Галоўная старонка: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
афармленне
Радок 10: Радок 10:
|}
|}


<center>[[Вікіпедыя:Палітыкі і звычаі|Зборы асноўных правіл Вікіпедыі]] &bull; [[Вікіпедыя:Як ствараць артыкул|Як пісаць артыкулы]] &bull; [[Даведка:Змест/Першыя крокі|Першыя крокі]] &bull; [[Адмысловае:Search|Як шукаць інфармацыю]] &bull; [[Вікіпедыя:Пачаць новы артыкул|Пачаць новы артыкул]]</center>
<center>[[Вікіпедыя:Палітыкі і звычаі|Зборы асноўных правіл Вікіпедыі]] &bull; [[Вікіпедыя:Як ствараць артыкул|Як пісаць артыкулы]] &bull; [[Адмысловае:Search|Як шукаць інфармацыю]] &bull; [[Вікіпедыя:Пачаць новы артыкул|Пачаць новы артыкул]]</center>


<!------- START VENSTRE SPALTE ------->
<!------- START VENSTRE SPALTE ------->

Версія ад 14:37, 7 кастрычніка 2018

свабоднай энцыклапедыі, якую можа правіць кожны.
18:05 UTCпятніца,
26 красавіка 2024

У беларускім раздзеле — 241 911 артыкулаў

Зборы асноўных правіл ВікіпедыіЯк пісаць артыкулыЯк шукаць інфармацыюПачаць новы артыкул
Выдатны артыкул
Касцёл Святога Сымона і Свято́й Алены
Касцёл Святога Сымона і Свято́й Алены

Касцёл Святога Сымона і Святой Алены (таксама вядомы як Чырвоны касцёл) — каталіцкі парафіяльны касцёл у неараманскім стылі ў Мінску, пабудаваны ў 1905—1910 гадах на грошы Эдварда Адамавіча Вайніловіча (1847—1928), вядомага гаспадарчага і палітычнага дзеяча Расійскай імперыі і Беларусі, віцэ-старшыні (а з 1907 г. і старшыні) Мінскага таварыства сельскай гаспадаркі, у памяць аб яго заўчасна памерлых дзецях — Сямёну (Сымону) і Алене Вайніловічах. Касцёл знаходзіцца на плошчы Незалежнасці ў непасрэднай блізкасці ад Дома ўрада і стаў адным з сімвалаў Мінска. Ён атрымаў у народзе неафіцыйную назву «Чырвоны касцёл» з-за колеру дахоўкі і цэглы, з якой быў пабудаваны, з’яўляецца вялікай святыняй, помнікам культуры і гісторыі, які абараняецца законам Рэспублікі Беларусь. Пры касцёле пахаваны сам фундатар (далей…).

Добры артыкул
Жульет Бінош
Жульет Бінош

«Тры колеры: Сіні» (фр.: Trois couleurs: Bleu) — мастацкі фільм 1993 года, пастаўлены польскім кінарэжысёрам Кшыштафам Кеслёўскім. Адна з найбольш праслаўленых карцін рэжысёра. Галоўную ролю выканала французская актрыса Жульет Бінош.

«Сіні» з’яўляецца першай часткай трылогіі «Тры колеры», другая і трэцяя часткі «Белы» і «Чырвоны» выйшлі ў 1994 годзе. Паводле задумы аўтараў сцэнарыя Кшыштафа Кеслёўскага і Кшыштафа Пясевіча кожны фільм трылогіі тым ці іншым чынам акцэнтуе ўвагу на адным з ідэалаў Вялікай французскай рэвалюцыі, адлюстраваных у дэвізе «Свабода, роўнасць, братэрства». Паводле слоў Кеслёўскага, тэма фільма «Тры колеры: Сіні» — гэта свабода, дакладней свабода эмацыйная, а не свабода ў сацыяльным ці палітычным значэнні (далей…).

Выява дня

Расліна Hakea laurina (паўднёвы захад Аўстраліі).
Актуальныя падзеі
Затопленая вуліца ў г. Манама, Бахрэйн
Затопленая вуліца ў г. Манама, Бахрэйн
Дзень у гісторыі
26 красавіка
Здымак Чарнобыльскай АЭС са станцыі «Мір».
Здымак Чарнобыльскай АЭС са станцыі «Мір».
Сцяг ААН Міжнародны дзень памяці пра Чарнобыльскую катастрофу (1986)
Ці ведаеце вы, што…
Вікітыдзень

Праект WikiGap 2024 Belarus накіраваны на напісанне артыкулаў пра выдатных жанчын

Тэмы

  Прырода

  Грамадства

  Беларусы

  Гісторыя

  Чалавек

  Культура

  Навука

  Тэхніка

Іншыя Вікіпраекты