшыня ДПУ БССР і адначасова паўнамоцны прадстаўнік АДПУ пры СНК СССР па Заходнім краі. У 1926—1934 гадах — паўнамоцны прадстаўнік АДПУ пры СНК СССР па Далёкаўсходнім краі, у Ленінградскай ваеннай акрузе (адначасова начальнік Ленінградскага аблпалітупраўлення, з 1934 года — начальнік УНКУС СССР па Ленінградскай вобласці).

У снежні 1934 года арыштаваны і 23 студзеня 1935 года Ваеннай Калегіяй Вярхоўнага суда СССР за злачынна-халатныя адносіны да службовых абавязкаў, якія прывялі да гібелі С. М. Кірава, асуджаны на 3 гады ППЛ. Адбываў пакаранне ў пас. Аратукан Магаданскай вобласці.

27 лістапада 1937 года Пастановай Камісіі НКУС СССР, Пракуратуры СССР і старшыні Ваеннай Калегіі Вярхоўнага суда СССР паўторна асуджаны і прыгавораны як удзельнік т.зв. «Польскай арганізацыі вайсковай» да ВМП.

Прыгавор прыведзены ў выкананне ў той жа дзень. Рэабілітаваны пастановай Ваеннай Калегіі Вярхоўнага суда СССР ад 17 снежня 1957 года.

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Два ордэны Чырвонага Сцяга (1922, 1930).

Знак «Ганаровы работнік ВЧК-ДПУ» (1932)^[3].

Сям’я[правіць | правіць зыходнік]

Жонка Раіса Міхайлаўна і 14-гадовы сын Міхаіл падзялілі лёс бацькі^[4]. Сімвалічны кенатаф Піліпа Мядведзя і яго сям’і размешчаны ў Маскве на Новых Данскіх могілках, каля магіл яго бацькоў, братоў і сястры^[4].

Зноскі

↑ Панкавец, Дзмітрый. За гады савецкай улады толькі адзін беларус узначальваў спецслужбы БССР (нявызн.). «Наша Ніва» (21 красавіка 2012). Праверана 29 кастрычніка 2018.
↑ Кароткія біяграфіі кіраўнікоў (нявызн.). Гісторыя органаў дзяржаўнай бяспекі. КДБ РБ. Праверана 29 кастрычніка 2018.
↑ Медведь Филипп Демьянович (руск.). История повседневности (3 верасня 2010). Праверана 26 студзеня 2012.
↑ ^а ^б Медведь Филипп Демьянович (1890—1937) (руск.). Руководители органов госбезопасности, внутренних дел, суда. Праверана 26 студзеня 2012.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх
Біяграфія (руск.)
Даведнік па гісторыі Камуністычнай партыі і Савецкага Саюза

[1] Панкавец, Дзмітрый. За гады савецкай улады толькі адзін беларус узначальваў спецслужбы БССР (нявызн.). «Наша Ніва» (21 красавіка 2012). Праверана 29 кастрычніка 2018.

[2] Кароткія біяграфіі кіраўнікоў (нявызн.). Гісторыя органаў дзяржаўнай бяспекі. КДБ РБ. Праверана 29 кастрычніка 2018.

[3] Медведь Филипп Демьянович (руск.). История повседневности (3 верасня 2010). Праверана 26 студзеня 2012.

[dancow-4] а ^б Медведь Филипп Демьянович (1890—1937) (руск.). Руководители органов госбезопасности, внутренних дел, суда. Праверана 26 студзеня 2012.

[1]

[2]

[3]

[4]

Кіраўнікі савецкіх органаў дзяржбяспекі НК-ДПУ-АДПУ-НКУС-НКДБ-МДБ-КДБ Беларускай ССР
Старшыні Надзвычайнай Камісіі БССР	Віктар Яркін (1918 — 1920) • Аляксандр Ротэнберг (1920 — 1921)
Старшыні Дзяржаўнага Палітычнага Упраўлення БССР	Ян Ольскі (1921 — 1923) • Станіслаў Пінталь (1923 — 1924) • Піліп Мядзведзь (1924 — 1925) • Раман Піляр (1925 — 1929) • Рыгор Рапапорт (1929 — 1931) • Станіслаў Рэдэнс (1931) • Герман Матсон (1931 — 1932) • Леанід Закоўскі (1932 — 1934)
Народныя камісары ўнутраных спраў БССР	Леанід Закоўскі (1934) • Ізраіль Ляплеўскі (1934 — 1936) • Георгій Малчанаў (1936 — 1937) • Барыс Берман (1937 — 1938) • Аляксей Наседкін (1938) • Лаўрэнцій Цанава (1938 — 1941)
Міністры дзяржаўнай бяспекі БССР	Лаўрэнцій Цанава (1943 — 1951) • Міхаіл Баскакаў (1952 — 1953)
Старшыні Камітэта дзяржаўнай бяспекі БССР	Аляксандр Перапяліцын (1954 — 1959) • Васіль Пятроў (1959 — 1970) • Якаў Нікулкін (1970 — 1980) • Веніямін Балуеў (1980 — 1990) • Эдуард Шыркоўскі (1990 — 1991)