Перайсці да зместу

Івашка Манівідавіч

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Івашка Манівідавіч
Ляліва
Ляліва
4-ы ваявода троцкі
1443 — 1458
Папярэднік Ян Гаштольд
Пераемнік Андрэй Саковіч
5-ы ваявода віленскі
1458 — 1458
Папярэднік Ян Гаштольд
Пераемнік Міхал Кезгайлавіч
староста брацлаўскі[d]
1436 — 1437

Нараджэнне 1395
Смерць не раней за 11 верасня 1458
Род Манівіды[d]
Бацька Войцех Манівід[1]
Маці Юліянія Святаслаўна[d]
Жонка Ганна[d][2]
Дзеці Войцех Манівід[3], Ян Манівід[d][4], Ядвіга з Манівідаў[d][5] і Соф’я з Манівідаў[d][6]

Івашка Манівідавіч (згадваецца ад 1420 — памёр у 1458) — літоўскі баярын, ваявода троцкі з 1443, ваявода віленскі ў 1458.

Сын Войцеха Манівіда (верагодна, ад першага шлюбу са смаленскай князёўнай Юліяніяй). Меў сыноў Войцеха і Яна і дачок Ядвігу (жонку Алехны Судзімонтавіча) і Сафію (жонку Мікалая Радзівілавіча).

Адзін з найбольш трывалых прыхільнікаў Свідрыгайлы падчас феадальнай вайны.

Ад Казіміра Ягелончыка атрымаў Валожын альбо яго частку.

Зноскі

  1. Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.: Склад — структура — улада — 2 — Смаленск: 2014. — С. 262, 263. — 386 с. — ISBN 978-5-00076-015-4
  2. Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.: Склад — структура — улада — 2 — Смаленск: 2014. — С. 263. — 386 с. — ISBN 978-5-00076-015-4
  3. Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.: Склад — структура — улада — 2 — Смаленск: 2014. — С. 263, 264. — 386 с. — ISBN 978-5-00076-015-4
  4. Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.: Склад — структура — улада — 2 — Смаленск: 2014. — С. 263, 265. — 386 с. — ISBN 978-5-00076-015-4
  5. Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.: Склад — структура — улада — 2 — Смаленск: 2014. — С. 263, 305. — 386 с. — ISBN 978-5-00076-015-4
  6. Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.: Склад — структура — улада — 2 — Смаленск: 2014. — С. 263, 288. — 386 с. — ISBN 978-5-00076-015-4
  • Semkowicz W. O litewskich rodach bojarskich zbratanych ze szlachtą polską w Horodle r.1413. Miesięcznik Heraldyczny. Organ Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie. R.6 1913 nr11-12 (Ród Moniwida)