Галоўная старонка: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
JerzyKundrat (размовы | уклад) Няма тлумачэння праўкі |
афармленне |
||
Радок 10: | Радок 10: | ||
|} |
|} |
||
<center>[[Вікіпедыя:Палітыкі і звычаі|Зборы асноўных правіл Вікіпедыі]] • [[Вікіпедыя:Як ствараць артыкул|Як пісаць артыкулы |
<center>[[Вікіпедыя:Палітыкі і звычаі|Зборы асноўных правіл Вікіпедыі]] • [[Вікіпедыя:Як ствараць артыкул|Як пісаць артыкулы]] • [[Адмысловае:Search|Як шукаць інфармацыю]] • [[Вікіпедыя:Пачаць новы артыкул|Пачаць новы артыкул]]</center> |
||
<!------- START VENSTRE SPALTE -------> |
<!------- START VENSTRE SPALTE -------> |
Версія ад 14:37, 7 кастрычніка 2018
свабоднай энцыклапедыі, якую можа правіць кожны.
праект у альтэрнатыўнай літаратурнай норме беларускай мовы («тарашкевіца») знаходзіцца тут
|
18:05 UTC — пятніца, 26 красавіка 2024 У беларускім раздзеле — 241 911 артыкулаў |
Выдатны артыкул Касцёл Святога Сымона і Святой Алены (таксама вядомы як Чырвоны касцёл) — каталіцкі парафіяльны касцёл у неараманскім стылі ў Мінску, пабудаваны ў 1905—1910 гадах на грошы Эдварда Адамавіча Вайніловіча (1847—1928), вядомага гаспадарчага і палітычнага дзеяча Расійскай імперыі і Беларусі, віцэ-старшыні (а з 1907 г. і старшыні) Мінскага таварыства сельскай гаспадаркі, у памяць аб яго заўчасна памерлых дзецях — Сямёну (Сымону) і Алене Вайніловічах. Касцёл знаходзіцца на плошчы Незалежнасці ў непасрэднай блізкасці ад Дома ўрада і стаў адным з сімвалаў Мінска. Ён атрымаў у народзе неафіцыйную назву «Чырвоны касцёл» з-за колеру дахоўкі і цэглы, з якой быў пабудаваны, з’яўляецца вялікай святыняй, помнікам культуры і гісторыі, які абараняецца законам Рэспублікі Беларусь. Пры касцёле пахаваны сам фундатар (далей…). Добры артыкул «Тры колеры: Сіні» (фр.: Trois couleurs: Bleu) — мастацкі фільм 1993 года, пастаўлены польскім кінарэжысёрам Кшыштафам Кеслёўскім. Адна з найбольш праслаўленых карцін рэжысёра. Галоўную ролю выканала французская актрыса Жульет Бінош. «Сіні» з’яўляецца першай часткай трылогіі «Тры колеры», другая і трэцяя часткі «Белы» і «Чырвоны» выйшлі ў 1994 годзе. Паводле задумы аўтараў сцэнарыя Кшыштафа Кеслёўскага і Кшыштафа Пясевіча кожны фільм трылогіі тым ці іншым чынам акцэнтуе ўвагу на адным з ідэалаў Вялікай французскай рэвалюцыі, адлюстраваных у дэвізе «Свабода, роўнасць, братэрства». Паводле слоў Кеслёўскага, тэма фільма «Тры колеры: Сіні» — гэта свабода, дакладней свабода эмацыйная, а не свабода ў сацыяльным ці палітычным значэнні (далей…). Выдатныя спісы |
Актуальныя падзеі
Дзень у гісторыі 26 красавіка
Ці ведаеце вы, што…
Вікітыдзень Праект WikiGap 2024 Belarus накіраваны на напісанне артыкулаў пра выдатных жанчын | |||||||||
Тэмы Іншыя Вікіпраекты
|