Ілья Сяргеевіч Шкурын

З пляцоўкі Вікіпедыя
Перайсці да навігацыі Перайсці да пошуку
Футбол
Ілья Шкурын
Ilya Shkurin 2020.jpg
Агульная інфармацыя
Поўнае імя Ілья Сяргеевіч Шкурын
Нарадзіўся 17 жніўня 1999(1999-08-17)[1][2] (22 гады)
Грамадзянства Flag of Belarus.svg Беларусь
Рост 188 см
Вага 80 кг
Пазіцыя паўабаронца, нападнік
Інфармацыя пра клуб
Клуб Польшча Ракаў
Нумар 73
Клубная кар’ера[* 1]
2016—2018 Беларусь Віцебск 11 (1)
2019 Беларусь Энергетык-БДУ (Мінск) 26 (19)
2020— Расія ЦСКА (Масква) 11 (3)
2021 →  Украіна Дынама (Кіеў) 8 (0)
2022— →  Польшча Ракаў (Чэнстахова)
Нацыянальная зборная[* 2]
2017—2019 Беларусь Беларусь (да 21) 6 (1)
  1. ↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 27 лютага 2022.
  2. ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 23 лістапада 2019

Ілья Шкурын (нар. 17 жніўня 1999, Віцебск) — беларускі футбаліст, нападнік польскага клуба «Ракаў» з Чэнстаховы (у арэнде з маскоўскага ЦСКА).

Клубная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

«Віцебск»[правіць | правіць зыходнік]

Выхаванец віцебскай ДЮСШ «Камсамолец», у 2016 годзе пачаў выступаць за дубль «Віцебска». У 2017 годзе трывала замацаваўся ў дублі, за першую палову сезона забіў 11 галоў. У ліпені 2016 года быў запрошаны на прагляд у кіеўскае «Дынама», але неўзабаве вярнуўся ў Віцебск[3], дзе стаў прыцягвацца да асноўнага складу. 23 ліпеня 2017 года дэбютаваў у асноўнай камандзе ў матчы 1/8 фіналу Кубка Беларусі супраць «Слуцка» (0:0, пен. 2:4), калі выйшаў на замену на 87-й хвіліне, правёў на полі 30 хвілін дадатковага часу і стварыў шэраг небяспечных момантаў. Праз тыдзень, 29 ліпеня, дэбютаваў у Вышэйшай лізе, выйшаўшы на замену ў другім тайме хатняга матча супраць «Крумкачоў» (2:2). У гэтым матчы прымусіў брамніка гасцей Яўгена Касцюкевіча парушыць правілы і атрымаць чырвоную картку. 5 жніўня, у другім сваім матчы ў Вышэйшай лізе супраць магілёўскага «Дняпра», выйшаў на замену на 70-й хвіліне і забіў пераможны гол сваёй каманды (выніковы лік 2:1).

З верасня 2017 года да канца сезона не з’яўляўся на полі з-за траўмы. Вярнуўся на полі толькі ў чэрвені 2018 года, спачатку гуляў за дубль (дзе ў сезоне 2018 паспеў забіць 18 галоў), а неўзабаве стаў выступаць і за асноўную каманду, выходзячы на замену.

«Энергетык-БДУ»[правіць | правіць зыходнік]

У студзені 2019 года датэрмінова разарваў кантракт з «Віцебскам»[4] і неўзабаве перайшоў у сталічны «Энергетык-БДУ»[5]. У першай палове сезона 2019 звычайна выхадзіў на замену, выступаў таксама за дубль, аднак пазней замацаваўся ў стартавым складзе, стаўшы асноўным нападнікам каманды. Трывала адзначаўся галамі, 27 верасня 2019 года ў матчы з «Мінскам» (6:1) аформіў покер, 26 кастрычніка таго ж года стаў аўтарам хет-трыка ў матчы з мінскім «Дынама» (3:3). У выніку з 19 галамі стаў найлепшым бамбардзірам Вышэйшай лігі ў сезоне, таксама быў прызнаны найлепшым нападнікам чэмпіянату.

