Магнус Эрыксан

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Магнус Эрыксан
шведск.: Magnus Eriksson
Пячатка Магнуса Эрыксана
Пячатка Магнуса Эрыксана
манарх Швецыі
6 ліпеня 1319 — 15 лютага 1364
Папярэднік Біргер Магнусан, кароль Швецыі
Пераемнік Альбрэхт Мекленбургскі[d]
манарх Нарвегіі[d]
1319 — 1355
Папярэднік Хокан V Святы[d]
Пераемнік Хокан Магнусан

Нараджэнне
Смерць 1 снежня 1374(1374-12-01)[1][2][…]
Месца пахавання
Род Фолькунгі
Бацька Эрык Магнусан[d]
Маці Інгеборга Нарвежская
Жонка Бланка Намюрская[3]
Дзеці Эрык XII і Хокан Магнусан
Веравызнанне хрысціянства
Дзейнасць палітык
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Партрэт Магнуса са зборніка шведскіх законаў, 1350-я гг.

Магнус Эрыксан (шведск.: Magnus Eriksson; 1316 — 1 снежня 1374) — шведскі кароль у 1319-63 (фармальна да 1371), нарвежскі кароль у 1319-55.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Вёў няўдалую вайну з Ноўгарадам (1348-51). Выдаў першы агульнашведскі звод законаў (Ландслаг). Умацаванне каралеўскай улады пры Магнусе Эрыксане выклікала супраціўленне буйных феадалаў і царквы. У ходзе барацьбы з імі і іх стаўленікам Альбрэхтам Мекленбургскім Магнус Эрыксан пазбавіўся шведскага прастолу (нарвежскую карону перадаў яшчэ раней сыну Хокану).

Зноскі

  1. Magnus Eriksson — 1917.
  2. Magnus II Eriksson // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.