Рутэній: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
M.L.Bot (размовы | уклад)
др →‎Спасылкі: выдаленне шаблона:FA, replaced: {{Link FA| → {{subst:Void| (2) using AWB
M.L.Bot (размовы | уклад)
др выдал. шаблона, replaced: {{Link GA| → {{subst:Void| using AWB
Радок 2: Радок 2:
'''Рутэній''' ({{lang-la|Ruthenium}}) '''Ru''' — [[хімічны элемент]] VIII групы [[Перыядычная сістэма элементаў|перыядычнай сістэмы]]; атамны нумар 44. Адносіцца да сямейства [[Плацінавыя металы|плацінавых металаў]].
'''Рутэній''' ({{lang-la|Ruthenium}}) '''Ru''' — [[хімічны элемент]] VIII групы [[Перыядычная сістэма элементаў|перыядычнай сістэмы]]; атамны нумар 44. Адносіцца да сямейства [[Плацінавыя металы|плацінавых металаў]].


Бліскучы серабрысты [[метал]]. [[Атамная маса]] 101,07. [[Шчыльнасць]] 12,4 г/см³. [[Тэмпература плаўлення]] 2250 [[Градус Цэльсія|°C,]] [[тэмпература кіпення]] 4200 °C. Цвёрдасць па [[Шкала Моаса|шкале Моаса]] 6,5<ref name="hem">[http://www.xumuk.ru/spravochnik/254.html/ Рутэній на сайце ХиМиК.ру]</ref>.
Бліскучы серабрысты [[метал]]. [[Атамная маса]] 101,07. [[Шчыльнасць]] 12,4 г/см³. [[Тэмпература плаўлення]] 2250 [[Градус Цэльсія|°C,]] [[тэмпература кіпення]] 4200&nbsp;°C. Цвёрдасць па [[Шкала Моаса|шкале Моаса]] 6,5<ref name="hem">[http://www.xumuk.ru/spravochnik/254.html/ Рутэній на сайце ХиМиК.ру]</ref>.


== Гісторыя ==
== Гісторыя ==
Радок 27: Радок 27:
== Спасылкі ==
== Спасылкі ==
{{Commons|Category:Ruthenium}}
{{Commons|Category:Ruthenium}}

[[Катэгорыя:Хімічныя элементы]]
[[Катэгорыя:Металы]]
[[Катэгорыя:Высакародныя металы]]
[[Катэгорыя:Плацінавыя металы]]


{{Кампактная перыядычная табліца}}
{{Кампактная перыядычная табліца}}




{{Link GA|en}}


{{Бібліяінфармацыя}}
{{Бібліяінфармацыя}}

[[Катэгорыя:Хімічныя элементы]]
[[Катэгорыя:Металы]]
[[Катэгорыя:Высакародныя металы]]
[[Катэгорыя:Плацінавыя металы]]

Версія ад 15:58, 14 сакавіка 2015

Крышталічны рутэній

Рутэній (лац.: Ruthenium) Ruхімічны элемент VIII групы перыядычнай сістэмы; атамны нумар 44. Адносіцца да сямейства плацінавых металаў.

Бліскучы серабрысты метал. Атамная маса 101,07. Шчыльнасць 12,4 г/см³. Тэмпература плаўлення 2250 °C, тэмпература кіпення 4200 °C. Цвёрдасць па шкале Моаса 6,5[1].

Гісторыя

Першыя звесткі аб наяўнасці ва Уральскай плацінавай рудзе трох новых хімічных элементаў (плуран, палін, і рутэній) атрымаў у 1828 годзе прафесар Дэрпцкага ўніверсітэта Г. В. Азан (ням.: Gottfried Wilhelm Osann). Аб гэтым ён напісаў у лісце да Ё. Я. Берцэліуса, які адкрыцця не пацвердзіў. Пазней даследванні ў Расіі праводзіў польскі вучоны А. Снядзецкі. Ён паведаміў аб адкрыцці новага элемента і назваў яго ў гонар астэроіда Веста. Але вынікі гэтай працы Снядзецкага былі памылковымі[2].

У 1840 годзе даследваннямі ў гэтым кірунку пачаў займацца рускі хімік К. К. Клаўс. Спачатку ён паўтарыў працы Г. Азана, а затым працягваў эксперыменты па свайму плану. У 1844 г. Клаўс апублікаваў справаздачу аб выніках сваёй працы. Клаўс атрымаў 6 г новага хімічнага элемента, аб чым паведаміў Ё. Берцэліусу. Берцэліус зноў не пацвердзіў вынікі адразу, а зрабіў гэта ў 1845 годзе. У Расіі была створана камісія ў складзе акадэмікаў Г. І. Геса і Ю. Ф. Фрыцшэ, якая пацвердзіла вынікі даследаванняў К. Клаўса. За гэтую працу К. К. Клаўсу была прысуджана Дзямідаўская прэмія (1000 рублёў)[2].

Назву новаму хімічнаму элементу К. К. Клаўс надаў у гонар Расіі (лац.: Ruthenia — лацінская назва Русі і Расіі).

Прыродныя крыніцы

Уласныя мінералы — рэдкія. Часцей трапляецца як прымесь самароднай плаціне і медна-нікелевых рудах. Значная колькасць рутэнію ўтвараецца пры рабоце рэактараў АЭС.

Прымяненне

Ахоўныя пакрыцці на электрычныя кантакты. Высокатэмпературныя тэрмапары. Зносаўстойлівыя дэталі вымяральных прыбораў. Ювелірныя вырабы.

Зноскі

  1. Рутэній на сайце ХиМиК.ру
  2. а б Трифонов Д. Н., Трифонов В. Д. Как были открыты химические элементы: Пособие для учащихся. — М.: Просвещение, 1980. — С. 70—71. — 224 с. — 100 000 экз.

Літаратура

  • Болсун А. Н. Краткий словарь физических терминов / Сост. А. И. Болсун. — Мн.: Вышэйшая школа, 1979. — С. 298. — 416 с. — 30 000 экз. (руск.)
  • Трифонов Д. Н., Трифонов В. Д. Как были открыты химические элементы: Пособие для учащихся. — М.: Просвещение, 1980. — С. 70—71. — 224 с. — 100 000 экз. (руск.)

Спасылкі