Сінопэ (спадарожнік)

Сінопэ
Сінопэ
Адкрыццё
Першаадкрывальнік	Сет Барнс Нікалсан
Дата адкрыцця	21 ліпеня, 1914
Арбітальныя характарыстыкі
Перы	18 237 600 км
Апа	30 191 200 км
Сярэдні радыус арбіты (r)	23 540 000 км
Эксцэнтрысітэт арбіты (e)	0,25
Сідэрычны перыяд абарачэння	724,1 д(1,95 годa)
Арбітальная скорасць (v)	2,252 км/с
Нахіл (i)	128,11° (да экліптыкі); 153,12° (да экватара Юпітэра)
Чый спадарожнік	Юпітэра
Фізічныя характарыстыкі
Сярэдні радыус	~19 км
Аб'ём (V)	~28 700 км³
Маса (m)	7,5×1016 кг
Сярэдняя шчыльнасць (ρ)	2,6 г/см³ (меркаваная)
Паскарэнне свабоднага падзення на экватары (g)	0,014 м/с2 (0,001 g)
Другая касмічная скорасць (v2)	~0,023 км/с
Альбеда	0,04 (меркаванае)
Тэмпература
На паверхні	~124 K

Сінопэ (стар.-грэч.: Σινώπη) — нерэгулярны натуральны спадарожнік Юпітэра з рэтраградным рухам. Адкрыты ў ліпені 1914 года амерыканскім астраномам Сетам Барнсам Нікалсанам у Лікскай абсерваторыі. Названы ў гонар німфы Сінопы са старажытнагрэчаскай міфалогіі. Спадарожнік атрымаў імя ў 1975 годзе, да гэтага выкарыстоўвалася толькі пазначэнне Юпітэр IX. У перыяд з 1955 да 1975 года спадарожнік часам называлі «Гадэс». Сінопэ была самым знешнім з вядомых спадарожнікаў Юпітэра да адкрыцця ў 1999 і 2000 гадах 12 спадарожнікаў планеты, два з якіх могуць аддаляцца ад Юпітэра далей за Сінопэ.

Гл.таксама[правіць | правіць зыходнік]

Спадарожнікі Юпітэра

Зноскі

↑ Nicholson, S. B. (1914). "Discovery of the Ninth Satellite of Jupiter". Publications of the Astronomical Society of the Pacific. 26: 197–198. doi:10.1086/122336.
↑ ^а ^б ^в ^г Jacobson, R. A. (2000). "The Orbits of the Outer Jovian Satellites". Astronomical Journal. 120: 2679–2686. doi:10.1086/316817. Архівавана з арыгінала 13 снежня 2019. Праверана 22 ліпеня 2012. {{cite journal}}: Невядомы параметр |deadurl= ігнараваны (прапануецца |url-status=) (даведка) Архіўная копія (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 13 снежня 2019. Праверана 22 ліпеня 2012.
↑ ^а ^б ^в Planetary Satellite Physical Parameters (нявызн.). JPL (Solar System Dynamics) (24 кастрычніка 2008). Архівавана з першакрыніцы 18 студзеня 2010. Праверана 12 снежня 2008.
↑ ^а ^б Sheppard, S. S.; Jewitt, D. C.; An Abundant Population of Small Irregular Satellites Around Jupiter, Nature, Vol. 423 (May 2003), pp. 261-263

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Сінопе // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 402. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Carme Profile Архівавана 8 чэрвеня 2007. by NASA’s Solar System Exploration (англ.)
David Jewitt pages (англ.)
Вядомыя спадарожнікі Юпітэра (Скот Шэпард) (англ.)

[Nicholson-1] Nicholson, S. B. (1914). "Discovery of the Ninth Satellite of Jupiter". Publications of the Astronomical Society of the Pacific. 26: 197–198. doi:10.1086/122336.

[Jacobson_2000-2] а ^б ^в ^г Jacobson, R. A. (2000). "The Orbits of the Outer Jovian Satellites". Astronomical Journal. 120: 2679–2686. doi:10.1086/316817. Архівавана з арыгінала 13 снежня 2019. Праверана 22 ліпеня 2012. {{cite journal}}: Невядомы параметр |deadurl= ігнараваны (прапануецца |url-status=) (даведка) Архіўная копія (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 13 снежня 2019. Праверана 22 ліпеня 2012.

[jplssd-3] а ^б ^в Planetary Satellite Physical Parameters (нявызн.). JPL (Solar System Dynamics) (24 кастрычніка 2008). Архівавана з першакрыніцы 18 студзеня 2010. Праверана 12 снежня 2008.

[SheppardJewitt2003-4] а ^б Sheppard, S. S.; Jewitt, D. C.; An Abundant Population of Small Irregular Satellites Around Jupiter, Nature, Vol. 423 (May 2003), pp. 261-263

[1]

[2]

[3]

[4]