ЦСКА Масква[правіць | правіць зыходнік]

8 студзеня 2020 года стала вядома аб пераходзе Шкурына ў брэсцкае «Дынама»[6], аднак ужо на наступны дзень было абвешчана аб падпісанні кантракта з маскоўскім ЦСКА на 4,5 гады[7]. У складзе ЦСКА не меў трывалага месца ў аснове, звычайна заставаўся на лаўцы запасных або выхадзіў на замену. 15 жніўня 2020 года забіў першы гол за ЦСКА ў матчы з «Тамбовам» (2:1).

У ліпені 2021 года на правах арэнды далучыўся да кіеўскага «Дынама»[8]. У лютым 2022 года польскі «Ракаў» з Чэнстаховы арандаваў нападніка з правам выкупу[9].

Міжнародная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

1 верасня 2017 года дэбютаваў у моладзевай зборнай Беларусі ў матчы адборачнага турніру чэмпіянату Еўропы 2019 супраць Грэцыі (0:2), выйшаўшы на замену ў другім тайме. Восенню 2019 года правёў яшчэ 5 матчаў за моладзевую зборную.

Грамадская пазіцыя і пераслед з боку ўлад Беларусі[правіць | правіць зыходнік]

У жніўні 2020 года пасля прэзідэнцкіх выбараў у Беларусі адмовіўся выступаць за нацыянальную зборную, пакуль краінай кіруе Аляксандр Лукашэнка. У снежні 2020 года быў выключаны са спісу кандыдатаў у моладзевую і нацыянальную зборныя Беларусі па футболе, а таксама быў пазбаўлены льготы, якая давала права на адтэрміноўку ад ваеннай службы[10].

Украінскі журналіст Ігар Цыганык у праграме «Цыганык LIVE» распавёў, што «беларуская ўлада патрабавала дэпартаваць футбаліста з Расіі, каб разабрацца з ім дома»[11].

Дасягненні[правіць | правіць зыходнік]

  • Беларусь Найлепшы бамбардзір чэмпіянату Беларусі: 2019 (19 галоў)
  • Беларусь Найлепшы нападнік чэмпіянату Беларусі: 2019
  • Беларусь У спісе 22 найлепшых футбалістаў чэмпіянату Беларусі: 2019
  • Польшча 02Сярэбраны прызёр Сярэбраны прызёр чэмпіянату Польшчы (2): 2022

Статыстыка выступленняў[правіць | правіць зыходнік]

Сезон Дывізіён Клуб Краіна Матчы Галы
2016 дубль Віцебск Беларусь 2 1
2017 Д1 Віцебск Беларусь 4 1
2018 Д1 Віцебск Беларусь 7 0
2019 Д1 Энергетык-БДУ Беларусь 26 19
2019/20 (2) Д1 ЦСКА Расія 4 0
2020/21 Д1 ЦСКА Расія 9 3
2021/22 (1) Д1 Дынама Украіна 8 0

Зноскі

  1. ↑ Ilia Shkurin // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ Ilya Shkurin // FBref.com
  3. ↑ Валерий Исаев: «Вместе с киевским «Динамо» решили, что пока Шкурину лучше играть в основном составе «Витебска», а из Украины будут следить»
  4. ↑ Шкурин покинул "Витебск"
  5. ↑ Покинувший "Витебск" нападающий перешел в "Энергетик-БГУ"
  6. ↑ Официально: Шкурин сменил "Энергетик-БГУ" на брестское "Динамо"
  7. ↑ ЦСКА объявил о трансфере Шкурина
  8. ↑ Илья Шкурин стал игроком киевского "Динамо"
  9. ↑ [м "Ракув" Ченстохова аредовал Илью Шкурина с правом выкупа]
  10. ↑ Сорокин, Сергей Шкурин исключён из состава сборной Беларуси и лишён льготы по отсрочке воинской службы(руск.) . Championat.com (17 снежня 2020). Праверана 13 жніўня 2021.
  11. ↑ Игорь Цыганык: «ЦСКА удалось отбиться от депортации Шкурина и отдать его в аренду»(руск.) . Footvall.by (9 жніўня 2021). Праверана 13 жніўня 2021.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Ілья_Сяргеевіч_Шкурын&oldid=4139227"