Амальтэя (спадарожнік)
Амальтэя | |
---|---|
спадарожнік Юпітэра | |
Першаадкрывальнік | Эдвард Эмерсан Барнард[1] |
Дата адкрыцця | 9 верасня 1892[1] |
Арбітальныя характарыстыкі | |
Вялікая паўвось | 181 400 км[2] |
Эксцэнтрысітэт | 0,00319 ± 0[3] |
Перыяд абарачэння | 0,49817943 суткі[4] |
Фізічныя характарыстыкі | |
Маса | 2,1 ± 0,4 zettagram[5] |
Атмасфера | няма |
Амальтэя — спадарожнік Юпітэра, найбуйнейшы ў сістэме Юпітэра пасля галілеевых спадарожнікаў.
Адкрыццё і назва
[правіць | правіць зыходнік]Амальтэя была адкрыта Эдуардам Барнардам 9 верасня 1892 года. Яна стала апошнім спадарожнікам, адкрытым з дапамогай непасрэднага назірання (а не метадам фатаграфіі) і першым спадарожнікам Юпітэра, выяўленым пасля адкрыцця галілеевых спадарожнікаў ў 1610 годзе.
Назва «Амальтэя» была зацверджана Міжнародным астранамічным саюзам у 1975, але нефармальна выкарыстоўвалася і раней па прапанове К. Фламарыёна. Да 1975 спадарожнік быў таксама вядомы пад пазначэннем «Пяты спадарожнік Юпітэра».
Амальтэя названая ад імя персанажа старажытнагрэчаскай міфалогіі — казы (у больш позніх варыянтах міфа — німфы), якая выгадавала малаком немаўля-Зеўса (у рымскім пантэоне — Юпітэра), хаваецца ад гневу свайго бацькі Кронаса (у рымскім пантэоне — Сатурна).