Амерыканскі бізон

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Bison bison)
Амерыканскі бізон
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Bison bison Linnaeus, 1758

Сінонімы
Bison americanus
Ахоўны статус

Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  180706
NCBI  9901
EOL  328109
FW  44511

Амерыканскі бізон (Bison bison) — від пустарогіх падсямейства быкоў (Bovinae). Ён вельмі блізкі да зубра, і абодва віды могуць без абмежаванняў спароўвацца, даючы плоднае патомства — зубрабізонаў. Па гэтай прычыне іх часам разглядаюць як адзін від.

Апісанне[правіць | правіць зыходнік]

Бізон анамальна светлай масці ў Сафары-парку Лі Г. Сіманса, Ашланд, Небраска

Бізон дасягае 2,5-3 метраў у даўжыню і да 2 метраў у вышыню. Густая поўсць шэра-бурага колеру, на галаве і на шыі чорна-бурага. Пярэдняя частка цела пакрытая больш доўгімі валасамі. Галава масіўная, з шырокім ілбом; кароткія тоўстыя рогі разыходзяцца ў бакі, канцы ж іх заварочваюцца ўнутр; вушы кароткія і вузкія; вочы вялікія, цёмныя, шыя кароткая.

Распаўсюджанне[правіць | правіць зыходнік]

Быў пашыраны ад паўночна-заходняй і цэнтральнай Канады на поўдзень да цэнтралнай Мексікі. У ХІХ ст. амаль знішчаны. Колькасць часткова адноўлена, пераважна на ахоўных тэрыторыях ЗША і Канады (некалькі дзесяткаў тысяч галоў). Акліматызаваны ў цэнтральнай Алясцы, завезены ў запаведнік Асканія-Нова (Украіна).

Ахоўваецца.

Паводзіны[правіць | правіць зыходнік]

Раней летам бізоны пасвіліся на шырокіх раўнінах, а на зіму заходзілі ў лясістыя мясціны, качавалі на поўдзень, а ўлетку зноў вярталіся на поўнач.

Стэпавыя кормяцца ў асноўным травой, да 25 кг травы ў дзень, узімку старой травой. Лясныя яшчэ ядуць мох, лішайнікі, галіны. Могуць карміцца пры снезе да 1 м глыбінёй. Густая поўсць добра абараняе бізона. Лёгка пераносяць 30-градусныя маразы. Узімку шукаюць маласнежныя ўчасткі.

Размнажэнне[правіць | правіць зыходнік]

Палаваспеласць у 2—3 гады. У прыплодзе звычайна адно цяля.