Івашка Манівідавіч
Выгляд
Івашка Манівідавіч | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() Ляліва | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Ян Гаштольд | ||||||
Пераемнік | Андрэй Саковіч | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Ян Гаштольд | ||||||
Пераемнік | Міхал Кезгайлавіч | ||||||
|
|||||||
|
|||||||
Нараджэнне | 1395 | ||||||
Смерць | не раней за 11 верасня 1458 | ||||||
Род | Манівіды[d] | ||||||
Бацька | Войцех Манівід[1] | ||||||
Маці | Юліянія Святаслаўна[d] | ||||||
Жонка | Ганна[d][2] | ||||||
Дзеці | Войцех Манівід[3], Ян Манівід[d][4], Ядвіга з Манівідаў[d][5] і Соф’я з Манівідаў[d][6] |
Івашка Манівідавіч (згадваецца ад 1420 — памёр у 1458) — літоўскі баярын, ваявода троцкі з 1443, ваявода віленскі ў 1458.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Сын Войцеха Манівіда (верагодна, ад першага шлюбу са смаленскай князёўнай Юліяніяй). Меў сыноў Войцеха і Яна і дачок Ядвігу (жонку Алехны Судзімонтавіча) і Сафію (жонку Мікалая Радзівілавіча).
Адзін з найбольш трывалых прыхільнікаў Свідрыгайлы падчас феадальнай вайны.
Ад Казіміра Ягелончыка атрымаў Валожын альбо яго частку.
Зноскі
- ↑ Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.: Склад — структура — улада — 2 — Смаленск: 2014. — С. 262, 263. — 386 с. — ISBN 978-5-00076-015-4
- ↑ Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.: Склад — структура — улада — 2 — Смаленск: 2014. — С. 263. — 386 с. — ISBN 978-5-00076-015-4
- ↑ Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.: Склад — структура — улада — 2 — Смаленск: 2014. — С. 263, 264. — 386 с. — ISBN 978-5-00076-015-4
- ↑ Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.: Склад — структура — улада — 2 — Смаленск: 2014. — С. 263, 265. — 386 с. — ISBN 978-5-00076-015-4
- ↑ Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.: Склад — структура — улада — 2 — Смаленск: 2014. — С. 263, 305. — 386 с. — ISBN 978-5-00076-015-4
- ↑ Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.: Склад — структура — улада — 2 — Смаленск: 2014. — С. 263, 288. — 386 с. — ISBN 978-5-00076-015-4
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Semkowicz W. O litewskich rodach bojarskich zbratanych ze szlachtą polską w Horodle r.1413. Miesięcznik Heraldyczny. Organ Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie. R.6 1913 nr11-12 (Ród Moniwida)