1996 год у гісторыі беларускага выяўленчага мастацтва
1996 год быў адзначаны шэрагам падзей, якія пакінулі прыкметны след у гісторыі беларускага выяўленчага мастацтва.
Падзеі[правіць | правіць зыходнік]
- 4 студзеня — створаны Музей-майстэрня народнага мастака Беларусі Заіра Азгура
- март — групавая выстаўка Артура Клінава, Міхаіла Баразны, Вольгі Сазыкінай у Зямлі Паўночны Рэйн-Вестфалія, Германія[1]
- 3 жніўня — адкрыццё мемарыяла Востраў слёз, прысвечанага беларускім воінам-інтэрнацыяналістам, загінулым ў Афганістане ў 1979—1989 г. За аснову мемарыяла бралася першапачатковае аблічча Храма Еўфрасінні Полацкай XI ст. Скульптар — Ю. Паўлаў
- Фотавыстаўка «Рэха маўчання», Нацыянальный музей гісторыі і культуры Беларусі
- выстаўка твораў мастака Станюты М. П., прысвечаная 115-годдзю з дня нараджэння, Чэрвень
- «BelART. Zeitgenössische Kunst aus Belarus». Охтруп, Ібенбюрэн, Германія (Міхаіл Баразна)
- «Аўтапартрэт іншага». Галерэя візуальных мастацтваў «NOVA», Мінск (Міхаіл Баразна)
- «Смерць Піянера–2», арт-праект Артура Клінава, галерэя незалежнага мастацтва «Шостая лінія», Мінск
- Калектыўная выстаўка беларускіх мастакоў у рамках фестывалю канцэптуальнага мастацтва, «Манеж», Санкт-Пецярбург, Расія
- Рэспубліканская выстаўка «10 гадоў Чарнобылю», Палац мастацтва, Мінск
- Юбілейная выстаўка бабруйскага мастака Уладзіміра Рубцова ў Мінску, прысвечаная да яго 60-годдзя
- 24 кастрычніка – 12 лістапада — персанальная выстаўка «Далягляды бацькаўшчыны» (мастак Анатоль Бараноўскі). Музей БелАМ. г. Мінск.
Ганаровыя званні[правіць | правіць зыходнік]
- Мастак Барыс Аракчэеў (1926—2013) атрымаў ганаровае званне Заслужанага дзеяча мастацтваў Беларусі
З’явіліся[правіць | правіць зыходнік]
Памерлі[правіць | правіць зыходнік]
- 11 сакавіка — Леанід Марчанка (нар. 1941), беларускі мастак-графік
- 3 мая — Яўген Ганкін (нар. 1922), беларускі мастак. Заслужаны дзеяч мастацтваў БССР (1968)
- 25 верасня — Алег Прусаў, беларускі мастак – жывапісец і графік (нар. 1970)
- 25 верасня — Мікалай Селяшчук (нар. 1947), беларускі мастак
Галерэя жывапісу[правіць | правіць зыходнік]
Аляксей Кузьміч. Партрэт Мікалая Яроменкі
Аляксей Кузьміч. «Нашы выратавальніцы»
